Terug in het heden bij Ineke. Dinsdag 9.00u stond de afspraak met het advocatenkantoor en nu is het zo ver..

2022 Ineke

Die dinsdag sta ik om even voor 9.00u bij advocatenkantoor Schouten. De zenuwen gieren door mijn lijf. Waarom zou Anton een speciaal document hebben gemaakt?

Waarom pas 3 jaar na zijn overlijden?

Ik meld me bij de receptie en krijg een kop koffie aangeboden.

Een paar minuten later word ik opgehaald.

“Mevrouw Willink?”

“Klopt ja” zeg ik en ik loop mee met de man en neem plaats in een typische advocatenkantoorzetel.

“Mevrouw, zoals aan de telefoon gezegd, heeft uw man een document achtergelaten dat drie jaar na data geopend en voorgelezen kan worden. Aangezien het een formeel document is, hoeft u niet bang te zijn voor intieme informatie. Het kan echter wel schokkend zijn in die zin, dat er iets in kan staan dat u zelf niet verwacht had en daarmee de nodige emotie op kan roepen. Wij zijn hiermee bekend en hebben ook speciaal personeel om u eventueel in een proces te begeleiden. Daarnaast handelen wij elke zaak van A tot Z af en zullen u daar waar mogelijk bijstaan. Ik zal u nu het document voorlezen”

“Zou ik eerst nog even naar de WC mogen?” vraag ik

“Uiteraard mevrouw, kan ik u nog iets aanbieden?”

“Nog een koffie graag”

“Gewone?”

“Doet u maar een cappuccino”

In het toilet app ik snel nog met Maaike en Carolien. “Denk alsjeblief aan mij, ik hoop over uurtje bij jullie met goed nieuws te zijn”

“Bent u er klaar voor mevrouw?” vraagt de advocaat nog vriendelijk.

Ik knik. Bereid me voor op allerlei formele taal om de brief heen, probeer me op de kern te concentreren.

Mark

DNA

Onzeker

Zorg voor hem,

Ziekenhuis.

Steeds onduidelijker maar ook mee beangstigend en een gevoel van ‘hij heeft het al die tijd geweten’ gaat door mijn lijf.

“Mevrouw, ik snap dat dit nogal wat emotie losmaakt. Uw man heeft een envelop bijgevoegd waarbij nadrukkelijk gezegd is dat deze pas na het formele deel geopend mag worden. U mag het hier doen, maar ik wil u aanraden dit mee naar huis te nemen en op uw eigen gemak te lezen, gezien de reactie die het nu al bij u geeft”

Ik knik, geef een hand en vertrek in stilte.

Buiten wil ik de brief al meteen open maken maar ben bang dat ik dan helemaal niet meer kan rijden.

De brief brandt in mijn handen. In de auto leg ik hem snel naast me neer, rijd naar Maaike en Carolien en zodra ik aankom staan ze al bij de deur, ik hoef niet eens aan te bellen.

“Mam, kom” ontvangt Maaike me die al lang ziet dat ik van slag ben natuurlijk.

Als ze me omhelst knap ik en het is dat Carolien ons naar binnen leidde, anders stonden we nog in de deuropening huilend in elkaars armen.

De schatten duwen een kop hete koffie in mijn handen.

Dan met trillende handen open ik de brief.

“Lieve Ineke, lieve schat van mij,

Als je dit leest, ben ik inmiddels al drie jaar geleden overleden. Het is een gek idee dat ik dit in levende lijve schrijf en me nu moet indenken hoe jij je voelt. Je bent net bij de advocaat geweest en hebt al wat gehoord. In deze brief wil ik je mijn werkelijke gevoel vertellen, iets dat al jaren in mij speelde maar omwille van onze zoon Mark heb ik het verzwegen. En dan kom ik gelijk bij de kern lieverd en dat is dat ik voor nagenoeg 100% zeker weet dat Mark niet mijn zoon is. Niet mijn biologische althans, wel mijn emotionele. Dat is ook precies de reden dat ik zo lang heb gewacht. Als ik dit open zou breken toen ik nog leefde, was dit ten koste van Mark gegaan ben ik bang, hadden we hem nooit die liefde kunnen geven die we hem nu gegeven hebben.

Mijn overtuiging, noem het beroepsdeformatie, maar ik heb genoeg kenmerken bij hem gezien die niet van ons beiden afkomstig kunnen zijn. Om die reden heb ik in het lab van mijn ziekenhuis ook een DNA test liggen welke het aan kan tonen mocht je twijfelen. Maar ik denk dat je niet helemaal verrast bent, dat je zelf al een vermoeden had maar dit misschien al die tijd hebt weggedrukt, misschien uit schaamte, misschien met een andere reden.”

Ik leg de brief even aan de kant, kan door de tranen niet meer verder lezen. Mijn dochter en schoondochter kijken me stil aan. Carolien is de eerste die begint te praten.

“Mam” begint ze. Alleen al dat ze mam zegt raakt me diep, zo close zijn we dat ze me zo noemt.

“Mam” fluistert ze nu “we houden van je, we houden van je”

Ik omhels de meiden en bij alle drie vloeien de tranen.

Ik kijk naar Maaike.

“Maar waarom mama, waarom? Is het echt zo? Is dit de echte reden waarom we naar een vader voor Mark zoeken??? Heb je echt altijd al een vermoeden gehad?? Mam??”

De emoties beginnen los te breken. Bij Carolien begrip, bij Maaike onbegrip.

Ik kijk haar zwijgend aan. Haar gezicht betrekt.

“Kutwijf, kutwijf, je bent gewoon vreemd gegaan, je hebt papa belazerd en hebt het altijd geweten. Papa die altijd altijd voor jou, voor ons klaarstond. Waarom waarom??”

Ze rukt zich los van mij, loopt naar het raam en kijkt naar buiten.

Ik wil naar haar toe maar Carolien houdt me tegen en gaat zelf naar haar toe.

“Nee! Nu even niet Caro” reageert Maaike fel als Carolien haar probeert te kalmeren.

Na een tijdje breekt Carolien de stilte. “Zullen we de brief eerst verder lezen?” stelt ze voor.

“Nog meer shit horen over mama?”

“Dat weet je niet Maaike! We hebben het totale verhaal nog helemaal niet gehoord”

“Gelukkig niet” reageert Maaike vlijmscherp. Ik voel een mes keihard in mij steken. “Straks gaat hij nog vertellen dat ik zijn dochter ook niet ben” waarop ze dwars door mij heen kijkt.

“Maaike, alsjeblieft!” probeert Carolien nog.

Ik kan geen woord meer uitbrengen

“Zal ik verder lezen?” stelt Carolien voor

“Graag schat” zeg ik.

“Wat de reden ook was, ik zou niet eerlijk zijn als ik niet ook mijn hand in eigen boezem zou steken. We zaten in een diepe crisis waar onze zoon Mark ons uit getrokken heeft, zo ervaar ik het. Maar het jaar ervoor was de liefde tussen ons ver te zoeken. Ik verloor mij in het werk en moet erkennen dat ik meer tijd aan sommige patiënten gaf dan strikt noodzakelijk, met name een paar vrouwen, met name een vrouw die er heel slecht aan toe was en mijn sympathie wekte. Ik verwaarloosde jou en ik kan wel zeggen dat het me spijt maar daar koop je nu niks meer voor. Ook bij mij is er genoeg op te biechten wat dat betreft, allemaal te laat maar precies de reden dat ik deze drie jaar heb gegeven, zodat eerst Mark met alle liefde zijn eerste levensjaren door kon komen”

“Papa??” reageert Maaike. “Papa? Was hij daarom zo veel weg? Beetje lol zitten maken in het ziekenhuis met de vrouwtjes? Gatver. Klootzak. Kutouders, allebei!!” schreeuwde ze nu.

“MAAIKE! Dit is 6 jaar geleden, doe normaal! Ik heb mam en pap nooit zo meegemaakt, altijd stonden ze voor ons, voor jou, voor Mark klaar, doe echt even normaal, alsjeblieft!” Carolien smeekte het zowat, zo heb ik haar nog nooit naar Maaike toe gezien.

“Waarom, waarom die shit NU dan, he, drie jaar later doe effe?!” gaat Maaike door.

“Om wat papa schreef: Hij wilde niet dat Mark de dupe zou worden” verdedigde Carolien.

“Maar hoe kun je dit zo lang verzwijgen, wat als papa nog geleefd had? Was dit dan nog langer doodgezwegen?”

Ik raapte mijn moed bij elkaar.

“Hoe laf ook lieverd…” begon ik.

“Geen lieverd, geen geslijm” schreeuwde Maaike.

Nu werd Carolien ook fel. “Maaike, het is al genoeg shit nu ja, laat haar in vredesnaam eens uitpraten. Je ziet toch zelf ook wel wat het met haar doet??”

“Met haar ja, met haar! Och wat is ze zielig. En ik?? IK weet niet eens meer van wie of wat ik ben. Allebei lekker lopen rotzooien en met weet ik wie het bed in gedoken. Ik ga gewoon lekker als zigeunertje beetje zwerven”

“Maaike!!” Nu werd ik ook fel. Jij bent 100% van papa en van mij! Wat papa heeft gedaan in die tijd kan ik niet weten maar ik weet wel dat ik met niemand ja niemand anders het bed gedeeld heb voor jouw geboorte, ik was volledig in de ban van papa, heb genoeg meegemaakt voor die tijd”

Voor ik er erg in had, was dat laatste er uit gekomen en snel praatte ik door.

“Na wat vage vriendjes ben ik helemaal voor papa gegaan en jij, jij was het beste cadeau ever Maaike, jij was ons Godgeschenk”

Ik sta te shaken van emotie, weet niet of ik boos, verdrietig of wat ook ben, maar de tranen kan ik niet meer binnenhouden.

Maaike zwijgt maar komt wel weer bij ons zitten.

“Zal ik het laatste stukje nog lezen?” begint Carolien voorzichtig.

“Doe maar” komt er hees uit bij mij.

“Ik hoop dat je ook je verdere leven Mark en natuurlijk ook Maaike de liefde kunt geven die ze nodig hebben. Ik kon het niet meer schat, ik had de kracht en de moed niet meer. Ik heb jou verwaarloosd en daarna was ik zover heen, vermoeid dat ik zelfs een fatale fout bij mijn liefste patiënt heb gemaakt, de reden waarom ik ook bij mijzelf de fout ga maken die zorgt dat ik geen fouten meer zal maken. Zorg goed voor elkaar, voor jezelf.

Je liefste Anton”

Hoe lang we daarna stil geweest zijn, ik heb geen idee. Als verdoofd waren we alle drie. De laatste zinnen waren maar voor één uitleg vatbaar, één onmogelijke uitleg. Hadden we de hoop dat de brief vragen zou oplossen, het heeft uiteindelijk meer vragen opgeleverd.

Mijn hoofd ligt in mijn handen als ik andere handen op mijn benen voel, een arm om mij heen.

Ik kijk op en zie dat allebei de meiden een hand op mijn been hebben liggen en de arm om me heen is van Carolien. Maaike bekijkt de brief nog eens. Dan staat ze op. “ALS als jullie eerlijk waren geweest mama, dan had dit niet hoeven gebeuren, nooit!”

Ik zwijg.

“Dat weet je niet Maaike” begint Carolien dan. “We weten toch niet wat er allemaal in het ziekenhuis speelde, daar heeft papa nooit wat van verteld, dat was beroepsgeheim. Je kunt mama niet kwalijk nemen dat hij zich dat zo aantrok”

“Niet? Was het niet dat hij wist dat mama zo nodig met een ander het bed in moest duiken waardoor dit kwam??”

“Nee Maaike!” Nu ben ik degene die opsta. “Nee, het was juist dat papa veel weg was waardoor ik zijn liefde miste en gevallen ben voor een ander die avond, behoefte had aan warmte maar ook domweg aan seks, ja, sorry, seks, ik heb ook gevoel, behoefte, maar ik wil niet dat we papa nu zwart gaan maken, twee partijen, twee schuld en als als als hebben we al helemaal niks aan, maar wat jij zei klopt echt niet!”

Een lange stilte volgt. Ik heb geen idee hoe lang maar in het hoofd van Maaike is niks stil, dat weet ik, dat merk ik.

“Sorry mam” begint ze dan de stilte te doorbreken. “Sorry, ik had na moeten denken voor ik dit zei”

“Het geeft niet schat, ik begrijp het en praat mezelf ook echt niet goed”

“Ik had gewoon juist in die tijd ook zo’n behoefte aan contact met papa, maar hij was er nooit, altijd druk en als hij thuis kwam, lag ik al in bed, of was ik juist net aan het stappen”

Ik leg mijn arm voorzichtig om haar heen. Ik voel geen tegenstand, sterker nog, ze legt zich tegen mij aan. Ik moet even hard slikken.

“Misschien ben ik daarom ook wel wat afgeknapt op jongens, mannen en ben ik voor Carolien gegaan”. Ik zie haar naar Carolien glimlachen en Carolien komt naast naar zitten, legt haar hand op Maaike d’r been . Na alle emotie van net is dit zo mooi om te zien hoeveel mijn meiden eigenlijk van elkaar houden. Er kunnen soms stevige woorden vallen maar nooit ten koste van. Ook in ons gezin is dat zo geweest.

“Jij was er wel altijd mama” gaat Maaike verder. Ik probeer het wat te nuanceren doordat ik met mijn 20 urige werkweek veel makkelijker thuis kon zijn maar Maaike lijkt daar nu niet zoveel van te willen weten. “Ik heb je daar nooit écht voor bedankt , voor elke keer weer dat kopje thee, even horen hoe het op school was” Ik voel tranen prikken, zie ook bij Maaike dat ze moet slikken. Ze draait naar mij toe. “Dank je wel mam” waarop ze zachtjes een kus op mijn lippen geeft. Een enorm warme gloed golft door mijn lichaam. Zo vaak hebben we elkaar zo’n kus gegeven , ook toen ze al ouder was, maar deze komt binnen. Ik omhels haar stevig “Dank je wel lieve schat!” Ik kan haar amper meer zien door de tranen heen. “Dank je wel” zeg ik nog een keer, veeg mijn tranen weg en met de armen op elkaars schouders kijken we elkaar aan. Nu neem ik initiatief en geef haar een kus. Ik wil daarna weer terugtrekken maar het is alsof een magneetje mij vasthoudt, ik houd mijn lippen tegen de hare en zij tegen de mijne, geen enkele weerstand. Dan voel ik een zachte tongstreling langs mijn lippen gaan. Dit is de tong van mijn meisje, deze mooie jongvolwassen vrouw. Ik beantwoord niet , maar mijn lichaam voelt van alles. Weer streelt ze langs mijn lippen en nu kan ik niet anders dan mijn mond iets open doen, ook mijn tong ruimte geven… Mijn ogen gaan dicht en ik voel haar tongetje langs de mijne glijden. Ik kan er niks aan doen, mijn kutje reageert, ik voel me duidelijk nat worden. “Mam, ik hou van je” fluistert ze. “Ik van jou schat, zo enorm veel” fluister ik terug en streel langs haar wang. Haar hand gaat ook van mijn schouder .

Even is daar een moment van bewustzijn en bedenk ik dat Carolien hier ook is. Waar is ze? Op dat moment zie ik haar uit de keuken komen met een pot thee. Als we oogcontact hebben, glimlacht ze.

Door mijn draaien naar Carolien voel ik de hand van Maaike over mijn borst gaan. Was dat per ongeluk of?

“Ik wilde jullie heel even alleen laten, het was zo mooi, ik wilde jullie niet storen. Zal ik even thee inschenken?” vraagt Carolien.

“Wacht maar even, kom erbij lieverd, jij weet dat je je net zo goed een dochter voor mij bent he?” Uitnodigend spreid ik mijn arm en heb mijn meiden nu om me heen. “Zeker mama, ik noem je niet voor niks mama” en als we elkaar omhelzen, kan ik het niet laten deze lieverd ook te zoenen zoals ik mijn echte dochter zoende. Geen enkele weerstand komt er van Carolien als niet alleen mijn lippen maar ook mijn tong langs haar lippen gaat en ze die duidelijke beantwoordt!

Dan voel ik dat het geen ongelukje geweest was van Maaike. Weer voel ik haar hand over mijn borst gaan en ik laat het gebeuren, ik verlang naar meer zelfs. Deze lieve mooie meiden doen iets met mij. Ik zoen met Carolien en Maaike kneedt mijn borsten steviger. Ik hoor mezelf harder ademen , voel dat mijn slipje natter wordt. “Wacht lieve schatten, wacht, stop”

Ik zie twee geschrokken gezichten, duidelijk bang dat ze te ver zijn gegaan. Meiden die al zo’n tijd ervaring met elkaar hebben, veel meer dan ik op dit vlak. “Ik lach, zeg niks maar trek mijn bloesje uit en maak m’n beha los. “Zo lieverdjes, dit gaat makkelijker he? Deze lieverdjes willen volgens mij heel graag door jullie verwend worden” lach ik, wijzend op mijn borsten en harde tepels. De opluchting bij de meiden was haast hilarisch en ik zie twee glunderende koppies smachtend naar mijn rijp volwassen borsten kijken. “Ho, wacht even toch nog” maak ik de spanning wat groter. “Laat eerst eens aan mij zien dat het helemaal OK is tussen jullie” Ze lachen en bukken naar elkaar. Maaike pakt het gezicht van Carolien in haar handen en pal voor mijn gezicht zie ik een schouwspel van twee hartstochtelijk zoenende meiden waar ik mijn armen omheen sla. “Zo en nu los, lekkere lesbo’s van me!” Ze schieten in de lach en allebei vallen ze op mijn tieten aan, vol op de tepels zuigend. Hemeltje, dit is mooi, teder en tegelijk zo waanzinnig geil. Mijn slipje moet doorweekt zijn. “Aaahhh” stoot ik eruit als Maaike haar hand op mijn kruis legt en daar overheen wrijft. “Mam?...” Meer hoeft ze niet te vragen. “Jaaa” komt er hees uit. Ze wil wat harder wrijven “Nee, nee, niet zo” corrigeer ik en kom iets omhoog, maak zelf de knoop en rits van mijn broek los. De meiden weten genoeg en trekken mijn broek omlaag. Dan is overduidelijk aan de plek te zien hoe waanzinnig nat ik ben. De ogen van de twee spreken boekdelen. Carolien laat heel lief Maaike eerst haar gang gaan . Maaike kust mijn slipje en geeft een speels likje erover heen “Oww mam, ja, mogen we echt?” “Zeker schat, schiet op voor ik echt ontplof!” Mijn slipje gaat omlaag en voor mijn gevoel nog geen seconde later voel ik de tong van Maaike langs mijn smachtende gleufje glijden en kom ik spontaan klaar. Weer voel ik de tong gaan, iets ander gevoel lijkt het maar weer kom ik hard klaar. Carolien! Oo die hebben elkaar gewoon snel af zitten wisselen. “Ooo Carolien, je hoort ook helemaal bij mij lieverd” kreun ik en druk haar dicht tegen mij aan. Vlug kijk ik om me heen en zie dan dat Maaike in volle naaktheid erbij staat. “Carrie, opzouten en uitkleden jij” duwt Maaike haar vriendin lachend aan de kant. Ik had verwacht dat Maaike nu weer los zou gaan op mij maar ze komt over mij heen hangen. “Mam, wil je mij nu ook proeven?” waarop haar heerlijk geurende kutje pal boven mijn gezicht hangt en ik vocht over me heen voel druppelen. Ik lik het vocht weg uit mijn gezicht, wil haar helemaal vanuit de bron proeven maar eerst duw ik haar een stukje weg. “Laat me je eens bekijken schoonheid” glimlach ik en ik kijk naar dat prachtige rijp jongvolwassen lichaam van mijn twintiger. Wat is ze toch ontzettend knap. Ik laat mijn handen langs haar zachte lichaam glijden, leg mijn handen op haar nog mooi stevige borsten en kus de zachtheid van haar buik, op zoek naar het plekje waar ik zo naar verlang. Haar geur maakt me wild en dan trek ik haar op mij, druk mijn gezicht tegen haar aan en laat mijn tong helemaal langs haar gleufje gaan, mijn handen om haar strakke stevige kontje. “Mmmm weet je dat je een superlekker kontje hebt Maaike?” lach ik terwijl mijn tong haar meisjeshoning met volle halen tot zich neemt.

“Daar ben ik onder andere op gevallen” valt Carolien in die nu ook in complete naaktheid is en bij ons op de (gelukkig diepe) bank klautert en zich uitleeft op het kontje van mijn dochter. Wow, die meiden zijn echt fantastisch geil. Ik kan het amper zien zo van onderen maar weet zeker dat Carolien nu het kontgaatje van mijn dochter aan het verwennen is. Ik kan mijn nieuwsgierigheid dan niet meer bedwingen en wil ook zien hoe zij van elkaar genieten. Ik schuif me weg onder Maaike die daarna gelijk op haar knieën op de bank gaat zitten, haar borsten omlaag. Ik zie hoe Carolien haar kontje en kutje volop verwent en bewonder het mooie lichaam van haar. Terwijl ze doorgaan streel ik over de rug van Carolien met mijn vingertoppen en laat ze doorgaan tot aan haar bilspleet. “Durf je mama?” kijkt ze even naar mij en haar kontje gaat omhoog en met dezelfde houding als Maaike wijst ze op haar kontje. Ik kruip erachter en kan eerst nog niet eens erop duiken. Bewonderend streel ik over haar bilspleet, druk zachte kusjes op haar billen en laat dan mijn hand er door gaan, naar voren..en ik voel haar natte zachte poesje. Ik lik langs mijn vingers en volgens mij kom ik alweer klaar. Het zicht en de smaak van mijn meiden is meer dan hemels. Dan ga ik los en lik langs het kontgaatje van mijn schoondochter terwijl mijn vingers haar kutje in glijden. “Jaaaaa mama jaaaaaaa” kreunt ze.

Dat dit toch zo ontzettend lekker en geil zou zijn! Ik vinger mijzelf ondertussen naar het volgende orgasme en uiteindelijk komen we alle drie lachend en uitgeput overeind. Weer gooi ik mijn armen om de twee meiden, geef ze stuk voor stuk een kus op de lippen. “Nou, dat kan heel wat beter hoor mam” roept Maaike gemaakt verontwaardigd en knipoogt naar Carolien. De twee brengen hun gezichten bij elkaar en trekken mij erbij. Ik voel hun tongen en speel het spel mee. “Oww jeetje jullie geven me bijna nog weer een orgasme en ik kon al niet” lach ik als onze drie tongen om elkaar dansen en het speeksel volop uitgewisseld wordt. Ik leg mijn handen weer op de heerlijke kontjes van ze. “Ik heb echt de tijd van mijn leven gehad lieve lieverds, niet normaal, jullie zijn schatten”

“En nu ben je ook lesbisch geworden mam?”

Ik schiet in de lach. “Dat weet ik niet lieffie, maar het doet me wel denken aan een lesbisch avontuur, wat ik ook meegemaakt heb”

“O vertel!”

“Nee, nu nog even niet, eerst bijkomen en er is wel serieus werk aan de winkel he? Denk aan de test van papa, ik wil zelf ook een test doen”

“Hoezo moet jij een test doen dan? Je hebt Mark en mij zelf gedragen toch? 100% zeker dat wij van jou zijn”. Ik voel mezelf beetje kleuren. “Ik wil het plaatje gewoon compleet hebben en eigenlijk ook best leuk zoiets toch” draai ik er een klein beetje omheen.

“Ja, is zo, zullen wij er ook eentje doen Caro?” stelt Maaike dan voor

“Och why not, maar volgens mij zijn die testen stervensduur”

“O maak je daar niet druk om” sus ik “via werk Anton heb ik nog steeds makkelijke ingangen, dat komt wel goed”

We geven elkaar een box en gaan voor de test.

“Maar Mark dan?” komt Carolien mee. “Als we de vader willen achterhalen”

“Ja, tuurlijk logisch” reageer ik en ik kijk gelijk geschrokken naar de klok. “Mark! Ik zou ‘m een uur geleden al ophalen, shit”. Vanuit de opvang zou hij bij Eric gaan spelen omdat ik geen flauw idee had hoe de dag zou lopen. Ik wil Marieke, moeder van Eric appen dat ik er aan kom als ik lees dat ze onderweg terug zijn van het zwembad en in de file staan. Pfff geluk bij ongeluk, lekkere moeder ben ik weer. Maar hoe gaan we dit alles aan Mark vertellen? Wat als hij nu erachter komt dat zijn papa waarschijnlijk niet zijn papa is? Vertel ik de meiden van mijn werkelijke reden van het doen van de test?