Door: Melle
Datum: 27-11-2022 | Cijfer: 8.5 | Gelezen: 4378
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 10 minuten | Lezers Online: 1
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 10 minuten | Lezers Online: 1
Ik nestel mij met een boek op de bank. Een vriend heeft me Mizee aangeraden. Derde pianoconcert van Rachmaninoff opgezet. Von is de deur uit. Ze is lid geworden van een amateur toneel groepje. Vanavond is de eerste avond. De rollen worden verdeeld voor een nieuw stuk.
Rond half elf hoor ik de sleutel in het slot. Ik leg m’n boek weg. Von komt binnen met een stapeltje papieren.
“Was het leuk?” vraag ik. Ik loop naar de keuken om water op te zetten.
“Nou, weet ik niet,” zegt Von aarzelend, die met haar bundeltje met me mee loopt. “Ik moet bloot op het toneel.”
“Huh? Er moet niets,” zeg ik, de kan vullend.
“Ik ben de enige die geschikt is voor deze rol, zegt de regisseuse.”
“Omdat je er goed uitziet?” suggereer ik.
“De een is te dik. Ze schaamt zich voor haar figuur. De ander is te oud. De andere vrouw is zwakbegaafd. Die willen ze er niet voor vragen.”
“Voorkeur?” wil ik weten.
“Brandnetel?” stelt Von voor.
“Waarom naakt?” vraag ik wanneer we weer in de huiskamer zitten, Von aan tafel met haar thee en haar paperassen, ik op de bank met mijn gesloten boek.
“Ja, weet ik niet zo goed,” zegt Von. Ze leest stukken voor uit het script.
Het lijkt er op dat een vrouw ruzie heeft met haar man. Waarom zij naakt moet zijn en de man zijn kleren aan heeft wordt niet duidelijk.
“Oké,” schets ik de avond van de uitvoering, “zaaltje vol met liefhebbers van amateur toneel uit de omgeving, dat zijn vooral kennissen en familie van de acteurs, jij in je blootje op het toneel, ga je dat doen?”
Von twijfelt. Ze lijkt het serieus te overwegen. “Ja,” zegt ze dan. Ze kijkt me uirdagend aan. “Het lijkt me wel spannend.”
“Vanavond generale,” zegt Von na driekwart jaar bloedig repeteren. “Dan moet ik voor het eerst bloot. Ik ben zo nerveus.”
“Wie heb je uitgenodigd voor de première?”
“Iedereen,” ze noemt namen. Ook haar vader en moeder en haar broer.
“Weten ze dat je bloot gaat?”
Ze glimlacht ondeugend. “Nee.”
“Hoe was de generale repetitie?” vraag ik, wanneer Von thuis komt.
“Pffff,” doet ze met een ontstemd gezicht, ze rolt met haar ogen.
‘Was het zo erg?”
“Ik voelde me zo raar, in m’n nakie en al die anderen met hun kleren aan. Hele stukken tekst wist ik niet meer. En ik was niet de enige.”
“Beetje zenuwachtig?” raad ik.
“Nou zeg. De juf (regisseuse) zei, ‘hoe groter de puinhoop op de generale – hoe groter het succes van de uitvoering’.”
“Was het een puinhoop?”
“Kun je wel zeggen. En ik had het gevoel dat iedereen stiekem naar me gluurde.“
“Kwam misschien door je glad geschoren poes. Dat hadden ze misschien niet verwacht.”
“Dat zou kunnen.
Pfff, ik moet effe afbouwen.”
“Daar is een methode voor,” stel ik voor.
Von kijkt me verwonderd aan.
“De methode ‘er in en er uit!’”
“O ja,” vult Von aan, “en de methode ‘proeven en ruiken’.”
“En,” zeg ik, “de methode ‘spuiten en slikken’.”
“Daar heb ik zin in,” zegt Von enthousiast.
Het stuk ging over een vrouw die er achter kwam dat haar vriend vreemd ging. De maîtresse kwam er in voor en de moeder van de vreemdganger en de postbode. De voorstelling was inderdaad een succes. Waarom Von bloot moest werd me niet duidelijk. Ze vormde wel een groot contrast met de aangeklede cast. Wellicht was dàt de bedoeling. Of zei het iets over de psyche van de schrijfster? Speelde Von de schrijfster?
Na afloop mengen de acteurs zich onder de aanwezigen die nabespreken en consumpties gebruiken in de foyer. Ze laten complimenten over zich heen komen en nemen bloemen in ontvangst.
“Jee joh, ik schrok me rot toen ik je in je blootje op het toneel zag komen,” zegt Jacky. “Vond je het niet eng? Er ontstond meteen een ongemakkelijk sfeertje.”
Projectie, vermoed ik stil.
“Ja, je had het wel eens mogen zeggen,” vindt Pip.
“Nou, je zag er goed uit,” zegt Jenny met een glimlach.
Haar vader en moeder roeren zwijgend in hun koffie. Haar broer kijkt met nieuwe belangstelling naar Von.
“En als ze je zouden vragen of je nog eens naakt op het toneel zou willen, wat zou je dan zeggen?” vraag ik.
“Dat vroeg Emma, de regisseuse, na de voorstelling ook aan me.”
“Ja? Wat heb je gezegd?”
“Dat ik het achteraf helemaal niet moeilijk vond en dat ik het zo nog eens zou doen.”
“Zo, en hoe vond ze dat?”
“Dat vond ik moeilijk te peilen. Terwijl toch alles volgens plan is verlopen. Ik heb haar ook geen kritiek horen geven.”
“Het doet wel wat met me,” bekent Von achteraf, wanneer we samen in het donker naar huis fietsen. “Ik kende mijn tekst goed. Je voelt je de hele tijd bekeken als je naakt op het toneel staat. Maar ik vind dat lekker. Ik was de schaamte voorbij. Is dat gek?”
“Dan ben je een exhibitionist. Jij schaamt je helemaal niet. Of het gek is? Weet ik veel? Ik vind het ook lekker om naakt te lopen en om naakt gezien te worden. Veel mensen hebben dat. Misschien de meeste. Maar ze durven vaak niet. En dan doen ze of ze er tegen zijn.”
“Ik ben helemaal niet mooi. Ik heb kleine borsten en ze hangen,” vind Von.
Ik reageer, “Het doet er niet toe wat je hebt...”
“Ja, ja,” neemt Von van me over, “...maar hoe je het brengt!”
“Precies. En jij bent trots op je tietjes.”
“Was dat te zien?”
“Nou! Je was erotisch. Dat vonden sommigen vast ongemakkelijk.”
“Ja, ik boog expres naar voren om ze te laten hangen, zodat je ze goed kan zien, en ik deed m'n best om ze zoveel mogelijk te laten bewegen.”
“Heel sensueel! beaam ik. Ik heb genoten.”
“Ja? Kreeg je een stijve?
Em zei achteraf dat ze me misschien beter in ondergoed had moeten laten spelen.”
“Ze vond je te sexy,” suggereer ik. “Daar had ze misschien geen rekening mee gehouden. Maar wat kun je verwachten wanneer je iemand in haar blootje laat spelen? Waarom schrijft ze dan ook een stuk waarin een hoofdrolspeelster naakt moet zijn? Ze heeft het stuk toch zelf geschreven?
Emma heeft zichzelf, of jij hebt háar, met haar eigen wens en haar eigen angst om zich naakt te tonen geconfronteerd. De hele zaal, denk ik. Ik ben trots op je.”
“Zal ik dat op de nabespreking tegen haar zeggen?” meesmuilt Von. “Lijkt me best een positieve recensie.
“Zo ik moet weer effe afbouwen,” zegt Von wanneer ze thuis op de bank aan een wijntje zit.
“Daar is een methode voor,” help ik haar herinneren.
Von slaat haar wijntje in één keer achterover, “Ja!” roept ze en springt overeind en gaat de slaapkamer in.
Wanneer ik daar even later binnen kom zie ik haar kleren over een stoel hangen en ligt Von op bed onder een laken, tot haar kin op getrokken, haar armen, ook onder het laken, langs haar lijf. Ze kijkt hoe ik me uitkleed.
Naakt ga ik op bed over Von heen zitten, het laken als bij een mummie strak om haar heen. Ik kus haar, laat m’n speeksel in haar mond lopen en zuig het, vermengd met haar speeksel weer op. Ik lik haar hoofd, knabbel aan haar oren. Dan draai ik mij om, mijn zaakje bungelend voor haar gezicht, haar armen stijf tegen haar aan onder het laken, ze kan geen kant uit, en ik trek het laken los van het voeteneind en stroop het op tot haar kut in zicht komt. Ik pak haar benen onder haar knieën en trek die naar me toe en dan opzij zodat haar spleet wijd open kiert. Ik blaas in haar vulva en kwijl er een klodder spuug in en zuig op haar clitoris met mijn neus in haar slijmerige vagina. De rest laat zich raden. Het lukt me om haar, met een hoop kabaal, een aantal keren een orgasme te laten beleven. Ik voel haar lichaam schokken.
Wanneer Von eindelijk uit het laken is bevrijd neemt ze wraak, gooit me op bed en drukt haar natte kier op mijn gezicht. Ondertussen pompt ze aan mijn lul en wanneer ze daar genoeg van heeft schuift ze naar voren en laat ze zich met een zalige zucht over mijn paal zakken tot die diep in haar is. Ik kijk naar haar anus en zie hoe de rand van haar vagina mee beweegt over mijn penis wanneer ze, met haar kontje op en neer, mij in en uit haar laat gaan. Na een tijdje kerm ik, “ik ga komen lieverd.”
Ze draait zich vliegensvlug om, legt haar mond om mijn snikkel, grijpt me stevig vast en met een paar handbewegingen spuit ik mij kreunend leeg in haar keeltje. Wanneer ze zich opricht likt ze haar lippen af en is er geen kloddertje sperma meer te zien.
Met de armen om elkaar heen, Von bij mij op schoot, lekker in ons nakie, drinken we voor het slapen gaan, op de bank, nog een wijntje.
Volgende aflevering: ‘II Podiumgeil’ Gaat Von nog eens naakt op het toneel?
Rond half elf hoor ik de sleutel in het slot. Ik leg m’n boek weg. Von komt binnen met een stapeltje papieren.
“Was het leuk?” vraag ik. Ik loop naar de keuken om water op te zetten.
“Nou, weet ik niet,” zegt Von aarzelend, die met haar bundeltje met me mee loopt. “Ik moet bloot op het toneel.”
“Huh? Er moet niets,” zeg ik, de kan vullend.
“Ik ben de enige die geschikt is voor deze rol, zegt de regisseuse.”
“Omdat je er goed uitziet?” suggereer ik.
“De een is te dik. Ze schaamt zich voor haar figuur. De ander is te oud. De andere vrouw is zwakbegaafd. Die willen ze er niet voor vragen.”
“Voorkeur?” wil ik weten.
“Brandnetel?” stelt Von voor.
“Waarom naakt?” vraag ik wanneer we weer in de huiskamer zitten, Von aan tafel met haar thee en haar paperassen, ik op de bank met mijn gesloten boek.
“Ja, weet ik niet zo goed,” zegt Von. Ze leest stukken voor uit het script.
Het lijkt er op dat een vrouw ruzie heeft met haar man. Waarom zij naakt moet zijn en de man zijn kleren aan heeft wordt niet duidelijk.
“Oké,” schets ik de avond van de uitvoering, “zaaltje vol met liefhebbers van amateur toneel uit de omgeving, dat zijn vooral kennissen en familie van de acteurs, jij in je blootje op het toneel, ga je dat doen?”
Von twijfelt. Ze lijkt het serieus te overwegen. “Ja,” zegt ze dan. Ze kijkt me uirdagend aan. “Het lijkt me wel spannend.”
“Vanavond generale,” zegt Von na driekwart jaar bloedig repeteren. “Dan moet ik voor het eerst bloot. Ik ben zo nerveus.”
“Wie heb je uitgenodigd voor de première?”
“Iedereen,” ze noemt namen. Ook haar vader en moeder en haar broer.
“Weten ze dat je bloot gaat?”
Ze glimlacht ondeugend. “Nee.”
“Hoe was de generale repetitie?” vraag ik, wanneer Von thuis komt.
“Pffff,” doet ze met een ontstemd gezicht, ze rolt met haar ogen.
‘Was het zo erg?”
“Ik voelde me zo raar, in m’n nakie en al die anderen met hun kleren aan. Hele stukken tekst wist ik niet meer. En ik was niet de enige.”
“Beetje zenuwachtig?” raad ik.
“Nou zeg. De juf (regisseuse) zei, ‘hoe groter de puinhoop op de generale – hoe groter het succes van de uitvoering’.”
“Was het een puinhoop?”
“Kun je wel zeggen. En ik had het gevoel dat iedereen stiekem naar me gluurde.“
“Kwam misschien door je glad geschoren poes. Dat hadden ze misschien niet verwacht.”
“Dat zou kunnen.
Pfff, ik moet effe afbouwen.”
“Daar is een methode voor,” stel ik voor.
Von kijkt me verwonderd aan.
“De methode ‘er in en er uit!’”
“O ja,” vult Von aan, “en de methode ‘proeven en ruiken’.”
“En,” zeg ik, “de methode ‘spuiten en slikken’.”
“Daar heb ik zin in,” zegt Von enthousiast.
Het stuk ging over een vrouw die er achter kwam dat haar vriend vreemd ging. De maîtresse kwam er in voor en de moeder van de vreemdganger en de postbode. De voorstelling was inderdaad een succes. Waarom Von bloot moest werd me niet duidelijk. Ze vormde wel een groot contrast met de aangeklede cast. Wellicht was dàt de bedoeling. Of zei het iets over de psyche van de schrijfster? Speelde Von de schrijfster?
Na afloop mengen de acteurs zich onder de aanwezigen die nabespreken en consumpties gebruiken in de foyer. Ze laten complimenten over zich heen komen en nemen bloemen in ontvangst.
“Jee joh, ik schrok me rot toen ik je in je blootje op het toneel zag komen,” zegt Jacky. “Vond je het niet eng? Er ontstond meteen een ongemakkelijk sfeertje.”
Projectie, vermoed ik stil.
“Ja, je had het wel eens mogen zeggen,” vindt Pip.
“Nou, je zag er goed uit,” zegt Jenny met een glimlach.
Haar vader en moeder roeren zwijgend in hun koffie. Haar broer kijkt met nieuwe belangstelling naar Von.
“En als ze je zouden vragen of je nog eens naakt op het toneel zou willen, wat zou je dan zeggen?” vraag ik.
“Dat vroeg Emma, de regisseuse, na de voorstelling ook aan me.”
“Ja? Wat heb je gezegd?”
“Dat ik het achteraf helemaal niet moeilijk vond en dat ik het zo nog eens zou doen.”
“Zo, en hoe vond ze dat?”
“Dat vond ik moeilijk te peilen. Terwijl toch alles volgens plan is verlopen. Ik heb haar ook geen kritiek horen geven.”
“Het doet wel wat met me,” bekent Von achteraf, wanneer we samen in het donker naar huis fietsen. “Ik kende mijn tekst goed. Je voelt je de hele tijd bekeken als je naakt op het toneel staat. Maar ik vind dat lekker. Ik was de schaamte voorbij. Is dat gek?”
“Dan ben je een exhibitionist. Jij schaamt je helemaal niet. Of het gek is? Weet ik veel? Ik vind het ook lekker om naakt te lopen en om naakt gezien te worden. Veel mensen hebben dat. Misschien de meeste. Maar ze durven vaak niet. En dan doen ze of ze er tegen zijn.”
“Ik ben helemaal niet mooi. Ik heb kleine borsten en ze hangen,” vind Von.
Ik reageer, “Het doet er niet toe wat je hebt...”
“Ja, ja,” neemt Von van me over, “...maar hoe je het brengt!”
“Precies. En jij bent trots op je tietjes.”
“Was dat te zien?”
“Nou! Je was erotisch. Dat vonden sommigen vast ongemakkelijk.”
“Ja, ik boog expres naar voren om ze te laten hangen, zodat je ze goed kan zien, en ik deed m'n best om ze zoveel mogelijk te laten bewegen.”
“Heel sensueel! beaam ik. Ik heb genoten.”
“Ja? Kreeg je een stijve?
Em zei achteraf dat ze me misschien beter in ondergoed had moeten laten spelen.”
“Ze vond je te sexy,” suggereer ik. “Daar had ze misschien geen rekening mee gehouden. Maar wat kun je verwachten wanneer je iemand in haar blootje laat spelen? Waarom schrijft ze dan ook een stuk waarin een hoofdrolspeelster naakt moet zijn? Ze heeft het stuk toch zelf geschreven?
Emma heeft zichzelf, of jij hebt háar, met haar eigen wens en haar eigen angst om zich naakt te tonen geconfronteerd. De hele zaal, denk ik. Ik ben trots op je.”
“Zal ik dat op de nabespreking tegen haar zeggen?” meesmuilt Von. “Lijkt me best een positieve recensie.
“Zo ik moet weer effe afbouwen,” zegt Von wanneer ze thuis op de bank aan een wijntje zit.
“Daar is een methode voor,” help ik haar herinneren.
Von slaat haar wijntje in één keer achterover, “Ja!” roept ze en springt overeind en gaat de slaapkamer in.
Wanneer ik daar even later binnen kom zie ik haar kleren over een stoel hangen en ligt Von op bed onder een laken, tot haar kin op getrokken, haar armen, ook onder het laken, langs haar lijf. Ze kijkt hoe ik me uitkleed.
Naakt ga ik op bed over Von heen zitten, het laken als bij een mummie strak om haar heen. Ik kus haar, laat m’n speeksel in haar mond lopen en zuig het, vermengd met haar speeksel weer op. Ik lik haar hoofd, knabbel aan haar oren. Dan draai ik mij om, mijn zaakje bungelend voor haar gezicht, haar armen stijf tegen haar aan onder het laken, ze kan geen kant uit, en ik trek het laken los van het voeteneind en stroop het op tot haar kut in zicht komt. Ik pak haar benen onder haar knieën en trek die naar me toe en dan opzij zodat haar spleet wijd open kiert. Ik blaas in haar vulva en kwijl er een klodder spuug in en zuig op haar clitoris met mijn neus in haar slijmerige vagina. De rest laat zich raden. Het lukt me om haar, met een hoop kabaal, een aantal keren een orgasme te laten beleven. Ik voel haar lichaam schokken.
Wanneer Von eindelijk uit het laken is bevrijd neemt ze wraak, gooit me op bed en drukt haar natte kier op mijn gezicht. Ondertussen pompt ze aan mijn lul en wanneer ze daar genoeg van heeft schuift ze naar voren en laat ze zich met een zalige zucht over mijn paal zakken tot die diep in haar is. Ik kijk naar haar anus en zie hoe de rand van haar vagina mee beweegt over mijn penis wanneer ze, met haar kontje op en neer, mij in en uit haar laat gaan. Na een tijdje kerm ik, “ik ga komen lieverd.”
Ze draait zich vliegensvlug om, legt haar mond om mijn snikkel, grijpt me stevig vast en met een paar handbewegingen spuit ik mij kreunend leeg in haar keeltje. Wanneer ze zich opricht likt ze haar lippen af en is er geen kloddertje sperma meer te zien.
Met de armen om elkaar heen, Von bij mij op schoot, lekker in ons nakie, drinken we voor het slapen gaan, op de bank, nog een wijntje.
Volgende aflevering: ‘II Podiumgeil’ Gaat Von nog eens naakt op het toneel?
Lees verder: Podiumgeil
Er zijn nog geen trefwoorden voor dit verhaal. Welke trefwoorden passen volgens jou bij dit verhaal?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10