Fleur En Eva - 6

Even een korte samenvatting van het voorafgaande.

De hoofdpersonen zijn de 18-jarige en schatrijke Fleur, haar vader en de huishoudandroïde Eva, die als twee druppels water op Fleur lijkt.

In deel 1 ontdekte Fleur dat haar vader Eva had uitgerust met een Venus (een levensechte kunstvagina) en een Aphrodite (een stuk software waarmee Eva in staat was seks te hebben in allerlei vormen en combinaties). Bij het bekijken van een opname waarin Eva Fleur's vader pijpte raakte Fleur zo opgewonden, dat ze zichzelf naar een hoogtepunt vingerde.

In deel 2 nam Fleur stiekem de plaats in van Eva en werd door haar vader gebeft en gevingerd.

In het derde deel had Fleur ook seks met haar vader, maar hij was ruw en ongeduldig geweest. Bovendien had ze zich nog verraden ook, wat tot een knallende ruzie leidde.

Deel 4 vertelde hoe Fleur troost zocht en vond bij Eva, en die nacht de vrouwenliefde met haar bedreef.

Deel 5 was gewijd aan de verzoening tussen Fleur en haar vader; een verzoening die bezegeld werd met een trio.

Zowel in deel 4 als deel 5 leek Eva zich steeds menselijker te gaan gedragen, meer als een vriendin en minares dan als androïde.

Veel plezier met deel 6, en als je vindt dat er te weinig seks in zit; maak je geen zorgen. In deel 7 komt dat weer helemaal goed.

---

Pappa en ik waren de kerstboom aan het versieren in de bibliotheek. Eva kwam de kamer binnen lopen met twee bekers dampende chocolademelk en zette ze op het bureau. Ze ging achter me staan, sloeg haar armen om mijn middel en steunde met haar kin op mijn schouder.
"Hij wordt mooi", zei ze, naar de kerstboom kijkend. Daarna gaf ze me een kus in mijn nek, liet me los en verliet de bibliotheek, ons in opperste verbazing achterlatend.

"Wat was dat nou?" stamelde pappa.

"Geen idee. Ik heb haar dat nog nooit zo spontaan zien doen."

"Staat haar Aphrodite aan?"

"Volgens mij niet."

Fleur kwam de bibliotheek weer binnenlopen met een schaal kerstkransjes. "Is er iets?" vroeg ze toen ze zag dat we naar haar staarden.

"Eva, waarom deed je dat?" vroeg ik.

"Wat bedoel je?"

"Me omhelzen en een kus geven."

"Dat… weet ik eigenlijk niet. Het was gewoon iets wat ik moest doen. Heb ik iets verkeerd gedaan?"

"Nee. Nee, helemaal niet. Het verbaasde ons alleen."

"O. Oké. Kan ik verder nog niets doen?"

"Nee, bedankt Eva", zei pappa.

Eva liep weer weg, op pad naar één van de vele klusjes die ze altijd deed.

Pappa en ik keken naar elkaar. "Gewoon iets wat ze moest doen? Wat bedoelt ze daar nou weer me?" zei ik.

"Geen idee. Misschien is het niks en zoeken we er te veel achter."


Er gingen een paar dagen voorbij waarin eigenlijk niks bijzonders gebeurde. Dat wil zeggen, als je het niet bijzonder vindt dat Eva af en toe spontaan een hand op mijn arm legde of gewoon naar mee keek en snel haar blik afwendde alles ik terug keek. Toen ik dat aan pappa vertelde en zei dat het wel leek of Eva verliefd op me was, vroeg hij: "Zou je dat erg vinden?"

Daar had ik nog helemaal niet over nagedacht. Ik had me er alleen maar over verbaasd, maar nu hij het zo vroeg, moest ik toegeven dat ik het eigenlijk wel leuk vond.


De volgende dag zat ik in de serre en probeerde zonder veel succes een zelfportret te schilderen. Ik had geen spiegel nodig, want Eva zat tegenover me te poseren.

"Fleur," zei ze opeens, "mag ik een cadeau kopen?"

"Als het niet te duur is, mag je van mij kopen wat je wil. Voor wie is het?"

"Voor jou. Voor ons eigenlijk."

"O, nou word ik nieuwsgierig. Mag ik weten wat het is?"

"Nee, dan is het geen verrassing meer, maar ik weet zeker dat je het leuk zal vinden."

"Nou oké, als je dat zeker weet. Maar nu niet meer bewegen." En dat deed ze ook niet, al zag ik wel dat haar mondhoeken iets meer omhoog leken te staan dan anders.


Later die dag zaten pappa en ik in de eetkamer na te tafelen, terwijl Eva in de keuken aan het opruimen was.

"Ik heb iets gevonden op internet dat misschien verklaart waarom Eva zich zo gedraagt", zei pappa. "Het schijnt dat er bij androïdes met assertief geheugen…"

"Associatief!" lachte ik.

"Oké, dat er bij androïdes met associatief geheugen iets mis kan gaan als ze een gedragsmodule hebben. Als ik het goed begrijp, dan kan er een soort gedragspatroon uit de module in het geheugen achterblijven die de androïde dan onbewust aan een persoon koppelt. En dan kan ze dat gedrag spontaan vertonen tegenover die persoon."

"Maar ze doet het alleen bij mij. Niet bij jou."

"Nee, dat klopt. Ze doen dat alleen bij iemand met wie ze zich op de een of andere manier identificeren."

"Omdat ze op me lijkt?"

"Daar heb ik niks over gelezen, maar volgens mij niet. Wat ik ervan begreep is dat het meestal helemaal niet duidelijk is waarom ze nou precies die persoon kiezen."

"Jij begreep ook niet waarom ik toen verliefd was op David."

"Eerlijk gezegd snap ik dat nog steeds niet."

"Ik eigenlijk ook niet meer. Maar goed, het kan dus geen kwaad?"

"Lijkt me niet. En als het te gek wordt, dan bel ik Tom wel om raad."

"Oké, maar voorlopig niet. Ik vind het nu nog wel leuk." En daar was geen woord van gelogen.


Een paar dagen later werd er een pakje bezorgd, geadresseerd aan Eva van Donzelaar. Ik moest lachen toen ik dat "van Donzelaar" zag, een anagram van mijn eigen achternaam "van Rozendaal".

"Eva!," riep ik. "Pakje voor je!"

Eva kwam snel aanlopen. "Dat is dat cadeautje. Wil je het zien?"

"Was het niet bedoeld als verrassing?"

"Jawel, maar wil je het zien?"

Het leek wel alsof Eva ongeduldig was, wat heel on-androidaal was. Bestaat dat woord eigenlijk? Nou ja, nu wel.

"Oké, laat maar zien."

Eva pakte mijn hand en trok me mee naar mijn slaapkamer. Daar maakte ze de doos open en liet mij de inhoud zien.

Ik aarzelde even, maar tilde toen de inhoud uit de doos. Het zag eruit als een slappe penis, compleet met twee ballen. Aan de achterkant zat een soort gebogen staaf van kunststof. "wat is dat?" vroeg ik.

"Een Adonis convertor."

"Een wat?"

"Nou, ik heb toch een Venus?"

"Ja, je … poes."

"Ja. Voor mannelijke androides is er de Adonis; een anatomisch correcte penis. Dit is een Adonis convertor. Die is bedoeld om een androïde met Venus tijdelijk een penis te geven."

"Wil je een lul hebben?" vroeg ik verbijsterd.

"Nou, je zei toch laatst dat je seks met mij het fijnst vond, maar dat een penis af en toe ook wel leuk is?"

Het begon me te dagen. Zoiets had ik inderdaad gezegd. "Dus je dacht dat ik het wel leuk zou vinden als jij ook een penis had?"

"Niet altijd, maar soms, als je daar zin in hebt. Wil je het zien?"

Ik was nieuwsgierig genoeg om ja te knikken.

Eva kleedde zich uit, zette haar voeten uit elkaar, zakte iets door haar knieën en schoof de kunststof staaf in haar vagina. Ik hoorde een metalige klik en Eva ging weer rechtop staan. De huid rond de basis van de kunspenis bewoog iets en sloot zich bijna naadloos aan bij Eva's huid.

Daar stond ze dan. Eva, mijn Eva, met een onbesneden pik en twee bungelende ballen. Ik voelde de neiging hem vast te pakken, maar hield me in.

"Kan hij ook stijf worden?" vroeg ik.

"Ja, momentje." Eva sloot haar ogen en even later kwam de penis langzaam omhoog. Het duurde niet lang of ik staarde naar een indrukwekkende erectie.

"Mijn god, wat een joekel."

"Tee millimeter langer dan die van je vader, en ook iets dikker."

Ik vroeg me af hoe ze dat zo precies wist, maar besloot het niet te vragen.

"Waarom deed je je ogen net dicht?"

"Om hem stijf je krijgen. Ik dacht terug aan die ene keer toen wij samen seks hadden."

"Probeerde je geil te worden?"

"Ja."

"Kan dat zonder dat je Aphrodite aan staat?

"Nee. Die gaat soms spontaan aan, maar…"

"Maar wat?"

"Alleen als jij in de buurt bent. Meestal zet ik hem snel weer uit.

Ik staarde haar verbijsterd aan. Het werd steeds gekker. Eva was niet alleen verliefd op me, ze geilde ook nog eens op me.

"Vind je hem mooi?" onderbrak ze mijn gedachten.

"Hij heeft dikke aders. Heel anders dan die van pappa. Kan hij ook spuiten?"

"Ja. Geen kunstsperma zoals een echte Adonis, maar dezelfde vloeistof die ik gebruik om nat te worden."

"Dat wil ik zien", zei ik. Ik ging op mijn knieën zitten, pakte Eva's pik vast en begon te trekken. Het voelt raar om het over Eva's pik te hebben, maar toch was het zo.

"Hij is net echt", zei ik. Voel je dit?"

"Ja. Ik voel alles wat je er mee doet." Ze deed haar ogen weer dicht. Even later voelde ik haar hand op mijn schouder en ik hoorde dat ze sneller ging ademen. Met mijn andere hand pakte ik haar ballen vast.

"Voel je dit ook?" vroeg ik.

"Uh-huh. Dat voelt fijn."

Haar penis leek nog harder te worden en haar hand kneep zachtjes in mijn schouder. Ik begon haar iets sneller af te trekken en mijn andere hand liet haar ballen los, gleed langs haar kuit omhoog, langs haar knieholte en bovenbeen naar haar billen, die ik zachtjes begon te masseren.

"Oh Fleur, dat is echt fijn." fluisterde Eva. Haar pik was nu keihard. "Ik ga spuiten."

Snel liet ik haar lul uit mijn mond glippen en trok mijn hoofd terug. Eva liet de basis van haar pik los en ik trok de huid strak naar achteren. Eva's mond ging open en haar gezicht vertrok in een extatische kramp. Ze ademde scherp in en ik voelde de kunstpik in mijn hand schokken.

Een straal heldere vloeistof schoot over mijn schouder en kwam terecht op mijn passpiegel. Een tweede straal kwam iets lager op de spiegel terecht, een derde op de vloer. De vierde haalde mijn arm en de rest droop over mijn hand en pols.

Ik liet haar los en rook aan het vocht op mijn hand. "Ruikt naar je poes."

"Logisch toch?" hijgde Eva. "Het is hetzelfde spul."

Zonder erover na te denken likte ik aan mijn hand. "En het smaakt ook hetzelfde."

Eva knielde naast me neer, haar knieën gespreid, en pakte haar pik vast. Ik hoorde weer die klik en de penis lag los in haar hand. Ze legde haar voorhoofd op mijn schouder en zat even uit te hijgen. Toen keek ze me aan. "Vind je het leuk?"

"Ja, heel leuk. Volgende keer als we seks hebben moet je me neuken."

Eva zei niks, maar het leek wel of ik pretlichtjes in haar ogen zag.

Ik likte nog meer van haar vocht van mijn pols. "Smaakt lekker. Of ik ga je pijpen."

"Wat jij wil, Fleur," zei Eva. "Alles wat jij wil", en ik geloofde waarachtig dat ze glimlachte.