Beste lezers,

Het valt me een beetje zwaar om het jullie te moeten vertellen dat ik voorlopig stop met het delen van mijn levensverhaal.[/b]

Het is niet omdat het mij ontbreekt aan onderwerpen of belevenissen. Integendeel, het is zuiver een lichamelijk probleem.

Ik kamp al enige tijd met handproblemen en ondanks diverse bezoekjes aan de neuroloog is het nog steeds niet verholpen. Sterker nog, het is alleen maar erger geworden zodat er een operatie nodig zal zijn.

Gezien alle drukte bij de gezondheidszorg kunnen ze mij nog geen datum geven waarop ze me gaan opereren. Natuurlijk heb ik hier al langer last van maar jullie weten misschien niet dat ik altijd een serie van 10 tot 15 episodes achter de hand hield. Deze voorsprong ben ik langzaam kwijtgeraakt en nu is dan toch de tijd gekomen dat ik een verplichtte pauze moet gaan pakken.

Het is niet te doen om met mijn linkerhand alles te typen. Ik ben nu eenmaal rechtshandig en is het zodoende moeilijk om dat op deze manier voort te zetten. Jullie snappen wel dat ook mijn andere werkzaamheden hierdoor vertraging oplopen. Het huishoudelijk werk verloopt nu ook veel trager dan normaal. Dit alles kost me heel veel tijd en dan zal er iets moeten gaan vervallen.

Gelukkig is het wel zo dat ik geen pijn heb. Oké, een beetje pijn is wel te verdragen en dat vind ik dan ook niet erg. Ik ben niet zo kleinzerig en sla me er wel doorheen. Ik had jullie liever een ander vervolg op mijn verhaal willen geven maar het is nu eenmaal zo. Toch ben ik trots en blij dat ik een dikke twee jaar jullie heb mogen trakteren op mijn levensverhaal.

Regelmatig heb ik teruggeblikt op hetgeen mij allemaal is overkomen in al die jaren. Trouwens, het woord 'overkomen' is helemaal verkeerd in dit geval. Ik ben gezegend geweest met een prachtig leven. Oké, die verkeerde start bij de nonnen heeft achteraf gezien ook zijn voordelen opgeleverd. Ik zou nooit bevriend zijn geraakt met Rietje als ik niet bij haar in de groep terecht was gekomen.

Je moet een beetje geluk in je leven hebben en, zoals er wordt gezegd, je moet zelf de slingers ophangen als je een feestje geeft. Ik heb dan ook meer dan genoeg 'gefeest', als we dat zo mogen noemen. Ik heb getracht om jullie (bijna) alles van mijn prijs te geven. Ik heb heel veel tekst geschreven, weer terug gelezen en verbeteringen aangebracht. Daarna nog een keertje een paar om dat net voor de publicatie nogmaals te doen. Vaak was er toch nog een foutje ingeslopen en ongetwijfeld hebben jullie dat ook wel gezien.

Mijn leven is inderdaad ongeveer verlopen als vertelt. Ik heb het niet mooier en niet slechter gemaakt en eerlijk verteld hoe het allemaal in zijn gang is gegaan. Natuurlijk zijn er mensen die dit een beetje in twijfel trekken. Het is ook een beetje onverklaarbaar hoe een en ander is gelopen. Ik heb daar ook geen verklaring voor, ik heb al meerdere malen geschreven dat ik nu eenmaal op dat gebied geluk heb gehad.

Je kunt het leven niet sturen en zeker niet op seksueel gebied. Je moet de juiste mensen tegenkomen, dat staat als een paal boven water. Ik hoef geen opsomming te maken van alle dingen die mij ten deel zijn gevallen. Ik had driedubbel geluk, ten eerste mijn lichaam en uiterlijk, ten tweede mijn honger naar seks en ten derde mijn lieve man Jan.

Kijk eens naar Katje Schuurmans die er ronduit voor uitkomt dat ze graag meerdere malen per dag seks heeft. Er zijn dus genoeg vrouwen zoals ik die graag genieten van dat heerlijke liefdesspel. Het is een genot om mannen te verleiden en om je vinger te winden. Ik wist het spel optimaal te spelen en heb veelvuldig geprofiteerd van de geboden kansen.

Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat mijn avonturen echt niet stopte na mijn 40ste. Onze kinderen werden groter en gingen hun eigen weg. Ze kregen verkering en gingen daarna het huis uit wat ons weer nieuwe mogelijkheden bood. We verhuisden naar een mooi appartement en beleefden daar opnieuw spannende dingen. We gingen veel op stap en maakten verre reizen waar ook genoeg te beleven was.

De ouderen onder jullie weten dat er na je 40ste nog genoeg spanning en sensatie te beleven valt. Graag wil ik jullie daar nog veel over vertellen maar het is eerst tijd om te herstellen. Er komt dus echt nog wel een vervolg van mijn serie maar voorlopig is het even een pas op de plaats.

Nu is het zover dat ik in mijn laatste deel heb beschreven hoe de vriendschap met Pia en haar man Theo tot stand is gekomen. Velen zullen het jammer vinden dat ik hier niet verder op door ga. Wat ik ook jammer vind is het feit dat ik nu een tijdje moet stoppen met het schrijven van mijn memoires. Ik vond het heel fijn om mijn belevenissen met jullie te delen.

Natuurlijk zijn er dingen aangepast of anders beschreven dan zoals ze gebeurd zijn. Je kunt van mij niet verwachten dat ik alle uitgesproken teksten nog letterlijk heb kunnen onthouden. Ik heb wel getracht om de essentie van het verhaal in mijn eigen woorden weer te geven. Dus voor degenen die er aan twijfelen of ik alles uit mijn duim heb gezogen kan kort zijn. Nee dus!

Er zijn enkele lezers onder jullie waar ik iets meer contact mee heb. Enkele van hun weten een beetje van de hoed en de rand. Natuurlijk heb ik in al die jaren ook foto's verzameld. Enkele van die (oudere) foto's heb ik ze wel eens gezien en zij kunnen beamen dat ik inderdaad niets uit mijn duim heb gezogen.

Ik dank jullie dan ook hartelijk voor alle tijd die jullie genomen hebben om mijn verhalen te lezen. Voor alle lieve reacties die jullie hebben achtergelaten, ze waren meestal zeer positief. Nu is echter een tijd aangebroken waarbij ik mijn pen even neer moet leggen. Ik heb het zelf als een eer beschouwd om jullie dit te kunnen vertellen. Wie anders dan mijn anonieme lezers/lezeres kon ik mijn levensverhalen toevertrouwen?

Daarom heb ik voor OpwindendNet gekozen. Op deze manier heb ik meer dan twee jaar heel trouw mijn verhalen ingestuurd. We zijn gevorderd tot deel 225 en het is nu even wachten tot ik lichamelijk weer in staat ben om weer te gaan schrijven.

Dank jullie nogmaals en hopelijk hoor ik nog van jullie. Ik zou het leuk vinden als jullie regelmatig aan mij denken door een berichtje op mijn profiel achter te laten.

Beste lezers, ik hoop dat de wereld een beetje mooier gaat en beter wordt in het nieuwe jaar. Dat iedereen een gelukkig leven mag leiden. Niet alleen gelukkig maar vooral een (seksueel) gezond leven want er is niets mooier dan van het leven (en de seks) te genieten. Geloof me, ik weet er alles van.

Veel liefs van,
Truus,