Dit verhaal is een aantal jaren geleden geplaatst op een andere website. Ik wil het de lezers hier niet onthouden, vandaar deze publicatie.

Woensdagmorgen: Fred de Waard komt terug op kantoor. Hij kijkt om zich heen en maakt een praatje met een collega. Dit is wel weer even wennen na drie maanden tropisch regenwoud op Java. Een andere temperatuur en een heel andere omgeving. Als civiel ingenieur werkt hij bij een groot ingenieursbureau wat academisch geschoolde technici over de hele wereld detacheert. Fred is bij het bureau in dienst getreden na afronding van zijn studie aan de TH Delft. Het werk bevalt hem goed. Steeds weer naar een ander land in de wereld om daar een afgeronde klus te klaren. Hij kijkt zijn post door. Er zitten geen dringende stukken tussen. Zijn computer is inmiddels opgestart en hij logt in. De mailbox controleert hij ook op afstand dus die bevat nu geen nieuwe of onverwachte dingen. Eerst maar eens koffie halen.

Een minuut of wat later heeft hij zijn mok koffie op en begint wat dingen door te lezen. Dan een pingel op zijn computer, een mail bericht. De directeur vraagt of hij kan komen, liefst nu direct. Dan moet er iets aan de hand zijn denkt Fred en loopt naar de directie etage. Garcia, de secretaresse van zijn directeur, knikt vriendelijk en zegt dat hij door mag lopen. Hij klopt op de deur en doet hem open.

“Fred, kom binnen” zegt de rijzige grijze man. Hij staat op en ze schudden handen, “welkom terug. Wil je koffie?”

“Graag.”

Hij schenkt twee kopjes koffie in en ze gaan aan de bespreektafel zitten.

“Fred” begint de man “ik zal meteen met de deur in huis te vallen, São Tomé en Principe is een staatje in de Atlantische Oceaan aan de westkant van Centraal Afrika. Het omvat enkele eilanden en op het grootste eiland ligt ook de hoofdstad São Tomé. Tegenwoordig is het politiek een rustig landje. De economie draait op enkele landbouwproducten en sinds een tiental jaren ook olie, maar dat terzijde.”

“In São Tomé” gaat hij verder, “is een gebrekkig rioolsysteem en de inhoud daarvan wordt zonder zuivering in zee geloosd. Ze willen een compleet nieuw rioolsysteem aanleggen inclusief opvoerpompen en een rioolwaterzuivering. Het water wat daar uit komt kan met een gerust hart de zee in. Het project dient een tweeledig doel. Het is een oppepper voor de volksgezondheid, want het is weer een stap voorwaarts in het uitroeien van besmettelijke ziektes. Daarnaast past het in het kader van bevordering van toerisme. Badgasten willen niet tussen uitwerpselen zwemmen.”

Ze drinken een paar slokken van hun koffie.

“Heb ik een aantal jaren terug niet een studente gehad die daar vandaan kwam, die mooie Isabel?”

“Je geheugen is ieder geval niks mis mee” grinnikt de man, “Isabel des Nevuaas, zij heeft gestudeerd aan de TH Delft en is als Ir. Des Nevuaas terug gegaan. Jij hebt haar de laatste vijf maanden van haar studie als begeleider en mentor gecoacht en ik moet toegeven, ze is een knappe vrouw. Het is de bedoeling dat jij dat project daar gaat runnen, samen met die Ir. Des Nevuaas. Ik heb begrepen dat zij werkt voor de hoofdaannemer van het project. De verwachting is dat het twee jaar gaat duren. Uiteraard gelden voor jou de bekende condities en voorwaarden. De vlucht is al geboekt, volgende week vrijdagnacht vlieg je er naar toe. Je wordt daar opgewacht en verder moet je maar zien. Je bent wel wat gewend in dat opzicht. Ik heb hier een envelop met de nodige papieren en informatie. Er zit ook een volledig ingevuld formulier in waarmee je een verblijfs- en werkvergunning kunt aanvragen. Enkel jouw handtekening is voldoende. In te leveren op het eiland bij de afdeling burgerbevolking van het gemeentehuis. Je mag wat mij betreft naar huis en de rest van deze week en volgende week gebruiken om je voor te bereiden. Vergeet ook je huis niet want je bent twee jaar weg.”

“Twee jaar zonder tussenpozen, dat is nogal wat.”

“Het is niet onze gewoonte om iemand weer direct weg te sturen en dan ook nog eens voor zo lang maar wij zijn een poosje terug benaderd met het verzoek of Ir. F. de Waard voor dit project beschikbaar is. Ze willen jou kennelijk hebben Fred, bovendien heb jij in Nederland kind noch kraai dus lag de keuze voor de hand. Mocht het niet bevallen, je weet het, vier weken om te beslissen.”

Aan het begin van de middag rijdt Fred naar huis. Onderweg denkt hij terug aan Isabel, die mooie jonge vrouw, haar huid is als pure chocolade, diep donkerbruin en ze had alle rondingen op de juiste plaats en in de juiste verhouding. En een gezicht als was het door God geschapen.


De week erna vrijdagmiddag, half vijf lokale tijd: Met een licht voelbare schok landt een Airbus A330 vrijwel precies volgens schema op Aeroporto São Tomé Internacional en taxiet richting de aankomsthal. Onder de passagiers is Fred die zich in een matig bezette business class dertien uur lang heeft vermaakt met een paar speelfilms, een paar uurtjes heeft liggen slapen en tussendoor ook nog twee keer heeft gegeten.

Hij daalt de vliegtuigtrap af en stapt in een van de gereedstaande bussen. In de aankomsthal is het wachten op de koffers. Een half uurtje later loopt hij aan de voorkant van het gebouw naar buiten met zijn drie koffers op een bagage wagen.

“Fred!” hoort hij een vrouwenstem roepen en hij kijkt. Daar komt Isabel aangelopen. Haar jurk wappert om haar lichaam en kan niet verhinderen dat haar ronde vormen er goed in uitkomen. Ze is in die vijf jaren nog geen spat veranderd.

“Dag Fred” begroet ze hem met twee wangkussen.

“Dag Isabel, nog altijd even mooi.”

Isabel glimlacht, “dank je wel, jij bent ook niet echt veranderd. Heb je een goede vlucht gehad?”

“Jawel, een rustige vlucht ook.”

“Mijn auto staat daar” en ze wijst. Samen lopen ze erheen. Fred ziet een Toyota Outlander, onder de zand en klei sporen.

“Sorry dat ie er zo uitziet maar het heeft vannacht nogal geregend en vanochtend ben ik op een bouwterrein geweest.”

“Liever dat hij er zo uitziet als jij” reageert Fred en Isabel lacht.

“Nee, mezelf heb ik wel even gepoetst, dat was nodig, ik zat ook onder.”

“Voor dit weekend logeer je bij mij” begint Isabel als ze de luchthaven afrijden, “ik heb ruimte genoeg. Volgende week zien we dan wel verder.”

“Dat is goed, maar je spreekt nog steeds vrij goed Nederlands.”

“Al die tijd bijgehouden, ik kijk op satelliet televisie ook nog steeds naar de Nederlandse zenders, die zijn hier vrij goed te ontvangen.”

“Nederland is toch een beetje mijn tweede vaderland” voegt ze een paar seconden later glimlachend toe.

Fred kijkt om zich heen. De linkerkant volgen ze een stuk de kustlijn, rechts zijn het afwisselend landerijen. Fred weet van internet dat ze hier vooral koffie en cacao verbouwen. De kokospalmen staan wat verder naar het zuidoosten. Dan draaien ze van de kust weg en rijden nu enkel tussen landerijen met hier en daar wat groepjes huizen. Een stuk verderop remt Isabel af en slaat rechts af. Ze moet stoppen voor een slagboom. Een man, zo te zien een bewaker, komt naar buiten en ze laat een pas zien. De man kijkt nog even in de auto en Isabel zegt wat. Dan kunnen ze verder. Honderd meter verder draait ze naar een vrijstaand huis en onder het huis gaat een van de twee garagedeuren open. Ze keert de auto en laat hem achteruit naar beneden erin rollen en de deur sluit zich weer.

“Dat heb je vaker gedaan” zegt Fred.

“Drie jaar lang minstens vijf keer per week, dus dan leer je het wel” antwoordt ze.

Ze halen de koffers uit de auto en Isabel drukt op een knop. Een lift komt brommend en tikkend omlaag en de twee grote koffers kunnen er liggend in. Ze sluit de klep en stuurt de lift omhoog.

“Dit is een goederenlift, dus niet zelf erin kruipen” zegt Isabel. Zijn handbagage draagt Fred de trap op. Boven komen ze in een mooie hal en Isabel gaat hem voor naar een fraai ingerichte woonkamer met achterin een glazen pui waar doorheen je uitkijkt over de tuin. Een tuin waar een verzonken zwembad in ligt. Geen bad van olympische afmetingen maar toch een meter of vijf breed en vijftien meter lang schat Fred. De rand er omheen is fraai betegeld.

“Hier pleeg ik mijn vrije tijd door te brengen.”

“Wat luxe, ik had dit niet verwacht Isabel.”

“Zal ik je de rest laten zien, dan kunnen we daarna buiten zitten en bijpraten.”

In de hal pakt Fred zijn handbagage en ze lopen de trap op. Boven zijn aan de tuinkant twee grote slaapkamers. De grootste heeft Isabel zelf in gebruik en haar privé badkamer is gescheiden door een hardglazen wand. Hij ziet een complete badkamer, zelfs een bidet is er. Het twee persoonsbed van Isabel is vrij groot, maar past bij het formaat van de kamer. Als ze één van de gordijnen open trekt ziet hij een balkon. De andere kamer is ook voorzien van een twee persoonsbed, meer normale afmetingen en ook daar een aparte badkamer maar die is afgescheiden door een dichte wand. Bovendien heeft die badkamer ook een deur naar de gang. Aan de andere zijde van de gang zijn drie kamers, waarvan er één door Isabel in gebruik is als werkkamer, er staat een bureau, een computer en een kast met boeken. De belangrijkste verlichting is een tube die boven het bureau hangt. Op de muur voor het bureau een collage van foto’s, het lijkt een hele jonge Isabel met haar ouders.

“Jouw ouders?” vraagt Fred en Isabel krijgt tranen in haar ogen.

“Ja, mijn lieve ouders” snikt ze, “omgekomen bij een busongeluk toen ik acht jaar was. Daarom ben ik naar Nederland verhuisd. Daar woont een zuster van mijn vader. Zij en haar man, een Nederlander, hadden via het testament de voogdij gekregen en hebben mij opgevoed. Zodoende kon ik ook studeren in Nederland.”

Isabel pakt een tissue van het bureau, snuit haar neus en dept haar tranen droog. Ze lopen door naar de tweede kamer, die is vrijwel leeg.

“Als je daar behoefte aan hebt zou dit jouw werkkamer kunnen worden.”

De derde is deels gevuld met losse spullen en dozen. Achterin de gang is een klep en ze haalt zijn koffers uit de lift en rollen ze naar de grote slaapkamer.

“Zet ze hier maar neer, opruimen doen we later vandaag wel.”

Ze gaan weer naar beneden.

Isabel loopt de keuken in, “wat wil jij drinken? Thee, koffie, wat anders? Ik heb ook bier of wijn.”

“Nee, bier hoef je voor mij niet kopen Isabel, maar een rood wijntje lijkt me lekker.”

Isabel trekt een hoge kast open en pakt een fles rode wijn.

“Ik heb maar één soort en dat is een wijn die hier op het eiland is gemaakt. Er zijn drie wijnboeren die gezamenlijk produceren en bottelen, alleen voor de inlandse markt. Ze importeren ook maar die wijn is vier tot vijf keer zo duur.”

“Importheffingen?”

“Ja” antwoordt Isabel terwijl ze de wijnfles van zijn kurk ontdoet. Ze schenkt een bodempje in en geeft het glas aan Fred. Die ruikt en proeft.

“Hm, lekker wijntje” en Isabel schenkt de glazen in. Ze lopen naar binnen.

In de kamer doet ze de schuifpui open en zet haar glas buiten op tafel. Ze laat Fred erlangs en wacht tot die gaat zitten. Fred kiest voor de bank.

Ze gaat tegenover hem zitten en heft haar glas.

“Proost Fred, op een vruchtbare samenwerking” zegt ze.

“Proost Isabel, op onze samenwerking” antwoordt Fred en ze nemen een slokje en heffen vervolgens het glas nog een keer.

“En, vertel eens, hoe is het met mijn lieve stagebegeleider. Je bent niet meer getrouwd met Miranda heb ik gehoord.”

“Dat klopt ik ben vier jaar geleden van haar gescheiden.”

“Ging het niet meer of zo, of mag ik dat niet vragen?”

“Jawel vragen mag, maar nee, ik kwam terug van een wat langere opdracht in Portugal en toen vond ik haar met de buurman in ons echtelijk bed.”

“Dat is vervelend en toen heb je haar de deur gewezen.”

“Nee, ik ben zelf weggegaan en heb haar nooit meer gezien. Het is dat jij erover begint want ik denk ook nooit meer aan haar.”

“Sorry Fred, dat ik dat doe.”

“Geeft niet Isabel, jij kon dat niet weten. Maar ik ben dus gescheiden en op dit moment heel veel in het buitenland. Nederland begint mij ook te benauwen. De wereld is zo mooi en er is nog zo veel te zien en te doen.”

Isabel glimlacht, “je was toen al, hoe zeg je dat ……”

“Rusteloos …”

“Ja, precies, toen merkte ik al aan je dat je graag je vleugels uitslaat en de wereld wil helpen.”

“Dat is zo, dan voel ik me prettig. Ik heb nu net twee weken terug een project op Java afgesloten. Heerlijk drie maanden gewerkt. Mooie omgeving, goed hotel en ’s ochtends heel vroeg beginnen en dan ook vroeg eindigen.”

“Hier doen we dat ook, beginnen om zes uur ’s ochtends en uiterlijk twee uur stoppen, meestal iets eerder. Ik ben vaak om twee uur al weer thuis.”

“Lekker is dat, nog een groot deel van de middag en de avond voor jezelf.”

“Ik ga meestal om half elf naar bed. Vijf uur op, even kort douchen en dan ontbijten. Uiterlijk kwart voor zes, maar meestal iets eerder, rij ik weg. Mijn werkkleding is meestal een jeans en een trui. In de auto heb ik T-shirts liggen. Opmaken doe ik mij meestal niet dus ik ben snel weg ’s ochtends.”

“Goed ik zal daar rekening mee houden, ik ben een dergelijk patroon van Java gewend dus ik rol er hier ook zo in.”

“Maandag en dinsdag heb ik vrij genomen, dan kun jij paperassen regelen want je zult wel een werkvergunning moeten aanvragen en zo. Omdat we de hele week samen aan het werk zijn ben ik jouw chauffeur. Een eigen auto heb je hier niet echt nodig. Ik laat je ook het eiland zien en we gaan natuurlijk langs de werklocaties. Er is nog niet veel gebeurd maar het is altijd handig als je weet waar en hoe die liggen.”

“Dus vanaf woensdag gaan we ertegenaan.”

“Met de nadruk op we” zegt Isabel glimlachend, “ik zit voor twee jaar aan jou vastgeketend. Jij bent hier mede om je kennis van zaken. Ik wil die kennis van jou opzuigen, tot me nemen en in de toekomst verder gebruiken.”

“Geen vriendje of misschien wel trouwplannen.”

“Niets van dat alles. Mijn grootste vriendje ligt onder mijn hoofdkussen.”

“Ik begrijp je” antwoordt Fred glimlachend.

Isabel staat op en gaat naast Fred op de tuinbank zitten. Ze legt een hand op zijn arm.

“Lieve Fred, er is nóg een reden dat je hier bent. Ik geef heel veel om je. Sinds Delft heb ik geen vriendje meer gehad, ten minste niet in bed. Daarvoor wel een paar keer in Nederland. Nu ik jou weer zie en hoor heb ik weer vlindertjes in mijn buik. Toen was ik verliefd op je maar je was getrouwd. Daarom, ik was blij te horen dat je huwelijk over was. Misschien wel een beetje gemeen van mij maar ik ben gewoon gek op je.”

“Hoe heb je dat zo lang vol kunnen houden? En je wist ook niet of je me ooit weer zou zien.”

“Het eerste jaar ging wel, moeilijk maar ik had mijn werk, ik moest het vak in de praktijk leren en heb me daar ook in vastgebeten. Toen ben ik gaan kijken of ik een vakantie naar Nederland kon plannen. Ik had toen veel contact met Garcia, je weet wel die directiesecretaresse bij jullie.”

“Die komt toch ook hier vandaan?”

“Ja, dat klopt, zij en haar man zijn een jaar of twintig geleden al geëmigreerd. Maar toen ik haar naar je vroeg vertelde ze mij dat jij gescheiden was en voor een groot project langdurig in Brazilië was dus heb ik dat idee tijdelijk laten varen. Een half jaar later kwam dit project in de picture. Van begin af aan heb ik aangestuurd op assistentie vanuit Nederland, de specialisten in waterbehandeling. Dit project is voor ons uniek. Toen het erop aankwam, een maand of wat terug, heb ik jou aangeprezen, een man die weet waar hij over praat. En nu ben je hier en mag ik twee jaar met je samenwerken.”

“Maar wat doe je dan daarna? Ik ga toch ook weer naar huis.”

“Misschien ga ik dan wel met je mee of het is gewoon einde oefening. Dat duurt nog twee jaar Fred, wie dan leeft, die dan zorgt.”

“En tot die tijd ben ik de vervanger van dat vriendje.”

“Ja” lacht Isabel, “dat zou ik heel lekker vinden, jij toch ook hoop ik?”

“Ik zal je bekennen dat ik jou ook altijd een ontzettend leuke vrouw heb gevonden. Ik heb me tijdens jouw stage regelmatig moeten inhouden om je niet ter plekke te omhelzen en een heerlijke pakkerd te geven. Je hebt me destijds nieuwsgierig gemaakt naar wat er onder jouw kleren zit en weet je Isabel, ik vraag het me nog steeds af. Zoals vanmiddag op het vliegveld toen je met die wapperende jurk aan kwam lopen, mijn God …… wat een prachtig schouwspel. Die heerlijke ronde vormen van jouw lichaam waren zo mooi zichtbaar onder deze jurk. Ik wil ons dolgraag een kans geven. En je hebt gelijk, twee jaar is een hele tijd. Daarna zien we wel.”

Isabel valt hem om zijn hals en Fred slaat zijn armen om haar heen.

Een tiental seconden later duwt hij haar iets van zich af.

“Kom eens op mijn schoot.”

Isabel gaat staan en doet haar slippers uit. Ze trekt haar jurk een stuk op en gaat wijdbeens over hem heen zitten. Ze laat zich voorover tegen hem aan zakken. Fred slaat zijn armen weer om haar heen en trekt haar stevig tegen zijn borst aan, Isabel legt haar hoofd berustend in zijn nek. Hij speelt met haar haren.

“Oh, lieve schat, toen ik vanmiddag op dertig duizend voet boven de Sahara vloog had ik nooit kunnen vermoeden welk een lieve vrouw er op mij zou wachten. Ik heb nooit verwacht wat jij mij nu verteld.”

“Toch is het zo Fred. Al vanaf mijn stage ben ik verliefd op je. Ik ben dolblij dat ik in de positie was om te sturen dat ze jou hierheen zouden halen.”

Dan horen ze een maag knorren.

“Dat ben ik” zegt Fred.

Isabel kijkt op haar horloge.

“Oh lieverd, het is al half zeven. Ik ga de oven aanzetten, voor vandaag heb ik pizza’s. Morgen doe ik boodschappen en dan haal ik wat jij lekker vindt.”

“Ga je me twee jaar lang verwennen? Dan kun je me naar huis rollen.”

Isabel lacht, “zo erg maak ik het niet, ik let wel op je lijn, maar dit leek me makkelijk voor vandaag. Dan hoef ik ook niet lang in de keuken te staan” en ze staat op en loopt de keuken in. Twee minuten later komt ze naar buiten en Fred ziet dat ze haar jurk heeft uitgedaan. Ze zet een keukenwekker op tafel en kruipt weer bij hem op schoot.

“Zo kun je alvast een beetje wennen aan mijn ronde vormen” zegt Isabel glimlachend terwijl ze weer op zijn schoot komt zitten en tegen hem aanzakt. Fred slaat zijn armen om haar heen. Haar lichaam is warm en zacht. Haar mooie borsten zijn verpakt in haar bh en om haar heupen draagt ze een string.

“Jij bent nu toch 27 jaar?” zegt Fred.

“Ja, en jij 32 volgens mij, voor mij een man met ervaring.”

Isabel komt glimlachend voor hem. Ze kijken elkaar diep in de ogen. De mooie donkere ogen, haar iets bredere neusvleugels en dan weer die mooie mond. Fred bedenkt zich niet en drukt een kusje op haar mond, nog een en weer een. Dan kijken ze naar elkaar en hij ziet haar lippen van elkaar gaan. Haar ogen gaan van zijn ogen naar zijn mond en weer terug. Hij ziet het puntje van haar tong tussen haar lippen. Hij gaat langzaam naar haar toe en drukt zijn lippen op de hare. Hun eerste tongzoen is een feit. Ze genieten van elkaar, hun handen strelen over elkaars lichaam. Isabel lijkt zich aan hem over te geven. Ze zakt tegen hem aan en legt haar hoofd schuin op de bovenarm van Fred. Minutenlang strelen hun tongen elkaar. Dan lossen ze, een paar plukkende kusjes en dan kijken ze elkaar weer aan.

Isabel strijkt met haar vingers over zijn wang en lippen. Fred laat zijn hand door haar lange donkere haren glijden.

“Weet je hoe lang ik hier al naar verlang?” zegt ze zachtjes.

“Veel te lang, ik had dit veel eerder moeten weten schat.”

“Wat zou je dan gedaan hebben?” wil Isabel weten.

“Vóór Java, waar ik drie maanden heb gewerkt, heb ik vier maanden gewerkt in Port-Gentil ……”

“Oh, heb jij in Gabon gewerkt” onderbreekt Isabel hem, “dat is maar driehonderd kilometer varen hier vandaan. Zonde dat ik dat niet geweten heb.”

“En ik wist dit niet van jou, dus helaas …… anders had ik je wel ingeseind, of ik was zelf gekomen.”

“Zou je dat gedaan hebben?” vraagt Isabel.

“Als ik toen had geweten wat ik nu weet, ja.”

“Je bent een schat. Vanavond gaan we niet te laat naar bed en dan wil ik met je vrijen. Ik wil je lichaam voelen en verkennen en jij mag mijn lichaam ontdekken. Van mij mag je me hebben zonder condoom. Ik slik de pil.”

“Ik ben vorige week nog gecheckt, ook op aids, en mankeer niets, het formulier zit in mij koffer.”

“Ik vertrouw je wel schat” en Isabel komt weer naar hem toe, weer tongzoenen ze, iets gretiger is ze.

Ze worden opgeschrikt door de keukenwekker.

“Wat voor pizza wil jij?”

“Alle pizza’s zijn goed.”

“Lust je er anderhalf. Ik wel dus jij ook wel denk ik.”

“Graag, ik heb best wel trek.”

Drie minuten later komt Isabel weer naar buiten. Ze stelt de wekker opnieuw af en kruipt weer bij hem op schoot.

“Ik ben zo blij met jou” zegt ze terwijl ze kroelt tegen zijn lichaam. Ze gaat iets meer rechtop zitten en begint knoopjes los te maken.

“Toe trek eens uit, dan kan ik je lekker voelen.”

Tien tellen later ligt zijn overhemd op de stoel achter haar. Ze zakt weer voorover en Fred maakt haar bh los. Isabel laat hem gaan en hij doet de bh af. Haar volle borsten hangen een klein stukje door en ze heeft grote tepels. Ze zakt weer voorover en nu voelen ze elkaars blote bovenlichaam.

“Hoe vrij zit je hier?”

“Niemand kan ons zien” antwoordt Isabel, “er zijn twintig vrijstaande huizen in deze enclave. De bewaking is er om inbrekers af te schrikken en dat werkt hebben we ervaren. De huizen zijn zo gebouwd dat we niet op elkaars terrassen kunnen kijken. Als je naakt wil zwemmen mag dat, alleen moet je dan hier voor bij het terras er in en er uit. Achterin kunnen de buren hier links je zien, mits zij achterin hun tuin staan en dat heb ik nog niet meegemaakt.”

“Duidelijk, dat is dus vrijwel vrij.”

“Ja, hier naakt zitten kan gewoon en als het aan mij ligt lieve schat zal dat heus nog wel gebeuren.”

Ze zakken weer tegen elkaar aan en Fred slaat zijn armen om haar heen. Een paar minuten blijven ze zo zitten. Ze genieten van elkaars bijna blote lichaam.

Opnieuw klinkt het klokje van gehoorzaamheid. Isabel loopt naar de keuken en kijkt. De pizza’s lijken klaar en ze zet de oven uit. Ze pakt er twee uit en nadat ze die heeft voorgesneden loopt ze met de twee grote borden naar buiten. Naast elkaar op de bank eten ze van hun pizza. Een kwartiertje later pakt ze de twee halve uit de oven en ze eten ook die op.

Isabel schenkt de laatste twee glazen wijn uit de fles en ze nemen een slokje. Dan krijgt ze een rilling.

“Het wordt fris, we gaan naar binnen.”

Samen pakken ze al het vaatwerk op en Isabel trekt de schuifpui achter zich dicht.

“Dat is normaal” zegt ze “het is nu winter en dan zijn de nachten vaak fris. Dat begint vroeg in de avond al.”

“Ik weet het schat, op Java was het net zo.”

Fred gaat op de bank zitten terwijl Isabel de laatste spullen opruimt. Ze komt weer terug naar binnen en zakt half liggend, half zittend tegen hem aan. Fred legt een hand om haar borst en kneedt zachtjes. Isabel ondergaat het, ze geniet van zijn warme hand. Haar rug ligt tegen zijn blote borst en hij straalt warmte uit.

Ze blijven zo een paar minuten zitten, ieder met hun eigen gedachten bezig. Dan veert Isabel op. Ze gaat staan en geeft hem een hand.

“Kom schat, ik wil je helemaal voelen” en ze trekt hem omhoog. Hij loopt achter haar aan naar de hal. Ook achter haar lopen is een genot, haar billen wiegen en haar benen bewegen gracieus, haar bovenlichaam houdt ze keurig stil. De trap op en halverwege houdt hij haar tegen. Hij stapt een tree verder en drukt een stevig kus op haar rechterbil. Isabel lacht als ze hem voelt.

“Ik verlang ook naar je” en ze lopen snel door naar boven. In de slaapkamer sluit Isabel de gordijnen en ontsteekt de verlichting. Ze dimt ze direct terug naar een zacht romantisch bijna erotisch aandoende kleur en dan stapt ze weer op hem toe. Ze omhelzen elkaar en ze legt haar hoofd op zijn bovenarm, gedraaid en opent haar mond iets. Fred drukt zijn lippen op de hare en ze smelten samen in een lange liefdevolle tongzoen. Minutenlang spelen hun tongen met elkaar, terwijl hun handen over elkaars bovenlichaam gaan. Dan lossen ze en Isabel trekt hem mee. Ze gaat op de bedrand zitten en maakt zijn broek los. Broek en onderbroek trekt ze van hem af en zijn half stijve lul krijgt de vrijheid. Hij stapt uit zijn broeken en trekt haar omhoog. Nu gaat Fred zitten en trekt haar string uit. Haar schaamlippen en venusheuvel zijn vrij van haartjes. Ze lijkt zich vandaag nog te hebben geschoren. Ze is volkomen glad. Tussen haar volle schaamlippen hangen de binnenste lipjes die als donkergrijze oortjes gekruld naar buiten komen.

Ze staat nu bloot voor hem en ziet hem kijken.

“Goedgekeurd?” vraagt Isabel glimlachend.

“Keuren doe ik je niet maar je ziet er prachtig uit.”

Isabel doet een stap naar voren en Fred trekt haar omlaag, ze omhelst hem weer. Ze kust hem en kijken elkaar weer aan.

“Wil je mij nu verwennen?” fluistert ze zachtjes, “mij weer eens laten voelen dat ik een vrouw ben. Misschien wel voor twee jaar jouw vrouw.”

Fred glimlacht en duwt haar zachtjes achterover op bed. Ze schuiven naar het midden en hij rolt half op haar. Ze kijken elkaar aan, Isabel tuit haar lippen en kust hem. Direct daarop smelten hun lippen weer samen en een tongzoen volgt. Ze liggen voor het eerst naakt in elkaars armen en laten hun handen over elkaars lichaam gaan. Isabel voelt zijn keiharde penis. Fred glijdt met zijn handen over haar schaamlippen en voelt haar vochtigheid. Dan lossen ze.

Fred geeft kleine kusjes in haar nek en langs de bovenkant van haar borsten. Hij laat een vochtig spoortje van tepel naar tepel achter en knuffelt ze om beurten. Dan zet hij heel zachtjes zijn tanden in een van de twee en Isabel kreunt.

“Lekker, mag wel harder” en ze voelt hoe hij iets harder bijt. Haar buik reageert daarop, als hij de andere tussen zijn tanden heeft reageert haar buik opnieuw. Hij gaat nog een paar keer heen en weer en dan likt en kust hij naar omlaag, over haar buik, een tong in haar navel en dan een zuigzoen erop. Hij schuift tussen haar benen en pakt haar voeten. Hij trekt ze omhoog naar hem toe en kust de onderkanten. Hij likt over haar kleine teentjes en ziet dan haar hand richting haar schaamlippen schuiven.

“Nee Isabel, niet aankomen, straks verwen ik je.”

Een zucht en de hand gaat terug. Hij likt over haar wreven en komt dan langzaam omhoog naar haar knieën. Hij begint ze rustig uit elkaar te duwen en Isabel laat alles toe. Ze voelt hoe hij al meer richting haar intieme plekje komt. Ze merkt dat hij haar heel geil maakt, ze kan niet wachten tot hij haar penetreert. Fred, die niets van deze gedachten weet, gaat in zijn eigen tempo door. Hij kust en likt over de binnenkant van haar dijbenen. Hij probeert ze verder uit elkaar te duwen en bij Isabel kan dat. Ze ligt bijna in spagaat. Haar donkere schaamlippen zijn uit elkaar getrokken. Ze zijn breed en vol. Haar binnenste lipjes, ook donkerbruin van kleur, liggen erbuiten. Haar vulva toont zich aan hem en hij ziet veel vocht. Ze produceert overvloedig geil lijkt het. Haar binnenste vlees is roze, donkerroze.

Hij laat haar nu niet langer wachten en likt eerst langs haar schaamlippen en dan ertussen. Hij proeft voor het eerst de vrouw Isabel, haar vocht is als nectar. Hij likt het op en hoort Isabel kreunen. “Ja, schat, daar moet je zijn …… oh wat lekker is dat …… toe Fred maak me klaar …… ik ben zo geil ……”

Fred begint wat steviger te likken door haar vulva en dan glijden twee vingers omhoog, ze pakken het donkerbruine dakje en trekken iets. Het mooie donkerroze klitje steekt zijn kopje naar buiten. Ze heeft een groot klitje, het bovenste kootje van een pink en hij likt erover. Ze kreunt hard. Dan zet hij zijn lippen over haar vlees en zuigt, het klitje met het omringende vlees van haar vulva zuigt hij naar binnen en gaat er snel met zijn tong overheen. Isabel reageert sterk met haar heupen. Hij laat het klitje los en gaat iets naar beneden, trekt met twee vingers haar schaamlippen verder uit elkaar. Met het puntje van zijn tong plaagt hij haar plasgaatje. Isabel reageert met haar heupen.

“Dat kriebelt” zegt ze zachtjes. Hij gebruikt zijn vingers weer en haar vagina opent zich en opnieuw komt er een golfje van haar vocht naar buiten.

Hij likt het op en gaat weer naar haar klitje, als hij het knopje weer verwent dient zich een orgasme aan. Isabel trekt hevig met haar buikspieren, haar schaamlippen lijken te vibreren en ze krijgt kramp in haar voeten, haar teentjes spreidt ze heel wijd. Zeker dertig, misschien wel veertig seconden houdt het aan dan trekt het langzaam weg. Fred begint haar weer te beffen, niet lang en komt dan likkend en kussend terug omhoog.

Isabel omhelst hem en ze wil een tongzoen, ze is gretig en likt hem stevig. Dan lossen ze en kijken elkaar aan.

“In één woord: Geweldig!” begint ze “zo’n heftig orgasme heb ik nog nooit gehad, dat mag je nog veel vaker met mij doen.”

Fred glimlacht, “je eigen lichaam doet het, ik stimuleer het alleen.”

“Nou echt schat, ik leg je aan de ketting, je mag niet meer weg van mij.”

Weer een omhelzing en dan duwt Isabel hem op zijn rug. Zijn lul staat redelijk hard. Ze kruipt er naar toe en pakt hem vast. Ze trekt de voorhuid omlaag en zet haar mond over zijn blote eikel. Ze begint nu de huid op en neer te bewegen terwijl ze zuigt aan zijn lul. Een paar keer en dan probeert ze hem verder naar binnen te duwen. Voor Fred voelt dit heerlijk aan. Hij voelt hoe ze hem in een bedje warme speeksel legt, minuten lang verwent ze hem op die manier. Dan merkt hij de gevolgen van onthouding. Hij voelt zijn sperma borrelen. Hij waarschuwt Isabel en die begint hem nog fanatieker te pijpen en af te trekken. Dan jaagt hij zijn sperma naar buiten en ejaculeert in haar mond. Isabel voelt hem klaarkomen en slikt, een paar keer en dan laat ze zijn lul uit haar mond glijden. Ze kruipt naar hem toe.

“Lekker?”

“Je deed het lekker. Lang geleden dat een vrouw mij heeft leeggezogen.”

“Als ik het niet goed doe mag je het ook zeggen. Ik heb nog nooit gepijpt. Wat ik nu deed heb ik van porno films geleerd.”

“Dan heb je goed gekeken.”

“Ik was het braafste meisje van de klas” zegt ze glimlachend en ze lachen erom.

“Nee Isabel, alle gekheid op een stokkie, je deed het lekker. Als we het weer doen zal ik je wel wat tips geven.”

“Ik wil je best verklappen dat ik nog tamelijk bleu ben. In de studentenflat in Delft ben ik ontmaagd, ik heb nadien nog twee keer met die knul geneukt. Een aantal maanden later nog twee keer met een andere student en dat was het. Jij bent de eerste die mij heeft gebeft en ik vond het heerlijk.”

“Dan ga jij de komende tijd ook op dat vlak een heleboel leren.”

“Heel graag Fred” glimlacht Isabel, “ik heb vanavond al iets gemerkt. Het lijkt wel of mijn tepels in verbinding staan met mijn knopje tussen mijn benen. Als jij in een tepel bijt, voel ik het daar ook.”

“Dat kan, ik moet je bekennen dat ik dat niet weet.”

Ze rollen weer naar elkaar toe en spelen met elkaars lichaam. Fred geniet van die heerlijk donkerbruine borsten. De mooie grote tepels worden omgeven door een grote tepelhof, het is gewoon een prachtig mooie vrouw. Haar donkerbruine huid is mooi egaal en ze heeft weinig last van vlekjes. Haar venusheuvel daar kan je wel aan zien dat ze zich scheert. De huid daar is donkerder van kleur.

Isabel op haar beurt geniet van zijn blanke lichaam, de heerlijke sabel die hij erop heeft en de hele schaamstreek is lekker kaalgeschoren, net als zij. Het is jammer dat ze weinig weet van wat een man lekker vindt maar Fred heeft beloofd dat hij het haar gaat leren.

Vrijwel tegelijk komen ze uit hun dagdromen. Ze kussen elkaar weer.

“Maak je me nog een keertje stijf. Ik wil je ook nog een keer lekker neuken.”

“Hoe doe ik dat?”

“Het snelst is met je mond, gewoon zoals je me daarstraks pijpte. En ik vind het lekker als je tussen mijn benen ligt en me aankijkt terwijl je pijpt.”

“Ik snap het” en Isabel kruipt tussen zijn benen. Fred geniet van haar blik terwijl ze met zijn lul bezig is. Hij krijgt een paar keer een knipoogje. Ze merken allebei dat hij langzaam aan weer stijf wordt en Isabel is trots als ze zijn harde paal uit haar mond laat glijden. Fred bukt voorover en ze kussen elkaar.

“Heel goed en je deed het weer heel lekker.”

“Neuk je me nu, ik heb wel zin in je.”

“Ga eens op handen en knieën zitten.”

Isabel doet dat en Fred komt achter haar. Hij schuift zijn eikel tussen haar schaamlippen door en haalt hem een paar keer langs haar klitje. Hij duwt iets naar voren en als vanzelf schuift hij haar natte vagina in. Voor de eerste keer neuken ze en het voelt heerlijk nat en warm.

“Lekker, eindelijk die heerlijke sabel in mijn lijf.”

Fred begint te neuken. Eerst rustig maar al snel harder en met lange diepe slagen. Het scheelt dat hij al een keer klaargekomen is want hij kan nu duidelijk langer doorgaan. Hij kijkt omlaag en ziet stoot op stoot die mooie donkere billen tegen hem in bewegen. Hij pakt haar haren en maakt er een staart van. Dan trekt hij en instinctief duwt Isabel haar kont naar achteren.

“Lekker, ik voel je nu heel diep, trek nog eens wat harder, ik kan daar wel tegen.”

Fred trekt weer aan haar haren en ze maken er al snel een spelletje van. Iedere keer als hij naar voren stoot trekt hij haar naar achter. Een paar minuten gaat dat door. Hij geniet ook van het uitzicht op haar donkere ster. Het donkere stropje in het midden reageert op zijn penetraties. Open en dicht gaat het spiertje. Haar strakke aarsje neuken dat lijkt hem ook wel lekker.


Heel langzaam werken ze elkaar naar een climax. Fred voelt hoe haar vagina steeds meer vocht afscheidt. Als hij over zijn lul kijkt zit daar de witte vloed uit haar vagina op. Hij haalt snel zijn vinger erlangs en proeft. Ook lekker merkt hij. Eigenlijk is alles lekker aan deze vrouw.

Isabel merkt dat ze al natter, al geiler wordt. De harde paal van Fred die haar achterlangs neukt is een heerlijkheid. Ze voelt haar spieren een beetje trekken en dan komt haar orgasme opzetten. Ze komt klaar en voelt haar vagina vernauwen. Ze knijpt hard in de binnendringende penis en Fred voelt dat. Het is het zetje wat hij nodig heeft want tien seconden later komt ook hij aan de eindstreep. Ze voelen elkaars vocht en zakken hijgend op elkaar.

Isabel pakt een paar tissues en geeft ze aan Fred. Die zakt uit haar en hij vangt de liefdessappen op. Hij maakt alles droog en dan rollen ze weer naast elkaar, kijken elkaar aan en Isabel haalt haar wijsvinger over zijn wang. Ze rolt naar hem toe en al snel is het weer een kusje, gevolgd door een tongzoen.

“Neuken is heerlijk, veel beter als dat stomme vriendje” zegt Isabel.

“Toch zijn er zat vrouwen die niks anders hebben. Maar schat, ik merk nu dat ik een nacht overgeslagen heb.”

“Heb je vannacht niet geslapen?”

“Nee, ik was tegen twaalf uur op Schiphol en uiteindelijk vertrok de kist vannacht om half vier, een half uur vertraging. Maar dat hebben ze onderweg ingelopen want we landden op tijd. Ik heb onderweg twee uurtjes in het vliegtuig geslapen, verder nog niet.”

“Wil je al naar bed? Dan gaan we gewoon.”

“Nee, ik heb nog wel zin om één of misschien twee glaasjes wijn te drinken. Lekker even met mijn lieve Isabel te knuffelen op de bank en dan niet te laat naar bed lekker achter jouw mooie billen gaan liggen.”

Isabel lacht, “vind jij mijn billen mooi? Volgens mij zijn het gewone billen zoals iedere vrouw heeft.

“Nee, lieve schat, deze billen zijn van jou en alles aan jouw lichaam is mooi.”

“Je bent een schat” en ze kust hem. “Kom, dan gaan we beneden nog een flesje wijn soldaat maken. We zien wel hoever we komen.”