De afspraak met Henk werd gemaakt voor de reguliere avond dat Linda bij Ronald op bezoek kwam, en Henk zou voor de zekerheid via de tuin en de achterdeur van Ronald komen. Hopelijk zou hij niet zijn nek breken in het donker. Ronald had Linda niet van te voren gewaarschuwd over welke klant zij zou verwennen bij hem, en ook niet dat ze maar 50 euro kon verdienen, de helft van de 100 euro die Henk aan Ronald zou betalen. Linda belde om 8 uur bij Ronald aan en was duidelijk wel een beetje gespannen. Ze hing snel haar jas op aan de kapstok en liep door naar de woonkamer. Ze ging niet, zoals tot dan toe gebruikelijk, aan de eettafel zitten, maar nam plaats op de driezits bank, terwijl Ronald wat te drinken voor haar inschonk. ‘Weet je al wat ik moet gaan doen vanavond, Ronald?’ Die antwoordde dat hij dat niet wist. Hij had natuurlijk wel zo zijn vermoedens, want hij kende Henk een beetje, maar hij hield zich van de domme tegen Linda, om haar niet nog nerveuzer te maken. Na vijf minuten waarin niet veel gesproken werd, behalve over een eventuele volgende sollicitatie waarvoor Linda een brief moest schrijven, werd er opeens op de achterdeur geklopt. Linda schrok duidelijk, maar Ronald stond meteen op om de achterdeur open te doen. Hij liet Henk naar binnen.

Henk was niet bepaald het type dat Linda verwacht had. Ze wist niet wie ze dan wel had verwacht, maar niet een nogal onooglijk type als Henk. Ze kende hem gelukkig niet, want dat zou het wat pijnlijk hebben gemaakt en dan had ze waarschijnlijk geprobeerd onder de deal die Ronald had gemaakt met hem, uit te komen. Voordat ze uit de kleren ging. Maar die escape hoefde nu dus niet op voorhand, tot haar opluchting. Henk keek Linda keurend aan en ze leek bij hem in de smaak te vallen. ‘Ik heb Kazan in de auto gelaten, Ronald’, was zijn eerste zin, voordat hij Linda een woord waardig achtte. Kazan?, dacht Linda. Had hij dan een hond bij zich? Ze zocht daar voorlopig niks achter, kennelijk had de man een hond. Kazan. Ronald had ook niks verteld over honden die betrokken zouden zijn bij wat zij als bijverdienste moest doen. Daar zou hij het toch wel over gehad hebben als dat een noodzakelijk onderdeel was? Want dan had ze zeker nee gezegd tegen Ronalds idee. Seks met honden stond hel ver van haar af. Wat stond daar eigenlijk over in de Bijbel? Dat was vast ook erg zondig. ‘Lekker mokkeltje, Ronald!’, zei Henk eindelijk. ‘En hoe heet je, miepie? Of houd je dat liever geheim?’

Linda liep rood aan, keek naar Ronald en die antwoordde voor haar: ‘Dit is Lindsey, Henk, voor jou dan. Meer hoef je niet te weten, en laat Kazan nog maar even in de auto. Of begint hij dan aan de bekleding te vreten?’ Henk moest lachen en zei: ‘Nee, dat laat ie wel uit zijn kop. Hij heeft één keer in de auto gepiest en toen heb ik hem met zijn riem afgetuigd.’ Er volgde een valse grijns en een stilte van enkele seconden, waarin hij Linda aankeek, alsof hij wilde kijken of hij zijn suprematie had gevestigd bij haar. Zij keek op haar beurt weer naar Ronald en die stelde haar op haar gemak, althans dat probeerde hij. ‘Je hoeft niet bang te zijn voor Henk, hoor, want ik blijf er vanavond bij. Dus geen perversiteiten of andere gekke dingen’. Dat kon Henk dan in zijn zak steken, als hij enige plannen in die richting had. Maar hij was in de stad als vaste plant bij de SM-tent gewend met de nodige égards ontvangen te worden, dus nu moest hij even slikken. ‘Nou, meiske, laat dan maar eens zien wat voor vlees je voor ome Henk in de kuip hebt’.

Ronald knikte, ging op een stoel zitten en wachtte tot Linda zich van haar kleding ontdeed. Henk keek gebiologeerd toe en greep al naar zijn kruis, alsof daar wat begon te groeien. Toen Linda haar bloesje en haar beha had uitgedaan, floot Henk tussen zijn tanden. ‘Wow, lekkere tietjes zijn dat, en mooie stijve tepeltjes ook!’. Het leek wel een veekeuring en toen Linda haar spijkerbroek en haar schoenen uitdeed, volgde daar de hoofdprijs: haar zwarte slipje. Dat trok ze snel naar beneden en ze stapte eruit. Toen Henk haar behaarde schaamheuvel zag, begon hij bijna te kwijlen. ‘Jeetje, een behaarde pruim, dat is lang geleden! Onder welke steen heb jij gelegen, schat? Zullen we dat er vanavond eens lekker afschrapen, want ik wil niet iedere keer haren in mijn mond al ik je bef.’ Linda keek een beetje ongelukkig naar Ronald. Die dacht een paar seconden na en zei toen: ‘Misschien is dat toch het beste, en dat je dan thuis uitlegt dat je er lang over getwijfeld hebt, maar dat je je met een geschoren kutje gewoon schoner voelt’.

Linda wilde eerst nog wat tegenstribbelen, maar ze vermoedde dat meer klanten uit hygiënisch of andere oogpunt zouden protesteren, dus dat haar schaamhaar er maar aan moest geloven. En waarom dan maar niet meteen vanavond. Misschien gaf dat Henk een kick, en zou had wat minder andere wensen hebben. ‘Okay, vooruit dan maar, Ronald. Ga je gang. Waar wil je het doen?’ Ronald zei: ‘Vind je het goed dat Henk doet als je hier op de bank zit met je benen wijd? Dan kijk ik of hij het goed doet? Ik denk dat hij wel wat ervaring heeft.’ Inmiddels had Henk demonstratief zijn gulp opengedaan en demonstratief zijn geschoren pik, die al wat stijf werd, tevoorschijn getoverd. ‘Ik ga even boven mijn scheergerei halen, even geduld. En Henk, blijf van haar kut af als ik er niet ben’. Kennelijk was Henk dat inderdaad van plan, dus Ronalds waarschuwing was niet overbodig. Wel stapte hij ondertussen uit zijn schoenen, broek en slip, zodat zijn kale pik in vol ornaat voor Linda zichtbaar was. En grotere pik dan zij thuis gewend was, maar wel minder dik en met een smalle, door een voorhuid ingepakte eikel.

Ze had nog niet zoveel pikken live meegemaakt, dus we wist niet hoe ze die van Henk moest ‘inschalen’, maar ze was wel een beetje gefascineerd, moest ze bekennen, dat de opvallende tuit. Niet dat ze nou meteen de neiging kreeg om Henk te pijpen, eerder het tegendeel. Ze maakte zich eerst op voor een scheerbeurt door Ronald, ook iets compleet nieuws voor haar. Ronald kwam met de scheerkwast en een mesje naar beneden, en een spuitbus waar scheerschuim. Hij gaf deze attributen aan Henk, wiens pik bijna op springen stond. ‘Doe je schaamlippen ook uit elkaar, Lindsey, dan kan Henk daar ook beter bij.’ En Henk begon Linda’s behaarde pruim lekker in te zepen en met het mesje voorzichtige halen naar beneden te maken. Ronald had inmiddels een kommetje gepakt waarin hij de schuim met de afgeschoren schaamharen kon afleggen. En per haal van het mesje begon Linda er meer uit te zien als een eigentijdse vrouw met een getrimde poes. Nu nog even wachten hoe haar man zou reageren de eerste keer dat hij haar zo zag. Als ze alleen in het donker neukten, kon dat misschien wel een paar weken duren.

Ronald vond dat hij Linda’s schaamlippen beter zelf kon doen, want Henk was al erg opgewonden geraakt door wat hij deed en misschien had hij niet meer zo’n vaste hand. En Ronald voelde zich per slot van rekening verantwoordelijk voor Linda’s welzijn, en ook wilde hij zijn ‘melkkoetje’ al niet de eerste avond een trauma bezorgen door een klant die in haar schaamlippen sneed met een scheermesje. Henk moest even slikken toen Ronald hem vertelde dat hij even het fijnere werk aan hem moest overlaten, maar hij besloot de zaak niet op de spits te drijven. Dat was het niet waard, en hij zou niet wel aan zijn trekken komen. ‘Okay, vriend, vooruit dan maar.’ En Ronald pakte voorzichtig Linda’s schaamlippen beurtelings tussen zijn vingers om ook de andere schaamharen te verwijderen. Toen hij daarmee klaar was en geen haartje meer ontwaarde, veegde hij Linda’s kale kut af met een theedoek en zei: ‘Zo, welkom in de 21e eeuw!’ Linda leek naar beneden en was ook best tevreden met het resultaat, al was ze benieuwd wat er nu met haar ging gebeuren. Want ze was er niet gerust op, dat Henk een ‘normale’ klant zou zijn, zonder fetisjes of eigenaardigheden.