De Parel Van São Tomé - 7

Met het verstrijken van de maanden komt ook de zomer in zicht. De temperaturen gaan nog wat omhoog en de vakanties naderen. Ze hebben vanmiddag uit werk reisgidsen opgehaald en zitten deze nu door te bladeren. Ze kunnen niet echt wat vinden en dan stelt Isabel voor om iets heel anders te gaan doen. Ze pakt haar notebook, haalt hem uit de slaapstand en als die weer is gestart laat ze Fred een mooi plekje zien, over de weg bereikbaar en hoewel het wat armoedig oogt doen besluiten ze toch het te proberen. Ook vanwege de positieve recensies die door een stuk of tien gasten zijn geschreven met daarin kreten als “weergaloos” “een paradijsje” “een prachtige plek” “leven als Adam en Eva” “hele vriendelijke leiding”.

Als Fred een paar dagen later zelf nog eens op zijn gemak de site naleest en de foto’s aandachtig bestudeert wordt hij toch wel wat enthousiaster.

Weer zes weken later. Donderdagavond hebben ze hun auto ingepakt. Na een lekkere nachtrust staan ze vrijdagmorgen op tijd op en na een douche en ontbijt vertrekken ze. Het is iets voor acht uur. Fred rijdt en Isabel stuurt hem eerst door de stad. De kustweg is lastig rijden met talloze haarspeldbochten. Soms draaien ze honderden meters van de kust af en volgens het kompas in de auto rijden ze dan weer terug naar huis. Ook ontbreken er veel stukken weg, zeker naarmate ze zuidelijker komen. Ondanks dat het slechts 110 kilometer is, rijden ze pas tegen half vier de inrit van het parkje binnen.

“Welkom in Jalé Ecolodge” staat er op een bord.

Er staat een vierkant houten gebouw. Volgens de bordjes is het de receptie, een restaurant en de winkel. Ze lopen er naar binnen en daar treffen ze een man die de krant zit te lezen. Hij kijkt op bij hun binnenkomst.

“Ah, bent u er” zegt hij, staat op en komt naar de balie. Daar ligt een mapje en dat legt hij voor Fred en Isabel neer. Hij slaat hem open op een plattegrond.

“Hier staat uw hut” wijst hij op de kaart. “Daar staan de douches en toiletten. De hut is gecontroleerd en schoon, de sleutel hangt binnen links van de deur.”

Hij vertelt ze nog wat andere bijzonderheden.

“Heeft u nog vragen?”

“Naakt recreëren, mag dat?” vraagt Fred.

“Officieel niet maar ik sta het oogluikend toe. Bovendien ga ik straks weg. Ik heb afspraken in São Tomé en kom na volgend weekend weer terug. Het is nog heel vroeg in het seizoen dus er zijn maar twee hutten bezet, u bent de derde. Maandagmorgen gaan die vier mensen weg en bent u de rest van die twee weken alleen. U mag met hen overleggen en voor de rest ziet u zelf maar.”

“Oké en hoe gaat het met eten en zo?” wil Isabel nog weten.

“Mijn dochter Benita regelt dat, er zit een lijst in met menu mogelijkheden en zij zal het verder nog wel met u bespreken.”

“Goed. Dat is ook duidelijk” antwoord Isabel.

Eenmaal weer buiten kijkt Isabel over het parkje.

“Kom, we gaan naar onze hut.”

Zelf loopt ze en Fred komt er met de auto achteraan. Hun hut staat een meter of dertig van de zee en een beetje verscholen onder de bebossing. Binnen staat een ruim bed met een dik matras. Er hangt een lampenkap die zijn beste tijd heeft gehad. Fred haalt de schakelaar om en het licht gaat aan.

“Die doet het in ieder geval.”

Isabel gaat zitten op de matras en merkt dat die verrassend stevig is. Ze staat op en doet de luiken open zodat frisse lucht en daglicht binnen kunnen komen. Ze stelt voor eerst hun spullen er maar eens in te leggen.

“Het is toch voor twee weken ons eigen plekje, onze hut” zegt ze glimlachend. Ze kleden zich uit en beginnen de belangrijkste spullen uit de auto te halen. Isabel maakt het bed op met hun eigen beddengoed en een half uurtje later hebben ze het gevoel dat ze wel klaar zijn. Ze staan weer buiten en Isabel stelt voor om even op het strand te kijken. Ze laten de boel de boel en lopen naar het strand. Het zandstrand is ongeveer veertig meter diep en zo’n driehonderd meter lang. De uiteinden steken een meter of twintig in zee dus het strand loopt in een bocht. De zee is redelijk rustig, de golfslag is niet hoog.

“Dit lijkt wel een soort baai en het ziet er schitterend uit, zo met die hangende palmen” zegt Fred.

“Ja, het is heel mooi hier en dat witte zand, dat zie je niet veel” beaamt Isabel.

Links van hun zien ze vier mensen. Ze lopen en liggen naakt zo te zien. Een van de vrouwen wenkt hun. Ze lopen die kant op en ze begroeten elkaar. Ze stellen zich aan elkaar voor en er wordt overlegd. Ook zij vinden naakt recreëren lekker dus dat blijven ze doen. Fred en Isabel wandelen terug.

“Nog even aan de andere kant kijken, daar zag ik ook een mooi strand.”

Ze lopen een klein stukje verder en daar is een uitstulping met een paar omgewaaide bomen. Ze lopen daaromheen en komen op een tweede strandje, veel kleiner maar als ze omkijken zien ze de andere mensen al niet meer liggen.

Isabel kijkt in de rondte en ze pakt Fred bij zijn hand. Ze lopen een stukje naar de bosrand en daar draait Isabel haar billen naar hem toe en bukt.

“Kijk eens schat, je mosseltje is geil, bef me, neuk me, maakt niet uit laat me een keer klaarkomen en ik wil jouw zaadjes ook voelen.”

Fred glimlacht en zakt op zijn knieën. Hij schuift tussen haar billen en ruikt haar al. Zijn tong haalt hij tussen haar schaamlippen door en vervolgens begint hij haar te beffen. Isabel spreidt haar benen wat verder en minutenlang verwent hij haar en dan voelt hij haar spasmen. Isabel kreunt en ze krijgt een orgasme. Haar vocht perst ze naar buiten en Fred likt haar nectar op.

“Oh wat lekker is dat toch, altijd een man bij de hand die beffen lekker vindt” zegt ze glimlachend, “heb je nog wat anders voor me?”

“Ik heb een half harde sabel in de aanbieding.”

Ze komen rechtop en kussen elkaar. Nu zakt Isabel op haar knieën en pakt zijn lul. Met haar mond en tong weet ze hem snel volledig stijf te krijgen. Dan voelt ze Fred haar omhoog trekken. Hij duwt haar een paar meter naar achteren en met haar billen op de stam van een omgevallen boom zit ze precies op de goede hoogte voor hem. Hij penetreert haar en glijdt in één keer door naar binnen.

“Ja” kraait Isabel, “daar is mijn blanke sabel. Kom schat, leef je uit” en hij voelt hoe ze haar benen wijd spreidt. Isabel houdt zichzelf vast om zijn nek en Fred begint te neuken. Hij voelt haar natte vagina knijpen als hij binnendringt en lossen als hij uit haar gaat. Dit is de manier van Isabel om hem af te trekken met haar vagina.

Al stotend merkt hij dat ze steeds natter wordt. Haar mosseltje ontvangt hem met soppende geluidjes. Dan onverwacht snel voelt hij het borrelen. Fred pakt haar heupen en stoot snel en hard. Dan jaagt hij zijn sperma diep in haar buik en Isabel ontvang zijn ejaculatie met kreuntjes.

“Lekker schat” en ze kust hem. Hij zakt uit haar en ze loopt twee passen weg, zet haar benen uit elkaar, zakt door haar heupen en perst. Een paar golfjes sperma druipen uit haar. Ze haalt haar vingers er langs en likt dat af.

“Ik ben het nog niet kwijt, dit mosseltje smaakt nog steeds geil” dan zakt ze opnieuw door haar knieën, trekt haar schaamlippen wijd open en doet er nog een stevige plas achteraan. Ze lopen weer terug richting hun hut.

Wat later lopen de twee andere stellen ook weer richting hun hutten Ze groeten elkaar. Isabel gaat nog wat rommelen in het huisje en Fred kijkt op het strand en over de zee. Als hij een half uurtje later terugkomt lopen ze samen naar voren. Ze hebben geen broekjes aangetrokken. Onder de veranda treffen ze een meisje, eigenlijk al een jonge vrouw. Ze ziet hun aankomen en wacht.

Bij elkaar gekomen stellen ze zich voor, ze heet Benita, zoals ze vanmiddag al van de beheerder hadden gehoord, zij is dus zijn dochter, een moeder zien ze nog niet. Isabel laat dat voorlopig zo.

“Ik zie dat u ook bloot wil lopen. Dat is makkelijk, want dan kan ik het ook” en ze trekt het sportbroekje van haar billen. Benita gaat bij hun zitten en vertelt wat wetenswaardigheden.

“Dus die lijst in dat mapje moeten wij invullen en aan jou geven?”

“Ja, misschien kom ik hem wel halen vanavond. Ik moet toch nog naar het andere strandje, de fuiken controleren.”

“Vang je zelf vis?” vraagt Fred.

“Ja” antwoordt ze “er zit aan deze kant van het eiland heel erg veel vis en als ik ze zelf vang en schoonmaak scheelt ons dat met de inkoop.”

“Dat geloof ik graag.”

“Maar ik ga nu het eten verder afmaken, ik zie daar ook de andere vier gasten al komen.”

Ze staat op en loopt naar binnen.

De vier mensen komen er bij en ze praten met elkaar. Dan komt Benita weer naar buiten en ze zet zeven borden neer en legt aan Isabel uit dat zij altijd mee eet met de gasten, zeker als het er maar zo weinig zijn. Er komt een schaal door met twee verschillende gerechten en daarna een pan rijst. Benita is handig zien ze, met twee grote lepels verdeelt de schaal over de zeven borden. Rijst mogen ze zelf opscheppen. De vis komt er als laatste bij. Ze gaat bij hun aan tafel zitten en ze wensen elkaar eet smakelijk. Ze eten op hun gemak en het smaakt ze. Alle borden gaan leeg.

“Nou, een groter compliment kun je niet krijgen Benita” zegt Isabel, “alles is op en ik heb ruim voldoende en ik denk de anderen ook.”

De anderen knikken ter bevestiging.

“Benita, wij rijden zo direct nog even naar Porto Alegre, we willen nog wat foto’s maken” zegt een van de gasten.

“Goed ik laat het hek wel open en dan sluit ik af als jullie binnen zijn. Niet nà tien uur neem ik aan.”

“Nee, dat zeker niet.”

De vier staan op en lopen weg.

“Ik ga opruimen en kom zo terug.”

“Wij lopen naar onze hut” zegt Fred.

“Dan kom ik daar ook naar toe.”

Een goed kwartiertje later komt Benita aangelopen.

“Hoi” begroet ze hun en ze gaat zitten op een boomstronk.

“Benita” begint Isabel, “ik heb van een vriendin gehoord dat jouw vader dit met je moeder runde, maar die zie ik niet.”

“Nee, mijn moeder is twee jaar geleden overleden. Ze kreeg een gezwel net boven haar oor en dat bleek kwaadaardig te zijn. Mijn vader heeft me toen gevraagd om het van haar over te nemen. Ik stond toen op het punt weg te gaan naar de stad want hier is verder niks. Ik heb toen besloten hem niet in de steek te laten en ben gebleven. En ik heb nog geen dag spijt daarvan gehad.”

“Dat is fijn, maar sorry van je moeder.”

“Ja, ach die dingen gebeuren. Ik ben er nu ook wel een beetje overheen.”

“Maar dit is geen groot parkje.”

“Nee, vijftien huisjes, maar papa is nu in São Tomé om te overleggen met een aannemer. We willen er vijf huisjes bij.”

“En is dat nog steeds te behappen voor jou?”

“Ja hoor, dertig huisjes zou ik ook nog wel aankunnen, alleen papa wil niet te hard groeien maar gewoon rustig in stapjes van vijf. Maar ik doe alleen het eten. Een hut schoonmaken is alleen als er gasten weg gaan. En dan doe ik om de dag het sanitair. Jullie hebben toch ook je eigen beddengoed bij je.”

“Ja, twee stellen, één voor elke week.”

“Oké, dat doen we tegenwoordig ook, eigen beddengoed, scheelt een hoop sores met wassen en zo. Maar hebben jullie zin om bij de fuiken te kijken? Het begint al wat te schemeren dus moeten we nu gaan, dan zien we nog wat.”

Met zijn drieën lopen ze naar het andere strandje. Benita loopt een stukje rechtdoor naar het andere einde. Daar staan stokken in het water. Benita loopt erin tot iets boven kniehoogte. Ze pakt de touwen van de eerste en trekt. Er komt een fuik uit het water en ze ziet vijf grote vissen spartelen. Ze tilt het net op en schudt het leeg op het zand. In rap tempo geeft ze de grote vissen een klap net achter hun kop en ze stoppen met spartelen. Alle kleinere vis gooit ze terug in het water.

“Ga pappa en mamma maar halen” zegt ze en kijkt Isabel en Fred lachend aan.

“Dat zeg ik altijd tegen die kleintjes.”

Het tweede net komt eruit en daar zitten nog eens drie behoorlijke vissen in. Die krijgen dezelfde behandeling en de kleintjes gaan weer terug met het bekende verzoek. Ze pakt bij de bomen een palmblad en trekt er een lange reep vanaf. De acht vissen legt ze met de staarten bij elkaar en wikkelt het blad er strak omheen. Een knoop erin en ze kan de acht vissen optillen.

“En gooi je die nou in de vriezer?”

“Eerst schoonmaken, dus ingewanden en zo eruit en dan gaan ze alle acht apart verpakt in de vriezer. Ik ben een beetje aan het sparen want als jullie weggaan krijgen we twaalf hutten bezet en dan heb ik wel veel vis nodig. Maar dit is een lekkere vangst, voel maar” en ze houdt de vissen bij Fred.

“Dat is een aardig gewicht, zo’n vijf of misschien wel zes kilo denk ik.”

Ze loopt naar de waterkant en spoelt het zand van de vissen dan lopen ze met zijn drieën terug richting hun hut. Het is inmiddels al bijna donker.

“Hebben jullie zin in koffie, dan zet ik het wel” vraagt Benita.

“Lekker, we lopen mee.”

Een half uurtje later heeft Benita de vissen schoongemaakt en in de vriezer gelegd. Ondertussen ook koffie gezet en nu zitten ze met zijn drieën onder de veranda. Er staan drie kommetjes op tafel met kaarsvet en een lont.

Benita vertelt een aantal dingen over zichzelf en haar vader. Het lijkt een aardige man te zijn die het hier van begin af aan heeft opgebouwd. Hij is nu acht en dertig. Haar moeder was pas zestien jaar toen Benita werd geboren en zelf is ze nu twintig. En al ruim een jaar aan de pil, dat moest van haar vader. Als Isabel daar naar vraagt vertelt ze dat haar moeder een Santomees was en zij lijkt op haar moeder, in alles. Dat heeft haar vader wel eens gezegd.

Dan worden ze onderbroken. De andere gasten zijn terug en de man komt aangelopen.

“Benita wij gaan straks weg. Mijn vriend is in Porto Alegre heel ongelukkig gevallen en heeft zijn enkel gebroken. Hij is nu onderweg naar het ziekenhuis in São Tomé. Wij komen onze spullen inladen en gaan dan diezelfde kant op. Bedankt voor de goede zorgen en misschien tot ziens.”

Benita is inmiddels opgestaan en geeft hem een hand.

“Ja, jammer dat het zo plotseling eindigt, maar goede reis en kijk uit. Het is een donkere nacht en de weg is verraderlijk.”

“Ja, we kijken uit, jullie ook tot ziens en een prettig verblijf.”

“Dank je wel en beterschap met je vriend” zegt Fred.

Een kwartiertje later rijdt de auto weer het kamp uit en Benita sluit de hekken.

“Nu zijn we met zijn drietjes” zegt ze glimlachend “en het is pas negen uur, dus kunnen we nog lekker kletsen. Als jullie ten minste nog zin hebben.”

Benita pakt de draad weer op en nog een half uur zitten ze te praten. Isabel vertelt ook wat over zichzelf en hoe ze Fred heeft leren kennen.

Tegen half tien breken ze op en wensen elkaar welterusten. Ze wandelen terug naar de hut.

Ze lopen hun hut in. Fred sluit de twee luiken en doet het licht aan. Isabel schenkt een bekertje water uit een fles en neemt de pil ermee in. Dan schuift ze in bed. De deur gaat dicht en Fred kijkt naar haar.

“Licht uit?”

“Ja, in het pikkedonker is vrijen ook wel eens lekker.”

Hij schuift tussen de lakens en ze omhelzen elkaar. Al snel voelt hij haar mond op de zijne en ze tongzoenen. Tien misschien vijftien seconden en dan lossen ze. Zijn handen glijden over haar lichaam. Hij kneedt haar heerlijke billen en Isabel geeft een kreuntje. Hij glijdt omlaag en kust haar borsten, ertussen ruikt hij altijd haar lichaamseigen geur en daar geniet Fred van. Hij verwent haar tepels en daalt dan verder af. Hij heeft zin in haar mosseltje.

Als hij er in de buurt komt ruikt hij haar zwakjes, de heerlijke lucht van zijn Isabel, hij likt over haar schaamlippen. Hij duwt ze opzij en likt door haar vulva. Ze is behoorlijk nat en hij likt een paar keer het vocht op. Hij duwt zijn tong een stukje in haar vagina. Dan weer terug door haar vulva, over haar plasgaatje en dan kust hij het dakje van haar klitje, met zijn tong duwt hij het dakje weg en het knopje komt omhoog. Hij pakt het tussen zijn lippen en zet heel zachtjes zijn tanden erin. Isabel lijkt tegen het plafond op te vliegen van genot. Hij doet het nog een keer en ze kreunt hard. Haar spasmen komen opzetten en als Fred zijn tanden een derde keer gebruikt krijgt ze een orgasme, amper vijf minuten nadat ze waren begonnen.

Hij kruipt omhoog naar haar en helpt zijn stijve sabel tussen haar schaamlippen. Isabel voelt hem komen en spreidt haar benen nog wat verder. Fred glijdt in haar en ze genieten een paar tellen van elkaar. Dan begint hij te neuken. In het uitermate zwakke licht kan hij haar lichaam waarnemen. Hij ziet haar borsten op en neer gaan op zijn stoten. Minutenlang neuken ze. Isabel begint te kreunen op zijn penetraties en Fred voert het tempo op. Hij merkt dat zijn sperma aanstalten maakt en hooguit een minuut later ejaculeert hij vijf vette stralen diep in haar liefdetunneltje. De sperma wordt met kreuntjes van Isabel ontvangen.

Ze blijven korte tijd op elkaar liggen, kussend en genietend van elkaars blote lichaam. Dan pakt Fred een paar tissues en op de tast vangt hij hun liefdessappen op.

“Je hebt het wel schat, veeg maar af.” Even later schuiven ze onder het laken tegen elkaar aan, wensen elkaar welterusten en dan gaan ze slapen.

De volgende morgen wordt Fred wakker. Isabel ligt vóór hem op haar rug en ze speelt met haar tepels. Tussen de kieren van de planken en luiken komt licht. Hij komt omhoog en buigt zich over Isabel. Ze kussen elkaar.

“Ben je al lang wakker?”

“Tijd laat zich moeilijk schatten, ik denk een half uurtje. Het was toen net aan een beetje licht.”

“Dus het is ergens tussen zes en half zeven.”

“Ja, zoiets, wiptijd” en ze schiet in de lach.

“Je treft het” zegt Fred en draait zich op zijn rug. Zijn stijve lul maakt een kampeertent van het laken.

“Lekker, mag ik die hebben.”

“Kom maar over me heen.”

Isabel trekt het laken weg en zet zich schrijlings over hem heen. Zijn odol zet ze tussen haar schaamlippen en zakt er overheen.

Fred pakt haar bovenlichaam en trekt haar op zich. Haar borsten liggen als kussens tussen hun in en ze kussen elkaar, al snel zijn het plukkende tongzoentjes en Isabel begint vanuit haar heupen rustig te rijden over zijn lul.

“Mag ik omhoog?” zegt ze een dertigtal seconden later. Fred laat haar los en Isabel gaat rechtop zitten. Ze zet haar benen in hurkzit en haar handen leunen op zijn dijbenen, net boven zijn knieën. Ze begint nu te rijden over zijn lul. Door haar houding èn door de vorm van zijn lul voelt ze hem heel nadrukkelijk over haar g-spot glijden. Haar borsten stuiteren op haar lichaam en Fred pakt de tepels, knijpt erin en voelt haar vagina erop reageren.

Isabel voelt het alleen, ze heeft haar ogen gesloten en geniet van die stampende dikke lul in haar buik. Haar tempo gaat nog wat omhoog en Fred merkt haar eerste spasmen. Hijzelf voelt ook al wat, de eerste wip van de dag houdt hij het nooit heel lang vol. Hij begint nu tegen te stoten en Isabel voelt dat.

Ze komt voorover en gaat weer op haar knieën zitten. Haar bovenlichaam komt weer op hem.

“Maak het af schat op jouw manier, ik ga ook klaarkomen denk ik.”

Fred kust haar en voelt hoe Isabel haar heupen stilhoudt. Hij begint haar van onderen uit te neuken en binnen enkele tellen heeft hij weer een moordend tempo ingezet. Isabel kreunt op iedere penetratie en dan voelt ze de storm in haar buik, een orgasme en het is heftig. Fred voelt het en merkt dat ze hard knijpt in zijn lul. In de vernauwde vagina houdt hij het niet lang en jaagt zijn sperma in vijf harde stoten diep in haar buik. Hijgend zakken ze op elkaar en Fred drukt een kusje in haar hals.

“Ik hou van je” fluistert Isabel.

“Ik hou van mijn parel.”

Een minuutje later zijn ze tot rust gekomen en Fred pakt een paar tissues. Isabel perst de sappen uit haar lichaam en Fred veegt alles droog. De tissues gaan van bed af en ze blijven nog een paar minuten liggen. Dan wil Isabel naar buiten, ze moet heel nodig. Fred rolt ook van bed af en pakt de tissues van de grond. Die gooit hij in de prullenbak en hij doet de deur open. Isabel heeft de luiken al los en daglicht komt de hut binnen. Ze lopen naar de toiletten en doen hun behoeften.

“Die douches heb ik eigenlijk geen zin in” zegt Isabel.

“Als we nou gewoon een fles badschuim pakken, elkaar inzepen en dan in zee afspoelen?”

“Ja, dat trekt me veel meer” en Isabel loopt op een drafje terug naar de hut. Tien seconden later komt ze terug met de fles badschuim.

Op het strand beginnen ze elkaar in te zepen. Geen plekje wordt vergeten en sommige plekjes krijgt meer aandacht dan strikt nodig. Als ze alle twee klaar zijn lopen ze de zee in. Ze gaan tot halverwege hun borst in het water zitten en laten zich dan achterover zakken. Een paar tellen helemaal onder water en dan staan ze op. Ze vegen nog een paar handen water over hun lichaam en staan op.

“Dit is veel lekkerder” zegt Isabel terwijl ze haar natte haren in een bosje bij elkaar pakt en het water met haar handen eruit knijpt. Ze legt ze wijd uit over haar schouders en laat het verder zo hangen. Fred wacht tot ze klaar is en dan lopen ze terug naar de hut. Ze zien Benita aankomen.

“Ik kom jullie roepen voor het eten.”

“We lopen met je mee” zegt Fred.

Bij de veranda loopt Benita door naar binnen en pakt wat schaaltjes. Het zijn fijn gesneden vruchten en twee soorten jam. Ze legt uit dat ze die zelf maakt, een van een soort bessen en de ander van zelf gekweekte bosvruchten. Ook een potje met cacaoboter zet ze erbij.

Drie kwartier later zijn ze klaar met eten, Benita heeft afgeruimd en ze zitten weer met zijn drieën buiten.

“Zo, ik heb vandaag niks te doen, alleen straks de lunch en vanavond het eten.”

“Gebeurt dat wel vaker?”

“In het seizoen niet veel maar jullie zijn de enige gasten dus dan heb ik niet veel werk. Ergens volgende week even die hutten van die twee stellen schoonzuigen en controleren en dan ben ik weer klaar. Maar Isabel, mag ik vandaag een beetje met jullie optrekken, samen op het strand liggen of bij de hut. Dan heb ik ook een beetje aanspraak.”

“Natuurlijk mag dat lieve schat, je zit ons niet in de weg.”

“Fijn, dat vind ik lief.”

“Maar doen jullie dat wel vaker” begint Fred “het park open voor twee gasten, want dat is toch onrendabel.”

“Dit komt wel voor maar papa redeneert anders. Ik ben hier toch en of ik nou twee weken met mijn kutje zit te spelen of ik bedien een paar gasten. Dan levert het nog wat op. Jullie hebben toch ook voor de accommodatie betaald.”

“Ja, zo kun je het ook zien.”

Ze staan op en lopen naar hun hut. Isabel pakt een grote deken uit de auto, drie badlakens en ze lopen het strandje op. Benita helpt haar de deken te spreiden en ze leggen de badlakens erop. Ze gaan erop liggen. Isabel in het midden, Fred en Benita ieder aan een kant. Ze praten met elkaar en soms zijn ze even stil, kennelijk ieder met zijn eigen gedachten bezig.

Benita draait zich om op haar rug en ziet dat Isabel ook zo ligt. Ze laat haar hand zakken en pakt de hand van Isabel. Die kijkt en glimlacht.

“Jij bent een lieve vrouw volgens mij” zegt Benita zachtjes, “ik mocht willen dat jij mijn moeder was” en Isabel ziet een traantje over haar wang lopen.

“Mis je jouw moeder.”

“Ja, soms wel. Ik hou me vaak groot maar zij was ook lief, jij lijkt wel wat op haar. Ook zo met die lange haren” en terwijl ze dat zegt pakt ze een pluk lange haren en laat ze door haar vingers glijden. Dan rolt ze op haar zij en drukt Isabel een kus op haar wang. Isabel reageert direct en pakt haar vast.

“Kom eens bij me liggen, lekker tegen mij aan.”

Benita kruipt naar Isabel en nestelt zich tegen haar zij. Een arm legt ze over haar buik en Isabel legt een arm onder haar hoofd door.

Een paar minuten blijven ze zo liggen, zeggen niks en denken alleen maar.

“Het was toen een droevig jaar” begint Benita ineens, “eerst overleed mijn opa, de papa van mama en acht maanden later mijn moeder.”

“Was je opa een lieve man?”

Benita komt omhoog en leunt op een elleboog. Ze kijkt naar Isabel.

“Mijn opa was mijn allerbeste vriend, hij is het die mij heel goed vissen heeft geleerd zowel met de fuiken als met een hengel, hij leerde mij te letten op allerlei dingen zoals stroming, de windrichting, op de meeuwen, waar ze vlogen. Ik gooi wel eens stukjes vis een eindje de zee in en let dan op waar andere vissen dat pakken. Waar die fuiken nu staan pakken ze altijd, dat komt door de stroming die daar om dat stukje landtong heen moet. Maar ook die vissen uit hun lijden helpen heb ik van hem geleerd. Het is niet lukraak een tik geven maar weten waar je slaat. In de nek van de vis kan ik dat voelen en op die plek geef ik een klap.”

“Dus die fuiken verplaats je nog wel eens” vraagt nu Fred die het gesprekje volgt.

“Niet veel, waar ze nu staan is een goede vangplaats, eigenlijk al een half jaar.”

“Maar je vist ook met een hengel.”

“Soms, dan kan ik vrij ver werpen en vang ik ook grotere vissen. Maar mijn oude hengel is kapot. Papa zou uit de stad een nieuwe voor me meenemen.”

Inmiddels is Benita gaan zitten met haar benen schuin onder haar.

“We kunnen vanmiddag daar wel naar toelopen dan zal ik nog wat dingen uitleggen, volgens mij vind je het wel leuk om te weten.”

Fred glimlacht, “jij mag nooit meer raden. Ik heb heel veel gezien van de wereld en in ieder land snuif ik wel nieuwe dingen op.”

Benita glimlacht.

“Het gebeurt niet vaak dat een paar van onze gasten zich voor mij of voor de omgeving interesseren. Af en toe heb ik het gevoel dat de meeste alleen maar komen omdat ze hier in hun blote gat kunnen lopen.”

“Ik moet je bekennen” reageert Isabel “dat wij in eerste instantie daar op afkwamen. Maar toen wisten we nog niet dat hier zo’n lieve jonge vrouw rondliep.”

Benita glimlacht.

De dag verloopt verder rustig en behoudens de twee maaltijden blijft Benita de hele dag bij hun. Na het avondeten praten ze nog een poosje onder de veranda en dan gaan Isabel en Fred naar hun hut. Het is nog warm buiten en ze gaan voor hun hut zitten en kijken uit over zee. Fred heeft twee glazen water uit de fles ingeschonken.

“Ik vind het een heerlijke meid” begint Isabel, “ik mocht willen dat ik zo’n dochter had, zo lief en wijs. Wat zij allemaal niet weet van de flora en fauna.”

“Die netten vanmiddag dat was ook interessant, die speciale knopen die ze gebruikt. Je hebt gelijk schat, zo’n dochter zou ik ook wel willen hebben.”

“Ze fluisterde mij vanmiddag toe dat ze jou best wel een leuke man vindt.”

Fred glimlacht, “dus ik heb nu twee pareltjes om me heen?”

“Ze is inderdaad knap, leuk gezicht, mooi lichaam, een stukje slanker als ik maar op die leeftijd was ik ook zo. Maar zou je haar willen neuken?”

“Eerlijk antwoord is ja, als ik jou niet had gehad.”

“Ik belet het je niet, zie haar maar als bijvrouw. Ook weer zoiets uit vroegere tijden. De mannen hadden een vrouw, daar hadden ze ook kinderen bij. Er waren meer vrouwen als mannen, dus had je vrouwen die geen man hadden en die werden dan bijvrouwen en vaak werden die bijvrouwen ook zwanger geneukt. Hoe rijker de man, hoe meer bijvrouwen en hoe meer kinderen.”

“En ik mag dat ook?”

“Van mij wel schat. Als Benita zin heeft mag je met haar vrijen, ook beffen en zo, verwen haar maar lekker, dat kun je. Alleen moet je haar niet zwanger maken maar ze slikt de pil zei ze.”

“Je bent een schat dat ik dit ook mag van je.”

Fred rolt om en pakt haar mee. Ze geeft een gilletje en laat haar beker water vallen terwijl Fred haar omduwt en op haar komt.

“Maar ik hou me nu bij deze parel, daar heb ik mijn handen vol aan.”

Isabel kijkt hem aan en glimlacht.

“En ik? Krijg ik nog ergens een vol gevoel van?”

“Moet ik een nieuw bekertje water pakken.”

“Nee, dat bedoel ik niet” en ze graait in zijn kruis.

“Deze wil ik.”

“Vraag dat dan gewoon, zo van ‘schat wil je die piemel in mijn kutje duwen’ dan snap ik je.”

Isabel schiet in de lach en trekt hem op zich.

“Kom neuk me, doe maar geen voorspel, ik ben al drijfnat.”

Fred schuift zijn lul tussen haar schaamlippen en hij glijdt makkelijk naar binnen. Heel rustig begint hij te neuken maar van Isabel moet het tempo omhoog. Ze genieten een paar minuten van elkaar en Isabel wil andersom. Nu komt ze bovenop te zitten en begint hard te rijden. Ze lijkt hem weer af te trekken met haar buikspieren en na nog eens een minuut of drie merkt Fred dat het gaat borrelen. Hij pakt haar vast en zet haar heupen op de goede hoogte. Hij begint haar nu van onderen uit te neuken en met harde diepe stoten neukt hij Isabel klaar. Twintig seconden later komt hij er zelf achteraan.

Ze zakken hijgend op elkaar.

Fred slaat zijn armen om haar heen en trekt haar lichaam strak op het zijne.

Een kwartiertje later besluiten ze te gaan slapen. Isabel neemt haar pil in. Ze gaan nog even een plas doen en dan schuiven ze tegen elkaar aan tussen de lakens. Nog een tongzoentje, een paar kleine kusjes en dan draaien ze hun lichaam als lepeltjes tegen elkaar aan. Drie minuten later slapen ze.

De volgende morgen wordt Isabel laat wakker. Ze kijkt naast haar en Fred is ook wakker. Ze gaat rechtop zitten, rekt zich uit en stapt van bed af. Ze doet de deur los en kijkt naar buiten. Het is vriendelijk weer. De zon schijnt en aan de bomen te zien waait het niet echt hard. Als ze het trappetje afloopt en om de hoek komt kijkt ze in het gezichtje van Benita. Die zit op haar gemak op een boomstam in het ochtendzonnetje en kijkt haar glimlachend aan.

Ze begroeten elkaar en Fred komt achter haar aan.

“Ik heb ontbijt bij me, ik was ook niet echt vroeg” zegt Benita en ze wijst op twee plastic containers, “we kunnen hier onder de bomen zitten of op het strand op een grote handdoek of deken en dan lekker ontbijten.”

“Goed idee” zegt Isabel.

Ze pakt een deken en drie grote badhanddoeken en ze loopt achter Benita aan. Fred komt daar achteraan.

“Ik moet eerst even wateren” zegt hij.

“Ik eigenlijk ook” en ze loopt met hem mee naar de waterkant.

Twee minuten later zitten ze met hun drieën op de deken. Benita heeft de boxen opengemaakt en spreidt alles uit. Ze heeft zelfs een thermoskan koffie met drie bekers.

“Lieve schat, wat verwen je ons weer” zegt Isabel glimlachend terwijl ze een slokje neemt van haar koffie.

Ze ontbijten. Een uur lang zitten ze te praten en eten ondertussen van hun brood. Isabel en Fred krijgen nog een tweede beker koffie.

Dan hebben ze genoeg.

“Lekker Benita” zegt Isabel, “kom eens bij me” en ze spreidt haar armen. Benita komt bij haar en ze trekken elkaars bovenlichaam tegen zich aan. Isabel drukt een kus op haar wang. “Je bent echt een schat, ik mocht willen dat jij mijn dochter was.”

Ze kijken elkaar aan en kussen op de mond. Nu draait Benita haar hoofd en legt het tegen de borst van Isabel aan. Die kijkt naar Fred die het tafereel glimlachend gadeslaat. Zijn lieve Isabel met een lieve Benita in haar armen en ze knipoogt naar hem.

Benita staat een minuut later op.

“Ik ga dit even opruimen en wegbrengen, dan kan ik daarna lekker bij jullie blijven.”

Vijf minuten later is alles in de containers geborgen en ze loopt terug.

“Zullen wij ons even wassen?” vraagt Isabel.

“Goed plan” zegt Fred en twee minuten later staan ze elkaar in te zepen. Daarna lopen ze een stukje het water in en spoelen zich schoon.

“Kijk vandaag maar met Benita” begint Isabel, “en je mag met haar doen wat je wil. Ik beschouw mijzelf als jouw vrouw ondanks dat we niet zijn getrouwd. Voor mij is zij een bijvrouw en mag dus alles met jou, alleen niet de nacht doorbrengen tenzij ik uitdrukkelijk toestemming geef.”

“Je bent een schat, dat je dit ook weer goed vind” zegt Fred en ze kussen elkaar.

“Het is maar van korte duur, eind volgende week zijn we weer weg en heb ik je weer alleen voor mezelf.”

“Anders ga ik straks een stukje lopen” begint Fred, “zij zal wel hierheen komen en dan vertel je het gewoon.”

Ze zitten net weer op de handdoeken als Benita terugkomt. Ze kijkt hun glimlachend aan.

“Zo, even gedoucht?”

“Nee schat, dat doen wij niet” reageert Isabel.

“Wij zepen elkaar in” gaat Fred verder “en daarna spoelen we ons af in zee.”

“Dat kan ook” zegt Benita, “ik doe dat ook vaak, de zee is altijd lekker lauw water.”

“Maar die toiletten” komt Fred, “waar gaat dat naar toe?”

“Gewoon, rechtstreeks de zee in. Die pijp eindigt een meter of vijf uit de kust en dan zit er nog een stuk dikke slang aan van ik denk wel twintig meter.”

“Dat dacht ik al, dus een grote boodschap rechtstreeks in zee doen maakt niet uit.”

“Nee hoor, de vissen weten het wel te vinden” zegt ze lachend.

“Vreten de vissen dat?” vraagt Isabel.

“Ja, de natuur verspilt niks.”

Ze zijn een paar tellen stil, even met hun eigen gedachten bezig.

Dan staat Fred op, “ik ga even een stukje lopen.”

“Dat is goed schat” reageert Isabel. Benita blijft naast haar zitten en samen zien ze Fred rustig wandelen naar de zuidkant van het strandje.

“Fred vindt jou ook een leuke vrouw. Hij zou best wel eens lekker willen vrijen met je.”

“Mag hij dat van jou?”

“Ik hou dat niet tegen lieve schat.”

“Dus hij mag me ook neuken?”

“Ja, maar ben jij geen maagd meer?”

Nee schudt Benita, “vorig jaar heeft een van de gasten me de laatste nacht van hun vakantie ontmaagd.”

“Lief?”

“Dat was wel de bedoeling maar dat lukte niet echt. Hij deed het eerst wel voorzichtig maar toen duwde hij te snel door en dat voelde ik wel heel goed en hij kwam ook vrij snel klaar daarna.”

“Dat is jammer. Ontmaagden is toch een bijzonder moment in je leven en als het dan zo gebeurt is dat zonde. En daarna.”

“Niets meer. Er is wel een hele leuke jongen in de omgeving en dat is Jabari, die is wat verlegen maar hij kijkt wel altijd naar mij als hij hier komt met de bestellingen. Die komt een keer of zes in het seizoen.”

“Je kunt ook zelf een poging wagen, hem versieren in plaats van hij jou.”

Benita glimlacht, “dat durf ik niet goed.”

“Gewoon doen. Anders wordt het nooit wat” besluit Isabel.

In de verte zien ze Fred weer terugkomen. Hij loopt op zijn dooie gemak.

Isabel trekt Benita naar zich toe en achterover op de handdoek. Ze kijken elkaar aan.

“Kun jij lekker zoenen?” vraagt Isabel.

“Hoe, gewoon onze monden op elkaar?”

“Nee, tongzoenen.”

“Dat heb ik nog nooit gedaan.”

“Kom eens bij me” en Isabel drukt haar lippen op de hare en duwt met haar tong. Ze voelt hoe Benita haar lippen van elkaar haalt en dan vinden hun tongen elkaar. Ze likken een paar tellen over en langs elkaar heen.

“Dat is lekker” zegt Benita en ze duwt haar mond weer op Isabel. Die slaat een arm om haar heen en een seconde of twintig tongzoenen ze.

“Lekker?” vraagt Isabel.

“Heel lekker. Kan Fred dat ook?”

Isabel glimlacht, “Fred kan dat ook heel lekker. Kijk daar komt hij aan. Probeer het maar.”

Benita springt op en holt naar Fred toe. Die loopt nog in de golfjes op de grens van nat en droog. Isabel ziet hoe ze hem vastpakt en kennelijk een paar woorden wisselt. Dan pakt Fred haar vast en ze tongzoenen. Benita lijkt het lekker te vinden want de tongzoen duurt een stuk langer. Dan zeggen ze weer wat en Fred tilt haar op. Op zijn armen neemt hij haar mee naar Isabel.

Ze gaat weer bij haar zitten.

“Fred kan het ook heel lekker. Ik ben nu zijn bijvrouw vertelde hij. Mag ik met hem neuken?”

“Ga je gang, alleen Fred, is dat wel verstandig, het is je eerste keer van vandaag, dan ben je altijd snel klaar.”

“Zal ik eerst jou neuken” zegt Fred, “en dan straks Benita”.

“Dat is lekkerder schat” zegt Isabel tegen Benita, “de eerste keer is hij altijd snel klaar. Daarna duurt het veel langer.”

“Ik snap het. Het maakt mij niet uit. Het lijkt me ook wel leuk om jullie bezig te zien.”