Ik ben een tikje bang aangelegd. Maar als ik mijn hond uitlaat voel ik me middenin de nacht veilig. Zelfs als ik door het donkere stadspark loop, zoals nu. De ouderwetse lantaarns verspreiden een warm, gelig licht en het grindpad knarst onder mijn voeten. Het is op dit late tijdstip nog aangenaam broeierig, zoals zo vaak deze zomer. Mijn hond is losgekoppeld en rent een stuk vooruit; zo diep in de nacht kan dat makkelijk, er is nooit iemand te bekennen. Ik luister naar een uitbundig krekelconcert met op de achtergrond het vage ruisen van een stad die nooit helemaal stilvalt.

Dit park is bijzonder. Net als Central Park in New York of Villa Borghese in Rome, loopt er een weg dwars door het park. Zo is het bos eigenlijk in twee stukken opgesplitst. Niet dat er veel auto’s van gebruik maken: de ringweg om het park is breder en sneller en de meeste stedelingen geven er de voorkeur aan.

Mijn hond staat stil, de staart zachtjes zwiepend. Blijkbaar is er wat te zien. Ze staat aan het einde van het voetpad, op de plek waar we meestal de bosweg oversteken. En verdomd, er staat verderop een auto geparkeerd langs de kant van de weg. Het is een witte Ford Ka, aan het spuuglelijke gele nummerbord te zien van iemand uit Nederland. De motorkap is opengeklapt en een vrouw in een zwarte cocktailjurk staat peinzend de motor op te nemen. Aan haar houding te zien, is ze weinig wijzer geworden.

Ik wil naar haar toelopen. Niet dat ik een technische knobbel heb, maar twee weten meer dan een. En bovendien: ook al staat dit park bekend als veilig, het lijkt me voor een buitenlandse vrouw in het holst van de nacht een geruststellend gevoel om gezelschap te hebben van een al wat oudere heer met een Golden Retriever.

Net op dat moment komt in de verte een auto aanrijden. Ik blijf staan waar ik ben. Dit is niet zomaar een auto. Dit is een witte limousine, een ultralange ‘stretched’ limo, die je normaal alleen in Amerikaanse films ziet. Waar komt dit ding vandaan? Wie zit erin? Ik ga het zo te zien snel te weten komen. Het gevaarte stopt, zo’n 20 meter voorbij de Ford.

Vanuit het allerachterste gedeelte stapt een goed uitziende, scherp geklede man uit. Ik ken hem ergens van. Maar van wat, geen idee. Ik ben niet vreselijk diep ingevoerd in moderne media, ik moet me waarschijnlijk diep schamen dat ik deze persoon niet onmiddellijk herken als een filmster, artiest of tv-persoonlijkheid.

Hij loopt naar de Nederlandse vrouw toe. Ik kan haar nu beter zien. Ze is niet de jongste meer, misschien is ze wel begin vijftig. Maar ze ziet er knettergoed uit. Ze heeft een nauwsluitend, simpel zwart gevalletje aan dat ze nog uitstekend kan hebben met haar petieterige, glooiend gevormde lichaam. Gecombineerd met de hoge naaldhakken en zwarte nylons die ze draagt, oogt deze brunette alsof ze net van een chique cocktailparty komt. Wie weet, misschien is ze op de weg terug van een dure galavoorstelling die de limopassagier heeft gepresenteerd.

Aan haar verraste uitroepen te horen weet zij wél met wie ze te maken heeft. Ze slaat zelfs haar hand voor haar mond, we hebben op zeker te maken met een celebrity. Vol ongeloof kijkt ze toe hoe de man zich over de motor buigt. Die prutst wat heen en weer, maar lijkt al snel ook geen idee te hebben wat er aan de hand is. Kun je wel een VIP zijn, maar dan krijg je nog niet zomaar een moderne auto weer aan de praat. Hij haalt zijn schouders op, verontschuldigend. Ze praten wat. Ik hoor haar stem nu goed, ze klinkt zwoel en hees. Zal wel door de sigaretten komen. Ze haalt een pakje tevoorschijn en biedt de man ook een sigaret aan. Ze kletsen, rokend. Of ze roken, kletsend – ik weet nooit hoe dat precies zit met rokers. De stemming zit er zo te zien goed in, ondanks de toch wat absurde situatie. Er wordt gelachen, dan wordt er weer gesmoesd. De man stapt terug in de limo en komt tevoorschijn met twee glazen witte wijn. Van alle gemakken voorzien daarbinnen, dat is duidelijk.

Ze klinken. De glazen worden in recordtempo leeggedronken. Er worden nieuwe glazen gehaald. Er wordt meer gerookt en steeds harder gelachen. Middenin het park, in het holst van een warme zomernacht wordt hier doodleuk een klein feestje gebouwd. Ik blijf gefascineerd kijken, met mijn hond – gehoorzaam als altijd – stil aan mijn voeten.

Nog meer drank, nog meer gelach en gesmoes. Het kan niet op. Ik zie dat de Nederlandse vertrouwelijker wordt. En ook een beetje aangeschoten, lijkt me. Ze is dichter bij de ster gaan staan (wie is hij toch?), raakt hem zo nu en dan aan op zijn arm en schouder. Ik kijk heel even om me heen - alsof iemand me hier op dit tijdstip zou kunnen betrappen - en op het moment dat ik me weer omdraai, zie ik dat het onwaarschijnlijke stel aan het zoenen is geslagen.

En het gaat er niet kalmpjes aan toe ook. Handen zijn opeens overal. Glazen belanden op de grond. Hij duwt haar tegen de auto en betast haar borsten, terwijl zij haar handen in haar nek legt, hem volop de ruimte gevend. Ze heeft geen grote borsten, zoveel kan ik wel zien aan de glooiingen van haar zwarte jurkje. Dat trekt met het al het woeste gevrij langzaam omhoog en haar benen komen tevoorschijn. Mijn god, ze heeft jarretelkousen aan – een van de meest sexy kledingstukken ooit. Haar blanke dijen zijn stevig, precies zoals dat bij een echte vrouw hoort. Zijn handen zijn op haar billen en haar jurk trekt verder omhoog. Ze heeft een donkergrijs kanten slipje aan. Ze laat hem haar betasten, eerst haar billen dan de voorkant, haar kruis.

Ik ben een stuk verder naar voren geslopen, zorgvuldig uit het zicht blijvend. Dichtbij genoeg om te kunnen zien dat hij haar aan het vingeren is in haar slipje terwijl hij met zijn andere hand haar borsten kneedt. Er wordt heftig getongd. Ze kreunt, achterovergedrukt tegen de limo. Het slipje wordt naar beneden getrokken. Verdwijnt via haar enkels op de grond, terwijl ze die fantastische naaldhakken gewoon aanhoudt. Mijn hemel, is dit een pornofilm of zo?

Er wordt steeds steviger gevreeën, getongd, gevingerd. Ze heeft zijn broek open weten te ritsen, en ik zie een indrukwekkend apparaat tevoorschijn komen. Deze man heeft werkelijk alles mee, als ik het zo even mag zeggen. Ze trekt hem af, eerst met snelle, felle bewegingen en dan weer zwoel en tergend langzaam. Onnodig te vermelden dat zijn lid als een telefoonmast overeind staat. En nu we het daar dan toch over hebben, mijn eigen paal laat zich ook niet onbetuigd. Ik voel hem groeien en groeien, terwijl het tafereel voor me steeds maar geiler wordt.

De VIP heeft uit zijn binnenzak een condoom weten te frutselen - ik herken het blauwe pakje makkelijk op deze afstand – deze man is op alles voorbereid. Ze scheurt het pakje open en rolt het condoom gedecideerd uit over zijn scherp omhoog staande geval. Het aftrekken begint opnieuw. Hij leunt nu achterover tegen de limo, de ogen gesloten. Ze knielt voor hem. Op deze manier kan ik natuurlijk niet veel zien, verdomme. Aan de stotende bewegingen van haar hoofd is hoe dan ook duidelijk te zien wat er gebeurt: hier wordt iemand met een condoom om gepijpt.

Ziet er goed uit. Zelf kan ik me de tijd niet heugen dat mijn vrouw iets van mij in haar mond heeft gehad. Dat krijg je als je meer dan 25 jaar getrouwd bent.

Op de straat wordt van positie gewisseld. Als een licht veertje wordt de vrouw – die een stuk kleiner is – nu aan haar heupen opgetild en tegen de limo aangedrukt. Is die kerel misschien een bekende sporter? Ik kan opnieuw niet alles goed zien, maar nu zijn het de heupen van de man die heen en weer stoten. Dus ja hoor, er wordt geneukt. En met veel passie ook. De vrouw heeft haar handen om zijn nek geslagen en haar gesmoorde gekreun is goed hoorbaar. Je moet het maar kunnen, staand neuken. Mijn vrouw is ondertussen zwaarder dan ikzelf, dus ik zie het mezelf niet zo snel doen.

Het tempo verhoogt aanzienlijk. En het kreunen neemt navenant toe. In mijn verbeelding zie ik de grote limo heen weer schudden door al dat enthousiasme.

Ze belanden op de grond, zij nu bovenop hem - nog steeds volledig gekleed met uitzondering van haar kanten slipje dat eenzaam op het wegdek ligt. Borsten worden betast, ze legt haar handen in haar nek terwijl ze beurtelings naar voren buigt en zich ver naar achteren uitstrekt. Allemensen, wat een tafereel. Ik kan mijn ogen niet geloven.

Er wordt wat gerommeld en heen en weer geschoven en ik hoor haar nu opeens diep, onderaards kreunen. Wat gebeurt er precies? Ik sluip nog verder naar voren. In het licht van de lantaarns zullen ze me niet zien, zelfs niet als ik er met mijn neus zo’n beetje bovenop zou staan. Ik ben nu gevaarlijk dichtbij gekomen en zie dat de vrouw van positie is veranderd. Ze zit nog steeds bovenop hem, maar nu met haar rug naar hem toe – hem berijdend als een losgeslagen amazone. Nu zie ik waar het onderaardse gekreun vandaan komt. Haar jurk is hoog opgeschoven, het is niet missen: hij neukt haar nu in haar kontje.

Anale seks. Mijn god. Voor zover ik tegenwoordig nog vrij met mijn vrouw – en dat is niet vaak, geef ik hier gelijk maar even toe – is dit een taboe uit een ander melkwegstelsel. Niet in honderdduizend jaar zou ik haar zover krijgen. En dit stel, dat elkaar letterlijk nog maar minuten kent, gaat hier zomaar ongeremd voor de seksuele hogeschool.

Ze kreunt nu ongegeneerd, zich uiteraard onbespied wanend. Ze moest eens weten dat er iemand op heel korte afstand toekijkt, ondertussen met een revolutionair opgezwollen bobbel in zijn broek. Het condoom is er ongetwijfeld een met veel glijmiddel, anders gaat zo’n piemel niet zomaar zo diep heen en weer in dat kleine gaatje. Het vrijen is opgehouden. Er wordt alleen nog maar dierlijk gestoten, harder en harder. Het hijgende stel komt in een soort van trance, met hoge vaart op weg naar de finishlijn. Ze heeft haar ogen dicht, vingert zichzelf fanatiek, terwijl hij nog dieper in haar probeert door te stoten, alsof hij haar met zijn pik wil optillen.

Het gaat door, en maar door, en maar door. Haar lichaam veert omhoog en omlaag, als een lappenpop. Ze lijkt zelf geen controle meer te hebben. Dan gaat haar kreunen in kermen over en dan in langgerekte kreten. Het is niet te missen: ze komt klaar, en als een kanon ook.

Mijn bloed is uit mijn gezicht getrokken. Mijn droge mond staat wijd open. Wat een ongelooflijk tafereel. Ze blijven minutenlang op de grond liggen, zij nog steeds over hem heen. Dan schuift ze van hem af en staat ze langzaam op. Hij haalt het condoom van zijn lid en gooit het op de grond. Propvol gespoten natuurlijk. Hij had een zelfbeheersing van gewapend beton gehad als dat niet het geval was geweest.

Ze praten na, er worden sigaretten opgestoken. Opnieuw komen er twee glazen wijn uit de limo tevoorschijn. Hij buigt zich nog eens over de motorkap, rommelt zo te zien wat aan. Ze start de auto, die nu met wat gesputter warempel aanslaat. Er wordt verbaasd gelachen.

Ze kussen nog eens, en zo te zien worden er telefoonnummers uitgewisseld. Ze stapt in haar auto en rijdt zwaaiend weg.

Hij kijkt haar nog lang, verdwijnt dan in de limo. Het gevaarte verplaatst zich. Als stille getuigen van wat er net gebeurd is, blijven haar kanten slipje en het volle condoom achter op de weg. De limo verdwijnt uit het zicht. Echt pas dan realiseer ik me dat de man achterin zit. Er heeft al die tijd een chauffeur voorin gezeten.

Gelijk daarna weet ik eindelijk ook weer wie die VIP is.

Maar natuurlijk! Hoe kan ik dat niet vanaf het begin hebben gezien.