Draken & Co - 12

“Zijn jullie zeker dat ik niet moet helpen”, vroeg Vicka, “want ik wil gerust naast jullie zitten als ge haar ontmaagd”. “Neen, dat lukt wel”, antwoorde Born haar, “wees gerust, ik kom daarna verslag bij je uitbrengen”. “Zorg dat je nog wat overhoud voor mij”, zei ze daarna stil tegen hem terwijl ze knipoogde. “Eindelijk onder ons tweetjes”, zei Sera even later. “Ja dat wel”, zuchtte Born, “maar ik denk dat je moeder stilletjes aan de deur staat te luisteren, maar daar weet ik wel raad op. Kleed je uit, ik ga je neuken”, riep hij wat luider. Dat moest hij geen tweemaal vragen en even later stonden ze naakt elkaar even te kussen. “Buig nu voorover, dan kan ik mijn penis voorzichtig in je laten glijden”, zei hij terug luider. Ze glimlachte naar hem, spreidde haar benen, boog voorover en hield met haar handen een tafel vast. “Oh, eindelijk ga ik een lul in mij krijgen”, kirde ze luid. Born ging achter haar staan en wreef zijn eikel over haar reeds natte kutlippen. Daarna plaatste hij zijn lul tegen haar kont. “He, wat ben je van plan”, vroeg Sera onthutst. “Je ontmaagden”, repliceerde Born en hij duwde zijn harde paal met een forse beweging in haar kont. Sera gilde: “aauw, stop”. “Goed zo, dat heeft je moeder zeker gehoord” grinnikte Born en hij begon in en uit haar te pompen. De gil ging over in gekreun. Born vingerde ondertussen haar klit. Toen hij voelde dat haar orgasme naderde, trok hij zijn neukstaaf uit haar kont en duwde die in haar natte grot en begon wild te stoten. Het duurde dan ook niet lang of ze kwam schokkend klaar terwijl ook hij een lading zaad in haar spoot.

“Moeder wil dat we een vijfjarig huwelijk sluiten”, zei Sera toen ze tegen elkaar in een zetel zaten na te genieten, “maar wil jij dat wel”? “Ja dat wil ik zeker, maar je weet dat ik drukke werkzaamheden heb en regelmatig niet thuis zal zijn.” “Als je maar zorgt dat mijn grotje regelmatig gesmeerd wordt, heb ik daar geen probleem mee. En wees gerust, ik weet het wel, je mag mijn moeder ook regelmatig neuken, een goede verstandhouding in de familie is belangrijk”, voegde ze er grijnzend aan toe. Born moest lachen: “jij bent mij er eentje. Goed, dan ga ik nu verslag uitbrengen bij je moeder en zeggen dat ik een vijfjarig huwelijk met je wil aangaan. Kom je aan de deur luisteren om te horen of het gesprek voldoende diepgang heeft?”

-o-

Het was donker. Tes had een barstende hoofdpijn. Waar was ze, wat was er gebeurt. Was ze gevallen? Ze strekte haar armen zijdeling, maar voelde al onmiddellijk een koude natte stenen muur. Haar beide armen waren zelfs nog niet gestrekt. Ze trachtte recht te staan, maar stootte haar hoofd tegen een stenen plafond. Ook achter haar bleek een klammige stenen muur te staan. Ze ging op handen en knieën zitten, kroop een meter vooruit en botste tegen een zware houten deur. Ze klopte erop, riep luid, maar geen enkel ander geluid kwam haar tegemoet. Ze had dorst. Ze ging terug zitten met haar rug tegen een muur. Duisternis was haar enige gezel.

-o-

Het vijfjarig huwelijk met Sera zou binnen twee weken op de dag van de winterwende plaatsvinden. Die tijd had Born wel nodig als hij alles nog geregeld wou krijgen. Na de ontmaagding van Sera en zijn verslag bij Vicka, was hij nog even bij Annalia langs geweest om haar het goede nieuws te melden. De prinses was opgetogen over het huwelijk. “Maar ik wil dat die toekomstige graaf mij nu elke dag komt neuken zolang hij nog jonkheer is. Denk aan ons plan”, had ze hem toegefluisterd. Born had dat dan ook plichtsgetrouw tot nu toe elke dag gedaan.

Maar het goede nieuws had hij nog niet aan Tes kunnen mededelen en voor twee lege flesjes die bijgevuld moesten worden had hij haar ook nodig. Na drie dagen was hij echt ongerust, dat was niet haar gewoonte om zonder iets te zeggen enkele dagen te verdwijnen. Hij besloot dan ook om het ouderlijk huis eens grondig te doorzoeken. Niets ongewoon op de gelijkvloers, ook geen briefje op de tafel voor hem. Zijn kamers op het eerste verdiep lagen erbij zoals hij ze verlaten had, dus dan maar naar Tes haar vertrekken. Gelukkig had hij reservesleutels van alle deuren want al haar kamers waren op slot. Nergens Tes of een boodschap te vinden. Ontmoedigd stapte hij terug de gang op toen zijn oog viel op een gouden schittering op de grond. Hij boog voorover en raapte een knoop op.

Dat is een gouden knoop van de vest van Dory, zei hij tot zichzelf. Ik herken het aan het symbool van de baljuw. Hoe komt die hier en waarom is die hier? Hij vertrouwde Dory niet en hij haalde allerlei duistere gedachten in zijn geest naar boven. Was Dory de oorzaak van het verdwijnen van Tes? Hoe kon hij hierover zekerheid krijgen? In gedachten verzonken liep hij de trap af en ging de kamer binnen waarvan Tes hem had gezegd dat al haar brouwsels in een afgesloten kast stonden. Dat was ook het geval: grote genummerde flessen, de meeste goed gevuld en een duidelijke handleiding. Nog steeds in gedachten verzonken vulde hij zijn lege flesjes bij. Dat was een zorg minder, hij kon weer enkele weken verder! Maar er was een zorg bijgekomen en daar moest hij snel een oplossing voor vinden. Hij zou een plan opstellen om de woning van Dory te doorzoeken.

-o-

Duisternis is nooit een vriend. De klamme donkere ruimte was geen veilige cocon. Tes had honger maar vooral dorst. In het begin had ze zelfs aan de vochtige muren gelikt om dat gevoel te verminderen. Het hielp niet. De eerste paniek was overgegaan in gelatenheid. En deze had nu plaatsgemaakt voor perioden van bewusteloosheid en waanbeelden. Ze begon de grip op haar leven te verliezen. Maar zolang ze zich nog kon vastklampen aan de zekerheid, dat de bevrijding nabij was, was er hoop. Ze sloot haar ogen, waarom wist ze niet want alles was toch donker, en dreef weer weg in het zwarte niets.

-o-

“Born, wat doe jij hier zo laat op de avond”, zei Dory toen ze de deur opende. “Ik moet melding doen van een voorval waarvan u best op de hoogte bent”, antwoorde Born zo gewichtig mogelijk. “Kom binnen, volg me maar.” Hij had geluk, ze ging hem voor naar een klein bureau aan de straatkant. Hij had het huis voor hij aanbelde goed bekeken en het raam op de gelijkvloers was zijn eerste keuze geweest. Alhoewel hij vond dat Dory wel een mooie vrouw was, was ze nu niet bepaald elegant gekleed. Een dikke groene ruw wollen trui, een sober kort zwart rokje en haar voeten zaten in grote grijze pantoffels met een groene wollen ponpon erop.

“Er is een zwarte draak uitgebroken en ik hoop dat die nergens schade gaat aanrichten”, begon Born toen ze neerzaten in het kleine bureau. “Normaal gaan ze terug naar het gebied waar zijn ouders verbleven, maar je weet maar nooit. Dus als er problemen zijn, roep me gerust.” Hij had zijn fictief verhaal grondig voorbereid. “Dat is heel lief van je om me dat te komen melden, wacht ik haal je wat te drinken, je zal wel dorst hebben.” Hij vertrouwde Dory niet en zou zeker niets van haar drinken, je weet nooit wat ze eraan toegevoegd had. “Dat is heel vriendelijk van je”, antwoorde Born met een brede glimlach, terwijl hij zo opvallend mogelijk haar lichaam met geile blik bekeek. Zo gauw ze de kamer verlaten had, liep hij naar het raam en ontsloot de vergrendeling. Nu maar hopen dat ze het niet ontdekte. Hij zat nog maar juist terug toen Dory binnenkwam met twee glazen water. Ze zette ze neer op het bureau. Maar bleef voor hem staan. “Ik durf het haast niet zeggen, maar eigenlijk vind ik je wel een knappe jongen. Niet te verwonderen dat je zoveel succes hebt bij de vrouwen. Het gerucht gaat dat je heel goed in bed bent”, voegde ze eraan toe terwijl ze hem diep in de ogen keek. “Ik doe gewoon wat iedereen doet”, reageerde Born kalm terwijl hij rechtstond. “Maar het is al laat, ik wil je niet langer lastig vallen.” “Oh, maar je valt me niet lastig hoor, dat is nu eenmaal mijn werk als baljuw.” Ze glimlachte naar hem en wreef traag met haar hand over haar borsten. “Ik weet dat ik er nu niet aantrekkelijk uitzie, maar ik heb wel een mooi lichaam hoor. Wil je het niet zien?”, en ze verplaatste haar handen naar zijn borst en liet die langzaam naar beneden glijden. “Ik kan heel dankbaar zijn voor die informatie die je me gaf, weet je.” Haar hand stopte juist aan de bovenste knopen van zijn broek. Born wou zo snel mogelijk hier weg, dus hij speelde het spel maar mee. Hij plaatste zijn beide handen op haar billen, kneep erin en trok haar tegen zich aan. “Om eerlijk te zijn, je bent een mooie vrouw en ik heb je altijd al willen neuken”, zei hij zacht en zwoel in haar oor. Hij verplaatste zijn handen naar de rand van haar zwarte rok en tilde die omhoog. “Zo heb ik een vrouw graag”, zei hij haar terwijl hij zijn blik verplaatste naar haar lenden. “Zonder ondergoed onder de rok, met heerlijk natte kutlippen, die uitnodigen om een harde neukpaal tussen te laten glijden.” Hij wreef met zijn hand over haar natte toegangspoort en duwde ruw twee vingers in haar warme grot. Dory kreunde. “Maar ik heb nog veel werk met mijn draken vanavond, zodat ik onvoldoende tijd heb om je echt eens uitgebreid te verwennen.” Hij trok zijn nu natte vingers uit haar kut, likte ze goedkeurend af en drukte haar terug dicht tegen zich aan. “Voel je mijn harde lul, die is helemaal voor jou, maar niet vandaag. Als ik een avond vrij heb deze week laat ik je het weten en dan mag je zelf oordelen of het gerucht waar is.” Hij kuste haar even op de lippen, liet haar los en stapte naar de deur toe. “Maar nu ben ik weg, het werk roept.”

-o-

Ze voelde dat de duisternis haar energie uit haar zoog. Alles werd vaag, haar zintuigen waren niet meer betrouwbaar. Schaarse gedachten verlieten haar en lieten enkel zwartheid na. Hoop loste op in de duisternis.