Ruim tien dagen geleden nam ik afscheid van Rachel, nadat we samen nog een romantische week met veel strandseks hadden in Big Sur. Inmiddels is zij terug naar de universiteit in Berkeley en ben ik in Hollywood beland. Het is nog lastig elkaar weer los te laten, iedere dag appen of bellen we. Wat me blij maakt is dat ze weer min of meer haar leventje heeft kunnen oppakken, omdat ze een stuk minder wordt lastig gevallen door die aanhangers van de vorige president.


Zelf begin ik hier in Hollywood inmiddels echt m’n draai te vinden. Ik kreeg een oude maar toch nog steeds heel luxe-motorhome van Paramount om in te wonen en het is te gek om in deze drukke stad in zó’n mooi ding een eigen plekje te hebben. Het is ook nog eens dicht bij de studio’s en ieder morgen wandel ik op mijn gemakje de enkele stratenblokken naar m’n werk aan Sunset Boulevard, waarbij ik zowel heen als terug de nog bekendere Hollywood Boulevard oversteek. Iedere keer is het er druk met mensen die in het trottoir de sterren van de beroemdheden lopen te bekijken.

Iedere keer ook neem ik me voor om binnenkort eens net als alle toeristen de hele route af te lopen. Ik ben immers toegevoegd aan een project dat een documentaire moet worden over de geschiedenis van de film en het minste is dan toch wel dat ik de sterren eens bekeken heb. Zo’n docu is misschien wel niet zo spannend als een echte film maken maar het is wél heel interessant om aan mee te werken. Bovendien kan ik het goed vinden met de projectleider Cynthia die ook mijn coach is en ondanks het gemis van Rachel heb ik het hier echt naar mijn zin.


Symfony in Rosso

Het is laat geworden, het loopt tegen tienen en het donkert al behoorlijk. Cynthia wilde de stand van zaken en de verdere tijdplanning met het hele team doornemen en dat deden we in het kantoortje naast studio negentien waar we aan het project werken. Er werden de nodige pizza’s aangerukt en al etend heeft Cynthia middels wat schema’s uitgelegd hoe wat haar betreft straks het resultaat er uit moet gaan zien. Ze is daarin heel gedreven en zeker van zichzelf, maar gelukkig gaf ze ons ook veel ruimte om met aanvullende ideeën te komen.

Een daarvan kwam van mij, om misschien iets te doen met al die meisjes en soms ook jongens die hun geluk in Hollywood zoeken. Wie slagen er, hoe komt dat, wie haken er weer af en waar zijn ze terecht gekomen. Is het bijvoorbeeld écht zo dat er veel de porno worden ingetrokken. Cynthia heeft me gevraagd dat idee uit te werken en niet alleen ik maar iedereen gaat na afloop met een voldaan gevoel op huis aan.

Als ik door de enorme centrale hal van Paramount naar buiten wil gaan zie ik net hoe de nachtportier op een meisje afloopt dat in een van de vele zitjes in slaap is gevallen. Er gaat een schokje door me heen, ze doet me aan Tessy denken, zo’n zelfde donkerharig typje, wel iets kleiner als ik het zo inschat, ze ziet er vooral jong en aandoenlijk uit. Ze is in verschillende tinten roze gekleed en ziet er uit als een cowgirl met haar korte broek, bloesje, cowboylaarsjes en een Stetson op haar hoofd. Ze lijkt me of een wannabee koeienmeisje te zijn of ze moet haast wel uit de mid-west komen.

Ik blijf even staan omdat ik zie dat het meisje schrikt en begint te huilen als ze door de portier wordt wakker gemaakt, ik loop er naar toe om te kijken of ik kan helpen. De portier, hooguit een paar jaar ouder dan ik, is opgelucht dat ik er bij kom staan en vertelt dat hij iedere dag veel gastjes die een filmrolletje zoeken moet wegsturen. Ik weet inmiddels dat er dagelijks een open casting is waar iedereen éen kans krijgt te laten zien wat ze in huis hebben en de meesten worden daarna weggestuurd met de boodschap dat ze beter wat anders kunnen gaan doen. Veel van die kids proberen het bij alle studio’s en als het ook daar niet lukt blijven ze vaak wat rondhangen, tegen beter weten in hopend dat er toch nog een keer een kans voorbij komt. Díe jongens en meiden mag de nachtportier dan iedere dag weer wegsturen, wat al nooit een fijne klus is, maar dit meisje is wel heel erg hardnekkig. Volgens hem hangt ze hier al enkele dagen tot het allerlaatste moment rond, het lijkt er steeds meer op dat ze geen slaapplek heeft.

‘Hoe heet je?’ vraag ik dan. ‘Symfony Palmer’ komt er tussen twee snikken door een beetje sneu en zachtjes uit. Zo, aparte naam, mooi wel, maar hoe kómt iemand er op z’n kind zo te noemen. Het meisje ziet blijkbaar mijn reactie, waarschijnlijk ziet of krijgt ze die vaker en zegt er verlegen achteraan 'mensen noemen me meestal Symfy.' Ohw, ja, dat is al wel iets behapbaarder.
Dan: ‘de portier heeft graag dat je vertrekt, heb je daar een probleem mee?’ vraag ik dan. Haar reactie is dat ze nog harder gaat snikken en als ik dan doorvraag komt het er met horten en stoten uit dat eergisteren, al op de eerste dag dat ze in Hollywood aankwam, haar rugzak met daarin al haar kleren en geld en papieren gestolen zijn. ‘En nu heb je geen slaapplaats?’ vraag ik dan. Als ze dat bevestigt kijk ik de portier aan, jeetje, wat nu, zo’n meisje zomaar wegsturen is geen optie.

Dan, voor ik goed besef wat ik doe: ‘als je wilt kan je een nacht bij mij slapen. Ik heb een motorhome met genoeg ruimte, iets verderop op de werf van Paramount.’ Voor het eerst kijkt Symfy me echt goed aan en het is zo sneu om te zien, donkerbruine betraande ogen die me behoorlijk weifelend opnemen om in te schatten of ik wel jofel ben. Wat ik natuurlijk wel snap, weet zo’n kwetsbaar meisje veel met wie ze in zee gaat. De portier ziet het ook, maar hij heeft natuurlijk andere belangen, hij wil hier een punt achter kunnen zetten en geeft haar een duwtje in de goede richting: ‘toe nou maar, Symfy, dat motorhome is van Paramount, het is een afgesloten terrein. Bovendien werkt deze jongen hier, je kan hem en mij vertrouwen.’

Het meisje gaat overstag en niet veel later lopen we samen richting uitgang. Als ik zie dat ze door de permanent draaiende airco kippenvel heeft gekregen geef ik haar mijn warme fleecejasje, wat meteen een beetje saamhorigheidsgevoel geeft. Zonder veel te zeggen lopen we richting de werf en eenmaal binnen in het motorhome vraag ik Symfy of ze honger heeft, ik heb nog wat pasta staan. Als ze knikt ga ik het opwarmen en stel voor dat ze zich als ze wil ondertussen kan gaan douchen. Een kwartier later komt ze opgefrist en tegelijk verlegen terug in mijn veel te ruime badjas maar als ik haar het eten voorzet met een lekker glas wijn erbij ontdooit ze gelukkig. Dan vertelt ze dat ze uit een klein stadje in Arizona komt en eigenlijk van huis is weggelopen. Ze is enig kind, haar daddy is enkele jaren geleden gestorven en de nieuwe vriend van haar moeder heeft haar duidelijk gemaakt dat ze in de weg liep.

Ik heb met het meisje te doen, ze ziet er jonger dan haar zeventien jaren uit, breekbaar. Toch wil ik graag weten waarom ze nou juist naar Hollywood ging en ze vertelt dan dat ze zo graag in een film zou willen spelen. Whow, niet te geloven, al die meisjes en jongens, die een droom hebben en dan maar op goed geluk deze kant op komen. Ik ben hier nog maar kort maar vanuit Praag en Amsterdam weet ik inmiddels toch al wel dat deze plekken vooral slangenkuilen zijn, dit soort kids worden vaak een prooi voor de roofdieren die hier rondhangen.

Nou ja, gelukkig is ze nu veilig bij mij en we raken steeds gezelliger aan de praat. Ik vertel haar hoe ik hier terecht ben gekomen en dat ik het geluk had om via de bioscoop van het Witte Huis hier een opstapje te krijgen. Op haar beurt vertelt Symfy van alles over haar vroegere leventje in een klein stadje in de Mid-west en als ik dan vraag hoe ze eigenlijk aan haar voornaam komt vertelt ze dat haar vader amateur-dirigent en gek op het symfonische werk van Mozart was. Tja.

Nachtelijk Intermezzo

Op een gegeven moment wordt het tijd om te gaan pitten, maar eerst zeg ik nog tegen Symfy dat ze rustig mag blijven tot ze wat anders heeft. Ik zie dat het haar oplucht en dan lijkt het me wel tijd worden dat ze eerst maar eens een goede nachtrust krijgt. Ik wijs haar het kleine kamertje met het stapelbed naast het mijne en wens haar goodnight.
Maar eenmaal in bed heb ik wel een probleem. Het is wel echt een heel erg leuk meisje, ze trekt me behoorlijk aan en helaas speelt daardoor mijn satyriasis weer op, een kwaal die ik opliep door mijn oversekste jeugdvriendinnetje Roosje. Sindsdien maak ik te snel en te veel zaad aan en om te voorkomen dat mijn ballen op knappen komen te staan moet ik het vaak lozen.

Symfy is dus helemaal mijn type, met als gevolg dat mijn pik zich er enthousiast mee is gaan bemoeien en wat dan het beste helpt is neuken. Maar ja, dat zit er niet in, dus trek ik me maar af, zoals al vaker deze week.
Gelukkig ga ik daarna al snel onder zeil, maar ik slaap nog niet zo lang als ik wakker word omdat er in de kamer naast me wat gestommel en gedoe gaande is. Net als ik me afvraag of ze uit het stapelbed is gekukeld en misschien eens moet gaan kijken, zie ik verbaasd dat Symfy in de deuropening van mijn slaapkamer staat: ‘Luke, ik kan niet slapen, ‘k heb ’t zo koud’ fluistert ze. ‘Mag ik naast jou komen liggen?’
Ik knik, natuurlijk, plek zat hier in mijn brede bed en sla het dek open, waarna ze met mijn badjas strak om zich heen geslagen naast me komt liggen, Als ik merk dat ze toch nog rillerig blijft trek ik haar als een lepeltje tegen me aan, om haar zo wat van mijn warmte te geven. Het valt niet mee om mijn handen thuis te houden maar het lukt en na een tijdje vallen we close tegen elkaar liggend in slaap.

Ik word wakker door wat beweging naast me en als ik mijn ogen open, zie ik dat het al dag wordt, de vuurrood opkomende zon sneakt door een kier tussen de rolgordijntjes. Tot mijn verbazing merk ik vervolgens dat Symfy inmiddels net als ik bloot is, op haar rug liggend, met af en toe een lief zacht snurkje of pufje. Zo te zien is ze nog diep in slaap, wat vreemd is want ik werd volgens mij toch wakker doordat ze lag te draaien. Ik moet ontzettend plassen en schuif zo zachtjes mogelijk het bed uit om haar niet wakker te maken. Als ik terugkom kan ik het niet laten en móet ik haar even bekijken als ik het dek optil. Ze is mooi, klein van postuur, slank, bijna dun zelfs, ze heeft ronde stevig opstaande tietjes met kleine lichtbruine tepels. Haar gezichtje ziet er dankzij de slaap nu niet meer gestrest maar juist lief en ontspannen uit, met daarom heen haar halflange donkerbruine haren op het kussen uitgewaaierd.

Voor de tweede keer deze nacht loopt mijn pik vol en ik kruip maar gauw onder het dek om niet verder in de verleiding te komen. Als ik weer naast haar lig mompelt Symfy wat, draait zich dan op haar zij naar me toe en drukt zich tegen me aan waarna ze éen been over mijn buik legt. What the fuck is dit, is die meid nou wakker of niet? Mijn pik maakt een laatste spurtje, ik voel dat hij met schokjes snel stijver wordt en vanaf mijn onderbuik verlangend omhoog komt gekropen, tot hij tegen het dijbeen van Symfy tot stilstand komt en daar wat gaat staan aandringen.

Inmiddels heb ik echt de indruk dat ze haar slaap faket maar toch blijft doen alsof, ondertussen woordjes mompelend die ik niet helemaal kan verstaan. Wel versta ik een naam, ‘Toby’, ze wil blijkbaar iets van een Toby maar ik begrijp niet wat. Als ik me naar haar toedraai heeft ze nog steeds haar ogen dicht en ook als ik haar gezichtje zachtjes streel en haar naam fluister om haar wakker te maken ‘slaapt’ ze door. Hoewel, ze draait zich met ogen die almaar gesloten blijven op haar rug en blijft maar ‘Toby’ mompelen terwijl ze tegelijk aan mijn arm trekt. Ik moet blijkbaar meedraaien en ga op mijn zij tegen haar aanliggen, maar dat is geloof ik niet genoeg want ze blijft net zo lang aan mijn arm sjorren tot ik besef dat ze wil dat ik op haar kom liggen.

Nou, dat lijkt me niet zo’n goed idee bij een slapend meisje, maar als ze blijft aandringen ben ik ten slotte ook maar een mens en leg ik me over haar heen. Ik duw haar benen wat uit elkaar zodat ik er goed tussen kan liggen. En steeds klinkt het maar ‘Toby, Toby’ terwijl Symfony onrustig haar benen dan weer omhoog en dan weer omlaag doet of ze spreid en vervolgens klem zet tegen mijn dijen, me zo opporrend nog verder in beweging te komen.
Natuurlijk ben ik Toby niet maar wie ben ik om zo’n leuk meisje iets te weigeren. Ik steun op mijn armen om haar lijf onder me goed te kunnen bekijken, ze is echt lekker. Als ik verder naar beneden kijk zie ik hoe ze haar buikspieren aan- en ontspant met in het midden een mooi glinsterend ringetje in haar navel. Nog lager zie ik het begin van een kaal geschoren spleetje en ook daar zie ik iets glinsteren, het lijkt me een druppeltje vocht dat uit haar kutje komt. Kijk ‘ns aan…

Eine kleine Nachtmusik

Terwijl ik zo boven haar steun en het mooie meisjeslijf onder me bekijk mompelt Symfy weer ‘Toby’, trekt ze haar benen op en spreidt ze die daarna zo ver als ze kan, legt ze haar handen vol op mijn billen en duwt ze me omhoog totdat mijn pik tegen haar kutje aan komt. En heel vreemd, ze slaapt toch echt wel, want als ik haar opnieuw vraag wat ze wil, komen er alleen maar lieve snurkgeluidjes. Nou, volgens mij wil ze dus in haar slaap neuken en hoewel ik misschien niet ben wie ze denkt dat ik ben, ik heb wél zin en laat mijn bedenkingen of dit wel kan varen. Ik duw haar benen nog wat verder uit elkaar en schuif dan voorzichtig mijn pik tussen de lippen van haar kutje. Ze is daar overduidelijk goed nat van zichzelf en er dus helemaal klaar voor. Ik schuif mijn eikel een stukje naar binnen en ohw, wat voelt dat lekker zacht en warm, dit heb ik sinds Rachel echt wel weer gemist.

Langzaam duw ik mijn nu wel heel erg harde pik verder in haar, haar neukgrotje voelt echt heel nauw aan, ik moet best wel een beetje kracht zetten. Ik duw me steeds verder naar binnen haar warmte in tot ik niet verder kan en de wortel van mijn pik strak tegen haar klitje aan zit. Wat is dit een lekker warm en strak ding, whow, er ontsnapt me ongewild een kreun. Het meisje, of ze nou slaapt of niet reageert ook, ze kreunt een beetje met me mee, kantelt haar kutje wat meer naar me toe, slaat haar benen om mijn heupen en pusht me met haar hakken op mijn billen me dan nog ietsje dieper in haar. Langzaam beweegt ze haar bekken op en neer en wrijft haar klitje tegen de wortel van mijn pik op, ze maakt me er helemaal gek mee terwijl ik zo diep in haar zit.

Het wordt tijd om mee te gaan doen, heel rustig ga ik tegen haar in bewegen, ik trek mijn lul langzaam uit haar kutje en als ik bijna helemaal buiten ben schuif ik hem er weer all the way in. Serieus, het paradijs is er niks bij, genietend lig ik close en languit op Symfy waardoor ik haar overal voel aansluiten tegen mijn lijf, de inmiddels superstijve tepels op haar tietjes prikken heerlijk tegen mijn borst. Mijn hoofd leg ik vervolgens naast het hare en ik snuffel een beetje met mijn neus in haar haren, ze heeft nog steeds het douchegeurtje van mijn shampoo om zich heen hangen.

Heel relaxed schuif ik ondertussen met kleine bewegingen maar door, in en uit haar kutje, mijn hele lijf lekker close and slow over het hare bewegend. Het lijkt of ieder deeltje van haar huid heel gevoelig mijn lijf op allerlei plaatsen onder spanning zet, bijna alsof er een soort elektrische lading ontstaat tussen ons. Wat een lekker klein sensueel sexy grietje, het is niet meer te houden, ik moet haar nu echt gaan neuken! In een steeds hoger tempo schuif ik me op en neer in Symfy en omdat ik inmiddels flink doorstoot en zij haar benen nu opgetrokken heeft tot tegen haar schouders kom ik iedere keer nog iets verder haar kutje binnen, tot ik voor mijn gevoel daar diep in haar d’r baarmoeder raak. Mijn eikel wordt steeds gevoeliger en ook Symfy reageert er op door zich steviger tegen me aan te duwen.

En dan komt ze klaar, zachtjes kreunend en duurt het voor mij ook niet lang meer. Ik pomp nog een paar keer stevig op en neer en even later spuit ik mijn zaad in Symfy, lekker diep in haar heerlijke kutje.

Continuo

Op hetzelfde moment dat ik klaar kom krijg ik een dijk van een schuldgevoel, lig ik hier verdorie een weerloos grietje in haar slaap te neuken. Maar als ik me van haar wil afrollen slaat ze ineens haar armen om mijn nek, opent ze haar ogen en fluistert ze ‘please Luke, stay with me.’ Stomverbaasd kijk ik haar aan, dit was dus toch fake. ‘Why all this?’ vraag ik alleen maar. Ik zie dat ze heftig bloost en als ik het dan nog een keer vraag: ‘ik vond je meteen al leuk en wilde je zo bedanken.’
Ohw, nou, weird. ‘En die Toby dan?’

Dan vertelt Symfy dat Toby haar jeugdvriendje was en dat het haar het beste leek om te doen dat ze dacht dat hij naast haar lag. Als ik haar dan opnieuw verbaasd aankijk, nog op haar liggend en mijn pik nog steeds half in haar lijf komt het er zacht gefluisterd uit: ‘ik wilde niet dat je dacht dat ik zo maar een filmsletje ben…’ Ohw, heet dat dus zo. Nou, dat idee had ik echt niet en als antwoord zoen ik haar vol op haar lippen, met het gevoel dat ik weer eens dikke mazzel heb. Even later liggen we heftig te tongen en voel ik hoe mijn pik weer opstijft en zo bij haar naar binnen groeit, haar zachte nauwe warmte weer opzoekend. Prima, ik kan nog wel een keertje…



Fijn dat je mijn verhaal leest! ThnX. Zazie