Dit is een volledig fictief verhaal. Ik kreeg er de inspiratie voor door diverse fantasie verhalen die ik heb gelezen. Misschien staan er dingen in die je op de ene of andere manier wel eens in een ander verhaal hebt gelezen. Dat is dus niet onmogelijk.

Een vreemde maar heerlijke nacht.

Ik ben Helga van 26 jaar oud en ik ben een fanatieke wandelaar. Als het even kan ga ik met vakantie naar plaatsen waar je mooie lange wandelingen kan maken. Ik heb al in veel landen van Europa gewandeld en van al het moois daar genoten.

Een poosje geleden al weer heb twee weken door een paar Balkan landen gewandeld. Ik was aan de laatste twee dagen wandelen toegekomen. De laatste wandeling zou eindigen in Roemenië. Van de plaats waar ik zou eindigen zou ik met de trein naar Boekarest gaan om vandaar weer naar Nederland te vliegen. Ik had de nacht in een hotel geslapen en heb daar eerst alle voorbereidingen gecontroleerd voor de terugreis naar Nederland. Zo kwam ik te weten dat ik niet op de gelande dag naar huis kon vliegen. Het vliegtuig zou pas een dag later vertrekken, ik had dus een dag extra om te wandelen. Ook bleek dat de trein naar Boekarest maar om de dag vanuit de plaats vertrok waar ik mijn wandeltocht zou eindigen. Als ik die trein zou missen zat ik in de problemen. Dat betekende dat ik mijn wandeltocht anders zou moeten plannen om ergens anders te eindigen vanwaar er wel meerdere treinen zouden vertrekken. Die extra dag kwam nu goed van pas.

Het heeft me ongeveer de hele avond gekost om een andere route te plannen maar het is gelukt. Het lastigste was om onderdak te vinden langs die route. Het is niet zo dat je even een boekje op kan slaan waarin je uit vele hotels in zuid Roemenië kan kiezen.

De eerstvolgende avond zou ik willen overnachten in een hotel ongeveer 35km verder op. Er was een hotel op 28km afstand maar ik kon daar verder niets over vinden. Je moet bedenken dat het internet toen nog lang niet zo uitgebreid was als nu. Wikipedia bestond nog niet en hotel boekingssites moesten nog verzonnen worden. Wat ik kon vinden waren een soort van reisverslagen van mensen die in die omgeving vakantie hadden gevierd. In twee van dat soort verslagen werd dus dat bewuste hotel genoemd. Een paar was er in de buurt geweest maar vertelde dat het een verlaten hotel was en je er niet meer kon overnachten. Een Duitse jongen had ongeveer de route gelopen die ik van plan was te gaan maar in de andere richting.

Die jongen schreef over een legende die over dat hotel wordt verteld. Het zou er spoken en maar weinig mensen durfde er in de buurt te komen. De legende was dat als je het aandurfde om er te overnachten je de rest van je leven geluk zou hebben. Ik kreeg er zin in om dat hotel eens te bekijken, het was maar een paar kilometer omlopen dus als ik de tijd er voor had, waarom niet?

Op goede wegen/paden kan ik vrij makkelijk zo’n 40km per dag lopen maar ik plan eigenlijk nooit langere routes dan ongeveer 30km. Ik heb liever wat “reserve” zodat ik verder kan gaan als ik moeilijk een hotel kan vinden. Ik had drie dagen om ongeveer 80 km af te leggen, ruim binnen de mogelijkheden dus.

Die morgen vertrok ik vroeg om aan de eerste 35km te beginnen. Het was echt een schitterende route en ik genoot enorm. Na 20km ben ik van de route afgeweken om bij dat “spookhotel” te kijken. Het dorpje vinden was geen probleem maar dat hotel was veel lastiger. De meeste mensen die ik aansprak verstonden me niet, zij spraken geen Engels, Frans of Duits laat staan Nederlands. Uiteindelijk was er iemand die redelijk Duits sprak. Hij kon me meer vertellen over dat hotel. Hij nam me mee naar een terrasje waar hij bij een lekkere bak koffie zijn verhaal vertelde.

Het hotel was in 1922 gebouwd en in gebruik geweest tot 1942. In de oorlog was het een lokaal hoofdkwartier van de Duitsers geweest. Het was door partizanen opgeblazen met 23 soldaten er in. Slechts 2 hebben het overleeft. Later bleek dat die soldaten feitelijk uit het Duitse leger waren gedeserteerd, ze hielden zich er verborgen voor hun commandanten. Ze hebben gedurende de hele oorlog geen kogel op de vijand afgevuurd en hebben de lokale bevolking zelfs geholpen.

Na de oorlog hebben de dorpsbewoners de soldaten netjes begraven op een lokale begraafplaats waar ze een eigen hoek hebben die nog steeds netjes wordt onderhouden.

Het gebouw is na de oorlog herbouwd en weer als hotel in gebruik genomen. In de 80tiger jaren is een weg om het gebied heen aangelegd en werd het heel rustig in dat dorp. Er kwamen geen gasten meer en het hotel sloot in 1983 definitief de deuren. Sinds dien staat het leeg, dat is op het moment van schrijven al 19 jaar geleden.

Begin 90ger jaren had de lokale jeugd het gebouw gevonden, het werd voor van alles gebruikt waar verder niemand iets af mocht weten, vooral de overheid niet. Natuurlijk kwamen die er achter en werd het hotel tot verboden gebied verklaard. Iedereen die daar werd aangetroffen werd aangeklaagd. Natuurlijk werd dat door een aantal genegeerd en werd het een uitdaging om juist daar te ovenachten. Daar kwamen natuurlijk allerlei uitdagingen bij. Het was vooral prestigieus als je er naakt durfde te overnachten. Er zijn heel wat jongelui die beweren dat ook gedaan te hebben.

Zo was er een meisje geweest die volgens eigen zeggen daar twee nachten en de dag daartussen geheel naakt in een kamer in dat hotel heeft doorgebracht. Ze was daar “ontvangen” door de geesten van de daar omgekomen soldaten die haar een fijne nacht wilden bezorgen. Ze zou zijn behandeld als een Princes en fantastische seksuele handelingen met hen hebben gedaan. Ze zou gelik zijn door al die geesten en zij had twee van hen gepijpt. Daarna had elk van de 21 soldaten haar heel voorzichtig geneukt. Elk van hen had haar tot klaar komen gebracht. Na afloop hadden ze allemaal in een cirkel om haar heen gestaan en zich afgetrokken. Zij was toen volledig ondergespoten.

Ze durfde de volgende morgen niet naar huis omdat ze helemaal onder het sperma zat. De volgende nacht had het geheel zich herhaald maar dit keer had elke soldaat zijn lading in haar kutje gespoten. Daarna had één van hen haar meegenomen naar de beek achter het hotel waar zij zich kon wassen. De volgende morgen werd ze aangekleed wakker en voelde zich geweldig. Alles leek normaal maar ze heeft twee dagen lang met een doek in haar onderbroek gelopen omdat er constant sperma uit haar kutje lekte. Dat meisje is nu een welgestelde vrouw in de grote stad verder op. Zo is die saga dus ontstaan.

Later hebben meer mensen dit geprobeerd maar niemand heeft iets ervaren tot een jongen een paar jaar geleden. Hij zou ook een nacht in dat hotel en zelfs die kamer hebben doorgebracht. Hij won twee weken daarna een grote prijs in een loterij. Allemaal voeding voor die saga.

De man vroeg mij of ik het ook wilde proberen. Ik bedankte voor de eer, ik vond het alleen een intrigerend verhaal en wilde dat hotel gewoon eens zien. De man waarschuwde mij om er niet heen te gaan als ik niet van plan was er te overnachten. Als ik er heen ging om alleen maar te kijken zou ik veel ongeluk ondervinden. Dat zou volgens mij wel meevallen, ik ben niet bijgelovig, daar komt alleen maar ongeluk van.

De man verzekerde mij dat het waar was. Als ik er heen zou gaan moest ik er ook overnachten. Als ik dan naakt in kamer 11 op de eerste verdieping zou overnachten zou geluk mijn deel kunnen zijn. Als ik die nacht “wakker” werd en ik rook een zoete bloemen geur dan wist ik dat de geesten er waren. Ik moest me dan helemaal aan hen over geven en genieten van alles wat ze met me deden. Ze zouden mij geen pijn doen of iets dergelijks. Ik zou seksueel genot ervaren zoals ik waarschijnlijk nooit eerder had meegemaakt. Het enige waar ik rekening mee moest houden was dat ik de pil of een ander voorbehoedsmiddel moest gebruiken anders zou ik wel eens zwanger kunnen raken. Ook een paar extra maand verbandjes zou geen overbodige luxe zijn.

We hadden meer dan een uur zitten praten, ik moest verder als ik het hotel verderop op tijd wilde bereiken. Ik bedankte de man voor zijn verhaal en de koffie. Toen ik vertrok drukte hij me op het hart niet langs het hotel te gaan. Deed ik het wel dan moest ik er ook blijven die nacht.

Het hotel bleek net buiten de dorpsgrens te staan. Het was verborgen achter vele bosschages die er in de loop van de jaren waren opgekomen. Toen ik er langs liep kon ik net aan een stukje van het dak zien, meer niet. Een paar honderd meter verder werd mijn nieuwsgierigheid zo groot dat ik terug begon te lopen. Zou ik toch gaan kijken? Maar dan moet ik blijven, ach dat is toch onzin ik kan toch gewoon verder lopen!

Ik klom over het hek en probeerde het pad te volgen. Dat viel niet mee, het was knap overwoekerd. Toen ik bij het gebouw aan kwam verbaasde het me dat het pad er omheen niet overwoekerd was. Er groeide wel wat gras en ander plantjes in het grind maar het was uitstekend beloopbaar. Alle ramen en deuren op de begane grond waren dichtgespijkerd en leken op slot te zijn. Als ik er zou willen overnachten moest ik toch binnen kunnen komen. Ik ben helemaal rond het gebouw gelopen. Overal, behalve het grindpad, was het omgeven door dicht struikgewas, vrijwel ondoordringbaar. Weer bij de voordeur aangekomen zag ik dat die op een kiertje stond. Nu wilde ik naar binnen, de aandrang was te groot geworden. De deur opende makkelijk en ik stapte in een kleine hal. Voor me een balie met daarnaast links een deur en rechts een trap. Rechts en links van mij ook een deur. Ik probeerde die deuren, ze waren op slot. Ook de deur naast de balie was op slot. Op de balie lag een gastenboek met daarnaast een sleutel, kamer 11.

De rillingen gingen door me heen toen ik het gastenboek opende. Er stonden diverse aantekeningen in van na 1983. De meeste waren in het Roemeens, die kon ik niet lezen. Het getal 11 viel me wel steeds op. Toen viel mijn oog op een Duitse aantekening. Die was nog maar 3 jaar oud. Een jonge man schreef dat hij een geweldige nacht had doorgebracht in kamer 11. Hij bedankte iedereen en wenste hen het beste voor altijd.

Ok, ik pakte de sleutel en ging de trap op. Die nacht zal ik ook in kamer 11 slapen nam ik me voor. Ik kwam in een halletje zoals beneden bij de balie. De gang liep naar links en rechts vanuit die hal. De gang was vrij donker want alleen aan beide einden was een raam. Een pijl op de muur gaf aan de de even kamernummers naar rechts waren en de oneven nummers naar links. Kamer 11 bleek tegenover de trap te zijn. Eerst ben ik de andere kamers langs gegaan, allemaal waren ze op slot. De sleutel die ik had paste in geen van die deuren. Natuurlijk paste hij wel in de deur van kamer 11.

De deur opende en ik kwam in een redelijk ruime kamer. Er kwam voldoende licht door het raam zodat ik alles goed kon overzien. Het zag er verbazend netjes uit, dit was geen kamer die 19 jaar geleden was achtergelaten. Het bed zag er fris en schoon uit. Op het nachtkastje stond een kaars met een doosje lucifers er naast. Een deur in de hoek gaf toegang naar de badkamer met toilet. Er hingen schone handdoeken aan het rek. Ik probeerde de kraan boven de wastafel, er kwam schoon water uit! Het was echt verbazend wat ik zag.

Op de ene of andere manier ben ik daar heel lang bezig geweest, waarmee weet ik niet precies. Toen ik namelijk op mijn horloge keek was het al 7 uur in de avond. Als ik nu nog naar dat andere hotel zou moeten zou ik dat nooit voor donker halen. Ik had ondertussen wel trek gekregen. Gelukkig had ik het één en ander te eten bij me. Ik had ook een kleine camping brander en een pannetje om water in te koken. Met heet water maakte ik wat instant soep klaar. Ik nam ook een paar sneden brood met wat kaas er tussen. Zo had ik weer voldoende in m’n maag.

Na het eten voelde ik me heerlijk, voor mijn gevoel kon me niets gebeuren, ik was daar warm en veilig. Waar de tijd bleef weet ik niet want voor ik er erg in had begon het donker te worden. De slaap kwam over me. De woorden van de man gingen door mijn gedachten, ik moest naakt overnachten. Ik trok mijn kleren uit en legde ze netjes op een stoel. De lakens voelde heerlijk zacht tegen mijn blote lijf toen ik ertussen ging liggen. Het voelde alsof ik in een 5 sterren hotel was. Heel op mijn gemak sliep ik in.

Ik werd wakker en rook een heerlijke zoetige bloemen geur. Zachte handen gleden over mijn lichaam dat was heel aangenaam. Hoewel ik het probeerde lukte het me niet m’n ogen te openen. Dat gaf eigenlijk niets dat heerlijke gevoel was voldoende. Mijn benen werden iets uit elkaar gelegd, ik vond het prima. Zachte vingers gingen teder over mijn kutje waar ik nat van werd. Of het nu echt was of niet maar ik werd er echt bloedgeil van. Maar dat was nog niet alles.

Na een poosje steeds heter en heter te zijn gemaakt voelde ik een mond op mijn tietjes. Iemand, of iets, zoog heel zachtjes op mijn tepels, ik genoot er van. Het genot werd nog groter toen ook iemand mijn kutje begon te likken en zuigen. Het vocht begon flink te stromen tussen mijn benen. Een poosje later drong er iets in mijn kutje, voor zo ver ik kon bepalen waren het een paar vingers. Van mij mocht het nu wel een flinke lul zijn.

Gek genoeg kon ik niets duidelijk maken. Er was een soort van loomheid over me gekomen waardoor ik me nauwelijks kon bewegen en niets kon zeggen. Veel meer dan wat kronkelen en kreunen kwam er niet uit me. Normaal zou ik daar doodsbang van moeten worden maar nu vond ik het prima, meer dan dat zelfs.

Na verloop van tijd, hoe lang? geen idee, trokken de handen zich terug. Mijn benen werden verder uit elkaar gelegd en er kwam iemand tussen. Mijn lijf rilde van genot toen ik een flinke lul mijn kutje in voelde gaan. Iets of iemand neukte mij op een geweldige manier. Binnen seconden kwam ik klaar en bleef klaar komen zolang ik geneukt werd. Ik voelde hoe er een lading sperma in me werd gespoten waarna de lul uit me verdween. Al snel voelde ik een volgende binnen komen. Nadat ook hij me vol had gespoten kwam er weer een volgende. Dit ging door tot er een meer dan enorme lul in me drong. Hij deed me een beetje pijn. Volgens mij merkte hij dat want hij deed daarna uiterst voorzichtig. Na een poosje zat hij heel diep in me en begon te neuken. Het duurde wel even voor hij klaar kwam maar daarna zat ik voor mijn gevoel tot aan mijn oren vol met sperma.

De zachte handen kwamen weer terug, ze streelde me over heel mijn lichaam, heerlijk. Langzaam werd ik steeds lomer en viel weer in slaap.

De volgende morgen werd ik verkwikt wakker. De zon scheen door het raam en ik voelde me geweldig. Ik lag nog steeds tussen die heerlijke lakens en mijn bed was geen rommeltje. Zoals alles er nu uit zag was er niets gebeurt die nacht. Er was wel één ding duidelijk, die nacht had ik flink gelekt. Ik moet de vrouwelijke equivalent van een natte droom hebben gehad. Ter hoogte van mijn kruis zat een flinke natte plek in het laken. Het “rook naar seks”. In de kamer hing nog steeds heel vaag die zoetige bloemen geur. Mijn tepels waren super gevoelig, mijn kut voelde aan alsof ik heel veel geneukt had. Geen vervelend gevoel of zo maar het was me over duidelijk dat ik geneukt had die nacht.

Na een simpel ontbijtje met een kop warme thee heb ik me aangekleed. Ik heb het bed afgehaald en alles opgevouwen op een stoel gelegd. Beneden heb ik de sleutel weer op de balie gelegd en een bedankje in het gastenboek geschreven.

Goed uitgerust en met een heerlijk gevoel in heel m’n lijf ging ik weer naar buiten om de rest van mijn wandeling af te maken. Ik stapte door de deur en het viel me meteen op dat er een pad was waarover in makkelijk bij de weg kwam. Er was wel het één en ander overheen gegroeid maar het was prima begaanbaar, veel beter dan toen ik er naar binnen ging. Waarom heb ik dat pad gisteren niet gezien?

De wandeling ging door een schitterend gebied en verliep voorspoedig. Die dag kwam ik zonder problemen bij het volgende hotel. Daarna was het nog een korte wandeling van slechts 13 km naar de stad waar ik de trein kon nemen. Ik had geluk, toen ik bij het station aan kwam om een kaartje te komen bleek de trein al over een half uur aan te komen. Ik zou die dag nog in Boekarest zijn.

De volgende nacht sliep ik in een prima hotel in Boekarest. Omdat ik die avond ervoor al was aangekomen had ik nu een hele dag om door die prachtige stad te lopen. Ik heb er van genoten.

Nog een nacht in dat uitstekende hotel om er de volgende morgen vroeg uit te gaan. Ik moest al om 8 uur die morgen op het vliegveld zijn. Alles verliep op rolletjes zodat ik de volgende nacht al weer thuis in mijn eigen bed in mijn eigen huisje sliep.

Ik heb een fijn leven. Of dat door die “geluksnacht” in dat spookhotel is gekomen weet ik niet. Ik vraag me wel af wat er nu eigenlijk is gebeurt die nacht. Het was geweldig maar ik kan er geen verklaring voor vinden of bedenken.