Door: Sander
Datum: 02-01-2019 | Cijfer: 7.6 | Gelezen: 7605
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 9 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Grote Borsten, Volle Vrouwen,
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 9 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Grote Borsten, Volle Vrouwen,
Zal mezelf kort even voorstellen, ik ben Sander, 38 jaar, lang en een normaal postuur. Verder gelukkig getrouwd, twee kinderen en een leuke baan.
Me werk is ook de plek van dit verhaal. Een van de medewerkers uit me team had een mooie nieuwe uitdaging gevonden en zou dus over een maand vertrekken. Voor een goede overdracht en ook de tijd te hebben voor werving besloot ik tijdelijk iemand in te huren voor de functie. In mijn netwerk vroeg ik wat na en daaruit volgde een afspraak net detacheringsbureau en kandidaat van hen. Vooraf ontving ik korte omschrijving en bleek een dame te zijn met de nodige en relevante ervaring. Leek op papier de juiste persoon.
Het was de dag van de afspraak en was toch wel nieuwsgierig. Hoe oud zou de kandidaat zijn en hoe zou ze eruit zien. Dacht hier wat over na en beelden van een knappe vrouw van eind 20 spookte door mijn hoofd. Kreeg een belletje dat mijn gasten er waren en de realiteit kwam snel terug. Terwijl ik naar hen toe liep bedacht ik me dat gezien ervaring eind 20 niet eens zou kunnen. Toen ik de ontvangsthal in liep zag ik mijn contactpersoon zitten met naast hem een vrouw welke ik eind 40 schatte, die eind 20 was het dus niet. Ook qua uiterlijk leek ze in niets op plaatje uit mijn gedachten zo kort geleden. Ze was een stevige, zeg gerust wat dikke vrouw. Verder blond haar en blauwe ogen en ik schat 20cm korter dan ikzelf dus zo 1.75cm. Wat direct ook opviel was haar voorgevel, deze was groot. Ik kon me niet herinneren ooit en vrouw gezien te hebben met zulke grote borsten. In real life dan. Ik moest dan ook me best dan niet te veel naar haar borsten te kijken en schudde mijn contactpersoon de hand en stelde me aan haar voor. "Aangenaam kennis met je te maken Marielle."
Het gesprek wat volgde was erg positief. Ze bleek 41 te zijn en inderdaad de juiste ervaring te hebben en was daarnaast een erg leuke persoonlijkheid. Daarnaast bleek ze ook doortastend hetgeen goed paste bij wat ik vind dat nodig is voor onze organisatie. Ze kon ook nog eens binnen 2 weken beginnen dus ik was om. Ook zij vond het een leuk en prettig gesprek en de functie en organisatie leken haar erg leuk. Dus spraken nog wat details door en besloten dat ze gedurende de volgende week al zou beginnen. Aan het einde van het gesprek bedankte ik mijn contactpersoon en zei ik Marielle uit te zien naar onze samenwerking. Ze reageerde op fluistertoon, zodat mijn contactpersoon het niet hoorde, kijk je alleen uit naar onze samenwerking of nog meer? En een knipoog volgde. Ik kleurde een beetje en wist dat het onopvallende gluren naar haar borsten niet zo onopvallend was geweest.
De week vloog voorbij en ik zorgde dat alles was geregeld zodat ze ook goede start zou kunnen maken. Daarbij dacht ik toch vaker aan haar, haar borsten en haar woorden dan ik had gedacht. Deze vrouw had indruk op me gemaakt. Het was de dag dat ze zou starten en ik liep naar beneden om haar op te halen. Ze zag er netjes en zakelijk uit en droeg een jasje. Jammer dacht ik, nu waren haar borsten minder zichtbaar. Ik liep naar haar toe en verwelkomde haar. "Nog aan me gedacht?" zei ze en wederom volgde een knipoog.
Ik merkte dat ik weer kleurde en ze vervolgde "geeft niet hoor, ik ook aan jou. Met onze samenwerking komt het wel goed." Ik wist even niks meer te zeggen en stil liepen we dan ook naar de afdeling. Ik stelde haar aan iedereen voor en daarna liet ik haar werkplek zien. Gedurende de rest van de dag leerde ze verschillende collega's kennen en had ze ook gesprekken met andere afdelingen. Aan het einde van de dag vroeg ik haar hoe de eerste dag bevallen was en ze gaf aan dat organisatie en medewerkers leuker waren dan verwacht en dat het zeker goed zou komen. Ondanks dat het pas een dag was had ik dat idee ook. De rest van de week ging op dezelfde manier verder en daarbij waren er eigenlijk geen 1 op 1 momenten waarbij ik idee kreeg dat er meer was. Begon al te denken dat ik er meer van gemaakt had dan het was.
Het was vrijdag en ook deze dag verliep als de drie vorige. Echter om een uur of 4 vroeg ze of ik nog moment had om eerste week even na te bespreken. Ze wilde graag weten hoe ik vond dat ze het deed. Ik had echter tot half 6 een afspraak en gaf dan ook aan dat dit lastig zou zijn omdat ik pas om half 6 zou kunnen. Dat was echter geen probleem. De voorgaande afspraak was redelijk intens en toen ik weer de afdeling op kwam was ik dan ook een beetje afwezig. Dit was echter snel weg want de afdeling was behalve Marielle leeg en zij had haar jasje uitgetrokken waardoor ze in strak truitje zat waarin haar borsten niet te missen waren. Ik was direct weer wakker en vroeg of we direct zouden gaan zitten. Dat was goed en we gingen naar de vergaderkamer bij onze afdeling en deed zo goed mogelijk me best niet alleen naar haar borsten te kijken. We bespraken de week en ik gaf aan erg tevreden te zijn. Ook zij was tevreden en leek dan ook of we snel klaar zouden zijn. Maar toen gaf ze aan toch nog puntje te hebben. Ze zei "ik heb het idee dat ik als vrouw niet altijd serieus genomen wordt en dat in gesprekken mannen alleen maar naar mijn borsten kijken". Wat moest ik daar nou van denken of van zeggen? Ik besloot de een nette en juiste manier te reageren en reageerde "dat ze inhoudlijk juist heel goed is en dat mannen dat echt wel zien. Die kijken echt niet alleen maar naar je borsten." Terwijl ik dat zei dwong ik mezelf naar haar ogen te kijken wat moeilijk genoeg was. "Kijk jij niet naar mijn borsten dan?" vroeg ze vervolgens? Ik voelde me in de hoek gezet maar reageerde toch politiek correct "nee hoor, het gaat mij om inhoud". Maar ze wist duidelijk wat ze deed en haar volgende vraag was dan ook "maar vind je mijn borsten niet mooi dan?" Nu zat ik helemaal in de hoek en wist het ook niet meer. Ze had dat door en stond op en liep naar me toe, schoof me stoel wat naar achteren en kwam op me schoot zitten. Ze fluisterde "ik heb je van het eerste moment al naar me borsten zien gluren, dus weet zeker dat je ze mooi vind. Hou ze maar eens vast".
Ik was verkocht en kon geen weerstand bieden. Ik vergat alles om me heen en me handen probeerde haar gigantische borsten te kneden. Wat voelde dit heerlijk en ik voelde dan ook snel wat groeien in me broek. Ze kuste me wang en fluisterde "hmmmm er groeit wat in je broek, vind je ze zo lekker?" Ze zijn geweldig was het enige en eerlijke antwoord mogelijk. Ga maar los dan, en ze trok haar truitje uit en nu had ik prachtig uitzicht op een zeer goed gevulde bh. Ik kuste haar borsten en op dat moment ging mijn telefoon. Ik keek naar de tafel en zag dat het me vrouw was. Ook zij trok blijkbaar die conclusie want zei, dat wordt kiezen schatje. Wil je verder genieten van deze heerlijke borsten en nog veel meer of ga je naar huisje, boompje, beestje?
Wat moest ik doen? Ik wist wat de juiste keuze was maar deze kans laten lopen...wilde ik dat werkelijk...
Bij positieve reacties het vervolg
Me werk is ook de plek van dit verhaal. Een van de medewerkers uit me team had een mooie nieuwe uitdaging gevonden en zou dus over een maand vertrekken. Voor een goede overdracht en ook de tijd te hebben voor werving besloot ik tijdelijk iemand in te huren voor de functie. In mijn netwerk vroeg ik wat na en daaruit volgde een afspraak net detacheringsbureau en kandidaat van hen. Vooraf ontving ik korte omschrijving en bleek een dame te zijn met de nodige en relevante ervaring. Leek op papier de juiste persoon.
Het was de dag van de afspraak en was toch wel nieuwsgierig. Hoe oud zou de kandidaat zijn en hoe zou ze eruit zien. Dacht hier wat over na en beelden van een knappe vrouw van eind 20 spookte door mijn hoofd. Kreeg een belletje dat mijn gasten er waren en de realiteit kwam snel terug. Terwijl ik naar hen toe liep bedacht ik me dat gezien ervaring eind 20 niet eens zou kunnen. Toen ik de ontvangsthal in liep zag ik mijn contactpersoon zitten met naast hem een vrouw welke ik eind 40 schatte, die eind 20 was het dus niet. Ook qua uiterlijk leek ze in niets op plaatje uit mijn gedachten zo kort geleden. Ze was een stevige, zeg gerust wat dikke vrouw. Verder blond haar en blauwe ogen en ik schat 20cm korter dan ikzelf dus zo 1.75cm. Wat direct ook opviel was haar voorgevel, deze was groot. Ik kon me niet herinneren ooit en vrouw gezien te hebben met zulke grote borsten. In real life dan. Ik moest dan ook me best dan niet te veel naar haar borsten te kijken en schudde mijn contactpersoon de hand en stelde me aan haar voor. "Aangenaam kennis met je te maken Marielle."
Het gesprek wat volgde was erg positief. Ze bleek 41 te zijn en inderdaad de juiste ervaring te hebben en was daarnaast een erg leuke persoonlijkheid. Daarnaast bleek ze ook doortastend hetgeen goed paste bij wat ik vind dat nodig is voor onze organisatie. Ze kon ook nog eens binnen 2 weken beginnen dus ik was om. Ook zij vond het een leuk en prettig gesprek en de functie en organisatie leken haar erg leuk. Dus spraken nog wat details door en besloten dat ze gedurende de volgende week al zou beginnen. Aan het einde van het gesprek bedankte ik mijn contactpersoon en zei ik Marielle uit te zien naar onze samenwerking. Ze reageerde op fluistertoon, zodat mijn contactpersoon het niet hoorde, kijk je alleen uit naar onze samenwerking of nog meer? En een knipoog volgde. Ik kleurde een beetje en wist dat het onopvallende gluren naar haar borsten niet zo onopvallend was geweest.
De week vloog voorbij en ik zorgde dat alles was geregeld zodat ze ook goede start zou kunnen maken. Daarbij dacht ik toch vaker aan haar, haar borsten en haar woorden dan ik had gedacht. Deze vrouw had indruk op me gemaakt. Het was de dag dat ze zou starten en ik liep naar beneden om haar op te halen. Ze zag er netjes en zakelijk uit en droeg een jasje. Jammer dacht ik, nu waren haar borsten minder zichtbaar. Ik liep naar haar toe en verwelkomde haar. "Nog aan me gedacht?" zei ze en wederom volgde een knipoog.
Ik merkte dat ik weer kleurde en ze vervolgde "geeft niet hoor, ik ook aan jou. Met onze samenwerking komt het wel goed." Ik wist even niks meer te zeggen en stil liepen we dan ook naar de afdeling. Ik stelde haar aan iedereen voor en daarna liet ik haar werkplek zien. Gedurende de rest van de dag leerde ze verschillende collega's kennen en had ze ook gesprekken met andere afdelingen. Aan het einde van de dag vroeg ik haar hoe de eerste dag bevallen was en ze gaf aan dat organisatie en medewerkers leuker waren dan verwacht en dat het zeker goed zou komen. Ondanks dat het pas een dag was had ik dat idee ook. De rest van de week ging op dezelfde manier verder en daarbij waren er eigenlijk geen 1 op 1 momenten waarbij ik idee kreeg dat er meer was. Begon al te denken dat ik er meer van gemaakt had dan het was.
Het was vrijdag en ook deze dag verliep als de drie vorige. Echter om een uur of 4 vroeg ze of ik nog moment had om eerste week even na te bespreken. Ze wilde graag weten hoe ik vond dat ze het deed. Ik had echter tot half 6 een afspraak en gaf dan ook aan dat dit lastig zou zijn omdat ik pas om half 6 zou kunnen. Dat was echter geen probleem. De voorgaande afspraak was redelijk intens en toen ik weer de afdeling op kwam was ik dan ook een beetje afwezig. Dit was echter snel weg want de afdeling was behalve Marielle leeg en zij had haar jasje uitgetrokken waardoor ze in strak truitje zat waarin haar borsten niet te missen waren. Ik was direct weer wakker en vroeg of we direct zouden gaan zitten. Dat was goed en we gingen naar de vergaderkamer bij onze afdeling en deed zo goed mogelijk me best niet alleen naar haar borsten te kijken. We bespraken de week en ik gaf aan erg tevreden te zijn. Ook zij was tevreden en leek dan ook of we snel klaar zouden zijn. Maar toen gaf ze aan toch nog puntje te hebben. Ze zei "ik heb het idee dat ik als vrouw niet altijd serieus genomen wordt en dat in gesprekken mannen alleen maar naar mijn borsten kijken". Wat moest ik daar nou van denken of van zeggen? Ik besloot de een nette en juiste manier te reageren en reageerde "dat ze inhoudlijk juist heel goed is en dat mannen dat echt wel zien. Die kijken echt niet alleen maar naar je borsten." Terwijl ik dat zei dwong ik mezelf naar haar ogen te kijken wat moeilijk genoeg was. "Kijk jij niet naar mijn borsten dan?" vroeg ze vervolgens? Ik voelde me in de hoek gezet maar reageerde toch politiek correct "nee hoor, het gaat mij om inhoud". Maar ze wist duidelijk wat ze deed en haar volgende vraag was dan ook "maar vind je mijn borsten niet mooi dan?" Nu zat ik helemaal in de hoek en wist het ook niet meer. Ze had dat door en stond op en liep naar me toe, schoof me stoel wat naar achteren en kwam op me schoot zitten. Ze fluisterde "ik heb je van het eerste moment al naar me borsten zien gluren, dus weet zeker dat je ze mooi vind. Hou ze maar eens vast".
Ik was verkocht en kon geen weerstand bieden. Ik vergat alles om me heen en me handen probeerde haar gigantische borsten te kneden. Wat voelde dit heerlijk en ik voelde dan ook snel wat groeien in me broek. Ze kuste me wang en fluisterde "hmmmm er groeit wat in je broek, vind je ze zo lekker?" Ze zijn geweldig was het enige en eerlijke antwoord mogelijk. Ga maar los dan, en ze trok haar truitje uit en nu had ik prachtig uitzicht op een zeer goed gevulde bh. Ik kuste haar borsten en op dat moment ging mijn telefoon. Ik keek naar de tafel en zag dat het me vrouw was. Ook zij trok blijkbaar die conclusie want zei, dat wordt kiezen schatje. Wil je verder genieten van deze heerlijke borsten en nog veel meer of ga je naar huisje, boompje, beestje?
Wat moest ik doen? Ik wist wat de juiste keuze was maar deze kans laten lopen...wilde ik dat werkelijk...
Bij positieve reacties het vervolg
Lees verder: Vrouwelijke Interimmer - 2
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10