Met een klap leg ik het boek van Edwin op tafel. Ik begrijp waarom ik dit boek moest lezen van Ron: er zitten opvallend veel overeenkomsten in met mijn leven. Griezelig veel. Heeft hij dit boek over mij geschreven? Is hij op een ziekelijke manier bezig zijn eigen boek na te leven?

Ik ga de keuken in om een glas water te pakken. Ik kijk naar de bar en in gedachten zie ik mezelf weer op het blad liggen. Ik denk aan hoe Edwin me gek van verlangen maakte met het ijsblokje. Vervolgens die heerlijke vrijpartij… het was geweldig!

Toen ik Paul eerlijk vertelde dat Edwin en ik hadden geneukt, reageerde hij heel koeltjes. Bijna ongeïnteresseerd.

Ik ga op de bank zitten en neem een slok water. Zwijgend kijk ik naar het boek. Zou Edwin dit allemaal zo hebben gepland? Ik kan het me niet voorstellen, maar er zijn wel opvallend veel overeenkomsten.

Mijn man en Ron zijn al naar boven gegaan. Ron blijft bij ons - eigenlijk bij Paul - slapen en ik lig straks in de logeerkamer. Ik pak mijn telefoon en stuur Edwin een berichtje.

Ik: Ron blijft bij Paul slapen.

Edwin: En jij op de bank?

Ik: Logeerkamer.

Edwin: Je bent hartstikke gek.

Met een zucht staar ik naar zijn bericht. Eigenlijk heeft hij gelijk. Wat doe ik mezelf aan? Waarom pik ik dit? Ik heb nooit een huwelijk willen hebben waarin ik mijn man moet delen.

Ron komt de kamer in. Hij is op blote voeten en heeft een zwarte joggingbroek en een wit T-shirt aan. Hij ziet me zitten. "Kun je niet slapen?" vraagt hij.

Ik zucht diep. "Ik weet niet wat ik moet. Ik heb zo'n huwelijk nooit gewild, ik weet niet wat ik van dat boek moet denken en ik ben ontzettend in de war door Edwin."

Ron komt naast me zitten en strekt zijn benen voor zich uit. "Ik kan je hier niet in adviseren," zegt hij. "Dit is iets dat je voor jezelf moet beslissen. Ik ken Edwin niet, maar als schrijver komt hij soms in het nieuws. Dat nieuws is meestal niet bepaald positief."

Ik zucht en staar naar mijn glas. "Ik ken hem al jaren. Ik vertrouw hem blindelings."

Hoewel ik niet naar Ron kijk, kan ik zijn blik op mijn huid voelen. "Ik vind het wel erg toevallig dat zijn boek vrijwel identiek is aan jouw leven. Dat is de reden dat ik hem niet vertrouw."

Ik kijk hem aan. "Jullie mogen elkaar niet," zeg ik. "Dan is het logisch dat jullie elkaar niet vertrouwen. Ben je jaloers op hem?"

Ron draait zich naar me toe. "Nee, Linda, ik ben niet jaloers. Ik heb je verleid omdat je man dat vroeg. Hij hoopte dat je zo gelukkiger zou worden en zou kunnen genieten. Je bent een mooie, lieve vrouw, maar ik ben niet verliefd op je."

Ik drink mijn glas leeg en zet het op tafel. "Moet je morgen werken?" vraag ik.

Ron schudt zijn hoofd. "Nee, morgen heb ik lekker een dag vrij. Ik heb er al vijf dagene op zitten." Hij kijkt me bezorgd aan. "Je ziet er gespannen uit. Zal ik je schouders even masseren? Ik zal je deze keer niet verleiden."

Spontaan moet ik lachen om zijn laatste opmerking. "Je hebt dat goed aangepakt," geef ik toe. Ik ga verzitten, zodat ik met mijn rug naar hem toe zit.

"Doe je shirt maar uit," zegt Ron.

Ik kijk hem over mijn schouder aan. "Geen seks," benadruk ik. "Edwin is in me klaargekomen, ik heb nog geen douche gehad."

Ron grinnikt achter me. "Denk je dat ik daar vies van ben?" vraagt hij ondeugend. "Maar ik heb je al beloofd je niet te zullen verleiden. Ik wil alleen je schouders masseren, meer niet."

Ik trek mijn shirt uit en haal diep adem. Wat als Ron toch meer doet dan enkel masseren?

Een piepje van mijn telefoon trekt mijn aandacht. Ik pak hem op en zie een berichtje van Edwin. Ik voel Rons handen op mijn schouders zachtjes mijn spieren masseren.

'Sorry voor mijn laatste berichtje, maar je verdient beter.'

Ik geniet van Rons handen en sluit genietend mijn ogen. Ik leg mijn telefoon naast me neer.

"Ga maar lekker liggen," zegt Ron. Ik open mijn ogen en wil mijn mobieltje wegleggen, maar Ron pakt het al op. Ik ga languit op mijn buik liggen en leg mijn handen naast mijn hoofd.

Na een paar tellen voel ik zijn handen op mijn schouderbladen. Ik zucht diep en ontspan. "Dat doe je goed," mompel ik genietend.

"Van mijn moeder geleerd," antwoordt hij. "Ze had regelmatig last van haar schouders."

"Kon je vader het niet?" vraag ik.

"Jawel," reageert hij. "Maar hij had altijd koude handen. Dan slaakte ze kleine gilletjes zodra hij haar aanraakte en vloog ze alle kanten op." Hij lacht bij de herinnering en maakt het haakje van mijn beha los om beter te kunnen masseren.

Hij kneedt mijn spieren en ik kreun van genot. "Wat doe je dat lekker," breng ik uit. Zoals beloofd blijven zijn handen op mijn schouders en schouderbladen. Hij lijkt geen aanstalten te maken om me ergens anders aan te raken.

"Denk je dat Paul en ik bij elkaar kunnen blijven?" vraag ik hem.

Even stopt Ron met masseren. Ik had het niet moeten vragen, maar ik blijf erover piekeren.

"Dat weet ik niet," antwoordt hij uiteindelijk. "Ik kan enkel uit mijn ervaring praten. Ik heb meerdere relaties gezien die hierdoor kapot gingen. Frustraties die toenemen, gevoelens die niet beantwoord worden… wat wij gisteren deden, is een tijdelijke oplossing. Voor een keer is het leuk, maar niemand wil dit eindeloos blijven herhalen. Paul wilt dat niet en jij wilt dat niet. Jij hebt behoefte aan de warmte van je partner. In dit geval zal Paul je dat niet geven."

"Wat wil jij?" vraag ik. "Ik heb wel eens over een driehoeksverhouding gelezen."

Ron masseert mijn rugwervels tussen mijn schouderbladen. "Wat ik wil, doet er niet toe," zegt hij. "Een driehoeksverhouding werkt alleen als de gevoelens gedeeld worden. Voor mij is dit met jou puur lichamelijk." Hij haalt zijn handen weg en komt overeind. "Probeer wat te slapen, Linda. Tot morgen." Hij geeft een kneepje in mijn hand voor hij wegloopt.

Ik zucht en ga rechtop zitten. Ik trek mijn truitje aan en zie mijn telefoon liggen. Ik pak hem op om Edwin een berichtje te sturen.

Tot mijn ontzetting zie ik dat er al een bericht is gestuurd. Ik zie een foto van mezelf. Ik lig op mijn buik op de bank met enkel mijn beha aan. Mijn gezicht is net genoeg zichtbaar om te kunnen zien dat ik geniet. Het lijkt alsof ik seks heb in plaats van een onschuldige massage krijg. De tekst bij de foto is de kers op de taart: 'slaap lekker, ook namens Linda'. Verbijsterd staar ik naar het scherm.

Ik stuur Edwin snel een bericht. 'Het spijt me, dat was Ron. Het is niet wat het lijkt! Hij masseerde me, we hadden geen seks!'

Het duurt even voor hij het leest en nog wat langer voor hij reageert. 'Het is ok. Ik zie je morgen wel xxx'

De volgende dag zeg ik niks tegen Ron. Ik vind het erg kinderachtig dat hij gisteren die foto naar Edwin heeft gestuurd. Wat moet die wel gedacht hebben? Arme Edwin.

Mijn werkdag verloopt rustig. Als ik thuiskom, zie ik Edwin tegen zijn auto geleund staan wachten. Ik omhels hem en druk een kus op zijn wang. "Laat Paul je niet binnen?" vraag ik.

Edwin legt zijn handen op mijn heupen.

"Ik heb niet aangebeld. Dacht je echt dat ik gezellig binnen op de bank blijf wachten met je man naast me?"

Ik glimlach en pak mijn sleutels uit mijn tas. "Dat lijkt me ongemakkelijk." Hij volgt me naar de voordeur en ik laat hem binnen. Hij begroet Paul beleefd, die op de bank tv zit te kijken.

"Wil je iets drinken?" vraag ik Edwin.

"Water, graag," antwoordt hij. "Met een ijsblokje."

Ik doe wanhopig mijn best om niet te lachen. Snel ga ik de keuken in om water in te schenken. Even twijfel ik, maar ik doe er toch een ijsblokje in. Met Paul in de kamer zal Edwin niks doen. Ik zet de glazen op tafel en ga zitten.

"Heb je een beetje kunnen slapen vannacht?" vraagt Edwin en hij legt zijn hand op mijn knie.

Ik kijk naar zijn hand. Paul zit vlak naast ons! Ik zou dit niet mogen toestaan.

Maar… is het echt zo erg? Zijn hand ligt stil op mijn knie, niet bepaald een intieme plek…

"Ja hoor," antwoord ik. "Een beetje onrustig, maar verder goed."

Paul komt overeind. "Ik ga douchen," zegt hij en hij verlaat de kamer.

Ik kijk hem na en zucht. De sfeer was enigszins ongemakkelijk. Gaat Paul weg om aan ons te ontsnappen? Wil hij niet bij Edwin in de buurt zijn? Vindt hij het vervelend dat Edwins hand op mijn knie ligt?

Net als ik dit denk, haalt Edwin zijn hand weg. "Het maakt hem niks meer uit," zegt hij. "Anders zou hij ons niet alleen hebben gelaten. Hij had trouwens ook nooit mogen accepteren dat mijn hand op je knie lag. In plaats van er wat van te zeggen, gaat hij weg en laat ons alleen. Het lijkt een simpel gebaar, maar in feite is het juist heel bezitterig." Hij legt zijn hand op mijn bovenbeen. "Wat dat betreft, doet die Ron het beter. Die probeert me ten minste op de kast te jagen."

"Sorry," zeg ik een beetje beschaamd. "Ik wist niet dat hij die foto zou sturen."

Edwin kijkt me ernstig aan. "Daar hoef je geen sorry voor te zeggen, lieverd. Het is jouw leven, je mag doen wat je zelf wilt. Ik heb het recht niet daarover te oordelen. Maar als je echt zo met die foto zit, weet ik wel een manier om hem terug te pakken."

Alert kijk ik hem aan. "Je gaat niet fysiek worden!" waarschuw ik hem.

Geruststellend glimlacht hij naar me. Hij leunt over me heen en zet zijn hand op de armleuning. Zijn gezicht is vlakbij het mijne. "Geen zorgen," zegt hij. "Ik ben niet het type dat gelijk met zijn vuisten begint uit te halen. Ik zat er meer aan te denken hem met gelijke munt terug te betalen. Wat dat betreft word ik dolgraag fysiek." Hij laat zijn vinger langs mijn kin glijden, maar laat dan zijn hand zakken.

Als betoverd kijk ik hem aan. Deze kleine aanraking heeft mijn verlangen aangewakkerd. Ik keer terug naar de realiteit en schud resoluut mijn hoofd. "Nee, Edwin! Ik heb geen zin om tussen jullie haantjesgedrag in te zitten. Trouwens, mijn man is boven."

Edwin grijnst ondeugend. "Dan mogen we wel opschieten. We hebben vast wel tien minuten. Meer heb ik niet nodig om jou te laten klaarkomen."

Er gaat nog een golf van verlangen door me heen. Ik wil hem. Vanaf mijn eerste orgasme bij hem thuis wil ik hem al.

Edwin pakt mijn telefoon en veegt over het scherm. "Je moet er echt eens een wachtwoord op zetten," berispt hij me. "Je maakt het Ron en mij niet bepaald moeilijk elkaar een oor aan te naaien."

"Ik dacht dat je mij wilde naaien," merk ik ondeugend en ongeduldig op.

Edwin lacht en duwt me op mijn rug op de bank. "Ik dacht dat je daar geen tijd voor had?" zegt hij plagend. "Of ben je al zo opgewonden dat je je hebt bedacht?"

Ik grijns ondeugend. "Moet je dat nog vragen?"

Hij drukt zijn mond op de mijne en kust me zachtjes. Voor ik er erg in heb, lig ik op mijn rug op de bank en leunt Edwin over me heen. "Trek je broek uit," zegt hij en gaat weer rechtop zitten.

Ik maak mijn broek los en kijk naar hem op. Ik zie dat hij mijn telefoon op tafel zet en vervolgens mijn broek pakt. Ik til mijn heupen op en hij trekt hem uit. Mijn slipje volgt al snel.

Uitnodigend spreid ik mijn benen en kijk Edwin verlangend aan. Hij legt zijn hand tussen mijn benen en wrijft over mijn lipjes. "Jammer dat we niet zo lang hebben," zegt hij. "Ik zou je graag wat langer laten genieten."

Ik haal diep adem. "Kun je echt niet langer blijven?"

Hij laat zijn vinger tussen mijn lipjes over mijn natte opening glijden. "Helaas niet, lieverd. Morgen moet ik weer terug zijn." Zijn vinger glijdt een stukje naar binnen.

Ik haal oppervlakkig adem en kijk hem opgewonden aan. Edwin vingert me langzaam. "Wat ben je lekker nat," zegt hij tevreden.

Ik kan enkel "hm-hmmmm" als antwoord geven. Genietend sluit ik mijn ogen en trek mijn benen een stukje op. Een tweede vinger komt bij me binnen. Ik breng mijn handen naar mijn kruis en trek mezelf wat verder open. Zijn vingers glijden dieper naar binnen en beginnen in me te bewegen.

Er gaat een aangename schok door me heen als ik zijn tong plots op mijn gevoelige klitje voel. Ik leg mijn hand in zijn haren en kreun van genot. "Oh Edwin, wat doe je dat lekker," breng ik genietend uit.

Zijn tong gaat heen en weer over mijn gevoelige knopje. Hij likt eraan, hij zuigt eraan, hij cirkelt er met zijn tong omheen… Het maakt me gek van genot.

Zijn vingers blijven in me bewegen. Er bouwt zich een druk op die lijkt te willen exploderen. Ik grijp Edwins haren vast. Mijn andere hand grijpt door mijn shirt heen mijn borst vast.

Kreunend geniet ik van de inwendige massage van zijn vingers en zijn likkende tong.

Dan barst de explosie van genot los. Ik knijp in mijn borst en probeer zijn mond nog dichter tegen mijn kutje te drukken. Luid kreunend geniet ik van het orgasme dat door mijn lichaam raast.

Zijn tong blijft over mijn klitje gaan, waardoor mijn orgasme aan blijft houden. Hijgend en kreunend krom ik mijn rug en druk mijn enkels op de bank. "Oh fuck, Edwin," breng ik met moeite uit.

Als reactie grijpt hij met zijn vrije arm mijn been vast en dwingt me op mijn plek te blijven. Schreeuwend en kreunend beginnen mijn heupen te schokken. "Ohhh shit, Edwin," roep ik genietend uit.

Eindelijk trekt Edwin zich terug en kan ik op adem komen. Hij gaat rechtop zitten en rekt zich uit. "Wat een heerlijk kutje heb je toch."

Ik ga ook rechtop zitten en grijp naar zijn broek, maar hij houdt me tegen door mijn handen te pakken. "Rustig aan, geile donder," zegt hij met een grijns. "Ben je vergeten dat je man onder de douche staat?" Hij knipoogt ondeugend en pakt dan mijn telefoon van tafel.

Mijn hart schiet in mijn keel. Heeft Paul me gehoord?! Dat moet wel. Oh shit! Ik kom snel overeind en gris mijn broek en slipje van de grond. "Wat wilde je eigenlijk doen na Rons foto van mij?" vraag ik terwijl ik me aankleed.

Edwin kijkt me rustig aan terwijl hij mijn telefoon weer teruglegt. "Videobellen," antwoordt hij simpel. "Dan kan hij toekijken en zijn er geen misverstanden of het een massage is of iets leukers."

"Kemphaan," mopper ik. "Lijkt je dit de beste manier om hem terug te pakken?"

Hij haalt zijn schouders op. "Daar komen we vanzelf achter als je hem weer ziet."

Mijn mond valt open. "Heb je het al gedaan? Jij bent echt schaamteloos! Blijf hier, ik moet met Paul praten."

Snel ga ik naar boven. Ik vind Paul in de slaapkamer, waar hij schoon beddengoed op bed legt.

"Hoi," zeg ik voorzichtig.

Paul kijkt op. "Hoi," antwoordt hij. "Dat was kort."

Ik voel mijn wangen warm en rood worden. "Hoorde je het?" vraag ik.

Paul trekt een wenkbrauw op. "Waarschijnlijk hoorden zelfs de buren je."

"Sorry, ik liet me meeslepen," zeg ik. "Na die week is onze band veranderd."

Paul knikt. "Dat weet ik, dat heb ik ook met Ron. Het is niet erg. Ik wist toch al dat hij je friend with benefits is?"

Ik knik, maar kan niks zeggen. Ik pak zijn hand. "Ik hou van je, Paul."

Paul kust mijn voorhoofd. "Dat weet ik, lieverd. Ik hou ook van jou. Fatsoeneer jezelf even, dan zet ik koffie." Hij gaat de slaapkamer uit.

Ik kijk in de spiegel en haal diep adem. Mijn haren zitten in de war en mijn make-up is uitgelopen. Ik ga snel naar de badkamer om het bij te werken.

Even later kom ik in de woonkamer. De bank is leeg, maar ik hoor stemmen vanuit de keuken. "... wat ze nodig heeft," hoor ik Paul zeggen.

"Onzin," reageert Edwin rustig. "Natuurlijk kun je dat wel, ongeacht je voorkeuren."

Ik blijf als bevroren staan. Hebben ze het over ons seksleven? Ik durf het gesprek niet te onderbreken.

"Ik gun haar het beste," zegt Paul. "Maar hoe kan ik dat doen als ik geen harde krijg?" Er klinkt geen vijandigheid in zijn stem. Geen woede, jaloezie of wat dan ook. Het klinkt oprecht en kalm.

"Seks is meer dan enkel neuken," zegt Edwin rustig. "Je hebt vingers en een tong, daar kun je een heleboel mee doen. Daarnaast zijn er ook genoeg speeltjes te verkrijgen. De oplossing voor jullie problemen is niet een andere vent om haar te neuken. De oplossing ligt bij jou. Ik kan haar orgasmes geven, maar niet de emotionele klik die er tussen jullie is. Dat je je lichamelijk tot Ron aangetrokken voelt, is iets waar zij je niet mee kan helpen. Ron is jouw oplossing, niet die van haar. En ik net zomin."

Ik hoor Paul zuchten. "Wat als ik haar niet kan geven wat ze wil?"

"Ik zal eerlijk zijn," zegt Edwin ernstig. "Ik heb je gedurende de jaren een paar keer gezien. Ik heb je altijd een slappe lul gevonden."

Paul lacht onzeker. "Iets minder eerlijk zou fijn zijn."

Edwin gaat ongestoord verder. "Je weet wat ik met je vrouw heb gedaan, maar je zegt er niets van. Dit versterkte mijn mening over jou. Maar nu laat je een andere kant zien. Dat je me dit vraagt, zegt een hoop. Ik denk werkelijk dat jullie dit kunnen laten slagen. Je hoeft haar niet te neuken, dat heb ik nu ook niet gedaan. Seks is zoveel meer dan neuken en klaarkomen. Gebruik je vingers, schaf speeltjes aan, wees eerlijk tegen elkaar."

Er valt een korte stilte. Ik hoor wat geluiden terwijl er koffie wordt ingeschonken.

"Ik zou niet weten wat ik moet doen als ze voor jou kiest," zegt Paul uiteindelijk.

"Er valt niets te kiezen," zegt Edwin. "Ze weet dat ik geen relatie wil. Ik geef veel om haar, maar ik heb haar geen toekomst te bieden. Weet je wat ze mij heeft verteld? Dat ze jou wil. Ze is gek op je en wil je niet kwijt. Ze is zelfs bereid Ron te accepteren om jou te kunnen houden."

Ze komen de kamer in met twee bekers koffie. Paul is verbaasd me te zien, maar Edwin laat geen verbazing zien. "Je ziet er goed uit, schoonheid," zegt Edwin. Hij zet de koffie op tafel. "De koffie is voor jou, ik moet zo gaan. Jullie hebben wat te bespreken samen."

Ik sla mijn armen om hem heen. "Dank je," zeg ik zachtjes. Ik heb dit niet kunnen zeggen, maar Edwin heeft alles heel mooi verwoordt. Misschien is ons huwelijk toch nog te redden. Zal Paul me echt kunnen laten genieten? Ik kan me niet voorstellen dat er veel zal veranderen na twintig jaar, maar ik kan het ook niet opbrengen om elke keer seks te hebben met mijn man en een andere man erbij. Het is toch logisch dat ik ook alleen wil kunnen genieten met mijn man? Ik hoop dat Paul dit kan.

Edwin kust mijn wang. "Jullie hebben iets moois samen. Geniet daarvan." Hij kijkt op zijn horloge. "Ik zal jullie met rust laten. Nog een fijne avond samen. Ik kom morgen even gedag zeggen voor ik weer vertrek." Hij tikt met zijn vinger tegen mijn neus. "En laat wat vaker iets van je horen, anders weet ik je te vinden." Hij glimlacht en zegt het als grapje, maar ik weet dat hij het meent.

Ik kus hem kort op zijn mond. "Ik beloof dat ik vaker zal reageren. Tot morgen."

Net als hij zich omdraait, gaat de deurbel. Ik loop met Edwin mee naar de deur en doe open. Daar staat Ron met een uitdrukkingsloos gezicht. Hij begroet me vriendelijk, maar zijn blik verhardt als hij naar Edwin kijkt. "Ik wil je even spreken."

Ik voel dat dit een ruzie gaat worden. "Hij wilde net gaan."

Ron fronst zijn wenkbrauwen en loopt langs me heen naar binnen. Edwin stapt opzij om hem erlangs te laten. "Ik heb nog wel een paar minuten," zegt hij rustig. "Nog bedankt voor de foto."

Ron kijkt hem recht aan. "Ik wilde eens met je praten over dat boek van je."

Edwin trekt een wenkbrauw op. "Welk boek? Ik heb er een stuk of tien geschreven."

"Die over Linda," verduidelijkt Ron. "Waar ben je mee bezig?"

Edwin zucht. "Ik ga nog wat koffie zetten, dit duurt nog wel even."