Beste mensen,

Dit is het laatste "verhaal" dat ik jullie stuur of laat sturen. De reden dat ik zeer onregelmatig en vaak meerdere verhalen tegelijk stuurde is dat ik erg ziek ben. Daarom ben ik ook naar Nederland gekomen, in mijn nieuwe thuisland konden ze me niet meer behandelen.

Toen ik in augustus vorig jaar op Schiphol uit het vliegtuig stapte was ik er van overtuigd dat ik binnen twee maanden weer naar huis kon. "Even" een operatie, een poosje bijkomen en dan weer naar huis. Dat is dus anders gelopen. Zoals zo vele mensen met mij die deze ziekte hebben (gehad) heb ik heel lang de tekenen, die er toch wel waren, genegeerd. "Dat is de leeftijd" zei ik dan.

De doctoren in het ziekenhuis hier hebben mij heel grondig onderzocht en konden mij maar weinig hoop geven. De operatie was noodzakelijk maar of ik daarmee genezen zou zijn was nog maar de vraag.

Tot en met januari ging het best redelijk maar toen kwam die ziekte met volle sterkte terug. Dan weer een paar dagen in het ziekenhuis voor een behandeling en daarna weer een weekje, soms twee, "thuis". Mijn vrouw was steeds bij me maar begin februari moest ze terug naar ons echte huis om daar nog heel veel te regelen. Twee maanden is ze daar gebleven, gelukkig konden we contact houden via het internet. Dat is daar niet geweldig maar iets is beter dan niets.

Half april is mijn vrouw weer naar Nederland gekomen om bij mij te zijn. Ze heeft een heel lang gesprek gehad met de behandelende doctoren die haar geen goed nieuws konden geven. Het zal niet zo gek lang meer duren dat het einde voor mij zal komen.

Als ik "thuis" was kon ik met de computer van mijn heel goede vriend het internet op waar ik nog heel veel te regelen had. Ook jullie wilde ik vertellen wat er aan de hand is, of was.

Tijdens goede momenten las ik mijn verhalen nog eens door, haalde er nog foutjes uit en zette ze in een aparte map om op te sturen. Sommige verhalen zijn meer dan 30 jaar oud, dat ze nog bewaard zijn gebleven verwonderd me nog steeds. Op een bepaald moment vond ik dat ik ze maar weer moest opsturen en dat deed ik dan. Soms 3 verhalen soms wel 5.

Ergens half april heb ik de laatste verhalen opgestuurd. Ik heb er nog meer maar die zijn of nog niet af of ik vind ze niet goed genoeg. Ook was ik vol goede moed aan een paar vervolgen op verhalen die al geplaatst zijn begonnen, helaas heb ik daar nu de moed niet meer toe om die af te maken.

Het heeft me heel veel genoegen gedaan dat zo veel mensen de verhalen hebben gelezen en ze zulke hoge waarderingen hebben gegeven. Dat had ik echt niet verwacht.

Mijn vriend zal dit berichtje naar jullie sturen als ik er niet meer ben. Hij zal alles "opruimen" en afsluiten.

Het ga jullie goed en geniet van het leven zolang je kan.