Het begin van ons verhaal, waarin we kennismaken met de hoofdpersoon.

'Pff.. wat een dag.'

Suzanne strijkt een donkerblonde haarlok aan de kant en kijkt in de spiegel. Ze ziet de donkere wallen onder haar ogen, ze is moe. In de slaapkamer trekt ze haar kleren uit en laat zich op bed vallen. Terwijl ze met twee handen over haar buik aait, trekken de gebeurtenissen van de laatste tijd voor de zoveelste keer in gedachten voorbij. Haar leven is in korte tijd op z'n kop gezet, ze dreigt de grip te verliezen. Hoe heeft het in godsnaam zover kunnen komen?

Een jaar geleden was Suzanne Bierman een veelbelovende studente, die met een goeie beoordeling haar master behaalde aan de faculteit Diergeneeskunde. Ze is dan officieel dierenarts. Het was een lange studie, maar met

prima uitzicht op werk. Ze gaat Utrecht verlaten om in de grensstreek bij Enschede aan de slag te gaan. Ze kan een verouderde praktijk overnemen en met geleend geld waagt ze het erop. Dan gaat het fout.

Voor een jonge, maar verlegen vrouw van 25 heeft Suzanne nauwelijks seksuele ervaring. Behalve een korte flirt of verkering heeft ze de ware liefde nooit ontmoet. Een anticonceptiepil heeft ze daarom nooit geslikt, ze vond het niet nodig en was bang voor de bijwerkingen. Op een zaterdagavond, tijdens het zomerfestival, wordt ze op een terras aangesproken door een charmante man. Wat begint als een gezellige avond, eindigt in een dronken neukpartij. De naïeve Suzanne heeft de volgende dag een kater vanjewelste en niet het benul om een morning-afterpil te halen. De charmante minnaar is spoorloos verdwenen. Als weken later haar menstruatie uitblijft, beseft ze dat ze zwanger is.

Voor veel vrouwen zou abortus hier een redmiddel zijn. Suzanne zit echter vol zelfverwijt over de domme one-nightstand. Bovendien heeft ze als arts gezworen om levens te redden. Ze besluit het prille leven in haar buik te behouden. Maar hoe moet een alleenstaande dierenarts met een eigen praktijk zich redden? Dan volgt er een nieuwe tegenslag, het pand dat zij huurt blijkt een bouwval. De eigenaar adviseert haar om zo snel mogelijk een ander onderkomen te vinden. Radeloosheid sluipt haar leven binnen. Haar ouders wonen aan de andere kant van het land, haar enige broer woont in Canada. Er is niemand die haar hier kan helpen.

Tranen lopen over haar wangen en woedend bijt ze op haar vuist. 'Hoe kon ik zo dom zijn?' vraagt ze zich verbitterd af, 'en waar moet ik nu heen?' Er komt geen antwoord. Er is maar een manier waarop Suzanne haar frustratie weet af te reageren en dat is masturbatie. Ze klikt haar beha los en trekt haar slipje uit. Haar zachte, naakte huid voelt troostrijk onder haar vingertoppen. Met haar rechterhand streelt ze haar borsten, waar haar tepels onmiddellijk in de houding springen. Haar eigen lichaam is haar niet vreemd. De linkerhand vingert haar kutje, waar het vocht bij de eerste aanraking begint te stromen. Met een stevige middelvinger masseert ze haar clitoris die eigenwijs naar voren steekt, de andere vingers duiken beurtelings de natte diepte van haar jeukende vulva in. Tot de knokkels verdwijnen ze in de stroperige warmte. Het heeft haar nooit moeite gekost om een orgasme te krijgen. Binnen vijf minuten trekken haar spieren samen in een heerlijke kramp en schieten genot en verlossing door haar lenige lichaam. Hijgend strekt ze zich uit, voor even bevrijd van haar somberheid.

De volgende dag draait ze haar dienst zoals het hoort. Ze behandelt katten, honden en allerlei kleine huisdieren. Aan het eind van de middag gaat ze op huisbezoek bij een gezin in een dorp vlakbij. Daar is een doodzieke hond die niet vervoerd kan worden. Als ze komt aanrijden in haar gammele Citroen AX staat een drietal mensen haar op te wachten voor een grote boerenhoeve. Het zijn Adam, Joke en hun zoon Harald. Met bedrukte gezichten brengen ze Suzanne naar een mand waar een oude herdershond uitgeteld en kortademig ligt te hijgen. Het dier is eerder behandeld, heeft kanker, nierfalen en is al 12 jaar oud. Na een uitgebreid onderzoek besluit Suzanne dat inslapen het beste is. Ze zegt het met tegenzin, want dit is het laatste wat een dierenarts wil doen. Ze pakt de verdovingsspuit en het serum om alle levensfuncties te stoppen. De jongen, Harald, zit naast haar en streelt de oude huisgenoot. Tranen lopen over zijn wangen. Als Suzanne hem aankijkt, lopen bij haar ook de tranen uit de ogen. Hoewel wat onprofessioneel, is het gezien haar eigen problemen niet zo vreemd. Ze pakt Haralds hand vast, hij pakt de hare, zonder woorden troosten ze elkaar. De oude hond ligt levenloos in zijn mand.

Als de ergste emoties voorbij zijn, verzamelt het viertal zich aan de keukentafel. Suzanne legt nog eens uit hoe ze tot euthanasie moest besluiten. Ze excuseert zich voor haar emoties en legt uit dat ze door een moeilijke fase in haar leven gaat. Er ontstaat zomaar een vertrouwelijk gesprek met Joke en Adam en ook Harald luistert geboeid naar haar verhaal. Het echtpaar kijkt elkaar aan en denken allebei hetzelfde. Adam neemt het woord: 'Het gaat ons verder niks aan natuurlijk, maar misschien kunnen we je helpen.' Hij legt uit dat zich achter de boerderij een vrijstaand huis bevindt. Dat is daar ooit neergezet voor de ouders van Adam. Toen de moeder overleed, heeft de vader er jaren gewoond. 'Maar mijn pa heeft op zijn oude dag weer een relatie gekregen en is bij zijn partner ingetrokken. Daarom staat de woning nu leeg. Zou dat jouw probleem misschien oplossen?'

Suzanne heeft tijd nodig om erover na te denken. Zou ze veel klanten verliezen? 'Ik zou het alleen maar gezellig vinden', zegt Joke hoopvol. De vrouw heeft een warm, sympathiek gezicht, net als haar begripvolle man. Maar Suzanne smelt pas echt als ze Harald aankijkt. Wat een mooie, lieve jongen is dat. Zijn bruine haar golft losjes over zijn voorhoofd, daaronder staan twee donkere ogen die haar indringend, bijna smekend aankijken. De tranen hebben zijn wangen een speciale gloed gegeven en zijn volle lippen lijken iets te willen zeggen waar geen woorden voor zijn. Hij beseft niet eens dat hij zijn blik niet van de knappe dierenarts kan afhouden. Even is het heel stil in de boerenkeuken. Suzanne lijkt een eeuwigheid verzonken in de mysterieuze blik van de knul tegenover haar. Dan staat ze op en zegt: 'Ik bel jullie zo gauw ik een beslissing heb genomen.' Op weg naar haar auto werpt ze een snelle blik op het huis erachter, een soort bungalow. Het zet haar aan het denken.

Die nacht heeft Suzanne onrustige dromen. Als ze wakker wordt kan ze zich niets herinneren, behalve dat Harald voortdurend aanwezig was. Wat betekent dit? Zeker, hij is een knappe jongen, maar wat moet zij daar als volwassen vrouw mee? Aangezien het zaterdag is, besluit ze om eerst maar de boodschappen in huis te halen. De rest van de dag blijft het sympathieke gezin in haar hoofd rondspoken. Moet ze hun aanbod aannemen? Na het avondeten gaat Suzanne in bad. Liggend in het warme water kijkt ze omhoog, naar de scheuren in het plafond en de schimmel in de hoeken. Haar zoektocht naar een ander huis heeft nog niets opgeleverd, het zijn moeilijke tijden op de woningmarkt. Ze besluit Joke en Adam te bellen om een kijkje te nemen.

De volgende ochtend rond koffietijd meldt ze zich weer op de boerenhoeve. De hond is inmiddels begraven, Harald heeft een kruis getimmerd voor het graf. Het woonhuis achter de boerderij blijkt een verrassend ruime, lichte bungalow met uitzicht over de weilanden, Suzanne wordt er op slag vrolijk van. Er is voldoende plek voor een behandelkamer en een wachtruimte, ze ziet het helemaal voor zich. Ze kan het voor een heel schappelijke prijs huren. Later, bij de koffie met koek, overlegt ze met Joke en Adam. Hoe moet dat als ze straks moeder wordt? Weer rollen er tranen over haar wangen. Harald gaat meteen naast haar zitten en houdt haar hand vast. Zijn ouders zijn geen bekrompen types, ze reageren vol medeleven. 'Ik werk maar een halve week en heb best tijd om af en toe op een kindje te passen', zegt Joke. Adam knikt instemmend.

Voor het eerst in lange tijd heeft Suzanne het idee dat het leven haar weer toelacht. Ze zegt haar huur op, laadt haar spullen met hulp van Joke en Adam op een aanhanger en trekt in het huis achter de boerderij. Haar vaste clientèle wordt op de hoogte gesteld, die zullen vanaf nu een paar kilometer moeten omrijden. In de avonduren helpt Adam haar met het inrichten van de praktijk en het woonhuis. Steeds is Harald in de buurt, die wil ook helpen. Een maand later is ze zo'n beetje gesetteld. Met het gezin heeft ze een hartelijke en vertrouwelijke band opgebouwd.

'Tjonge, wat een toevalstreffer', denkt ze, als ze op een avond in bed om zich heen kijkt. Ze denkt aan de laatste dingen die in het huis nog moeten gebeuren. Gordijnen voor de ramen bijvoorbeeld. Als ze naast zich kijkt, schrikt ze. Achter het glas, in de duisternis, ziet ze het gezicht van Harald wegduiken. De jongen heeft staan gluren, dat is duidelijk. Maar waarom? Snel springt ze uit bed en rent naar de voordeur. Nog net ziet ze Harald wegduiken achter de schutting. 'Psst, Harald.. kom eens', fluistert ze. Aarzelend komt de knul tevoorschijn. Ze pakt zijn hand en neemt hem mee naar binnen.

'Het is al tien uur geweest, moet jij niet in bed liggen?', vraagt ze, 'en wat was je aan het doen?' Harald zit daar maar in zijn gestreepte pyjama. Na een lange stilte begint hij te praten. 'Ik wilde.. ik wilde alleen maar kijken', mompelt hij. 'Waarnaar?' 'Naar jou', geeft hij blozend toe. 'Naar mij? Maar waarom?' Weer volgt een lange stilte. Suzanne pakt zijn beide handen vast en kijkt hem diep in zijn bedroefde bruine ogen waar zelfs een traan uitrolt. 'Omdat..', probeert hij. 'Ja?' 'Omdat ik verliefd ben op jou..'

Nu is Suzanne sprakeloos. Ze laat de woorden van de jongen tot zich doordringen. Hoe kan zo'n knul, nauwelijks een puber, nou verliefd worden op een volwassen vrouw als zij? Zwijgend zitten ze naast elkaar op haar bed. Het enige licht komt van het bedlampje, er hangt een sfeer van intimiteit. Allebei zijn ze verward. 'Dat kan natuurlijk', probeert Suzanne, 'maar waarom ik? Waarom niet iemand van je eigen leeftijd?' 'Weet ik niet', snottert Harald, 'ik heb dit nog nooit gehad.' Suzanne slaat een arm om hem heen. Direct vleit de knul zich tegen haar aan. Ze begint zich wat ongemakkelijk te voelen, want haar tepels worden hard. Ze heeft alleen een T-shirt aan, geen beha. Harald zou het kunnen zien. En wat als zijn vader of moeder ineens voor de deur staan?

'Ik denk dat je naar je bed moet gaan en er nog eens goed over moet nadenken, oké?', zegt ze. Samen staan ze op en lopen naar buiten. Maar net als ze denkt aan afscheid nemen, drukt de knul zich weer tegen haar aan. Zijn hoofd zit verstopt tussen haar borsten. In het maanlicht ziet ze haar tepels aan weerszijden prikken achter de stof. Ze streelt Harald door zijn haar, drukt een kus op zijn voorhoofd en gaat naar binnen.

Verward kruipt Suzanne in bed. Ze merkt nu pas hoe nat haar kutje is. 'Wat gebeurt er met me?', denkt ze. In het donker streelt ze haar clitoris, die sterk gezwollen naar voren staat. Het idee dat zo'n jonge knaap zomaar verliefd op haar is maakt haar geil, ze kan er niets aan doen. Driftig vingerend komt ze klaar, haar buik en benen trekken samen, het geil loopt over haar vingers. 'Oh nee.. Harald', denkt ze nog. Dan valt ze in slaap.