Nachtwacht - 1

De wekker zoemde en ik werd meteen wakker. Ik zette hem uit, zo snel als ik kon. Ik wreef de slaap uit mijn ogen en stond zo stil mogelijk op. Ik trok mijn badjas aan, knoopte de ceintuur vast en liep op mijn tenen naar mijn slaapkamer deur. Het was doodstil in huis.

Ik keek naar het einde van de gang, waar Danny’s slaapkamer was, en zag licht onder de deur vandaan komen. Moedeloos zuchtend, maar niet verbaasd, bleef voor de kamer van mijn zoon staan en luisterde. Ik hoorde het tikkende geluid van vingers op een toetsenbord.

Ik klopte en liet mezelf binnen. Het enige wat ik zag, was de rug van mijn zoontje tegen de lichtgevende achtergrond van zijn computerscherm.

“Danny, het is al drie uur ’s nachts!” waarschuwde ik.

“Ik kan niet slapen,” mompelde hij terug, zonder zijn hoofd om te draaien.

“Fat komt omdat je steeds spelletjes speelt. Je moet je computer uitzetten en jezelf ontspannen, om in slaap te kunnen vallen.”

“Dat heb ik geprobeerd, maar het werkte niet.”

“Hoe lang heb je het dan geprobeerd? Nee laat maar, het maakt niet uit. Maar dit loopt uit van de hand. Je cijfers dalen. Ga je wel slagen voor je eindexamen?”

Een lange stilte viel, en toen zei Danny: “Nee.”

Hij bleef doorspelen, en de kleurrijke scenes op zijn scherm flikkerden en verschoven, terwijl hij door een of andere donkere grot navigeerde.

Ik sloeg mijn armen om hem heen en om hem te kalmeren. “Danny, ik wil dat je NU dat spel uitzet. Je moet echt gaan slapen.”

Zuchtend zette Danny het spel uit en ook zijn computerscherm, waardoor de kamer in totale duisternis werd gehuld. Ik vond de lichtschakelaar, deed het licht aan, en keek toen toe hoe Danny zichzelf moeizaam van zijn computerstoel naar zijn bed verplaatste. Hij leek totaal uitgeput.

“Danny, dit moet echt stoppen! Vanaf morgen ga je gewoon op tijd slapen en ik ga er zelf toezicht op houden.”

Hij gromde wat vanuit zijn bed, maar ik reageerde er niet op en bleef nog even staan kijken, om er zeker van te zijn dat hij daadwerkelijk in zijn bed bleef liggen. Na een paar minuten vertrok ik weer, maar liet zijn deur open staan en liep naar mijn eigen slaapkamer. Ik kroop weer in bed, maar had moeite om weer in slaap te vallen. Ik kan zelf ook helemaal niet tegen onvoldoende slaap, dus het was een teken van mijn moederlijke zorg, dat ik de drastische stap had genomen om de wekker te zetten voor midden in de nacht, om Danny naar bed te sturen.

Zoals te verwachten, was ik de volgende dag dus minder uitgerust dan normaal. Wakker worden midden in de nacht maakt het mij ook moeilijk om op te staan, maar niet zo moeilijk als het voor Danny was.

Ik liet hem zo lang mogelijk liggen, maar uiteindelijk moest ik hem toch wakker maken. Want het wennen aan een beter slaapritme begint met vroeger opstaan.

“Danny!” riep ik, terwijl ik hard op zijn deur bonsde. “Tijd om op te staan!”

Ik liep naar binnen. De berg onder de dekens bewoog niet. Ik schudde eraan. Niets! Als kind plaagde hij mij al door net te doen alsof hij sliep, dus ik kende zijn trucjes. Ik trok gewoon zijn deken eraf, om mijn giechelende, ondeugende zoontje tevoorschijn te halen. Hij had wel snel geleerd om zijn deken vast te houden, waardoor ik harder moest trekken, maar ik won altijd.

Maar toen ik nu aan zijn deken trok, was er helemaal geen weerstand. Met een krachtige ruk trok ik de deken van zijn bed af, en ik zag mijn tienerzoon liggen, rustig doorslapend. Ik zuchtte moedeloos en schudde zijn aan schouder tot hij bewoog.

“Sta op, Danny!”

Ik keek toe, hoe Danny begon aan een lange reeks van gaap- en strek-oefeningen, terwijl hij probeerde om uit zijn slaap te komen. Ik wachtte de hele tijd, klaar om meteen in te grijpen, als hij tekenen vertoonde dat hij weer zou gaan slapen. Gelukkig deed hij dat niet, hij ging rechtop zitten en staarde mij slaperig aan.

“Hoe laat is het, mams?” mompelde hij.

“Acht uur geweest. Je moet je klaarmaken voor school!”

“Mama, mijn eerste les is pas om tien uur! Ik sta echt wel op tijd op, dat zweer ik je!” En hij probeerde weer te gaan liggen.

“Echt niet, je staat nu meteen op! Want anders zul je vanavond weer niet moe zijn, als je om tien uur naar bed moet.”

“Tien uur?! Nee, ik ga echt niet naar bed om 10 uur!”

“Oké, elf uur dan. Maar niet later, en dan blijf ik bij je bed staan, tot je in slaap bent, dus denk maar niet dat je wegkomt met computerspelletje tot diep in de nacht. Je moet eerst betere cijfers halen, en een normaal slaapritme is de enige manier om dat te doen.”

“Maar ik kan nooit in slaap vallen!” klaagde Danny en hij stond op, met een T-shirt aan, maar zonder de onderbroek die hij wel aanhad, toen ik hem om drie uur ‘s nachts betrapte.

Zoals hij daar stond, was hij al iets groter dan ik, iets waarmee hij mij graag plaagde. Ik keek naar hem en glimlachte. Zijn warrige, blonde haar zat op een kunstige manier in de war. Als hij dat er niet de hele tijd zo uitgeput zou uitzien, dan zou hij inmiddels zeker al een vriendinnetje hebben.

“Maak je geen zorgen. Ik denk dat het tijd wordt dat we wat lichte medicatie proberen om je te helpen in slaap te vallen. De dokter heeft mij melatonine aanbevolen,” zei ik. Danny leek even over mijn voorstel na te denken.

“Ja, goed. Maar moet je me echt zo in de gaten houden?”

“Echt wel! Ik heb van alles geprobeerd maar jij blijft gewoon je computerspelletjes spelen. Desnoods blijf ik de hele nacht in een stoel op jouw kamer zitten wachten, als dat nodig is!”

Danny zuchtte en toen verscheen er een spotten glimlachje om zijn mond. “Oké, maar dat betekent wel, dat jijzelf degene bent die het slechtste slaapt.”

“Het lukt me wel,” zei ik en glimlachte terug. Ik gaf hem een knuffel en spoorde hem aan om snel naar school te gaan.

Op weg naar mijn werk dacht ik na over mijn eigen slaaptekort. Ik zou me inderdaad behoorlijk rot voelen, als ik de hele nacht in zijn slaapkamer moest opblijven. De vermoeidheid van vandaag was nog niets in vergelijking daarmee. Maar misschien hoefde ik alleen maar blijven tot hij aan in slaap was? Ja, en misschien maar een paar nachten. Maar voorlopig vereiste de correctie van Danny een serieuze inspanning van mijn kant.

Die ochtend op mijn werk ging het nog redelijk, maar tegen de middag was ik totaal uitgeput. Ik dronk een paar kopjes koffie, maar dat maakte mij alleen maar zenuwachtig, en het geeuwen en het knipperen met de ogen ging gewoon door. Misschien moest ik wel een paar snipperdagen opnemen, als ik nog minder slaap zou krijgen.

Tijdens de pauze opende ik Facebook om mijn feed te bekijken. Ik keek niet vaak, maar zo nu en dan stuurde een vriendin wel een grappige post, die ik dan meteen kon doorsturen. Geen post’s van vriendinnen dit keer, maar wel eentje van mijn ex-man. Wij waren alleen nog maar Facebook-vrienden vanwege Danny, en meestal negeerde ik zijn updates, maar deze keer kreeg ik een stomp in mijn maag!

“Janine is opgehouden met de pil! We gaan ervoor!”

Dat was op allerlei manieren verschrikkelijk. Ten eerste was hij al vader van Danny. En ten tweede, hoe smakeloos was het om op sociale media aan te kondigen dat je zonder condoom aan het neuken was? En ten derde, ik had altijd dolgraag een tweede kind gewild, voordat ik te oud was, maar Andre had dat nooit goedgevonden. Onze scheiding was al erg genoeg, maar om te horen dat hij nu toch nog een kind wilde nemen, van een meisje dat zijn dochter had kunnen zijn, dat was totaal onverteerbaar voor mij!

Mar mijn zoontje was een zegen voor geweest, tijdens de moeilijke tijd toen ik als een dwaas door het huis liep, en in een diepe depressie raakte. Het duurde ‘slechts’ een jaartje, maar ik nu stond nu weer stevig in mijn schoenen en vastbesloten om een goede moeder voor Danny te zijn. Want hij had het nog wel nodig!

“Hé Kristie! Hoe gaat het?”

Ik keek op en zag mijn collega Sofie naast mijn bureau staan. Ik lachte.

“Het gaat wel. Ik denk dat ik deze dag wel doorkom, maar ik weet niet zeker of het de rest van de week gaat lukken.”

Sofie kwam naast mij zitten. Zij was een paar jaar ouder dan ik en ze dacht dat zij alles wist, dus telkens als er een probleem opdook, kreeg ik goede raad van haar.

“Waarom kom je deze week dan niet door?” vroeg Sofie. Ik blies in mijn kopje voordat ik een slokje koffie nam, en haar doordringende ogen waren strak op mij gericht.

“Danny slaapt ‘s nachts helemaal niet! En zijn cijfers zijn heel slecht, dus ik moet laat opblijven om hem in de gaten houden, zodat hij een goede nachtrust krijgt!”

“Oh ja? Is dat niet een beetje overdreven? Hij is al zestien, en hij zou zichzelf al moeten kunnen beheersen. Bovendien lijd jij er zelf ook onder!”

“Ik ben het hem wel verschuldigd. Niet alleen omdat ik zijn moeder ben, maar ook voor zijn steun in de afgelopen tijd. En het verpest mijn slaap hoogstens voor een paar nachten,” zei ik met een vermoeide glimlach.

“Kun je dan niet beter in zijn slaapkamer gaan slapen? Op een veldbed of zoiets? Hij kan echt niet opblijven met jou in zijn slaapkamer.”

Ik dacht na over dat voorstel. Het was wel een beter idee dan wakker te blijven. Ik glimlachte naar mijn vriendin, en we giechelden samen, wat me altijd blij maakte. Sofie was onmisbaar geweest om mij terug te halen uit het zwarte gat van mijn depressie, waar ik in viel nadat Andre was vertrokken. Sofie had mij en Danny gered!

De rest van die dag sleepte zich voort, en ik was blij toen het eindelijk zover was, dat ik naar huis kon gaan. Ter voorbereiding van de komende de nacht zocht ik een kampeermatje in de kelder en legde het alvast op Danny’s kamer. Hij keek naar mij vanuit zijn bureaustoel, met een verbijsterde uitdrukking die mij precies vertelde, wat hij dacht van mijn plan.

“Elf uur, en geen minuutje later!” bracht ik hem in herinnering.

“Ja, ja,” zuchtte hij.

“En wat voor huiswerk heb je voor morgen?” vroeg ik.

“Wiskunde. Daar sta ik onvoldoende voor. De leraar zegt, dat als ik mijn best doe, ik wel een voldoende kan krijgen, maar daar ben ik niet zo zeker van.”

“Stap één is het verbeteren van je slaapritme!” zei ik.

Ik ging naar beneden en deed mijn dingen, totdat het bedtijd werd. Om half elf kleedde ik me om in mijn pyjama. Ik poetste mijn tanden, borstelde mijn haren, en verscheen precies om elf uur bij Danny’s slaapkamerdeur.

“Ik ben blij dat je het serieus neemt,” zei ik toen zag, dat mijn zoontje al in bed lag. Ik overhandigde hem een melatonine pilletje en een glas water en keek toe, hoe hij de pil doorslikte. Toen ging ik naar de thermostaat en zette de verwarming iets hoger.

“Warmte maakt het makkelijker om in slaap te vallen,” legde ik uit, waarna ik in mijn geïmproviseerde veldbed ging liggen.

Het was echt verschrikkelijk! De harde vloer, onder het dunne schuimrubber matje, leek haast mijn rug te breken. En als ik op mijn zijkant lag, kregen ik het gevoel dat ze ook gingen breken.

Ik zuchtte zacht, ik lag wel ongemakkelijk maar het was voor een goede zaak.

Ik sliep die hele nacht maar korte tukjes. Elke keer dat ik wakker werd, controleerde ik de diepe ademhaling van mijn zoontje, waarna ik zelf weer in slaap viel.

De ochtend leek lang op zich te laten wachten, en om half vijf gaf ik het maar op en ging mijn eerste kop koffie zetten. Ik voelde mezelf jaren ouder dan ik ben. Mijn gewrichten en spieren protesteerden hevig tegen een hele nacht ‘slapen’ op de vloer en ik wist zeker dat ik dat ik op het werk in slaap zou vallen. Ik kreunde toen ik dacht aan de week die nog voor mij lag.

Het enige positieve punt was, dat Danny vandaag al veel gemakkelijker wakker te krijgen was dan de dag ervoor, en hij leek ook in een veel beter humeur te zijn.

“Goedemorgen, mams! Dat melatonine spul werkt best goed! Ik voel me geweldig!” En hij sprong spontaan uit zijn bed!

“Nou, daar ben ik blij mee. Het valt niet mee, maar we zullen je wel weer op het rechte spoor krijgen!” Dat was bedoeld als grapje, maar het kwam oprecht over.

“Kom op, mams. Je hoeft dit echt niet langer te doen. Met alleen die melatonine gaat het al prima.”

Ik voelde de verlokking van mijn eigen bed, maar ik mocht het nu nog niet opgeven. Eén nachtje maakt geen nieuwe gewoontes aan, net zoals één zwaluw geen zomer maakt.

“Met mij gaat het wel goed. Ik zie je vanavond weer, zelfde tijd, zelfde plaats.” De bezorgdheid op Danny’s gezicht was duidelijk.

“Mama, je kunt niet elke nacht op de grond gaan slapen. Dat hou je echt niet vol!”

“Niets aan de hand. Laten we doorgaan tot en met volgende week.”

Sceptisch dekte niet de gezichtsuitdrukking van mijn zoon.

Op mijn werk ging het zoals te verwachten was. Ondanks een constante consumptie van cafeïne merkte ik dat ik bijna achter mijn bureau in slaap viel. Sofie redde mij door een piepschuim bekertje onder mijn kin te zetten. Ik zette me schrap en wist de rest van de dag wakker te blijven.

Thuis na het werk deed ik een dutje in mijn eigen bed, wat veel goedmaakte om mijn humeur en mijn energie weer op te krikken, ook al moest ik mijn wekker op de luidste stand zetten, om ervoor te zorgen dat ik op tijd wakker werd om het avondeten te maken.

Terwijl we zaten te eten, vroeg ik aan Danny hoe het op school was gegaan.

“Niet slecht. We kregen een onverwachts proefwerk, en ik denk dat ik het tamelijk goed heb gemaakt. Net voldoende, denk ik.”

“Geweldig! Laten we zo doorgaan!” Dit kleine beetje vooruitgang leek mijn strategie te bevestigen.

Na het eten sleepte de avond zich voort. Ik wilde het liefst gaan slapen, maar ik was ook bang om zelfs maar in de buurt te komen van die verdomde kampeermat. Desondanks gaf ik mijzelf een schop onder de kont, toen het om half elf tijd werd om mijn tanden te gaan poetsen.

Gelukkig vond ik Danny opnieuw in zijn bed, en na de melatoninepil ging ik weer op het matje liggen, om daar te slapen. Ik hoorde Danny’s ademhaling al snel dieper worden, maar ik was zelf niet in staat om de slaap te vatten. Het maakte niet uit op welke manier ik lag, er knelde steeds iets, en ik dacht dat ik nieuwe blauwe plekken voelde ontstaan, bovenop de oudere blauwe plekken.

De gedachte aan hoe gemakkelijk het zou zijn om naar mijn eigen bed te gaan, brak bijna mijn wilskracht, maar ik dacht eraan hoe toegewijd Danny was geweest toen ikzelf veel moeite had met uit bed komen, toen Andre was vertrokken. Hoe zou een moeder minder toegewijd kunnen zijn dan haar zoontje?

Het was al na middernacht en ik was nog steeds niet in slaap! De kampeermat was buitengewoon ongemakkelijk. Ik staarde Danny’s bed. Dat leek zoveel comfortabeler! Wat zou ik er niet voor over hebben om daar nu in te liggen!

Het zaadje ontkiemde en groeide snel in mijn gedachten. Wat zou het voor verschil maken, als ik daar ging liggen? Ik had dringend een zacht oppervlak nodig om mijn heupen te ontlasten van die harde vloer. Misschien maar voor een paar minuten! Ik stond op en ging voorzichtig op Danny’s bed liggen, schrikkend van elk kraken van een veer. Ik keek naar Danny’s gezicht, maar hij sliep gewoon door. ten slotte lag ik bovenop zijn deken en voelde mezelf ontspannen. Dit lag veel lekkerder! Ik zou hier gewoon een tijdje blijven liggen en dan weer teruggaan naar de vloer. En na drie keer diep ademhalen viel ik in diepe slaap.

Sinds ik een klein meisje was, heb ik altijd al levendige dromen gehad. Dromen die mij zo voor de gek hielden, dat ik bij het ontwaken dacht dat ze daadwerkelijk gebeurd waren. Pas naarmate ik ouder werd, leerde ik ze te beschouwen als nep, zelfs als ze volkomen geloofwaardig waren. En die nacht ging het niet anders. Ik droomde dat Andre weer bij mij was en we genoten van het leven, en ik was gelukkig. We brachten een hele dag samen door, lachend en spelend, waarna we samen in bed belandden en intieme spelletjes speelden.

Andre had mijn seksuele lontje altijd weten aan te steken, en nu ook mijn droom. Zij aan zij liggend streelde hij mijn arm, terwijl zijn vingers kippenvel opriepen, en de tepels stijf werden op de toppen van mijn borsten. Mijn lichaam gloeide helemaal van binnen, en ik wilde zijn blote huid op de mijne voelen. Ik trok aan zijn arm, en nodigde hem uit om van achteren tegen mij aan te komen liggen. Mijn opwinding werd nog groter toen ik zijn erectie tegen mijn billen voelde. Ik duwde speels terug en voelde hoe zijn stijve staaf tussen mijn billen gleed. Hij duwde terug, en mijn kutje werd helemaal vochtig.

Maar die mooie droom werd plotseling verscheurd door de werkelijkheid, toen het alarm afging van mijn telefoon, die ik naast het bed op de grond had gelegd. Vlug pakte ik mijn telefoon om hem uit te zetten.

Ik keek naar Danny en knipperde met mij ogen. Waarom lag ik in Danny’s bed? Ik was toch bij Andre? Heel langzaam begon het echte leven zich weer aan te dienen. Andre had mij in de steek gelaten en wij bedreven de liefde nooit meer. Hij maakte mijn niet langer geil met zijn aanrakingen. Nou ja, corrigeerde ik mezelf, in het echte leven maakte Andre mij niet meer geil, maar in mijn droom deed hij dat zeker wel. Want ik kon het vocht in mijn slipje voelen. Ik voelde een vreemd soort schaamte, omdat ik opgewonden was geraakt in Danny’s bed. Gelukkig sliep hij nog en ik zou hem pas wakker maken, als ik mezelf weer in de hand had.

Douches zijn geweldig na een romantische droom, dus ging ik eerst een douche nemen. Ik deed mijn nachthemd en slipje uit en was verbaasd over hoe plakkerig mijn slipje was. Ja, het was echt een kletsnatte droom geweest! Ja, ik was botergeil! Het was heel lang geleden dat ik zo opgewonden was geweest. Langzaam streelde ik met mijn vingers over mijn kleverige kutje, en het genot was zo compleet dat mijn heupen onwillekeurig trilden. Ik trok aan mijn tepel en voelde een tinteling langs mijn ruggengraat flitsen. Terwijl de badkamer zich vulde met stoom, beefde ik met trillende benen, mijn kutje ritmisch in elkaar knijpend, één hand stevig vastgeklemd aan de douchekraan om mijzelf overeind te houden.

Toen ik eindelijk klaar was gekomen, met en euforisch hoogtepunt, ving ik een glimp van mezelf op in de spiegel. Rode wangen, plukjes blond haar die rond mijn gezicht zwierven, en een stralende uitdrukking op mijn gezicht. Precies zoals ik er altijd uit zag na het vrijen met Andre!

De gedachten aan mijn ex-man brachten mijn onzekerheid weer naar voren. Zou ik de rest van mijn leven alleenstaand blijven, botergeil en onbemind? Die verdomde Andre ook, met zijn stomme Facebook-berichten!

Glimlachend nam ik mijn tieten in beide handen en woog ze. Ze hingen een beetje maar hadden nog steeds de perfecte vorm! Met mijn duim raakte ik mijn tepel aan, die rozig en mollig was na mijn orgasme. Groot genoeg voor een flinke stroom moedermelk, zoals Danny als baby had ondervonden met zijn gulzige gesabbel. Ik liet mijn hand over mijn buik glijden, en fantaseerde dat er weer een baby in groeide, en een gelukkige glimlach verspreidde zich over mijn hele gezicht.

Ik staarde naar de vrouw in de spiegel, naar mijn schaamhaar, mijn royale borsten en mijn ronde heupen, en ik kwam langzaam weer tot mezelf. Wat was ik toch aan het fantaseren! Andre had mij verlaten omdat hij geen kinderen meer met mij wilde! En ik moest niet geloven in een wereld die ik niet meer had, en niet ergens over dagdromen, wat toch niet ging gebeuren. Ik schudde mijn hoofd vanwege mijn dwaasheid en stapte onder de douche vandaan, om mijn dag te beginnen.

Toen het eindelijk acht uur was, was het heel gemakkelijk om Danny wakker te maken. Hij knipperde maar een paar keer met zijn ogen keer en zei: “Dat melatonine spul werkt echt goed, mams! Ik word helemaal niet meer wakker in de nacht, en bovendien heb ik geweldige dromen!”

“Ik ben blij voor je, lieverd,” zei ik. Ik was zo moe dat ik hem bijna over mijn eigen droom had verteld, maar net op tijd herinnerde ik me, dat het nogal ongepast zou zijn. Om nog maar te zwijgen van het feit dat ik naast hem had geslapen, zonder dat hij het gemerkt had.

Danny maakte zich in recordtijd klaar voor school en verliet fluitend het huis. Ik glimlachte, toen ik zag welk effect een goede nachtrust op hem had. Mijn inspanningen waren zeker de moeite waard!

Het werk ging die ochtend prima. Beter dan de dag ervoor, hoewel er nog steeds tekenen waren van vermoeidheid. Maar wat mij het meest verbaasde, dat was mijn humeur. Ik was beslist heel vrolijk! En er was niet veel denkwerk voor nodig om te beseffen dat het heerlijke orgasme in mijn badkamer de oorzaak was van mijn vrolijkheid. Binnenkort zou ik weer zo’n droom moeten zien te krijgen! Maar wilde ik dat Andre weer in mijn dromen zou verschijnen? Nee, want dat verdiende hij niet!

Sofie merkte mijn goede humeur meteen en vroeg tijdens de lunch: “Heb je het nachtwaken opgegeven? Want je humeur lijkt vandaag veel beter.”

Ik schudde mijn hoofd. “Nee hoor, ook al stond ik op het punt om het op te geven. Maar op de grond slapen is wel heel erg hard. Ik moest op iets zachters gaan liggen, en Danny’s bed was half leeg, dus ik ging bovenop zijn deken liggen, en daar sliep ik als een roos.”

“Ben echt met je zoon naar bed geweest?” vroeg Sofie lachend.

“Oh stop! Waarom moet jij altijd meteen het ergste denken?”

“Omdat ik het leuk vind, als je ogen groot worden van schrik! Ga je vanavond weer met hem naar bed?” De ondeugende twinkeling in haar ogen sprak boekdelen.

“Plaag me niet zo,” lachte ik.

Die avond tijdens het avondeten dacht ik na over de situatie. Die rare suggestie van Sofie had zich in mijn hoofd genesteld! Het voelde ineens heel raar, om aan Danny te vragen of hij het goed vond dat ik het bed met hem deelde. Toen we bijna klaar waren met eten, besloot ik om die noot toch maar te kraken.

“Zeg Danny, ik hoop dat het jou niet uitmaakt, maar ik heb vannacht per ongeluk op jouw bed geslapen.”

“O ja?” vroeg hij met opgetrokken wenkbrauwen. “Nou, ik neem het je echt niet kwalijk, mams. Ik heb vorige week ook op de vloer geslapen. toen ik logeerde bij Jort en het was verschrikkelijk! Heb je nu beter geslapen?”

Ik knikte. “Ja, best goed eigenlijk. Ik voel me veel beter uitgerust vandaag.”

“Nou, maak je dan geen zorgen. Ik weet zeker dat ik het niet ga merken, Ik slaap nu als een roos. Maar je kunt het nog beter helemaal opgeven en terug gaan naar je eigen bed!” Hij grijnsde.

“Nee bedankt,” zuchtte ik. “Ik ga er voorlopig wel mee door, want jij lijkt het nu veel beter te doen. Hoe ging het eigenlijk op school?”

“Ik had een onvoldoende voor die test,” zei hij fronsend. “Maar de leraar zei dat ik volgende week een herkansing mag doen. En ik ga ervoor zorgen dat ik dan een voldoende haal!”

Ik voelde trots en vreugde, toen ik zag dat mijn zoontje de knop had omgedraaid en weer de slimme, ijverige scholier ging worden, die ik van vroeger kende. Al zou het betekenen dat ik de hele rest van het schooljaar als nachtwacht op zijn kamer moest blijven slapen, om hem te helpen met zij dagritme, dan zou ik dat graag voor hem doen.

Want hij had het echt nodig!

Die avond zat ik in de woonkamer te lezen, zonder echt de energie te hebben om iets anders te doen. Het boek dat ik aan het lezen was, bevatte een romantische liefdesscène, die mijn herinnerde aan mijn droom. Ik voelde mijn kutje tintelen, als reactie op die herinnering. Ik had nooit aandrang gehad om te daten, sinds ik uit mijn dip was gekomen na de scheiding, maar het werd misschien tijd om weer eens uit te gaan en aan mijn romantische behoeften te voldoen.

Toen ik mijn pyjama wilde aantrekken, merkte ik dat ik mentaal nog niet zo hersteld als ik had gedacht. Want in de badkamer lag mijn pyjamabroek, vies en ongewassen, zoals ik het vanmorgen had achtergelaten. Ik zocht in mijn ladekast en probeerde iets anders vinden om aan te doen, maar alles wat ik vond, was een nachtjapon en een paar flanellen pyjama’s.

Geen van beide was ideaal. Die nachtjapon was eigenlijk te kort om in de slaapkamer van mijn zoontje te dragen, en het flanel was veel te warm. Al zoekend vond ik niets dat comfortabel zou zijn.

Danny’s goede nachtrust was opdracht één. Neuriënd koos ik dus voor de korte nachtjapon en een slipje. Ik sliep immers niet onder zijn deken, maar er bovenop. Maar Danny moest wel in slaap zijn, voordat ik naast hem ging liggen.

Ik deed een kamerjas over mijn nachtjapon heen en ging met Danny mee naar zijn kamer. Na het tabletje melatonine viel hij al snel in slaap, wat mij toestond mijn om mijn kamerjas uit te trekken en zich bij hem te voegen, bovenop zijn deken. Ik zette mijn telefoon op trilalarm en legde hem onder het kussen. De spanning ebde snel uit mij weg en ik voegde mij bij Danny in dromenland.

Maar ik tuimelde van droom naar droom! Sexy feestjes en funky werkvergaderingen! Uitstapjes naar het winkelcentrum met een ander meisje, terwijl Andre jaloers naar mij keek. En toen die vreemde dromen tot bedaren kwamen, begon er een heel levendige droom. Ik was thuis, lag op mijn bed, naakt, maar deze keer zonder Andre. Mijn handen zwierven over mijn lichaam, bewegend van tiet naar clit en verder overal. Mijn clitoris klopte, en toen ik hem genoeg gekieteld had, begon ik mijn kutje met twee vingers te wrijven. Maar op een bepaald moment werd die droom toch weer raar, want het leek wel alsof ik drie handen had! Er was een hand op mijn kutje, een andere hand op mijn borsten en nog een derde hand die over mijn dijbeen wreef!

Ik bleef mijn klitje masseren, en de tintelingen in mijn maag groeiden elke seconde. Toen voelde ik het aankomen, mijn eerste droomorgasme, mijn lichaam spande zich om mijn seksuele energie te laten ontsnappen en toen ... toen werd ik wakker!

Zachtjes kreunend, en teleurgesteld omdat het hoogtepunt mij was onthouden, kwam ik terug in de echte wereld. Ik voelde dat ik nog in dezelfde positie lag als in de droom. Mijn ene hand zat in mijn slipje, die vingers waren nat. Mijn andere hand rustte op mijn borsten, terwijl mijn derde hand op mijn blote dijbeen lag.

Mijn DERDE hand ??

Naast mij hoorde ik de regelmatige ademhaling van mijn zoon. Hij was naar mij toe gerold, zijn been lag over mijn been heen en zijn hand lag op mijn binnenkant van mijn dijbeen! Ik gilde bijna van schrik! Vlug trok ik mijn hand uit mijn slipje en duwde mijn nachtjapon naar beneden, maar ik liet die derde hand liggen, waar hij lag.

Sliep Danny?

Mijn hart bonkte omdat ik in zo’n rare situatie terecht was gekomen. Wat kon ik doen? Zijn hand verschuiven en het risico lopen om hem wakker te maken? Of hem met rust laten, in de hoop dat hij zijn hand zelf zou weghalen? Of wegrollen en hopen dat hij dan niet wakker werd?

Verstijfd van besluiteloosheid, tikten de seconden voorbij. Ik was nog steeds opgewonden door mijn droom, en Danny’s hand voelde echt heel lekker aan. Af en toe verschoof die hand een klein beetje, waarbij elke streling kippenvel veroorzaakte en een golf van warmte naar mijn kutje stuurde.

Danny was nog in slaap! Dat moest gewoon. Ik hoopte echt dat hij sliep, en dat hij mij onbewust betastte. Ik hield mijn ogen gesloten, probeerde mezelf te kalmeren, en voelde zijn hand een fractie hoger op mijn dijbeen bewegen. Mijn hart kromp ineen toen zijn vinger het kruis van mijn slipje bereikte.

Wat kon ik doen? Het laatste wat ik wilde was hem wakker maken, maar zijn hand kon daar echt niet blijven! Maar Danny’s strelingen leidden mijn hersenen af. Wanneer was die hand zo groot en sterk geworden? De hand bewoog zich opnieuw, en de duim gleed onder de zoom van mijn slipje! Ik onderdrukte een kreun terwijl hij over mijn schaamlippen wreef, maar deze keer onder het slipje! Maar nu zou hij vast wel gaan stoppen, of zou hij niet? Misschien als ik heel stil bleef liggen?

Nog één keer wreef de duim over mijn blote schaamlippen, waardoor mijn kutje zich van begeerte samenkneep. Die duim trilde even en mijn hele lichaam reageerde! Dit mocht zo niet doorgaan! Met kloppend hart probeerde ik om mijn aller moederlijkste stem te gebruiken:

“Danny, lieverd, draai je eens om,” fluisterde ik.

Tot mijn grote opluchting rolde Danny zich op zijn rug, waardoor mijn been vrijkwam, en ik kon opstaan. Mijn hart klopte hevig. Ik ging naar de badkamer om wat water op mijn gezicht te spetteren, in de hoop wat af te koelen. Verwarring vulde mijn geest. Had Danny zich misschien naar mij toegedraaid toen ik in mijn slaap met mezelf speelde? En wat zou er gebeurd zijn, als ik NIET wakker was geworden?

En dan was er ook nog de kwestie van mijn afgebroken hoogtepunt! Mijn kutje jeukte nog steeds van begeerte, omdat ik nog maar enkele minuten geleden zo dichtbij een orgasme was geweest. Het was niet het moment om daar nu wat aan te doen, maar het liet me wel in een verhoogde opwinding achter. Tja, wat is eigenlijk de vrouwelijke term voor blauwe ballen? Roze eierstokken?

Toen mijn hartslag voldoende was bedaard om weer aan slapen te kunnen denken, ging ik toch maar naar mijn eigen bed. Ik was wel bang dat ik niet zou kunnen slapen, maar gelukkig viel dat mee. De oplossing was om nergens meer aan te denken, en VOORAL niet aan Danny’s hand op mijn dijbeen!