Louise Blijft Thuis - 2

Het vervolg waarin Louise Daniel een stuk beter leert kennen voor wat ze ooit voor mogelijk had gehouden.
Nadat ze na een zwemles in het meer thuiskwam, was ze bijna doornat van een aankomende stortbui…

“Uw bad is klaar juffrouw, ” zei Hilde het kamermeisje toen ze op de kamer van Louise kwam.
“Zal ik U helpen met uitkleden?”
Louise knikte. Hilde hielp haar uit de kleren en Louise liet zich in het warme water zakken.
“Heeft U zo getranspireerd juffrouw? ” vroeg Hilde ongerust toen ze de vochtige onderkleding van Louise op pakte.
Louise begon te lachen.
“Nee hoor, eigenlijk is het een geheimpje maar als jij niks door verteld mag je het wel weten. Ik heb vanmiddag zwemles gehad.”
Hilde keek Louise verrast aan.
“En van wie dan wel,” vroeg ze nieuwsgierig.
“Van Daniel de zoon van de jachtopziener. Het is een hele aardige jongen en hij kan het heel erg goed.”
“Wat kan hij dan zo goed?” durfde Hilde te vragen.
“Ja, zwemmen natuurlijk. Wat dacht jij dan?”
Het werd even stil. De dienstmeid stond even na te denken over wat er dan wel niet gebeurt kon zijn.
Ze kende Daniel niet zo goed.
‘Als hij het dan maar bij zwemmen gelaten heeft,’ dacht ze.
‘Mensen van ons slag gaan niet om met de bewoners van het Huis. Zelfs niet met Louise.’

Toen Louise aan het diner zat met haar gouvernante, vertelde ze dat ze, om haar gezelschap te houden Annetee haar nicht had uitgenodigd voor een paar dagen.

Louise zag haar wereld in één klap in elkaar instorten.
Ze had eigenlijk hele andere plannen gemaakt.
‘Wat nu? Ik heb morgen weer met Daniel afgesproken!’ bedacht ze.

Louise keek haar gouvernante kwaad aan en stond op.
“Volgende keer als U weer eens zo’n goed idee heeft, wil ik het graag van te voren weten! Voor U gezelschap voor me uitnodigt als het kan.”

Stampvoetend als een verwend kind, verliet ze de eetzaal, en ze liet haar gouvernante geschrokken achter.
Die was verbijsterd dat haar pupil zo heftig reageerde. Dat was ze helemaal niet van haar gewend.
Louise was meestal heel blij als haar nicht op bezoek kwam.

O-O-O-O

De volgende morgen was Louise al vroeg op. Ze liep het bos in, op zoek naar Daniel. In de verte hoorde ze dat er iemand hout aan het kappen was.
Vol verwachting om de zoon van de boswachter weer te ontmoeten liep ze op het geluid af.

De hele nacht had ze in haar bed liggen woelen en aan hem gedacht.
Als ze even sliep droomde ze weer van de zwemles die ze met Daniel had gehad.
Ze dacht aan zijn stoere lijf waarmee hij tegen haar aan had gelegen.
En de kussen die ze elkaar hadden gegeven…

Al van een afstandje zag ze hem tussen de bomen staan.
Met ontbloot bovenlijf was druk in de weer met een grote bijl om op een boomstam te hakken.
Toen hij haar zag gooide hij het gereedschap op de grond en keek haar aan.
“Goedemorgen juffrouw. U bent ook al vroeg op,” zei hij tegen haar.
Louise zei niets. Ze liep op hem af en sloeg haar armen om hem heen. Ze drukte gelijk haar lippen op zijn mond en duwde haar tong tussen zijn lippen om hem vol passie te kussen.

“Ik moest je even zien en even voelen Daniel,” zei ze zachtjes tegen hem. Ze kneep in zijn gespierde bovenarmen.
Ze duwde haar onderlichaam verlangend naar contact naar zijn lichaam tegen hem aan.
Door haar dunne kleren heen kon ze voelen dat Daniel een flinke stijve had gekregen. Ook hij durfde nu het slanke lichaam van de jonkvrouw te betasten.
Louise knoopte zijn broek los en nam zij erectie in haar hand.
Daniel zuchtte diep. Louise droeg een paar kanten handschoentjes die hem meer dan een opgewonden gevoel bezorgde nu ze zijn staalharde pik vast hield.
Louise keek geconcentreerd naar zijn vuurrode eikel in afwachting wanneer zijn zaad er weer uit zou spuiten terwijl ze hem rustig aftrok.
Dat vond ze zo een opwindend als dat gebeurde.
Daniel voelde al snel dat hij op het punt stond dat hij klaar ging komen.
Hij keek naar zijn knappe meisje dat haar best deed om hem van de spanning in zijn scrotum af te helpen.
“Ooooh jaaah Louise het komt bijna hoor,” kreunde hij.
Toen Lousie dat hoorde trok ze nog harder een zijn stijve en ze zag dat er toen een paar flinke stralen zaad uir zijn stijve pik spoten. Ze kon nog net voorkomen dat hij haar jurk onder spoot.
Louise gaf haar hijgende vriendje een kus en gng over tot de orde van de dag.

“Ik heb slecht nieuws. Ik krijg bezoek dus ik kan je niet op komen zoeken schat.” vertelde ze. “Pas weer over een paar dagen.”
Daniel keek haar een beetje verdrietig aan.
“Kan ik niet in het Huis komen werken? Dan kunnen we elkaar misschien wel vaker zien!” vroeg hij toen.
Aan die mogelijkheid had Louise nog niet gedacht. Blij keek ze hem aan. “Dat is echt een goed idee joh!” riep ze vrolijk. “Als ik terug ben in het Huis ga ik dat gelijk regelen!”
Ze draaide om en nam afscheid.
Ze wierp hem verliefd een handkus toe en spoedde zich terug naar het Huis…met spijt dat ze niet langer bij hem kon blijven en vlinders in haar buik wandelde ze terug naar het Huis.

“Ik heb de dokter ontboden om te zien of U al fit genoeg bent om te reizen juffrouw,” zei haar gouvernante streng toen Louise terug was van haar wandeling.
De schrik sloeg haar om het hart toen ze dat hoorde.
‘Wat? Reizen? En Daniel dan?’ schoot door haar gedachten.

Louise keek de vrouw hooghartig aan. Ze begon een steeds grotere hekel aan die vrouw te krijgen. Die vrouw was druk bezig om zonder dat ze het wist een eind aan haar geheime liefde,
Ze had een vreselijke hekel aan dat geregel achter haar rug om.
Zonder dat die vrouw het wist was ze flink roet in haar eten aan het gooien. Waar haalt ze het vandaan om me te laten onderzoeken! Trouwens ik heb gehoord dat die nieuwe dokter een vreemde kwast is. Iedereen klaagt er over.

Louise liep zonder verder en woord te zeggen naar haar kamer.
‘We zullen wel zien’ dacht ze.
Na een uur hoorde ze dat er een rijtuig met krakende wielen in het grind, voor het Huis stopte. Kort daarna werd er op haar kamerdeur geklopt.
“De dokter is er juffrouw, ” zei de gouvernante.
Ze kwam samen met de man haar kamer in en ging zitten, en de man stelde zich voor.
Hij zag er flamboyant uit. Hij droeg een zwart pak, een lange witte sjaal en zijn brede hoge hoed stond scheef op zijn hoofd.
Hij plukte zenuwachtig aan zijn sikje toen hij de jonkvrouw zag.
“Ik ben de geneesheer, ” zei hij vrolijk, en hij gaf Louise terwijl hij een buiging voor haar maakte een hand.

“Wat komt U hier doen?” vroeg Louise.
“Het gaat niet goed met U jonge dame. Anders was ik er niet!”
Hij lachte zelf om zijn opmerking.
Hij wees naar de gouvernante. “U moet weg. Ik moet alleen zijn met de patiënte! Hop Hop Hop! Eruit!!”
De gouvernante stribbelde nog wat tegen maar ze liet uiteindelijk de dokter met zijn patiënte toch alleen.

“Zo die is weg,” zei de dokter. “We hebben geen bemoeial nodig.
Wat jij?”
“U heeft helemaal gelijk dokter,” zei Louise.
“Wat scheelt eraan, jongedame,” vroeg hij.
Louise trok haar schouders op. “Ik weet het niet precies, dokter.”
“Haa, kijk daar hou ik nou van, een patiënte die ziek is maar niet weet wat ze mankeert! Dat is pas een echte uitdaging!” riep hij vrolijk.
Hij sprong in de lucht en begon te ijsberen door de kamer.
“Kleed U maar helemaal uit! Dan zal ik U eens goed onderzoeken.” “Echt? Helemaal?”
“Niet zo verlegen jongedame. Ik ben de dokter. Trouwens anders kan ik je toch niet onderzoeken?” ‘Daar had hij wel een punt,’ dacht Louise. Maar toch vond ze het een vreemd idee om zich uit te kleden voor een man die ze niet kende. Dat zou ze eerlijk gezegd liever voor Daniel doen als ze daar de kans voor kreeg.

Toen ze uitgekleed was ging de dokter voor haar staan. Hij bekeek haar van top tot teen.

“Die jeugdigheid hé,” lachte hij terwijl hij weer aan zijn sikje trok.
“Om te beginnen geef ik je een groot compliment. Je ziet er prachtig uit, jongedame!”
Hij begon haar lichaam overal te bevoelen. Hij sloeg geen plekje over. Hij brabbelde wat binnensmonds en liep een paar rondjes om haar heen.
“Er moet toch wat met je aan de hand wezen? Maar tot nu toe kan ik niks vinden. Volgens mij ben je zo gezond als een vis.
Buk eens voorover, raak je tenen eens aan.”
Hij ging achter haar staan en spreidde haar billen.
“Dit kan even ongemakkelijk aanvoelen wat ik nu ga doen.”

En het voelde ook ongemakkelijk.
De dokter duwde in een keer zijn vinger in haar sterretje.
Hij bewog zijn vinger diep in haar kontje
“Au!!” schreeuwde Louise. “Wat doet U nu??”
“Ik mag geen mogelijkheid uitsluiten,” gromde hij zacht.
Hij trok zijn vinger weg en zei dat hij niks bijzonders had opgemerkt. ‘Gelukkig maar,’ bedacht Louise.

“Kom maar overeind en ga maar dwars op het bed liggen, en spreid je benen.”
Louise begon dit onderzoek steeds vreemder te vinden.
De arts bekeek haar vagina aandachtig.
“Heeft U wel eens gemeenschap gehad? Ook niet stiekem met verschillende partners?”
“Wat is dat? Gemeenschap?”
“Niet dus,” constateerde de dokter. “Verlicht U zichzelf wel eens?”
“Wat bedoeld U daar nu weer mee,” vroeg Louise die vond dat de dokter wel hele vreemde vragen begon te stellen.
“Wrijf je er wel eens over,” en hij wreef zacht over haar spleetje.
Louise kreeg een aangenaam kriebelend warm gevoel in haar kutje.
Hetzelfde als toen Daniel er even aan gezeten had.

“Ik zal je voor één keer helpen,” zei de dokter.
“Daarna moet je het zelf doen.”
Hij maakte zijn vingers goed nat en begon haar clitoris te stimuleren.
Er nam een wellustig gevoel bezit van haar lichaam zoals ze nog nooit beleefd had. Dit voelde anders dan de vorige keer.
Louise begon steeds sneller te hijgen.
Het duurde dan ook niet lang totdat ze haar eerste orgasme onder de vingers van de dokter bereikt had.
Met een beschaafd gilletje kwam het jonge meisje klaar.

“Zo,” zei de dokter. “Hoe was het, voel jij je al wat beter? ” vroeg hij toen hij zijn handen stond te wassen.
“Heerlijk dokter,” zei ze tevreden over de behandeling.

“Om te beginnen doe je dit twee keer op een dag. Voor je op staat en voor je gaat slapen. Het is natuurlijk altijd beter als je vriendje het doet.” En hij gaf haar een knipoog. “Er is niks zo erg als een sexueel gefrustreerde tiener,” mompelde hij.
“En je bent fit genoeg om te reizen hoor!”
De schrik sloeg Louise om het hart toen ze dat hoorde.

“Dat kan echt niet hoor dokter, ik wil niet naar Frankrijk. Niet nu.” Protesteerde ze.
De arts zag de wanhopige blik in de ogen van het naakte meisje.
Hij lachte. De juffrouw had vast en hele goede reden om dat te zeggen bedacht hij. “Goed ik praat wel even met je gouvernante. Dat komt helemaal in orde.”

De dokter maakte de gouvernante wijs dat Louise veel moest wandelen en tussen door moest rusten.
“Stoor haar niet, anders word het haar te veel.
Vooral niet als ze alleen op haar kamer is.
Laat haar zoveel mogelijk met rust. Ze is behoorlijk overspannen volgens mij.
Ze mag alleen maar leuke dingen doen.
En vooral niet reizen, want dat overleeft ze niet!
Ik denk dat ze ernstig ziek is. En U mag haar vooral niet tegenspreken want dan word het nog erger.”

De dokter had het flink aangedikt. Hij bezorgde Louise hiermee een goed excuus waardoor ze vrij was om te doen en laten wat ze zelf wilde.

Louise bleef alleen achter op haar kamer. Ze dacht aan wat de dokter bij haar gedaan had.
‘Zou ik het nu nog een keer kunnen?’ dacht ze.
Ze streelde zich tussen haar benen en dacht aan Daniel.
Haar spleetje werd gelijk een beetje vochtig.
Zachtjes raakte ze zichzelf aan.
Ze schokte toen ze haar gevoelige plekje aan raakte.
‘Ooo, wat zou het fijn zijn als Daniel dit bij me zou doen,’ fantaseerde ze. Maar dan wel beter dan de vorige keer.
Ze begon steeds sneller over haar gleufje te wrijven.
Twee keer op een dag, had de dokter gezegd, en ik doe het nu al!

Louise begon zichzelf heerlijk te vingeren.
Ze lag kreunend met haar benen wijd met zichzelf te spelen.
Haar grotje was zo nat dat ze met gemak een vinger in haar spleetje kon duwen.
Nu begon ze al twee handen te gebruiken.
“Ooooo wat is dit heerlijk, ” kreunde ze hardop.
De spanning in haar kutje werd steeds erger.
Haar aankomende orgasme bouwde zich langzaam op.
Ze zette door.
Dit wilde ze gewoon voelen. Net als vanmorgen.
‘Doorgaan tot je dat heerlijke gevoel weer krijgt,’ dacht ze. ten slotte had de dokter het goed voorgedaan.
Ze bewoog steeds sneller haar vingers over haar intiemste plekje.
Ze ging net zo lang door totdat ze haar heerlijke gevoel weer kreeg.
Met een langgerekte schreeuw kwam ze in een korte tijd voor een tweede keer klaar.

O-O-O-O

Louise haar nichtje Annete diende zich de volgende dag aan.
Ze arriveerde in een open rijtuig. Een grote koffer getuigde ervan dat ze voorlopige wel even een tijdje zou blijven.
Nadat het personeel haar geïnstalleerd had in één van de gasten kamers, zocht ze Louise op die in de salon naar buiten zat te staren.
“Hoe gaat het met je, ” vroeg Annete.
“Och gaat wel. Ik heb gisteren bezoek gehad van de dokter.
Hij zei dat ik nog niet mag reizen. Ik moet rustig aan doen.”
Annete bekeek haar nichtje.
“Je ziet er ook een beetje pips, zullen we een stukje gaan wandelen?
Of misschien paardrijden in het bos?
Een beetje frisse lucht zal je vast goed doen!”

Dat paardrijden vond ze wel een goed idee. Louise gaf de stalmeester opdracht om twee paarden te zadelen en voor het Huis neer te zetten. Samen reden Louise en Annete te paard het bos in.
“Ik ben altijd blij als ik hier ben, ” zei Annete.
“Het prachtige bos, de heerlijke geuren, de zingende vogels, en mijn mooie nichtje.”
Louise lachte. “Dat mooie valt wel mee hoor!”
“Ben jij nog geen ridder op een wit paard tegen gekomen?” vroeg Annete.
“Waar hier?” Louise keek haar nicht onderzoekend aan.
“Ja gekkie, ik bedoel of je nog geen huwelijks aanzoek gehad hebt.”
“Nee, ik zou niet weten van wie.”
“Nou,” ging Annete verder. “Je bent een mooi meisje, dat zal echt niet lang meer duren hoor!!”

Louise hield haar paard in en stapte af, er was en open plek in het bos waar een rustplaats was waar je rustig kon gaan zitten.
“Dus je hebt nog geen ervaring met jongens?”
Annete bond haar paard vast naast dat van Louise.
“Nee niet echt. Mams zegt dat ik daar nog even mee moet wachten.” “Verstandig besluit,” zei Annete.
“Ik vind mezelf ook nog veel te jong voor jongens.”

Daar vertelde Annete de halve waarheid.
Ze voelde zich in het echt veel meer aangetrokken tot meisjes. In het diepste geheim natuurlijk, want als iemand van de familie daar achter kwam werd ze vast opgesloten in één of ander gesticht. Of erger nog…, Een nonnenklooster waar ze voor de rest van haar leven zou moeten blijven. De schande die over de familie zou vallen als dat uit zou komen, zou onherstelbaar zijn.

Ze keek verliefd naar haar nichtje. Wat was ze mooi.
Annete ging naast Louise zitten en gaf haar spontaan en kus op haar wang.
“Wat doe jij nou? ” vroeg Louise geschrokken.
“Gewoon, ik geef je een kus, dat mag toch wel? ”
“Ik vind dat raar, ” zei Louise. “Dat doen meisjes toch niet bij elkaar?”
“Dat is niet raar, ” zei Annete. “Kom doe het ook maar eens bij mij.”
Ze keerde haar wang naar Louise toe.
Die tuitte haar lippen, ze wilde geen spelbreker zijn.
Op het moment dat ze haar wilde kussen draaide Annete haar gezicht naar haar toe zodat Louise zonder dat ze het zelf wilde Annete vol op haar mond kuste.
“Getver stommerd Annete,” riep Louise. “Doe niet zo gek joh!!”
Annete glimlachte. “Je hebt mooie zachte lippen Louise, zal ik je eens leren hoe je echt moet kussen? Als je een vriendje krijgt dan weet je ten minste wat je moet doen. Dan sta je niet voor gek!”

Louise keek om zich heen. “Je hoeft niet bang te zijn hoor. We zijn hier alleen. ”
“Dat is gek, dat doen meisjes niet met elkaar,” zei Louise.
“Dat moet je niet zeggen. Ik heb het van Victoria geleerd, een vriendin van me,” vertelde Annete.
Louise vond het toch raar. En ze had het al met Daniel gedaan, dus ze wist al hoe het moest. Maar dat kon ze natuurlijk niet tegen Annete vertellen. Dat moest geheim blijven.
“Goed, maar niet te lang hé.”
Ze moest er niet aan denken dat ze hier betrapt zouden worden door de jachtopziener of erger nog, door Daniel! Want die kende haar nicht niet.

“Goed we duwen onze monden tegen elkaar. Je moet wel door je neus ademen hé, anders stik je,” lachte Annete.
“En dan duwen we onze tongen tegen elkaar aan.”

Annete omhelsde Louise en hield haar hand achter haar hoofd.
Ze drukte haar lippen tegen die van Louise die langzaam haar mond open deed. Annete raakte de tong van Louise aan, en al snel waren de meisjes elkaar aan het tongen.
Annete liet het daar niet bij. Ze legde nu een hand op één van Louise haar borstjes en begon er zacht over te wrijven.
Annete verwachte dat haar nichtje haar hand wel weg zou duwen, maar ze liet haar gewoon haar gang gaan. Toen knoopte ze de blouse van Louise open en duwde haar hand naar binnen.
Ze voelde gelijk waarom haar hand niet werd weg geduwd.
Onder de stof van haar hemd voelde ze dat Louise haar tepeltje’s stijf waren geworden.
Ze kneep zacht in het harde puntje met haar vingers.
Louise kreunde zacht in de mond van Annete.
“Vind je dit zo lekker dan?” vroeg Annete.
Louise schaamde zich een beetje maar knikte toch van, ‘ja’.
“Dan zal ik je eens verwennen,” zei Annete.
Ze deed de rest van de knoopjes open en ontblote de blanke borstjes van Louise.
Ze kuste één voor één de tepels van het meisje, en begon haar borsten een beetje te masseren.
“Vind je het nu niet meer vreemd? ”
“Jawel, ” zei Louise. “Dat wel, maar ik vind het zo’n lekker gevoel als je dat doet.”
“Word je poesje nu ook een beetje vochtig? ” Louise knikte.
“Vast wel, ik heb dat jeukende gevoel weer in mijn buikje. Gek hé?”
Nu ze toch zover was, vertelde ze wat de dokter haar gisteren geleerd had.
Annete begon de onschuld van haar nichtje steeds interessanter te vinden.
“Weet je wat. Kleed je maar weer aan dan gaan we terug.
Dan zal ik je thuis eens een heerlijk gevoel bezorgen.
Ze gaf Louise nog een heftige tongkus en hielp haar met het dicht maken van haar blouse.“