“Heeft U vannacht een ongelukje gehad juffrouw? ” vroeg Hilde het kamermeisje van Louise, toen ze haar bed verschoonde.
Ze zag een beetje bloed op het onderlaken van haar bed.
Louise keek haar geschrokken aan. Dat had ze zelf nog niet eens opgemerkt.
“Euh nee, ik weet niet hoe dat komt. Ga maar door met je werk en laat het niemand zien alsjeblieft.”

Louise liep na het ontbijt naar de bibliotheek van haar vader.
Daar zou ze misschien wel de oplossing kunnen vinden voor wat er gisteren gebeurt was.
‘Ik heb gelukkig na het bezoek van Daniel geen pijn meer gehad,’ dacht ze.
Toen ze wakker werd had ze weer dat heerlijke kriebelende gevoel tussen haar benen gehad.
louise had weer net zolang met zichzelf liggen spelen denkend aan de stijve van Daniel tot ze haar gevoel weer had gekregen.
Ze had zelfs twee vingers, diep in haar gaatje gestopt en gelukkig nergens geen last meer van gehad.
Toen ze haar orgasme kreeg dacht ze aan Daniel.
Met zijn tong was het toch wel tien keer fijner, vond ze.

Louise zocht en vond het antwoord in één van de vele boeken die in de bibliotheek stonden.
Het was wel even een gezoek geweest tussen de wel honderden boeken, maar uiteindelijk had ze toch een antwoord gevonden.
Tot haar opluchting las ze dat dit bij iedere vrouw gebeurde als een man en een vrouw het voor de eerste keer met elkaar deden.
Nu wist ze ook gelijk dat het beter was dat Daniel zijn zaad maar beter niet in haar moest spuiten, anders kregen ze misschien moeilijkheden waar ze niet op zaten te wachten.

Opgelucht liep ze na haar studie het park in voor haar ochtend wandeling.
Het beloofde weer een mooie warme dag te worden vandaag.
Louise liep diep in gedachten over wat er vannacht gebeurd was met Daniel.
Eigenlijk had hij gewoon door kunnen gaan met waar hij mee bezig was, tot hij zijn zaad spoot, bedacht ze.

Ze wandelde langs de opslagplaats waar de tuinmannen hun gereedschap opbergen en ze hoorde een paar stemmen, waarvan ze er één van herkende.

“Volgens mij heeft de juffrouw vannacht een avontuurtje gehad, liefje, ” hoorde ze Hilde haar kamermeid zeggen.
Louise keek stiekem door een kiertje van de deur. Ze zag Hilde staan. Ze hield haar jurk omhoog en een man die ze kende als één van de tuinmannen, hield zijn hand tussen haar benen.
“O ja, ” zei hij. “Hoe weet je dat? ”
“Ik zag een beetje bloed op haar bed, bloed dat je hebt bij de eerste keer hebt. Het was te weinig voor het maandelijkse ongemak.”

Louise zag dat de man zijn hand snel op een neer begon te bewegen. “Ooo jaah, wrijf over mijn kut,” hijgde Hilde opgewonden .
Louise kreeg het er zelf ook warm van toen ze zag hoe haar dienstmeid stond te hijgen.
Ze zag hoe Hilde al snel haar orgasme kreeg.
Louise wist uit ervaring dat ze haar gevoel had gekregen door de hand van de tuinman.
Toen ze uit stond te hijgen liet de tuinman Hilde omdraaien.
“Hou je vast aan de tafel Hilde, ” zei hij tegen haar.
De tuinman liet zijn broek zakken en trok Hilde haar rok omhoog.
Met een harde beweging duwde hij zijn lange stijve pik tussen haar blanke billen.
Hilde gaf een harde gil toen ze hem in zich voelde.

“Oooo jaah, ” kreunde ze. “Jaaah, neuk me.
Duw die dikke paal in m’n kut!!! ”

Louise zag dat Hilde haar borsten bloot maakte zodat de man ze vast kon pakken.
Ze schudde bij elke stoot aan haar lichaam heen en weer.

Louise stapte nu brutaal de schuur in.
Ze wilde wel eens van dichtbij bekijken wat die twee aan het doen waren.
Hilde en de tuinman schrokken natuurlijk van dit onverwachte bezoek. “Wat zijn jullie daar aan het doen? ” vroeg ze geïnteresseerd.
“Dit heeft toch niks met werk te maken?”
De tuinman trok snel zijn broek omhoog, en Hilde stamelde allerlei excuses.
Louise vouwde haar armen over elkaar en liet ze even op adem komen.
“Betaalt mijn vader jullie hier voor? Om van die vreemde dingen met elkaar te doen? En waarom stoppen jullie nu eigenlijk? Mag ik het niet zien?”
Ze kreeg natuurlijk geen antwoord.
“Laat je broek weer eens zakken tuinman,” zei Louise.
“Ik wil wel eens zien wat jij dat hebt! En waarom jij zo tegen Hilde haar achterwerk stond te duwen.”

De twee werknemers realiseerden zich dat zij, ondanks haar jonge leeftijd de baas was over de twee bedienden van haar vader.
Ze hadden maar te doen wat ze hun opdroeg.
En dat ze ook maar beter konden doen wat Louise vroeg voor ze het tegen haar vader zou vertellen.

Een beetje schuchter keek de man haar aan.
“Als jullie niet doen wat ik zeg, zal ik dit aan mijn vader moeten rapporteren als hij weer terug is, ” zei ze.
De twee keken haar aan, en ze zagen dat ze het echt meende.
Ze waren het niet gewend van de juffrouw dat ze zo op haar strepen stond.
Ook Louise zelf deed dit nooit, maar ze vond dat ze de kans om eens te zien hoe andere mensen het met elkaar deden niet voorbij mocht laten gaan.
“Als jullie niet luisteren worden jullie misschien wel op staande voet ontslagen,” commandeerde Louise.
“En mijn vader heeft geschreven dat ik nu alles mag regelen wat er hier in Huis gebeurd.”

De tuinman die wel inzag dat hij gaan andere keus had, liet zijn broek weer zakken. Zijn penis hing nu een beetje zielig en slap tussen zijn benen.
“Gaat het nu niet meer?” vroeg Hilde gemaakt teleurgesteld.
Ze dacht dat ze er misschien zo wel onderuit konden komen nu haar partner er zo bij stond.
Louise liet zich niet uit het veld staan.
“Ik weet hier wel iets op,” zei ze. Ze deed een stap naar voren en nam de pik van de man in haar hand.

“Juffrouw toch! Wat doet U nu? ” riep Hilde ontzet.
Dit had ze nooit verwacht.
“Ik maak je wel even stijf, zodat jullie verder kunnen.” zei Louise.
Ze masseerde met haar wit kanten handschoentje nog aan, de tuinman zijn geslacht tot hij weer stijf was.
De man stond even met zijn ogen dicht te genieten van de stevige grip die de juffrouw op zijn penis uit oefende.
“Ooo kijk! Hij groeit! ” riep Louise enthousiast toen zijn lul weer hard werd.
Ze vond deze eerlijk gezegd nog mooier dan die van Daniel.
Deze was veel dikker en een stuk langer.

Hilde, keek nog steeds in een zeer afwachtende houding naar de juffrouw.
Als ze zo doorging dan hoefde ze straks niet meer te laten zien wat ze aan het doen waren..

Louise liet de man los, toch ook wel een beetje tot zijn teleurstelling.
De hand van de juffrouw voelde heerlijk aan.

“Nu mogen jullie verder gaan, ” beval ze. “Hilde ga maar net zo staan als daarnet.”
Hilde maakte een kleine beleefde knie buiging en draaide zich weer om.
De tuinman deed haar rok omhoog en duwde zijn penis die nu wel heel erg hard was weer in haar vagina.
Hij begon wild te bewegen. Hilde gaf geen krimp.
Ze deed de grootste moeite om Louise niet te laten zien dat ze het lekker vond.
Hilde bedacht dat het niet gepast zou zijn tegenover de juffrouw dat ze zich liet gaan, nu die met grote ogen naar hun stond te kijken, terwijl ze de liefdesdaad bedreven.
En de tuinman kwam na een paar stevige stoten kreunend klaar in de kut van de dienstmeid.

Met een onderdrukte schreeuw van opwinding leegde hij zijn ballen diep in de Hilde haar natte kut.
Hijgend keek hij Louise aan toen hij zijn lul terug trok.
Snel trok Hilde haar rok weer naar beneden.

“Was dat alles? ” vroeg Louise.
“Dat heb je ook snel gedaan, ” zei ze tegen de zwetende tuinman.
“Ja juffrouw, ” zei de man onderdanig.
“Goed, ” zei Louise. “Hilde ga jij weer naar het Huis?
Deze keer zie ik het door de vingers, maar ik zou wel willen dat je het in je eigen tijd doet de volgende keer! Tot ziens!”

De twee maakte een diepe buiging toen Louise de schuur uit liep. “Arrogant nest,” hoorde Louise Hilde achter zich roepen toen ze naar buiten liep.

o-o-o-o-o

Louise zag de gouvernante aan een tafeltje zitten op het terras.
Ze zat in de zon en was druk bezig om te borduren.
“Zo juffrouw Louise, heeft U een prettige wandeling gemaakt, ” vroeg ze. “Jawel, ik ben nu onderweg maar de stallen om te kijken of daar alles goed gaat.
Als ik terug kom is het wel tijd voor een kopje thee. ”
“Er is een brief voor U gekomen, wilt U die misschien eerst lezen voor U uw weg vervolgt?”

De gouvernante gaf haar een brief die voorzien was van een gesloten familie zegel.
Louise verbrak het nieuwsgierig en begon aandachtig te lezen.

‘Lieve zus.
Ik heb slecht nieuws. Onze ouders hebben allebei een ongeluk gehad. Ze zijn tijdens het berg beklimmen gevallen.
Gelukkig is het niet zo ernstig, maar het kan wel eens een hele lange tijd gaan duren voor ze hersteld zijn.
Papa vertrouwd jou zolang het Huis toe en alles wat er omheen te regelen valt.
We wensen je veel sterkte met deze zware taak.
Liefs Suzanne.’

Louise glimlachte. ‘Ik alles hier regelen? Dat komt helemaal goed,’ dacht ze.
Ze stopte de brief onder haar jurk en vertrok naar de stallen.
Louise wachtte er nog even mee om de gouvernante het nieuws te vertellen. Nu kreeg ze alle kans om die vervelende vrouw weg te werken.

“Zo Hector alles goed, ” vroeg ze toen ze de stalmeester bezig zag om de stallen uit te mesten. “Ja juffrouw, ” zei de oude man.
“Gaat U vandaag nog rijden?” “Mmm ja misschien wel.”
Ze keek even in het rond.
“U heeft best veel werk hier hé met al die paarden?
Word het niet eens tijd dat U iemand krijgt om U te helpen, Meester? Dan kunt U het ook eens wat rustiger aan doen.
Dat is ook beter voor de paarden, dan worden ze nog beter verzorgd.”

De stalmeester keek Louise argwanend aan. ‘Zou ze dat nu menen? Of ben ik uitgerangeerd?’ dacht hij.

“Ik heb een leerling voor U. Ik wil dat U hem alles leert.”
“En wie is dat dan juffrouw?” vroeg de stalmeester.
“Daniel, de zoon van de jachtopziener. Binnenkort kunt U hem verwachten.”

Louise vertrok. Ze gaf de man geen kans om met haar in discussie te gaan. Ze regelde het gewoon.
Daniel zal wel blij zijn als hij hoort dat ze dit baantje voor hem geregeld had.

Louise zat even later tegenover haar gouvernante achter een kopje thee toen ze terug kwam uit de stallen.
“Ik heb daarnet de stalmeester verteld dat de zoon van de jachtopziener bij hem in de leer gaat komen,” vertelde ze.
De gouvernante keek haar aan. “Weet Uw vader daarvan? Dat kunt U toch niet zomaar besluiten?” zei ze tegen haar pupil.
“Ja hoor, ” zei Louise zelfverzekerd. “Als mijn vader hier niet is dan regel ik dit soort dingen allemaal! ”
Ze keek de gouvernante aan en zag aan haar gezicht dat ze het er niet helemaal mee eens was.
Louise gooide er nog een schepje bovenop.
Eigenlijk had ze best wel een hekel aan die vrouw.
Als zij er niet was geweest dan zou ze Daniel makkelijk overdag kunnen ontvangen.
Zonder dat iemand anders het te weten zou komen.
Maar nu ze op zwart op wit had dat er wat ging veranderen zag ze wat dat betreft geen problemen meer.

Ze liet even een stilte vallen.
Ze riep een dienstmeisje om nog wat thee voor haar in te schenken.
“U bent toch ook mijn lerares,” vroeg ze aan de gouvernante.
Ze pakte het gesprek van daarnet weer op.
Die knikte. “En U weet toch ook alles?”
De gouvernante knikte weer. “Bijna, ” zei ze.
Louise had een plannetje bedacht om het arme oude mens eens flink op stang te jagen.
“Hoe worden dan eigenlijk kinderen gemaakt? ” vroeg ze onschuldig.
De gouvernante gooide haar borduur werk op de tafel en keek Louise geschokt aan.
“Dat, jongedame moet U maar aan Uw ouders vragen als het zover is!
Het is mijn taak niet om U dat te vertellen. Ik moet nu naar binnen.
Er komt over een uur een nieuwe dienstmeid die ik moet ontvangen.”
Ze stond op een beende weg. Louise genoot.
Ze wist ook wel dat haar gouvernante een oude saaie vrouw was die vast nog nooit iets spannends gedaan had in haar leven.
Blijkbaar had ze een gevoelige snaar geraakt.

o-o-o-o

Het was rustig in het huis. Louise zat een boek te lezen in de salon toen de gouvernante met het nieuwe meisje binnen kwam lopen.
“Dit is Marie, juffrouw, ” zei de gouvernante.
“Zij komt in de huishouding helpen.”
Louise keek naar het meisje. Ze was zo te zien van dezelfde leeftijd als zij. Het was een knap meisje met lang blond krullend haar.
Ze beviel Louise wel. Ze had een heel andere uitstraling als de anderen die daar werkte.
Deze was nog onschuldig en onbedorven. Ze zou vast wel alles doen zonder vervelende vragen te stellen, bedacht ze.

“Heeft ze al een kamer?” “Ja, bij de andere personeelsleden juffrouw, boven in het Huis” zei de gouvernante.
“Verander dat en geef haar de kamer naast mij voorlopig maar, die staat toch leeg nu mijn zusje er niet is.
Dan kan Marie voor mij zorgen. Ik wil die Hilde niet meer zien!
En laat haar maar hier, dan laat ik haar het Huis wel zien, en U kunt voor de rest van de dag vrij nemen.
Ik heb U niet meer nodig. Vanavond wil ik U nog wel even alleen spreken na het diner.”

De gouvernante maakte een kleine buiging en liep geïrriteerd weg.
‘Ik weet niet wat de juffrouw bezielt,’ dacht ze. ‘Maar haar gedrag begint me steeds minder te bevallen!’

Louise gaf Marie een hand.
“Kom met me mee Marie, volg me, we gaan eerst naar mijn kamer,” zei Louise. Het meisje liep gehoorzaam achter haar aan.
“Leg je werkkleding maar even op een stoel,” zei Louise.
“En kleed je maar uit. Dan kan ik even bekijken of je wel geschikt bent om dit werk te doen.”
Louise liep rond het naakte meisje heen.

In al haar onschuld had Marie zonder vragen te stellen gedaan wat Louise aan haar vroeg.
Ze kon goed begrijpen dat de juffrouw wilde zien of ze geschikt was voor dit werk. Huishoudelijk werk is nou eenmaal zware taak.
Ze had al haar kleren uitgedaan en stond een beetje bibberend naakt in de kamer van Louise, die keurend om haar liep en haar aandachtig bekeek.
“Weet je hoe oud je bent, Marie. ” “Ja, Mevrouw, zestien jaar oud.”
“Heb je nog broers of zussen?”

Louise stond achter Marie en kneep even zacht in haar billen.
“Ja Mevrouw. een oudere zus.” “Goed, kun je lezen of schrijven?”
“Een beetje Mevrouw maar niet netjes genoeg om een brief voor U te schrijven. Ik mocht niet zolang op school blijven weet U. Ik moest gaan werken.”
Louise stond nog steeds achter Marie en nam de borsten van het meisje in haar handen. Haar zachte huid voelde heerlijk koel in haar handen. Marie trilde een beetje.

“Vind je het vervelend als ik dit doe, ” vroeg Louise.
“Nee Mevrouw het is een prettig gevoel,” zei Marie verlegen.

‘Gelukkig,’ dacht Louise. Ze was blij met dit meisje, een leeftijdgenote die dag er nacht voor haar klaar zou staan.
En die alles voor haar zou doen zonder vragen te stellen.
Het was nu alleen nog een kwestie van opleiding en training.
Ze streelde ontspannen met haar handen over het naakte lijf van Marie.
“Wat ik nu bij je doe, moet je ook bij mij doen als ik er om vraag, begrijp je dat goed?” vroeg ze aan het meisje.
“Ja Mevrouw,” zei Marie gehoorzaam.
“En alles wat er hier in deze kamer gebeurt is ons geheim.
Er mag absoluut niet met iemand anders over gesproken worden.
Heb je dat ook goed begrepen? Anders krijgen wij allebei grote problemen.”
Marie knikte.
“Goed, dan worden wij vast goede vriendinnen van elkaar.
Ik zal er zelf op toe zien dat je ook heel goed betaald word als je doet wat ik van je verlang. En als ik natuurlijk tevreden over je ben.
Help me dan maar eens met uitkleden.” zei Louise tegen haar nieuwe kamermeisje.

Marie hielp Louise uit haar jurk.
Ze zag dat Louise zelf haar onderkleding uit trok en nu net zo naakt was als zij.
Louise glimlachte en nam Marie in haar armen. Ze drukte haar borsten tegen die van het dienstmeisje en kuste haar.
“Ik hoop dat jij mijn beste vriendin word Marie,” zei Louise.
Ze nam de hand van het meisje en duwde die tussen haar benen.
“Wrijf er eens goed over, meisje. En als ik hard begin te kreunen moet je gewoon doorgaan tot ik ‘stop’ tegen je zeg. Dat vind ik zo’n fijn gevoel aan mijn plasser.”

Ze kuste Marie op haar wang. Ze voelde nu de hand van het dienstmeisje over haar vagina wrijven.
Louise liet Marie los en deed een klein stapje achteruit.
“Zuig aan mijn borsten terwijl je me wrijft, Marie, ” zei Louise opgewonden.
Het meisje deed het goed ondanks dat ze het allemaal heel erg vreemd vond wat ze moest doen.
Ze was door haar vader gewaarschuwd dat ze alles wat haar verteld werd zonder protesten moest doen.
Anders zwaaide er wat als ze thuis kwam aan het eind van de week.

Louise genoot van de hand die nu tussen haar benen wreef.
Marie kuste en zoog gehoorzaam aan de stijve tepels van Louise.
Louise kreeg het er steeds warmer van, en de spanning in haar kutje liep steeds hoger op.
“Ooo Jaaah nu sneller met je hand bewegen, meisje! ” kreunde ze. Marie hielp Louise naar haar hoogtepunt.
Ze kwam schokkend op de vingers van haar dienstmeisje klaar.

o-o-o-o

Louise had besloten dat er grote veranderingen plaats moesten vinden en keek het personeel aan dat ze ontboden had in de grote hal van het Huis.
Iedereen was nu in het Huis aanwezig.
Ook het personeel dat in de tuinen werkte.

Louise had de brief in haar hand die ze had ontvangen van haar zus.
Ze vroeg iedereen zijn aandacht en las hem voor.
Het was doodstil toen ze klaar was met voorlezen.
“Nu ik hier de leiding heb gaat er het één en ander veranderen.
Mijn gouvernante mag direct voor onbepaalde tijd naar huis.
En ik heb een nieuw kamermeisje. ”
Ze wees naar Marie.
“Hilde mag niet meer in mijn vertrekken komen.
De stalmeester krijgt de zoon van de jachtopziener in opleiding.
En ik wil dat hij mij elke dag komt vertellen wat hij geleerd heeft.
Als jullie vragen hebben stel je die maar aan de huismeester dan komt die wel naar mij toe.”

Ze maakte een kleine buiging en gevolgd door Marie verdween ze naar haar kamers.
Het personeel was verbluft en vol met vragen achter gelaten.
Toen ze op haar kamer was werd er op de deur geklopt.
“De zoon van de jachtopziener vraagt om een audiëntie juffrouw, ” zei de huismeester.

“Goed laat hem maar komen, ” zei Louise….. Ik heb wel even tijd voor hem.”