Ben was vastbesloten. Zijn lieve vrouw Mary en zijn dochter Emma waren diep ongelukkig in het kleine dorpje waar ze jaren gewoond hadden. Zolang ze niet beter wisten had hun leven gewoon z’n gangetje gegaan, maar toen ze eenmaal de vrijheid en de natuur van Åland ervaren hadden was de terugkeer in Alabama zo vreselijk tegengevallen dat Emma daar absoluut niet meer wilde blijven, en ook Mary had bijna elke nacht dromen van uitgestrekte watervlaktes en prachtige groene eilandjes en overdag moest ze elke dag denken aan haar zoon Mark die daar achtergebleven was. Wat ze niet wisten was dat de Seidrsteen die ze meegekregen hadden, ze langzaam begon te veranderen. Mary vroeg steeds vaker in het Zweeds of Ben haar als een wilde Viking wilde nemen en Emma had al een keer met Mark geappt of hij de steen een keer aan Timo wilde geven zodat ze heel even bij hem kon zijn. En hun terugkeer naar die prachtige archipel werd steeds meer een onontkoombare gebeurtenis.
Ondertussen was Barbara door Ben gevraagd wat de mogelijkheden waren om daar te komen wonen. Maar omdat die uit ervaring wist dat het lastig kon zijn, had ze Vincent ingeschakeld voor advies.
Vincent had samen met haar en Ben uitgewerkt wat hun wensen en mogelijkheden waren. Ben wilde proberen iets in de buurt van Mariehamn te vinden omdat hij dan gemakkelijker bij de vestiging van de bank, waarvoor hij kon blijven werken, kon komen. Maar ook hoe het huis er uit moest zien en wat de faciliteiten moesten zijn. Mary wilde graag alles gelijkvloers met een houtkachel in de leefruimte, zoals in een blokhut, maar Ben wilde graag wat moderners dan een blokhut, omdat hij blokhutten meer iets vond voor de eilandjes. En met die opdracht gingen Vincent en Barbara aan de slag.

Na een flinke zoektocht en het inschakelen van diverse makelaars vonden ze een mooie grote bungalow aan het water in een dorpje aan de kust van Fasta Åland. Er was een steiger, want ze wilden wel de mogelijkheid bieden aan hun vrienden om met boten bij het huis te kunnen komen, en er was een sauna en een hottub en een aardige boomgaard met fruitbomen. Ben en Mary waren meteen enthousiast en ze kochten het in vol vertrouwen aan de hand van de foto’s die Barbara had gemaakt.
Ze verkochten alles wat ze bezaten in Alabama en verhuisden aan het einde van Emma’s schooljaar. Mary sloot het huis af en gaf de sleutel aan de makelaar, waarna ze in de taxi naar het vliegveld gingen zonder afscheid te nemen van wie dan ook. Alles wat ze wilden meenemen was in een paar kisten vooruitgestuurd. Er was ook niemand die hen uitzwaaide. Het dorp was blij dat ‘die lui’ die na hun vakantie in Europa heel vreemd waren geworden, vertrokken.

Åland revisited.

Toen ze in hun nieuwe huis aankwamen bleek dat Mark en Ingeborg de meubels die Mary had uitgezocht uit de catalogus van Ikea in elkaar gezet en opgesteld hadden. De kasten waren gevuld met huisraad en de bedden voor alle slaap- en logeerkamers waren neergezet en opgemaakt. Kortom, ze konden er zo in. En Mary kon er maar geen genoeg van krijgen om met Mark te knuffelen. Stiekem in haar achterhoofd voelde ze daarbij nog zijn omarming toen de stenen hen bij elkaar hadden gebracht. De steen die ze voor haar vertrek naar Rita had gestuurd, met een briefje hoe hij gebruikt moest worden maar ook met een waarschuwing wat er kon gebeuren als twee mensen hem tegelijk gebruikten. Maar toen ze zich realiseerde dat ze de steen van Mark had teruggekregen bedacht ze opeens de mogelijkheden die zich aandienden om met Dave en Rita te ‘communiceren’ en gniffelend deed ze die van haar in haar tas.
Ze waren nog maar twee dagen verhuisd toen de ‘hartelijk welkom’ berichten van iedereen die ze bij de vorige korte gelegenheid ontmoet hadden, al binnen stroomden; het nieuws had zich kennelijk razendsnel verspreid. En de hartelijkheid van deze ontvangst stond in een schril contrast met het kale vertrek uit Alabama.

Emma stond in het gras bij het water en tranen van geluk stroomden over haar wangen. Ze was weer terug en een heet gevoel van zaligheid gloeide door haar lichaam.
Toen ging haar telefoon. Het was Frida: “Hallo lieve schat, wat fijn dat jullie nu hier wonen, hartelijk welkom in Åland. Wanneer kunnen we je bij ons verwachten? Erik verlangt naar je.”
Er ging een schok door Emma heen. Ze was Erik niet vergeten, maar ze had haar gevoelens voor hem een beetje weggedrukt. Maar nu Frida, de vriendin van Erik nota bene, haar belde om te zeggen dat hij naar haar verlangde, maakte dat dat ze voelde dat de aarde draaide.
“Komend weekend?” stamelde ze.
“Oké” reageerde Frida “Dan kan je gelijk onze nieuwe blokhut bekijken. Want Erik en ik zijn bij elkaar gaan wonen. Ik zal het logeerbed opmaken.”
“Oh ja, gezellig” reageerde Emma.
“We halen je vrijdag aan het einde van de middag op. Dan kunnen we ook even kennis maken met je ouders, want dat is er de vorige keer niet van gekomen.”
Die vorige keer was de keer dat Emma werd opgehaald om terug te gaan naar de States. En Frida Erik en Emma hadden toen als afscheid de hele middag met elkaar vrijend in bed doorgebracht totdat Emma naar het eiland van Barbara en Jim terug moest voor het afscheidsdiner.
“Ik verheug me nu al” lachte Emma. “Dag lieve schat.” En met een heerlijk warm gevoel beëindigde ze het gesprek. Van alle mensen waar ze al die tijd naar verlangd had werd ze al meteen uitgenodigd door twee waar ze het meest van hield.

Ze rende terug naar het huis. Haar moeder was een Ikea kastje in elkaar aan het zetten en zat vertwijfeld naar de instructieplaatjes te kijken toen ze door een opgetogen Emma omhelsd werd.
“Ik ga dit weekend naar Erik en Frida toe” schreeuwde ze.
Mary had van Barbara wel het een en ander over Erik en Frida gehoord, maar ze had toen nooit helemaal begrepen hoe hun verhouding met Emma precies in elkaar zat, omdat ze telkens haar klassieke Amerikaanse relatiemodel er op projecteerde. Dus dat Erik en Emma ook dol op elkaar waren leek haar alleen maar ingewikkeld. Dat Emma en Erik ook met elkaar gevreeën hadden wist ze niet eens anders had ze er helemaal niets meer van begrepen.
“Ze hebben een nieuwe blokhut en ik blijf daar tot en met zondagmiddag!” gilde Emma.
“Nou dat komt dan goed uit, want wij gaan naar Barbara en Jim. Ze hebben ons zaterdag uitgenodigd voor een barbecue en daarna blijven we daar overnachten, want het kon nog wel eens laat worden” zei ze met een grijns.

Vrijdagmiddag:

Emma werd omarmd door Frida en liefdevol gekust. Twee dikke zoenen op haar wangen maar de derde stevig en langdurig op haar mond en toen was de beurt aan Erik. Hij keek haar glunderend aan, sloeg zijn armen om haar heen en kuste haar hartstochtelijk op haar mond. Emma beantwoordde zijn kus en voelde zich even wegzweven. Maar daarna realiseerde ze zich dat haar ouders stonden te kijken en dat deed haar weer met beide benen op de grond belanden.
Maar Mary vond meteen de goede toon. “Zo jullie hebben elkaar eindelijk weer teruggevonden hè?” lachte ze. En ze begroette Erik en Frida alsof het oude vrienden waren.
Emma pakte haar gereedstaande rugzak en nam snel afscheid van haar ouders.
Ze wilde zo snel mogelijk met haar lieve vrienden alleen zijn.

Vanaf Fasta Åland was het een flink stuk varen naar het eiland dat Erik en Frida hadden gekocht. Het lag niet zo ver van Britta’s huis want Frida wilde niet al te ver van haar pleegmoeder vandaan wonen. En Frida had al aangekondigd dat ze zaterdag zeker ook even bij Britta op bezoek zouden gaan.
De blokhut was prachtig; ze hadden een half jaar lang alle vrije tijd gestopt in het opknappen en moderniseren er van en Frida vertelde dat haar ‘zusje’ Anna met haar vriend Sven ook samen zoiets hadden gekocht niet heel ver van hun vandaan, want Anna en Frida waren nog steeds onafscheidelijk; bijna als een tweeling zoals Vincent het ooit een keer had genoemd.

Maar terwijl Frida dit allemaal vertelde luisterde Emma maar half. Ze zaten in de grote kuip van de werkboot helemaal achterin op een van de wegklapbare houten bankjes en ze voelde de warmte van Frida’s lichaam tegen haar zij. Bij haar afscheid van Erik vorig jaar was na een tijdje Frida bij hun komen liggen en was begonnen haar te strelen, en na een heel korte tijd was dat strelen overgegaan in heerlijke erotische handelingen en toen had Emma ontdekt dat ze geen enkele moeite had om met een vrouw te vrijen die ze lief vond en de rest van de middag hadden ze met z’n drieën vrijend doorgebracht. Dus ook nu verlangde ze zowel naar Eriks harde mannelijkheid als naar Frida’s warme zachte lichaam en zinderend van verlangen en genot sloeg ze haar armen om Frida heen en zocht haar zachte lippen. En toen hun tongen elkaar vonden rilde ze van liefde en rolden de tranen van geluk weer over haar wangen.

Mary en Ben keken uit naar de hereniging met Jim en Barbara. Ze gniffelden bij de herinnering aan het vorige jaar. Toen was het tot een heerlijke uitbarsting gekomen van gevoelens voor elkaar die lang waren opgekropt maar die, aangestoken door een losbandig gevoel van vrijheid de zussen in de armen van hun zwagers hadden gebracht waarbij ze heerlijk van elkaar genoten hadden. Ben en Mary vroegen zich af hoe het nu zou gaan, maar een ding was zeker: De vorige keer hadden de ‘Amerikanen’ nogal opgezien tegen de sauna omdat ze dan in hun blootje met anderen in één ruimte moesten zijn, maar nu verheugden ze zich er op en ze keken uit naar de hete kruidenthee van Barbara na de gezamenlijke sprong in het koude water, maar ook op wat mogelijk daarna zou gebeuren.

Ook Jim en Barbara waren blij dat hun zwager en zus nu zo dichtbij woonden dat ze hen regelmatig konden bezoeken en daarom hadden ze ze uitgenodigd om die zaterdag bij hun te komen logeren om bij te praten en te barbecueën. Dus toen ze Ben en Mary zagen aankomen stonden ze beiden op de steiger om hen te begroeten. Het aanleggen van de boot, die Ben tijdelijk huurde van Sven, ging nog wat onwennig, maar toen hij eenmaal goed aangemeerd lag, was het tijd voor stevige hugs en warme kussen.

Ondertussen was er bij Erik Frida en Emma ook een riant feestmaal aangericht; Sven en Anna waren er ook en de kleine Stig zat vrolijk kraaiend in het gras. Sven had hem een tuigje omgedaan waar aan de rugkant een lijn zat zodat hij niet in het water kon vallen als hij ongezien weg zou kruipen. Want ondanks dat hij bijna een jaar oud was, was hij watervlug.
Toen Anna en Sven arriveerden omarmden ze Emma en kusten haar, maar Anna zag meteen een verandering. “Ze kijkt anders uit haar ogen dan vorig jaar. Ze is veranderd.” Frida beaamde dat. “Toen ik haar vanmiddag zag merkte ik dat ook op. Ze denkt zelf dat het komt doordat ze een soort kiezelsteen van hier hebben meegekregen van iemand waardoor ze steeds meer heimwee naar Åland kreeg… maar dat lijkt me wat vergezocht.”
Anna grinnikte zacht “ik zal het eens aan mijn moeder vragen” zei ze “die weet nogal veel van dat soort dingen…” maar daarna lieten ze het onderwerp rusten.

Ze praatten tot laat in de avond en maakten plannen voor Emma. Maar die was eigenlijk niet zo met de toekomst bezig; ze was nu eindelijk weer op de plek waar ze wilde zijn. Een heerlijk gevoel van rust en geluk was over haar neergedaald en elke keer als ze naar Frida en Erik keek kreeg ze een soort warm gevoel van liefde waar ze eigenlijk geen naam aan kon geven, maar het gloeide in haar borst.

Het was al laat toen Anna zei ”Kom Sven, laten we de geliefden maar alleen laten met hun geluk” en ze trok hem overeind.
“Waarom zeg je dat?” vroeg Frida.
“Het is toch overduidelijk; jullie zijn zo blij dat Emma er weer is, dat is meer dan alleen maar vriendschap. En van Erik wisten we dat al, maar ik zie het aan jou ook. Jij bent ook dol op die griet… en zij op jullie”
Frida kreeg een beetje een rood hoofd, maar knikte en fluisterde “je hebt gelijk, toen ik haar vanmiddag op de steiger zag staan bij hun huis, werd ik helemaal warm vanbinnen.” Maar wat ze niet tegen Anna vertelde was dat Erik en zij dat al een hele tijd wisten.

Toen Anna en Sven naar huis waren:
Ze gingen naar de slaapkamer en Frida fluisterde “Je slaapt natuurlijk vannacht bij ons” en Emma voelde de hand van Erik op haar billen en keek glunderend naar hem op. “We gaan gewoon verder waar we gebleven waren” grinnikte hij, refererend aan de liefdesmiddag van bij hun afscheid een jaar geleden.

Ze kleedden elkaar kussend en strelend uit en Frida ging midden in het bed liggen en wenkte Emma naast zich. Toen ze naast elkaar lagen knielde Erik tussen Frida’s benen en begon haar te strelen en kroop omhoog om haar spleetje te kussen. Maar Frida was ongeduldig en trok hem op zich. “Erik knulla mig” kreunde ze en hij glimlachte en dreef zijn omvangrijke paal tussen haar lipjes die verrassend nat waren. Frida trok Emma naar zich toe en fluisterde “Kus me terwijl hij het met me doet”. Emma boog zich over haar gezicht en met een hand op een van haar borsten vonden haar lippen Frida’s geopende mond.
Maar zij was niet de enige die al de hele tijd op dit moment gewacht had; ook Frida had bijna niet kunnen wachten. Emma zag in haar ogen dat ze maar één ding wilde en ze voelde Frida’s lichaam bijna steigeren van genot toen Erik bij haar binnenkwam. En midden in haar euforie keek ze Emma met omfloerste blik aan en kermde “Oohhw Emma” en daarna keek ze Erik met een onuitsprekelijke blik aan. “Ja Erik, toe maar” stootte ze uit. En Erik kromde zijn rug en dreef zijn geslacht zo mogelijk nog dieper in haar schoot. Emma had haar hand op zijn billen en voelde ze keihard aanspannen en toen ze zijn ballen omvatte gromde hij keihard en bleef diep in Frida stoten tot hij uitgeput en voor het moment helemaal leeggespoten in elkaar zakte op haar borst.
Hij rustte even uit en keerde zich toen naar Emma. Die boog zich over zijn geslacht en nam hem diep in haar mond. Ze proefde zijn zaad en Frida’s kutje.
Maar toen rolde hij over haar heen zodat ze tussen hem en Frida in lag en tegelijk begonnen ze haar samen te strelen. Emma sloot haar ogen en zweefde weg op een wolk van geluk. Vier handen en twee kussende monden tilden haar genot naar heerlijke hoogte en toen Erik zijn dikke pik in haar hunkerende spleetje schoof was haar lust niet meer te remmen en racete een geweldig orgasme door haar lichaam. Bijna jaar lang had ze gedroomd van dit moment en had ze verlangd naar zijn sterke lichaam en nu het moment daar was sleepte haar genot haar naar zalige hoogten en jankend en kermend onderging ze zijn uitstorting waarbij felle lichtflitsen in allerlei kleuren in haar hoofd uiteenbarstten totdat ze langzaam weer terug kwam op aarde en door de twee mensen die ze intens lief had gestreeld en gekust werd.
Emma liet zich de liefkozingen heerlijk over zich heen komen. Een loom erotisch gevoel verwarmde haar lijf en ze voelde de warme borsten van Frida aan de ene kant van haar en het sterke lijf en de half stevige paal van Erik tegen haar andere zij. Het orgasme van zoëven was zo overweldigend geweest dat ze nog steeds niet goed in staat was om haar gedachten te ordenen. Als ze haar ogen dicht deed voelde ze weer hoe het geslacht van Erik diep in haar zijn warme golven van vloeibare liefde in haar uitstortte terwijl Emma haar borsten liefkoosde en haar tong in haar mond voelde alsof ze zich met haar verenigde in een tweede gemeenschap vooral ook omdat ze samen het zaad van Erik proefden.
Maar toen was Frida een stukje overeind gekomen en had haar aangekeken en gefluisterd “jouw komst kwam als een geschenk uit de hemel. Ik wist dat vandaag een van mijn vruchtbare dagen was, want we wilden zo graag dat jij er bij was op dit moment… Erik heeft zojuist een kindje bij me gemaakt… Ik voel het, ik weet het zeker. ”
En vanaf dat moment was de blokhut van Frida en Erik Emma’s tweede huis.