Het leek onwaarschijnlijk dat we in die korte tijd de slaapkamerwereld van anderen hadden ervaren. Het voelde aan dat ons huwelijk zo vaststond als een huis en in onze kleine dorpsgemeenschap zou niemand achter ons gezocht hebben. We werden nu eenmaal gezien als pijlers van de gemeenschap, een solide christelijk gezin die zoiets decadents maar zouden bedenken.

Misschien kwam het gewoon door de gelegenheid, we hadden nu de vrijheid die het appartement ons bood en de anonimiteit van vreemden in een grote stad. Het zou echter erg oneerlijk zijn te concluderen dat wij slechts slachtoffers waren van gebeurtenissen. Er was eerder iets in ons dat de ervaring omarmde en ons herhaaldelijk naar de rand leidde.

In elk geval leefden we nu in twee totaal tegengestelde werelden.

Toen ik Lauren vertelde dat ze die dag niet naar school ging werden haar ogen groot en barstte ze in lachen uit. Ze was blij met de boodschap en nestelde zich dicht tegen me aan. We kusten elkaar een tijdje en ze spinde zacht voordat we in slaap vielen.

Ik werd als eerste wakker en voelde me extreem geil. Maar omdat ik er zeker van wilde zijn dat haar lichaam genoeg hersteld was van de nachtelijke activiteiten en meerdere orgasmes, liet ik haar slapen. Het was twaalf uur geweest, dus ik zette koffie en at wat.

Drie uur later, net voor vier uur in de middag, kwam ze tevoorschijn. Ze zag er behoorlijk fris uit en droeg een lang T-shirt. "Ben je hersteld?" vroeg ik.

"Begin er maar niet over..." zuchtte ze terwijl ze zich in mijn armen wurmde.

"Hoe voel je je?"

"Een beetje moe... pijntjes," zuchtte ze. "Vind je me nu nog steeds echt een slechte vrouw?"

Ik wist dat haar vraag verband hield met de verklaring die ik eerder in bed had afgelegd. Die was bedoeld als plagerij, maar de toon van haar stem klonk ernstig. Ik vond niet dat ze slecht was, zeker niet in een negatieve context, dus ik vroeg me af of ik haar onmiddellijk troost wilde geven of het touw verder aan wilde trekken.

"Mmm... zeker wel," fluisterde ik in haar oor.

"Wat? Nee, ik ben niet... Je meent het niet," reageerde ze, en was duidelijk verrast door mijn reactie.

Op dat moment hoorden we een sleutel in de deur. We keken elkaar snel even aan toen we begrepen wat dat betekende. Lauren probeerde naar de slaapkamer te vluchten, maar ik hield haar stevig vast tot seconden later Harry in de deuropening verscheen.

"Uh... ik vermoedde dat ik terug moest komen voor de gootsteen," zei hij met een verwarde uitdrukking.

"Ja, dat klopt, maar we zijn een beetje laat," legde ik uit. "Komt morgen uit?"

Hij knikte en keek mijn naar Lauren. "Hoe gaat het met je?" vroeg hij.

"Goed, Harry," antwoordde ze zachtjes.

"Oké," zei hij en vertrok weer.

"Laten we gaan eten, ik ben uitgehongerd," stelde ik voor.

"Wacht even, vriend. Je hebt eerst wat uit te leggen," eiste ze.

Ik kon me niet voorstellen dat ze zou denken dat mijn verklaring iets anders dan sekspraat was, wat betekende dat ze verder wilde spelen. Het betekende ook dat ik meer speelruimte had voordat ik mijn eeuwige liefde kon uiten.

"Schat, ik heb niet gezegd dat ik het niet leuk vond dat je slecht bent geworden," plaagde ik. Gelukkig stond ze met haar rug naar me toe, zodat ze mijn glimlach niet kon zien.

"Ik ben niet slecht," zeurde ze.

"Wil je hem... Harry... nog eens zien...?"

Die vraag deed haar nadenken. "Nee," antwoordde ze uiteindelijk, "dat wil ik niet."

"Oké dan, één keer maakt je niet slecht," zei ik terwijl ik haar nek kuste.

"Neem het dan terug," eiste ze.

"Oké, ik neem het terug," zei ik en kuste haar opnieuw.

Daarmee begonnen we ons voor te bereiden om uit te gaan eten en dertig minuten later bevonden we ons in een Chinees restaurant. Omdat het vrij vroeg was, was er maar één andere tafel bezet, en na te veel eten besteld te hebben, begonnen we te praten.

"Vertel me wat je denkt?" vroeg Lauren.

"Ik denk dat wat gisteravond gebeurde krankzinnig was... bizar, maar vooral denk ik aan jou, en hoop ik dat alles in orde is."

"Het gaat goed... Het komt wel goed, bedoel ik, ik heb veel te verwerken. God, de kinderen mogen hier nooit achter komen, Nicole zou me vermoorden."

"Nee, dat mogen ze natuurlijk niet," beaamde ik, ook ineenkrimpend bij die gedachte.

"Vertel me wat je dacht... wat je voelde?"

Het leek niet op zijn plaats om zo'n intieme vraag te beantwoorden op de plek waar we ons nu bevonden, maar ik vond het fijn dat we aan het praten waren. "Er was ongerustheid, bezorgdheid, angst en nervositeit toen ik niet bij je in de buurt was. Ik wist niet wat er gebeurde... Wist niet hoe het met je ging... Dat was moeilijk. Maar toen ik daar aankwam en wist dat alles in orde was, voelde ik me beter. En toen ik je zag... was het heel vreemd. Vreemd opwindend op de één of andere manier, maar ook onwerkelijk."

"Maakte het je boos?"

"Nee, ik was niet boos."

"Jaloers?"

"Door wat er gebeurd was wilde ik jou ook. Is dat jaloezie?"

"Nee, lieverd... Dat is lust, denk ik."

Er verscheen een glimlachje op haar gezicht toen we elkaar aankeken, waardoor ik dacht dat mijn bekentenis haar tevreden had gesteld. Juist op dat moment arriveerde het eten en hielden we ons bezig met het serveren daarvan.

"Verlangen misschien, maar geen lust," zei ik nadat we een paar happen hadden genomen en verder gaand waar we gebleven waren.

"Ja, verlangen is een beter woord," beaamde ze.

"Vertel me wat je dacht... wat je voelde... toen je met hem in bed lag," drong ik aan.

"Het gebeurde zo snel... nadat je me had gezegd..." zei en begon te glimlachen om haar eigen woorden. "Ik maakte me ook zorgen... om jou... Om ons... Maar ik was ook zo opgewonden. En na die eerste keer liet ik het gewoon een beetje los."

"Stopte je met zorgen te maken... zorgen om ons?"

"Ja, ik denk van wel. Is dat erg? Is dat waarom je zei dat ik slecht ben geworden?"

"Nee, dat is niet de reden en ik ben blij dat je er van genoten hebt. Als je dat niet had gedaan zou het veel moeilijker zijn geweest om erover te praten."

"Daar ben ik het mee eens. "Je denkt niet echt dat ik slecht ben, je plaagde me alleen maar!"

"Is dat zo?"

"Ja, dan zou je het nooit toegelaten hebben. Als je vond dat ik slecht was zou je me tegengehouden hebben." Ik was onder de indruk van haar denkwijze gaf ik haar een klein knikje.

We bedreven de liefde toen we terugkeerden in het appartement, en hoewel het geduld en doorzettingsvermogen vergde, slaagde ik er eindelijk in haar los te krijgen. Ik denk dat ze, net als ik, blij was dat die berg achter ons lag.

De volgende ochtend stapten we in onze auto's en reden naar huis zodat zij haar lesopdracht kon gaan maken en ik alles kon inhalen wat ik had laten vallen. Ik zorgde ervoor dat ze thuis sliep en heen en weer reed voor haar donderdaglessen in de stad, wat betekende dat we zes dagen achtereen in hetzelfde bed lagen. Die saamhorigheid hielp ons, en tegen de tijd dat het weekend aanbrak, waren onze gesprekken heel open geworden.

"Voel je je ondeugend in dat bed?" vroeg ik op maandagavond toen ze weer in de stad was. Ik probeerde mijn stem zo zachtaardig mogelijk te houden door de telefoon.

"Mmm... waarom zou ik?" giechelde ze.

We hadden het al over de kinderen gehad, haar werk op school en de klusjesman. Hij had niet geprobeerd contact met haar op te nemen, wat goed nieuws was, en nu lag ze naakt op bed terwijl we telefoneerden. "Je hebt gelijk, daar is geen reden voor," plaagde ik.

"Deze lakens maken mijn tepels stijf," fluisterde ze. "Mag ik ze aanraken...? Dat heb ik echt even nodig."

"Nee, schat, je kent de regels. Bewaar het maar voor morgen, dan zorg ik voor je."

"Beloofd?"

"Ja, schat, dat beloof ik."

Ik was blij dat haar ontmoeting met Harry onze telefoontijd niet verstoorde. Ik was er veel van gaan genieten en vond dat Lauren dat ook deed. Interessant genoeg resulteerde het nooit in orgasmes voor ons beiden, maar had het toch zijn eigen speciale intimiteit.

De volgende dag kwam ze weer naar huis en slaagden we er laat op de avond in bij de kinderen weg te sluipen en te genieten van een spectaculaire vrijpartij. Onze seksuele psyche, nog steeds gevoed door haar ervaring met Harry, bracht ons op een pad van extreme passie. Een deel ervan kwam voort uit de simpele decadentie van de gebeurtenis, maar er was ook een gevoel van verhoogde zorgzaamheid, gedreven door onze behoefte om emotioneel te herstellen. Gecombineerd creëerden deze elementen ongelooflijke energie die ons urenlang bezig hield.

Zoals gewoonlijk vertrok Lauren op woensdagmiddag weer naar de stad. Op basis van de resultaten van de afgelopen twee avonden, verheugde ik me erop haar later te spreken en hopelijk een seksuele uitwisseling aan te gaan. Dus belde ik haar rond de normale tijd dat we dat deden, maar mijn oproep liep na een aantal keer overgaan in de voicemail. Toen ik het twintig minuten later opnieuw probeerde, gebeurde hetzelfde.

Soms stortte Lauren zich op haar studie en werkte ze tot laat door, maar ze belt me altijd binnen een half uur terug. Toen er dus een uur verstreken was, begon ik me af te vragen wat ze aan het doen was.

"Hallo schat, het spijt me dat het zo lang heeft geduurd," zei ze toen ze eindelijk terugbelde, en door de toon van haar stem wist ik dat er iets was gebeurd.

"Lauren, wat is er?" vroeg ik.

"Ik... eh... ik ben slecht geweest," ze na een paar seconden.

Ik wist meteen dat ze de klusjesman had ontmoet, maar ik wilde dat ze het zelf toegaf. "Wat is er gebeurd?" vroeg ik. "Vertel het me?"

"Ik... eh... Harry... ik heb..." jammerde ze.

"Heb je seks met hem gehad?"

"Ja..." fluisterde ze.

"Is hij er nog?" vroeg ik, me de laatste keer herinnerend.

"Nee... hij is weggegaan," antwoordde ze.

"Hoe lang is hij bij je geweest, Lauren?" vroeg ik, terwijl ik me vreemd kalm voelde.

"Ik weet het niet... vier uur," antwoordde ze.

Door de stippen te verbinden kon ik opmaken dat de klusjesman kort nadat ze was aangekomen bij haar was gekomen en het grootste deel van de avond van haar lichaam had genoten. Het versterkte ook mijn overtuiging dat hij op de één of andere manier haar komen en gaan bijhield.

"Hoe lang heeft hij er over gedaan? Heb je de kimono aangetrokken?" vroeg ik, haar uitdagend toen een visioen van haar snelle capitulatie in mijn hoofd opkwam.

"Het spijt me..." fluisterde ze.

"Hoe lang, Lauren?" eiste ik.

"Ik... ik denk... niet lang," gaf ze toe.

"Is hij in jou klaargekomen?"

"Nee," antwoordde ze nadrukkelijk. "Dat sta ik hem niet toe."

"Oké, Lauren, ga maar slapen, maar we moeten hier morgen wel over praten. Serieus over praten. Dit gaat te ver," zei ik.

"Oké... ik... ik had moeten... Het spijt me," antwoordde ze.

Net toen ik het gesprek wilde beëindigen kwam er een gedachte bij me op. "Heeft hij de plug weer in je kont gestopt?" vroeg ik.

De stilte die viel zei me genoeg. "Ja," antwoordde ze uiteindelijk.

"Zit hij er nog steeds in?"

"Ja!"

"Haal hem eruit," eiste ik.

"Oké," antwoordde ze schuldig.

Ze verontschuldigde zich nog een paar keer voordat ons gesprek werd beëindigd. Toen ik de hoorn eenmaal had neergelegd staarde ik naar het plafond, me afvragend wat we hadden losgelaten. Het meest verontrustende vond ik dat deze ontmoeting had plaatsgevonden zonder mijn tussenkomst, en ondanks haar herhaalde verklaringen dat ze de man aankon, had hij haar gemakkelijk in bed gekregen.

Betekende dit dat zijn verleidingskrachten te sterk waren voor haar om mee om te gaan of koesterde ze een aantal verborgen verlangens die hij wist aan te boren?

Ik worstelde me die nacht in slaap omdat het visioen van mijn vrouw die de lul van de man ontving en hem hartstochtelijk kuste, niet wilde weggaan.

Zodra ze de volgende middag thuiskwam, trokken we ons terug in onze slaapkamer en gingen zitten om te praten. Ze ontkende ten stelligste dat ze er ooit aan gedacht had weer bij hem te zijn, en verklaarde dat zijn verschijning aan de deur een totale verrassing was. Verder legde ze uit dat ze een paar minuten gepraat hadden, en dat hij, zonder waarschuwing, haar omhelst had voor een knuffel en geprobeerd had haar te kussen.

Ze beweerde dat ze hem had gevraagd te stoppen en had zich weggedraaid, maar bij zijn derde poging raakten hun lippen elkaar, waarna ze de controle was verloren.

Eenmaal in bed was had hij haar naar een orgasme gebeft, waarna hij haar geneukt had. Toen hij tegen een orgasme aanzat trok hij zich terug en kwam klaar op haar buik en borsten.

Na een tijdje gerust te hebben had hij haar naar de buttplug gevraagd. Ze had hem verteld dat die in een la in de badkamer lag, en nadat hij het ding had opgehaald, had hij hem in haar kont gewerkt.

Daarna hadden ze lang over zijn leven en zijn dochter gesproken, waarna ze hem in haar mond genomen had tot hij weer stijf was en zich weer door hem had laten neuken. Ze was opnieuw klaargekomen, had hem daarna weer in haar mond genomen en gepijpt tot hij een orgasme kreeg.

"Heeft hij je gezegd dat je hem moet pijpen?" vroeg ik toen ze uitgepraat was.

"Ja," antwoordde ze, maar ik kon zien dat ze loog.

"Lauren?" zei ik streng.

"Oké... ik heb het gewoon gedaan. Ik kon er echt niets aan doen," gaf ze toe.

"Was je te geil?" vroeg ik. "Heb je de buttplug eruit gehaald?" vroeg ik toen ze een instemmend knikje met haar hoofd gaf.

"Ja, precies zoals je me verteld hebt," antwoordde ze.

Ik zweeg terwijl ik nadacht over haar ontmoeting met Harry, waarna ik haar kin in mijn hand nam en haar dwong me aan te kijken. "Als je hem niet aankunt doen we de flat weg," zei ik.

"Ik kan..." begon ze.

"Lauren," zei ik haar afsnijdend, "hij kreeg je gemakkelijk te pakken."

"Ik ben niet gemakkelijk," verklaarde ze.

"Hoe lang heeft hij er over gedaan, dan?"

"Dat is niet eerlijk," antwoordde ze, en ik zag dat het idee haar irriteerde.

"Na al die tijd dat we samen zijn," begon ik met rustige stem nadat ik haar een minuutje had laten kalmeren, "denk ik dat we iets over onszelf hebben ontdekt... Jij hebt deze passie... deze ondeugende passie, en ik haal er ook iets..."

"Wat doen we nu?" vroeg ze met smekende ogen.

"Wil je hem weer?" vroeg ik.

"Ik weet het niet," antwoordde ze, en haar ogen vielen weer richting de vloer.

"Wil je hem?" Ik duwde.

"Nee... Misschien. Ik weet het niet," stamelde ze. "Wat moeten we doen?"

"Misschien moet je mij eerst bellen. Dan beslissen we het samen en niet alleen jij. Bel me zodat we het kunnen bespreken en een beslissing kunnen nemen," stelde ik voor.

Er kwam een glimlach op haar gezicht en ze ging op mijn schoot zitten. "Of je kunt me gewoon zwanger maken," zei ze dan.

Enkele seconden later waren we naakt en lagen we kronkelend in elkaars armen. Ze wilde me snel in haar hebben en ik slaagde er nauwelijks in het lang genoeg vol te houden om haar klaar te laten komen voordat ik dat deed.

Terwijl we elkaar zwaar hijgend vasthielden kwam de boodschap van de uroloog weer boven borrelen en kreeg ik een schuldgevoel bij de gedachte aan Laurens overtuiging dat ze, elke keer dat we de liefde bedreven, zwanger zou kunnen worden.