Het zal rond 10:00 uur zijn geweest toen een collega vroeg aan Nina of ze Rick had gezien. ‘Hij zit niet in zijn kantoor’ vertelde Bas. Meteen pakte Nina haar telefoon en belde het nummer van Rick. Deze ging meteen over in zijn Voice mail. ‘dat is gek, dat is nog nooit gebeurt dat hij niet opneemt’ bedacht ze zich. Meteen belde ze naar Maaike om haar te vragen of Rick vannacht daar heeft geslapen. Maaike nam op en vertelde dat ze in de slaapkamer van Rick ging kijken. ‘Nee, hier is hij niet. En het bed is onbeslapen, dus hij is hier ook niet vannacht geweest’ Vertelde Maaike. Door deze constatering kreeg Nina een vreemd gevoel over zich heen. Een koude rilling en een weeïg gevoel ging door haar heen. Ze voelde elke vezel van haar lichaam nu warm en koud tegelijk worden. Bas , die nog aan haar balie stond, zag het en pakte haar vast en begeleide haar naar haar stoel. ‘Is er iets?’ vroeg hij bezorgd. Nina keek naar beneden en begon langzaam en met een gebroken stem te vertellen wat er gisteren was gebeurt. En ook dat ze nu niet weet waar hij kan zijn. Bas haalde snel een glas water voor haar en bleef even bij haar zitten.

Toen Nina wat gekalmeerd was vroeg ze in de groepsapp of iemand Rick had gezien. Op het moment dat ze op verzend drukte, hoopte ze maar dat iemand wist waar hij was. Maar al snel kwamen de appjes binnen dat niemand hem had gezien, of wist waar hij was. Theo die hem als laatste had gezien, melde dat hij zo meteen opzoek ging. Hij zou vanaf het squash center lopen naar Nina haar huis, dezelfde route als dat Rick zou af hebben moeten leggen.

Nina haar ogen lazen deze tekst maar hoe verder ze las des te vager werd de tekst. Haar ogen vulde zich met tranen. ‘Wat heb ik gedaan!!’ vloekte ze in zich zelf. Ze keek op haar horloge en het was inmiddels al 12 uur. Eigenlijk lunchtijd, maar ze had totaal geen etenslust. Haar gedachten gingen alle kanten op. Van ‘Bad Case’ scenario’s naar ‘Happy endins’ en alles wat er tussen inlag. Maar haar onzekerheid zorgde ervoor dat het scenario ‘slechte nieuws’ overheerste.

Rond 2 uur kwam er een berichtje binnen van Theo.

‘Rick niet gevonden. Wel zijn fiets. Deze stond netjes in een fietsenrek maar was wel beschadigd. Ik weet alleen niet of dat al was.’

Nina las het, en voelde haar tranen weer op komen. Ze type nog ‘dank je wel’ terug tussen haar tranen door. En brak toen helemaal. Ze voelde hoe haar tranen over haar wang rolde een weg naar beneden toe, om vervolgens op haar desk uit elkaar te spatten.

xxx

Op het zelfde moment opende Rick langzaam zijn ogen. Het eerste wat hem opviel is dat hij pijn aan zijn hoofd had, en alles wazig was. Met namen zijn linker oog kreeg het beeld niet scherp. Toen hij zijn oog dicht deed, voelde hij zijn ooglid trekken. Het leek wel of er opgedroogd bloed op zat. Op het moment dat hij wilde voelen met zijn hand, merkte hij dat deze vast zat. Hij draaide zijn hoofd om en zag dat zijn hand in een handboei zat die aan een ketting aan het plafond zat. Snel keek hij om naar zijn ander hand en daar was het zelfde gedaan, ook deze zat vast aan een ketting en een handboei.

Nu herinnerde hij weer wat er gebeurt was. ten minste, hij herinnerde zich dat hij op de fiets zat om naar Nina te gaan. Maar vlak voor hij out ging zag hij iemand uit de bosjes komen. Die persoon moest hem knock out hebben geslagen. ‘Maar, waarom? En wie is hij?’ bedacht hij zich. Hij kon op niemand komen die hem wat aan zou willen doen.

Hij keek rond in de kamer waarin hij was. Hij kon nergens een raam vinden en in de hoek stond een soort schermerlamp die aan was. En welke de kamer verlichtte. Hierdoor had hij geen idee van de tijd. Was het dag? Of was nacht?. Nergens hing er een klok en door de schemerige verlichting en dat hij met zijn linker oog niet scherp zag, kon hij niet thuis brengen waar hij was. Met moeite kon hij achter zich kijken, maar doordat hij vast aan het plafond zat kon hij moeilijk bewegen. Op de muur achter hem zag hij wel een muur vol foto’s hangen maar hij kon door het slechte licht en slecht zicht niet zien wat voor het waren.

Plots hoorde hij een deur open gaan en iemand liep een trap af. ‘Een trap. Dus ik zit in een kelder’ bedacht hij zich snel. Niet dat hij daar iets aan had. Want waar was die kelder?, en wie zijn kelder?. Toen de persoon de trap af was gelopen kwam er een schim voor hem staan. Rick deed zijn linker oog dicht om beter zicht te krijgen. ‘Wie bent u? en waarom ben ik hier?’ zei Rick nogal streng. De persoon voor hem had een masker op en erg dikke kleren aan. ‘STIL, IK STEL DE VRAGEN HIER!!’ kwam er achter het masker vandaan. Rick kon aan de stem niet horen wie het was, omdat de persoon een stemvervormer gebruikte.

‘Maar…. Ik mag toch wel…. Weten waarom.. ik hier ben?’ probeerde Rick nog hakkelend te vragen.

‘DAT WEET JE BEST!!’ klonk de robotstem achter het masker.

‘Sorry, maar ik zou …’ wou Rick zeggen maar voordat hij uitgesproken was kreeg hij een harde trap in zijn ballen.

‘STIL, ZIE IK TOCH?’

Rick ging door de grond van de pijn. Maar omdat hij in de boeien hing, kon hij alleen maar hangen. Uit ervaring wist hij dat de pijn langzaam weg zou gaan. Maar nu voelde het weer zoals hij vroeger met voetbal wel eens een poeier met een bal in zijn kruis had gekregen.

‘AUW, DAT DOET…’

‘STIL!!!’ zei de persoon weer en vuurde meteen een stomp in zij buik.

Weer ging Rick door de grond, maar durfde niets meer te zeggen.

‘JE WEET BEST WAAROM JE HIER BENT, EN IK ZAL JE EVEN EEN LESJE LEREN’ klonk het weer.

De pijn nam wat af en Rick ging weer wat rechter op staan. De persoon pakte een waterfles en gaf Rick wat water. ‘HIER DRINK, JE ZULT WEL DORST HEBBEN?’. Uit een reflex wilde Rick de waterfles pakken maar dat ging natuurlijk niet. Hij opende zijn mond en hij kreeg het water in zijn mond gespoten. Maar omdat de persoon nog hard in de waterfles kneep liep er ook veel langs zijn mond naar beneden. Nu pas kwam hij erachter dat hij geen shirt meer aan had. Hij stond daar in zijn blote bast, trainingsbroek en blote voeten.

‘Dank je we..’ wou Rick zeggen. Maar had daar al snel spijt van. En voordat hij zijn zin had uitgesproken had hij alweer een beuk in zijn maag gekregen.

‘DENK MAAR NA WAAROM JE HIER BENT?. IK KOM LATER WEL WEER TERUG NAAR JE’. En meteen liep de persoon weg.

Rick voelde nog steeds de beuk die hij had gekregen in zijn maag. En toen de pijn weer wat minder werd begon hij na te denken. ‘Wie kan het zijn?’ dacht hij. ‘Misschien iemand die wij vroeger hebben aangepakt toen we nog voor mensen hackte.’ Dacht hij. ‘nee, dat deden wij niet met onze eigen naam, en we hadden alle sporen gewist. Trouwens, deden wij dit uit naam van anderen.’ Concludeerde hij.

Andere vijanden had hij niet. Of…. Misschien is het Sjoerd!. Nee, die is daar niet mans genoeg voor. Alhoewel, hij is wel instaat om iemand in te huren. Ja, dat moet het zijn.

Later die dag kwam de gemaskerde persoon weer naar Rick toe. ‘En? Weet je al waarom je hier bent?’

‘Ik denk dat je bent gestuurd door Sjoerd?’ zei Rick.

‘Ik ken geen Sjoerd, dus FOUT!’ en meteen kreeg Rick weer een harde beuk in zijn maag.

‘AUW!!!. WIE BEN JE DAN, EN WAT HEB IK GEDA..’ meteen volgde er weer een beuk. Maar omdat ik nu wat meer in mijn boeien hing, kwam de beuk iets hoger aan, precies op mijn onderste rib. De pijn was immens en ik had moeite met adem halen. Met een nieuwe pijnlijke teug adem schreeuwde ik ‘IK WEET HET NIET!!!.’ Meteen kroop ik ineen omdat ik een nieuwe beuk verwachtte. Maar in plaats van een beuk kreeg ik weer een harde trap in mijn kruis. Deze had ik niet zien aankomen. Ik probeerde, om de pijn te verbijten, mijn lichaam achter over te duwen. Maar dit bleek een slecht idee. Meteen ging de persoon los op mijn maag en kreeg er meerdere harde beuken in. Dit deed zo’n pijn dat ik mijn bewust zijn verloor.

Ik werd wakker omdat ik een emmer water over me heen kreeg. ‘WAKKER WORDEN!’ hoorde ik hard roepen.

Toen ik langzaam bij kwam werd mijn boeien los gemaakt. ‘GEEN GEINTJES OF JE KRIJGT WEER EEN PAAR BEUKEN!’. Er tegen ingaan zou mij niet eens lukken omdat het over mijn hele lichaam pijn deed.

Hij rijkte mijn shirt aan en ik moest deze aan trekken. Met veel pijn en moeite lukte het me. En ik zag, toen ik mijn shirt aandeed, meerdere blauwe plekken op mijn buik. ‘OOK JE SCHOENEN AAN!!’ werd me toe geschreeuwd. Bang om weer een paar beuken te krijgen, deed ik wat me gevraagd werd. Toen ik mijn schoenen aan had kwam de volgende opdracht. ‘DRAAI JE OM EN HANDEN OP JE RUG!!!.’ Toen ik me omdraaide probeerde ik snel naar de foto’s te kijken. Maar omdat ik nog steeds wazig keek zag ik alleen dat het een vrouw was met zwart haar. De details van het gezicht kon ik niet goed zien. Ook niet toen ik mijn linker oog dichtkneep. En voordat ik verder kon kijken kreeg ik een zak over mijn hoofd en weer de handboeien om. ‘MEEKOMEN’ klonk het weer streng.

Ik werd de trap op begeleid, en voelde hoe ik door een huis werd geloodst. Ik hoorde hoe een deur open werd gedaan en daarna een auto in werd geduwd. Ik wilde wat zeggen maar voordat ik een geluid kon maken kreeg ik te horen ‘KOP DICHT ANDERS KRIJG JE NOG MEER SLAAG!!.’ Bang voor meer pijn hield ik mijn mond. Ik hoorde hoe de auto werd gestart. En later weg reed. Ik merkte dat we in de stad reden omdat de bochten snel op elkaar volgde. 10 minuten later stopte de auto en ik hoorde dat hij uitstapte. Vrijwel meteen daarna werd mijn deur open getrokken en duwde hij mij met mijn gezicht op het dashboard. Snel deed hij mijn handboeien af en pakte me hardhandig beet. Smeet me de auto uit op straat. ‘AUW’ riep ik en kroop in elkaar. Een paar telen later voelde ik dat er iets op mij terecht kwam en toen ik voelde bleek het mijn sporttas te zijn. ‘JE BLIJFT IN HET VERVOLG VAN HAAR AF!!!’ klonk het en vlak daarna reed de auto weg met piepende banden.

Bijgekomen van de pijn deed ik de zak van mijn hoofd en probeerde te oriënteren waar ik was. De auto was al verdwenen.

Ik merkte dat het schemerig was, maar wist niet of het nu donker zou gaan worden of juist lichter. Het benul van tijd was ik totaal kwijt. Ik stond langzaam op en herkende de plek waar ik was. In een klein steegje, wat ongeveer 5 minuten van mijn huis aflag, was ik gedropt. Strompelend liep ik richting mijn huis. Normaal lopen ging niet door de pijn. En het tochtje dat normaal 5 minuten duurde, duurde nu ruim een kwartier voor mijn gevoel. Het werd langzaam lichter, wat dus bleek dat het ’s morgens vroeg was.

Toen ik eindelijk bij mijn huis was zocht ik naar mijn sleutels. In mijn kleding kon ik niets vinden dus opende ik mijn sporttas. Daar lag mijn sportjas in en ik zag ook mijn telefoon, met daarnaast mijn sleutels. Ik opende de deur en strompelde naar binnen. In de gang gooide ik mijn tas neer en deed de deur dicht. Nadenken lukte me niet en alles deed pijn alsof ik door een vrachtwagen was overreden. Strompelend liep ik de trap op. En de krakende treden die ik normaal oversloeg, liet ik deze keer voor wat het was. Toen ik eindelijk in mijn slaapkamer was en voor het bed stond liet ik me letterlijk voorover op het bed vallen en viel meteen in slaap, of was ik weer mij bewustzijn verloren?.

‘RICK!!, je bent er eindelijk?’ hoorde ik een stem in de verte. ‘Waar ben je geweest?’ en ik hoorde nu aan de stem dat het Maaike was. Toen ik merkte dat ze om het bed liep en mijn gezicht kon zien hoorde ik een harde gil. ‘WAT IS ER GEBEURD!!!.’ Ik hoorde het wel maar was niet in staat om te reageren. ‘Nina, met Maaike. Rick is hier. Maar er is wat gebeurt. Hij heeft bloed op zijn gezicht en reageert bijna niet’. Ondanks dat ik dit hoorde viel ik weer in slaap. De pijn had mijn volledig in zijn macht en ik was uitgeput.

‘Rick?, wordt wakker. Ik heb een lekker warm bakje thee voor je.’ Ik hoorde hoe Maaike mij langzaam wakker maakte. Ik probeerde me te draaien maar ondanks dat het me wel lukte, deed het veel pijn. Maaike plaatste een kussen achter me en begeleide me al zittend er tegen aan. ‘Ik heb Nina gebeld en die is onderweg hier naartoe. Hier is je thee, dan kun je zo vertellen wat er is gebeurt.’ Ik keek opzij en zag mijn kopje thee op het nachtkasje staan. Toen ik hem wilde pakken ging de bel. Maaike schoot van het bed af en rende naar beneden. Een paar tellen later ging de deur weer open en daar stond Nina met Maaike er vlak achter. ‘Rick!, wat zie je eruit. Wat is er gebeurt?’ en ze deed een paar stappen naar voren. Ze deed haar armen open om mij te omhelzen, maar omdat ik alles nog wazig zag schrok ik hiervan en wilde weg duiken. Ik viel van het bed af en lag kreunend van de pijn op de grond. Nina kwam bij mij op de grond zitten en ze lag haar hand op mijn rug. Ik voelde de warmte van haar hand door mijn shirt heen. ‘Rick, wat hebben ze met je gedaan?. En wie?’. Op het moment dat ze dat zij zag ze dat mijn shirt iets was opgekropen en ze had nu zicht op mijn blote zij en buik. Mijn blauwe plekken werden zichtbaar. ‘RICK!!!. Wat is dat!’ en ze trok meteen mijn shirt omhoog.

Nina en Maaike hielpen mij omhoog en lagen mij weer op bed neer. Nina deed mijn shirt helemaal uit en keek naar mijn lichaam, dat vol met blauwe plekken zat. Haar mond viel open en haar hand ging voor haar mond. Geschrokken van wat ze zag, kreeg ze tranen in haar ogen. ‘Waarom?’ kon ze nog net tussen haar tranen door roepen. Ik probeerde mijn schouders op te halen maar ook dat deed pijn.

Nina zag dat de blauwe plekken ook onder mijn broekrand zaten en knoopte mijn trainingsbroek los en trok deze naar beneden. Ook daar waren de blauwe plekken zichtbaar. Meteen trok ze ook mijn boxer naar beneden zodat mijn pik en ballen bloot kwamen te leggen. Ik zag dat Nina en Maaike tegelijk hun handen voor hun mond deden en aan hun ogen zag ik dat het ernstig was. ‘Alles is blauw’ zei Maaike. Nina knikte alleen. Maar na een kleine pauze zei ze. Ik ga Suzan bellen, die is bijna afgestudeerd dan kan ze even Rick nakijken.

Maaike keek Nina aan met een vragende blik. ‘Suzan is bijna afgestudeerd arts, dus die kan wel even naar Rick kijken.’ En meteen pakte ze haar telefoon om haar te bellen.

Ik dronk met hulp van Maaike mijn thee op en ze kleedde mij helemaal uit. Snel hielpen ze mij onder de douche en na een snelle verfrissing werd ik in bed gelegd en Maaike en Nina gingen de slaapkamer uit.

Later werd er op de deur geklopt. Voordat ik kon reageren werd de deur opgedaan en Nina liep voorop, gevolgd door Suzan en Maaike. Suzan zag mij liggen en ging langs mij zitten. Haar warme hand lag ze op mijn wang en haar duim bewoog ze geruststellend heen en weer. ‘Wat zie je eruit Rick. Heb je veel pijn?.’ Ik knikte alleen maar. ‘Moet je zijn lichaam zien?’ merkte Nina op. Meteen pakte Suzan het dekbed vast en trok deze omlaag. Mijn lichaam werd zichtbaar en ik zag ook hier dat Suzan ervan schrok. ‘Als je het dekbed nog verder omlaag doet, dan zie je nog meer’ zei Nina met gebroken stem.

Suzan deed het en haar ogen werden groot toen ze mijn blauwe zak en schaamstreek zag. Langzaam pakte ze mijn lul vast en ik voelde hoe mijn kleine lul in haar warme hand lag. ‘ooh, wat hebben ze met jouw gedaan?.’ Sprak ze, wel eens waar meer richting mijn pik als naar mij toe. En ondanks dat haar warme hand lekker aanvoelde, gebeurde er niets. Mijn lul gaf geen enkele kick om groter te worden.

Suzan ging me nu verder onderzoeken en ondanks dat ze lekkere warme handen heeft, deed de plaatsen waar ze deze op lag, wel pijn.

Toen ze klaar was keek Nina haar vragend aan. ‘Hij heeft een gekneusde rib, en een lichte hersenschudding. Verder is zijn hele torso beurs, maar gelukkig geen dingen waarvoor hij naar het ziekenhuis zou moeten. Nina knikte alleen.

Nina kwam naast me zitten en keek me strak aan. ‘Sorry Rick, dat je met ruzie weg bent gegaan. Je had gelijk, ik had het je moeten vertellen.’ Zei ze zacht en ik zag dat ze het moeilijk had. Ik haalde diep adem om mijn stem kracht te geven en ondanks dat dit pijn deed sprak ik ‘Het is je vergeven, schat. En ik wilde juist naar jouw toe gaan om het goed te maken. Maar toen ….’ En ik keek naar beneden. Nina pakte mijn kin beet en vroeg met een zachte stem ‘Wat is er gebeurt, Rick?.’ Ik keek in de rondte en zag dezelfde vragende blikken bij Maaike en Suzan. Ik ging ervoor zitten en vertelde het hele verhaal. Ik zag aan de blikken dat het best wel een stevig verhaal was. En ook zei vroegen zich af wie het kon zijn.

‘Kan het Sjoerd zijn geweest?’ vroeg Maaike. ‘Denk het niet. Toen ik hem ernaar vroeg, zei hij dat hij niemand kon die zo heette’. En ik greep meteen naar mijn borst van de pijn. ‘En waarom?, weet je waarom juist jij bent mishandeld? Of was je op het verkeerde moment op de verkeerde plek?’

Ik haalde lichtjes mijn schouders op, ten teken dat ik het niet wist. ten minste, ik wist niet precies waarom. Maar ik wist wel dat hij juist mij moest hebben.

Maaike haalde nog wat te eten en te drinken voor me. En toen dit op was verlieten de dames de kamer. ‘Rust maar lekker uit Rick. Dat heb je nodig. Wij zijn beneden, mocht je ons nodig hebben’ zei Nina.

En vlak daarna viel ik weer in slaap. Ongelofelijk hoe pijn je kan uitputten.

Ik ontwaakte omdat er op de deur geklopt werd. Maaike en Nina stapte binnen met nog iemand erachter aan. Omdat ik nog steeds een beetje wazig zag, kon ik niet meteen zien wie het was. ‘Hoi Rick, ik ben het. Barry van Galen.’ Ik herkende meteen zijn stem. ‘Hoi Barry, wat brengt jouw hier’ probeerde ik zo normaal mogelijk te zeggen. Maar omdat het pijn deed klonk mijn stem toch weer gebroken.

‘Maaike belde mij met het verhaal dat je mishandeld bent. Omdat je mij in het verleden heb geholpen met een paar recherche zaken, waarmee je jouw waarde wel bewezen hebt. Vond ik het nu niet meer dan normaal om jouw te helpen. Kun je mij vertellen wat er gebeurt is?’.

Maaike en Nina hielpen mij om recht op te zitten. Toen ik eindelijk zat begon ik mijn verhaal vanaf het begin. Barry schreef alles mee in zijn notitie boekje. En toen ik klaar was, begin hij met mij te ondervragen.

‘Rick, weet je wie hij was?’ vroeg Barry.

‘Nee, maar ik denk wel dat ik hem ken ergens van’

‘Hoezo denk je dat?’

‘Nou, Hij had een masker op met een spraak vervormer en hij had extra dikke kleding aan. Of meerdere lagen, zodat ik zijn motoriek niet kon herkennen denk ik’

‘Oké, en hoe zag de kelder eruit? En hoezo wist je dat het een kelder was?’

‘Er waren geen ramen, en in de hoek stond een schemerlamp. Deze gaf niet veel licht. Daardoor kon ik niet zien wie of wat er op de foto’s stond’

‘Foto’s? welke foto’s?’

‘Toen ik draaide zag ik achter mij een muur vol met foto’s, maar door mijn wazige zicht en het slechte licht kon ik niet echt goed zien wat er op de foto’s stond. Volgend mij waren er een heleboel foto’s van een vrouw met zwart haar, maar ik kon niet herkennen wie?’

Barry schreef weer alles op en ging verder. ‘En hoe kwam je erachter dat het een kelder moest zijn en geen zolder ofzo?’

‘Nou, het rook daar wat meer naar vocht. En de vloer was erg koud. Oja, en toen ik een deur hoorde open gaan, liep hij de trap af.’

Barry keek vragend ‘Naar beneden? Niet naar Boven?’

‘Nee, naar beneden liep hij. Want toen hij me bevrijde en een zak over mijn hoofd deed, werd ik een trap opgeduwd. Dus het was zeker een kelder’.

‘En daarna?. Heb je nog meer meegekregen van wat hij erna deed?’

‘Ik werd in een auto gezet. In de bijrijders stoel. En ik denk dat hij in dezelfde stad woont als ik omdat we zo’n 10 minuten hebben gereden en allemaal in de stad’.

Barry keek me aan en wilde iets zeggen, maar ik was hem voor.

‘Hoe ik dat weet?. Nou hij schakelde niet verder als zijn 3 en er waren een hoop bochten. Ik weet alleen niet welke route hij heeft gereden en of hij misschien wel rondjes heeft gereden’.

‘Wou, jij bent bij de les’ zei Barry met veel waardering.

‘Is je nog meer opgevallen of iets wat hij heeft gezegd?’.

Ik dacht goed na en herinnerde mij wat hij zei toen ik eruit was gegooid.

‘Toen hij mij uit de wagen gooide riep hij ‘JE BLIJFT IN HET VERVOLG VAN HAAR AF!!!’ er nog achter aan’ zei ik.

‘En van ‘WIE’ moest je afblijven?’ zei Barry toen hij mij aankeek.

Ik dacht even na en bedacht me ineens dat dit het zelfde klonk als de mailtjes van de laatste tijd.

‘Volgens mij, bedoeld hij Nina. Ik krijg sinds dat ik met Nina ga, eens per week een dreigmail met ook dit soort teksten. En in de laatste stond geloof ik dat hij mij ‘iets’ aan zou doen’. Nina kroop op bed en pakte mijn handen vast. ‘Is dat waar Rick?. Krijg jij dreigmailtjes omdat je met mij gaat?’ zei Nina zachtjes. En ik zag haar ogen vol lopen met tranen. ‘Ben jij mishandeld omdat je met mij gaat?’ klonk ze nu zeer verdrietig. Ik trok Nina tegen mij aan en het voelde goed om haar te troosten, ondanks dat dit toch wel pijn deed.

Barry zag dit aan en sloot zijn notitie boekje op. ‘Ik weet voor nu even genoeg Rick. Mail mij maar die mailtjes door. Maar voor nu rust uit en probeer te genezen’. Barry stond op en Maaike liep met hem mee de kamer uit.

Nina lag nog steeds tegen mij aan en ik hoorde haar snikken. Ik wreef door haar mooie zwarte haren en dacht ineens ‘Zij was het dus op de foto’s’. Ik bleef Nina troosten en langzaam snikte ze minder. ‘Sorry, Dat je bent mishandeld door mij?’ klonk het opeens. ‘Nee, schat. Jij bent het mooiste wat mij is over komen. En dat er een of andere malloot denk dat hij jouw kan claimen. Het is niet jouw schuld, echt niet’.

Maaike kwam weer de kamer binnen gelopen en omhelsde Nina. ‘Het is niet jouw schuld.’ En ook zei troostte Nina. En toen Nina uitgehuild was zei ze tegen Maaike ‘zullen we naar beneden gaan, dan kan Rick weer rusten.’ Maaike knikte en ze lieten mij alleen.

En ondanks dat ik nog even lag te piekeren over wie het kon zijn. Viel ik toch snel in slaap. Later op de avond voelde ik het naakte warme lichaam van Nina tegen mij aankruipen. En toen ik mijn hand op haar heup lag zei ze ‘Ga maar lekker slapen schat. Ik ben bij je.’ En met deze lieve woorden viel ik weer in een diepe slaap.

De volgende ochtend werd ik wakker omdat er zachtjes op de deur werd geklopt. ‘Wakker worden luitjes. Ik heb hier een lekker ontbijtje voor jullie.’ En Maaike kwam de slaapkamer binnen gelopen en zette het dienblad met ontbijt op mijn nacht kastje. Ik draaide mij moeilijk om naar haar en zag haar lief naar me lachen. ‘Heb je nog een beetje kunnen slapen, Rick.’ Ik knikte en zag haar naast het bed staan in een lange blouse, die overigens van mij was. Ik moest daar wel inwendig om lachen. Nina draaide zich ook om en lag langs mijn lichaam tegen mij aan.

Nina trok aan mijn andere kant het dekbed weg en nodigde Maaike uit om erbij te komen liggen, zonder ook maar een woord te zeggen. Maaike begreep de hint en trok snel mijn blouse uit en kroop naast me ook tegen mij aan. Ook haar warme naakte lichaam voelde ik tegen me aan. En ondanks dat het best nog wel pijn deed genoot ik van de heerlijke warmte van de dames.

Hun hoofden lagen op mijn schouders en ze keken elkaar aan. Ik voelde hoe hun hand richting mijn verschrompelde pielemoos gingen. Blijkbaar had mijn lichaam teveel pijn om zelfs een ochtend erectie te creëren. Toen hun warme handen mijn lul en zak omhelsde, voelde het zeker lekker, maar er gebeurde niets. Ze probeerde toch nog wat leven erin te krijgen met lief strelen. Maar te vergeefs. Tot Nina plots Maaike haar hand pakte en deze richting haar kutje trok. Ik moest lachen, want ik weet hoe geil Nina ’s morgens af en toe kon zijn. Maaike liet haar hand gewillig mee geleiden. Nina ging iets verleggen zodat Maaike er beter bij kon. En op het moment dat Maaike er een vinger in duwde hoorde ik het meteen soppen. Ik sloeg nu de dekens van ons af en zag wat Maaike aan het doen was bij Nina. Een tweede vinger stopte Maaike erbij en Nina trok haar benen ligt op om ruimte te geven aan Maaike. ‘LIK ME’ vroeg Nina geil aan Maaike.

Maaike stapte uit bed, en liep om het bed heen. Aan Nina haar kant stapte ze er weer in en ging in standje 69 over Nina heen liggen. Ik had een mooi uitzicht op het kutje van Maaike en zag hoe Nina met haar klitje begon te spelen.

Aan het zuchten, wat Nina af en toe deed, zag ik dat Maaike ook erg goed haar best deed. Dit ging zeker 5 minuten door top Nina riep ‘Stop als je blieft, Maaike. Rick raakt hier niet opgewonden van, en dat vind ik niet eerlijk, als wij dan egoïstisch aan ons zelf denken.’

En Maaike wou opstaan. ‘Niets ervan’ zei ik snel. ‘Ik geniet van jullie, echt waar. Geestelijk geniet ik van jullie en vind het zo mooi om te zien hoe jullie elkaar verwennen. Maar fysiek kan mijn opwinding niet winnen van de pijn in mijn lichaam. Maar ga als je blieft door.’

Nina en Maaike gingen door met het verwennen van elkaar. Ik zag hoe Nina nu een tweede vinger in het natte kutje van Maaike deed en één vinger in het sterretje van Maaike. Een harde kreun was het bewijs dat het op prijs werd gesteld. En toen Nina ook nog het puntje van haar tong op het klitje van Maaike plantte, werd het haar teveel en beleefde ze haar orgasme. Nina stopte niet met likken en vingeren, waardoor het orgasme aan bleef. Na een paar minuten was het orgasme uitgeraasd bij Maaike en kroop van Nina af. Nina kwam wat hoger te liggen en spreidde haar benen en Maaike nam daartussen plaats. Ik had een mooi uitzicht op het goddelijke lichaam van Nina en zag hoe Maaike zich verlekkerde op het kutje van Nina.

Ik bewoog mijn hand en plaatste deze op de borst van Nina. Haar zachte huid voelde heerlijk warm aan en haar tepel ging nog een standje hoger in stijfheid. Ik keek naar mijn eigen lul in de hoop dat daar leven in zou komen, al was het maar een beetje. Naast mij begon het ademhalen van Nina sneller te gaan en de kamer rook al naar haar heerlijke seks geur. Om Nina nog een setje te geven begon ik haar borst te kneden om vervolgens haar tepel tussen mijn vingers te klemmen. Nina pakte nu het hoofd van Maaike beet en drukte deze nog strakker tegen haar kutje aan. Dit was echt zo’n mooi gezicht. Zo geil, zo opwindend, zo sexy. Maar toch gebeurde er niks bij mij. Zelfs niet een kleine verdikking in mijn pik.

Nina begon nu te schokken en te trillen en beleefde een hevig orgasme. Maaike haalde haar vinger uit het kutje van Nina maar bleef wel haar klitje door likken. Het orgasme van Nina nam in heftigheid af, maar bleef wel door sudderen. Tot ze Maaike wegduwde om dat het teveel werd.

Ik had nog steeds mijn hand op haar borst en staarde naar mijn lul. Of beter gezegd klein wormpje. Er zat niets in, geen beweging, geen verdikking zelfs geen tinteling. Maaike zag me in gedachte staren en vroeg ‘Waar denk je aan, Rick?’. Ik voelde Hoe Nina omhoog kwam en ook naar me keek. ‘RICK!!!, wakker worden. Waar denk je aan vroeg Maaike?.’ Ik werd wakker uit mijn trance en voelde tranen opkomen. Eerst voelde ik mijn ogen vollopen met traanvocht en daarna begon ik zachtjes te snikken.

‘Wat is er?’ vroeg Nina die meteen een hand op mijn wang lag. Tussen de tranen door zei ik ‘Ik…Ik…kan…. Geen stijve meer krijgen. Er gebeurt niets, geen beweging, geen tinteling, geen… geen… erectie.’ Nina en Maaike keken mij aan en zeiden toen ‘Dat is maar tijdelijk Rick, als zo meteen de pijn weg is dan zal het wel weer gaan, en word hij in mum van tijd weer stijf!.’

‘En…. Wat als… ik… impotent blijkt te zijn geworden?’ zei ik met pijn in mijn stem en tranen in mijn ogen.

---

Van de schrijver;

Beste lezer,

Allereerst bedankt voor het lezen van mijn verhalen. Ik schrijf ze met veel plezier en hoop dat de lezer er ook veel plezier aan beleeft.

Helaas zie ik dat het lezers aantal, van deze serie, behoorlijk terug loopt. Nu weet ik dat bij een serie er minder lezers zijn dan bij een enkel verhaal.

Op het moment van het schrijven van dit verhaal, had het vorige deel net aan 2.000 lezers. En ook het aantal reacties is minimaal, tot geen.

Gelukkig is de waardering er wel, en daarom is mijn vraag aan de lezer, is er nog animo voor deze serie?.

Ikzelf weet nog wel een paar leuke draaien aan het verhaal te geven.

Ik hoor graag van jullie.