Sofie zat achter haar bureau en staarde naar haar mobieltje. Ze had Stephan al een aantal berichtjes gestuurd, maar de vinkjes bleven grijs. Ook haar oproepen bleven onbeantwoord. Hij was niet in zijn kantoor en had ook niemand iets laten weten. Roy was druk bezig Stephans gemaakte afspraken met cliënten te verzetten en naar een andere medewerker te verplaatsen. Sofie had nog niet voldoende ervaring om zijn cliënten over te nemen, wat haar de tijd gaf om hem te bellen.

“Ik maak me zorgen om hem,” zei ze hardop. Ze keek naar Jeffrey, maar hij haalde enkel zijn schouders op.

“Ik wil naar hem toe,” zei ze. Nadat Jeffrey hem de vorige avond had verteld dat Simone inderdaad de hoofdverdachte was, had Stephan Sofie naar huis gebracht zonder nog een woord te zeggen. “Weet iemand zijn adres?”

Jeffrey sloot zijn laptop af en klapte hem dicht. “Ik breng je wel even, ik zit toch op een dood spoor.” Hij rolde zijn rolstoel om het bureau heen.

Sofie pakte haar tas. “Ben je met een speciale taxi?” vroeg ze terwijl ze naar de lift liepen.

Jeffrey drukte op de knop voor de lift. De deuren schoven gelijk open en ze stapten naar binnen. “Ik heb mijn eigen auto,” zei hij.

Jeffrey had een eenvoudig busje dat was aangepast voor zijn rolstoel. Via een speciale laadklep reed hij naar binnen en zette zijn rolstoel achter het stuur vast. Voorin was een stoel, waar Sofie ging zitten.

Binnen tien minuten waren ze bij Stephans huis. Hij woonde in een eenvoudige rijtjeswoning waarvan de gordijnen gesloten waren. Ze zag zijn auto voor het huis staan, dus hij moest thuis zijn.

Jeffrey wachtte in de auto. Sofie liep naar de voordeur en belde aan. Stilte. Ze belde nog eens, maar ook nu kwam er geen reactie.

Ze besloot achterom te lopen. Bij de achtertuin zat de poort tot haar opluchting niet op slot. Snel liep ze naar de achterdeur, die evenmin op slot zat.

Binnen was het verduisterd door de gesloten gordijnen. Ze kon de meubels zien, maar geen details. “Stephan?” riep ze bezorgd. Ze liep de woonkamer in en keek rond. “Ben je er?” Ze liep verder.

Ze schrok toen ze Stephan naast de bank op de grond zag zitten. Ze haastte zich naar hem toe, maar hij reageerde niet. Met haar voet schopte ze een glazen fles opzij.

Stephan zat met zijn rug tegen de muur en zijn kin op zijn borst gezakt. Er lag een leeg glas naast zijn hand op de grond. Snel controleerde ze zijn ademhaling. Ze haalde opgelucht adem toen ze een regelmatige ademhaling waarnam. Wat moest ze doen? Ze haastte zich naar de voordeur om Jeffrey te halen.

Jeffrey hielp Sofie om Stephan op de bank te leggen. Het ging niet eenvoudig, maar ze wisten hem op zijn plaats te krijgen en Sofie legde een deken over hem heen. “Wat moeten we doen?” vroeg Sofie zich hardop af.

Jeffrey haalde zijn schouders op. “We kunnen nu weinig doen. Je kunt een glas water klaarzetten met een paracetamol, maar de rest moet hij zelf doen. Door de alcohol zal hij wel dorst hebben als hij wakker wordt.” Hij raapte de lege fles op. “Zet er ook maar een emmer bij.”

Sofie pakte de fles en raapte het glas van de grond. “Sorry dat ik je hierbij betrek.”

Jeffrey keek haar kalm aan. “Het geeft niks, Sofie. We moeten nu wachten tot hij wakker wordt. Hou de gordijnen maar dicht, hij zal zich straks behoorlijk beroerd voelen.”

Pas na ruim een uur bewoog Stephan pas. Hij kreunde en bracht een hand naar zijn ogen. Hij mompelde iets onverstaanbaars en probeerde rechtop te zitten. Met enige moeite slaagde hij daarin en bleef onderuitgezakt op de bank zitten.

“Je werknemers waren bezorgd om je,” zei Jeffrey.

Stephan slaagde erin zijn ogen een stukje open te krijgen. Hij kreunde weer en wreef in zijn ogen. “Je geniet er zeker wel van om mij zo te zien?” vroeg hij met schorre stem.

Jeffrey ging er niet op in. “Er staat een glas water op tafel en er ligt paracetamol. Drink dat glas leeg, dat helpt.”

Stephan lachte sarcastisch. “Je kunt zeker niet wachten om me een donderpreek te geven.”

“Heeft dat zin?” vroeg Jeffrey. “Volgens mij verwijt je jezelf alles al dat ik tegen je zou kunnen zeggen. Kom op, drink dat glas leeg.” Hij rolde zijn rolstoel naar voren, pakte het glas van tafel en gaf het aan Stephan. Vervolgens reikte hij hem twee paracetamoltabletten aan.

Stephan nam de pillen in en dronk het glas leeg. Hij probeerde overeind te komen, maar liet zich met gesloten ogen weer achterover vallen. “Ik snap niet dat jij bleef drinken,” mompelde hij.

Jeffrey pakte het glas uit Stephans hand. “Om dezelfde reden dat jij gisteren niet bent gestopt. Soms wordt het je even te veel en dan doe je wat doms.”

Stephan kwam wankel overeind. Vervolgens merkte hij Sofie op. Hij vloekte en liep met enige moeite naar de wc. Jeffrey glimlachte Sofie bemoedigend toe. “Schaamte,” vatte hij Stephans reactie samen. Sofie keek Stephan na, maar zei niks. “Maak je geen zorgen,” zei Jeffrey. “Hij drinkt gewoonlijk nooit meer dan twee drankjes. Hij heeft veel op zijn bord gekregen en heeft niks om die stress kwijt te kunnen.”

Sofie zuchtte. “Ik dacht dat hij dat met mij deed.”

Jeffrey knikte begripvol en ging naar de keuken. “Ik weet niet precies wat jullie deden, maar het zal zeker geholpen hebben. Maar hoe perfect iemand ook is, iedereen heeft een grens. Simone werkt er al bijna vanaf het begin. Ik geloof dat enkel Roy er iets langer werkt dan zij. Daar komt bij dat zij een leidinggevende functie had. Dat zal een harde klap voor Stephan zijn geweest. Hard genoeg om hem bij dat breekpunt te krijgen.” Hij kwam de kamer weer in met twee lege glazen en een fles water op schoot.

Stephan kwam de kamer weer in en liet zich op de bank neerploffen. Met gesloten ogen bleef hij zo zitten met zijn rug tegen de rugleuning. “Je kunt zeker niet wachten tot je mam weer ziet,” bromde hij.

Jeffrey zuchtte. “Ik denk dat ze wel genoeg heeft aan één mislukte zoon, vind je ook niet?”

Stephan bromde iets dat op een bedankje leek. “Is dat hoe je je voelt? Als de mislukte zoon?”

Jeffrey gaf niet direct antwoord. Hij dronk van zijn water en leek in gedachten verzonken. Sofie durfde niets te zeggen, bang om hun gesprek te stoppen.

“Zo is het toch?” zei Jeffrey uiteindelijk. “Jij hebt je eigen bedrijf opgebouwd, ik heb mezelf de vernieling in gezopen en werk onder toezicht. Daar heb ik het zelf naar gemaakt, dat weet ik, maar dat neemt niet weg dat het pijn doet.”

Stephan zei niks. Hij wreef in zijn ogen en liet Jeffreys woorden tot zich doordringen. “Misschien had ik je een kans moeten geven,” zei hij uiteindelijk. “Maar je hebt er al zoveel gehad… Het deed mij ook pijn dat je jezelf kapot maakte. Mam deed het pijn. Kijk naar jezelf, zoals je daar zit.”

Jeffrey keek zijn broer aan. “Er zitten ook voordelen aan.” Hij grijnsde jongensachtig. “Met seks hoef ik niet meer bovenop.”

Even hing er een stilte, maar vervolgens grijnsde Jeffrey en grinnikte Stephan. Sofie lachte en vond het fijn dat de vijandigheid van Stephan leek te zijn verdwenen. Voorlopig.

Er volgde een stilte. Stephan sloot zijn ogen en ademde diep in. Hij mompelde iets, maar Sofie kon hem niet verstaan.

Jeffrey keek zwijgend op zijn horloge en zuchtte.

“Ben je net zo'n flirt als Stephan?” vroeg Sofie na een tijdje aan Jeffrey.

Die haalde zijn schouders op. “Voor mijn verslaving wel. Om eerlijk te zijn durf ik nu nog niet te daten.” Hij keek naar Stephan, die met gesloten ogen en met zijn hoofd opzij gezakt op de bank zat. “Als hij straks wakker wordt, zal hij zich een stuk beter voelen.”

Ze praatten een tijdje zachtjes met elkaar over koetjes en kalfjes terwijl Stephan sliep. Jeffrey belde naar kantoor om te zeggen dat Stephan vergeten was door te geven dat hij een belangrijk gesprek met zijn advocaat had en dat ze nu een mogelijke nieuwe aanwijzing op het spoor waren. Sofie was hem dankbaar dat hij Stephan indekte.

Na ruim een uur werd Stephan weer wakker. Hij leek zich een stuk beter te voelen en praatte een stuk duidelijker.

“Goed, ik ga jullie met rust laten,” zei Jeffrey. “Ik ga naar huis.”

Stephan kwam overeind. “Bedankt voor alles, Jeff,” zei hij ernstig.

Jeffrey maakte een wegwuivend gebaar. “Geen probleem, joh. Als je de deur voor me opent, staan we weer gelijk en vergeten we dit.”

Stephan liep mee de gang op om Jeffrey te helpen met de deur. Sofie glimlachte flauwtjes en hoopte dat dit voorval de twee broers een beetje nader tot elkaar zou brengen.

Stephan kwam in de deuropening staan. “Ik ga in bad,” zei hij.

Sofie knikte. “Is goed, dan zie ik je zo weer.”

Stephan keek haar kalm aan. “Heb je zin om mee te gaan?”

Met een glimlach kwam ze overeind en liep naar hem toe. “Voel je je daar fit genoeg voor?” Ze volgde hem de trap op.

Stephan grijnsde ondeugend. “Nu wel,” antwoordde hij en hij ging de badkamer in om de kraan van het bad open te draaien. “In de kast in mijn slaapkamer liggen washandjes en handdoeken,” zei hij.

“Ik zal ze pakken,” zei Sofie en liep naar zijn slaapkamer. Gek genoeg voelde ze zich een beetje ongemakkelijk, alsof ze zijn privacy aan het schenden was. Ironisch, gezien ze vijf of zes keer per week met elkaar neukten. Maar zijn slaapkamer en zijn kasten doorzoeken vond ze net een stap te ver.

Ze hoorde hem zijn tanden poetsen en besloot hem even alleen te laten. Ze zag een opgemaakt tweepersoonsbed staan met aan elke kant een nachtkastje. Op allebei stond een eenvoudig nachtlampje. De een was verder leeg, de ander was duidelijk Stephans kant van het bed. Er stond een digitale wekker op, een flesje aftershave, een pakje zakdoeken en een telefoonoplader.

Ze liep naar de kast en trok een deur open. Daar zag ze zijn overhemden en broeken hangen. Ze deed de deur weer dicht en trok de andere deur open. Ze voelde dat ze een beetje moest blozen toen ze zijn sokken en ondergoed zag liggen. Om een of andere reden was dit net te intiem voor haar. Op de plank daarboven zag ze de handdoeken en washandjes. Snel pakte ze er een paar en deed de kastdeur weer dicht.

“Ik heb zo'n zin om je op dat bed te gooien en je alle hoeken van zowel dat bed als mijn slaapkamer te laten zien,” hoorde ze Stephan vanaf de deuropening zeggen. Ze keek om en zag hem met een ondeugende grijns naar haar kijken.

“Ik hou je niet tegen,” antwoordde Sofie.

Ze zag de begeerte op zijn gezicht, maar zijn zelfbeheersing was weer terug. “Eerst dat bad,” zei Stephan. “Daarna zien we wel verder.” Hij draaide zich om en ging terug naar de badkamer.

Sofie kwam de badkamer in en zag hem zich uitkleden. Ze legde de handdoeken neer en trok daarna haar eigen kleren uit.

Stephan stapte in bad en ging zitten. Uitnodigend stak hij zijn arm naar haar uit. “Er is plek genoeg,” zei hij.

Sofie stapte in het tweepersoonsbad. Het water was warm en er dreef schuim op. Langzaam liet ze zich zakken om haar lichaam aan de temperatuur van het water te laten wennen. Ze kon zich niet voorstellen dat Stephan zich schijnbaar moeiteloos in het bijna hete water had kunnen laten zakken.

Stephan legde zijn handen op haar heupen en trok haar zachtjes naar zich toe. Ze kwam met haar rug tegen hem aan te zitten en voelde zijn harde pik in haar onderrug drukken.

“Gewoon negeren,” zei Stephan en hij nam haar in zijn armen. “We gaan gewoon ontspannen en genieten van het warme water.”

Sofie nestelde zich tegen zijn borst en voelde zich veilig met zijn armen om haar heen. Zijn hand kwam op haar borst te liggen, maar hij bewoog hem niet. Ze sloot haar ogen en liet haar hoofd tegen zijn schouder rusten.

Sofie verschoof een beetje en wilde haar hand naar zijn kruis brengen, maar met zijn onderarm hield Stephan haar tegen. “Straks,” zei hij. “Ik wil even samen van ons bad genieten.”

Ze opende haar ogen en keek over haar schouder naar hem. Hij keek rustig terug. “Is er iets?”

Sofie liet haar vinger langs zijn kaak glijden. “Ik zie je niet vaak met stoppels.”

Stephan liet speels zijn vingers over haar gladde venusheuvel glijden. “Ik zie jou ook niet vaak met stoppels.”

Automatisch gingen Sofies benen een stukje uit elkaar, maar hij liet zijn hand niet zakken. “Ik scheer me regelmatig. Ik heb een werkgever die me dagelijks neemt.”

“Toffe gozer,” reageerde Stephan. “Weten je collega's dat?”

Sofie glimlachte om zijn speelse bui. “Eén ervan. Volgens mij is hij stinkend jaloers.”

Stephan liet zijn hand stil op haar onderbuik liggen. Met de andere streelde hij afwezig haar tepel. “Volgens mij heeft Simone ook een vermoeden, al zal ze dat niet direct zeggen.”

Er viel een stilte. Sofie merkte dat hij bleef worstelen met de bewijzen die haar kant op bleven wezen. Ze legde haar hand op zijn bovenbeen. “Ik betwijfel of zij zoiets zou doen,” zei ze zacht. “Ze is je al jarenlang trouw en is opgeklommen tot manager. Ze zou wel gek zijn om dit kapot te maken. Bovendien geeft ze veel om je.”

Stephan streek met zijn neus door haar haren en genoot van haar geur. “Laten we hopen dat Jeffrey snel keihard bewijs vindt en dat we een manier vinden om dat bewijsmateriaal legaal te maken.”

Sofie draaide met haar heupen, waardoor haar onderrug langs zijn pik schoof. “Ik heb wel iets anders gevonden dat keihard is.”

“Ik denk niet dat Jeffrey daar veel mee kan,” antwoordde Stephan met een grijns.

Sofie keek ondeugend over haar schouder. “Ik heb liever dat jij er iets mee doet.”

Stephan streek met het puntje van zijn neus langs haar hals. “Ben je zo ongeduldig, Sofie?” vroeg hij. Ze voelde zijn warme ademhaling haar huid strelen. Zijn hand gleed over haar borst en hij nam haar tepel tussen zijn vingers. Hij hoorde haar zuchten van verlangen. “Wil je zo graag dat ik je kutje aanraak?” plaagde hij.

Als antwoord kreunde ze zachtjes van verlangen en liet haar hoofd op zijn schouder rusten. “Heel graag,” zei ze hees.

Stephan liet de vingertoppen van zijn andere hand over haar buik glijden. Langzaam liet hij hem met cirkelende bewegingen zakken. Vol verwachting hield ze haar adem in.

Tergend langzaam zakten zijn vingers. Zachtjes streken ze over haar schaamlippen. Ze ademde luid in en sloot haar ogen. “Pest me niet zo,” smeekte ze. “Geef me wat ik wil. Raak me aan, streel me, vinger me.”

Ze voelde zijn lippen tegen haar oor bewegen toen hij sprak. “En wat als ik je nog even wil plagen? Wat als ik je nog meer wil laten smachten naar mijn pik?”

Gefrustreerd kreunde ze en ze drukte zich tegen zijn borst. “Alsjeblieft, Stephan.”

Stephan grijnsde en beet zachtjes in haar oorlelletje. Hij voelde haar lichaam reageren. “Stephan!” bracht ze jammerend uit.

Plotseling drukte hij zijn vinger diep in haar kutje. Ze uitte een schreeuw en greep met haar handen de rand van het bad vast. “Jezus, Stephan,” zei ze hees. “Waag het niet om te stoppen!”

Stephan knabbelde zachtjes aan haar oor. Nee, voorlopig was hij niet van plan om te stoppen. Hij liet zijn vinger diep in haar kutje bewegen, waardoor zijn duim over haar gevoelige clitje bewoog. Ze draaide met haar heupen terwijl ze luid kreunde.

Met zijn andere hand kneep hij zachtjes in haar borst. Bij elke ademhaling liet ze die op en neer bewegen.

“Kom in me, Stephan,” riep ze genietend uit. Ze bewoog met haar heupen en met maaiende handen greep ze om zich heen. “Jezus, Stephan, laat me komen. Kom in me en neuk me klaar.”

Stephan wilde maar al te graag gehoor geven aan haar verlangen, maar hij was bang dat hij dan te snel klaar zou komen. Hij bracht een tweede vinger naar binnen en versnelde het tempo. Met een gil maakte ze een plotselinge beweging waardoor het water over de rand van het bad klotste. Zonder zich daar iets van aan te trekken sloeg Stephan zijn arm om haar heen en probeerde haar op haar plek te houden.

Al snel begon ze te hijgen. Ze verkrampte en haar mond zakte een stukje open. Haar orgasme was dichtbij.

Zijn duim drukte tegen haar clitje. Dit was de genadeklap waardoor Sofie schreeuwend en gillend klaarkwam. Hij haalde zijn duim van haar clitje en voelde haar kutje zich samentrekken om zijn vingers, die hij rustig in haar kutje bleef bewegen. Luid kreunend drukte ze zich tegen zijn borst en liet zich meevoeren door haar genot.

Langzaam kwam ze uiteindelijk weer bij haar positieven. Nagenietend zat ze tegen hem aan en haalde onregelmatig adem.

“Zullen we er maar uit gaan voordat ik de hele badkamer kan dweilen?” stelde Stephan tevreden voor.

Nu pas realiseerde Sofie zich dat het water over de rand van het bad was gegolfd. “Het spijt me!” zei ze snel en ze ging rechtop zitten.

Stephan kwam overeind en stapte uit het bad. Hij gooide een handdoek op de grond en schoof die met zijn voet over de natte vloer heen en weer.

Hij zag Sofie in bad zitten. Het schuim was opgelost, waardoor hij haar hele lichaam kon zien. Haar tepels kwamen net niet boven het water uit. “Blijf zo zitten,” zei Stephan en hij liep de badkamer uit.

Sofie keek hem vragend na. Wat had hij nu weer verzonnen? Al snel kwam hij de badkamer weer in. Met een frons keek ze naar de badjas die hij in zijn handen had. Hij hield hem voor haar omhoog. Enigszins verward kwam ze overeind, stapte uit het bad en stak haar armen in de mouwen. Stephan nam haar vervolgens in zijn armen en tilde haar op. Met een lach sloeg ze haar armen om zijn nek. “Wat heb je nu weer bedacht?” vroeg ze vrolijk.

Stephan grinnikte, maar gaf geen antwoord. Hij nam haar mee naar zijn slaapkamer en liet haar op haar rug op zijn bed vallen. Ze lachte en keek hem opgewonden aan.

Hij zette zijn handen aan weerskanten van haar schouders en leunde over haar heen. Ze voelde het matras inzakken onder hun gewicht. Hij leunde naar voren en nam haar tepel tussen zijn tanden. Zachtjes, zonder haar pijn te doen, knabbelde hij aan haar harde knopje. Ze haalde sissend adem en maakte haar rug hol, zodat haar borsten een stukje omhoog kwamen.

Zodra ze zijn hand over haar buik voelde strelen, legde ze een hand in zijn haren en greep het vast. “Oh, Stephan,” zei ze hees. Zijn hand gleed verder naar beneden en uitnodigend spreidde ze haar benen voor hem.

Zijn tanden lieten haar tepel los en hij richtte zijn aandacht op haar andere borst. Zijn lippen sloten zich om de tepel en hij zoog er zachtjes aan. Hij voelde haar onder zich kronkelen van verlangen. Ze probeerde haar kutje naar zijn strelende vingers te brengen, maar die bleven veilig bij haar venusheuvel.

“Kom op, Stephan,” zei ze. “Raak me aan.”

“Dat doe ik,” antwoordde hij, waarna hij zijn tong om haar tepel liet glijden. Gefrustreerd uitte ze een kreun, maar ze genoot van elk moment.

Ze slaakte een gilletje toen zonder enige waarschuwing twee vingers in haar kutje drongen. Zo ver mogelijk drukte ze haar benen uit elkaar. “Ja,” roep ze genietend. “Laat me komen, laat me komen!”

Stephan glimlachte. Ze was bloedgeil, dat was duidelijk. Hij wilde echter meer dan hen samen naar een orgasme neuken. Hij wilde haar horen kreunen. Hij wilde haar horen genieten. Hij wilde haar zien kronkelen en spartelen van genot.

Rustig liet hij zijn vingers in en uit haar kutje glijden. Teder masseerde hij de binnenkant van haar drijfnatte kutje. Hij kon de zoete geur van haar kutje ruiken en hoorde zachte soppende geluiden als hij zijn vingers bewoog. Haar zachte gekreun klonk hem als muziek in de oren.

Er ging een schok door zijn lijf toen haar hand zijn pik vond en die plotseling vastgreep. Haar duim gleed heen en weer over zijn eikel, waarbij ze zijn voorvocht verdeelde over de top. Zijn mond ging een stukje open en hij haalde zwaar adem. Fucking hell, wat was dit lekker! Deze simpele handeling verspreidde aangename tintelingen in zijn onderlijf. Zijn verlangen nam in een razend tempo toe.

“Kom in me!” riep ze smekend.

Stephan was van plan haar nog langer te laten genieten van zijn vingers,maar hij verloor de controle toen haar hand heen en weer gleed om zijn pik. Hij wilde in haar warme, natte kutje zijn.

Hij pakte haar benen bij haar knieholten vast en duwde die zachtjes omhoog. Uitnodigend kwam haar kutje hem tegemoet.

Zijn pik raakte haar glinsterende lipjes. Gretig bracht ze haar hand naar beneden en trok ze met haar vingers uit elkaar. Met haar andere hand pakte ze zijn pik en stuurde die naar haar kutje.

Ze uitte een lange zucht toen hij in haar gleed. Ze voelde zijn pik haar kutje uit elkaar drukken en haar opvullen. Tevreden sloeg ze haar armen om zijn nek en keek genietend naar hem op.

In een beheerst tempo bewoog Stephan zijn heupen zonder hun oogcontact te verbreken. Ze sloeg haar benen om hem heen en bewoog met hem mee. Haar mond zakte een stukje open en ze kreunde genietend. Ze trok hem naar zich toe en drukte haar mond op die van Stephan.

Zijn borst drukte tegen haar borsten. Hij greep haar haren vast en versnelde het tempo van zijn heupen een beetje. Hij haalde zwaar adem en genoot van haar strakke kutje om zijn pik. Ze was zo warm en nat dat hij moeite moest doen om zich te beheersen.

Hun tongen vonden elkaar. Sofie sloot haar ogen en gaf zich volledig over aan het genot dat hij haar bezorgde.

“Shit, Sofie, was ben je nat,” zei hij. Hij kon haar vocht op zijn ballen voelen.

Sofie maakte hijgende geluiden. “Ik kom bijna,” bracht ze uit.

“Kom maar,” spoorde hij haar aan en hij drukte zich zo diep mogelijk in haar.

“Samen,” reageerde ze. Met enige moeite wist ze zich nog even in te houden.

Stephan begroef zijn gezicht in haar nek en gaf een paar krachtige stoten. Sofie sloeg haar armen om hem heen en uitte een luide kreun bij elke stoot. “Fuck, ik kom! Ik kom!”

Haar kutje spande zich door haar orgasme strak om zijn pik. Stephans heupen schokten toen ok hij klaarkwam. Met elke schok gaf hij haar een stoot, waardoor ze schreeuwde van genot.

Uiteindelijk moest hij zich uit haar kutje terugtrekken toen ze knijpende bewegingen bleef maken. Zijn pik was supergevoelig door hun gedeelde orgasme. Met een kreun liet hij zich naast haar op bed vallen.

Tevreden legde hij zijn arm over haar bovenlichaam. Bij elke snelle ademhaling voelde hij haar borst op en neer gaan. Als reactie legde ze haar been over die van hem.

Verstrengeld bleven ze zo op zijn bed liggen. Langzaam kwamen ze weer op adem en schoof ze dichter naar hem toe.

“Dus dit doet de werkgever als hij een dagje spijbelt?” vroeg ze plagend.

Stephan glimlachte. “Ik spijbel niet vaak. Afgezien van de kater bevalt dit me wel. Jammer dat ik morgen een volle agenda heb, anders zou ik het nog eens doen.”

Sofie legde haar hoofd tegen hem aan. “Roy heeft je afspraken van vandaag verzet. We hebben nog wel even voor de dag om is.”

Stephan draaide zijn hoofd naar haar toe en zag de pretlichtjes in haar ogen. “Je bent onverzadigbaar.”