Greyhound

Het is niet druk in de late Greyhound bus van Philadelphia naar Boston. John kijkt om zich heen, de stoelen voor en achter hem zijn vrij, aan de andere kant van het gangpad zit een jonge brunette naar haar laptop te staren. Ze heeft haar bruine haren in een staartje, maar dat zit kennelijk niet lekker, want ze frunnikt er voortdurend aan.

Hij pakt zijn map met de agenda van het congres, waar hij naar toe gaat, maar na een tijdje valt langzaam de duisternis in. Nog slechts het gezoem van de bus te horen is; buiten is er bijna niets meer te zien. In de spiegeling van het raam, alleen het interieur van de bus. Zijn buurvrouw heeft de laptop dicht geslagen en in een tasje naast haar op de stoel gelegd. Ze trekt weer aan heur haar en maakt de staart los, zodat de bruine lokken langs haar gezicht vallen.

In het raam ziet hij hoe ze haar schoenen uitschopt, haar lange benen op de bank trekt en haar hoofd op de tas van de laptop legt. Ze draagt een strakke zwarte broek met daarboven een lichtblauwe gestreepte blouse met een diepe V-hals. Ze heeft kleine, maar zo te zien stevige borstjes. Doordat ze op haar zij ligt, schuift de “bovenste” borst iets naar beneden en John ziet de rand van haar kleine beha. Alsof ze merken dat hij ernaar kijkt, worden de tepels harder en harder; hij ziet ze bijna groeien.

Hij heeft zijn stukken weggelegd en leunt met zijn rug half tegen het raam. Zijn hoofd knikt naar beneden en het lijkt of hij slaapt, maar door zijn oogharen blijft hij naar het meisje kijken. Ze intrigeert hem, hoewel ze zeker 20 jaar jonger is dan zijn 44 jaar. Hij heeft al jaren een vriendin en natuurlijk kijkt hij wel eens naar andere vrouwen, maar nooit heeft hij de intentie gehad verder te gaan, dan alleen kijken. Maar deze heeft iets, waardoor hij het niet kan laten haar te volgen met zijn ogen.

De vrouw ligt niet lekker en probeert een andere houding. Ze heeft haar benen nu op de laptop gelegd en met haar hoofd ligt ze deels tegen de rugleuning, deels tegen het raam. Haar tepels steken nu recht vooruit en drukken tegen de stof van haar blouse. Haar hoofd valt nog iets verder achterover en langzaam zakt ze in een onrustige slaap. Even sluit John ook zijn ogen, maar na een paar minuten kan hij het niet laten haar weer te begluren.

Ze slaapt nu echt en haar mond is open gevallen. Ondanks de rare houding, vindt hij dat ze er zeer aantrekkelijk uitziet. De open mond accentueert haar fijne gezichtje en hij kijkt haar nu openlijk en strak aan. Voor het eerst sinds jaren voelt hij weer iets in zijn buik, geen erotische prikkels, meer een soort kinderverliefdheid, die hij eigenlijk niet kan plaatsen.

Hij zoekt naar de oorzaken en hoewel hij haar nog aanstaart, is zijn gedachte niet bij wat hij voor zich ziet. Daardoor merkt hij te laat dat ze haar ogen heeft geopend en terugkijkt. Even meent hij een glimlach om haar lippen te zien, maar ze reageert verder niet en probeert weer een andere houding. Nu heeft ze haar rugzak achter zich gezet om meer steun te krijgen, maar ook in deze pose komt ze niet echt tot slapen. Ze kijkt weer op en glimlacht nu werkelijk: “Het lukt niet echt, zo’n kussen is toch te hard”.

Waarom weet hij niet, maar John hoort zichzelf ineens zeggen: “Kom dan hier liggen met je hoofd op mijn schoot, dat is veel comfortabeler”. Hij voelt zich rood worden en schaamt zich voor de opmerking, maar tot zijn verbazing staat ze op, schuift haar rugzak en laptop bij elkaar op de stoel en steekt het gangpad over. Hij staat op en laat haar langs zich heen naar de raamplaats. Ze gaat zitten en zegt: “Ik heet Jennifer”. “John”, kan hij nog net, bijna stamelend, uitbrengen.

Hij gaat ook zitten en zet zijn benen zo neer, dat er een redelijk grote ruimte ontstaat, waar haar hoofd op kan rusten. Ze trekt haar benen weer op de bank, gaat op haar rug liggen en legt haar hoofd zijdelings op zijn schoot. John zit klem, hij weet niet goed, waar zijn rechterarm moet blijven en voor zijn gevoel heeft hij nog steeds een rood hoofd.

Binnen de minuut valt Jennifer in slaap, en weer valt haar mond open en is John verkocht door dat leuke gezichtje. Zijn ogen glijden over haar borst, waar de tepels weer hard geworden zijn, naar het raam. Heel in de verte ziet een lichte gloed, die ongetwijfeld duidt op het bruisende New York. Het is doodstil in de bus; iedereen lijkt te slapen, her en der klinkt zelfs een licht gesnurk. De ademhaling van Jennifer heeft het gelijkmatige van een slapend mens aangenomen.

Zijn eerst beknelde rechterarm schuift van de rugleuning naar een plekje naast haar lichaam, zijn handen reiken tot haar heupen. Hij trilt en krijgt weer dat gevoel in zijn buik, hij heeft zichzelf niet meer in de hand.

Langzaam schuift zijn arm naar boven, zijn hand streelt nu haar stevige kleine borsten over de dunne stof van de blouse. De tepeltjes prikken als spijkers tegen zijn vingers. Hij heeft enkele gêne meer. Zijn linkerhand streelt nu haar lange donkere haar en zijn rechter kruipt via de V-hals naar binnen; hij kan er niets meer tegen doen.

Jennifer blijft gewoon door ademen, ze vertoont geen enkel spoor van weerstand. Ook niet als zijn hand de rand van de beha bereikt en zijn vingers zich een weg er onder zoeken. Heel zachtjes kneedt hij haar linkerborst en strelen zijn vingers haar gezwollen tepel. Dan verplaatsten ze zich naar de rechterkant en wordt het ritueel herhaald.

Jennifer lijkt iets sneller te gaan ademen, maar ze beweegt niet, alleen haar benen strekken zich iets, voor zover dat kan. Haar mond ligt nog steeds wagenwijd open en toont een mooie rij hagelwitte tanden, waarvan de voorste iets naar buiten staan.

John heeft zijn rechterhand onder de blouse vandaan getrokken en zijn arm glijdt nu over haar buik naar beneden. Zijn vingers voelen de gladde stof van haar broek en op het moment dat zijn hand haar kruis bereikt, lijkt het of ze haar benen iets uit elkaar schuift. Voorzichtig strelen zijn wijs- en middelvinger het plekje tussen haar dijen. De broek zit zo strak dat hij duidelijk het spleetje voelt, dat daartussen zit.

Hij kijkt naar Jennifers gezicht, maar dat vertoont geen enkele reactie. De mond is open, de ogen zijn dicht. Nog steeds handelt John zonder er iets tegen te kunnen doen, zonder zich echt te realiseren waar hij mee bezig is, alles lijkt automatisch te gaan. Zijn linkerhand ligt nog steeds op haar hoofd en streelt beurtelings de lange haren en haar rechterwang.

Met een snelle beweging maakt zijn rechterhand de knoop van haar broek open en trekt de rits iets naar beneden. Hoewel de broek nog strak zit, kan zijn hand net bij de plekjes waar hij graag wil komen. Hij voelt een dun streepje schaamhaar en daaronder al snel een opgezwollen bultje. Zijn middelvinger glijdt langs de verhoging belandt in een nat geworden inkeping. Zijn wijsvinger voegt zich erbij en zacht maar nadrukkelijk glijden ze over het klitje en af en toe het spleetje binnen.

Jennifers ademhaling begint sneller te worden, ze drukt haar hoofd tegen zijn arm en sluit haar mond. Terwijl zijn vingers ritmisch hun werk doen, begint haar onderlichaam te bewegen. Hij ziet dat ze haar lippen samen perst en drukt zijn hand op haar mond. Eén vinger schuift hij tussen haar lippen en met de rest dekt hij haar mond zo af, dat er bijna geen geluid uit kan komen. Zijn rechterhand voelt dat haar kutje zich samentrekt. Zijn twee vingers raken een paar seconden bekneld en dan ontspant Jennifer zich.

Nu pas gaan haar ogen open en ziet John haar grote donkere ogen glinsteren van genot. Ze glimlacht weer en pakt zijn hand, die nog op haar kutje ligt beet en drukt die tegen zich aan. Met haar andere hand pakt ze zijn linkerarm en duwt de hand onder haar beha tegen haar borst. “Nog even stevig beetpakken”, fluistert ze, “dit was zo lekker!”. Na een tijdje komt ze omhoog en trekt haar broek dicht. Ze gaat naast hem zitten kijkt hem aan: “Nu niets meer zeggen”.

Ze zijn allebei te verbaasd om geluid te maken. Heel lang blijven ze zwijgend naast elkaar zitten. Af en toe kijken ze elkaar aan, vaak kijken ze naar buiten de donkere nacht in. Het is nog meer dan twee uur naar Boston. John krijgt slaap, maar vermant zich, want hij wil niet lomp overkomen. Jennifer laat zich gaan en met haar hoofd op zijn schouder, valt ze weer in slaap.

Als ze Boston binnen rijden, tikt John op haar schouder. Ze schrikt wakker en kijkt naar buiten. “Waar moet je heen?”, vraagt ze. Naar de overkant van de rivier, antwoordt John, daar is mijn hotel. “Komt goed uit.”, zegt ze, “ik moet naar Cambridge, daar heb ik een appartement vlakbij de campus van Harvard, kunnen we samen een taxi nemen”.

Deel II

John haalt zijn koffer uit het ruim van de bus en kijkt om zich heen. Hij ziet dat Jennifer druk bezig is met het versieren van een taxi. Als dat gelukt is, wenkt ze hem en ze nemen plaats op de achterbank. Ze noemt een hem onbekend adres en nestelt zich tegen hem aan, haar hoofd op zijn schouder. Met zijn rechterarm streelt hij haar, nu in een grijs vestje gestoken, arm.

“Waarom kwam je bij mij liggen”, vraagt hij, maar ze legt een vinger op zijn mond. “Hoe oud ben je”, probeert hij weer, “ik had je vader kunnen zijn, denk ik”. “Nou en”, zegt Jennifer en dan legt ze haar hele hand op zijn mond. Hij tuit zijn lippen, maakt een zoenbeweging en zuigt heel even een vinger naar binnen. Ze laat het even zo en trekt dan langzaam haar vinger uit zijn mond.

Plotseling zegt ze iets tegen de taxichauffeur, die afremt en de taxi naar de kant stuurt. Ze vraagt John of hij nog even wat drinken wil, pakt zijn arm en sleurt hem de taxi uit. Als hij zijn koffer heeft gepakt en wil betalen, ziet hij dat zij dat al gedaan heeft. Samen lopen de ze trappen op van het statige herenhuis. Haar appartement is op de tweede verdieping.

Hij zit op een tweezitbankje in een drukbemeubelde, typisch Amerikaanse ingerichte, woonkamer. Jennifer is zich even opfrissen en hij kijkt de kamer rond. Op een kastje twee foto’s, één van een echtpaar (vermoedelijk haar ouders) en één van een jonge vrouw met kort donker haar (wellicht een zus). Hij heeft zijn schoenen uitgedaan en knoopt het bovenste knoopje van zijn overhemd los. Het is nog warm, zoals het de hele dag al was en de kamer heeft vermoedelijk een heel weekeinde in de zon gelegen.

Jennifer komt de kamer in met een fles whisky en twee glazen. Ze draagt een witte ochtendjas met ceintuur. Hij vraagt zich onmiddellijk af of ze eronder nog iets aan heeft “IJs erin?”, vraagt ze, maar hij antwoordt dat hij alleen een beetje water erbij wil. Ze schenkt de glazen behoorlijk vol en komt naast hem zitten. “Cheers”, zegt ze, “op de Greyhound bus”. Als ze een forse slok genomen heeft, zet ze het glas op de tafel voor de bank en gaat weer op haar rug liggen met haar hoofd op zijn schoot, als in de bus.

Ook John zet zijn glas weg en kijkt naar beneden, naar dat leuke gezichtje, dat weer lacht met de half geopende mond, waardoor de voortanden weer iets naar buiten steken. Ze zegt dat ze eigenlijk ook niet weet, waarom ze bij hem ging liggen in de bus. Omdat ze niet zo lekker lag tegen de rugzak, of misschien omdat hij haar zo vertederend aan keek? Het was opwelling, maar wel een leuke!

Hij laat zijn blik over de ochtendjas glijden naar haar lange slanke benen die er tot ruim boven de knieën onderuit steken. “Nee, ik heb er niets onder”, en Jennifer trekt de ceintuur los en schuift de panden opzij. Nu ziet hij wat hij in de bus voelde: de kleine, maar stevige borstjes met ook nu weer harde tepeltjes, de strakke buik en de venusheuvel met een klein donker streepje boven het begin van haar spleetje. “Valt het mee of tegen?”.

Als antwoord schuift John zijn handen over haar borsten en begint ze zachtjes te aaien. Hij bukt zich iets en drukt een voorzichtige kus op haar voorhoofd. Jennifer duwt haar hoofd iets omhoog, zodat hun lippen elkaar raken en de kus op het voorhoofd overgaat in een intense tongzoen. Zijn handen glijden over haar buik en strelen de binnenkant van haar strakke dijen, die ze iets uit elkaar legt. Ze slaat haar armen om zijn hoofd en drukt dat tegen haar wang, met haar tong likt ze langs zijn oorlelletje. En bijt er af en toe in.

Johns vingers hebben haar klitje weer bereikt en met zijn duim maakt hij rollende bewegingen over het gezwollen knopje, terwijl zijn vingers moeiteloos haar natte opening binnen gaan.

Plotseling staat hij op en gaat op zijn knieën voor de bank zitten. Hij pakt haar benen en spreidt die wijd aan de rand over de zitting. Hij drukt zijn hoofd tegen haar onderbuik en zijn tong doet de rest. Gepassioneerd likt hij haar kutje, zuigt aan haar clitoris en duwt hij zonder moeite twee vingers in haar nu wijd openstaande, natte, spleet. Jennifer reageert heftig, ze kneedt haar borsten, beweegt fel met haar lichaam en laat zich in haar orgasme helemaal gaan, heftig hijgend, lange hoge kirrende geluiden makend en ten slotte met een korte schreeuw tot overgave komend. Alles wat in de bus niet kon, komt er nu wel uit.

John gaat weer naast Jennifer zitten, die languit achterover tegen de rugleuning zit, terwijl ze met één hand nog zachtjes over haar kutje streelt. Haar andere hand strekt zich uit naar zijn dichtstbijzijnde dij en kruipt richting de bobbel, die duidelijk zichtbaar is. Even wrijft ze over zijn broek dan maakt ze zijn riem los en trekt de rits naar beneden. Ze kruipt van de bank, gaat op haar beurt op haar knieën zitten haalt de stijve uit zijn beknelde positie.

Ze kijkt er even aandachtig naar en streelt zachtjes de schacht van boven naar beneden en omgekeerd. Dan trekt ze voorhuid naar beneden en begint met haar tong rondjes langs zijn eikel te draaien. Soms likt ze eraan, dan weer neemt ze de eikel in haar mond en zuigt er even op.

John legt zijn hoofd achterover, sluit zijn ogen en laat het over zich heen komen. Als ze zijn hele pik in haar mond neemt en er stevig op begint te zuigen en heen en weer bewegen tussen haar lippen, slaakt hij een korte zucht. Hij voelt de iets vooruit stekende tandjes tegen zijn eikel en houdt zich dan niet meer in. Na een paar diepe zuchten spuit hij haar mond vol; vier, vijf stoten geven haar de volle laag, ze slikt en de rest zuigt ze zorgvuldig uit de kloppende staaf.

Ik vond dat je wel een beloning had verdiend, zegt ze enkele minuten later.

Deel III

Als hij wakker wordt, ziet John dat het al licht is. De zon schijnt door de doorzichtige gordijnen en hij probeert te ontwaren hoe laat het is. Tegen middernacht waren ze gaan douchen en daarna moe en voldaan in het grote tweepersoonsbed gekropen. Ze sliepen vrijwel onmiddellijk, onder alleen een laken, want de warmte hing nog steeds in huis.

Hij kijkt om zich heen en ziet dat het laken grotendeels is weggeleden van het mooie, naakte lichaam van Jennifer. Ze ligt op haar zij met haar rug naar hem toe. Een been ligt strak naar onder, het andere is zo ver opgetrokken, dat hij een deel van haar spleetje kan zien. Zijn pik begint weer te zwellen en hij krijgt het weer warm. Wat doet hij hier, vraagt hij zich af, in het bed van een jonge vrouw die hij totaal niet kent. Die hij twee keer klaar gevingerd heeft en die hem heerlijk heeft gepijpt.

Eigenlijk wil hij weg, want zijn geweten begint hem parten te spelen. Maar zijn lichaam wil niet, zijn pik wordt steeds harder. Voorzichtig schuift hij naar onderen en zachtjes geeft hij een likje over het roze spleetje dat daar vlak voor zijn gezicht ligt te pronken. Net als in de bus beweegt Jennifer niet, ook niet als zijn tong langzaam iets naar binnen dringt. Pas als hij haar klitje bereikt, schuift ze haar benen iets uit elkaar.

Weer begint hij te likken en te zuigen. Hij proeft haar sappen, ze wordt steeds natter. Ze draait zich op haar rug en kreunt als zijn vingers er nog bij komen. Het duurt maar heel kort of Jennifer begint te schudden en te hijgen. Weer pakt ze haar borsten beet en knijpt erin, drukt ze haar onderlichaam tegen zijn mond en komt ze, nu wat geluidlozer dan gisteravond, klaar.

John gaat naast haar liggen en streelt haar ranke lichaam. Haar tepels zijn spijkerhard en haar borsten voelen als grote tennisballen. Wat een lijf, denk hij. Ze hebben nog geen woord gesproken, sinds hij wakker werd en zij van haar orgasme genoot. Nu kijkt ze hem aan met die vertederende donkere ogen. Haar mond ligt weer iets open en de tandjes steken er weer heel brutaal een beetje uit. Minutenlang liggen ze elkaar aan te kijken, zonder een woord te zeggen.

Ineens komt Jennifer overeind, ze gaat bovenop hem liggen en knelt haar dijen om hem heen. Ze pakt zijn stijve pik en stopt die met een kordate beweging in haar nog natte kutje. Even houdt ze in en ligt ze stil, maar dan begint ze hem te berijden met een overgave alsof het de eerste keer is. Ze drukt haar bovenlichaam tegen hem aan zoent hem heftig op zijn mond. John kan nauwelijks bewegen, haar harde borstjes drukken tegen zijn borst. Hij slaat zijn armen om haar heen en duwt zijn pik zo diep mogelijk in haar jonge spleetje. Zijn orgasme is heftig en langdurig.

Als ze zich van hem los maakt, gaat ze bovenop hem zitten en laat zijn sperma met grote klodders uit haar opening op zijn buik vallen. Ze lacht erbij, haalt een vinger door de kleverige massa en steekt die in haar mond. Dan laat ze zich naast hem vallen, pakt een stuk laken en veegt zijn buik schoon. Een tijdje blijft ze naar zijn steeds slapper wordend geslacht kijken, ze streelt erover zonder dat het een fysiek effect heeft.

Ze zit op haar knieën naast hem en kijkt John strak aan. “Ik moet je iets bekennen”, zegt ze blozend. Ze vertelt dat hij pas de tweede man is, die daadwerkelijk in haar is geweest. De eerst was bijna tien jaar geleden op de highschool, een jongen, die haar op het toilet tijdens een schoolfeest pakte toen ze dronken was. Ze herinnert zich alleen nog dat hij binnen een halve minuut zijn condoom had vol geschoten en toen was vertrokken.

Wat heb je dan al die tijd gedaan, vraagt John verbaasd. En die verbazing wordt nog groter als ze verteld, dat ze lesbisch is. Ze heeft al jaren een vriendin en ze heeft eigenlijk geen interesse in mannen. Zijn hoofd verandert in een vraagteken: “Waarom ik dan wel?”. Net als de avond ervoor, bekent ze dat ze het niet weet, maar dat hij haar in de bus zo zacht en teder klaar had laten komen, dat het wel leek of er een vrouw aan het werk was geweest.

En die avond op de bank was dat nog een dunnetjes over gedaan, ze had niet gevoel gehad dat een man met haar bezig was. John protesteert lichtjes, hij is wel degelijk een man. Jennifer geeft toe dat ze dat in de bus al gevoeld had, toen ze met haar hoofd op zijn schoot lag en ze vond dat hij wel een beloning verdiend had, en hem daarom op de bank pijpte.

“Toen je vanmorgen weer zo heerlijk mijn klitje likte, besefte ik, dat er ook mannen zijn, die niet alleen aan zichzelf denken. Ineens wilde ik eens echt voelen, hoe dat nou eigenlijk is, zo’n ding in mijn vagina”, zegt ze met nog steeds een blozend gezicht, “het viel erg mee, maar het heeft niet mijn voorkeur”.

Na het douchen nemen ze snel een kop koffie met een bagel en bijna tegelijkertijd zeggen ze: ”We moeten dit maar snel vergeten, geen telefoonnummers, geen adressen. Zo is het goed”.