Ik heb altijd al een hekel aan treinreizen gehad. Als de trein geen vertraging heeft, dan moet je wel weer omrijden wegens werkzaamheden. Als er geen werkzaamheden zijn dan zit de trein wel weer ramvol. Ik probeerde de trein zoveel mogelijk te mijden, en gelukkig lukte dat meestal heel goed. Behalve deze keer. Voor mijn werk moest ik in het centrum van Utrecht zijn. Met de trein minder dan een uurtje. Met de auto een uur inclusief files, en dan had ik nog niet eens de parkeerkosten meegerekend.

Dus daar stond ik, met mijn beste gedrag, te wachten op een veel te druk perron. Gelukkig was het bijna zomer, dus het was niet koud. Maar het had me niets verbaasd als ik toch een lokale bui op m’n kop zou krijgen. Ik had mijn oordopjes in, klaar om iedereen te negeren. Net voordat ik mijn muziek aan wilde zetten hoorde ik de omroeper op het station. “Door materiaalpech is de trein naar Utrecht vandaag korter. U wordt verzocht om zo ver mogelijk voorin in te stappen.”

Jep. Typisch. Was de trein op tijd, geen vertraging, geen omleidingen. Was het maar een halve trein. Ik keek om me heen op het perron, het was druk. Ik mocht blij zijn als ik überhaupt een plekje wist te krijgen.

Ik kon zien dat de trein eraan kwam door de mensenmassa die zo snel mogelijk, zonder te rennen natuurlijk, met de trein mee liep om maar bij een deur aan te komen. Nog bijna voordat de deur open ging stonden mensen al te dringen. Zonder te wachten op de reizigers die de trein nog uit wilden komen. Ik zou willen zeggen dat ik netjes aan het afwachten was, maar ik zat ook tussen de kudde. Als ik ook nog moest staan zou het wel heel kut zijn.

Voor mijn gevoel waren er veel te veel mensen die voor mij de trein in stapten. Ik was er bijna zeker van dat ik een uur moest staan tot Utrecht. Dus toen ik eindelijk binnen kwam plofte ik op de eerste de beste lege plek neer. Het was niet eens een echte plek, geen tweezits of vierzitsbankjes, maar zo’n halve bank langs de muur van de trein. Een plekje waar ze toch nog maar een zitplaats van hadden gemaakt, want anders stond het ook zo leeg.

Het was iets minder druk dan ik verwachtte. Iedereen had schijnbaar net als ik toch nog een zitplek weten te bemachtigen. Ik pakte mijn telefoon, klikte Spotify aan en maakte me klaar om hersenloos tussen dezelfde apps te scrollen. Nog even keek ik om me heen. Ik was zonder het door te hebben naast een meisje op de bank geploft. Haar donkere haar werd gesierd door een grote rode koptelefoon. Haar zwarte leren jasje drukte tegen mijn schouder. Onder de leren jas zag ik een geel zomers jurkje. Schijnbaar had ze niet door dat ik haar aan het bekijken was, haar hoofd was gericht op haar telefoon. Ik kon het slechter treffen.

De trein kwam in beweging en ik schoof iets tegen haar aan. Ik stak een hand op in verontschuldiging en schoof weer terug naar mijn eigen plek. Ik zag een glimlach op haar gezicht en voelde hoe haar ogen zich ook even snel over mij lieten gaan. Ik probeerde er het minst bedreigend uit te zien. Schijnbaar lukte het, want ze maakte geen aanstalten om weg te gaan. Gedachteloos bleef ik wat scrollen. Nieuwsapp, social media, email, whatsapp. Zonder opzet dwaalden mijn ogen naar de telefoon van het meisje naast me. Ik wilde niet afkijken, maar het ging automatisch. Ik zag dat zij ook aan het scrollen was. Waar ze precies naar aan het kijken was kon ik niet zien, maar het viel wel op dat er veel bikini materiaal tussen zat. De trein moest plotseling remmen, en ik voelde hoe ze tegen mij aan schoof. Uit schrik liet ze haar hand op mijn bovenbeen vallen om zich tegen te houden. Terwijl de trein weer bewoog, liet ze haar hand daar. Ik bewoog wat ongemakkelijk. Wist deze treinreizigster dat ze haar hand op mij had? Was het per ongeluk, of was het opzet?

Hoe ik ook bewoog, ze liet haar hand liggen. Haar blik nog steeds volledig op haar telefoon gefocust. Ik had weinig te klagen. Ik voelde de warmte van haar hand door mijn pantalon, hoe haar vingers zich naar mijn bovenbeen vormden, en bij elke kleine beweging minutieus houvast zochten. Tot mijn schaamte liet deze aandacht mij niet onberoerd. Ik voelde het bloed naar mijn pik stromen. Even ging ik verzitten om mezelf iets meer ruimte te geven. Het meisje nam deze beweging als uitnodiging en haar hand bewoog zich verder mijn been op. Haar vingers millimeters verwijderd van de plek waar mijn lul steeds harder begon te worden.

Zonder iets te zien staarde ik naar mijn telefoon. Ik wilde niets doen om dit avontuur te onderbreken. Mijn blik viel weer op haar telefoon. Ze moest hem wel iets bijgedraaid hebben om mij beeld te geven. Mijn adem stokte in mijn keel. Terwijl ze mij aan het betasten was, was ze door pornogifjes aan het scrollen. Allemaal stiekeme gifjes. Onder de dekens in bed, achter een boom in het park, in de supermarkt of bibliotheek. Haar hand bewoog verder naar boven. Nu pontificaal op mijn rits. Ik voelde hoe ze de vorm van mijn harde paal volgde. Haar hand om de omtrek van mijn lul in mijn inmiddels veel te strakke broek. Ze kneep, een keer, twee keer. Mijn lul trilde in reactie. Toen liet ze mijn lul los. Wat een plagerij. Nu zat ik hier. In een bomvolle trein, met een lul die voor iedereen die maar zou kijken duidelijk zichtbaar zou zijn in mijn broek.

Alsof ik betrapt was keek ik om me heen, maar niemand die ons aandacht schonk. Gelukkig maar. Ik legde mijn aandacht weer op mijn eigen telefoon. Ik moest op één of andere manier afleiding hebben, voordat ik zo meteen met een stijve over het perron moest. Toen voelde ik haar hand op mijn rechterpols. Zachtjes, doch onverbiddelijk, pakte ze mijn hand. Bewoog hem naar rechts tot op haar blote knieën. Ze bewoog hem naar boven. Over haar warme, zachte dijen. Mijn hand onder haar rokje totdat ik aankwam bij de prijs tussen haar benen. Ik voelde haar warmte. Haar verwachting. Ze had mijn pols losgelaten, maar ik had niet meer aanmoediging nodig.

Terwijl ik haar slipje aan de kant schoof, voelde ik haar hand weer op mijn kruis. Snel trok ze mijn rits naar beneden. Vond de band van mijn boxer en haar zachte vingers vormden zich om mijn penis. Ik voelde haar natheid aan mijn vingers. Zonder moeite verdween mijn middelvinger tussen haar lipjes. Ze schoof iets onderuit om mijn vingers nog beter op haar kutje te voelen. Haar hand bewoog ritmisch op en neer in mijn broek. Ik keek haar aan, maar haar blik was nog steeds gefocust op de porno op haar telefoon. Ze keurde me geen blik waardig, maar de rode blossen op haar wangen lieten zien dat ze aan het genieten was.

Mijn vingers bewogen tussen haar lipjes. Een trilling toen mijn vinger haar clit raakte. Toen weer naar beneden. Een kleine beweging, alsof ze mijn vingers uitnodigde in haar kutje. Langzaam drukte ik mijn wijsvinger naar binnen. Haar beweging om mijn lul ging steeds sneller. Ze kneep harder. Als ze zo doorging duurde het niet lang meer of ik ging komen. Maar niet voordat ik haar had laten komen. Toen mijn wijsvinger weer uit haar ging, deed ik er mijn middelvinger bij. Ik hoorde een klein kreuntje ontsnappen aan haar rode lippen. Ik had mijn muziek al lang uit gedaan. Ik was veel te hard aan het opletten of we niet betrapt werden.

Steeds sneller gingen mijn vingers in en uit haar kutje. Elke keer dat ik in haar zat, drukte ze haar kruis naar me toe, om me maar zo diep mogelijk te voelen. Ik durfde niet sneller. Dat zou vast aandacht trekken. In ruil trok ze me steeds sneller af. Haar hand door mijn gulp in mijn broek. Iedereen die ook maar een beetje zou kijken zou het zien.

“Beste reizigers, het volgende station is …” Ik hoorde het niet. Ze reed tegen mijn vingers op, terwijl haar kleine warme hand zich om mijn vingers sloot. Ze trilde in extase. Kneep mijn vingers fijn. Ik hield het niet meer. Bokte tegen haar hand aan die zich om de basis van mijn lul sloot. Twee spurten sperma landden in mijn onderbroek. Terwijl ik zat uit te hijgen pakte ze haar tas op. Stond op en liep de trein uit. Ik keek door het raam, in de hoop nog een glimp van haar op te vangen. Maar de trein vertrok weer.