Al lang bestaat het idee om slaaf te worden en de voorbije jaren is er ook contact geweest met een beperkt aantal Meesters maar om diverse redenen is er nooit echt wat van gemaakt… Steeds opnieuw kwam er een vorm van twijfel naar boven, wil ik een slaaf zijn? Kan ik de levensstijl aan? Zal ik wel een goede slaaf zijn? Het eeuwige verhaal van twijfelen, proberen af te spreken en dan toch maar opnieuw aan het twijfelen gaan. De voorbije maanden is dit altijd in mijn gedachten blijven zetten, het idee laat me niet los en dan denk ik bij mezelf, je kan erover denken en fantaseren maar je moet uiteindelijk toch de stap zetten om effectief slaaf worden, ervaren en doorstaan.

Er was een Meester waarmee er toch een vorm van frequent contact was. Hij heeft meerdere schrijfsels van mezelf gekregen over waar deze aspirerend slaaf van droomt en voor open staat. Ik heb het gevoel dat hij me kent, begrijpt wat ik zoek en die mijn nogal potentieel verregaande ideeën rond een slaven ervaring eventueel tot waarheid kan laten komen. Het is tijd dat ik de koe bij de horens neem, contact opneem en een heel duidelijk voorstel aangeef…

Ik zoek alles bij elkaar wat ik ooit heb gezegd, waarvoor ik open sta om als slaaf door het leven te gaan. Ik lees het na, pas dingen aan, voeg dingen toe en denk bij mezelf laat ik alles bij elkaar zetten en niets aan het toeval overlaten. Dit is wat ik denk over een aantal aspecten van een slaven bestaan, ik probeer open kaart te spelen zodat de Meester kan uitmaken voor zichzelf, is dit iets waar hij interesse in heeft of niet… Ik heb mijn inzichten genoteerd, Ik twijfel nog even terwijl ik nog eens kijk naar mijn bericht naar de Meester, de muis gaat richting verzenden en weg is de mail met mijn vraag richting de Meester toe of ik alsnog een kans krijg.

Van zodra op de knop is geduwd stijgen de zenuwen opnieuw, zou ik mogen gaan? Krijg ik nog een kans van de Meester? Ik neem snel mijn telefoon en pas enkele instellingen aan zodat ik onmiddellijk een melding krijg wanneer er een antwoord komt. Ik bekijk bijna constant mijn mailbox of er een antwoord komt… Ik wil een slaaf worden, heb een doel gezet voor mezelf en mijn potentiële Meester laten weten dat ik er klaar voor ben om een totaal slaaf te worden en hoop dat dit snel werkelijkheid zou kunnen worden.

Ik blijf wachten en opeens opnieuw die telefoon die een geluid maakt… Ik kijk op het scherm, daar is opeens het antwoord en in vol enthousiasme open ik de mail hopend op een positief antwoord. Het antwoord is heel kort maar duidelijk, ik kan bij de Meester komen op de voorgestelde datum en met de instructie om onmiddellijk binnen gaan via de garage deur. Een krop vult zich in mijn keel bij het besef dat ik hierbij nu echt de stap naar een slaven bestaan kan nemen.

De dag van de afspraak is aangebroken en ik heb deze nacht weinig geslapen. Veel verschillende emoties komen naar boven terwijl ik werk maak van me klaar te maken… Ik zoek enkele kleren bij elkaar en was gerei, steek dit allemaal in een rugzak als pakketje om mee te nemen. Ik open een lade in de slaapkamer en daar komt dan toch die kuisheidskooi tevoorschijn… Het begint te dagen, mijn penis ziet het al helemaal zitten en staat lekker stijf wachtend om aangeraakt te worden. Ik kleed me uit en ga naar de badkamer om mezelf te wassen, neem een lange douche en probeer elke stukje van mijn lichaam te schrobben voor de Meester. Na wat prutsen krijg ik ook de kuisheidskooi aan waarna ik de sleuteltjes hiervoor vooraan in mijn rugzak wegsteek, uit het zicht… Ik denk bij mezelf dat deze komen er niet meer uit tot ik bij de Meester binnen ga.

Ik doe de deur achter me toe, wandel naar mijn auto en denk bij mezelf, ben ik er echt klaar voor om dit te doen? De autorit van wat 45 minuten duurt lijkt eindeloos lang te zijn. Ik probeer de zenuwen de baas te blijven alsook enige twijfels voor te blijven, vandaag is de dag dat ik mijn slaven bestaan ga aangaan. Wanneer ik in de buurt ben zie ik een plaatsje en parkeer mezelf direct, ik neem mijn rugzak uit de wagen, schraap alle moed bij elkaar en doe de auto vast. Het is een paar minuutjes wandelen en ik zie de garagedeur een klein beetje open staan en zonder na te denken doe ik deze deur verder open en wandel binnen.