Klik hier voor meer...
Datum: 13-06-2024 | Cijfer: 8.9 | Gelezen: 7524
Lengte: Gemiddeld | Lezers Online: 1
Het Vuurtje Brandt Weer
Dit deel gaat minder seks bevatten, maar dat gaat in het volgende deel ingehaald worden. Veel leesplezier!

Het is de ochtend nadat ik Roos suf heb geneukt en lekkend met mijn zaad heb achtergelaten op ons kantoor. Nadat ik mijn wekker uitdruk kleed ik me rustig aan en pak vervolgens mijn telefoon. Daar zie ik naast de standaard appjes twee berichten die Roos me vroeg in de ochtend heeft verstuurd. Schijnbaar is ze, ondanks dat ze zo van de wereld was, toch nog vroeg wakker geworden.

Bericht 1: "Mark, alsjeblieft gisteravond kon echt niet en ik meende niet wat ik zei, ik liet me teveel meeslepen."

Bericht 2: "Please, verwijder alle opnames die je hebt gemaakt. Het was echt lekker, maar dit kan echt niet en ik wil dit niet."

Als reactie stuur ik het filmpje terug waarop ze zichzelf aan me aanbiedt met de volgende tekst erbij: "Goedemorgen slet, ik ben niet vergeten wat je me gister hebt aangeboden, dit was pas het begin". Een paar seconden nadat ik het bericht heb verstuurd zie ik de vinkjes op blauw springen, maar een reactie blijft uit. Jammer dat ik haar gezicht nu niet kan zien, die zal vast flink geschrokken zijn.

Na mijn ochtendritueel ga ik met wat maten naar de grote eetzaal op het kamp. Nadat ik mijn bak fruit met kwark en een bak sterke koffie gepakt heb kies ik een plekje met uitzicht op de ingang. De jongens uit mijn groep sluiten bij me aan en al snel zitten we wat te ouwehoeren als ik wat dames van ons detachement binnen zie lopen. Ja hoor, Roos loopt er tussen en oogt wat afwezig en loopt wat moeilijk. Geinend vertel ik de collega dat Roos wat moeilijk lijkt te lopen en we lachen er wat om. Als ze langsloopt maakt Lucas, een van de jongens die niet op zijn mondje is gevallen, een opmerking over of ze een zware workout heeft gehad. Iedereen weet precies waar hij op doelt, maar ze zegt toch scherp dat ze voor het ontbijt inderdaad haar benen heeft getraind. Gelukkig weet ik beter, maar dat hoeft de rest nog niet te weten. De dames lopen door en Roos lijkt expres met haar rug naar me toe te gaan zitten.

Terwijl we aan onze tafel doorkletsen pak ik mijn telefoon om Roos even te triggeren met een appje. Mark: "Je kan me proberen te ontwijken, maar weet dat je beelden dan misschien per ongeluk uit gaan lekken. Dus zo voor je naar dienst komt doe je je string uit en die geef je op de werkplek aan mij." Kort na het verzenden zie ik Roos naar voren bewegen en na enkele seconden trilt mijn telefoon. Roos: "Nee Mark, hier doe ik echt niet aan mee!" Hmmm de slet denkt nog wat te zeggen te hebben, dat dacht ik dus niet en ik reageer gelijk. Mark: "Dit is je enige en laatste waarschuwing" Roos: "Je kan me niet chanteren, dit gaan we niet nog een keer doen!" Ze heeft haar pit weer wat teruggevonden lijkt het, maar dat ga ik wel weer veranderen.

Dan word ik ineens uit mijn gedachten getrokken als er een club Amerikanen de eetzaal in komt lopen. Het is een heel gevarieerd gezelschap kwa etniciteit, wat juist leuk is aan de internationale samenwerkingen. Alleen in het gezelschap wordt mijn blik getrokken naar een vrolijke schattige verschijning. Het is een meid van denk ik net 1m 55, heeft een bijna witte huid, een lief rond gezichtje met een grote ronde bril waardoor ze een en al onschuld uitstraalt. Haar donkerblonde haar draagt ze in een donutknot en ze is druk aan het kletsen waarbij ze veel lacht. Het is dat ze in uniform en met haar wapen loopt, anders had ik haar als een middelbare scholiere ingeschat. Op de een of andere manier trekt deze schattige verschijning mijn aandacht en ondanks haar ruimzittende uniform is wel te zien dat ze een forse bilpartij heeft. De jongens zijn daarentegen gefascineerd door een latina in die groep met een strakzittende broek om haar grote kont en blijven daar over doorgaan terwijl we opruimen en vervolgens de eetzaal verlaten.

Na op de werkplek weer een bak koffie gepakt te hebben log ik in in onze grote planningsruimte en begin ik alvast voorbereidingen te treffen voor de komende missies. We hebben twee grote transporten met partners onder verhoogde dreiging gepland staan in het scenario waarbij onze eenheid moet ondersteunen. Als we een half uur bezig zijn komt Roos binnen en neemt zoals gewoonlijk het woord om te vertellen wat eigenlijk al weten. Nadat ze klaar is geef ik haar aan dat ik later op de ochtend voor overleg naar Amerikaanse collega's wil, iets wat ze normaal zelf altijd op zich moet nemen. Tot mijn verbazing stemt ze zowaar in, al zal dat vast zijn om mij even niet om zich heen te willen.

Ook collega's die naast me zitten valt het op en geinend zeggen ze dat Roos me vast even zat is. Ik neem weer plaats op mijn werkplek in het kantoor met enkele andere collega's en als Roos binnenkomt vraag ik of ze hetgeen waar ik om vroeg nog heeft meegenomen. De collega's snappen er niks van, maar na een lichte schrikreactie kijkt ze me chagrijnig aan en zegt dat ik het zelf maar moet regelen. "Dan haal ik het zelf wel" antwoord ik droog. Dat dat mooi vanavond gebeuren.

De rest van de ochtend blijft ze ver uit mijn buurt wat voor vermaak onder mijn jongens zorgt. "Wat heb je haar aangedaan Sarge, ze lijkt je nog meer te haten dan normaal" vraagt een van de jongens lachend als we een korte koffiebreak nemen. "Ach misschien staat ze gewoon te lang droog, we zitten hier al twee weken. Al lijkt het met hoe ze vanmorgen liep alsof ze gister nog flink is genomen." Schiet ik hem terug en we lachen er weer goed om.

Dan neem ik een van mijn korporaals, Jimmy, mee om even bij de Amerikanen het een en ander af te stemmen en om niet alleen die kant op te hoeven. Helaas kom ik tijdens mijn bezoek daar niet het schattige meisje van het ontbijt tegen, maar het overleg verloopt soepel. Op de terugweg besluit ik onder de noemer "materieel voor de oefening" langs te gaan bij onze Delta (materiaalman). Bij hem haal ik een rol tape en een lading touw mee, voor mijn plan om die avond Roos even goed aan te pakken. Om het niet teveel op te laten vallen neem ik ook nog wat andere spullen mee die we wel echt nodig kunnen hebben voor de missie.

Als we alles hebben ingeladen rijden we terug en zet ik Jimmy af bij onze pantservoertuigen om de spullen op te bergen. Bij de voertuigen pak ik ongezien nog wel een aanhoudingsset bestaande uit tiewrap boeien en een zwarte jute zak om over iemands hoofd te trekken. Daarna ga ik alleen door naar een oefengebouw wat verder in het oefenterrein ligt, een ideale locatie om mijn plan om Roos aan te pakken tot uitvoer te brengen.

Van een Spaanse collega heb ik een sleutel gekregen voor als ik er een keer zou willen trainen met de groep en dat komt nu wel heel goed van pas. Schijnbaar wordt het op zijn tijd nog wel goed schoongemaakt aangezien het nog behoorlijk netjes en stofvrij is. In het gebouw is een oude lesruimte waar wat houten tafels staan, deze knoop ik aan elkaar om een groot oppervlak te creeëren.

Ook lopen er wat balken over het plafond, hier gooi ik vast een touw overheen en die maak ik vast aan een radiator. Dan bevestig ik ook aan de hoeken van mijn "speeltafel" touwen waar ik french bowlines (verstelbare lussen, die bij weerstand niet schuiven) in maak. Van een slaapzaal pak ik matrassen en deze leg ik op de speeltafel. Zo zijn mijn voorbereidingen al wel goed klaar en hoef ik ook niet te gaan knopen terwijl Roos tegenstrippelt. Nu haar alleen nog hier zien te krijgen...

De rest van de dag verloopt goed en tijdens mijn afwezigheid heeft mijn groep al goede stappen gemaakt in de voorbereiding van de oefenmissie. In de middag lopen we het plan een aantal keer door. Aangezien iedereen hard heeft gewerkt en de uitvoering de volgende dag is, wil ik de groep een uur eerder laten gaan om te sporten. Roos is het hier echter niet mee eens en komt de ruimte in met de boodschap dat iedereen terug aan het werk moet gaan. De jongens kijken me grijnzend aan, "Boys, er is hard genoeg gewerkt en jullie moeten morgen goed ontspannen zijn, dus ga jullie rust pakken. De luitenant begrijpt het wel," en ik kijk Roos strak aan terwijl mijn groep langs haar de ruimte uit loopt om het gebouw te verlaten. Zelf loop ik ook richting de deur van de ruimte terwijl ik Roos aan blijf kijken.

"Wat moet dit voorstellen, Mark? Ik ben hoger in rang, je gaat wat uit te leggen hebben als ik dit bij de overste (commandant van ons detachement) meld!" spuwt ze als mijn groep de ruimte uit is. Ik kijk nog even snel over de gang en ik zie de adjudant (ervaren rot en rechterhand van de luitenant) even nieuwsgierig zijn hoofd uit zijn werkruimte steken. Gelukkig zitten hij en ik op één lijn over Roos en weet ik dat hij ook het welzijn van de mannen op één heeft staan, dus van hem verwacht ik alleen maar steun.

Dan doe ik de deur dicht en op slot en pak Roos bij haar keel en duw haar tegen de muur aan. "Luister heel goed, slet, volgens mij was ik gisteren heel duidelijk. Je gaat gewoon naar mij luisteren!" Mijn vrije hand laat ik van haar borsten naar beneden over haar lichaam glijden. Gespannen kijkt ze me aan. "Nee Mark, dit kan niet," fluistert ze bijna door de spanning die zichtbaar haar lichaam overneemt. Ook voel ik in haar hals haar hartslag als een gek tekeer gaan. Mijn hand opent haar broek en ik zie een rode kanten string verschijnen.

"Je weet wat ik heb gezegd, hè?" En nog voor Roos kan reageren, trek ik met volle kracht haar string omhoog tussen haar schaamlippen tot de stof het uiteindelijk begeeft. Door de druk op haar keel komt er een gesmoorde krijs uit, maar haar ogen vullen zich met tranen door de pijn aan haar kut. De string hou ik even tussen ons in en heel duidelijk is er een natte plek in haar kruis te zien. "Wat een geile teef ben je ook, je bent gewoon nat door alleen dit maar" en van schaamte kijkt ze naar de grond waar de tranen rijkelijk neerkomen.

De string berg ik op in mijn zak en ik laat haar los, waarna ze gelijk door haar knieën zakt en snikkend op de grond blijft zitten. Dan pak ik haar staart weer vast en dwing haar me aan te kijken. "Luister, slet, deze had ik nog van je tegoed. Nu ga ik ook sporten, jij kijkt maar wat je gaat doen, maar ik verwacht je om 2100 uur hier achter het gebouw in een sexy outfit. Heb je dat begrepen?" Met betraande ogen kijkt ze me aan en verslagen knikt ze. Ik pak mijn telefoon en laat haar nog even de beelden van de voorgaande

Dan help ik haar op haar benen, geef haar een korte tongzoen en laat haar verward achter terwijl ik de ruimte verlaat om ook te gaan sporten. Het gaat alleen wel een rustig sportmoment worden, vanavond moet ik wel genoeg energie hebben om mijn slet goed aan te kunnen pakken.
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...