“Sanne kun jij je de training even blijven?” Zei Daan, mijn volleybaltrainer.

“Uh ja hoor” stamelde ik en ik voelde dat ik rood aanliep. Mijn moeder had al verteld dat ze geen geld had voor de contributie en niet had betaald deze maand dus ik wist al waar het over ging. Ik probeerde me verder op de oefeningen te concentreren maar het lukte niet echt. Ook tijdens het partijtje was mijn team niet blij met me omdat ik echt slecht speelde en een paar makkelijke punten verpestte waardoor we uiteindelijk moesten opruimen omdat we hadden verloren.

Na het douchen had ik mijn jurkje weer aangedaan en wat make up op. Schoorvoetend liep ik naar Daan die me meteen het slechte nieuws vertelde. Ik mocht niet meer komen trainen en als mijn moeder niet kon betalen dit seizoen ook niet meer meespelen. “Ik vind het heel rot voor je maar ik kan er ook niks aan doen” zei hij nog maar daar voelde ik me niet beter door.

Een beetje verdrietig liep ik richting mijn fiets. Toen ik het slot open deed zag ik al dat mijn band lek was. “Ook dat nog” riep ik boos “kutfiets”. Achter me hoorde ik Daan “wat is er met je fiets Sanne” zeggen en ik draaide me naar hem om. Beetje te snel misschien want volgens mij keek hij weg van mijn billen. Die kwamen er in mijn strakke jurkje wat beter uit dan in mijn volleybal broekje. Al vind ik zelf mijn borsten beter, C-cup is niet slecht voor een 16-jarige maar voor de volleybal had ik een sportbh aan dus daar was nu niet veel van te zien. “Mijn band is lek en nu moet ik een uur naar huis lopen met die kutfiets” zei ik nog steeds een beetje bozig. “Nou nou niet zo schelden, als we je fiets achter in mijn auto krijgen dan breng ik je wel even thuis, loop maar mee met je fiets” zei hij. Hij had geen grote auto maar met de bank neer paste het net. We stapten in en hij reed weg terwijl ik uitlegde waar ik woonde.

Tijdens het rijden keek hij steeds naar mijn benen die nog een mooi kleurtje hadden van de laatste vakantie. Omdat ik het wel grappig vond dat een volwassen man (hij zal in de 40 zijn geweest) naar mijn benen keek en om een beetje te plagen zei ik dat mijn sport bh knelde met de gordel en voordat hij kon reageren had ik ‘m al uitgedaan en in mijn tas gestopt. “Uh ja nee dat is niet fijn natuurlijk” stamelde hij en terwijl hij mijn kant uitkeek trok ik de gordel goed strak zodat ze duidelijk te zien waren in mijn jurkje. Ik wist dat hij niet zo lang geleden gescheiden was en aan zijn reactie te merken had hij nog niks nieuws gevonden.

Na een beetje geklets over niets waarbij ik hem af en toe naar me zag gluren vroeg hij of het thuis verder wel goed zat en toen maakte ik het iets erger dan het was omdat ik een ideetje had. “Kun jij de contributie niet voorschieten?” vroeg ik terwijl ik hem vanuit mijn ooghoek weer zag kijken naar me. Hij zei dat hij daar niet aan kon beginnen want dan zou hij dat voor iedereen moeten doen en dat was geen optie. “Maar ik ben niet iedereen toch” zei ik met een klein stemmetje terwijl ik grote ogen opzette toen hij me even aankeek. Weer stamelde hij een beetje en met een lachje legde ik mijn hand op zijn been en zei dat ik het heel aardig vond dat hij me thuisbracht. Graag gedaan hoor zei hij en omdat ik mijn hand richting zijn kruis bewoog kwam het er met een zucht uit. Ik voelde meteen een reactie in zijn broek terwijl hij zei dat ik moest stoppen. “Hoezo stoppen? Ben ik niet leuk genoeg? Ik voel toch dat je wil” zei ik zachtjes in zijn oor terwijl ik zijn kruis masseerde en hem verder voelde groeien. Dat was het teken om zijn broek open te knopen en zijn lul tevoorschijn te halen. Na nog een zwak nee liet hij me nu en reed hij zwijgend verder. Langzaam trok ik hem af en fluisterde in zijn oor “Bedankt voor het thuisbrengen. Weet je zeker dat je de contributie niet wil voorschieten?”

Nu was het van grappig omgeslagen in spannend en begon ik langzaam warm te worden tussen mijn benen. Ik had wel eens iemand van 27 afgetrokken op een buurtfeest vorige zomer maar dit was toch anders. Spannender. Geiler. Hij zuchtte iets dat ja is goed zou kunnen zijn geweest. Na mijn “Als dat een ja was moet je de auto ergens parkeren” zei hij echter duidelijk “Ok”. Meteen ging er een schokje door mijn lijf en terwijl hij de auto richting een parkeerplaats stuurde maakte ik mijn gordel los en nam zijn eikel in mijn mond en begon er zachtjes op te zuigen. Hij begon zwaarder te ademen en mompelde “Wacht even”, maar ik zoog rustig verder. Toen de auto stopte ging hij verzitten zodat ik eindelijk zijn broek wat omlaag kon trekken.

Ik ging op mijn knieën op de stoel zitten met mijn gezicht naar hem toe en haalde mijn borsten uit mijn jurkje. Zijn verlekkerde blik maakte me nog wat geiler. Ik nam zijn eikel weer in mijn mond en draaide rondjes met mijn tong. Voorzichtig kneedde ik zijn ballen in mijn hand. Ze voelden zwaar en vol. Hij was kreunend mijn borsten aan het kneden maar toen ik zuigend zijn lul steeds dieper in mijn mond nam verplaatsten zijn handen zich naar mijn hoofd. Hij begon voorzichtig het tempo aan te geven met lichte duwtjes maar toen ik zacht kreunde werd hij steeds dwingender en ik steeds geiler.

Steeds sneller moest ik omhoog en steeds dieper omlaag maar toen ik kokhalsde liet hij even los. Meteen duwde ik hem zelf weer dieper en na nog een paar keer kokhalzen voelde ik zijn hand weer op mijn achterhoofd. Nu duwde hij door, veel verder dan tot nu toe en ineens zat bijna zijn hele lul in mijn mond. Tranen sprongen in mijn ogen terwijl ik bleef kokhalzen en het slijm over zijn lul begon te lopen. Hij liet mijn hoofd los waarna ik meteen omhoog kwam en hem geil aankeek. Ik veegde de tranen van mijn wangen, zag dat ik wat mascara aan mijn handen had en glimlachte naar hem terwijl ik zijn pik weer in zijn mond nam. Hij pakte al mijn haren bij elkaar en bewoog me aan een staart op en neer over zijn lul. Mijn neus raakte iedere keer steeds langer zijn buik. Ik begon zijn ballen te masseren met mijn hand en hij kreunde steeds harder. Ik voelde zijn lul opzwellen voordat hij hees “ik kom” zei en me hard op zijn lul duwde. Mijn neus zo ver in zijn buik dat ik er geen adem door kon halen en terwijl er golven zaad mijn keel in werden gespoten kreunde hij dierlijk. Ik begon te spartelen maar na een seconde of wat liet hij me los en kreeg ik weer lucht. Terwijl ik hoestend ademhaalde begon hij sorry te mompelen en zich te verontschuldigen. “Nee maak je niet druk ik schrok alleen een beetje” zei ik. En na wat herhalingen zei hij schaapachtig “Ok dan breng ik je maar naar huis”.

Onderweg gaf hij me een zakdoekje om me een beetje toonbaar te maken. Toen we de fiets uit de auto tilden zei hij “Zit wel goed met de contributie” en terwijl hij weer instapte met een knipoog “En als je nog wat anders nodig hebt weet je me te vinden“.