Het is al laat. Ik lig op mijn buik op bed. Mijn studie boeken anatomie opengeslagen voor me. Toch veel werk zo'n opleiding geneeskunde. Ik kijk naar een uitlegfilmpje waar ik mijn hoofd niet bij kan houden. Tot er plots een melding verschijnt. Ik open Whatsapp via mijn computer. Het profiel is leeg. Nummer afgeschermd, Geen naam ingevuld en als plaatje een groot rood vraagteken. Ik klik het berichtje open en schrik een beetje van wat er staat: "Naaktstrand, middernacht, kom alleen!"

Een raar gevoel maakte zich van mij meester. Ik moet dit doen! Snel trek ik mijn schoenen aan en schiet ik in mijn jas. Met 2 treden tegelijk vlieg ik de trap af. Haal mijn fiets uit de stalling en rij de donkere nacht in. De weg glinstert een beetje in het maanlicht. Het is sprookjesachtig prachtig. Ik snel de straten door op weg naar het bos waar het naaktstrand in verscholen ligt. Ik leg mijn fiets bij een boom langs het pad en bedek hem met een laagje bladeren voor ik het bos in stap. Langzaam loop ik door het bos een angstig gevoel bekruipt me alsof ik word bekeken en misschien is dat ook wel zo...

Langzaam zie ik tussen de bomen het strandje verschijnen en stap het mulle zand op. Niet veel later sta ik aan de branding volledig in het zicht. Het bos is zo dicht dat ik waarschijnlijk niemand zou zien aankomen. Zou ik kunnen vluchten? Zou ik willen vluchten? De geluiden van het bos maken het er niet veel beter op. Plots klinkt verderop de kerkklok. middernacht. ik schrik en stap in het water. Het koele water loopt mijn schoenen in en vult mijn sokken. Serieus! en vol zelf verwijd slenter ik aan land. Ik spits mijn oren... Niemand. Mijn telefoon begint hevig te trillen in mijn broekzak. Het berichtje van De Grote Onbekende laat mijn huid tintelen van genot. "Uitkleden, blinddoek om en handen door de lussen." Klinkt de opdracht.

Alsof mijn kleding heeft vlam gevat begin ik als een debiel alles uit te trekken. Ik val en op mijn rug om in die houding mijn slipje van mijn benen te trekken en bij de rest smijten. Op handen en knieën zoek ik naar de blinddoek en de lussen. Zou Hij of Zij dit een leuke show vinden? In het zachte schijnsel van de maan zie ik aan de tak van een oude eik twee touwen uitmonden in twee keurige lussen. Met aan de voet van die boom een Bordeauxrode blinddoek. Met wat moeite knoopte ik de blinddoek voor en zocht op de tast naar de lussen en liet mijn handen er langzaam doorglijden en met moeite trok ik ze strak rond mijn polsen. Ik wachten... roerloos. Daar stond ik dan... bloot. langzaam begint het kippenvel over mijn lichaam te trekken. Zelfs tot op mijn billen. Uit het niets worden de lussen stak omhoog getrokken en moet ik op mijn tenen staan om niet in de lucht te zweven.

Tranen prikken achter mijn blinddoek. Hoe had ik zo stom kunnen zijn?, maar ook spijt waarom heb ik dit niet eerder laten gebeuren. Mijn bloed jaagde door mijn aderen en mijn hart klopt als een bezetenen. "Daar ben je dan... eindelijk." Klinkt er een diepe heren stem achter me. Ik hoorde flitsen. Maakt hij foto's van mij? Gaat hij ze later bekijken of doorsturen of online plaatsen? Ik wist het niet. Wie was het trouwens die mij hier naartoe had gelokt. Die nu foto's van mij maakt. Zal hij mij ooit laten gaan? Wil ik dat hij me laat gaan? Ik raak er opgewonden van. Mijn kontje smeekt om opgevuld te worden. Straks als ik afreken bij de supermarkt, door de gangen loop op de universiteit of mijn ronde loop over de afdeling van het ziekenhuis. Hij kan er zijn zonder dat ik het weet.

Ik wordt uit mijn gedachten gehaald door een slag op mijn kont. Reepjes komen neer op mijn roomblanke huid en slaan het zand weg. Daarna is ook mijn rug aan de beurt en ik vindt het heerlijk. Bij iedere kreun slaat hij harder en plots houd hij op. "Dank u Meester." breng ik hijgend uit. Hij begint nu te slaan met een rij zweepje. Zo een die je ook gebruikt om paarde me aan te sporen. Dat voel ik door het heerlijke leren flapje dat zich via de binnenkant van mijn dij een weg naar boven zoekt. Om vervolgens op mijn eikel te stuiteren die fier overeind is gaan staan. Mijn heupen slaan bij iedere tik automatisch naar achteren. Het doet zeer, maar ik vindt het heerlijk om dit voor hem te mogen ondergaan.

Diep adem ik in en uit en word ligt in mijn hoofd. Langzaam word ik een ding. Ik kan alleen nog ondergaan. Er wordt een plastic zak over mijn hoofd getrokken en mijn ademhaling kalmeert voor even. Tot mijn longen zoeken naar zuurstof maar niks vinden. Ik spartel tegen, tegen de lussen, tegen de zak, tegen de sterke handen die de zak op zijn plaats houden. Ik trap in het lucht ledigen en de lussen waar ik heftig aan trek geven geen centimeter mee. Dan voel ik de heerlijke frisse lucht in mijn longen stromen. De zak is van mijn hoofd gehaald, maar mijn geluk is van korte duur. De zak wordt een aantal keer over mijn hoofd getrokken en het voelt alsof het steeds langer duurt voor ik weer zuurstof krijg. "blijf heel stil staan." De zak wordt weer over mijn hoofd getrokken. Mijn longen lijken nu in brand te staan. Ik span mijn spieren aan. Mijn tenen blijven op de grond, mijn armen hangen stil. Dan wordt de zak voor de laatste keer van mijn hoofd getrokken en ik voel een hand door mijn haar gaan. "Goed zo, Brave Jongen!"

Dan plakt hij stikkers op mijn Billen, benen, ballen en mijn lul. Ik voel draden tussen mijn benen doorlopen en voel langzaam een golfje elektriciteit door mijn kontje gaan. Al snel komen mijn ballen en benen erbij. Ik voel hoe het langzaam door mijn lichaam gaat. Hij voert het voltage op. Nu ook door mijn piemel die hard als staal wordt. De Elektriciteit neemt bezit van me. De onmacht maakt me zo geil en ik kom schreeuwend klaar in het zand. De stikkers worden weg gehaald. Ik val in het koele zand voel twee ijzeren puntjes in mijn nek die een harde stroomschok door mijn lichaam jagen. verlamd en onder mijn eigen zaad lig ik op het naakt strand.

Langzaam krijg ik weer gevoel in mijn lichaam. Eerst trek ik mijn blinddoek af en vervolgens kruip ik op handen en knieën naar mijn hoopje kleren, maar vind alleen mijn natte schoenen, mijn mobiel en een roze string. Dit is mijn laatste opdracht van vanavond. Ik laat de string over mijn benen glijden en laat hem spannen rond mijn heupen. Ik loop op blote voeten richting mijn fiets. Veeg de bladeren eraf. Trek mijn schoenen aan en begin mijn weg weer door de nacht. Vlinders fladderen wild in mijn buik. Mensen die waarschijnlijk net uit zijn geweest roepen me na. Je ziet natuurlijk ook niet iedere dag een jonge bijna naakt over de Dam fietsen.

Als ik mijn fiets in het rek zet laat ik de avond nog eens aan me voorbij trekken. Met mijn mobiel in de enne hand en mijn sleutels in de andere stap ik het studentenhuis binnen. Op de tweede verdieping kom ik Koen tegen die de slaap uit zijn ogen loopt te wrijven als hij zijn kamer uit komt om waarschijnlijk zijn gebruikelijke plas te doen. "Sow jij hebt ook een fijne nacht gehad." zegt hij als hij mij van top tot teen bekijkt. Ik loop langs hem om de klim naar mijn zolderkamer te beginnen als hij mij een harde pets op mijn kont geeft. "lekkere slet van me!" Zou hij?!