Ik weet het nog als de dag van gisteren; het was zaterdagochtend en had Frank –mijn vriend- in alle vroegte weggebracht naar het treinstation. Frank ging naar een reünie met zijn oud schoolkameraden en zou het hele weekend weg blijven. Sinds we samenwoonden was ik nog nooit een heel weekend alleen geweest. En Daniel moet dat geweten hebben. Daniel was onze buurjongen en die wist zowat alles van ons. Simpelweg omdat Frank hem dat vertelde. Ikzelf was niet zo close met onze buurjongen. Maar die zaterdagochtend was ik nog maar net door de voordeur terug thuis gekomen toen ik hem aan de achterdeur zag staan. Ik liet Daniel binnen en draaide automatisch de luxaflex dicht. Een gewoonte. Zo direct leg ik wel uit waarom. Leunend tegen het aanrecht keek hij toe hoe ik de ontbijttafel afruimde en begon stomme vragen te stellen waarop hij het antwoord allang wist: ‘Ja, Frank was naar de reünie.’ ‘Koffie?’

Ik had plannen gemaakt voor het weekend. Een lijst met allerlei uit te voeren klusjes had ik in mijn hoofd en stond te popelen om er aan te beginnen . Maar daar stonden we samen te niksen in het keukentje. Tijd te verspillen. Hij keek naar mij en ik naar hem. Ik wist dat Daniel en Frank, bij mijn afwezigheid, soms met elkaar zoenden. Dat had hun geheim moeten zijn. Maar Frank klapte naar mij toe soms ook uit de school. Waarschijnlijk was dat zoenen alles, maar in mij rudimentaire jaloezie verzon ik er graag van alles bij. Wist ik veel dat Daniel zich meer aangetrokken voelde tot mij. Het viel me daar in het keukentje pas op dat Daniel was gegroeid en een beginnend dons snorretje was gaan kweken. Hij was bijna net zo lang als ikzelf. Vreemd dat je zoiets nauwelijks opmerkt als je elkaar bijna wekelijks ziet. Daniel was aardig op weg een kerel te worden. Een pracht exemplaar. Jammer dat hij niet op meisjes viel. Met hem hadden prachtige kinderen gefokt kunnen worden.

Het moet de manier geweest zijn waarop hij naar me keek. Anders kan ik het ook niet verklaren. Ondeugend, uitdagend. ‘Kom eens hier!’ zei ik. Daniel zette eerst op zijn gemak zijn kopje op het aanrecht en kwam met een grijns op zijn gezicht voor me staan. Dit had ongetwijfeld op zijn to-do lijstje gestaan. Dit was geen toeval. Dit was zo gepland. Hier was hij die ochtend speciaal voor gekomen. Het volgende moment houden we elkaar losjes vast en wordt er teder gezoend. Frank had hem goed getraind; hij hapte heerlijk weg. Met mijn ogen dicht dwaalde mijn gedachten terug naar de tijd dat we Daniel leerden kennen. Toen ruim twee jaar daarvoor. Het was nog maar een jongetje geweest toen ik hem voor het eerst zag. Maar wel eentje die meteen je aandacht wist te trekken. Ondanks het feit dat zijn oudere broers een kop groter waren. Het zou die ochtend in het keukentje niet bij zoenen alleen blijven. Maar eerst dan maar even hoe het allemaal begon.

***

Het eerste huis dat Frank en ik samen kochten was een dijkhuisje. Een twee-onder-een kap. Mooi landelijk gelegen en voor een prijs die nog betaalbaar was. Waar we geen rekening mee hadden gehouden waren de nieuwe buren. Tijdens de bezichtiging en de onderhandelingen over de aankoop hadden we al gehoord dat de buurman ook op het huisje aasde. Als uitbreiding voor zijn gezin met zeven opgroeiende kinderen. Hun huis was aan de achterzijde al uitgebouwd, maar blijkbaar nog altijd te klein. Ik kon wel begrijpen dat de buurman ons huisje er graag voor een zacht prijsje bij had willen hebben. Maar goed, wij hadden een hoger bod gedaan.

Al tijdens de verhuizing werd duidelijk dat de buren ons niet met open armen stonden op te wachten. De vrouw was wel aardig, maar liet direct weten dat ze van haar man niet met ons mocht praten. Die man heerste als een tiran over het gezin. Meer dan eens hoorde we hem schreeuwen en zagen hem slaande bewegingen maken naar zijn kinderen. Het was een streng christelijk gezin dat elke zondagmorgen braaf over de dijk heen en weer liep naar de dorpskerk. In een winkel in het dorp hoorden we van een oudere mevrouw dat de buurman overal rondbazuinde dat wij verderfelijke homo’s waren. Niet leuk, maar achteraf gezien had hij wel gelijk.

Ik ga geen poging doen om alle zaken te beschrijven waarmee die buurman ons het leven zuur wist te maken. Dat is onbegonnen werk. Tegen werkelijk alles wat we deden had hij bezwaar en over de rest wist hij wel iets te mopperen. Het kwam zelfs zover dat ik hem bijna met een schop ons voortuintje had uit gemept. De dag ervoor had ik zijn fiets, waarmee hij me de parkeerplaats dacht te versperren, van de dijk geduwd. Sindsdien bleef hij in ieder geval bij mij uit de buurt. En dat was maar goed ook. Dat hij mij de huid vol schold, dat kon ik wel hebben. Maar wat hij mijn vriend en zijn eigen vrouw en kinderen aandeed, bracht me soms tot razernij. Meer dan eens had ik overwogen om de kinderbescherming in te schakelen. Als de kinderen nog jonger geweest waren, hadden we dat zeker gedaan. Het jongste meisje Sara was toen, ik denk, twaalf jaar. En Daniel, de jongste zoon, net veertien.

Die Daniel was dus eigenlijk nog maar een snotneus. Een mager manneke die op het eerste gezicht wel iets weg had van een verlegen, bang wezeltje. Maar schijn bedriegt. Hij was de enige van de broers die zich tegen zijn strenge vader durfde te verzetten. Voortdurend wist hij het bloed onder diens vingernagels vandaan te halen. Meermaals heb ik met eigen ogen gezien hoe hij zijn moeder of zusje beschermde door er gillend tussen te springen en een grote mond op te zetten. Hij was dan duidelijk bang voor de klappen die hij ging oplopen. Maar ging toch niet opzij. Dat noem ik nou heldhaftig. Die Daniel kon al gauw rekenen op mijn sympathie, al had hij daar niet veel aan. Op de een of andere manier moet hij daar toch iets van opgepikt hebben. Misschien omdat ik op zulke momenten soms probeerde om de aandacht van de vader op mij te af te leiden.

Ik had achter in de tuin, tegen de schutting, een pergola gebouwd waaronder je droog buiten kon zitten. Op een dag zagen we dat de twee jongste kinderen van onze buren, door het poortje in onze tuin waren gekomen en onder die pergola, schuilend tegen de regen, een boek zaten te lezen. Het was ons al snel duidelijk dat de zij hun mopperende vader waren ontvlucht. Die ging namelijk alweer de hele ochtend tekeer. We lieten ze mooi zitten. Al wisten we dat ze dat van hun ouders niet mochten. Een half uurtje later ging Frank ze, onder een paraplu, een kopje thee met een koekje brengen en een praatje maken. Hij zorgde er wel voor dat dit door de buren niet te zien was.

Dat ging zo een tijdje verder en die opgroeiende Daniel begon regelmatig bij ons op bezoek te komen. Ik wist dat hij dat vooral deed om zijn vader te treiteren en ik had Frank al gevraagd om die bezoeken vooral niet te stimuleren. Maar ik wilde het de jongen ook niet verbieden. Op een dag vertelde Frank dat de vader bij Daniel een stuk uit zijn haren had geknipt. Daniel wilde namelijk zijn haar langer laten groeien, iets waarmee zijn ouders het absoluut niet eens waren. Maar de jongen deed het toch. Hij ging gewoon niet naar de kapper. Toen ze ’s avonds aan tafel zaten, had zijn vader een schaar uit de keukenla gepakt en zomaar pardoes een hap uit de haren van Daniel geknipt. Toen moest hij wel, zo dacht althans zijn vader. Maar Daniel ging mooi niet. Hij liet het haar, dat er echt niet uit zag, zo als het was en vertelde op school en in het dorp wat er was gebeurd. Iedereen sprak er schande van.

In die tijd knipte Frank soms wel eens mijn haar. Ik had namelijk niet altijd het geduld om een afspraak te maken bij onze kapper in de stad. En Frank kan het best aardig. Na een week of zo heeft Frank toen ook de haren van Daniel een beetje terug in model geknipt en het sindsdien bijgehouden. Ik vond dat het lange haar hem goed stond. Het had iets sexy. Gaf hem status. Op een dag, toen ik thuis kwam van mijn werk, kwamen Frank en Daniel net omlaag van onze bovenverdieping. Ik zocht er niets achter en die avond vertelde Frank dat ze Daniel’s gezicht op de badkamer hadden gereinigd. Pas later begon ik ook aan andere dingen te merken dat Daniel en Frank het soms wel heel goed met elkaar konden vinden. Dat Frank de jongen leerde schaken en gitaarspelen was daarvan nog het minste. Maar ik vroeg er niet naar en Frank vertelde niet alles. Zodra Daniel op bezoek kwam, draaide ik de luxaflex dicht zodat niemand kon zien dat hij bij ons binnen was.

Niet ver van ons huis was een strandje aan de dijk waar de dorpsbewoners bij mooi weer gaan zwemmen. Toen Frank en ik daar eens gingen zonnebaden kwamen Daniel en Sara een uurtje later bij ons liggen. Bleek dat Frank en Daniel dat zo vooraf hadden afgesproken. Daar wist ik dus helemaal niets van. Ik voorzag meteen problemen nu hierover in het dorp ongetwijfeld geroddeld ging worden. Begint Frank de kinderen -die op hun buik lagen- ook nog uitgebreid met zonnebrandcrème in te smeren. Met zijn hand doodleuk tussen hun bovenbenen. De angst sloeg mij om het hart. Dit kon niet goed gaan. Ik merkte dat Sara er ook van opkeek. Maar het verliep gelukkig allemaal zonder problemen. Ik heb er nooit iemand over horen klagen.

Toen we er bijna een jaar woonde was de rust in de buurt terug gekeerd. We werden gedoogd. Daniel was jarig. Een feestje werd er niet gegeven, maar hij kreeg van ons wel een cadeautje. Ik wist eerst niet wat het was, Frank had het namelijk gekocht en Daniel mocht het op zijn aandringen pas thuis uitpakken. Ik was er nog niet aan toegekomen om te vragen wat we hem hadden gegeven. Ik wist alleen dat het niet zwaar was en in een doosje zat. Maar toen vond ik de rekening bij het oud papier. Een modieuze boxershort van meer dan €40. Dat leek mij toch wel een beetje te gek voor een cadeautje voor een buurjongen. Bovendien veel te intiem naar mijn zin. De buurvrouw zou ongetwijfeld vragen gaan stellen wanneer ze zo’n onderbroek in de wasmand ging vinden. Waar had de jongen die vandaan? Ik adviseerde Frank om de rekening te bewaren voor het geval de boxershort niet zou passen of, om wat voor reden dan ook, toch geruild moest worden. Bleek toen pas dat Daniel de boxershort zelf in de winkel had uitgezocht en daar al had gepast. Waar Frank dus bij was. Geen wonder dat hij het cadeautje niet uit hoefde te pakken. Hij wist al lang wat er in zat. Ik kan alleen concluderen dat het was omdat ik het niet hoefde te weten.

Als ik bij de buren buiten de was aan de lijn zag hangen, keek ik onwillekeurig of een blauwe boxershort bij zat. Ik heb er nooit een kunnen ontdekken. In ieder geval niet eentje die ooit €40 heeft gekost. Maar dat zegt niet alles. Overdag, wanneer de buurvrouw de was deed, was ik vaak naar mijn werk. En misschien heeft Daniel de boxershort verborgen gehouden voor zijn moeder en hem zelf met de hand gewassen. Of droeg hij ze nooit. Weet ik veel. Ik wilde het ook niet weten. Me er vooral niet mee bemoeien. Het ging net een beetje beter met de buurman. Dat wilde ik vooral zo houden. Maar toen, we zijn dan inmiddels al weer een half jaar verder, vertelde Frank me ’s avonds in bed doodleuk dat Daniel dacht dat hij bi was. Ze hadden het daar samen over gehad. Het was nog te vroeg voor een coming-out, maar ik zag de bui al hangen. En onwillekeurig begon ik me af te vragen hoe nauw die relatie tussen Frank en Daniel nu eigenlijk was. Als ik er voorzichtig eens naar informeerde vertelde Frank dat Daniel juist mij als de ideale man beschouwde. Ik vermoed dat dit iets te maken had met het feit dat ik niet aan de kant ging voor zijn strenge vader.

***

En toen kwam dus die bewuste zaterdagmorgen. Ruim twee jaar nadat we er waren komen wonen. Ik liet Daniel begaan. Benieuwd naar wat zijn plan was. Wellicht met het idee dat ik zo iets meer te weten ging komen wat die twee met elkaar uitspookten. Zoenen, elkaar vasthouden en een beetje strelen. Hoe erg kon het zijn? Ik vond het zelf ook wel leuk en deed er vrolijk aan mee. Maar toen was daar opeens zijn hand in mijn kruis. Zachtjes, onopvallend alsof het per ongeluk gebeurde. Ik kan niet eens zeggen dat ik er van schrok. Bovendien was daar op dat moment nog niet heel veel te beleven. (Hoewel heerlijk zoenen bij mij doorgaans wel een opwindend effect heeft.) Ons zoenen werd onderbroken en we keken elkaar even aan. Hij was mij duidelijk aan het polsen hoever hij kon gaan. Het met de vingers van mijn linkerhand kammen door zijn haar kwam waarschijnlijk als een aanmoediging en hij begon rustig met het losgespen van mijn broekriem. Tegen de tijd dat ook de knopen van mijn broek waren losgepeuterd was daarin mijn steigerende pik gaan knellen. Het zoenen werd intensiever hervat. Maar dat kon hem niet weerhouden om met twee handen verder op onderzoek te gaan. Brutaal schoven ze via mijn buik in mijn onderbroek. Op de tast werd mijn broek vervolgens open getrokken en omlaag gewrongen.

Daniel was op zijn hurken gezakt en tevreden knorrend begonnen met het aflebberen van de maximaal gezwollen eikel. Niet veel later gleed zijn zachte mond, nauwelijks voelbaar, over mijn pik. Hier had hij dus duidelijk nog niet veel ervaring mee. Dit had Frank hem dus nog niet geleerd. Ik liet Daniel een tijdje aanprutsen. Toegegeven, hij deed zijn best door flink met zijn hoofd te draaien. Ik wist gelijk dat dit mij niet tot een hoogtepunt ging brengen. Ook niet in combinatie met de kleine hand die me veel te laag aftrok. Maar het was ruim voldoende om mijn hoofd op hol te brengen. Hoogste tijd dat de meester zelf het voorbeeld ging geven. Daniel werd onderbroken en terug op zijn benen getild. Ongevraagd werd zijn sweater over zijn hoofd uitgetrokken. Nadat de jongen zelf, op mijn commando, zijn sokken en schoenen had verwijderd kwam hij terug om samen zijn spijkerbroek aan te pakken. Blijkt hij daaronder geen onderbroek te dragen. Opnieuw een bewijs dat hierover vooraf door hem is gespeculeerd. Als een veulen dat voor de eerste keer is losgelaten in de wei sprong een jonge, nat geile erectie zijn vrijheid tegemoet. Om daar genadeloos door mijn hand weer gevangen te worden. Een nog niet al te dikke pik, die ik met duim en wijsvinger kon omvatten, was mijn prooi.

Met zijn spijkerbroek nog op zijn knieën tilde ik hem naar de bank in de woonkamer. Daar nam ik alle tijd om zijn jonge pik te bewonderen. Een mooi recht exemplaar met strak scrotum. Ongetwijfeld nog in de groei, maar klaar voor een volgende stap in de seksuele ontwikkeling. Zijn dun, prachtig krullend gitzwart schaamhaar op zijn strakke onderbuik maakte het plaatje compleet. Zo mooi. In de pubertijd zijn jongens sowieso op z’n mooist. Daniel was daarop geen uitzondering. Voordat de les kon beginnen streelde mijn handen dat prachtige, jonge, slanke lijf. Van hals tot op zijn gladde bovenbenen en terug. Hij was van mij, zo voelde het; my boy. Pas daarna ging ik verder met het oraal verwennen van de harde pik die als een rechtopstaand totempaaltje om aandacht schreeuwde. Daniel kreunde en kronkelde onhandig liggend op de bank. ‘Kijk jongen, zo doe je dat’ was de boodschap. Nadat ik ook nog met zijn ballen speelde, was er geen houden meer aan. Zijn lichaam begon te schokken en golf na golf spoot het sperma op zijn buik. Dit moest ik gewoon proeven. Daniel had het niet meer. Wellicht ging dit zijn stoutste fantasie te boven; het schoonhappen van zijn nu extra gevoelige eikel. Met een hand probeerde hij de bewegingen van mijn hoofd te beperken. Maar die hand drukte ik onverbiddelijk opzij. Wie met vuur speelt moet ook op de blaren zitten.

Nadat ik zijn buik had schoon gelikt, werd er weer gezoend. Ondertussen lovende woordjes hijgen over en weer. Mijn handen kneedden zijn zachte billen, en op een gegeven moment laat ik hem doodleuk weten dat ik hem wil neuken. Dat bracht een brede glimlach op Daniel’s gezicht. Nog had hij zijn boeltje bij elkaar kunnen pakken en vertrekken. Bij hem was de spanning immers al ontladen. Maar hij bleef bij mij. Ook toen mijn vingertoppen zich verplaatsten naar zijn bilnaad. Het was dus nog niet voorbij. Omdat ik de skinny jeans omhoog, over zijn enkels probeerde uit te trekken, kwam Daniel ondersteboven, op zijn hoofd en schouders, op de bank te staan. Ik hield zijn gespreide benen stevig vast zodat hij niet kon omvallen en begon met het rimmen van zijn anus. Dat bracht de rust even terug. Je kon merken dat het likken van een tong tussen zijn billen en over het perineum een nieuwe ervaring voor hem moest zijn. ‘Heeft Frank dit al eens gedaan?’ vroeg ik tegen beter weten in. Daniel schudde zijn hoofd. ‘Vind je het lekker?’ Daniel knikte. ‘Ja meester, zeg je dan' corrigeerde ik hem. ‘Ja meester’ herhaald hij dan braaf met een glimlach.

Ik ging door met het voorbereiden van de anus. Want dat hét ging gebeuren, daarover bestond bij mij op dat moment geen twijfel meer. Een natte wijsvinger drong naar binnen om de prostaat te stimuleren. Meer spuug, meer masseren van de kringspier, meer vingers. Het moment van de waarheid kwam steeds dichterbij. Uiteindelijk liet ik zijn onderlijf wat zakken en richtte mijn stijve pik voor het opgerekte gaatje. Gespannen keken we elkaar aan toen mijn geil-natte, harde eikel tegen zijn maagdelijk jongenskutje drukte. Zijn ademhaling was relaxt, dit in contrast met het opwindend hijgen van mijzelf. "Overmoedige onervarenheid" is misschien een juiste typering. Ik wilde het vooral langzaam en voorzichtig doen; millimeter voor millimeter. Klaar om me terug te trekken bij de eerste tekenen van pijn. Maar met het op en neer schommelen van zijn heupen wist Daniel dit proces te versnellen. Ik zat er met mijn neus bovenop. Nog zie ik eerst mijn eikel, en na een korte pauze ook de rest van mijn pik in zijn knellend kontje schuiven. Nu had Daniel het toch even moeilijk. Met gesloten ogen, wijd open mond en gefronst gezicht wende hij zijn hoofd af. Maar nog steeds geen enkele indicatie dat ik moest stoppen.

Integendeel, met korte kreetjes begon hij me zelfs aan te moedigen, en al gauw was het neuken met volle bewegingen begonnen. Ik merkte dat het hielp wanneer ik zijn benen zover mogelijk spreidde. Zijn handen grepen zich daarbij vast aan mijn polsen. En dan zomaar ineens, zonder dat zijn pik werd aangeraakt, kwam hij, voor de tweede keer in een kort tijdsbestek, klaar. En opnieuw lekte zijn sperma rijkelijk op zijn buik. Daniel jammerde van genot. Pas nadat ik me weer kon concentreren op mijn eigen taak en het tempo wat opvoerde, voelde ik een orgasme aankomen. Net op tijd spoot mijn zaad wild over hem heen. Ik had het gevoel alsof ik zweefde, en zonder er verder bij na te denken drukte ik mijn natte pik terug in zijn kontje. Met vlakke hand smeerde ik ons sperma uit over zijn bezweette huid terwijl ik hem heerlijk na-neukte. Met een prachtig glanzend, jong lichaam tot gevolg. Blij stralend kreunde Daniel mee in het ritme van mijn stotende pik.

Op de badkamer wasten we elkaar. Ik kon maar nauwelijks de verleiding weerstaan om hem tegen te wand te drukken en hem opnieuw, van achteren, te nemen. Met het terug tot zinnen komen begon ik me langzaamaan zorgen te maken hoe het van hieraf verder moest. Ik kende deze Daniel niet anders dan iemand die elke kans aangreep om zijn vader op de kast te jagen. Diezelfde kast waaruit hij met zijn seksuele geaardheid nu elk moment uit kon komen. Het leek me geen prettige gedachte als wij daarbij in een adem werden genoemd. Maar goed, daar had ik dan maar eerder aan moeten denken. Toch vroeg, nee smeekte en gebood ik hem er nog even met niemand te spreken over hetgeen er die morgen was gebeurd. Ook niet met Frank. Ik moest er eerst zelf nog eens goed over nadenken hoe ik hem hierover ging informeren, en wanneer. Een stap voor stap onthulling leek me de beste benadering

Bij thuiskomst van Frank ging het de eerste uren vooral over de reünie. Ik wachtte tot hij zou vragen of er thuis nog iets spannends was gebeurd. Maar zover kwam het niet. Pas toen we ’s avonds in bed lagen zei ik tegen Frank dat Daniel op bezoek was geweest. Even liet ik een pauze vallen en ging toen verder: dat we hadden gezoend, dat ik wist dat hij dat van hem had geleerd en de volgende stap was om de jongen uit te leggen hoe hij moest pijpen. Frank keek me met grote ogen en open mond aan. Ik zei dus niet dat Daniel het al bij mij had geprobeerd. Te geshockt vroeg hij niet verder. Hij meende waarschijnlijk dat hij nu al voldoende wist wat er zich tijdens zijn afwezigheid had afgespeeld. Maar hij had geen idee. Ongetwijfeld heeft Daniel hem in de daarop volgende dagen een beetje bijgepraat. Maar ook lang niet alles. Daarvan ben ik overtuigd. Want dit is wat er de daarop volgende zondagmorgen gebeurde:

Die zondagmorgen werd ik vroeg wakker omdat Frank onze slaapkamer aan het opruimen was. Het boek waarin ik de avond daarvoor nog had liggen lezen en wat losse spulletjes op mijn nachtkastje verdwenen in een la. Kleren die her en der rondslingerde werden netjes opgevouwen en in de kast gelegd of verdwenen naar de wasmand op de badkamer. De gordijnen gingen half open zodat het opkomend ochtendzonnetje binnen kon schijnen. En Frank straalde. Kortom, er moest iets aan de hand zijn. Ik rekende er al op dat ik verder uitslapen nu wel kon vergeten en er een beroep gedaan ging worden op mijn relatie verplichtingen. Maar Frank kwam terug naar bed en ging doodleuk met zijn rug naar mij toe gedraaid liggen alsof er niets aan de hand was. Hier klopte gewoon iets niet. Wie doet nu de gordijnen half open om dan terug te gaan slapen? Ik dacht meteen dat dit iets te maken moest hebben met wat er tussen Daniel en mij gebeurd was. Dat de jongen toch zijn mond voorbij had gepraat en dat van mij nu verwacht werd om het een en ander goed te maken. Ik ging lepeltje-lepeltje liggen met Frank, met een arm om hem heen. Maar die liet grommend weten even geen zin te hebben. Zo begon het lange wachten. Ik kon geen oog meer dicht doen en mijn leesboek, dat anders altijd binnen handbereik ligt, was weggestopt in een la van de commode.

Zo moet ik toch wat weggedommeld zijn geweest. Want plotseling schrok ik klaar wakker omdat ik beneden in huis iets hoorde. Was dat de achterdeur die dicht ging? Was die dan niet op slot? Dan hoorde ik sluipende voetstappen de krakende trap op komen. Ik zat inmiddels rechtop in bed. Frank keek me breed glimlachend aan en draaide vervolgens naar de openstaande slaapkamerdeur om te zien wie daar ging verschijnen. ‘Surprise!’ Het was Daniel die om het hoekje kwam. Eerst kreeg Frank een zoen en daarna ik. ‘We hadden dit uit willen stellen tot je verjaardag over enkele weken,’ verklaarde Frank, ‘maar zolang konden we niet wachten.’ Lachend gezichten keken me aan. Daniel was begonnen met uitkleden. Ondertussen zei Frank dat wij de jongen de kunst van het pijpen gingen bijbrengen. Dat wou ik toch zo graag. Nog voor ik goed en wel van de verbazing ben bekomen staat Daniel al in de blauwe boxershort –precies, diegene hij voor zijn verjaardag had gekregen- aan het voeteneind van ons bed en slaat Frank het dekbed terug. Daniel duikt tussen ons in op bed.

We begonnen met over en weer zoenen. Toen de jongen eenmaal rustig tussen ons in lag, moest hij van Frank een slaapmasker op doen. Waar dat ding zo snel vandaan kwam is mij nog altijd een raadsel. En trouwens ook waarom het überhaupt nodig was. Maar goed, een volgende keer vertel ik graag hoe we van de jongen een volleerd pijper maakten. Wat ik wel alvast wil vertellen is dat Frank na afloop daarvan naar beneden ging om ons een ontbijt op bed te maken. Hij vroeg Daniel mee om te helpen. Maar die lag uitgeblust op zijn buik op bed en zijn hoofd in het kussen. Hij moest even op adem komen, zo liet hij weten en zou direct nakomen. Toen Frank naar beneden was streelde ik Daniel op zijn holle rug en billen. Fluisterend vroeg ik hem of hij Frank al had verteld dat we hadden geneukt. Daniel schudde zijn hoofd. Frank wist hier dus nog niets van. En dat vermoeden had ik al. Anders had hij ons zo niet alleen gelaten; de kat op het spek gebonden. Even hief Daniel zijn hoofd op uit het kussen en keek me glimlachend aan terwijl hij op datzelfde moment met twee handen zijn billen uit elkaar spreidde. Tegen de tijd dat Frank met het ontbijt verscheen had ik Daniel voor een tweede keer, uitgebreid diep geneukt. Met een lekkend kontje tot gevolg. Lang bleven er overigens geen geheimen voor Frank. Kon ook niet. Maar daarover een volgende keer meer.