Dit is het vierde en eerst laatste deel van een serie waarvan eerst vier verhalen gepland zijn over Simon, deze jongen gaat kennismaken met twee cougars, Jamie en Ammarens, twee cougars met een extra onderdeel. Geniet van het verhaal, bevalt het, schroom niet om uw recentie achter te laten! Echter ik kom achteraf toch niet uit, dus komt er sowieso nog één en waarschijnlijk twee bonusafleveringen.

We zijn op weg naar Schiphol. Ammarens hebben we niet meer gezien, ik verwacht dan ook dat wij zonder haar naar Parijs moeten gaan, maar net als we moeten boarden rent er iemand snel de sluis door, Ammarens! Het inchecken ging simpel, we proberen alles nog zoveel mogelijk geheim te houden voor Simone, die haar ogen uitkijkt. “Hoe zouden jullie het vinden als ik echt een meisje ga worden?”, zegt Simone. We verslikken ons in onze koffie, nadat de vliegtuig koers heeft gezet richting Parijs, eerste klas, meer ruimte, maar ook meer privacy, de meeste stoelen zijn leeg, op een paar zakenlui na. “Hoe….hoe bedoel je? We vinden je meer dan perfect zoals je nu bent meid!”, zeg ik gelijk. Ammarens geeft me direct gelijk. “Nee, ik bedoel, verder niets anders, alleen….ik wil net als jullie twee borsten, ik wil ook geen haar in mijn gezicht of borsthaar.”, we zoenen haar beide vol op de mond, geven haar een dikke knuffel. “Schat, denk er heel goed over na, pas als jij het echt zeker weet moet je het doen, maar alleen omdat jìj het wil! Niet voor ons, wij houden van je zoals je bent, nu en over tien jaar!”, we landen al snel weer in Parijs, stappen in een Taxi:”Je peux vous emmener à notre Hôtel Astra Opéra, nous venons de nous marier, alors si vous souhaitez passer devant la Tour Eiffel en voiture. nous avons un pourboire généreux pour vous.”, vraag ik. Simone kijkt ons aan. “Spreek jij Frans?”, vraagt ze. Ik knik:”Frans, Engels, Duits, Grieks en een beetje Italiaans”, reageer ik:”sorry talenknobbel verder ben ik slecht in exacte vakken”. Ik fluister in de oor van Ammarens, “we gaan via de Eiffeltoren”. Ze begint te glimlachen, we gaan alles doen om Simone de week van haar leven te bezorgen. “Félicitations, et quelle belle mariée, je suis jalouse.”, zegt de chauffeur en rijdt weg. “Merci, C'est exactement ce que nous pensons, c'est absolument un ange au lit”. De chauffeur slikt even en kan zijn ogen niet meer van Simone afhouden. Als we in het hotel zijn, na een kort bezoek aan de Eiffeltoren kijkt Simone haar ogen uit, ze loopt naar het terras, met zicht op de Eiffeltoren. Van enige vermoeidheid na een nacht zonder slapen is bij deze meid echt geen sprake. Ze loopt naar binnen en pakt de telefoon, “may i order three coffee with eeeuh Danish and a bottle, no two bottles of champagne?” Ze pakt haar telefoon:”zou ik aan 1100 euro genoeg hebben.” Ik loop naar haar toe, geef haar een zoen:”Wat ben je toch ook een schatje zeg, nee, dit is ons huwelijks cadeau voor jou, je hoeft niets te betalen. ten minste niet in geld. Hihihihi“ Simone begint ook te giebelen, zoent mij en knijpt gelijk in mijn kruis:”hmmm gelukkig en gelukkig heb je nog zin, was al even bang dat jullie oudjes uitgeput waren. Ik kleedt me even om, ten minste, ik neem aan dat jullie ook kleding voor mij hebben meegenomen?”. Tijd om die griet even terug te pakken. “Ja hoor, de blauwe tas op onze slaapkamer”, reageer ik. Ammarens reageert gelijk:” maar dat is…”, ik doe gelijk een vinger voor mijn lippen en Ammarens is gelijk stil. “Maar die is leeg!”, zegt Simone. “Inderdaad, of dacht je dat je deze week kleding nodig zou hebben? Zonder ben je precies goed voor deze week in Parijs!”, lach ik:”nee hoor lieverd, jouw koffer is de rode, ten minste voor de eerste dagen, de gele voor de laatste drie dagen”. Ze komt een paar minuten later binnen, gekleed in een jurkje met open rug, zover open dat je haar bilspleet kunt zien beginnen. Ze ziet er adembenemend uit. Gelijk klopt er iemand op de deur. De koffie, gebak en champagne is klaar. Simone opent de deur, we weten nu zeker dat deze jurk perfect is gekozen, we zien het begin van de bilspleet en de onderste deel van haar schitterende billen. De ober kijkt naar Simone en als we hem een fooi willen geven, kijkt hij niet eens naar ons maar naar Simone die net een beetje bukt om onze koffie te pakken en geeft hem zo ongewild een blik op haar blote billen. We hebben “helaas” haar lingerie vergeten in te pakken of was dat nu toch expres. Na een heerlijke kop koffie met gebak, gaan we naar beneden en gaan op zoek naar een lingerie zaak. Simone heeft de champagne koud gezet voor als we terugkomen. We lopen door Parijs en komen bij Louise Feuillère. Louise Feuillère is befaamd omdat het een geheel eigen stijl heeft die duidelijk te onderscheiden valt van het ondergoed uit de gemiddelde lingeriewinkel. De beha’s, korsetten en bretellen van dit merk getuigen van vakmanschap en zien er over het algemeen erg sexy uit. Louise Feuillère is vooral bekend omdat het gespecialiseerd is in het vinden van een passende maat voor elke vrouw. Het persoonlijke contact tussen klant en verkoopsters valt meestal dan ook goed in de smaak. Daar zoekt Simone 7 setjes lingerie uit, wat wij uiteraard nog niet mogen zien van haar, ze shopt nog verder en zoekt wat setjes uit, spannende nacht setjes, we zien de dames gewillig lopen. Als Simone naar ons wijst fluistert de verkoopster iets in haar oor, Simone knikt. Uiteindelijk lopen we met vier tassen vol uit de winkel. “Ik heb zin in gebak.”, zegt Simone. Ik wijs naar een bakkerij waar we ook gelijk koffie kunnen drinken. “Nou…ik wil eigenlijk met slagroom”, lacht Simone. “Ooh dat hebben ze vast wel hoor, kom maar mee”, zegt Ammarens, maar Simone houdt ons tegen. “Ik bedoel slagroom! Echte room!”, zegt Simone. “Ja, dat weten we, dat hebben ze daar vast wel”, zeg ik nog eens. Maar Simone slaat haar armen om ons heen:” niet deze room, deze room is verder dan vers, vol eiwitjes en nog warm, echt lekker warm.”, zegt Simone. Ze strijkt over onze kruisen. “Speciale slagroom?”, fluistert ze en bijt op haar onderlip. Voor ik iets kan zeggen schreeuwt Ammarens:”Taxi, taxi!”, binnen een paar minuten zitten we op onze hotelkamer, ik heb cheesecake besteld, Simone is op de slaapkamer. Als de roomservice is bezorgt mogen we binnen komen. Simone ligt op bed, naakt, een minuscuul slipje aan, een lintje om haar borsten. Haar kontgaatje glimt, op het nachtkastje staat onze glijmiddel. Ammarens opent haar jurkje en biedt haar pik aan, wat Simone gewillig accepteert. Ik neem iets meer tijd en kleedt me uit, streel de billen van onze vrouw. Ik neem achter haar plaats en duw mijn pik in het geile kontje, het gaat stroef, moeizaam, maar Simone kreunt en hijgt. “Hmmm jaaa”, hijgt ze. Ik fluister, “was je niet gesmeerd?”, vraag ik verbaasd.”neee ik wil….aaah jaaa, je….naturel”.

Zonder glijmiddel is ze zo ongelofelijk strak, ondanks mijn natte pik, ze is zo mooi, de sex is overheerlijk, ik heb geen enige bedenkingen, niet zoals met alle andere sex partners, puur omdat zij dit echt zelf wil. Ze geniet echt. Ze pijpt Ammarens vol overgave , op jacht naar haar beloning, haar trofee: SPERMA! Ze zuigt op de staaf van Ammarens vol overgave en met plezier, de manier waarop ze pijpt verklapt haar genot en plezier. Ze zuigt, trekt, likt, de ballen van Ammarens worden hierbij zeker niet vergeten. Ammarens kreunt harder en harder en plots verkrampt ze en ze gilt als Simone haar mond goed gevuld krijgt, ze laat die pik uit haar mond glippen en houdt hem tegen haar wang. Sperma spuit over haar gezicht. Ze likt de pik helemaal schoon. Even later spuit ik ook mijn sperma in haar, ik in haar kontje. We gaan alle drie op bed liggen. Simone valt al snel in een diepe slaap. Meer dan 30 uur wakker zijn eist echt haar tol. Ik dommel ook weg, maar schrik na een uurtje weer wakker. Ik hoor de douche lopen, ik loop naar de wc, zie Ammarens douchen. “Wat gaan we morgen doen?”, vraag ik. Ammarens lacht: “Geen idee, maar ik ga naar Nederland, daar heb ik twee jongens gevonden, we gaan een feestje bouwen, ze zijn nog maagd, ten minste hun reetjes. Na morgen middag niet meer!”. “En Simone?”, vraag ik haar. “Ach, die heb ik nu wel gezien, ik teken morgen de scheidingspapieren wel”. Laaiend loop ik naar bed, kruip naast Simone en hoor even later de deur sluiten, Ammarens is dus weg. Ik kruip dicht tegen Simone aan en merk hoe zacht ze is. Ik sla mijn arm om haar heen en zoen haar nek. “Ik kan je echt niet meer missen, je bent zo mooi, zo lief, iedere seconde dat ik je mis lijkt een uur, ieder minuut een dag, iedere dag een maand, iedere week een jaar, ik wou dat ik je iedere dag zo mijn armen kon houden. Ik hou je zolang mogelijk vast, God wat hou ik veel van je!” Langzaam val ik in slaap. De tweede dag worden we wakker, moeizaam, Simone hoor ik in de douche, ze komt terug, gekleed een stringetje, van parels. “Waar is Ammarens”, vraag ik, “weg, terug naar Nederland, ze heeft het hier wel weer gezien”, zegt Simone met een zucht van teleurstelling. “Ammarens is Ammarens, een lieverd, maar geen focus op de lange termijn, ze leeft van dag tot dag. Vroeger al, nu nog, haar ouders zijn steenrijk en Ammarens weet gewoon nog niet goed wat ze wil. Ik daarentegen, vandaag gaan we verhuizen, naar een ander hotel, daar is de andere koffer voor, de gele, je mag je kleding en alles wat je hebt gekocht en gekregen in de lege koffer doen, dat gaat naar huis, de rest nemen we mee.” Simone kijkt me aan:” Hebben we nog tijd, voor een oefening?” Ik kijk haar aan en ze gaat tussen mijn benen zitten. Ik til haar op:”het is jouw beurt te genieten!” Ik begin haar te zoenen, mijn handen glijden over haar billen en trek haar billen uit elkaar. In de grote spiegel zie ik haar prachtige opening. Iedere keer als ik haar kontje neuk is het genieten, nu duw ik twee vingers erin en ik hoor Simone luid kreunen. We zoenen en ik lik haar borsten en buik, dan weer zoen ik haar tot ze kreunt van genot en uiteindelijk een heerlijke orgasme beleefd.

Om 10:00 uur moeten we naar de andere zijde van Parijs, wat een uitdaging is, aangezien ik zelf ga rijden. Ik rij de smart, juist deze kleine auto is reuze handig, snel, flexibel en klein, juist dat laatste is een duidelijk pluspunt in het overvolle Parijs. Als we de laan oprijden richting Disneyland kijkt Simone me aan:”gaan we echt hierheen?”, verliefd kijkt ze me aan:”echt?”, ik knik. Ze zoent me, houdt zich aan mijn arm vast en haar hoofd rust op mijn arm. We hebben in het Disney Hotel de Royal Suite, met de glinsterende luxe van Elsa's ijspaleis in deze verbluffende suite met een balkon uitkijkend over het Disneyland Park. Dit is de grootste suite in het Disneyland Hotel. Ik wil koste wat het kost Simone zo imponeren, dat ze smoorverliefd op mij word. Ik check in en ze kijkt gelijk haar ogen uit als we op de hotelkamer aankomen. “Hoe…..”, vraagt ze met verbazing:”ja, connecties lieverd, ik wil je zoveel laten zien, echt heel veel, maar eerst, kijk in de koffer naar juiste kleding”, en wijs naar haar koffer. Gretig opent ze haar koffer. “Deze?”, vraagt ze verbaasd:”daarmee kan ik onmogelijk het park in!”, zegt Simone. Ik kijk haar aan:”waarom niet, het is het jurkje van Elsa, past bij deze kamer, hij is toch niet te klein? Of te groot?”. Ze kijkt me verbaasd aan:”te groot? Ik weet niet of er nog genoeg stof aanwezig is om hem nog kleiner te gaan maken. En hij is zo doorzichtig als wat!”, moppert ze. Ik lach, knuffel haar:”nee dat jurkje is voor hier, ik heb voor je een legging en sweater meegenomen hoor, plus bh-tje, aangezien je borsten op de één of andere manier beginnen te groeien, we moeten verstandiger eten, dus minder fastfood.” Ze lacht, en grabbelt in de koffer en vind inderdaad een legging. Als ze de legging aan heeft getrokken komen haar vormen helemaal tot hun recht, ze doet er lage laarsjes bij aan en de wollen sweater maakt het geheel af, ze doet haar haar in een lage staart, lippenstift op en de femme fatale is klaar. Als we uit de kamer komen loopt er een man met jengelende kinderen en een vrouw, die alleen oog heeft voor haar telefoon, langs. De man draait zijn hoofd en bekijkt Simone gretig, een smile komt er op zijn gezicht. Te laat draait hij zich weer om en loopt pardoes tegen een ober aan, waardoor de hele bestelling over de man, de ober en de vrouw vliegen. Ik moet even gniffelen, de oorzaak is mijn vrouw! Heerlijk! We gaan door het park, eerst een ronde om te zien wat Simone graag zou willen zien. Tijdens een wandeling verteld Simone me:” ik heb nog één of eigenlijk twee fantasieën, eeeuh…misschien iets meer, maar dan moet ik me wel laten opereren”. “ schat, welke keuze je maakt, ik blijf van je houden en je lichaam, die is perfect hoor!”, ik zoen haar, hartstochtelijk. “ ik wil, heel graag dat je bij mij komt wonen”, zeg ik, “zodra je geslaagd bent, ik wil iedere wens en fantasie van je vervullen.” “Mijn borsten groeien inderdaad……door de hormonen die ik slik.”, zegt ze schuldig. Ik leg mijn arm om haar heen. “Lieverd, ik steun je, altijd, bij alles. Ik laat je niet zo maar zakken, maar voor mij hoef je niets te veranderen aan je lichaam, dit lichaam is prachtig. Maar…jij beslist, niemand anders en laat je door niemand iets wijs maken!”. Ze glimlacht, trekt me mee, het spookhuis in, dit is precies de Simone die ik zo lief heb en precies wat ik wil, een onbezorgde, gelukkige, lieve Simone. De sex, ja, dat is heerlijk, maar wat ik belangrijker vind, een gelukkige Simone, wat voor operatie ze wil, dat wil ze maar niet zeggen. Ze ontwijkt iedere keer de vraag, ik dring steeds niet verder aan, ik wil haar gelukkig zien, maar ze worstelt wel ergens mee, dat is duidelijk. Maar het blijft echt gezellig in Disneyland. Elke gelegenheid op de foto gaan met Disney figuren grijpt ze aan. Aan het eind van dag 1 in Disneyland heeft ze foto’s met Assepoester, Sneeuwwitje, Doornroosje, Yasmine, Minnie, Mickey, Pooh en Teigertje. Ze is zo blij, na het eten lopen we weer door het park, met prachtige verlichting, “Wil je onthouden dat alles wat ik doe ik doe omdat ik zo ontzettend veel van je hou, niet omdat je me zoveel verwend, maar juist omdat je in alles je liefde laat blijken”. Als we aan tafel zitten, loopt Mickey bij ons rond. Ik zit met spanning te wachten, plots klinkt er muziek, van de trap komt Elsa aangelopen. Achter haar een sneeuwpop, met in zijn handen een vlaggetje, Simone heeft niets door, maar kijkt met plezier. Ze wordt argwanend als ze richting onze tafel lopen. “Congratulations!”, zegt Elsa. Er komt een ober met een taart aangelopen met daarop Belle en het beest. Ze lacht en krijgt een kleur. Mensen om ons heen kijken en feliciteren Simone. Die lacht en me aankijkt. “Hoe heb je dit nou weer geregeld?”, vraagt Simone, ik trek mijn schouders op. Ik weet uiteraard hoe je dit moet regelen, maar een beetje magie is ook wel leuk, zeker in Disneyland. De nachten zijn kort, de sex is onbeschrijfelijk. Vandaag is de laatste dag, Simone heeft wat verzonnen. Ik moet na de Spa gedeelte van het hotel, zij gaat dan een verrassing voorbereiden. Na drie uurtjes komt ze bij mij bij de Spa gedeelte. “Ben je klaar voor je verassing?”, vraagt Simone. Ik knik, ik kan gewoon niet wachten. Als we op de kamer komen moet ik buiten nog even wachten, een minuut later, gevoelsmatig een uur later, opent ze de deur. Ze is verkleedt als Jasmine, van Aladdin. Ze brengt me naar een lamp, precies als de toverlamp. “Hoe kom je daaraan?”, vraag ik verbaasd:”Wens nou maar wat, misschien komt het uit, we zijn in Disneyland, waar de magie begint.”, roept Simone. “Ik wens, ik wens, ik wens……dat…eeeuh Simone naakt is”. Ik kijk haar aan:”Nou…leuk…..”, zegt ze mopperend. “Oooh, sorry, verpest ik het nu? WAT had ik dan moeten wensen?”, vraag ik nukkig. “Nou, hoe kunnen we sex hebben, als alleen ik naakt ben!”, zegt ze met een dikke glimlach. Haar jurk zakt van haar schouders en ze staat naakt voor me en zakt door haar knieën en opent mijn broek. Mijn pik springt vooruit en Simone stort zich op mijn pik, ze spuugt erop en begint te likken, zuigt er even op, dan weer likt ze mijn ballen dan weer zuigt ze op mijn pik. Ze wisselt steeds sneller af inmiddels lig ik op bed. Ze kijkt me in mijn ogen aan. Kruipt over me heen en zoent me terwijl ze mijn pik vast heeft. Ze duwt hem richting haar jointje en wurmt mijn pik langzaam in haar kontje. Ze begint me rustig te bereiden. Alsof ik een paard ben en zij de jockey.

Ze rijdt wild, ongeremd, ruig, hijgend leunt ze op mijn borst waardoor ze meer snelheid kan maken en zich harder kan laten ploffen op mij. Een gil geeft mij meer duidelijkheid, ze heeft weer een orgasme, deze orgasme is anders dan voorgaande orgasmes, deze orgasme put haar volledig uit, haar ritme is gebroken, ze is minder ruig en minder wild dan voor haar orgasme, ze hijgt meer en meer, en als ik haar volspuit zakt ze volledig in. “Gaat het?”, vraag ik ongerust. “Ja….ja…..denk……….de laatste dagen……”, zegt ze met een duidelijke vermoeide ondertoon. Ik leg haar naast me neer, pak de telefoon en bestel koffie en vers fruit, melk, noten en een lichte maaltijd van peulvruchten. Een half uur later staan ze voor de deur, maar Simone slaapt als een blok, ik kan haar niet wakker krijgen, angstig blijf ik wakker naast haar. Intussen is de huisarts gekomen, voor alle zekerheid wilde ik hem wel even laten kijken: “Tout le reste va bien pour elle, elle a juste ses règles. Son utérus et ses ovaires sont en bon état, un peu distendus, mais sinon ils vont bien.” Ik kijk hem aan en denk dat het een kwakzalver is. “utérus?”, vraag ik nogmaals, alsof ik hem niet goed verstond. “Oui, dans quelques jours, elle retrouvera son état d'avant”, geeft me een hand en vertrekt weer. “Kwakzalver”, zeg ik als de arts de deur sluit. De hele nacht waak ik over haar en luister naar haar regelmatige ademhaling. Tegen vier uur stap ik onder douche bestel koffie. Ik ga naast Simone liggen en doe de tv aan, zachtjes. Plots voel ik een zoen op mijn wang:”ben je al wakker?”, hoor ik naast me. Een vrolijke en wakkere Simone kijkt me aan. “Kon je niet slapen”, vraagt ze. Als ik vertel wat er gebeurde reageerde ze flauwtjes. “Ja weet niet wat dat is, dat heb ik minimaal eens per maand. Even goed slapen en ik ben er weer, alleen hou ik wel een paar dagen buikpijn. “Komt dan van…….”, vraag ik zenuwachtig. “Nee hoor, dat had ik al voor jullie”, zegt Simone en pakt mijn hand, ze loopt naar de douche:”ik ga douchen, douche je mee?”, ik schud mijn hoofd. “Nee, we gaan rustig aan doen!”, zeg ik streng. “Jammer, ik had wel zin!”, zegt de onverbeterlijke Simone. De dagen hebben we heel veel plezier, zoenen veel, maar hebben geen sex meer. En de laatste dag is de leukste, Simone is helemaal in de watten gelegd. We rijden naar het vliegveld, Charles de Gaulle. De huurauto kunnen we daar stallen en dan vliegen we naar huis. Helaas. Ik merk dat Simone somberder wordt en stiller, als we landen lopen we stil naar de uitgang, Simone is ontzettend stil, anders dan ik gewend ben en mijn wereld stort in als we bij de auto komen. “Ik heb tijd nodig, tijd om mijn eigen identiteit te vinden, wees niet boos, ik zal altijd van je houden, wat er ook gebeurd, geloof me, dat zal nooit veranderen, mijn hart behoort aan jou, de tijd zonder jou, dat zal mij meer pijnigen dan jou, je bent een goed en lief mens, het is niet jouw schuld, jij hebt alleen maar laten zien wie ik werkelijk ben, nu moet ik dat een plaats geven en mezelf weer vinden”. Ik probeer haar om te praten, zonder succes. Zijn we terug in Nederland, moet ik Simone toch missen. Ze loopt naar het station om de trein te pakken en mij laat ze verbouwereerd achter. Ik ben kapot, stap in de auto, maar rij niet weg. Zeker een paar uur sta ik daar, voor me uit starend. De eerste dagen als ik eindelijk thuis ben kan ik alleen maar huilen. Weken verstrijken, eindelijk gaat de telefoon, het is Simone, ze klinkt moe, alsof ze pijn heeft. Ze verteld weinig over de afgelopen weken. Vragen durf ik niet, 8k wil haar niet irriteren, onze telefoontje kwijtraken. Vanaf die dag hebben we gelukkig bijna iedere dag contact, praten we echt heel veel, maar ik mis haar, de sex ook, maar haar spontane aanwezigheid, haar geur, haar stem. Over haar identiteit zwijgen we ook, Simone wil dat onderwerp niet aanstippen. We zijn straks één jaar “getrouwd”. Ik krijg een kaartje: “feest, 15 oktober”, shit, onze huwelijksdag, ik moet naar dit feest, weet niet van wie, maar er staat duidelijk dat we moeten komen. Speciaal verzoek van de familie Van Zuylen, die weiger je niet zomaar. Zonder hem had ik het huwelijksfeest daar nooit kunnen houden, hem niet als gast krijgen op diverse feesten, geen gunstige. afspraken over de Rothschild wijnen, dat alles lukt niet zonder hem, dus keuzes heb ik niet, alleen moet Ammarens ook mee en die spreek ik al weken, wat zeg ik, al maanden niet meer.

De deurbel gaat, als ik net gegeten heb, ik hoop Simone te zien, maar helaas, alles wat ik zie is in ieder geval geen Simone. Maar eindelijk zie ik Ammarens weer. Ze komt langs:”Sieppie er niet?”, vraagt ze arrogant. “Wat heb je? EN wie is Sieppie?”, vraag ik geïrriteerd. “Nou, die homo, die je kaalplukt met zijn ik hou van je gedoe. Of dacht je werkelijk dat hij van je hield, dat dacht je echt! Sukkel, die is achter je poen aan.” Net als in Parijs, ze maakt gelijk weer woest. Gigantisch woest. Maar ik moet me inhouden, de uitnodiging is duidelijk. Maar ik heb er eigenlijk helemaal geen zin in. En sinds Ammarens terug is is het weer stil rond Simone. Ik mis haar nu nog meer dan ooit, zie op tegen het feestje, want zonder Simone is er niets om te vieren. Waar is Simone?