Dit verhaal begint bij de uitnodiging voor een evenement voor het goede doel, georganiseerd door het bedrijf waarvoor we werken.

Voor het verhaal zijn fictieve namen gebruikt.

Zij, een jongedame van bijna dertig en hij, een man van net veertig.

Ze zat al een tijdje in mijn mailbox, de uitnodiging om deel te nemen aan het jaarlijkse evenement voor het goede doel, georganiseerd door onze werkgever.

Elk jaar gaat dit door in een ander land, dit jaar in Zwitserland. Bedoeling is dat je telkens een 2de persoon opgeeft waarmee je dit evenement wil bijwonen.

Ik had in het verleden al 2 keer deelgenomen en dan heb je voorrang als je iemand nieuw kan meenemen. Maar door drukte was ik de uitnodiging uit het oog verloren en het was door een rimnder dat mijn aandacht erop gevestigd werd.

Ook zij, Anneleen, had de uitnodiging gehad, maar was nog nooit meegweest in het verleden. Het evenement duurt 4 dagen en bestaat uit ritten die je kan maken met de koersfiets en in verschillende afstanden.

Anneleen wist dat ik dit al een paar keer had meegedaan en en besloot om na die reminder toch haar stoute schoenen aan te trekken en te vragen of ik zin had om mee te gaan. Dan zou zij ook zeker meekunnen omdat ik eerder al deel had genomen.

Na een korte check in mijn agenda besloot ik om op haar uitnodiging in te gaan. Anneleen gaf alles door aan de organisatie en een beetje later hadden we de bevestiging in onze mailbox zitten.

Een paar maanden later was het dan zover. Het was woensdag en de maandag daarop zouden we vertrekken met nog meer mensen van het bedrijf naar Zwitserland. Alles was gepland, de trein, het meenemen van onze fietsen, hotelovernachtigen, fietsritten, ...

We moesten het programma volgen en ons voor de rest nergens zorgen over maken.

Tot we die woensdag bericht kregen van de organisatie. Ze hadden zich vergist in het aantal deelnemers wat maakte dat er voor Anneleen en ik geen plaats was op de trein en in hetzelfde hotel als de rest van onze groep.

We konden zeker deelnemen aan de ritten en ook over eten en dergelijke moesten we ons geen zorgen maken. Maar we zouden zelf vervoer tot ginder moeten regelen. Als compensatie had de organiatie voorzien om ons in het hotel ernaast te leggen.

We kregen zelf nog een betere kamer.

We hadden beide een bedrijfswagen dus dat vervoer kwam wel in orde. We spraken uiteindelijk af dat ik zou rijden en Anneleen zou oppikken. Het was een rit van om en bij de 850km dus mits zeker in een dagje af te leggen.

Die maandag pikte ik Anneleen op en vertrokken we naar de Zwitserse Alpen. Onderweg moesten we toch regelmatig stoppen om te laden waar we gretig van gebruik maakte om even een kop koffie en wat te eten te nemen. De hele rit hebben we liggen keuvelen over van alles en nog wat

en op die manier kwam ik dingen over Anneleen te weten die ik nog niet wist. En zij ook van mij.

We wisten allebei van elkaar dat we een vaste partner hadden, maar om een of andere reden kwamen we vrij snel tot diepere gesprekken over wat goed en minder goed was in onze relaties. Bizar hoe je zo snel op je gemak kan zijn bij iemand.

Na een rit van een 10-tal uur, kwamen we aan bij het hotel. Het was een typisch Zwitsers familiehotel, kleinschalig en met zwembad en welness faciliteiten. We konden het slechter getroffen hebben.

De jongedame achter de balie, de dochter, wees ons even waar we de wagen mochten parkeren, laden en waar we onze fietsen veilig konden wegzetten.

Terug aan de balie gaf ze ons de sleutel van de kamer en tot onze verbazing had de organisatie 1 dubbele kamer geboekt ipv 2 enkele kamers. Er bleek echter geen andere meer vrij te zijn.

"Dat is toch geen probleem Hans? Of wel", zei Anneleen. "Als jij er geen probleem mee hebt, ik ook niet", antwoordde ik. Ze nam snel de sleutel aan en we gingen op zoek naar de juiste kamer.

Die lag op de hoogste verdieping en toen Anneleen de deur opende, kwamen we in een ruime kamer terecht met aparte zithoek, terras met zicht op de machtige bergen rondom en een aparte slaapkamer met ensuite badkamer met bad en douche.

Ook minibar, TV en alles wat je maar wensen kon was aanwezig. "Wauw, ben ik blij dat we hier liggen en niet in het andere hotel", zie Anneleen. "Dit is toch wel wat meer luxe" en ze ging direct door naar het terras om het zicht te bewonderen.

"Inderdaad", zie ik, en ging verder de slaapkamer in. Zoals ik gedacht had was het een breed 2-persoonsbed, en geen 2 aparte tegen elkaar geschoven bedden.

"Anneleen, kom eens even", zei ik en ze kwam snel de kamer ingelopen. "Ik stel voor dat ik op de bank slaap en jij hier, van die bank kan je blijkbaar ook een bed maken".

"Nee Hans, dat wil ik niet", zei Anneleen, "we zijn 2 volwassen mensen en bovendien is dat bed breed genoeg voor 2 en is de matras veel beter dan die van de bank".

"Ben je zeker", vroeg ik. "Heel zeker!", antwoorde Anneleen.

Ik bedankte haar en we pakte onze spullen uit.

Anneleen ging even douchen en ondertussen nestelde ik me op het terras met een wijntje vanuit de bar. Heerlijk, even ontspannen in het zonnetje met fantastisch zicht en een goed glas wijn.

Een kwartiertje later hoorde ik de deur van de badkamer terug opengaan en hoorde Anneleen naar buitenkomen. "Hans, jij kan douchen" riep ze en toen ik de kamer binnenkwam zag ik ze zoeken in de kast gehuld in een badjas.

Ik ging nog even de zithoek in om wat spullen op de tafel te leggen en toen ik me omdraaide om naar de badkamer te gaan, liet ze net de badjas vallen om haar lingerie aan te doen. Ik schrok even en wist niet goed wat ik moest doen.

In de glimp die ik had opgevangen, had ik een mooie jongedame zien staan, slank, mooie volle kont en stevige volle borsten. Haar huid was lichtjes gebruind waardoor haar lange blonde, nog natte haren, nog mooier toonden.

Ik moet kennelijk met het schrikken een geluid gemaakt hebben, want ze keek mijn richting uit en zei "kom maar door hoor, ik ben vrij opgevoed en schaam me nergens voor, dus jij moet dat ook niet doen".

"OK" zei ik en tegen de tijd dat ik de kamer in kwam, had ze haar slipje en bh al aan. Het was een mooi zwart lingeriesetje met een klein beetje kant maar niet overdreven. Ik gaf haar een complimentje en vervolgde mijn weg naar de badkamer.

Ik zette de deur tegenaan, kleedde me uit en ging in de douche. Het was een ruime inloopdouche met een grote regendouchekop en een aparte kop die je kon afnemen.

Ik was nog maar net aan het douchen toen ik de deur hoorde open gaan. "Hans, is het OK als ik binnenkomen, dan kan ik mijn haren drogen en borstelen" zei Anneleen. "Ja hoor, geen probleem". De spiegel was aangedampt en de douche stond dwars op de spiegel dus ze kon me niet zien staan.

Toen ik klaar was, ging zij de badkamer net uit. Ik droog me af, doe een propere boxershort aan, spuit wat deo en ga terug de kamer in om me verder aan te kleden.

"Ook niet slecht en je ruikt lekker" krijg ik van Anneleen te horen. Ik glimlach en geef haar een knipoog en neem een hemd en korte broek uit de kast. "Nog even haren goedleggen, wat parfum op doen en we kunnen gaan aperitieven en eten" zeg ik.

"Goed want ik heb reuzehonger" zegt Anneleen.

Op het terras van het restaurant zoeken we ons een mooi tafeltje uit en na het bestellen van een aperitiefje keuvelen we verder zoals we onderweg heel de tijd hadden gedaan. Terwijl ze aan het vertellen is, valt me op dat ze een mooi luchtig zomerkleedje aanheeft.

Het accentueert haar lichaam op een prachtige manier en heeft net genoeg decolleté om de aanzet van haar borsten bloot te geven. Niet teveel maar net genoeg om verdere fantasie te prikkelen. Een fantasie die me ook eraan herinnert dat ik haar morgen in een strakke wielertenue zal mogen bewonderen.

Bij het eten bestellen we ons nog een lekkere fles wijn en dat maakt de tongen nog iets losser. "Weet je" zei Anneleen, "ik heb op zich alles in mijn relatie maar mis maar 1 ding". "En dat is?", vraag ik nieuwsgierig. "Wel, ik ben iemand die graag fysiek is, dus graag knuffelt en gezellig samen onder

een dekentje of zo dicht bij elkaar tv kijkt. Huidcontact vind ik heel belangrijk", zei ze. "En ook bij het slapengaan eerst nog wat knuffelen en in elkaars armen in slaap vallen, dat is voor mij de max". "Ja, dat herken ik", antwoord ik, "ik heb er veel voor over om in mijn relatie ook meer fysiek contact

te hebben". "Mijn vrouw heeft dat ook niet en ik mis dat heel hard, heeft misschien ook wel te maken met een verschil in libido? Hoewel dat voor mij niet altijd samen moet gaan, dat knuffelen en sex, maar ik merk wel dat het een het ander bevordert". Anneleen knikt en beaamt wat ik zeg. "Wel grappig eigenlijk", zegt ze.

"We hebben beide nood aan dezelfde dingen en onze partners zijn net tegenovergestelde op dat vlak". "Helemaal in het begin had ik het gevoel dat dat fysieke veel meer aanwezig was, hadden jullie dat ook?" Ik dacht even na en moest toegeven dat dit ook bij mij met de jaren wel verminderd was. Ik was nu ongeveer 21 jaar samen

met mijn vrouw en na de eerste verliefdheid waar je constant aan elkaar plakte, is dit wel fel verminderd. "Heb me er ergens al in berust want voor de rest zie ik haar nog altijd heel graag". "Wel mooi", zegt ze, "dat je ondanks je eigen noden, toch de andere dingen in jullie relatie belangrijker vindt."

"Maar soms is die nood toch wel heel hoog en als er dan niks gebeurt, ontplof ik zo een beetje en hebben we daar een felle discussie over, terwijl ik wel weet dat hij er niet echt iets kan doen." "Soms fantaseer ik zelfs 's nachts in mijn dromen over andere mannen, iets wat ik mijn vriend nog nooit heb durven zeggen" ging ze verder.

Terwijl ze dit vertelt kijk ik recht in haar ogen en ik merk een fonkeling en voel ergens een connectie/ klik, welke ik niet direct kan thuisbrengen, maar het bezorgt me kriebels in mijn buik.

Ondertussen is het al redelijk laat geworden en merk ik op dat we nog alleen op het terras zitten. "Wat denk je, zullen we eens naar de kamer gaan en in ons bed kruipen? Morgen hebben we een mooi ritje voor de boeg" vervolg ik.

"Ja, is goed" zegt ze.