Door: Reuel
Datum: 12-11-2024 | Cijfer: 8.7 | Gelezen: 5903
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 8 minuten | Lezers Online: 3
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 8 minuten | Lezers Online: 3
In 2017 ben ik voor de Worldcon 75 in Helsinki.
Zaterdagmiddag 12 augustus zit ik op een bankje onder de prachtige eikenboom van het mooie weer te genieten.
Een stel steampunk smeden vertonen hun kunsten voor de ingang van het Messukeskus conventiecentrum.
Voor mij is de conventiedag voorbij. Morgen is de laatste dag van de conventie en ik blader in de gids op m’n smartphone. Wat zal ik morgen gaan doen?
“Frans?”
Ik kijk op, wie noemt daar mijn naam.
Voor mij staat een jong gebleven vrouw van naar ik schat een jaar of zestig.
“Ken je me niet meer?”,zegt ze.
“Sorry, maar nee”,zeg ik.
“Gina”
Ik kijk haar aan en denk na, ze komt me vaag bekend voor.
“Gina Prins?”
“Ja helemaal goed.”
“Goh, Gina Prins van de Dwingelooweg school.”
“Klopt en daarna hebben we elkaar nooit meer gezien.”
“Tja en dan kom je elkaar zomaar tegen in Helsinki.”
“Waarom ben jij hier Frans.”
Ik wijs naar de ingang van Messukeskus.
“Worldcon 75”
“Met George R.R. Martin als eregast.”
“Nu maak je me nieuwsgierig Gina, hoe weet je dat?”
“Och zo bijzonder is dat niet, het stond in een folder die in mijn hotel lag.”
“Dus je bent hier niet voor de conventie?
“Nee, ik ben gewoon op vakantie.”
“Alleen?”
“Ja, vind je dat bijzonder?”
“Nou ja, ik ben vrijgezel en ik ben ook alleen op vakantie maar ik kom op de conventie wel altijd mijn vrienden van het NCSF tegen dus helemaal alleen ben ik dan ook niet. Maar hoe zit dat met jou?”
“Och ik heb nu eenmaal verplicht drie weken vakantie. Mijn werkgever heeft dat zo bepaald. En ik wil niet drie weken lang alleen thuis zitten dus ga ik op pad.”
“Zeg Gina, het is bijna tijd voor het avondeten. Zullen we samen iets gaan eten?”
Gina geeft me een stralende glimlach.
Gina is een knappe vrouw. Ze draagt een korte donkerblauw gebloemde jurk van satijn. Een zedig uitgesneden decolleté verhullen haar zongebruinde borsten. Ze draagt gouden oorhangers en een parelketting. Over haar jurk draagt ze een loshangende vest. Ze draagt hakken die haar zeker tien centimeter hoger tillen.
“Ja Frans en waar?
“Ik logeer in het Sokos Vaakuna en op de bovenste verdieping heb je een restaurant. We kunnen daar buiten zitten en hebben van daaruit een prachtig uitzicht over de stad. En het is er prachtig weer voor.”
“Klinkt goed Frans.”
Samen lopen we naar station Pasila en nemen daar de trein naar het centraal station van Helsinki. Het is maar een klein eindje en dan zijn we er al.
“Kijk even de weg oversteken en dan zijn we al bij het Vaakuna.”
We lopen het hotel binnen en gaan naar de lift. We nemen de lift naar de bovenste verdieping. En vervolgens gaan we naar het dakterras.
We nemen een tafeltje met uitzicht op de grote domkerk van Helsinki.
Ik pak de stoel en schuif die naar achteren en laat haar plaatsnemen. Als ze goed zit neem ik zelf plaats aan de andere kant van de tafel. We zitten tegen over elkaar.
“Wat dacht je van een glas witte biologische wijn, die is heerlijk geloof me maar.”
“Hoe weet je dat Frans.”
“Och, ik ben hier vaker geweest de afgelopen week.”
“En je houd van biologisch.”
“Ja, als het mogelijk is dan neem ik biologisch.”’
De ober brengt ons de menu kaart.
“Heb je nog plannen voor later in de avond Gina?”
“Nee, hoezo Frans?”
“Mooi Gina. Zullen we dan een hele fles nemen?”
“Lekker Frans.”
“We willen graag een hele fles van die lekkere biologische wijn die u mij gisteren ook hebt gebracht.” Vraag ik de ober.
De man knikt en loopt weg.
Gina trekt haar vest uit en buigt daarbij naar voren.
De essence van ylang ylang en turkse damastroos gemengd met de sensuele Indische sambacjasmijn dringt mijn neus binnen.
J’adore
Ik vind het geweldig.
Ik houd van verzorgde vrouwen, een smaakvolle kledingkeus met de juiste sieraden en het juiste parfum.
Gina heeft het allemaal.
Ze prikkelt mijn zinnen.
Bij mij klikt het.
Ik weet niet wat jullie dan denken.
Maar ik wil deze vrouw in mijn bed.
Gina, dat aardige meisje van de lagere Dwingeloo weg school.
Ik was altijd het sukkeltje van de klas, ik werd vaak geplaagd. Maar Gina stond daar altijd boven. Ze was altijd aardig ook voor mij.
De menselijke seksualiteit is complex. Aan de ene kant heb je moeder natuur die ons verliefd maakt en aan de andere kant heb je de lust en het genot die teweeggebracht wordt door onze intelligentie. Het is een strijd tussen twee gevoelens die bij een mens opkomen.
Aan de ene kant is het de man die de vrouw neemt, maar alleen als de vrouw hem dat toestaat, dat is de wet van moeder natuur. Aan de andere kant is er het genot, een geschenk van moeder natuur aan ons mensen die ons doet besluiten, intelligente wezens als wij zijn dit geschenk voor ons eigen genoegen te gebruiken.
Ik ben een man, en ik wil haar in mijn bed
Ik ga voor het genoegen maar…
We dineren en dan is het halftien geweest, het begint te schemeren, de zon is onder gegaan.
Gina rilt, het begint fris te worden nu.
“Doe je vest aan Gina” zeg ik haar.
“Ja, ik denk dat ik dat maar doe.”
Ze buigt voorover en doet haar vest aan.
Weer is daar de geur van haar parfum.
Het prikkelt mij.
Het wekt mijn lust op.
J’adore
Ja, ik wil deze vrouw in mijn bed.
Ik ga voor de lust, maar…
“Ga je mee naar mijn kamer Gina.”
Ze schenkt me een zwoele blik en stemt toe.
“Nemen we nog zo’n lekker flesje wijn mee?”
“Ja”, zegt ze.
Samen stappen we in de lift naar de vierde verdieping waar mijn kamer is.
Gina is nog altijd het aardige meisje, vijftig jaren ouder nu maar nog steeds dat aardige meisje van de dwingeloo weg school.
Verliefd worden is iets onbegrijplelijks het is iets dat je overkomt, het is iets dat gewoon gebeurt.
Iets in de houding van een vrouw, zoals ze zich voordoet, zoals ze spreekt zoals ze zich kleedt en oh ja zoals ze ruikt.
J’adore
Ik vind het geweldig.
Mijn hemel, ik ben zestig en verliefd, ik dacht niet dat het me op deze leeftijd nog kon overkomen. Ik ben verliefd op deze vrouw en bijna op het eerste gezicht.
Ik pak de keycard voor mijn kamerdeur en het slot klikt open.
We gaan samen op het bed zitten en draaien ons naar elkaar toe.
We kijken elkaar aan.
Zou ze het kunnen zien? Vraag ik me zelf af.
Dan kussen we elkaar.
Ik neem haar in mijn armen en we kussen elkaar maar nu intenser, hartstochtelijker. En ze kust me terug met een nog grotere hartstocht.
“Ik ben verliefd op je”, fluister ik in haar oor.
“Ik ook op jou” mompelt ze.
Verliefd zijn en die beantwoord krijgen is bijzonder.
Het is een onverwachte gift van moeder natuur.
Het maakt me intens gelukkig.
Het veranderd het spel van de liefde. Het is de strijd van de liefde met de lust en het genot. Het is heftig.
We trekken elkaar de kleren van het lijf en kruipen onder de wol en dan begint het spel van de liefde.
Als ik dan bij haar binnen dring kreunt ze van genot.
Maar ik weet dat het goed is, ik mag, ze stemt toe.
Zo hoort het te zijn, conform de wetten van moeder natuur
We komen samen gelijktijdig klaar.
Ik voel me zielsgelukkig.
Ik ben zo verliefd.
Ik ben de hare.
De fles wijn ligt ongeopend op de vloer van onze hotelkamer.
Zaterdagmiddag 12 augustus zit ik op een bankje onder de prachtige eikenboom van het mooie weer te genieten.
Een stel steampunk smeden vertonen hun kunsten voor de ingang van het Messukeskus conventiecentrum.
Voor mij is de conventiedag voorbij. Morgen is de laatste dag van de conventie en ik blader in de gids op m’n smartphone. Wat zal ik morgen gaan doen?
“Frans?”
Ik kijk op, wie noemt daar mijn naam.
Voor mij staat een jong gebleven vrouw van naar ik schat een jaar of zestig.
“Ken je me niet meer?”,zegt ze.
“Sorry, maar nee”,zeg ik.
“Gina”
Ik kijk haar aan en denk na, ze komt me vaag bekend voor.
“Gina Prins?”
“Ja helemaal goed.”
“Goh, Gina Prins van de Dwingelooweg school.”
“Klopt en daarna hebben we elkaar nooit meer gezien.”
“Tja en dan kom je elkaar zomaar tegen in Helsinki.”
“Waarom ben jij hier Frans.”
Ik wijs naar de ingang van Messukeskus.
“Worldcon 75”
“Met George R.R. Martin als eregast.”
“Nu maak je me nieuwsgierig Gina, hoe weet je dat?”
“Och zo bijzonder is dat niet, het stond in een folder die in mijn hotel lag.”
“Dus je bent hier niet voor de conventie?
“Nee, ik ben gewoon op vakantie.”
“Alleen?”
“Ja, vind je dat bijzonder?”
“Nou ja, ik ben vrijgezel en ik ben ook alleen op vakantie maar ik kom op de conventie wel altijd mijn vrienden van het NCSF tegen dus helemaal alleen ben ik dan ook niet. Maar hoe zit dat met jou?”
“Och ik heb nu eenmaal verplicht drie weken vakantie. Mijn werkgever heeft dat zo bepaald. En ik wil niet drie weken lang alleen thuis zitten dus ga ik op pad.”
“Zeg Gina, het is bijna tijd voor het avondeten. Zullen we samen iets gaan eten?”
Gina geeft me een stralende glimlach.
Gina is een knappe vrouw. Ze draagt een korte donkerblauw gebloemde jurk van satijn. Een zedig uitgesneden decolleté verhullen haar zongebruinde borsten. Ze draagt gouden oorhangers en een parelketting. Over haar jurk draagt ze een loshangende vest. Ze draagt hakken die haar zeker tien centimeter hoger tillen.
“Ja Frans en waar?
“Ik logeer in het Sokos Vaakuna en op de bovenste verdieping heb je een restaurant. We kunnen daar buiten zitten en hebben van daaruit een prachtig uitzicht over de stad. En het is er prachtig weer voor.”
“Klinkt goed Frans.”
Samen lopen we naar station Pasila en nemen daar de trein naar het centraal station van Helsinki. Het is maar een klein eindje en dan zijn we er al.
“Kijk even de weg oversteken en dan zijn we al bij het Vaakuna.”
We lopen het hotel binnen en gaan naar de lift. We nemen de lift naar de bovenste verdieping. En vervolgens gaan we naar het dakterras.
We nemen een tafeltje met uitzicht op de grote domkerk van Helsinki.
Ik pak de stoel en schuif die naar achteren en laat haar plaatsnemen. Als ze goed zit neem ik zelf plaats aan de andere kant van de tafel. We zitten tegen over elkaar.
“Wat dacht je van een glas witte biologische wijn, die is heerlijk geloof me maar.”
“Hoe weet je dat Frans.”
“Och, ik ben hier vaker geweest de afgelopen week.”
“En je houd van biologisch.”
“Ja, als het mogelijk is dan neem ik biologisch.”’
De ober brengt ons de menu kaart.
“Heb je nog plannen voor later in de avond Gina?”
“Nee, hoezo Frans?”
“Mooi Gina. Zullen we dan een hele fles nemen?”
“Lekker Frans.”
“We willen graag een hele fles van die lekkere biologische wijn die u mij gisteren ook hebt gebracht.” Vraag ik de ober.
De man knikt en loopt weg.
Gina trekt haar vest uit en buigt daarbij naar voren.
De essence van ylang ylang en turkse damastroos gemengd met de sensuele Indische sambacjasmijn dringt mijn neus binnen.
J’adore
Ik vind het geweldig.
Ik houd van verzorgde vrouwen, een smaakvolle kledingkeus met de juiste sieraden en het juiste parfum.
Gina heeft het allemaal.
Ze prikkelt mijn zinnen.
Bij mij klikt het.
Ik weet niet wat jullie dan denken.
Maar ik wil deze vrouw in mijn bed.
Gina, dat aardige meisje van de lagere Dwingeloo weg school.
Ik was altijd het sukkeltje van de klas, ik werd vaak geplaagd. Maar Gina stond daar altijd boven. Ze was altijd aardig ook voor mij.
De menselijke seksualiteit is complex. Aan de ene kant heb je moeder natuur die ons verliefd maakt en aan de andere kant heb je de lust en het genot die teweeggebracht wordt door onze intelligentie. Het is een strijd tussen twee gevoelens die bij een mens opkomen.
Aan de ene kant is het de man die de vrouw neemt, maar alleen als de vrouw hem dat toestaat, dat is de wet van moeder natuur. Aan de andere kant is er het genot, een geschenk van moeder natuur aan ons mensen die ons doet besluiten, intelligente wezens als wij zijn dit geschenk voor ons eigen genoegen te gebruiken.
Ik ben een man, en ik wil haar in mijn bed
Ik ga voor het genoegen maar…
We dineren en dan is het halftien geweest, het begint te schemeren, de zon is onder gegaan.
Gina rilt, het begint fris te worden nu.
“Doe je vest aan Gina” zeg ik haar.
“Ja, ik denk dat ik dat maar doe.”
Ze buigt voorover en doet haar vest aan.
Weer is daar de geur van haar parfum.
Het prikkelt mij.
Het wekt mijn lust op.
J’adore
Ja, ik wil deze vrouw in mijn bed.
Ik ga voor de lust, maar…
“Ga je mee naar mijn kamer Gina.”
Ze schenkt me een zwoele blik en stemt toe.
“Nemen we nog zo’n lekker flesje wijn mee?”
“Ja”, zegt ze.
Samen stappen we in de lift naar de vierde verdieping waar mijn kamer is.
Gina is nog altijd het aardige meisje, vijftig jaren ouder nu maar nog steeds dat aardige meisje van de dwingeloo weg school.
Verliefd worden is iets onbegrijplelijks het is iets dat je overkomt, het is iets dat gewoon gebeurt.
Iets in de houding van een vrouw, zoals ze zich voordoet, zoals ze spreekt zoals ze zich kleedt en oh ja zoals ze ruikt.
J’adore
Ik vind het geweldig.
Mijn hemel, ik ben zestig en verliefd, ik dacht niet dat het me op deze leeftijd nog kon overkomen. Ik ben verliefd op deze vrouw en bijna op het eerste gezicht.
Ik pak de keycard voor mijn kamerdeur en het slot klikt open.
We gaan samen op het bed zitten en draaien ons naar elkaar toe.
We kijken elkaar aan.
Zou ze het kunnen zien? Vraag ik me zelf af.
Dan kussen we elkaar.
Ik neem haar in mijn armen en we kussen elkaar maar nu intenser, hartstochtelijker. En ze kust me terug met een nog grotere hartstocht.
“Ik ben verliefd op je”, fluister ik in haar oor.
“Ik ook op jou” mompelt ze.
Verliefd zijn en die beantwoord krijgen is bijzonder.
Het is een onverwachte gift van moeder natuur.
Het maakt me intens gelukkig.
Het veranderd het spel van de liefde. Het is de strijd van de liefde met de lust en het genot. Het is heftig.
We trekken elkaar de kleren van het lijf en kruipen onder de wol en dan begint het spel van de liefde.
Als ik dan bij haar binnen dring kreunt ze van genot.
Maar ik weet dat het goed is, ik mag, ze stemt toe.
Zo hoort het te zijn, conform de wetten van moeder natuur
We komen samen gelijktijdig klaar.
Ik voel me zielsgelukkig.
Ik ben zo verliefd.
Ik ben de hare.
De fles wijn ligt ongeopend op de vloer van onze hotelkamer.
Er zijn nog geen trefwoorden voor dit verhaal. Welke trefwoorden passen volgens jou bij dit verhaal?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10