Begin juli. Julian is onderweg in Frankrijk met een luxe camper met daarachter een motorboot die hij voor een rijke cliënt naar Portugal moet brengen. Het is al laat in de avond. Die dag had hij flinke vertragingen opgelopen door files. Veel meer dan zijn baas had ingecalculeerd. En met de trailer erachter kon hij sowieso niet harder dan 90 km/u. Ruim een half uur geleden was hij de stad Tours gepasseerd. En hij is doodmoe; kan zijn ogen nog maar nauwelijks open houdend. De luide muziek uit de radio helpt niet meer. Rond dit tijdstip werd hij al in Bordeaux verwacht. Daar is een bewaakte parkeerplaats voor hem gereserveerd met overnachting. Maar Julian moet concluderen dat dit niet meer gaat lukken. Niet zonder ongelukken. Dan ziet hij een bord met een aanduiding van een rustplaats naast de snelweg en is de beslissing snel genomen. Even een tijdje rusten en dan in de nacht de nog resterende 3 uur verder.

Na het nuttigen van wat eten dat hij thuis al had voorbereid besluit hij nog even de benen te strekken. Alles wat hij vuil maakt in de camper moet straks opgeruimd worden om hem spic en span af te leveren. Daarom doet hij zijn behoefte buiten in de bosjes. In de zwoele avondlucht hoor Julian in de verte jongeren plezier maken, en besluit hij een stukje een landweg op te wandelen in de richting waaruit het geluid komt. In het halfdonker ziet hij door openingen in het naastgelegen struikgewas dat er een meertje of riviertje is. En dan ontdekt Julian ook de jongeren die daar zwemmen. Om beurten springen ze joelend van een steiger in het water. Zittend op zijn heupen kijkt Julian vanonder het struikgewas toe. Het is een viertal jongens. Hun natte lichamen in bodybuilding poses glanzen prachtig in het maanlicht. Flessen -waarschijnlijk wijn- en sigarenpeuken worden aan elkaar doorgegeven.

Als Julian dit een tijdje heeft aangekeken maakt hij aanstalten om weer stilletjes weg te gaan. Maar net op dat moment moet een van de jongens plassen. Dat doet hij staand vanaf de steiger in het water. Dit tot grote hilariteit van zijn vrienden waarvan en een achter hem gaat staan en met herkenbare heupbewegingen simuleert alsof hij zijn vriend van achteren neemt. Met een arm om hem heen pakt hij de voorste jongen in zijn kruis vast. Beiden hebben duidelijk genoeg gedronken en waggelen op hun benen. Nog een geluk dat ze niet van de steiger kukelen. Als deze show is afgelopen zijn de twee anderen jongens al begonnen met aankleden en worden hun fietsen opgezocht. Even later sluit een derde jongen zich bij hun aan. Minutenlang wordt er nog door hun op de steiger achtergebleven vriend ingepraat. Maar die gaat niet mee. Zo fietsen de drie jongens weg waarbij ze lallend tegen elkaar uit het zicht verdwijnen en de rust weder keert.

Eigenlijk zou Julian nu ook moeten vertrekken; hij heeft nog een lange nacht voor de boeg. Maar de dronken jongen alleen aan het water baart hem zorgen. Dit is immers geen geruststellende combinatie. En we hoeven er ook geen doekjes om te wikkelen; Julian kijkt graag naar jongens. En toch zeker als die in een zwembroek rondhuppelen. De jongen is achterover op de steiger gaan liggen met zijn benen bungelend over de rand. Het lijkt alsof hij de sterrenhemel bestudeert, maar dan is aan de ritmische bewegingen van zijn rechterhand af te leiden dat hij masturbeert. Het liefst zou Julian nu nog wat dichterbij sluipen om dit als een voyeur eens goed te bespieden. Maar dat durft hij niet; de jongen zal ongetwijfeld schrikken van zijn plotselinge aanwezigheid. Nog even kijkt hij naar dit prachtige schouwspel tegen de heldere achtergrond van het water. Had hij nou zijn camera met zoomlens maar meegebracht.

Dan krijgt Julian een idee. Dat hij daar niet eerder aan had gedacht. De hele dag zat hij in de met airconditioning gekoelde camper, maar nu kleven zijn kleren aan zijn lijf. Een frisse duik zal hem goed doen. Hij sluipt vijftig meter verder weg van de steiger naar de volgende opening aan de waterkant. Daar kleedt hij zich uit en glijdt geruisloos spiernaakt het water in. Met rustige schoolslag zwemt hij weg van de oever. Het is gelukt; de jongen heeft hem opgemerkt zonder ervan te schrikken. Zittend op de steiger kijkt hij belangstellend toe. Dan zwemt Julian wat dichterbij zodat de jongen zijn witte billen in het helder water kan zien. Nog wordt er niets gezegd. Alleen naar elkaar gestaard. Julian zwemt onder water om een flink eind verderop als een waterhoentje weer op te duiken. Zijn hoop dat de jongen ook het water in gaat komen, blijft ijdel. Wel roept deze hem iets toe dat Julian niet kan verstaan. Het moet een lokaal Frans dialect zijn. Op de terugweg langs de steiger zwemt Julian even op zijn rug. De jongen is nu stil.

Als Julian is terug gezwommen en zijn kleren heeft aangetrokken verschijnt de jongen op zijn fiets. Hij draagt een zwart T-shirt van Iron Maiden, een spijkerbroek waarvan de broekspijpen zijn afgeknipt tot een halflange zomerbroek en sneakers. Zijn opgerolde handdoek op de bagagedrager. Doordat Julian nu netjes een beetje Frans en Engels spreekt en de jongen daarop reageert, kunnen ze elkaar verstaan. Julian is aardig en glimlacht volop om zo vriendelijk mogelijk over te komen. En verteld dat hij niet uit de buurt komt, maar met zijn auto op de rustplaats van de snelweg staat. Dat is voor de jongen blijkbaar ook in de richting naar huis en hij fietst een stukje met hem mee. Door de lage snelheid dreigt de jongen steeds om te vallen, zodat deze in een reflex op Julian zijn schouder komt te steunen. Het eerste fysieke contact is daarmee gemaakt. Het is een lieve jongen, hij lacht voortdurend. Julian houdt hem nog eens extra met een arm om zijn middel vast. ‘Je m’apppelle Sebastien’ laat hij weten. Die twee kunnen het al snel goed met elkaar vinden. Ze hebben plezier. Ongetwijfeld speelt de alcohol daarbij een rol. Stoute gedachten flitsen door het hoofd van Julian.

Bij de omheining van de rustplaats aangekomen wil Sebastien in eerste instantie doorrijden. Maar Julian houdt hem langer vast dan noodzakelijk en geeft de jongen daarbij speels een zoentje op de wang. ‘Come with me for a moment!’ stelt hij voor. Sebastien laat zich overtuigen. Met vereende krachten wordt de fiets over een drooggevallen greppel getild. De dronken jongen giechelt daarbij ondeugend. Hij beseft dat Julian iets van plan is, en is nieuwsgierig. Pas als Sebastien ziet dat Julian op de grote camper met boot afloopt, wordt hij stil. Waarschijnlijk denkt hij dat Julian de eigenaar daarvan is, en raakt behoorlijk onder de indruk. Julian nodigt hem binnen. Aarzelend wordt de fiets tegen de trailer gestald. ‘Es-tu seul?’ probeert de jongen nog. Eenmaal binnen doet Julian eerst het licht aan en begint alle gordijntjes dicht te doen. Ook hij voelt zich gespannen; heeft nog geen idee waartoe dit moet leiden en hoe ver hij kan gaan. Hij beseft dat het ook verkeerd kan uitpakken. Want wat als de jongen niet zoals hij…

Sebastien staat bij de ingang nerveus de camper rond te kijken. Zoveel moois en al dat prachtige leer. Alleen die TV al is groter dan bij hun thuis. Hij is sprakeloos. Verlegen. Ineens bekruipt hem de gedachte dat Julian misschien een beroemde filmster of popidool moet zijn. Dan komt Julian terug bij Sebastien en plaatst een geruststellende hand in zijn middel en kijkt hem glimlachend aan. Als duidelijk is dat de jongen geen bezwaar heeft, beginnen ze voorzichtig te zoenen. Julian streelt hem, die dat gewillig, met zijn armen hangend langs zijn lijf, laat gebeuren. Zonder te kijken glijdt de hand van Julian dan ook brutaal, maar voorzichtig in zijn kruis. Anders dan bij hemzelf, is daar nog geen opwinding te bespeuren. Het stugge stof van de spijkerbroek werkt ook niet mee. Opnieuw slaat de twijfel toe.

Maar dan komt Sebastien tot leven en streelt hem teder in de hals. Het zoenen gaat onverminderd door. Julian houdt hem eerst met een stevige omhelzing vast, maar na een paar minuten weet hij de jongen zover te krijgen dat deze voor hem knielt. In een rustig tempo begint hij zijn broek los te knopen. Grote ogen kijken verbaasd toe. Maar de jongen begrijpt wat er van hem wordt verwacht. Met zijn handen op Julian’s bovenbenen wacht hij ongeduldig tot die zover is. En dan eindelijk mag Sebastien de bobbel in onderbroek betasten. Niet veel later is de pik ontbloot en wordt de pik met stevige hand afgetrokken. Julian geniet even, forceert het hoofd dichterbij en dan glijden er onwennig een paar zachte lippen braaf over de dikke eikel. Het doet Julian trillen op zijn benen. Ah, dit voelt zo goed. Terwijl de jongen zijn best doe, trekt hijzelf alvast zijn eigen T-shirt uit. Het zweet stroomt hem namelijk alweer op de rug.

Minutenlang gaat de forse pik in het zuigende mondje op en neer. En dan besluit Julian om de jongen weer omhoog te tillen. Ook zijn T-shirt moet uit en hapt Julian teder aan de tepels. Sebastien heeft een tatoeage van een fantasie diertje op zijn rechterborst. Het licht wordt gedimd en gezamenlijk beginnen ze met het uittreken van hun broeken en schoenen. De spanning is te snijden. Sebastien is nu muisstil; het lachen is hem vergaan. Met nog slechts hun onderbroeken aan neemt Julian de jongen aan de hand mee achterin de camper om hem daar achterover op het grote bed neer te leggen. Strelend wordt het mooie, gladde lijf verkend, en de jonge pik in zijn onderbroek in stelling gemasseerd. Dan worden ook de laatste kledingstukken verwijderd en kan het echte liefkozen beginnen. Twee erecties frotten heerlijk tegen elkaar terwijl er stevig, vooral door Julian, wordt gezoend.

Op een gegeven moment heeft Sebastien zich totaal overgegeven. Hij ligt met gespreide armen en hoofd achterover, dwars op het grote bed. Zijn body is voor Julian, zo lijkt het. Die is inmiddels met aftrekken aan de stijve pik begonnen hetgeen vloeiend overgaat in langdurig en diep pijpen ervan. Dat brengt Sebastien er toe om toch zijn hoofd weer op te tillen om dit belangstellend te aanschouwen.

Julian weet uit eigen ervaring hoe je jongens moet verwennen, hij neemt de tijd en varieert het tempo om er zo lang mogelijk van te genieten. Daarbij helpt het dat de jongen eerder die avond al, op de steiger, is ontladen. Maar onvermijdelijk nadert het moment waarop de jongen met schokkende heupen klaar komt in zijn mond. Tot de laatste druppel wordt alles opgezogen. Dan knielt Julian naast het bed, trekt Sebastien naar de rand met zijn benen omhoog om van het strakke scrotum en de vallei tussen de zachte bolle billen met zijn tong te verkennen. Sebastien kreunt verschrikt. Ook dit is voor hem onbekend terrein.

Julian is geil zoals hij lange tijd niet meer is geweest. Hij beseft dat de jongen in de illusie verkeert dat hij rijk is, of althans zeer rijke ouders heeft. En dat deze bereid is om ver te gaan om een blijvende vriendschap op te bouwen. Met spuug masseert hij langdurig het maagdelijk sterretje. Ondertussen blijft hij de jonge, in hardheid langzaam afnemende pik onverminderd kneden. Dit alleen al, afgewisseld met wat rimmen, zou al genoeg zijn om er een onvergetelijke nacht van te maken. Maar Julian wil meer. De hormonen gieren door zijn opgewonden lijf. Dan is het moment van de waarheid aangebroken; Julian gaat staan en richt zijn botergeile pik voor het gaatje. Langzaam drukt hij deze iets naar binnen. Sebastien kreunt en hapt naar adem. Het lukt niet, de grote pik knikt weg. Geduldig wordt het steeds voorzichtig opnieuw geprobeerd en even zo vaak is de opluchting te merken wanneer Julian zijn pik terug trek en ermee tussen de billen of over het scrotum strijkt. Julian gaat op hem liggen en er wordt hijgend gezoend. ‘You are so sexy’ fluistert hij en wil het dan toch nog eens proberen.

Julian heeft nog maar weinig ervaring met het neuken van jongens. De paar keren dat het toch gebeurde, had hij zelf een onderdanige rol. Daarbij leek hij dan het meest te genieten als hij in doggy positie werd genomen. Die herinnering brengt hem op een idee. Hij draait Sebastien op zijn buik, met zijn gestrekte benen over de rand van het bed. Julian is ontroerd door de kuiltjes in de gladde jongensheuvels. Diep gaat zijn gezicht tussen deze billen en wordt er rijkelijk spuug in de anus gelikt. Ook zijn eigen pik wordt zo nat gemaakt en gaat Julian het nogmaals proberen. Met de benen van Sebastien zo ver mogelijk uit elkaar en het masseren van zijn onderrug schiet Julian’s eikel nu ineens voorbij de kringspier.

Met achteruit gestoken hand probeert Sebastien elke verdere beweging te temperen. Maar Julian is zo opgewonden, hij kan de jongen onmogelijk zijn zin geven. Met kleine plaagstootjes van zijn heup gaat de pik toch steeds iets dieper. En het werkt; Sebastien ontspant. Probeert althans. Ook hij lijkt te genieten. ‘Oui, oui’ klinkt het nu met zachte jammerende stem. Dieper en dieper glijdt zijn pik voorzichtig in het kontje en begint neukende bewegingen te maken. ‘Aah, aah ‘ kreunt Sebastien nu harder dan Julian lief is. Toch is te merken dat de jongen ook geniet van een pik in zijn kontje.

Het voelt zo heerlijk, zo intens. Het op en neer bewegende, warme inwendige reliëf van het knellend strak vlees rond de pik brengt beiden in totale verrukking. Julian trekt zijn pik herhaaldelijk zover terug dat alleen het topje van zijn eikel nog in de anus steekt om daarna zijn pik met een vloeiende beweging weer helemaal naar binnen te stoten. Waarop Sebastien dan steeds luid protesteert. Ook al gaat het inmiddels soepel, het blijft toch onbegrijpelijk dat ze dit zolang weten vol te houden. Thuis met masturberen probeert Julian met edging soms om een orgasme zo lang mogelijk uit te stellen. Zoiets wil hij nu ook proberen door de spieren in zijn kruis stevig aan te spannen. Het helpt misschien een tiental seconden, maar dan wordt zijn zaad onverbiddelijk met meerdere schokken wild in het kontje gespoten. Zijn pik is nu zo gevoelig dat Julian noodgedwongen het neuken in moet houden. Alleen het pulserend pompen van zijn pik gaat oncontroleerbaar door. Met de pik zo diep mogelijk in het lijf. Even lijkt er geen einde aan te komen.

Julian is languit op Sebastien gaan liggen, de handen onder zijn schouders, hun bezweten, warme lijven en hun gloeiende wangen tegen elkaar. Zo genieten Julian en Sebastien van de laatste stootbeweging van de pik in het zwaarbeproefde kontje. En dan plotseling is het voor Sebastien genoeg geweest. Als een blad aan de boom is zijn houding omgeslagen. Mogelijk omdat de verlammende alcohol inmiddels voor een groot gedeelte uit zijn lichaam is gezweet en hij tot zinnen is gekomen. In ieder geval, hij wil vertrekken. Beschaamd en met verwijtende blik zoekt hij zijn kleren bij elkaar. Zijn vader zal mopperen nu hij ver na middernacht pas thuis gaat komen, zo laat hij weten. Julian biedt aan om met hem mee te lopen, maar dat wordt met een afwerende houding afgeslagen.

Hij trekt ook snel een broek en schoenen aan, ontgrendelt het deurtje en loopt met Sebastien mee naar buiten waar hij hem met de fiets begeleidt naar landweg achter de rustplaats. Daar op neutraal terrein weet Julian hem dan, zij het met moeite, nog een laatste, vluchtig nachtkusje te ontfutselen en verzoekt hij Sebastien om de volgende ochtend terug te komen. Waarop deze niet antwoordt. Hij wil blijkbaar maar een ding: naar huis. Julian kijkt de jongen na terwijl deze verdwijnt in de donkere nacht. Tijd voor bezinning; wat er is gebeurd, was voor de jongen dan misschien niet ongewenst geweest, maar blijkbaar toch teveel ineens, te onvoorbereid, te snel en wellicht te overheersend. In meer idealer omstandigheden zou er ook meer tijd zijn geweest om zoiets rustig op te bouwen.

Julian heeft eerst de camper zo goed mogelijk schoon gemaakt, het beddengoed glad gestreken en de raampjes geopend om te luchten. Overal op de vloer waren liefdesdruppels gelekt. Alle sporen worden uitgewist en de poetsdoekjes buiten in een afvalemmer gedeponeerd. Niemand zal nu nog kunnen bewijzen dat er hier ontucht met een minderjarige is gepleegd. Of het moest zijn dat de chauffeurs van de naast geparkeerde vrachtwagens iets hebben meegekregen. Julian is te onrustig om te gaan slapen en ziet nu ook dat op zijn telefoon eerder al een bericht was binnengekomen waarin gevraagd werd waar hij zolang bleef. Julian besluit om midden in de nacht door te rijden naar Bordeaux. Er is immers geen garantie dat de jongen de volgende ochtend daadwerkelijk terug gaat komen. Zo rijdt hij door de stille nacht verder. Sebastien voor altijd meenemend in zijn herinnering.