U begrijpt het zeker en vast. “Z” is de laatste letter van ons alfabet. Het geeft ook aan dat het mijn laatste serie is die ik zal publiceren op deze site.

Het zal ook een bijzondere serie worden. Omdat ik buiten mijn comfortzone ga schrijven. Over gebeurtenissen die echt zijn gebeurt in mijn gay-life. Ja, ze zijn een beetje gesexualiseerd want ik schrijf voor een sex-site. Maar de basis zijn echt gebeurde feiten. Natuurlijk niet met de echte namen, laat ik duidelijk zijn.

Hij: een knul 17-18 jaar jong. Een kleine Chinese jongen met een petje op. Met een kop vol met donkere haren. Bediende in een fastfood restaurant.

Ik: het was in het jaar 2000. Ik maakte in mijn uppie een fietstocht in China. Ik vloog naar Hong Kong en ging daar de grens over. Toen nog een grens tussen twee totaal verschillende werelden. Op weg richting Shanghai. Ik was 41 jaar.

Zomaar ergens onderweg had ik weer een slaapplaats gevonden. Ik vond een soort Mc Donalds, een fastfoodketen dus. Ik nam plaats aan een tafeltje en werd bediend door de omschreven knul.

Alleen was er één groot probleem. Hij kon geen Engels. Er werd daarom gecommuniceerd via zijn leidinggevende. De jongen liet weten graag die avond met mij uit te willen. Dat wilde ik ook wel dus er werd een date geregeld.

Om 20:00 uur die avond trof ik de knul weer voor de zaak. Zonder petje! Nu lijkt dat een detail maar voor mij was het ineens een andere knul. Waarom mij dat petje zo had bekoord weet ik niet. Maar mijn zin werd al minder.

Toen de knul daarna zijn portemonnee liet zien, waar dus geen ene Yuan inzat, was het voor mij helemaal klaar. Ik snap natuurlijk wel dat zij niet zoveel geld hebben. Maar om mij meteen duidelijk te maken dat ik alles moest betalen daar had ik echt geen zin in. Einde date dus!

Hij: een jongen van ca. 25 jaar. Met een kop vol met prachtig lang haar. De meest mooie jongen die ik in China gezien heb.

Ik was onderweg met behulp van een landkaart met daarop de steden in Chinese karakters. Dus ja, een foutje is zo gemaakt. Want de plaatsen die bij elkaar liggen hebben namen die veel op elkaar lijken. Dus de karakters ook. Let wel: ik had geen mobiele telefoon bij mij. Dat was toen nog niet gebruikelijk!

En ja, ik had op een rotonde een verkeerde afslag genomen. Wat te doen? Ik besloot te proberen een busje aan te houden zodat ik terug kon naar de bewuste rotonde. Het zijn een soort particuliere busjes die bijna uit elkaar vallen.

Maar wat maakte mij het uit? Het busje zat al propvol maar ik en mijn fiets werden er gewoon bij gepropt.

Ik zat dwars op de bank en kon zo het hele busje rondkijken. En daar zat hij. Op de achterste bank. Wat een schoonheid! Ik kon mijn ogen er niet vanaf houden. En het was wederzijds want iedere keer zochten zijn ogen de mijne. Wat had ik graag op zijn schoot gaan zitten om met hem te zoenen. Ik denk dat de Chinezen het geen probleem hadden gevonden.

Maar helaas, ik was weer bij mijn rotonde en ging eruit. De schoonheid bleef (helaas) zitten...

Hij: een man van 30-35 jaar. Een krantenverkoper.

Na ca. 770 km bereikte ik Xiamen: een toeristenplaatsje, ook voor de Chinezen zelf.

Ik zat op het strand waar ik net een foto gemaakt had van een veroveraar van het eiland. Komt er een knul naast mij zitten die begint te praten en mij begint aan te raken op mijn benen. Op een gegeven moment legt hij een krant over mijn kruis. En voor ik het wist zat hij “één etage hoger” en greep mij in het kruis. Dat “gewoon” waar publiek bij was. Daar had ik niet van terug en ik wist mij er ook geen raad mee. Ik maakte wel duidelijk dat ik het niet wilde, stond op en liep verder.

Maar de knul bleef achter mij aan schokken. “I love you. I want you” etc. etc. uitsprekend. Ik werd er gek van. Met slifferende sliffers. Als ik ergens een hekel aan heb is dat iemand zijn voeten niet optilt tijdens het lopen. Snel kocht ik een kaartje voor een vogelpark om van hem verlost te zijn.

Diezelfde avond kwam ik hem weer tegen. Deze keer ging ik een soort Mac Donalds in om hem te lozen.

Hij: een knul 16-17 jaar jong. Een kleine Chinese jongen. Die naast mij kwam zitten op de boulevard van Xiamen.

De volgende dag zat ik aan de boulevard en zag waar de Chinezen homo's zich ophielden. Ik zat amper of weer kwam er een knul naast mij zitten. Nu was het een knul van een jaar of 16-17 (jonger zou ook kunnen) die contact met mij zocht. Het vervelende was dat hij geen Engels sprak. Samen zijn we nog wel wat gaan eten wat ik moest betalen uiteraard. Maar ik was in een vreemd land dus wilde geen enkel risico lopen. En wat moet je met iemand waarmee je niet kunt praten?

Later op de avond zat ik weer op het muurtje en kwam er weer een knul naast mij zitten. Een mooie wat stevigere jongen van een jaar of twintig. Deze sprak wel Engels. Hij stelde zich voor als Jack. Hij was buschauffeur. Omdat ik hem wel leuk vond bleef ik met hem praten.

Hij behoorde tot een hele groep en samen met hen gingen we naar een bar. In die groep was een oudere man, echt van het vrouwelijke type. Hij was net zo brutaal als de eerste grijpgrage vent: greep me ook in mijn kruis. En bleef maar vragen of ik met hem mee ging. Niet dus.

Jack nam ik wel mee naar mijn hotel. We hadden lekkere sex. Het was een smal bed maar dat belette ons niet stevig van bil te gaan. Hij kon heerlijk zoenen en steeds zocht hij mijn bekkie weer op om met mij te bekken.

Ondertussen zocht hij ook mijn sterretje op. Met een natte vinger kwam hij bij mij binnen. En ik was “verkocht”. Ik was al even onderweg en verlangde naar sex.

“Oh, I go to fuck you deep. And long. You make me so horney”, lispelde mijn buschauffeur met passie. Dus genoot ik ervan dat hij zijn pik naar binnen schoof. “Oh yes, fuck me deep. So long as you want”, kakelde ik terug. Even later spoot hij zijn Chinese zaad naar binnen. Gelukkig bleek hij de beroerdste niet en zoog mij, met een vinger in mijn volgespoten kutje, naar een hoogtepunt. Daarna bleef hij ook bij mij slapen.

De volgende ochtend was het serieus mis. Jack wilde geld van mij voor de afgelopen nacht. Niet zo'n beetje ook: fl 120,--!! Ik zei dat hij dat niet kreeg want dan had hij dat gisteren moeten zeggen. Toen zakte hij al naar de helft en begon een beetje te dreigen.

Ik liet me niet dreigen. Besloot alvast mijn spullen te gaan pakken. Ik kwam terug uit de badkamer en had mijn spullen in mijn hand. Ook een zakmes. Hij vroeg dat zakmes omdat hij dat wilde bekijken. Zo naïef als ik was: ik gaf het hem. Hij gebruikte het om zijn dreigementen kracht bij te zetten. Dat was heftig.

Ik ging door met pakken en zodra ik gereed was nam ik in één seconde de tassen, trok de kamerdeur open en smeet de tassen op de gang.

Daarmee was zijn spel uit en verliet hij de kamer. Wel riep hij nog dat hij buiten zou wachten. Snel liep ik de kamer weer in want onder het matras lag mijn knip met fl. 750,-- erin. Ik kwam wat later buiten en hij stond er inderdaad.

Wat kon ik nu? Ik ging terug naar de lobby en legde de situatie uit en de man vertelde mij dat ik naar de politie moest gaan. Maar dat kon natuurlijk niet: homosexualiteit was in China verboden. Gelukkig was de man bereid een stukje met mij mee te lopen voorbij die knul. Toen die dat zag droop hij af.

Daarmee was het probleem nog niet helemaal over. Xiamen ligt op een schiereiland en kon je maar via één brug bereiken. En dus ook verlaten. Als de knul slim was ging hij op die brug staan wachten. Dan was ik wel met de fiets dus sneller maar je weet maar nooit. Zo slim was hij niet want gelukkig stond hij er niet.

Een paar kilometer verder nam ik even rust. Er zat op een krukje een oude man. Die stond op en ik mocht gaan zitten. Pas toen kwam alle spanning eruit en begon ik te huilen.

Wat me in ieder geval heel duidelijk is geworden in China: de mannen (en ook de vrouwen denk ik) laten er geen enkele onduidelijkheid over bestaan wat ze van jou willen. Inclusief het "gewoon" in je kruis grijpen als ze sex met je willen.

In het verhaal “Robbie in China” kun je lezen dat ik daar een leuke jongen leerde kennen. Dus het was niet allemaal kommer en kwel. Maar ja, je bent nu eenmaal in een vreemd land en je kent de regels en gewoontes niet. Dus je moet erg voorzichtig zijn.

Voor de nieuwsgierigen onder jullie: ik ben ca. 2,5 maand onderweg geweest. Ik heb ca. 2.350 km gefietst. Met slechts één keer een lekke band. Van Hong Kong naar Shanghai. Ook een stukje met de bus en boot. Daarna 26 uur in de trein naar Peking. En vandaar uit weer naar huis gevlogen.