Ik had besloten in het oude centrum gewoon m'n neus te volgen. Mijn lunch zou daar zijn waar dat zintuig me heen voerde. Op weg van west naar de Maas, liep ik langs de Tevhid-moskee, een Turks-Nederlands initiatief. Hoewel niet recent, zag het gebedshuis er voor mij heel modern uit: een doosvorm met iets vanaf de rand van een hoek een slanke aluminium pilaar die boven de doos uitstak. Een lijn omhoog lángs en een beetje ín het gebouw. Een minaret die ineens in mijn ogen de lul representeerde van de Spaanse schone 'jonkvrouwe' die Michels grot had verkend: lang en smal.

Ja, mijn maatje was heel ruimdenkend, dat was duidelijk. Nee, ik was niet bekrompen, maar kon een she-male in me echt niet voorstellen. Bovendien had deze variant grote borsten, zoals mijn ma. Brrr, geneukt worden door haar. Een transgender man zou nog kunnen, ik zou het vermoedelijk niet eens doorhebben. Eigenlijk raar die term 'transgender'. Ik had de laatste jaren nu juist geleerd dat 'gender' in je innerlijk zit. Is niet FF chirurgisch om te bouwen.

Nog wat raars, mijn ervaring zal zeer gekleurd zijn: jongemannen in mijn omgeving die zeggen non-binair te zijn, kleden zich bij het uitgaan standaard in vrouwenkleren. Volgens mij breek je de binaire code dan juist niet. Of toch wel?

Ik realiseerde me dat dit soort geneuzel in m'n hoofd mij misschien wel de kop zou kosten. Ik liep in studie al twee jaar achter op Michel en Rens. Eén geluk: ik kon altijd tegen mezelf en anderen zeggen dat dit door de coronacrisis kwam en dat Michel en Rens gewoon iets resistenter waren geweest.

Ineens hoor ik keihard in m'n kop: "Nou dat was een leuke afleidingsmanoeuvre. Wat doen Jakob en Jay met je?" Ik voel ongemak rond m'n middenrif, probeer het te beheersen, zoek een bankje om te zitten en vind dat zeteltje midden op een rotonde recht voor een kerk met twee torens.

Inmiddels weet ik dat dit geen kerk meer is, maar een laboratorium. De realiteit is bizarder dan overgeproduceerde fictie.

Ik kijk naar de twee torens en ineens komt Stern naar boven, een klasgenoot van Rens. Een hockeyer en fokking bloedjemooi. Die had ik in de bossen naast me gehad toen wij rond ons zeventiende Michel en Rens bedienden. Stern was even klein geschapen als ik, maar kon meer met Rens' kanon. En hij gooide in het spel met Rens steeds een naam in de ruimte die Rens opwond: Stefan. Bij navraag bleek die naam hun docent Nederlands te betreffen.

Stern heb ik erna nooit meer meegemaakt, volgens Rens was hij liegelijk geestesziek. Een fantast die nooit iets echt waarmaakte en over anderen leugens verspreidde. Schijnt nu wel ergens in Utrecht bij een club het mannetje te spelen. Sowieso die jochies van die school. Bijna eentiende was ... ik zeg het voorzichtig: heel neurodivers.

"Nou dat was weer een afleidingsmanoeuvre. Wat doen Jakob en Jay met je?" hoor ik. Ik sta op en loop verder richting het oosten. Na een kwartier leidt m'n neus me naar Levantini, een Libanese eettent. Ik neem falafel en moet toegeven dat ik die zelden lekkerder gegeten heb. Rond kwart voor vier zit ik vervolgens op een bankje naar het stromende water van de Maas te turen.

Ik bespaar je de verwarde gedachten en overwegingen. Wel kan ik melden dat ik zeer geconcentreerd probeerde antwoorden te krijgen.

Wat Jakob betreft, was het niet zo ingewikkeld: die was een soort surrogaat oom Sven, maar dan stukken aantrekkelijker, geiler en vaardiger. Bij Jay kwam ik eerst op iets soortgelijks uit: een surrogaat broer Nout. Dat voelde na een minuut al niet adequaat genoeg aan. Met Nout was ik niet zo sterk zielsverwant, uhm, simultaan in opmerkingen en gedrag. Daarnaast kon ik me Nout nauwelijks als gay voor de geest toveren en al helemaal niet als een-beetje-versa-bottom.

Dat laatste hoefde eigenlijk helemaal niet van toepassing te zijn op Jay ... zo'n dikke lul ... liet zich door Rens' monster nemen na een opstuwend goedje genomen te hebben ... wellicht pure nieuwsgierigheid naar iets dat z'n eigen schachtdikte benaderde ... ervaren hoe dat voelt ... en erna mij, een pure bottom, alle plezier van de wereld bezorgen. Dat laatste had hij niet gepland, was hem overkomen, net zoals het mij zomaar was overkomen. Een verdwaalde Cupido was via AirBnB z'n pijlen gaan richten.

Met dat laatste beeld kon ik leven: werd het toch niks tussen ons, prima. Werd het wel wat, dan hadden Jay en ik nog een hoop werk te verrichten om een bestendige relatie te krijgen.

Ik sta op en volg de snelste route naar het appartement. Om kwart over vijf ben ik er, doe de voordeur open en tref twee zeer actieve vrienden aan. "Hi Rick, we gaan straks een beetje luxe eten", hoor ik Michel zeggen. Ik word week: hij is naakt met een roze keukenschort voor zich. Het staat hem weergaloos mooi. Dan wijst hij op z'n borst: in hoofdletters staat er onder elkaar huge versa. Rick draait zich om, ook roze. Onder elkaar monster top. Ik moet lachen. Rick: "Nou zeg, ik ben toch een monster top?" "Ja Rick, op een paar keer na, klopt, maar hadden ze geen maatje kleiner?" De onderrand van het schort hangt een stukkie onder Rens' knieën. "Ga maar eens in je slaapkamer kijken", grinnikt Michel.

Op mijn bed ligt een exemplaar met power bottom en op het hoofdkussen een dildo ... nou zeg ... lijkt wel een afgietsel van Jay's totale sexpakket met vrijwel correcte kleurstelling. Ik slik. Mijn geest visualiseert meteen de totale beauty, ik lijk z'n prachtige stem te horen en ... hee, is toch niet mijn ... "Heeft-ie vergeten aan te trekken, Rick", hoor ik Michel zachtjes achter me zeggen. Ik pak de CK op en snuif. "Vind je het goed, Michel, als ik het schort pas na het eten aantrek?" "Tuurlijk joh, ik weet toch al dat je er bloedjemooi in uitkomt."

Mijn hulp in de keuken was niet gewenst. "Michel en ik hebben het gepland, de boodschappen gedaan, weten van de hoed en de rand ... is prima zo." Toen zag ik in een ooghoek m'n camera liggen: "Uhm, foto's?" Pijnzende blik bij Rens: "Nee, ook nee, legt te veel druk op de uitvoering." Ik voelde me een beetje buitengesloten. "Vannacht mij spitroasten?" probeerde ik. Haha, dat was het juiste knopje. "Fuck yeah", kwam er uit twee monden.

In de twee uur die de makkers nog besteedden aan het feestmaal, heb ik op Michels iPad een beetje mogen spelen. Na een uurtje gamen zocht ik in Safari naar 'Brasil gay porn'. Binnen een kwartier begreep ik de trots van Jay over z'n vader. Ik had een paar hete beauties gevonden die vermoedelijk een zelfde soort mix hadden. Eentje moest zoiets als hyperspermia 'onder de leden' hebben: wat een waanzinnige ejaculaties.

Rond zeven uur vroeg Rens mij alle ramen in de woning te openen. De zon stond er niet meer op en het was broeierig warm. "Ik heb inmiddels zo'n natte bilspleet dat zelfs Jay er zomaar binnen kan treden", grapte mijn kleine makker. Bij het openen van de ramen viel mij de droge, warme wind op. Moest uit zuidelijke en/of oostelijke richting komen.

Ongeveer een kwartiertje later kreeg ik een nieuwe taak: tafel dekken. "Laat je visuele kwaliteiten de vrije loop", meldde Michel.

Het zal half acht zijn geweest dat we aan een koud voorgerecht begonnen. Rens opende met: "Wat zijn we toch een merkwaardig trio. We zijn min of meer in de hoofdstad van lekker uit eten en voor de tweede keer koken we zelf." Michel knikte en voegde toe: "Fijn toch, we lopen de meute niet zomaar achterna." Ik voelde iets moois maar hield m'n mond: voor iemand koken is een blijk van pure naastenliefde.

Rond tienen zitten we allen uit te buiken op een bank. Ik zie ineens het bronzen beeld voor me naar aanleiding van een verhaal van Nescio. Locatie: het Amsterdamse Oosterpark. Op de sokkel: 'Jongens waren we, maar aardige jongens'.

Klokslag half twaalf. Zeker weten: een kerkklok luidt. Rens staat op en z'n schort is gedrapeerd om z'n harde kolomboor: "Afwassen doen we morgenvroeg." Hij neemt het schort van zich af en staat met z'n megapik naar me te wijzen: "Ben je er klaar voor?" Ik sta op, loop naar Rens' slaapkamer, pak het flesje glijmiddel, loop naar mijn slaapkamer, kleed me uit, doe het schort om, smeer de dildo in, breng hem in, word kneiterhard en ga op knieën en handen het bed op. Beetje ongemakkelijk met de roze flap onder me, maar vooruit. "Showtime", roep ik en besluit voor me uit te blijven kijken totdat Rens helemaal in me zit. Dan hoor ik eerst Michel: "Weet je het zeker?" Ik: "Ja hoor." Michel: "Maar ook graag?" Even stilte, dan: "Als jij erbij blijft, wel." Michel legt de CK van Jay voor me neer. Ik kijk hem niet aan: "Dankjewel." Langzaam begin ik diep te verlangen naar misschien wel de heftigste sex ooit.

Michel roept Rens en meldt dat het echt oké is. Ik voel m'n tengere vriend m'n billen aaien, kneden, m'n onderrug masseren. Dan kusjes vanaf m'n bil tot aan m'n nek. Als Rens daarboven bezig is, kantelt hij z'n bekken en krijg ik z'n kanon tegen mijn sexpakket en buik geslagen. Ik kreun. Rens neemt onderin wat afstand. Ik voel de dildo langzaam uit me genomen worden, hoor de dop van het flesje losgedraaid worden, gepruttel uit het flesje, licht soppend geluid, twee reeksen. Rens legt z'n handen op mijn schouders en duwt me minzaam in de onderbroek van Jay. Ik voel een glibberige hand van Michel onder m'n kloten, diezelfde hand glijdend naar m'n grotje en dan in die hand de stempel van Rens' buitenproportionele staaf. "Wow, fuck, treintje", hoor ik Rens ineens verzuchten. "Ik bepaal het tempo voorlopig", reageert Michel. Nu raak ik volledig ontspannen.

Rens' eikel wordt eerst nog door Michel in me geleid en vervolgens haalt hij z'n hand weg. Heel soms voel ik nog de buitenkant van z'n vingers bij m'n billen. "Fuck, Michel, je bent diep", hoor ik Rens kirren. Ik voel Michels vingers een weg zoeken richting mijn schouders, uhm Rens' bovenlijf en dan tilt hij klaarblijkelijk Rens om z'n eigen wapen en duwt Rens' dikke pilaar gestaag dieper en dieper in me. "Sexmonster", hoor ik Rens zachtjes zeggen, "ga door, ga door." Kapitein Michel maakt de bootsjongen in me los: vol vertrouwen wentel ik me meer en meer naar hem toe. Fuck, wat is Rens' pik bijna eindeloos lang, maar ook superlekker. Beng! Michel gebruikt zijn grote kracht en souplesse. Rens en ik tegelijkertijd: "Gast, niet normaal." Nu mag ik van mezelf omkijken. Ik kijk in vier gelukzalig toegeknepen ogen. Rens lacht me toe: "Ik mag gaan beuken in dat supergeile grotje van je, hè?" Ik knik. Michel treedt uit Rens.