De lang gekoesterde wens van ons om de natuur en het wild in Afrika te bewonderen was uitgekomen. We waren samen in Afrika aan het rondtrekken. De kinderen waren bij vrienden gebleven waarmee ze naar de camping zouden gaan. Voor hen was dat leuker dan rondreizen in de hitte en stof van dit continent. Nadat we eerst enkele dagen met z’n tweeën wat steden hadden bekeken, hadden we ons ingeschreven voor een safari.

We reisden in een vierwiel aangedreven open jeep door de wildernis, samen met een lokale gids en een ander echtpaar uit Nederland, Geert en Rian. Geert was een zakenman van half in de vijftig en Rian een veel jongere, knappe vrouw van eind twintig, die, zo leek het, eerder verliefd op zijn geld was dan op hem. Onze gids, Uzuri, sprak goed Engels, maar nadat we erachter waren gekomen dat hij ook Afrikaans sprak, was het Nederlands de taal waarin we het meest communiceerden. Dat ging aardig goed en het Afrikaans was ook nog eens leuk om te horen ook.

De safari bracht ons door het nationale wildpark en ’s nachts sliepen we in zogenaamde lodges. Erg luxe en van alle gemakken voorzien. Nu waren we echter op weg naar een authentiek dorpje, een zogenaamde kraal, waar we zouden blijven overnachten.

De reis ernaartoe liep niet echt voorspoedig. Het had ’s nachts wat geregend en de jeep was vast komen zitten in de modder. Modder die als het ware dreef op de zanderige ondergrond en we konden niet meer voor of achteruit. Stuck in the middle of nowhere. Geen dorpje in de buurt te bekennen en ook geen boom, struik of steen waar we de kabel van de lier aan zouden kunnen vastmaken.

Na lang overleg besloten Uzuri en ik dat we de meeste kans hadden om los te komen als we iets onder de banden van de auto konden krijgen. Aangezien er geen materiaal in de wijde omgeving te vinden was bleef er niks anders over dan onze kleding daarvoor te gebruiken. Ik had dit al eens eerder in een stripboek gezien en hoopte maar dat het zou lukken. “Dit is Afrika man, we moeten improviseren”, legde Uzuri het de anderen uit. Hij gaf Rian de opdracht om de omgeving in de gaten te houden zodat we niet plotseling verrast zouden worden door een leeuw of ander roofdier terwijl wij bezig zouden zijn de jeep los te krijgen. Ze klom bovenop de motorkap van de jeep met in haar hand het geweer van Uzuri en met haar andere hand boven haar ogen speurde ze angstig de omgeving af. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld was, trok Uzuri zijn kaki blouse en korte broek uit en legde die voor de voorwielen. Ik zag Marieke met meer dan gemiddelde interesse naar zijn gespierde zwarte lichaam kijken, waarbij haar blik vooral even gefixeerd bleef op zijn goed gevulde short! Ik knipoogde lachend naar haar en volgde toen zijn voorbeeld en kleedde me ook tot op m’n short uit. Afwachtend keken Uzuri en ik de anderen aan. “Om los te komen hebben we toch echt wat meer kledingstukken nodig”, reageerde ik. Geert was de volgende die zijn kleding ter beschikking stelde en toen konden Marieke en Rian niet meer achter blijven. Aarzelend begon Rian haar blouse open te knopen en toen ze daar mee klaar was stond Marieke al in haar witte string en beha naast de jeep. Nu zag ik Uzuri op zijn beurt haar bekijken en zijn ogen twinkelden bij het zien van haar ferme D-cup en de ronde billen! Uiteindelijk stond ook Rian in haar ondergoed, een blauwe kanten slip en bijpassende beha, op de motorkap. Nadat ik dat plaatje eens goed in me had opgenomen, hielp ik Uzuri met het neerleggen van de kleding zodat de modderlaag zo goed als bedekt was. We rolden de kabel van de lier uit en nadat Marieke achter het stuur was gaan zitten, trokken Uzuri, Geert en ik de kabel strak. “Even duimen dat het lukt”, riep ik en toen gaf Marieke wat gas en begonnen wij tegelijk aan de staalkabel te trekken. We hadden meteen succes! De wielen rolden over de kledingstukken die op hun beurt diep in de modder werden gedrukt, maar het gevaarte kwam in beweging. We trokken uit alle macht aan de kabel en Marieke hield de jeep aan het rollen. Een minuutje later stond de jeep op het zanderige pad en kon op eigen kracht weer vooruit komen. Terwijl Uzuri de kabel van de lier weer binnen haalde, gingen Geert en ik onze kleding verzamelen. Alles zat zwaar onder de modder en Rian vroeg zich af hoe we dat weer aan zouden kunnen doen. Uzuri stelde haar gerust door te zeggen dat we wat verderop een snelstromende rivier zouden kruisen waarin we de kleren zouden kunnen wassen. “Dan hangen we de kleren aan de jeep en rijden verder. Bij deze temperatuur is het dan droog ruim voordat we het dorp van de Nguna-stam bereiken. “Maar moeten we dan al die tijd in ons ondergoed blijven zitten?” vroeg Geert hem. Uzuri haalde slechts zijn schouders op en knikte bevestigend. “Behoorlijk primitief”, mopperde Geert, “We hadden gewoon reservekleren mee moeten nemen, ook al is het maar één nacht.” Uzuri keek hem grijnzend aan en antwoordde: “We hebben geen plaats voor teveel spullen in de jeep. Ondergoed is toch ook kleding? En onthoud goed Geert; dit is Afrika man!” Marieke moest lachen om Uzuri’s verontwaardigde gezicht en zei: “Ach, zo worden we ten minste lekker bruin.” Geert mopperde nog wat en kroop in de jeep. Rian keek hem afkeurend aan en toverde toen ergens een fles zonnebrandcrème tevoorschijn en begon zich uit voorzorg tegen de felle Afrikaanse zon in te smeren. Ze gaf de fles rond en terwijl Uzuri weer achter het stuur kroop smeerden wij onszelf in. Marieke was met de fotocamera in de aanslag voorin naast Uzuri gaan zitten en wanneer ze een springbok, zebra of giraffe zag, stond ze op om vanuit de jeep de dieren op de gevoelige plaat vast te leggen. Op die momenten zag ik Uzuri zijn hoofd opzij draaien en haar billen goedkeurend bekijken. Ik tikte hem op een keer op de schouder en zei: “Jij vindt de billen van mijn vrouw meer het bekijken waard dan al het wild om ons heen, is het niet?” Hij voelde zich betrapt en schrok zichtbaar. Maar toen hij in de binnenspiegel naar mij keek en zag dat ik lachte, reageerde hij met een brede grijns: “Man, jij maakt een neger aan het blozen!” Ik schoot in de lach en Marieke lachte even hard met ons mee om Uzuri’s uitspraak. Stiekem keek ik opzij naar Geert en Rian en waar ik bij Rian een voorzichtig lachje om haar mond zag, zag ik totale afkeuring op het gereserveerde gezicht van Geert. Ik kon het toch niet nalaten om te zeggen: “Dat was een goeie grap Uzuri!”

We naderden de rivier en Uzuri parkeerde de auto er midden in. “Het is tijd om de was te doen”, zei hij, sprong er uit en stond meteen tot z’n knieën in het water. Het koele water nodigde ons allemaal uit om snel uit de jeep te komen en zo stonden we op een rij de modderige kleding schoon te wassen. Marieke stond voorover gebogen en daarbij rolden haar borsten bijna uit de beha. Uzuri keek haar met een brede grijns op z’n gezicht aan en ze lachte verleidelijk terug en gooide hem een handvol water toe. Dat was het begin van een miniatuurwatergevecht en ze spatten elkaar helemaal nat. Ik keek vanuit m’n ooghoek naar Rian en zag haar, verborgen voor haar man, lachen. Ze draaide zich wat meer om zodat ze met haar rug naar Geert stond, en waarbij ik nu recht in haar kleine behaatje keek. Plots keek ze me aan en ik voelde me betrapt en wilde me al verontschuldigen toen ik haar lief zag lachen. Ze ging op de met keien bedekte bodem van de rivier zitten en zuchtte: “Ahh, lekker koel.” Toen ze weer overeind kwam moest ik even slikken want het water liet haar slipje tegen haar huid aan plakken en ter hoogte van haar venusheuvel ontwaarde ik een donker streepje schaamhaar! Ik voelde me kleuren, en toen ik haar aankeek lachte ze geheimzinnig. Naast mij waren Marieke en Uzuri inmiddels gestopt met hun watergevecht en ik draaide maar snel mijn blik hun kant op. “Ik had beter zwart ondergoed aan kunnen doen vandaag”, giechelde Marieke. Uzuri haalde z’n schouders op en lachte: “Ben je gek, dit is prima zo!” Hij keek ongegeneerd naar mijn vrouw waarbij door het natgespatte ondergoed de tepels en schaamlippen nagenoeg zichtbaar waren alsof ze niets aanhad! “Kom we gaan verder anders wordt het te laat”, gromde Geert afkeurend. Ik stootte Marieke aan en lachend, althans vier mensen, klommen we in de jeep.

Nadat we een half uurtje op weg waren, waren de T-shirts en blouses die aan de jeep wapperden al zover gedroogd dat we ze weer aan konden trekken, en nog eens een half uurtje later lukte dat ook met de broeken. Toen we het dorp van de Nguna’s binnen reden waren we dan ook weer helemaal gekleed. “Nou ja! Daar hebben we dan alle moeite voor gedaan om fatsoenlijk voor de dag te komen”, lachte Marieke, stootte me aan en wees naar de stamleden die naar de auto kwamen lopen. Zowel de mannen als de vrouwen droegen slechts een rokje van smalle, elkaar overlappende strookjes ruw leer. Voor de rest waren ze op versierselen om nek, armen en enkels na, naakt. Het viel op dat het over het algemeen allemaal ouderen waren; dunne, pezige mannen en gezette, dikke vrouwen met grote hangborsten. Uzuri verklaarde ons dat het slechts aan de ouderen voorbehouden was om vreemdelingen te ontvangen en dat zij eerst het vertrouwen in de gasten moesten hebben alvorens de jeugd zich in hun buurt mocht vertonen. “Misschien heb je dan toch nog geluk en zie je straks nog een paar jonge strakke borsten”, fluisterde Marieke lachend in m’n oor. Ik stootte haar aan ten teken dat ze stil moest zijn. Een van de oudere mannen begon te praten en stak Uzuri z’n hand toe. Gedurende het hele gesprek hielden ze elkaars handen vast. Toen de man uitgesproken was, sprak Uzuri in dezelfde vreemde taal terug tegen hem en daarna richtte hij zich tot ons. “De Nguna-stam heet jullie welkom in hun dorp en nodigt ons allen uit om vanavond met hen rond het vuur op het dorpsplein te eten en te genieten van traditionele dansen die zij ter ere van de gasten zullen opvoeren. Geert nam nu het woord en zei tegen Uzuri: “Bedank het stamhoofd namens ons. Zeg hem dat we vereerd zijn samen met hen te mogen eten en dat we uitkijken naar hun opvoering.” Nadat Uzuri Geert’s woorden had vertaald nam het stamhoofd Geert’s hand vast en schudde die terwijl hij enkele woorden brabbelde. Geert was zo trots als een pauw dat het dorpshoofd hem persoonlijk aansprak en keek verwaand rond. Marieke knipoogde stiekem naar Uzuri en mij en we moesten alle drie een beetje lachen.

Toen we ’s avonds door Uzuri bij onze slaaphutten opgehaald werden en op het dorpsplein aankwamen, zat daar al een grote kring Nguna’s op op de grond uitgespreide kleden. We kregen een plaats aangewezen en gingen zitten. Uit de dichtstbijzijnde hut kwam een jonge vrouw gelopen met een pakket in haar hand. Een vrouw, naar later bleek de vrouw van het dorpshoofd, stond op en begon te praten. Toen ze uitgesproken was, vertaalde Uzuri haar woorden. “De Nguna’s vinden het een eer om met jullie blanken te mogen eten en ze willen graag dat jullie deel uitmaken van de stam. Daarom hebben ze voor ons traditionele Nguna kleding en versierselen.” De jonge vrouw stond nu in haar korte rokje voor ons en overhandigde ons één voor één de kleding. Iedere keer als ze bukte schoof haar rokje op en toonde ze haar stevige gladde bruine billen. “Hmm, leuke mode hebben ze hier”, zei ik en stootte lachend Uzuri aan. Hij lachte met me mee en zei, terwijl hij veelbetekenend z’n wenkbrauwen ophaalde: “Ja, en aan die mode gaan wij ook meedoen!” Hij stond op en boog naar de vrouw van het dorpshoofd. Ze wisselden weer wat woorden en toen keek hij ons aan: “Ik heb de Nguna’s bedankt voor hun goedgevigheid en gezegd dat wij ons nu eerst zullen omkleden voordat we gaan eten.” Geert keek hem stomverbaasd aan en zei bot: “En dat heb je niet eerst met ons overlegd? Je denkt toch niet dat wij hier in zo’n apenrokje gaan rondlopen?” Uzuri draaide zich naar hem toe, keek hem doordringend aan en zei rustig in het Engels zodat hij zeker was dat geen van de Nguna hem kon verstaan: “Ja, dat denk ik wel! En zei denken en verwachten dat ook! Dit is Afrika, man! Wij zijn gast in hun dorp en volgens Afrikaans gebruik passen wij ons dan aan. Ook jij Geert. Was jij trouwens niet degene die bij aankomst in het dorp tegen het dorpshoofd zei blij te zijn met hen samen te mogen zijn?” Hij draaide zich om en keek ons aan. Marieke en ik stonden als eerste op om naar onze hut te lopen en ons om te gaan kleden. Rian stond ook op en keek boos naar haar man die toen ook maar zwichtte.

In het televisieprogramma ‘Groeten uit de rimboe’ hadden we al gezien hoe blij inheemse stammen konden zijn als je als gast jezelf aanpaste aan hun gebruiken en kleding en we besloten dan ook niet moeilijk te doen. Op vakantie naar Spanje of Kroatië gingen we ook met groot gemak naar het naaktstrand, dus waarom zouden we dan hier niet in een rokje rond lopen? We kleedden onszelf helemaal uit en hielpen elkaar het rokje aantrekken. “Ik denk wel dat je de aandacht op je zult vestigen”, zei ik lachend tegen Marieke en omvatte haar borsten. Ze keek me vragend aan. “Ik heb hier nog niemand met zulke dikke en daarbij overeind staande borsten gezien! Weet zeker dat in ieder geval één iemand het leuk vindt om te zien…” Ze keek me aan en glimlachte naar me. “Vind je toch niet erg hè, als Uzuri me bekijkt?” Ik stelde haar gerust en zei: “Nee hoor, laat ‘m maar lekker genieten. Het is een aardige gast.” We bekeken de versierselen die we bij de rokjes hadden gekregen en ik hing een ketting van apentanden om m’n nek en Marieke deed een bandje om haar enkel en polsen. Terwijl ze krom stond kwamen haar billen onder de rok uit en ik maakte van de gelegenheid gebruik om ze vast te pakken. Ze veerde overeind en zei: “Niet doen, we moeten gaan!” Ze liep naar buiten en ik volgde haar meteen.

We schrokken van het gejoel op het moment dat we de hut uitkwamen en in een reactie greep Marieke m’n hand vast. Bij onze hutten stond een groepje vrouwen uitbundige keelgeluiden uit te stoten en te dansen. Uzuri kwam, ook gehuld in een rokje van leer, met een brede grijns op z’n gezicht naar ons toelopen en stelde ons gerust. “Wees maar niet bang! Ze joelen van blijdschap. Ze zijn het niet gewend dat toeristen zich zo goed aanpassen als jullie. De meeste toeristen die hier komen willen wel een rokje aan maar doen dat over hun broek heen en de vrouwen houden altijd een shirtje of minstens een beha aan!” Terwijl hij dat vertelde kwam één van de vrouwen naar ons toe en beurde brutaal onze rokjes op om te kijken of er iets onder zat. Ze maakte een sprong en begon wederom te joelen. “Jullie hebben je echt heel goed aangepast”, lachte Uzuri en tikte Marieke vriendschappelijk op d’r billen. Het geluid om ons heen verstomde heel even en Uzuri draaide zich om. Geert en Rian kwamen ook hun hut uit. “Dat is wat ik bedoel”, mompelde Uzuri. De vrouwen begonnen aan Geert en z’n vrouw te plukken en kakelden om het hardst. Uzuri legde hen uit waar het over ging maar Geert’s hoofd werd rood en hij zei: “Geen denken aan. Mijn vrouw houdt haar slip en beha aan en ook ik houd m’n ondergoed aan.” Uzuri haalde z’n schouders op en sprak met de vrouwen. Ze trokken teleurgestelde gezichten en draaiden zich weer om naar Marieke en mij. Ze hadden potjes met een soort van pasta erin bij zich en keken ons vragend aan. Ze wezen op de op hun huid aangebrachte strepen en tekens en keken ons weer vragen aan. “Ach welja”, lachte Marieke, “Als we het dan toch doen, dan maar helemaal.” Ze knikte naar de vrouwen en het gejoel ving weer aan. “Nu kunnen jullie het helemaal niet meer fout doen”, lachte Uzuri, “Ze zullen jullie als eregasten behandelen!” De vrouwen begonnen met hun handen de pasta in strepen op onze gezichten, armen en benen aan te brengen en ook Marieke’s borsten kregen de nodige versierselen. Als verwacht wilde Geert niet hebben dat hij en z’n vrouw de versierselen ook aangebracht kregen, maar nu kwam Rian in opstand en duwde hem aan de kant. Zonder hem aan te kijken knikte ze naar de vrouwen en zei intussen bits tegen hem dat ze haar eigen beslissingen wel kon nemen. Toen de vrouwen klaar met haar waren vertrokken we, voorafgegaan door de joelende en dansende vrouwen, weer naar het dorpsplein. Daar aangekomen begon de gehele stam bij het zien van ons, te dansen en te zingen. Dat ging een poosje door tot het stamhoofd opstond en een gebaar maakte. Meteen werd het stil en ging iedereen zitten. Hij sprak in z’n eigen brabbeltaaltje weer enige woorden van dank naar ons uit en toen was het tijd om te gaan eten.

Terwijl wij ons omkleedden hadden de Nguna’s aan twee reusachtige spitten vlees gestoken, dat nu rondgedraaid werd boven een paar grote vuren. Als eersten kregen wij opgediend en het vlees smaakte lekker. De angst die we vooraf hadden om dingen te moeten eten die we niet zouden lusten, bleek ongegrond te zijn. Zij hadden natuurlijk ook geleerd van de vele toeristen die dit dorp inmiddels bezocht hadden en de maaltijd was eerder Europees als Afrikaans te noemen.

Na het eten klapte het stamhoofd in zijn handen en een groep jonge mannen en vrouwen trad aan. Het was inmiddels schemerig geworden. De jonge mannen en vrouwen, ook slechts gekleed in een kort leren rokje, begonnen te dansen op muziek die door een viertal trommels werd gemaakt en ze werden met zang begeleid door de mannen en vrouwen uit de kring van toeschouwers waarin ook wij zaten. Ze sprongen hoog in de lucht om daarna zwaar op hun voeten op de stoffige grond te landen. Ondanks dat er maar vier trommels waren klonk de muziek mooi en de zang maakte het kompleet. De dansers werden opgezweept door het ritme van de trommels en hun sprongen werden steeds hoger. Het stof van de grond dwarrelde omhoog en maakte hun benen tot aan de knieën wit. Ik keek opzij naar Marieke die zat te genieten van dit schouwspel. Ze merkte dat ik keek en keek terug: “Mooi hè?” Ik knikte en vroeg: “Wat bedoel je? De dans of die zwaaiende zwarte slangen die onder hun rokjes uitkomen?” Door het ritme van de dans was het meer regelmaat dan incident dat de geslachtsdelen van zowel mannen als vrouwen zichtbaar waren, maar niemand scheen zich daaraan te storen. “Allebei”, lachte Marieke. “Er zijn fraaie exemplaren bij zeg! Maar ook de zang en dans zijn leuk hoor. Als ik dat zo zie krijg ik ook zin om te dansen.” Uzuri, die gehoord had waarover we spraken, grijnsde van oor tot oor en plots stond hij op en nam Marieke bij de hand. “Kom, we gaan meedansen”, lachte hij. Als er iets is dat Marieke graag doet, is het dansen en dus stond ze meteen op en liet zich door Uzuri leiden richting de kring van dansers. Een luid gejoel steeg op uit de kring van toeschouwers en sommige mensen stonden op en begonnen verheugd in de lucht te springen toen Uzuri en Marieke mee begonnen te dansen met de jongelui. De dansers vonden het prachtig en deden hun uiterste best de twee gasten de dans bij te brengen. De toeschouwers zongen en wij deden ons best om mee te zingen met de voor ons onbekende woorden. Het was één groot gezellig feest op het dorpsplein!

Toen de dans ten einde was, kwamen Marieke en Uzuri bezweet weer zitten. Het duurde echter niet lang of wij werden door de enthousiaste Nguna’s weer gevraagd om mee te dansen. “Ga je mee?” vroeg Marieke aan Rian, maar één blik in haar en Geert’s richting zei haar al voldoende. “Jou hoef ik ook niet te vragen hè?” lachte ze. Ze stond op, pakte Uzuri’s hand vast en samen gingen ze meteen op in het traditionele gedans. De vrouwen gingen in een kring staan en de mannen in een kring eromheen. Tegengesteld in draairichting dansten ze rond en bij een bepaalde verandering van het ritme van de trommels dansten de vrouwen met hun billen naar achteren tegen het kruis van de man die achter haar stond en daarbij zongen en joelden ze om het hardst. Ik keek naar mijn vrouw die vol overgave en met een rood hoofd mee deed. Iedere keer drukte een andere man zijn kruis tegen haar billen die door de voorovergebogen houding van de vrouw in deze dans nog maar nauwelijks door haar korte leren rokje bedekt waren! Het schemerdonker en de rode gloed van de vuren op de achtergrond maakten het een erotisch tafereel. Lachend keek ik opzij naar onze reisgenoten en ik zag dat Rian rode blosjes had en dat Geert afkeurend met een beker drank in z’n hand met z’n hoofd zat te schudden. “Niet leuk Geert?” vroeg ik hem uitdagend. “Hier doe je als beschaafd mens toch niet aan mee? Dit is je reinste porno!” zei hij met een minderwaardige blik op Marieke gericht. “Ach, sommige mensen passen zich wat makkelijker aan dan anderen”, kaatste ik terug en zei wat zachter zodat Rian het nog net kon horen: “en daarbij weet jij klaarblijkelijk niet wat porno is.” Er verscheen een glimlach om haar mond en ze gaf me ongezien een knipoog. De dans was nu afgelopen en klaarblijkelijk was iedereen vermoeid want er volgde geen nieuwe. Marieke liet zich met een rood hoofd naast me op het kleed zakken. “Is dat rode hoofd van inspanning of van opwinding?” vroeg ik. Ze bevoelde haar wangen en fluisterde: “Je weet toch dat ik een erg goede conditie heb?” Ik glimlachte om het gevatte antwoord en liet mijn hand op haar bovenbeen rusten om ‘m vrijwel meteen stiekem onder haar korte rokje te laten glijden. Haar poesje was kletsnat. “Zweet?” vroeg ik lachend. “Misschien ook wel een beetje”, reageerde ze met hese stem en Uzuri grijnsde en draaide met z’n ogen zodat alleen het wit nog zichtbaar was. “Waar zijn alle dansers en danseressen plots gebleven?” vroeg ik aan Uzuri. Hij keek me met kleine oogjes aan en vertelde dat het heel gebruikelijk was dat na een inspannende dans zoals daarnet de dansers even moesten gaan liggen. “…En vaak is dat bovenop de danseres”, bulderde hij van het lachen. Marieke stond op en zei: “Ik moet plassen.” Ze wilde al naar onze gastenhut lopen maar Uzuri hield haar tegen: “Je kunt niet zomaar alleen gaan. Sommige wilde dieren zoeken in het donker de beschutting van het dorp op. Je moet erg goed uitkijken. Ik loop met je mee!” Samen verdwenen ze in het donker tussen de hutten. Een stemverheffing rechts naast mij trok m’n aandacht en ik draaide m’n hoofd opzij. Het dorpshoofd maakte wilde gebaren naar Geert die zwaaiend op z’n benen tegenover de oude man stond. Rian stond er ook bij en probeerde hem overeind te houden. Ik sprong op en vroeg haar wat er aan de hand was. “Geert voelt zich niet goed”, zei ze zacht. Met overslaande tong zei Geert dat hij waarschijnlijk iets verkeerds gegeten had en zich nu ziek voelde. “Ik breng ‘m wel even naar de hut”, zei Rian en het dorpshoofd en ik liepen samen met haar mee. Onderweg vertelde ik haar dat het eerder van het lokale bier kwam dan van het eten. “Laat hem z’n roes maar even uitslapen”, zei ik en ze knikte beschaamd.

Rian bleef in de hut bij haar man en toen ik terug was op het dorpsplein kwamen Marieke en Uzuri er ook aangelopen. Haar wangen waren nog roder dan voorheen en in de gloed van het vuur zag ik nattigheid op haar bovenbeen! “Er zit iets op je bovenbeen”, zei ik en voordat ze het zelf kon doen, streek ik er met m’n vinger overheen en bracht het naar m’n neus. “Is dit wat ik denk dat het is?” vroeg ik en keek haar gemaakt streng aan. Ze knikte en zei rechtuit: “Ja. Dat is sperma.” Ik legde een hand op haar billen en zei schor: “Vertel!” Terwijl Uzuri een beetje schuchter om zich heen stond te kijken en ieder oogcontact met mij vermeed, vertelde Marieke: “Ik was zo geil geworden van die dans! Iedere keer kreeg ik een andere lul tussen m’n billen gedrukt. Sommigen pakte ook echt m’n heupen vast en maakten neukbewegingen! Toen ik daarna met Uzuri naar de hut liep, zag ik zijn kopje tussen de leren flapjes van z’n rok uitsteken en ook nadat ik uit de hut kwam zag ik dat hij nog steeds een erectie had. Hij zag dat ik er naar keek en toen greep hij plotseling onder mijn rok! Ik was zo ontzettend nat dat z’n vinger meteen bij me naar binnen gleed en toen begon hij me stevig te vingeren! Ik liet het gewoon gebeuren en heb zelfs zijn lul vastgegrepen. Hij trok me tegen zijn borst aan, trok m’n rokje omhoog en met één hand pakte hij m’n borsten vast en met de andere maakte hij me in slechts een paar minuten klaar! Hij begon me te zoenen en toen heb ik zijn paal stevig vastgepakt en hem afgetrokken. Maar ik had er geen rekening mee gehouden dat hij ook zo opgewonden was en zo snel zou komen. Plots spoot het tegen m’n poesje aan en op m’n been! Met wat gras heb ik het er afgeveegd maar ik ben dus wat vergeten… Ben je boos?” Ik schudde ontkennend m’n hoofd. “Natuurlijk niet. Het zat er al de hele dag aan te komen. Als ik hem naar jou zag kijken, en jij naar hem… Het was toch lekker?” Ze knikte met haar hoofd: “Heel lekker! Het smaakte naar meer, maar hij had geen condooms bij zich, die lagen in de auto.”

Ze keek me, nog steeds opgewonden, aan. “Ben je nu geil geworden?” Pardoes greep ze onder m’n rok en kneep in m’n harde lul! “Kom, we gaan maar eens naar onze hut”, zei ze en knipoogde naar Uzuri die met één van de mannen uit het dorp stond te praten. Toen hij zag dat we wegliepen kwam hij snel achter ons aan. “Je kunt niet zomaar in je eentje in het donker rondwandelen! Dit is Afrika, man! Denk aan de wilde dieren”, bromde hij en ging voor ons lopen. In de schaduw voor onze hut aangekomen trok Marieke het touwtje van m’n rok los waardoor het ding op de grond viel. Ze boog voorover en nam zonder omhaal mijn gezwollen lid in haar mond. Uzuri keek met grote ogen toe hoe ze me begon te pijpen. Ik knipoogde naar hem en gaf me over aan de heerlijke behandeling die ik van mijn vrouw ontving. Onze gids schuifelde tot achter Marieke en keek me vragend aan. Toen ik nogmaals knipoogde, schoof hij het rokje, dat door haar houding haar billen toch al niet meer bedekte, nog wat verder omhoog en streelde haar kont. Toen hij merkte dat ik niet negatief reageerde trok hij het touwtje van haar rokje los en het ding gleed van haar af. Ook zijn eigen rokje verdween op de zanderige grond en hij ging tegen haar aan staan waarbij hij zijn zwarte lul tussen haar billen liet staan. Hij boog zich ietwat voorover en met zijn handen omklemde hij haar tieten terwijl hij met zijn paal neukende bewegingen begon te maken tussen haar billen. Marieke zoog nog wat harder op mijn lul, kreunde goedkeurend en ik zag dat ze haar billen nog wat dichter tegen hem aan duwde. Hij kwam weer overeind en greep haar bij de heupen. Zijn lul gleed op en neer in haar bilspleet en ik zag dat hij met iedere beweging wat natter begon te worden totdat de dikke bruine eikel glansde in het maanlicht. Marieke greep zijn rechterhand vast en leidde die ongeduldig naar haar kutje, waarop hij haar meteen begon te vingeren. Het duurde niet lang of soppende geluiden klonken in de Afrikaanse nacht en Marieke’s mond begon mij steeds sneller te bewerken. Net toen ik dacht dat ik het niet veel langer meer zou volhouden, begon ze ongecontroleerd met haar heupen te draaien en kwam ze kreunend en snuivend tot haar hoogtepunt! Ik trok me gauw terug uit haar mond en spoot met een diepe grom over haar borsten heen op het moment dat Uzuri zijn witte goedje tussen haar billen liet landen! Een beetje stijf van de houding waarin ze een poosje had gestaan, kwam Marieke overeind. Ze gaf ons allebei een kus en zei: “Nu ga ik me eerst even wassen.” Uzuri hield haar tegen en zei: “Wacht even, we moeten even wat bespreken!” We keken hem nieuwsgierig aan en hij vertelde dat hij zojuist met het dorpshoofd had gesproken. Zijn mannen die het vee hoedden, hadden olifanten gespot, en tevens een koppel leeuwen met jongen. “We zouden morgen daar naar op zoek kunnen gaan. Dat maak je niet altijd mee! Maar dat betekent wel dat we dan nog een nachtje extra hier in het dorp moeten blijven want de plek is niet op onze route. “Dat moeten we zeker doen”, reageerde ik, “Het lijkt me fantastisch om olifanten in het wild te zien.” Ik keek Marieke aan en die knikte ook bevestigend. “Dat zou echt een hoogtepunt van dit tripje zijn. Met het bezoek aan dit dorp, en de twee van vanavond brengt dat het aantal hoogtepunten op vier! En wie weet, hebben we door een extra dag nóg een extra hoogtepunt…” glimlachte ze. Uzuri grijnsde weer van oor tot oor en draaide met z’n ogen. “Dan ga ik nu ook de anderen vragen of ze het ermee eens zijn en laat ik jullie zo nog even wat horen.” Hij trok z’n rokje weer aan en was plots verdwenen in de donkere nacht. Marieke en ik gingen de hut in om ons op te frissen voor de nacht.

Het was vroeg in de ochtend toen Marieke en ik, getooid in onze rokjes, naar buiten stapten. Uzuri had de avond ervoor nog met Rian gesproken en ook zij was enthousiast over het tripje naar de olifanten en leeuwen. Geert’s mening had ze niet kunnen vragen, want die lag te slapen.

We liepen naar de jeep die aan de rand van het dorp stond en troffen Uzuri en Rian al aan. Geert was in geen velden of wegen te bekennen en toen ik er naar vroeg vertelde Rian me dat hij nog ziek was en niet mee zou gaan. Uzuri had wat brood en koud vlees van de avond ervoor in het dorp gehaald en gaf ons ieder wat. We aten het staande naast de jeep op en dronken koude thee uit onze drinkflessen. “Als je er zeker van bent dat Geert niet meegaat en het ook niet vervelend vindt dat wij gaan, zullen we dan maar?” vroeg hij. Rian knikte vastbesloten.

Zonder iets te vragen nam Marieke voorin de open jeep plaats naast Uzuri. Toen ik haar aankeek verklaarde ze: “Zo kan ik beter foto’s maken. En als ik die dan bij thuiskomst gewoon naar Rian en Geert mail, dan hoeft Rian niet ook iedere keer dezelfde plaatjes te schieten.” Ik knikte, ging naast Rian achterin zitten en we hobbelden het dorp uit.

De zon was al achter de heuvels opgekomen en de temperatuur was, ondanks het vroege tijdstip, al aangenaam. Toen het dorp uit zicht was mompelde Rian: “Zo, nu eerst even integreren.” Ze bracht haar handen achter haar rug en haakte haar behaatje los. Twee mooie appeltjes met kleine tepels kwamen tevoorschijn. Toen trok ze zonder omhaal het blauwe kanten slipje onder haar rokje vandaan en gaf me, al was het maar heel even, zicht op haar venusheuvel met het smalle streepje haar. Onder mijn rokje kwam er meteen ‘n reactie! Na zo’n kwartiertje rijden kwam het eerste wildleven in zicht. Enkele kuddes met zebra’s en antilopen liepen door het hoge gras. Marieke ging in de hobbelende jeep staan om foto’s te maken en hield zich in evenwicht door tegen de voorruit te leunen. Af en toe liet Uzuri de jeep geheel tot stilstand komen zodat we de dieren beter konden bekijken en het viel me op dat hij dan meer onder m’n vrouw’s rokje zat te kijken dan naar de andere natuur. “Hé, Uzuri heeft ’n ander uitzicht dan wij”, merkte Rian op. Ik keek haar van opzij aan en zei: “Tja, zo’n uitzicht zou ik ook wel willen hebben.” Uzuri hoorde ons en zei: “Dat kan.” En voordat iemand er erg in had, had hij het touwtje van Marieke’s rokje los getrokken en viel het ding op de vloer van de jeep! Alsof er niets gebeurd was, bleef Marieke stoïcijns door de lens van de camera kijken en foto’s knippen. Het enige wat ze deed was even met haar billen draaien en deze naar achteren steken. “Dit bedoelde ik eigenlijk niet”, reageerde ik rustig, “het ziet er heel mooi uit, maar dát uitzicht kende ik al. Ik had meer een nieuw uitzicht in gedachten!” Ik keek Rian grijnzend aan en zonder dat ze er verder op reageerde zei ze droogjes: “Oh.” Uzuri legde zijn hand op mijn vrouw’s kuit en begon die zachtjes te strelen. Langzaam ging z’n hand omhoog, totdat hij de binnenkant van haar dijbeen bereikte. Marieke veranderde van positie, zogenaamd om beter te kunnen fotograferen, waarbij ze nagenoeg ongemerkt haar benen wat verder uit elkaar zette. Ik zag Rian gespannen en met grote ogen kijken naar wat er zich voor in de jeep afspeelde. Toen Uzuri met z’n hand nog wat hoger kroop en haar lipjes begon te strelen, waarbij Marieke goedkeurend kreunde, legde ik m’n hand op Rian’s bovenbeen en keek haar aan. “Vergeet niet te ademen hè”, fluisterde ik haar toe. Ze keek me met rode wangen aan en fluisterde terug: “Vind jij het niet vervelend wat daar gebeurd?” Ik schudde ontkennend mijn hoofd: “Da’s niet vervelend, da’s opwindend.” Ik draaide m’n hoofd terug in Marieke’s richting omdat ze tegen me sprak. “Pak even de camera aan”, zei ze. Ik nam de camera van haar over en schoot meteen een plaatje van haar, spiernaakt in de jeep en met enkele zebra’s op de achtergrond. “Mooie foto”, fluisterde ik tegen Rian en voordat ze kon protesteren, had ik ook ’n foto van haar gemaakt. Uzuri’s vingers hadden intussen de binnenkant van mijn vrouw’s schaamlippen bereikt en langzaam begon hij haar te vingeren. “Wat is Afrika toch opwindend”, zuchtte Marieke tevreden. Rian schoof onrustig op de achterbank heen en weer en ik zag dat ze haar benen tegen elkaar wreef terwijl ze gefascineerd naar de twee voorin keek. Marieke draaide zich om en verplaatste zich richting de bestuurdersstoel. Ze ging zo dicht mogelijk voor Uzuri staan en met haar rug tegen de voorruit hangend bood ze hem haar kale kutje aan. Terwijl Uzuri haar grijnzend aankeek schoot ik gauw een foto van deze uitdagende pose. “Kom, lik me”, fluisterde ze en legde haar hand achter op zijn hoofd. Hij boog naar voren en begroef zijn hoofd tussen haar benen. ‘Klik’ deed de fotocamera. “Oh ja”, hijgde mijn vrouw goedkeurend toen zijn tong tussen haar lippen gleed. Ze sloot haar ogen, nam haar borsten in haar handen en begon ermee te spelen. ‘Klik’. Ik keek of er geen wild in de buurt was, sprong uit de jeep en maakte nog wat foto’s. De jeep op de uitgestrekte vlakte met daarin mijn naakte vrouw met het zwarte hoofd tussen haar benen, een blote vrouw achterin en op de achtergrond een giraffe en zebra’s. Even snel als ik eruit gesprongen was, sprong ik er ook weer in, toch enigszins bang om verrast te worden door een leeuw. Marieke duwde het hoofd van Uzuri weg en trok hem overeind terwijl zij op de bijrijderstoel ging zitten. Hij had geen uitleg nodig. Hij trok z’n rok uit en ging met z’n dikke zwarte knuppel voor haar staan. Ze pakte hem vast en woog zijn zware zak in haar ene hand terwijl ze met de andere hand het vel over zijn donkerbruine eikel heen en weer begon te trekken. Toen hij zijn hand ongeduldig in haar nek legde wist ze wat te doen en nam zijn lid in haar mond. ‘Klik’. Naast mij kon Rian zich niet langer in houden. Ze had haar benen ontspannen uit elkaar laten zakken en wreef met haar vlakke hand over haar venusheuvel. Ik keek haar aan en ze keek glazig terug. “Sorry, maar ik ben zo geil”, zuchtte ze verontschuldigend. “Doe je rok uit”, commandeerde ik haar, en ik had het nog niet gezegd of ze stond op en liet haar rok van haar blanke lichaam glijden. Mijn stijve paal begon nog harder te kloppen bij het zien van haar kale kutje met het minuscule streepje zwarte haar erboven! “Hmm”, kreunde ik, “wat een lekkertje!” ‘Klik’. Voor in de jeep klonken inmiddels slurpende geluiden en kreunde en steunde Uzuri alsof ‘tie een marathon aan het lopen was. Ik keek even richting Marieke maar die had alleen oog voor de sappige knots waarop ze aan het sabbelen was. Dus besloot ik dat het mij toegestaan was iets meer te doen dan mezelf alleen maar te verlekkeren aan Rian’s naakte lichaam. Ik kwam overeind en trok haar tegen me aan. Ze keek me hongerig aan, bracht haar gezicht naar dat van mij en we begonnen elkaar stevig te zoenen terwijl onze handen over elkaar’s lichaam gleden. Ik greep haar billen vast en kneep erin terwijl ik ze nog vaster naar me toe trok. “Hmm, ohh”, kreunde ze opgewonden en begroef op haar beurt haar vingers in mijn kont. Tussen haar billen door liet ik een vinger over haar spekgladde en kletsnatte schaamlippen glijden en meteen begon ik haar zachtjes te vingeren. De binnenkant van haar poesje voelde bloedheet aan! “Oh ja, pak me”, hijgde ze in m’n oor, rukte mijn rokje los en greep tussen onze lichamen in naar mijn tegen haar buik staande lid. Van de opwinding had deze al een natte streep op haar buik achter gelaten en de greep van haar hand om de schacht alleen al zorgde er voor dat ik bijna klaar kwam. “Hmm, rustig aan hè, hete donder”, zuchtte ik.

“Kom, neuk me!” hoorde ik mijn vrouw voor in de auto commanderen. Ik draaide mijn hoofd met een ruk om en zag dat ze was gaan staan. Uzuri deed een greep in het dashboardkastje en ik was meteen gerustgesteld toen hij een condoom in z’n hand hield. Razendsnel haalde hij het ding uit de verpakking, rolde ‘m over zijn massieve lul af en ging achter mijn vrouw staan die met haar handen steunend op het dashboard haar billen naar achter stak. Rian had haar hoofd ook naar de twee voorin de jeep gedraaid en keek met verhitte blik toe. “Fotomomentje”, fluisterde ik in haar oor en sprong weer met de camera in de hand uit de jeep. Ik was precies op tijd om af te drukken toen Uzuri zijn licht gebogen stam van achteren tegen mijn vrouw aan zette! ‘Klik’. Hij schoof zijn zwarte slurf in één keer tot aan de zware zak in haar blanke lichaam waarbij haar de adem even ontnomen werd. “Oh mijn god wat ben je groot”, hijgde ze. Uzuri keek mij met gepaste trots in z’n ogen aan en begon in mijn vrouw te stoten. Ik stak mijn duim in de lucht. ‘Klik’en ‘klik’. Marieke stootte geil terug terwijl Uzuri haar borsten in z’n handen nam en deze bijna plette! “Oh wat is dit geil”, kreunde Marieke. Rian stond zichzelf nu achter in de jeep met een hoog tempo te vingeren en leek zich niet meer bewust van de omgeving te zijn. ‘Klik’, ‘klik’, ‘klik’. Het zou geen standaard fotoalbum worden met slechts een natuurlandschap en wilde dieren!

Ik klom weer terug in de jeep en legde de fotocamera op de vloer. Daarna parkeerde ik Rian in de hoek van de achterbank, gooide haar benen wijd uit elkaar en dook met m’n hoofd ertussen. Mijn gezicht was meteen kletsnat van haar geile sappen en ik drukte mijn tong diep tussen haar rode gezwollen schaamlippen. Haar kutje voelde kokend heet aan en smaakte heerlijk. Ik begon haar gleufje van onder tot boven met lange halen te likken en ze draaide wild met haar lichaam. Nauwelijks had ik mijn tong op haar kittelaar gezet of ze schokte, draaide en schreeuwde: “Oohhh kut! Ahh… ik kooommmmm!” Voor in de jeep hielden de activiteiten plots op en toen ik m’n natte gezicht oprichtte, zag ik Uzuri en Marieke met geile ogen kijken naar de jonge vrouw achter in de auto die een geweldig orgasme beleefde.

Het duurde even voordat Rian uitgeraasd was en het schokken en draaien van haar lichaam tot een halt was gekomen. Evenals Marieke en Uzuri zat ik ook naar haar te kijken en ik merkte dat ik daarbij m’n eigen lul in de hand had genomen en langzaam zat te trekken. Rian opende haar ogen en hijgde: “Loslaten! Ik wil dat je me nu lekker stevig gaat neuken!” Ik kwam half omhoog: “En wat vindt Geert daarvan?” Ze ging op haar knieën op de bank zitten en duwde haar kleine billen mijn kant op: “Geert kan me wat! Ik ga me vandaag helemaal uitleven! Ik ga vandaag inhalen wat ik al vier jaar mis! Dus kom maar snel, we hebben maar één dag de tijd.” Marieke gaf me een condoom aan en na enig gedoe had ik ‘m om. Uzuri gaf me een knipoog en stak zijn duim op waarna hij verder ging met mijn vrouw te neuken.

Ik nam achter Rian plaats, zette m’n lul tegen haar kutje aan en stootte naar binnen toe. “Hmpff, ohh”, kreunde ze. Langzaam begon ik in haar te stoten, maar al gauw voerde ik het tempo op. Rian vingerde zichzelf ondertussen. Het kwam niet alle dagen voor dat ik in de gelegenheid was een vrouwtje dat zo’n twaalf jaar jonger was dan ikzelf, te neuken. Daarbij kwam dat het zien van mijn eigen neukende vrouw me al enorm geil had gemaakt. Het duurde dan ook niet lang voordat ik aankondigde dat ik ging komen. “Nog effe, ik kom ook bijna”, hijgde ze. Ik stootte nog een paar maal toe en luid kreunend kwam ik klaar, meteen gevolgd door Rian die met wijd open mond een lange gil liet horen. “O jaa, lekkerrrrr!” klonk het uit Marieke’s mond en toen ik omkeek zag ik nog net hoe ze trillend klaar stond te komen terwijl Uzuri zijn paal met het volgespoten condoom uit haar trok.

“Zo, allemaal klaar? Dan wordt het nu tijd dat we verder gaan. Op zoek naar leeuwen en olifanten”, lachte Uzuri. “Wel of geen olifanten, ik wil in ieder geval jouw slurf vandaag nog even voelen”, gooide Rian er uit. Marieke keek haar aan en beiden begonnen te lachen. Uzuri draaide met z’n ogen en startte de jeep. Omdat we in dit gebied toch geen mensen zouden tegenkomen, namen we niet de moeite om onze Nguna-rokjes aan te trekken. “Nog nooit eerder vertoond: de nudistensafari”, lachte Rian, “Misschien is dat een gat in de markt en kun je daar de toekomst mee in.” Uzuri haalde z’n schouders op: “Ik denk het niet. Ik zou dan heel kritisch moeten zijn op het uiterlijk van de deelnemers. Dan blijft er van m’n omzet niet veel meer over!” We hobbelden langzaam verder en zagen intussen hele kuddes met klein wild. Gazellen, antilopen, springbokken en zebra’s. Af en toe wat giraffen, maar nog geen leeuwen of olifanten. Plots stopte hij de jeep en wees Uzuri naar een boom iets verderop, vlak naast het pad. In de schaduw van de boom stond een grote grijze massa. “Neushoorn”, zei hij. Ik gaf Marieke het fototoestel en ze knipte een foto. “Ik denk dat ‘ie wel wegrent als we dichterbij komen”, zei Uzuri, “dus niet schrikken en hou je fototoestel gereed.” Langzaam kwam de jeep op gang en op kruipsnelheid naderden we de neushoorn. Met z’n kleine oogjes keek hij ons aan maar bleef gewoon staan. Zelfs toen we ter hoogte van het dier waren en er slechts een meter of zes vandaan stonden. Marieke schoot de ene foto na de andere. “Hoezo wegrennen, meneer de wildkenner!” lachte Marieke naar Uzuri. Hij keek haar aan en zei rustig: “Het is een mannetje.” Ze keek terug en vroeg spottend: “Wil je daarmee zeggen dat mannetjes onverschrokken zijn en niet zo snel wegrennen als vrouwtjes?” Hij schudde zijn hoofd, trok een brede grijns op z’n gezicht en antwoordde: “Nee, maar hij wil graag twee lekkere blote vrouwen van dichtbij zien!” Hij bulderde van het lachen en wij deden even hard met hem mee. Dat vond de neushoorn iets te veel van het goede. Hij draaide zich om en verdween met een gang in de struiken. De bodem denderde onder zijn gewicht.

Uzuri zette de jeep weer in beweging en we gingen weer verder. De zon pikte er behoorlijk op los en Rian gaf ons de fles zonnebrandcrème aan en we smeerden elkaar in. “Ik heb dat niet nodig”, protesteerde Uzuri toen Rian zich over hem heen boog en z’n schouders en armen in begon te smeren. “Nee, maar ik vind het gewoon lekker om te doen”, lachte ze en kuste hem in de nek. Ze reikte nog wat verder over hem heen om bij z’n onderarmen te komen, waarbij haar kleine harde borsten nu op z’n hoofd lagen. “Ah, bij nader inzien moet ik inderdaad toch ingesmeerd worden”, grinnikte hij.

Na een uurtje steevast doorgereden te hebben, zei Uzuri: “Hier ergens hebben de Nguna’s de leeuwen gezien. Goed opletten allemaal.” We keken goed om ons heen, ieder erop gebrand om ze als eerste te zien, maar het duurde zeker nog een kwartier en het was toch weer Uzuri die ze zag! Half achter een paar grote stenen en onder een Mopaniboom lag de leeuwin en iets verderop de leeuw. Op aanwijzing van Uzuri zagen we de jongen in de buurt in het hoge gras spelen. Uzuri reed de jeep zo ver als het kon, en veilig was, in de buurt en we gingen met z’n allen staan. “Daar wil ik toch even zelf ook wat plaatjes van schieten”, zei Rian. En terwijl de dames foto’s maakten ging Uzuri achter hen staan. “De zon heeft haar werk gedaan. Ik begin al weer geil te worden”, zei hij zacht. “Nu niet, ik wil kijken en foto’s maken”, zei Marieke. Hij schoof wat opzij en drukte zijn blote lijf tegen dat van Rian aan. “Hmm”, kreunde die goedkeurend en terwijl ze foto’s schoot, betaste Uzuri haar lichaam. Haar tepels stonden al gauw opgewonden vooruit en haar poesje maakte soppende geluidjes toen zijn vingers er doorheen gingen! “Jij bent een heet standje”, fluisterde hij. “Hmm, ik heb je toch gezegd dat ik iets in te halen heb”, zuchtte ze. “Kom, we gaan gauw door naar een rustig en veilig plekje”, reageerde Uzuri en nam weer plaats achter het stuur. Zijn lul stond al weer verlangend overeind en ook die van mij wipte schokkend omhoog. “Oké dan, geile seksbeesten. Laten we maar gauw gaan. Dit is meer een sekssafari; even dieren kijken en dan weer neuken”, lachte Marieke.

We reden verder, de opwinding tussen onze benen verdween weer langzaam, en na zo’n twintig minuten kruisten we de rivier. Uzuri stelde voor om hier te stoppen en wat te eten en te drinken. Hij parkeerde de jeep, haalde een geweer uit het rek naast z’n stoel en nam een deken achter uit. Aan de waterkant werd de deken uitgespreid en we gingen er met z’n vieren opzitten. Uzuri controleerde of het geweer doorgeladen was. “Is dat nodig”, vroeg Rian angstig. Hij haalde z’n schouders op. “Voorzorgsmaatregel. Dit is Afrika, man.”

We aten en dronken wat en Marieke en ik maakten af en toe foto’s van deze naaktpicknick. “Ik denk dat ik die foto’s maar nooit aan Geert laat zien”, lachte Rian. “Ach, deze foto’s zijn nog niets in vergelijking met de foto’s die Frank straks maakt terwijl ik je neuk!” gromde Uzuri. “En waarbij ik dan met m’n kutje op je gezicht zit”, vulde Marieke meteen aan. Rian keek hen met grote ogen aan! Ik keek verrast opzij en zag dat Marieke alweer geil uit de ogen keek. Ik zag ook de reden: Ze lag op haar zij op de deken en Uzuri had één hand op haar billen gelegd en lag achterlangs haar kutje te vingeren! Zijn machtige zwarte slurf stond fier omhoog, evenals haar tepels! “Ik heb toch gezegd dat ik wat in te halen had? Waar wachten jullie nog op?” vroeg Rian en ging op haar rug op de deken liggen. Marieke en Uzuri kwamen meteen in beweging. Terwijl mijn vrouw op haar knieën over het gezicht van de hete Rian ging zitten en haar kutje op haar mond duwde, deed Uzuri een condoom om. Hij ging op z’n knieën tussen de benen van Rian zitten en beurde haar billen wat omhoog totdat zijn dikke eikel voor haar lippen stond. Toen duwde hij zonder omhaal zijn lul in het strakke kutje van de jonge vrouw! Deze gaf een hoge gil en kreunde gepijnigd, maar al snel zuchtte ze tevreden en ging dat over in hijgen. “Ja neuk me lekker hard!” riep ze. ‘Klik’. Ondertussen probeerde ze Marieke zo goed en kwaad als het ging te beffen. Ik hield met één oog de omgeving in de gaten en zorgde dat ik dicht in de buurt van het geweer bleef. Intussen knipte ik af en toe een foto van het triootje voor me. Marieke zat zich inmiddels te vingeren op het van haar sappen druipende gezicht van Rian en Uzuri had kans gezien een vinger in mijn vrouw’s kontje te steken. “Oh, dit is te veel verdomme”, kreunde ze, “ik kom alweer klaaarrrrr!” Ik hielp haar van het gezicht van Rian af en duwde haar voorover. In één stoot dreef ik m’n erectie in haar en begon te stoten. Maar na een paar tellen zei ze: “Ik ben kapot, ik kan niet meer.” Ik trok me uit haar terug en knielde naast het hoofd van Rian neer. “Houd jij even de omgeving in de gaten terwijl ik door deze geile meid gepijpt wordt”, zei ik. Dankbaar ging Marieke naast het geweer zitten. “Ahhhhh”, kreunde Rian terwijl ze een orgasme kreeg. Toen ze uitgeschreeuwd was schoof ik iets naar haar toe en hield mijn lul voor haar mond. Ze hapte meteen toe en begon me wild te pijpen. “Sneller, doorgaan”, hijgde ik terwijl het zweet van m’n voorhoofd dreef. “Ahh shit!” klonk het uit Uzuri’s mond. Ik keek naar hem en zag dat hij zich terugtrok, het condoom afdeed en met twee lange halen aan zijn machtige knuppel spoot hij zijn zaad over Rian’s kutje en buik! Dat was teveel voor mij en met veel gesnuif en trillend op m’n benen, kwam ik klaar in haar mond!

We wasten ons in het koele water van de rivier en daarna vielen we uitgeput op het kleed neer om even op te drogen in de zon. “En?” vroeg Uzuri na enkele minuten, “de schade een beetje ingehaald?” Rian knikte vermoeid: “Ja, een beetje. Maar ik denk dat ik nog enkele weken bij je blijf om echt de achterstand weg te werken.” Hij lachte en op dat moment schrokken we op van een vreselijk hard geluid en geplons in het water. “Buffels”, schrok Uzuri. “In de auto!” We grepen alles wat binnen handbereik lag en sprongen vallend en struikelend de jeep in. Uzuri hield het geweer in de aanslag maar de buffels bleven op de andere oever staan en keken ons dreigend aan. “Verdomme zeg! Dat scheelde niet veel. Dat was bijna onze laatste neukpartij geweest. Die beesten zei gruwelijk gevaarlijk.”

Terwijl Marieke als eerste hersteld was en alweer foto’s aan het schieten was, keek hij nog even schuldig naar de overkant. Toen zei hij: “Kom, we gaan!” De jeep werd gestart en een eindje verderop staken we de rivier over. Nauwelijks een kwartiertje verder troffen we de olifanten aan die in een kudde van zo’n acht stuks rustig onder wat bomen stonden te eten. Een machtig gezicht. Uzuri parkeerde de jeep weer en we bleven een half uurtje naar de verrichtingen van deze enorme reuzen staan kijken. Plots kwam de kudde in beweging en langzaam stapten ze in een lange rij vlak voor onze jeep langs, maar schonken geen enkele aandacht aan onze aanwezigheid. Er werden weer de nodige foto’s gemaakt en nadat de dieren uit het zicht waren verdwenen, werd de jeep weer gestart. “Zo, dat was alweer een hoogtepunt tijdens deze reis!” lachte Uzuri, “Maar nu gaan we terug naar het dorp. Dan zijn we er mooi voor het donker en ik denk dat jij Geert ook wel graag in je armen wilt sluiten, niet dan?” Dat leverde hem een por in z’n zij op. Rian keek hem boos aan.

De terugweg verliep gestaag en zonder problemen. “Oh ja, Marieke, als je de foto’s naar me mailt, let dan op dat je me eerst even belt, dan haal ik de pikante er eerst tussenuit voordat ik Geert wat laat zien!” Marieke knikte begrijpend. Toen we het dorp weer naderden zochten we onze rokjes weer op en trokken ze aan. Rian trok tevens haar slipje en beha weer aan. “En hoe verklaar jij je bijgekeurde tieten en kont?” vroeg Uzuri. Ze haalde nonchalant haar schouders op en zei: “Ach dat merkt ‘ie niet eens.” Marieke en ik keken elkaar aan en ik vroeg me af wat voor een soort relatie die twee hadden.

In het dorp aangekomen gingen we met z’n allen meteen door naar onze hutten om het stof van de terugtocht van ons af te wassen. ’s Avonds was er weer een diner op het dorpsplein en werd er weer gedanst. Geert had zich intussen weer bij ons gevoegd maar Rian schitterde door afwezigheid. “Ze is moe van de tocht van vandaag”, verklaarde Geert. Ik keek Marieke veelbetekenend aan en haalde m’n schouders op. Die nacht sliep Uzuri bij ons in de hut en verwenden we met z’n tweeën Marieke. “Meestal geven klanten mij een fooi aan het eind van de safari, maar van jullie ga ik dat niet aannemen. Ik heb al heel veel gehad!” lachte hij. “Jullie waren de leukste groep die ik ooit gehad heb.”

Nadat we de volgende dag afscheid hadden genomen van de Nguna’s, reden we terug naar de stad. Rian zat nagenoeg de hele weg voorovergebogen en praatte veel en zachtjes in het oor van Uzuri. Deze knikte af en toe en draaide soms met z’n ogen. Tussen Geert en Rian was geen enkele conversatie en de spanning was te snijden. Eenmaal bij ons hotel namen we afscheid van Uzuri en maakte Rian nog een foto van onze gids met ons tweeën ernaast. Geert gaf geen hand maar verdween meteen in het hotel en wij keken hem stomverbaasd na. Rian maakte ook geen aanstalten afscheid van Uzuri te nemen. Ze kwam naar ons toe en zei: “Toen ik gisteren in de hut aankwam lag de zogenaamd zieke meneer te neuken met twee Nguna vrouwen. Niet erg natuurlijk als je weet wat ik gisteren zelf allemaal gedaan heb, maar het heeft me wel doen beseffen dat ik niet meer bij Geert pas. Ik heb dan ook besloten om niet mee terug naar Nederland te vliegen maar nog enkele weken bij Uzuri te blijven!” Marieke en ik keken hun verrast aan. “Ach, of ik hier altijd zal blijven, weet ik niet. We kennen elkaar pas enkele dagen. Maar zeker is dat we elkaar nu heel erg spannend vinden, en ik heb nog heel wat in te halen. We zien wel wat de tijd ons brengt. Mail die foto’s in ieder geval maar niet naar m’n thuisadres, maar naar Uzuri”, lachte ze.

We namen afscheid en wensten hen veel plezier en geluk. “Komt vast goed”, zei Uzuri overtuigd, “want weet je Frank en Marieke? Dit is Afrika man!”

Frank