"Wat doen we met het avondeten?" vroeg Jennifer toen ze om vijf uur verscheen.

"Ik heb gereserveerd in de Provence," antwoordde ik, wetend dat dit haar favoriete restaurant was.

"Lekker! Dat je daar zin in hebt?" zei ze, een beetje verbaasd.

"Ja, maar ik heb wel eisen," zei ik. "Ik wil dat je je echt gaat opmaken, je parels, de diamanten oorbellen en mijn favoriete jurk met de hoge hakken," zei ik na een brede glimlach.

De jurk waar ik naar verwees was er één die haar zo ongemakkelijk maakte dat ze hem slechts één keer gedragen had. Het was een strak, middellang, zwart cocktailjurkje, met een diepe halslijn. Vooral het feit dat het een flinke hoeveelheid van haar borsten liet zien, veroorzaakte haar het meeste leed. Om de één of andere reden, die ik niet helemaal begreep, wekte haar recente gedrag iets in mij dat me deed verlangen dat ze zich uitdagend kleedde in een openbare omgeving.

"Hoe zit het met mijn auto en de apotheek?" vroeg ze.

"We kunnen morgen je auto gaan halen en onderweg stoppen bij de apotheek."

"Oké," zei ze nadat er op haar gezicht langzaam een ondeugende grijns gekomen was.

Twee uur later was ik in de slaapkamer en stond Jennifer op het punt het jurkje aan te trekken. Het was gemaakt om te dragen zonder een beha, dus ze was topless en haar pas gepiercete tepels trokken mijn aandacht. "Nee, wacht..." zei ik toen ze het jurkje begon aan te trekken.

"Waarom?"

Zonder antwoord te geven liep ik naar haar toe en trok haar stringetje van haar heupen. "Geen slipje," zei ik.

"Waarom niet?" zei van verbazing naar adem happend.

Ik wist dat ze een reden wilde weten, dus ik had een antwoord voorbereid. "Dat is hoe een heel mooie, zeer verfijnde en heel erg ondeugende vrouw zich kleedt," zei ik. Ik wist dat ze de vergelijking zou maken met wat Cezar haar had laten dragen en ik hoopte dat ik een goede reactie zou krijgen.

Ze wist het stringetje uit te krijgen zonder haar handen te gebruiken en draaide zich dan naar me toe. "Oké, als jij dat wil," zei ze.

Al snel waren we op weg en op de passagiersstoel kroop haar jurkje op, een enorme hoeveelheid been tonend. Ze zag er erg sexy en ongelooflijk fris uit, vooral gezien wat er de afgelopen vierentwintig uur was gebeurd. "Weet je zeker dat ze niet te zien zijn?" vroeg ze naar haar borsten kijkend. Ze had zich zorgen gemaakt over het feit dat de piercings door het materiaal heen te zien waren, hoewel ik haar herhaaldelijk had verteld dat ik het prima vond. In feite was het goed te zien dat er iets zat, maar moeilijk om precies te bepalen wat.

"Het is prima, Jennifer," zei ik.

"Stop even bij de apotheek," zei ze toen we daar in de buurt kwamen.

"We zijn een beetje laat, schat. Laten we dat maar even op de terugweg doen," antwoordde ik en ze gaf me een vragende blik.

We zaten aan een mooi tafeltje aan de achterkant, maar ondanks dat we een eind bij hen vandaan waren en het licht gedimd, ontving Jennifer veel blikken en had ze de volledige aandacht van het mannelijke bedienend personeel. Ik merkte dat de ober die ons tafeltje onder zijn hoede had, steeds achter haar schouder ging staan en ik wist zeker dat hij hoopte een goed zicht te krijgen in de bovenkant van haar jurkje. Ik vroeg me af hoe hij zou reageren als hij de metalen staafjes zou zien die door de tepel van de mooie, verfijnde vrouw gestoken waren.

Bij haar tweede glas wijn was ze voldoende ontspannen om voldoende van de avond te kunnen genieten zonder zich voortdurend zorgen te maken over het jurkje. Voor mij was het echter het brandpunt van mijn gedachten, omdat ik wist dat vlak onder het materiaal haar naakte lichaam lag. Een lichaam dat ik op grote hoogten van seksueel genot had gezien, en in onheilige situaties. Ik besefte dat mijn perverse geest opnieuw naar de afgrond werd gelokt en ik moest doelbewust de decadente gedachten wegsturen.

"Je bent niet gestopt," zei mijn vrouw toen we met een snelheid van zestig kilometer per uur de apotheek voorbijgereden waren. "Dit is niet het juiste moment om het uit te stellen, schat, ik zit in mijn vruchtbare periode... Het is hoe eerder hoe beter..."

Haar woorden bereikten me nauwelijks, mijn bloed kookte nu van wellust en alles waar ik aan kon denken was haar zo snel mogelijk in bed te krijgen. Zodra we uit de auto waren trok ik haar strak tegen me aan en kuste haar met extreme passie. Daarna stuurde ik haar naar de slaapkamer en terwijl zij uit de zwarte jurk glipte, begon ik mijn kleren uit te trekken. Ik legde haar op haar rug en vond zonder voorspel haar natte kutje. "Mmm... oh..." gromde ik toen ik mijn lul tot aan mijn ballen in haar duwde.

Vreemd genoeg voelde haar kutje, ondanks alle lullen die ze onlangs had ontvangen, precies hetzelfde aan. Er waren maar een paar bewegingen nodig om in een goed ritme te komen. Ze sloeg haar benen om mijn heupen en haar armen om mijn nek. Kort daarna begonnen haar zachte kreuntjes en gehijg uit haar mond te ontsnappen, wat me dwong mijn bewegingen te vertragen om de controle te behouden. "Je voelt zo goed..." zuchtte ze in mijn oor.

Onmiddellijk keerden mijn gedachten terug naar de verbale interacties die ze had met Cezar en waar ik stiekem getuige van was geweest. Ik had de anderen uit onze vrijpartij willen houden, maar nu kon ik ze niet meer uit mijn hoofd krijgen. "Net zo goed als zij?" vroeg ik haar doelbewust uitdagend.

"Beter..." fluisterde ze.

"Je vindt het echt lekker, of niet soms?" vroeg ik en mijn botte vraag verraste zelfs mij.

Toen ze niet onmiddellijk reageerde, dacht ik dat ze een beetje geïrriteerd was, dus toen ze eindelijk antwoordde, verblufte ze me. "Je kunt maar beter opschieten en klaarkomen als je wil dat je zaadcellen nog een kans maken."

Mijn lichaam huiverde alsof ik een adrenaline-injectie had gekregen en het voelde alsof mijn lul nog een paar centimeter groeide. Ik drukte me op en neukte haar diep en hard. Ik voelde een sensatie in mijn ballen die ik nog nooit eerder had ervaren. Ik wist meteen dat dokter Wind gelijk had gehad, althans wat betreft haar opmerking over het spermacompetitie-element van mijn perverse fantasie.

"Shit, Jennifer," kon ik eindelijk uitbrengen.

"Ik hoop dat jij wint," fluisterde ze terwijl ze met haar nagels over mijn rug kraste.

Nu was zij degene die opzettelijk provocerend was en behendig de aandacht van haar naar mij had weten te verplaatsen. Met mijn lichaam zo strak als een gitaarsnaar, begon ik me snel te bewegen en duwde ik hard tegen haar lichaam. Mijn hoofd, dat weer in concentratie was gekanteld, zakte omlaag totdat ik in haar ogen keek en onze blik leek eeuwig te duren terwijl mijn hersenen kookten.

"Je vond het geweldig... Ik weet dat je het geweldig vond..." zei ik naar adem happend.

"Mmm... haast je schat... schiet op," antwoordde ze, me nog steeds laten spartelend als een vis.

Enkele seconden later begon ik klaar te komen, krachtiger dan ik ooit had meegemaakt. Mijn ballen begonnen mijn sperma in het wachtende kutje van mijn vrouw te schieten. "Oh... oh… shit... mm... oh... Shit... oh shit..." riep ik.

"Ja, win het van hem..." fluisterde Jennifer in mijn oor.

"Shit ja... Shit ja..." hijgde ik.

Na een paar seconden ontsnapte alle energie uit mijn lichaam en viel ik op mijn vrouw. Vechtend om lucht rolde ik naast haar en liet haar nu doorweekte kutje achter. Ik hijgde uitgeput terwijl ze over mijn haar streelde.

Mijn laatste gedachten voordat ik afdaalde naar een tevreden, vredige plek, waren de woorden van Jennifer die me naar een ongelooflijk opgewonden staat hadden gebracht. Voordat we aan het stoute spel begonnen, was het ondenkbaar dat ze zich zo zou gedragen. Ze was veranderd, alleen kon ik niet bepalen of dit nu ten goede of ten slechte was.

Later kwam ik gedeeltelijk tot bewustzijn en reikte naar Jennifer, om te ontdekken dat het bed naast me leeg was.

Eerst liet ik het voor wat het was en probeerde ik in slaap te vallen, maar na een paar minuten besloot ik toch haar te gaan zoeken. Uiteindelijk had ze volkomen gelijk gehad over de pil en de verstreken tijd, dus we moesten de nachtapotheek gaan bezoeken.

Naakt verliet ik het bed en begon langzaam naar de woonkamer te lopen. Toen ik er bijna was, hoorde ik zacht gepraat. Langzamer sloop ik verder. Op het moment dat de kamer in zicht kwam, zag ik mijn vrouw in haar kimono met haar telefoon tegen haar oor gedrukt, flirterig pratend. Ze zat met haar rug naar me toe, maar toen ik nog maar een paar stappen verder gelopen was, kon ik zien dat ze één hand in haar kimono had en met haar borsten speelde. Instinctief wist ik dat ze Cezar aan de telefoon had, haar machtige minnaar die er op de één of andere manier in geslaagd was de controle over haar seksuele ik over te nemen.

"Jennifer? Wat doe je? Met wie zit je te praten?" vroeg ik stevig.

Mijn stem deed haar schrikken, ze sprong van de stoel en liet haar telefoon vallen. Ze keek eerst naar het toestel dat op de grond lag en keek me dan met een geschrokken uitdrukking aan. "Ik... ik... eh… Hij belde me... Ik wilde je niet wakker maken... Ik..." begon ze met een blik vol schuldgevoel.

"Geef me de telefoon," zei ik, mezelf verrassend met mijn kalmte. Ze staarde me een paar seconden aan, bukte zich, pakte het apparaat van de grond en gaf het me aan. Tot mijn verbazing was de verbinding niet verbroken en ik drukte het tegen mijn oor. "Hallo," zei ik met een vlakke stem.

"Hé man, wat is er?" hoorde ik Cezars stem.

"Wat gebeurd hier?" vroeg ik.

"Ik check alleen even mijn meisje," antwoordde hij zelfvoldaan.

Ik dacht eraan de verbinding gewoon te verbreken en ik overwoog hem te zeggen dat hij op moest rotten en haar met rust moest laten. Maar dan herinnerende ik hoe me hoe ze op de bank had gezeten, haar borsten strelend en met een flirterige stem met hem sprekend. "Wil je haar nog een keer? Nu? Vanavond?" vroeg ik hem.

"Nee... nee, liefje," stamelde Jennifer.

"Ja, man... ik wil haar nog wel een keer neuken," antwoordde hij alsof hij een biertje aangeboden kreeg.

"Oké, geen probleem," zei ik, "Ik kom zo haar brengen!"

"Goed..." antwoordde hij en daarmee eindigde ons gesprek.

"Ik ga niet..." begon ze.

"Ja, dat doe je wel," onderbrak ik haar. "Pak die verrekte kleren... de troep waar hij je in gestopt heeft!"

"Ik wil niet..." antwoordde ze met een merkbaar zachtere stem.

"Je gaat, Jennifer. Doe die kleren aan," beval ik haar.

"Waarom?"

"Waarom? Omdat ik je net betrapte terwijl je met hem zat te bellen, nog geen uur nadat wij samen gevreeën hebben. Je zat met hem te flirtten en speelde met je tieten, daarom! Waarom kom je niet even hierheen zodat ik kan voelen hoe nat je bent?"

Ik kon zien dat er tranen in haar ogen kwamen, maar toen ik naar haar toe stapte, trok ze zich snel terug naar de slaapkamer. Ik volgde haar niet en wist ook niet wat ik nu moest verwachten, maar slechts een paar minuten later hoorde ik het klikken van de hoge hakken op de houten vloer.

Ik had haar de outfit van een afstand zien dragen, maar nu, vlak voor mijn ogen, kon ik zien dat die inderdaad echt sletterig was. De strakke rok bedekte nauwelijks haar kont en het was duidelijk te zien dat haar tepels gepiercet waren. Het leek er zelfs op dat ze wat aan haar haren gedaan had. Zodra ik wat kleren aangetrokken had, stapten we in mijn auto en gingen op weg.

"Ik doe het niet..." probeerde ze, maar opnieuw onderbrak ik haar.

"Stop..." zei ik, "geen discussie,"

"Kijk," zei ze na een paar minuten in stilte gereden te hebben, "we moeten echt eerst een apotheek zoeken."

"Niet nu... morgen," zei ik. Om de één of andere reden wilde ik haar in haar eigen sop laten gaarstoven.

"Ik zal zwanger worden," zei ze op een vrij zakelijke toon.

Slechts een paar minuten later, rond een uur of elf, reden we door de straten van de vervallen buurt. Jennifers auto stond nog steeds op de oprit toen we aankwamen en hoewel ze me een vragende blik gaf, werden er geen woorden gesproken toen ze de auto verliet. Ik zag haar in die ordinaire outfit naar de deur lopen, die door Felix werd geopend voordat ze kans kreeg aan te bellen.

Halverwege de zondagmiddag, Jennifer was nog steeds niet thuis, verliet ik het huis om de kinderen op te gaan halen. Die ochtend had ik na een korte zoektocht ontdekt dat haar pessarium in de container zat waar ze hem altijd bewaarde als ze hem niet in had, netjes opgeborgen in één van de laden van haar kaptafel. Het betekende dat ze gewillig onbeschermd was en overgeleverd was aan haar krachtige minnaar, hoewel ik niet zeker wist of ik me meer zorgen moest maken om zijn perverse verlangens dan om die van haar.

Het was onze wederzijdse verslaving met betrekking tot perverse, seksuele activiteiten, waar we vaag zouden moeten afkicken. Zelfs na een periode van inactiviteit bleef hij brullend als een tsunami terugkomen ons meesleuren in de deining.

Toen ik de oprit van Jennifers ouders opreed, had ik nog steeds geen duidelijk plan over hoe we door allemaal tot een einde zouden kunnen brengen.