1. de douche na de training.

Het water stroomde krachtig uit de douches en kletterde op de betegelde vloer van de kleedkamer. De geur van zeep en vers gewassen haar vermengde zich met de muffe damp van bezwete sportkleding. Sam stond onder de warme straal en liet het water langs zijn gespierde schouders en rug glijden. Naast hem stond Jonas, zijn beste vriend en leeftijdsgenoot, die zijn 18-jarige smoeltje inzeepte en het schuim wegspoelde met een luide zucht van verlichting.

"Je werd ingemaakt in de ring vandaag, man," grijnsde Jonas, terwijl Sam een speelse por gaf tegen zijn arm.

Sam grijnsde terug en duwde Jonas iets harder. "Hou o. Jij had gewoon geluk vandaag."

Jonas lachte en trok Sam even in een losse worstelgreep. Het was een spontane uitbarsting van speelsheid, zoals ze dat al jaren deden: lichamelijke competitie zonder enige seksuele ondertoon. Hun vriendschap was gebouwd op broederschap, kameraadschap en gedeelde ervaringen. De fysieke nabijheid voelde altijd vanzelfsprekend, zonder verwarring of ongemakkelijke gedachten.

Voor Sam was er nooit enige twijfel geweest over zijn geaardheid. Hij hield van vrouwen, met een diepgewortelde instinctiviteit. Hij herinnerde zich zijn eerste verliefdheid, de zenuwen toen hij voor het eerst een meisje wilde kussen, de manier waarop hij gefascineerd kon raken door vrouwelijke elegantie. Hij voelde zich aangetrokken tot zachtheid, tot rondingen, tot de geur en de klank van vrouwen.

Net als Jonas trouwens. Ze bespraken vaak hun ervaringen met meisjes, lachten om elkaars versierpogingen en daagden elkaar uit in hun zoektocht naar liefde en avontuur.

Terwijl ze zich afdroogde en aankleedden, schakelde het gesprek over naar een andere toon. Jonas had een date met een meisje uit de stad, en Sam luisterde met geamuseerde interesse.

"En jij?" vroeg Jonas terwijl hij zijn shirt over zijn hoofd trok. "Nog iemand op het oog?"

Sam haalde zijn schouders op en grijnsde.

"Misschien. We zullen zien." Maar diep van binnen wist hij het al. Er was een naam die in zijn gedachten bleef hangen.

Eva.

2. De fatale knock-out

De lichten boven de boksring brandden fel.

Het stadion was gevuld met opgewonden stemmen, klappende handen en het doffe geluid van schoenen op de betonnen vloer. De geur van leer, zweet en adrenaline hing zwaar in de lucht. Sam stond klaar in zijn hoek, zijn handen strak gewikkeld in bandages, zijn handschoenen stevig aangetrokken.

Zijn tegenstander, een breedgeschouderde zwarte leeftijdsgenoot met een geharde blik, cirkelde langzaam rond hem. De eerste rondes waren een strategisch spel geweest - uithoudingsvermogen, observatie, snelle jabs en ontwijkingen. Sam voelde hoe zijn spieren warm werden, hoe zijn ademhaling steeds meer synchroon liep met het ritme van de strijd.

In de vierde ronde maakte hij een fout.

Zijn tegenstander zag de opening, en Sam zag de klap niet aankomen. Een vuist trof hem recht tegen de slaap. Alles werd zwart.

Toen hij zijn ogen opendeed, lag hij op zijn rug. De lichten van de arena schenen fel in zijn gezicht, wazige schimmen bewogen boven hem. Zijn oren suisden. Hij wist niet meteen waar hij was.

"Blijf liggen," hoorde hij iemand zeggen, maar de stem klonk ver weg.

Het enige wat hij kon voelen, was de warmte van een hand die zijn schouder vastpakte. Een mannelijke hand. Een vreemd gevoel trok door hem heen, iets wat hij niet herkende. Verwarring, onrust.

Hij sloot zijn ogen opnieuw. Maar diep vanbinnen wist hij dat er iets veranderd was.

3. Revalidatie en Jonas jacht op een vriendin.

De dagen na de knock-out voelde Sam zich vreemd. Zijn hoofd bonkte nog steeds af en toe, en de dokters hadden hem aangeraden het rustig aan te doen. Hij kon niet trainen, niet boksen en teveel tijd om na te denken.

En dat was het probleem.

Hij probeerde zijn gedachten te verzetten, maar steeds opnieuw kwamen ze terug naar dat moment. Niet de knock-out zelf, niet de pijn, maar de hand op zijn schouder, de warmte, de vreemde sensatie die door hem heen was getrokken.

Ondertussen leek Jonas nergens last van te hebben. Hij was druk bezig met zijn zoektocht naar een vriendin, ging op dates, stuurde berichtjes naar meisjes en lachte om Sams afwezigheid.

"Je bent stil de laatste tijd, man," merkte Jonas op terwijl ze op Sams bank hingen.

"Wat is er?"

"Niks," loog Sam.

Jonas haalde zijn schouders op en ging verder met zijn telefoon. Sam keek naar hem, naar de manier waarop hij nonchalant in zijn kussen zonk, de ontspannen houding van iemand die zich nergens zorgen over maakte. Sam slikte.

War was er met hem aan de hand.

4. De tweede douchescene

Na enkele weken begon Sam weer te trainen. Zijn lichaam voelde zwakker dan voorheen, maar het voelde goed om terug in bewiging te komen. Na een zware trainingssessie stonden hij en Jonas opnieuw samen onder de douche.

Het voelde terug als vroeger. En toch niet helemaal.

Zijn blik dwaalde af. Naar Jonas rug, de waterdruppels die langs zijn spieren gleden. De zachte rondingen van zijn billen. De fijne haartjes op zijn bilspleet die het water ophielden. Sam voelde een vreemde soort spanning in zijn borstkas. Zijn hart sloeg sneller.

Dit klopte niet. Dit was niet hoe het hoorde te zijn.

Hij zette de douche abrupt uit en greep zijn handdoek. Een lichte erectie maakte een bobbel onder de handdoek. Jonas merkte niet, draaide zich gewoon om en wreef het water uit zijn haren. Sam sloeg zijn blik neer, schoot in zijn witte calvin, zijn erectie omhoog drukkend tot aan zijn navel en kleedde zich verder aan en liep snel de kleedkamer uit.

Maar hoe hard hij ook probeerde, hij kon het gevoel niet van zich afschudden.

5. De sleepover en coming-out.

Die avond bleef Jonas bij Sam slapen. Ze lagen op hun rug, enkel gekleed in een jogging, pratend over van alles en nog wat. Jonas merkte dat Sam stil was.

"Wat is er, man?" vroeg hij.

Sam slikte. "Ik denk... ik denk dat ik op jongens val."

Jonas was even stil. "Wacht, wat?"

Sam durfde hem niet aan te kijken. "Ik weet het niet. Sinds die klap... dingen voelen anders."

Jonas schudde zijn hoofd, verbijsterd. "Maar je was altijd into meiden.

"Dar dacht ik ook," fluisterde Sam.

Er viel een ongemakkelijke stilte/. Jonas draaide zich langzaam op zijn zij en keek Sam aan. "Dus ... wat nu?"

Sam haalde zijn schouders op. "Ik weet het niet. Ik weet niet wat ik moet doen."

Jonas bleef hem aankijken. "Wil je het testen?" vroeg hij, zijn stem iets onzekerder.

Sam voelde zijn hart in zijn keel bonzen. "Gewoon...om te weten of het echt zo is?"

Jonas likte nerveus zijn lippen. "ja. Misschien."

Sam knikte langzaam.

Het moment leek eeuwig te duren. En dan, voorzichtig, aarzelend, kwamen ze dichterbij. Toen hun lippen elkaar raakten, voelde Sam hoe de hele wereld stilviel.

En hij wist: die knock-out had meer dan alleen zijn lichaam veranderd.

6. Overgave onder de douche.

De warme waterstralen kletterde op de betegelde vloer van de kleedkamer. Stoom vulde de ruimte, waardoor de de wereld zich vernauwde tot niets meer dan warmte, geluid en de twee lichamen onder het water.

Sam stond met zijn ogen gesloten, zijn hoofd lichtjes achterover, terwijl het water over zijn gespierde borst en rug stroomde. Hij voelde hoe zijn spieren zich ontspanden na een intense training. Naast hem stond Jonas, net als altijd; zijn handen door zijn natte pikzwarte haren strijkend.

Maar er was iets anders deze keer.

Het had weken geduurd sinds die avond in Sams kamer. Ze hadden er niet veel over gepraat, maar de spanning was blijven hangen. Het onuitgesprokene. De blikken die iets langer duurden, de aanrakingen die nets iets meer betekenden dan voorheen. En nu, hier, onder de douche, voelde Sam hoe die spanning opnieuw tussen hen in hing.

Jonas zuchtte diep en leunde met beide handen tegen de tegels. Hij stond met zijn rug naar Sam toe, zijn hoofd gebogen, alsof hij iets wilde zeggen, maar de woorden niet kon vinden.

Sam keek naar hem, zijn hartslag versnellend. "Jonas?"

Jonas haalde diep adem, bleef even stil en draaide zich langzaam om. Zijn ogen waren donkerder dan normaal, zijn blik zoekend. "Ik ... denk dat ik er klaar voor ben," mompelde hij.

Sam voelde een golf van warmte door zich heen trekken. Hij stapte dichterbij, de afstand tussen hen kleiner makend. "Zeker?" vroeg hij zacht.

Jonas knikte, maar Sam zag de nervositeit in zijn gezicht. Jonas was altijd zelfverzekerd, altijd degene die de leiding nam, en nu ... nu gaf hij zich over.

Sam tilde voorzichtig een hand op en legde die tegen Jonas vochtige kaak. Zijn duim gleed over de stoppelbaard die zich had gevormd. Jonas sloot even zijn ogen bij de aanraking en zuchtte zacht.

Sam kwam dichterbij tot hun lichamen elkaar bijna raakten. "je hoeft niets te doen wat je niet wil," fluisterde hij. Hun eikels kwamen elkaar tegen en beide voelde ze een een extra zwelling bovenkomen.

Jonas opende zijn ogen en keek hem recht aan. "Ik wil dit."

Dit was het moment waarop alles veranderde.

Sam voelde de spanning breken toen Jonas zich naar hem toe boog en hun lippen en eikels elkaar vonden. Dit keer was er geen aarzeling, geen onzekerheid. Het was intens, diep, alsof ze weken naar dit moment hadden geleefd.

Jonas handen gleden over Sams rug, trokken hem dichterbij tot hun natte huiden tegen elkaar schuurden. Sam kreunde zachtjes in de kus, zijn vingers stevig in Jonas natte haar verstrengeld. De warmte van het water vermengde zich met de hitte tussen hen, en hun ademhaling werd zwaarder.

Jonas was diegene die als eerste verder ging. Zijn lippen verlieten Sams zijn mond en dwaalde naar zijn kaak, zijn hals, zijn borst, oksels en navel. Sam voelde het zachte schrapen van Jonas tanden tegen zijn huid en rilde van genot. Hij had Jonas nog nooit zo gevoeld, zo verlangend, zo vol overgaven.