Het was een zinderende middag in februari, de zon hing laag en genadeloos boven het huis van Thomas. Hij was begin twintig, een lange, slungelige jongen met kort, warrig bruin haar en een bleke huid die nog geen echte kleur had gekregen. Zijn ouders waren het weekend weg, en hij had het huis voor zichzelf – een luxe die hij koesterde. In zijn strakke blauwe speedo lag hij uitgestrekt op een ligstoel bij het zwembad, het water glinsterend als een spiegel naast hem. Hij had geen zin om te zwemmen; de hitte maakte hem loom, en hij sloot zijn ogen, luisterend naar het zachte zoemen van de krekels en het ruisen van de wind door de bomen. Zijn gedachten dwaalden af, een vage onrust borrelde in hem op, maar hij wist niet precies waarom.

Toen sneed de deurbel scherp door de stilte. Thomas zuchtte diep, hees zichzelf overeind en sjokte naar de voordeur, zijn blote voeten kletsend op de koele tegels van de gang. Hij voelde zich een beetje belachelijk, zo halfnaakt in zijn zwembroek, maar wie het ook was, het zou vast snel afgelopen zijn. Toen hij de deur opende, stond daar Finn, de buurjongen van een paar huizen verderop. Finn was negentien, blond, met een warrige kuif die altijd in zijn ogen viel en een brutale grijns die Thomas’ maag op een rare manier deed omdraaien. Hij droeg een oud, grijs T-shirt dat strak om zijn schouders zat en een spijkerbroek die laag op zijn heupen hing, een streepje bruine huid zichtbaar erboven.

“Hé, Tom,” zei Finn, zijn stem licht en nonchalant, maar met een ondertoon die Thomas’ nekharen overeind deed staan. “Mag ik jullie grasmaaier even lenen? Die van ons heeft het weer eens begeven.”

Thomas knikte, een beetje afgeleid door hoe Finn daar stond, zelfverzekerd en ontspannen. “Ja, geen probleem. Hij staat in de schuur. Kom maar mee.” Hij draaide zich om en liep voorop naar de achtertuin, zich pijnlijk bewust van hoe weinig stof hem bedekte. Finn volgde hem, zijn sneakers knerpten op het grindpad, en Thomas voelde een lichte spanning opbouwen, alsof de lucht tussen hen elektrisch geladen was.

Bij het zwembad aangekomen bleef Finn even staan en floot zachtjes. “Jezus, wat een lekker plekje heb je hier.” Zijn ogen gleden over het water, de ligstoelen, en toen – onmiskenbaar – over Thomas zelf. Voor Thomas iets kon zeggen, greep Finn de zoom van zijn shirt en trok het in één vloeiende beweging over zijn hoofd. Hij gooide het achteloos op een tuinstoel, en Thomas’ adem stokte. Finns torso was strak en gespierd, zijn huid glanzend van een dun laagje zweet dat in het zonlicht schitterde. Zijn schouders waren breed, zijn buik vlak met een lichte schaduw van spieren, en die broek hing nog steeds zo laag dat Thomas de rand van zijn boxer zag. Hij probeerde weg te kijken, iets normaals te zeggen, maar zijn keel was droog en zijn wangen begonnen te gloeien.

“Warm, hè?” zei Finn, en hij stapte dichterbij. Zijn stem was ineens lager, heser, en zijn ogen – felblauw en doordringend – hielden Thomas vast. Thomas mompelde iets onsamenhangends, een zwakke poging om de situatie luchtig te houden, maar Finn gaf hem geen kans. Met een snelle beweging greep hij Thomas’ pols, zijn vingers stevig en warm, en trok hem naar zich toe. Thomas struikelde bijna, zijn hart bonzend in zijn borst, en voor hij kon protesteren, voelde hij Finns lippen op de zijne. Het was geen voorzichtige kus – het was rauw, nat, en vol honger. Finns tong drong zijn mond binnen, en Thomas kreunde zacht, overrompeld door de hitte die door zijn lijf schoot. Zijn handen vonden Finns rug, zijn vingers groeven in de gladde, gespannen huid terwijl Finn hem achteruit duwde, tot zijn onderrug hard tegen de rand van het zwembad botste.

Finns handen waren overal tegelijk. Ze gleden over Thomas’ borst, zijn duimen wreven ruw over zijn tepels tot ze hard werden en Thomas een scherpe zucht slaakte. Toen doken ze lager, onder de elastische rand van de speedo, en zonder aarzeling sloten Finns vingers zich om Thomas’ pik. Hij was al half hard, en Finns stevige grip stuurde een siddering door zijn hele lijf. “Fuck, Finn,” hijgde Thomas, zijn stem schor en wanhopig, maar Finn grijnsde alleen maar, zijn ogen glinsterend van lust en controle. Met een snelle, bijna brutale beweging trok hij de speedo omlaag, liet hem op Thomas’ enkels vallen, en duwde hem niet het water in, maar opzij, naar de ligstoel waar hij eerder had gelegen.

Thomas struikelde achteruit, zijn naakte lijf volledig bloot in de zon, en Finn volgde hem met een roofdierachtige intensiteit. Hij schopte zijn eigen spijkerbroek uit – de rits al half open, de stof viel zwaar op de grond – en stond daar in alleen zijn strakke zwarte boxer, zijn erectie duidelijk zichtbaar. Thomas’ adem stokte toen Finn hem op de ligstoel duwde, het plastic warm en plakkerig tegen zijn rug. Finn torende boven hem uit, rukte zijn boxer omlaag en gooide hem achteloos weg, zijn pik springend vrij, hard en rood van verlangen. Hij greep Thomas’ benen, spreidde ze wijd en liet zich op zijn knieën tussen hen zakken, zijn handen stevig om Thomas’ dijen geklemd.

Finn boog voorover en nam Thomas in zijn mond, zijn lippen sloten zich strak om hem heen terwijl zijn tong snel en vaardig bewoog. Thomas’ hoofd viel achterover, een luide kreun ontsnapte hem terwijl Finn hem diep opslokte, zuigend en likkend met een honger die Thomas duizelig maakte. Zijn handen grepen de randen van de ligstoel, zijn knokkels wit van de spanning, terwijl Finns vingers lager gleden, plagend over zijn ballen en verder, tot ze zijn opening vonden. Finn duwde een vinger naar binnen, droog en ruw, en Thomas schreeuwde het uit, zijn heupen schokkend van de mix van pijn en genot.

Finn trok zich terug, spuugde in zijn hand en smeerde zichzelf in, zijn ogen gefixeerd op Thomas terwijl hij zich klaarmaakte. Hij greep Thomas’ heupen, tilde ze op en positioneerde zichzelf, de hitte van zijn pik al voelbaar tegen Thomas’ huid. Toen stootte hij naar binnen, hard en diep, zonder waarschuwing. Thomas’ rug kromde, zijn nagels schraapten over het plastic van de ligstoel terwijl Finn hem vulde, zijn stoten meedogenloos en krachtig. De stoel kraakte onder hun gewicht, het geluid mengde zich met Thomas’ rauwe kreten en Finns lage gegrom. Finn leunde voorover, beet in Thomas’ nek – hard genoeg om een rode afdruk achter te laten – en versnelde zijn tempo, zijn heupen beukend met een ritme dat Thomas’ hele lijf deed schudden.

Finns hand gleed naar Thomas’ pik, nog nat van zijn eigen speeksel, en begon hem af te trekken, zijn greep strak en synchroon met zijn stoten. Thomas’ spieren spanden zich aan, zijn adem stokte, en hij voelde het genot opbouwen, heet en overweldigend in zijn onderbuik. Finn fluisterde hees, “Kom op, laat me je zien klaarkomen,” zijn stem rauw terwijl hij nog eens in Thomas’ schouder beet. De zon brandde op hun zwetende lichamen, hun huid glimmend en plakkerig van inspanning. Finns andere hand kneedde Thomas’ kont, tilde hem hoger voor nog diepere stoten, en Thomas verloor alle controle. Zijn lijf sidderde, zijn pik pulseerde in Finns hand, en met een schreeuw kwam hij klaar, zijn zaad spoot over zijn buik en Finns vingers in dikke, witte stralen.

Finn hield niet op. Zijn ademhaling werd zwaarder, zijn stoten wilder en minder gecontroleerd, zijn handen knepen in Thomas’ heupen tot er blauwe plekken ontstonden. Hij gromde, een laag, dierlijk geluid, en met een laatste, krachtige stoot kwam hij, zijn warmte vulde Thomas terwijl hij zich diep in hem begroef. Ze bleven even zo, hijgend en uitgeput, Finn nog steeds bovenop hem, hun lichamen plakkerig van zweet en zaad.

Uiteindelijk trok Finn zich terug, een scheve grijns op zijn gezicht, en liet zich naast Thomas op de ligstoel vallen. Hun benen lagen nog half over elkaar, hun ademhaling langzaam kalmerend in de stille middaghitte. Finns hand rustte loom op Thomas’ dij, zijn vingers streelden afwezig over de natte huid. “Misschien,” zei hij uiteindelijk, zijn stem schor maar plagend, “moet ik vaker die grasmaaier komen lenen.”

Thomas lachte zwak, zijn lijf nog nagloeiend van wat er net gebeurd was. Hij wist niet wat hij moest zeggen, maar één ding was zeker: deze middag zou hij niet snel vergeten.