Ik had zelden zo goed geslapen en werd wakker toen ik ergens mijn mobieltje hoorde overgaan. Ik keek rond, maar zag mijn telefoon nergens. Dan herinnerde ik me dat hij in de woonkamer moest liggen. Ik keek even naar Demi en zag dat ze nog steeds diep in slaap was. Het was heel bijzonder dat ik eerder wakker was dan zij. Ze moest echt uitgeput zijn geweest door onze nachtelijke activiteiten. Ik dacht niet dat ze ooit zo vaak was klaargekomen in één enkel sekssessie.

Mijn telefoon was opgehouden met rinkelen. Ik liep op mijn tenen de slaapkamer uit en pakte in de woonkamer mijn mobiele telefoon. Juist op dat moment begon hij weer te rinkelen. Ik zag dat het Demi’s moeder was die belde. Het verbaasde me dat die al zo vroeg in de morgen belde, het was net acht uur.

Ik nam op en hoorde dan dat het Demi’s vader was aan de telefoon. Hij klonk een beetje geïrriteerd toen hij zei dat hij ons al een half uur probeerde te bellen. Ik vertelde hem dat we nog lagen te slapen en dat ik net wakker was geworden. Dan vroeg hij of we vandaag een keertje naar hun kerk wilden gaan. Ik was een beetje in de war door zijn vraag en vroeg hem waarom. Hij zei dat Demi's moeder na de kerkdienst wat vrijwilligerswerkactiviteiten had in de kerk, dat hij geen zin had zo lang te blijven en graag van ons een lift naar huis wilde.

Ik hoor Demi's moeder schreeuwen op de achtergrond. Ze vroeg haar man ons met rust te laten en dat zij best voor een keertje met twee auto’s konden gaan. Maar hij zei dat hij dat niet wilde, waarop ik hem beloofde dat we om tien uur in hun kerk zouden zijn om de dienst bij te wonen en dat we hem dan best een lift naar huis konden geven.

Nadat ik ophangen had, besefte ik ineens wat de werkelijke reden van Demi's vaders was ons te vragen naar hun kerk te komen. Ik was eindelijk goed wakker en herinneringen van de afgelopen avond stroomden terug in mijn gedachten. Hij was duidelijk van plan Demi's resterende straf vandaag uit te voeren, na de kerkdienst. Gelijk stroomde bloed naar mijn pik en ik kreeg een stijve.

Ik ging op de bank zitten nadenken over de gevolgen van wat ik op het punt stond te laten gebeuren. Maar het hele idee wond me bijzonder op en ik wilde dat het gebeurde. Al was ik wel verbaasd dat het al zo snel ging gebeuren. Dit was iets wat we niet zouden moeten doen, besefte ik, maar ik voelde me machteloos, Mijn wellust had de controle over mijn zintuigen overgenomen en ik was niet in staat weerstand te bieden.

Ik liep terug naar de slaapkamer en zag Demi juist op dat moment wakker worden. Tegen de tijd dat ik bij haar op bed ging zitten, zat zij overeind en glimlachte lief naar me. We wensten elkaar een goedemorgen en kusten elkaar licht. Ze zei tegen me dat ze zich heel ontspannen voelde en dat ze niet vaak zo goed had geslapen.

“Wie had je aan de telefoon?” vroeg ze dan.

Ik vertelde haar dat het haar vader was en dat hij wilde dat we de zondagdienst van tien uur in hun kerk bij zouden wonen in plaats van naar onze eigen kerk te gaan. Toen ze een verbaasde blik op haar gezicht kreeg, vertelde ik haar over het vrijwilligerswerk van haar moeder, dat haar vader niet wilde blijven en gevraagd had of wij hem een rit naar huis wilden geven omdat hij niet met twee aparte auto's naar de kerk wilde rijden.

De verbaasde blik op Demi's gezicht veranderde in een geschokte en vervolgens werd ze knalrood. Ze had zich duidelijk gerealiseerd wat haar vader van plan was. Ik geloofde niet dat ze had gedacht zo snel weer met haar vader geconfronteerd te worden.

“En wat heb je hem geantwoord?” vroeg ze me zachtjes.

“Ik heb gezegd dat we bij de dienst van tien uur aanwezig zullen zijn,” zei ik hees.

“Weet je dat wel zeker schat?” reageerde ze. “Ik wil daar helemaal niet heen.”

“Maak je geen zorgen, Demi. We gaan naar de kerkdienst, brengen hem naar huis en gaan dan terug naar ons appartement,” loog ik tegen haar.

Demi keek me zwijgend aan, waarop ik haar vertelde te gaan douchen en zich aan te kleden, omdat we anders te laat zouden komen. Ik ging naar beneden om een ontbijtje voor ons te maken. Na die intensieve nacht hadden we echt trek en moesten we wat stevigs eten. Ik bakte eieren en spek en maakte toast en vruchtensap. Ik at snel mijn ontbijtje en ging dan mijn tanden poetsen. Demi was ondertussen klaar met douchen en ik zei tegen haar dat het ontbijt klaar stond en dat ik nu onder de douche zou stappen.

Na me gedoucht en aangekleed te hebben, zag ik dat Demi uitgegeten was en achter haar computer zit. Ze droeg een broek en een topje en haar haar zat in een paardenstaart. Ik had niet verwacht haar in een broek aan te treffen. Ze ging eigenlijk altijd in een rok of een jurk naar de kerk, en dat vond ik leuk. Het deed haar er stijlvol, elegant en sexy uitzien.

Toen ik haar vroeg of ze zich wilde omkleden, gaf Demi me een verwarde blik. Ik legde uit dat ik het leuk vond als ze in een rok of een jurk naar de kerk zou gaan. “Dat ziet er zo stijlvol uit,” zei ik tegen haar.

“Ik voel me lekker in een broek, Nick. Ik wil vandaag geen rok of jurk dragen.”

“Ach, kom op, Demi. Ik wil je niet weer in een broek zien. Ik zie je graag in een rok of een jurk, en die heb je de hele week al niet gedragen,” zei ik tegen haar. “Ik vind het fijn als er mooi en elegant uitziet,” voegde ik eraan toe.

Ze gaf uiteindelijk toe en zei dat ze zich nog wel even ging omkleden, waarop ik aanbood haar te helpen met het kiezen van een setje. Ze gaf ook hieraan toe en zei dat ze wel eerst even haar tanden wilde poetsen.

Terwijl Demi haar tanden poetste, keek ik in haar kast. Ik koos een mooie, elegante jurk van geel chiffon uit. Hij reikte tot haar knieën, had spaghettibandjes, een mooie V-hals en een ingebouwde beha. Verder koos Ik een paar eenvoudige naaldhakken uit en een kleine, rode string, en lag alles op het bed.

Toen ze uit de badkamer kwam, was ze verrast te zien wat ik voor haar uitgekozen had. Ik zei met overtuiging dat ik wilde dat ze dit zou dragen en aan de toon in mijn stem wist ze dat ik geen tegenspraak duldde.

Met duidelijke tegenzin trok ze haar broek, topje en onderkleding uit en trok aan wat ik voor haar op bed had gelegd.

Zodra ze aangekleed was, werkte ze haar haren bij en deed wat make up op, maar geen lippenstift. De jurk stond haar fantastisch. Hij rijkte tot net boven haar knieën en accentueerde haar mooie rondingen. De V-hals liet wat decolleté zien en het gouden medaillon van haar oma hing daar net boven. Ze zag er erg stijlvol en mooi uit.

Ik nam haar in mijn armen en kuste haar. Terwijl ik haar zo kuste, trok ik de achterkant van haar jurk omhoog en greep met beiden handen haar blote billen.

Ik zei tegen Demi dat ik echt een foto wilde van haar in deze jurk. Ze zag er zo eenvoudig, onschuldig en puur uit in deze kleding. Ik maakte met mijn smartphone een foto van Demi terwijl ze er daar zo stijlvol en mooi bij stond.

Dan zei ik een meer sexy wilde maken. Ik vroeg haar voorover over het bed te buigen, haar jurk op te trekken tot in haar middel en mij over haar schouder aan te kijken. Ik wilde dat ze met haar sletterige slipje pronkte, dat het een fantastisch gezicht moest zijn die rode string tussen haar lekkere billen te zien verdwijnen.

Ze was zeer terughoudend zo op de foto te gaan, maar ik haar overtuigde haar met mijn puppy ogen. Het was zo'n mooi contrast: eerst die stijlvolle Demi en dan die sletterige.

Daarna vertrokken we naar de kerk van haar ouders. Onder het rijden legde ik mijn hand op haar knieën en schoof hem omhoog over haar blote dijen. “Wat ga je doen met die foto die je net genomen hebt?” vroeg ze. Ik verzekerde haar dat die slechts voor mijn eigen plezier was en dat hij op mijn smartphone bleef. Ze vroeg me nadrukkelijk de foto aan niemand te laten zien en daar ging ik mee akkoord.

Toen we bij de kerk aankwamen, zag ik dat de parkeerplaats niet zo vol stond als normaal op een zondag. Het was een kleine kerk in een mooi en goed onderhouden, wat oudere en welgestelde wijk. De kerk van de Maagd Maria, heette hij en hier kwam Demi al met haar ouders toen ze klein was. Er was door de jaren heen niet veel veranderd.

De grootste verandering, zo vertelde Demi mij, was dat er vijf jaar geleden een nieuwe pastoor gekomen was, één uit het Afrikaanse Nigeria.

Er was niet veel verloop in parochianen en Demi kende nogal wat mensen hier. Ze vertelde me ook dat de parochie ongeveer honderdvijftig gezinnen telde, een echt kleine parochie dus.

We stapten uit de auto en liepen richting de ingang van de kerk. Ik zag Demi's vader buiten staan met twee mannen, één van hen was een zwarte man in een soutane. Demi fluisterde me dat het pastoor Jonathan en oom Jim waren die bij haar vader stond. Ze vertelde me dat Jim haar vaders vriend was en ze hem al kende sinds ze een baby was en hem altijd oom Jim genoemd had.

Demi liep aan mijn arm mee naar de kerk, en hoe dichter we bij haar vader kwamen, hoe harder ze in mijn arm gaat knijpen. Ik begreep daardoor dat ze erg nerveus was om hem onder ogen te komen.

Eenmaal bij de mannen aangekomen, stelde Demi's vader mij aan pastoor Jonathan en zijn vriend Jim voor als zijn schoonzoon. Demi glimlachte naar hen en zei hen gedag. Oom Jim gaf haar een knuffel en zei haar dat ze er heel mooi uit zag. Pastoor Jonathan gaf haar ook een knuffel en zei dat ze erg gemist werd omdat de kerk jonge vrouwen als zij hard nodig had. Hij hield haar volgens mij een beetje langer vast dan nodig was. Ik zag zijn handen naar haar heupen gaan en het leek mij erop dat hij probeerde de contouren van Demi's slipje te ontdekken.

Pastoor Jonathan was bijna even lang als dat ik ben en ik schatte hem begin zestig. Hij was zo donker als de nacht, maar zijn tanden waren spierwit en hij had een brede neus en dikke, zwarte lippen. Zijn haar was grijzend, week op zijn voorhoofd wat terug en hij had een vet accent. Het verbaasde me hoe verschrikkelijk zwart hij was. Het contrast tussen Demi's, roomkleurige en zijn zwarte huid was adembenemend.

Na hen begroet te hebben, vroeg ik pastoor Jonathan waarom de parkeerplaats van de kerk zo leeg leek en waar zijn parochianen waren. Hij vertelde me dat zijn parochie onlangs was begonnen om op één zondag in de maand eten te maken en te serveren voor een dakloze opvang, en dat was waar een heleboel parochianen op dit moment waren, met inbegrip dus van mijn schoonmoeder.

Vervolgens gingen we met zijn allen de kerk binnen, zodat pastoor Jonathan de dienst van tien uur kon gaan leiden.

Het was een klein en schilderachtig kerkje wat heel knus overkwam. Voordat de dienst begon, deed pastoor Jonathan de aankondiging dat er een pas verloofd, jong stel in de kerk bevond. Hij vertelde de parochianen dat Demi haar hele leven hier naar de kerk was gegaan en dat dit mijn eerste bezoek was. De introductie was kort en krachtig en we werden verwelkomd met applaus.

Ik keek om me heen en merkte dat Demi en ik het enige jonge stelletje was, verder waren er alleen een aantal kinderen van vijftien jaar en jonger. Er waren niet veel mensen tijdens deze morgendienst, ik schatte slechts rond de dertig.

De dienst verliep vlot. Pastoor Jonathan probeerde de preek levendig te houden en tot op zekere hoogte slaagde hij daarin. Toch duurde de dienst al met al nog een uur of twee, waarin we het grootste deel geduldig naar pastoor Jonathans preek luisterden, die hij met een vet accent uitsprak.

Het was bijna middag toen de dienst afgelopen was en de mensen buiten in groepjes met elkaar stonden te praten. We ontmoetten veel mensen uit de buurt en ontvingen de felicitaties voor ons aanstaande huwelijk. Ze waren allemaal blij te zien dat Demi zich had verloofd met een leuke jongeman.

We babbelden wat met een aantal mensen in afwachting van wanneer Demi's vader uit de kerk kwam en we hem naar huis konden rijden. Toen hij even later naar buiten kwam, vroeg hij of wij nog even met hem mee de kerk in wilden gaan omdat pastoor Jonathan even met ons wil praten. Tegen die tijd waren zo'n beetje alle parochianen vertrokken.

We liepen achter Demi's vader aan het kerkgebouw in, om daar te ontdekken dat Jim en pastoor Jonathan op ons stonden te wachten.

Pastoor Jonathan vertelde ons dat Demi's vader hem had verteld dat wij opzoek waren naar een nieuw huis in een andere omgeving en een nieuwe kerk, en dat we dan in die kerk wilden trouwen. Hij vroeg of wij wilden overwegen lid te worden van deze parochie en een huis in deze omgeving te zoeken. Zijn kerk had hard nieuwe, jongere leden nodig en als wij hier lid zouden worden, zou dat helpen andere jonge mensen aan te trekken.

Hij vertelde ons verder hoe fijn deze aardige, kleine parochie was, hoe geweldig de leden waren en dat zij sterke gemeenschapsbanden hadden, echt de perfecte plek om een gezin te stichten.

Ook legde hij uit dat de kerk moeite had jongere leden te krijgen, waardoor de gemiddelde leeftijd steeg. Als een jong, aantrekkelijk en succesvol stel als wij deel uit zouden maken van deze parochie, zou dat de trend misschien wel eens kunnen ombuigen. Het idee ons aan te sluiten bij een kleine, knusse parochie stond me meer aan dan die megakerken die overal oprezen.

“Laten we naar mijn kantoortje gaan,” zei pastoor Jonathan vervolgens, “dan kunnen we er bij een wijntje verder over praten. Ik stemde in en dus liepen we door een deur aan de oostzijde van het gebouw naar de aangebouwde vleugel, waar zich een magazijn, het bewuste kantoortje en de pastorie zich bevond.

Het kantoortje van de pastoor bleek vrij ruim te zijn. Voor de ene muur stond een bank en verder een oude, veel gebruikte bureau met een zowat versleten, leren stoel erachter en vijf stoelen voor bezoekers ervoor. Er stonden ook twee grote boekenkasten tegen en er hing een enorm houten kruis achter de stoel van de pastor en een standbeeld van de Maagd Maria.

Vader Jonathan trok een reeds geopende fles wijn uit zijn bureaukastje en vijf glazen en schonk voor ons allemaal een glas in. Vervolgens vroeg hij ons te gaan zitten. Jim en Demi's vader gingen op de bank achter ons zitten, wij op de stoelen voor het bureau en pastoor Jonathan stond voor ons tegen het bureau geleund.

Nadat we een slok wijn hadden genomen, vroeg pastoor Jonathan ons wat we van het idee vonden lid te worden van zijn parochie. Ik vertelde hem dat ik het wel een leuk idee vond, omdat ik liever deel zou uitmaken van een kleine, gezellige parochie in plaats van zo'n enorme megakerk. Dan wendde hij zich tot Demi en vroeg of zij er ook zo over dacht.

Demi zei dat ze twijfelde, omdat ze niet van plan was geweest zich in de dezelfde buurt te vestigen als waar ze opgegroeid was, maar het idee bij een kleine kerkgemeenschap te horen, stond haar wel aan.

Vervolgens zei ik tegen Demi dat deze kerk perfect zou zijn voor een kleine bruiloft, iets wat we allebei wilden, een bruiloft met alleen de mensen die het dichtst bij ons stonden. Demi knikte maar zei dat ze wat tijd nodig had hierover na te denken.

Pastoor Jonathan vertelde haar dat ze eigenlijk nog steeds lid was van deze kleine kerkgemeenschap. Hij zei haar dat hij het een goede beslissing zou vinden als zij haar gezin als onderdeel van zijn parochie zou stichten. “Wat vind jij, Wayne?” vroeg hij zich tot Demi's vader richtend, en die zei het daar helemaal mee eens te zijn. “Je wil toch niet weer zo'n foute beslissing nemen als dat je deed met betrekking tot Mike, en dan opnieuw billenkoek moeten krijgen als boetedoening voor je fouten?” vervolgt pastoor Jonathan tegen Demi, terwijl hij rustig van zijn wijn stond te nippen en naar haar staarde, naar haar benen welteverstaan.

Demi kreeg gelijk een knalrode kop, ze draaide zich bruusk naar haar vader en keek hem ongelovig aan. “Waarom heb je de pastoor en oom Jim dat verteld?” vroeg ze boos.

Demi's vader bleef onverstoorbaar bij haar aantijgingen en nam een slokje wijn. “Dat geeft toch niet, Demi. Jim kent je al vanaf dat een baby was, hij heeft je luiers verschoond en Jonathan is onze pastoor, hij weet hoe ik je straf. Zo erg is dat dus allemaal niet,” zei hij. “Ik moet je trouwens nog steeds die laatste vijf klappen geven. Misschien zullen die je helpen de juiste weg te kiezen en je overtuigen lid te worden van deze parochie.

Omdat ik van plan was je straf vandaag thuis af te maken, vind ik dat ik je net zo goed nu in het kantoor van de pastor op je huwbare kontje kan geven.”

Demi was verbijsterd door de plotselinge wending van de gebeurtenissen en ik was net zo verbaasd als zij. Haar vader keek mij aan en vroeg me of ik er problemen mee heb dat Demi nu en hier haar straf zou ondergaan. Hoewel ik me wat ongemakkelijk voelde bij het idee, was ik verschrikkelijk opgewonden en hoorde ik mezelf zeggen dat ik daar geen problemen mee had.

“Je kunt me hier niet op mijn kont gaan geven, papa,” zei Demi. “Dat klopt niet!”

“Er is niets mis met het feit dat je gestraft wordt in het bijzijn van mensen die van je houden en voor je zorgen,” reageert haar vader. “Gedraag je als een volwassene en onderga de straf die we overeengekomen zijn.”

Hierop beval hij haar op te staan en over de tafel te buigen. Demi keek me vragend en verward aan, waarop ik haar een hulpeloze blik gaf en zei dat ze het gewoon maar moest doen om ervan af te zijn. Demi duwde hierop haar wijnglas in de handen van pastoor Jonathan en stond met tegenzin op. Ze zag er helemaal vernederd uit.

“Dit is voor je eigen bestwil, Demi,” zei pastoor Jonathan om Demi op haar gemak te stellen. “Als een goed katholiek meisje moet je weten dat discipline niet aangenaam maar pijnlijk is, maar het geeft je wel de vreedzame vruchten der gerechtigheid.”

Demi liep naar de tafel, waarop pastoor Jonathan tegen haar zei dat ze haar ellebogen en hoofd op de tafel moest leggen, zodat haar kont goed omhoogstak. Demi deed precies wat hij zei.

“Wat ga je doen, Wayne?” vroeg pastoor Jonathan vervolgens aan Demi’s vader. “Ga je je dochter op haar blote kont geven?”

“Ja,” antwoordde Demi's vader.

“Dat is de juiste manier om een katholiek meisje te straffen wanneer ze niet naar haar vader luistert,” reageert de pastoor met een vleugje wellust. Dan wendde hij zich tot mij. “Nick, omdat jij verloofd bent met Demi, ben jij ook verantwoordelijk voor haar, net als haar vader. Voor haar eigen bestwil is het beter als jij assisteert,” stelde hij voor, waarna hij even pauzeerde en mij vervolgens recht in mijn ogen keek. “Maak haar maar klaar voor een pak slaag op haar blote kont.”

Ik zette mijn glas neer en stond op. Alle drie de mannen moesten de bult in de voorkant van mijn broek wel zien. Vervolgens ging ik achter Demi staan, pakte de zoom van haar jurkje met bevende handen vast en trok die langzaam omhoog, zo de mooie, blanke kont van mijn verloofde ontblotend voor de ogen van drie oude, wellustige mannen.

Eén van hen was haar pastoor, de tweede was als een oom voor haar en de derde was haar eigen vader. Alle drie keken ze gebiologeerd naar Demi's mooie kont, keken hoe haar string tussen die twee prachtige billen verdween.

“Sexy slipje, Demi,” hoorde ik plotseling Jim zeggen. Het was de eerste keer dat ik hem hoor sinds we in het kantoortje van de pastoor waren. “Je hebt je er zo te zien helemaal op voorbereid.”

Jim en Demi's vader stond naast Pastor Jonathan, en toen ik naar hen omkeek, zag ik hen met een grote bult in hun broek naar Demi's billen staan staren. Pastor Jonathan droeg een soutane en ik wist zeker dat die zijn stijve verborg.

Dan stapte Demi's vader naar voren en legde zijn hand op Demi's bil. Demi beefde op het moment dat hij haar daar aanraakte. Het leek alsof hij in een soort roes was toen hij haar blote billen betastte. Dan gaf hij plotseling een harde klap op Demi’s ene bil. Het ontlokte haar een scherp gilletje van verrassing en liet rode merktekens van zijn vingers achter op haar blanke huid.

Hij begon afwisselend haar ene en dan haar andere bil te slaan, waarbij hij een paar keer wat moest rechtzetten in zijn broek.

Na de vijfde klap stond Demi op. Ze liet onmiddellijk haar jurk naar beneden vallen in een poging haar deugdelijkheid terug te winnen. Ze draaide zich naar me om en ik zag een paar tranen opwellen in haar mooie, blauwe ogen. Haar gezicht was rood aangelopen en ze schaamde zich duidelijk rot. “Laten we gaan, Nick,” zei ze mij aankijkend. Ze probeerde vooral niet naar de drie andere mannen te kijken.

“Dat is goed,” antwoordde ik en ik pakte haar hand.

“Dus jullie gaan erover nadenken lid te worden van deze parochie?” vroeg pastoor Jonathan dan opeens. Het verbaasde me dat hij het op dat moment vroeg, tot ik me realiseerde dat hij Demi geen tijd wilde geven te herstellen.

Ik reageerde met dat ik dat wel zou willen en kijk dan Demi aan. “Schat,” zeg ik, “ik denk dat dit precies het soort parochie is waar wij naar op zoek zijn, vind je ook niet?”

“Als jij je besluit al genomen hebt, waarom vraag je het mij dan nog?” antwoordde ze met verbittering in haar stem. Ik haalde slechts mijn schouders op, omdat ik niet met haar wilde discussiëren waar iedereen bij was.

“Oké, dat is dan geregeld, pastoor. Wij worden lid van deze parochie en gaan in uw kerk trouwen,” zei ik dan. “Ik denk dat Demi en ik nu echt moeten beginnen met het zoeken naar een huis en onze trouwdatum vast moeten gaan stellen.”

“Ik ben erg blij dat te horen,” reageerde pastoor Jonathan en Jim en Demi's vader waren het er mee eens.

Demi stootte me aan en meldde dat ze nu echt weg wilde. Ik vroeg Demi’s vader of hij meeging, maar Jim bood aan hem thuis te brengen. We zeiden iedereen gedag en zeiden dat we er komende zondag weer zouden zijn.

Zodra we in onze auto zaten, besefte ik hoeveel trek ik eigenlijk had en ik stopte bij een wegrestaurant om te lunchen.

De rest van de dag was vrij saai. We relaxten wat thuis en later in de avond ging ik naar de sportschool om te trainen. Demi bleef thuis om wat op de hometrainer te werken. Terwijl ik bezig was in de sportschool, dacht ik terug aan de billenkoek die Demi's vader haar voor de ogen van zijn vriend Jim en de pastoor had gegeven. De enige conclusie die ik kon trekken, was dat hij tegenover hen met zijn sexy dochter wilde pronken.

In de werkweek erna, kreeg Demi het druk met het nieuwe project en hield ik me met Scott bezig met de plannen voor het opstarten van mijn nieuwe onderneming. Ook kwam ik via Scott in contact met een makelaar voor de zoektocht naar een huis.

In de weken erna bleef het een drukke en gedenkwaardige tijd voor ons beiden. Demi leidde het grootste project uit haar carrière. Ze zag het in feite als een test om het management te bewijzen dat ze haar nieuwe positie aankon en dat haar promotie dus een juiste beslissing was.

Ze had de promotie weggekaapt voor de neus van flink wat mensen die meer ervaring hadden en al veel langer in dienst waren van het bedrijf. Een aantal van hen nam het haar kwalijk en spraken haar erop aan.

Het was lastig voor Demi succes te boeken terwijl een aantal mensen met gekrenkte ego’s haar tegenwerkten. Het was voor haar slechts een extra impuls om nog harder te werken.

Ik was druk bezig met de opstart van mijn nieuwe onderneming. Ik sprak connecties aan, benaderde potentiële werknemers en deed mijn best met behulp van Scott financiers te imponeren.

Demi en ik maakten lange uren om onze carrières op te bouwen en onszelf te ontplooien. Op hetzelfde moment waren we op zoek naar een huis en probeerden we een datum voor onze bruiloft te plannen. We waren klaar voor de grote veranderingen in ons leven.

We hadden weinig tijd voor andere dingen, maar wel begonnen we pastoor Jonathans kerkdiensten bij te wonen omdat Demi het belangrijk vond om naar de kerk te gaan. We werden verwelkomd als nieuw lid van de parochie en iedereen deed werkelijk zijn best ons snel thuis te laten voelen.

Het kwam mij voor dat de pastoor en Jim extra hun best deden aardig tegen Demi te doen en het billenkoek incident niet bij haar ter sprake wilden brengen. Maar tegen mij zeiden ze wel van alles.

Zo vertelde pastoor Jonathan me wat voor een gelukkig man is was met zo’n mooie, sexy vrouw als mijn verloofde en dat, ondanks dat hij als celibataire, katholieke priester, een stijve had gekregen bij het kijken naar haar mooie kont.

Jim vertelde me dat hij Demi zag als zijn nichtje, maar dat hij, sinds ze was uitgegroeid tot zo’n mooie, sexy jonge vrouw, het niet kon helpen dat hij naar haar verlangde als een vrouw.

Een andere keer vertelde Jim me, dat het zien van Demi in dat sletterige slipje, bij hem echt het seksuele verlangen voor zijn nichtje was ontstoken.

Zowel Jim als pastoor Jonathan, zeiden dingen die mij lieten denken dat ze een idee in mijn hoofd probeerden te planten: het idee dat ik, als mede warmbloedige man, zou moeten begrijpen hoe zij zich moesten voelen.

Demi's vader was na het billenkoek incident in de kerk nog brutaler geworden als haar moeder niet in de buurt was. Hij probeerde in Demi’s decolleté te kijken, zijn aanrakingen werden steeds langer en hij gaf Demi vaker complimentjes, waarvan sommige zelfs seksueel van aard. Maar Demi negeerde alles en vermeed zoveel als mogelijk confrontaties.

Demi en ik bekeken huizen wanneer we daar de gelegenheid toe hadden met onze drukke schema's. Ik werd ook nog gebeld door Juan en Darius, die vroegen hoe het met ons ging. Ik stelde hen gerust en zei dat alles in orde was. Ze brachten de gebeurtenissen in het Labor Day weekend niet ter sprake en ik was daar blij om. Ik wist echt niet wat ik daarover moest zeggen. Het is heel moeilijk aan anderen uit te leggen dat je opgewonden raakt bij het zien hoe anderen de liefde van je leven gebruiken als een sletje. Ik vermoed dat ze er zelf ook liever niet over spraken.