De meiden hebben een nieuwe liefhebberij bedacht: voetbal. Ik ben benieuwd hoe lang ze dat volhouden. Zo staan we langs de lijn aan te moedigen en na afloop gaan we voor de derde helft de trap op naar de sportkantine terwijl de meiden douchen en omkleden.
Na enige tijd krijg in vreselijke aandrang. Een beetje gek om het er hier over te hebben. Ik denk dat ik het niet red om thuis naar het toilet te gaan. Ik zie Von ergens zwaar in gesprek met een moeder van een van de kinderen. Een plee, een plee, denk ik in grote nood. Ik verlaat de kantine, ga een trap af en beland in een kale gang met deuren. Deuren van kleedruimten schat ik in maar is hier ook ergens een toilet? Op goed geluk open ik een deur, heftige krampen weg zuchtend. Een kleedruimte met douches en toiletten. Overal liggen tassen en hangt kleding. Ik besluit niet langer te zoeken maar schiet een toilet in, ruk m’n broek naar beneden en ga schijten. Pff, wat een opluchting! Ik blijf nog even zitten, bijkomen van de consternatie. Ja, je begrijpt het al. Achter mijn gesloten deur hoor ik de deur van de kleedruimte open gaan en personen binnen drommen, onderwijl luid pratend met elkaar over de gespeelde wedstrijd. Jawel, meisjesstemmen! Oeps, ik zit te kakken in een dames kleedruimte. Jemig, wat nu, dan maar wachten tot ze klaar en vertrokken zijn? Ik hoor douches stromen en mistige dampen verdunnen de atmosfeer. Ondertussen een gekakel en lelach van stemmen. Ik hoor nu ook dat er van andere toiletten gebruik gemaakt wordt. Ik voel me vrij om door te trekken. Niemand weet vast niet waar doorgetrokken wordt en niemand zal zich afvragen waarom de deur niet open gaat. Toch?
Ik besluit, ik doe mijn broek aan, deur open en zo snel mogelijk pleite wezen. Dat is mijn plan. Oké, dus dat doe ik. Wanneer ik de deur open gooi zie ik blote pubers onder de douche staan. In de ruimte staan meisjes zich aan te kleden en een enkeling is klaar daarmee en bezig te vertrekken. Ik weet nog precies waar de buitendeur is en loop daar zo snel mogelijk naartoe. Ik houd mijn blik op de deur gericht om niet beschuldigd te worden een gluurder te zijn. Ik hoor wel verbaasde kreten dat ik gezien ben maar gelukkig begint niemand te gillen.
“Hé, ho,” roept een stem, “wat moet dat? Wat doe jij hier, hè?” Een gedaante schuift tussen mij en de uitgang. Ik houd in.
“Hij heb zitte schijte,” hoor ik iemand roepen.
“Hé viespeuk,” hoor ik. “Kutjes gluren hè?”
Ik mompel verontschuldigingen en leg uit dat ik geheel per ongeluk op de verkeerde plek terecht ben gekomen. Dat ik niet goed opgelet heb omdat ik zo nodig moest.
“Ja, ja, smoesjes,” zegt de gene die mij tegen heeft gehouden. “Ondertussen heb je naar blote meisjes gekeken.” Het is een stevige meid, geheel al aangekleed, grote borsten, een beetje schonkig van postuur. Korte haren, rond gezicht.
Een smal meisje komt bij ons staan om te kijken wat er aan de hand is. Ze komt net uit de douche en heeft een handdoek tegen zich aan gedrukt. Natte lange steile haren. Een lief gezichtje. Vast de jongste van het stel.
“Wat vind jij er van, Linda?” zegt de grote tegen haar.
“Joh, hij zegt toch dat ie zich vergist heeft,” vind het kind. Ze gaat verder met zich afdrogen en let ondertussen op wat er gebeurt.
Ik zie piepkleine prille borstjes met bolle tepeltjes en pluizige haartjes op haar venusheuveltje.
“Hij heeft ons naakt gezien. Ik vind dat hij nu ook naakt moet.“
“Nou, voor mij hoeft dat niet hoor,” zegt Linda mild.
“Voor mij wel,” zegt de grote. “Kom op, help me even.”
“Kom op nou, zeg!” zeg ik. Ik probeer om haar heen de deur te bereiken maar ze blijft tussen voor de deur staan.
Twee meisjes willen naar huis. Die laat ze ongemoeid passeren.
“Joh, Inge, laat die vent toch gaan,” zegt een van hen tijdens het passeren. Nog één pubermeisje staat onder de douche naar ons te kijken.
“Kom, help me even hem uit te kleden,” zegt Inge tegen Linda. Ik besluit dat het misschien wel lekker is om bloot te gaan bij deze twee meiden. Ik werk niet tegen wanneer Inge me begint uit te kleden. Wanneer ik mijn broek en schoenen nog aan heb lijkt het of ze verwacht dat Linda dat voor haar rekening neemt. Ze legt haar handdoek opzij en knielt voor me neer. Ik laat haar mijn schoenen en sokken uit doen en dan knoopt ze mijn broek los en trekt mijn broek en mijn onderbroek omlaag. Gewillig stap ik er uit. Ik gluur naar haar heerlijke tietjes.
“Dat piemeltje wordt heus wel groter wanneer je hem pijpt,” zegt Inge met een kenners blik.
“Moet ik hem pijpen?” zegt Linda verschrikt opkijkend met een bange blik.
“Ja, trut, heb je wel eens een vent gepijpt?”
“Nee,” bekent Linda.
“Nou een keer moet de eerste zijn.”
Dat ze het nog nooit gedaan heeft betekent niet dat ze niet weet hoe het moet. Inge houdt me aan mijn armen achter op mijn rug vast. Linda schuift mijn voorhuidje naar achteren, bekijkt mijn eikel en legt dan haar mondje er omheen. Mijn snikkeltje reageert onmiddellijk.
“Goed zo,” prijst Inge.
Mijn piemel wordt zo’n elf centimeter wanneer hij hard is.
“Niet te groot, niet te klein,” is Inge’s commentaar, “lekker maatje hoor. Laat je hem klaar komen?”
“Hm,” doet Linda en werkt vlijtig door. Ik sluit mijn ogen en concentreer me op mijn gevoel in mijn togus. Ze doet het goed. Ik wil haar graag belonen door klaar te komen.
Dan barst de deur open en komt Xandra, mijn puber pleegdochter en een vriendin binnen. Inge laat me meteen los en doet een stap naar achteren, Linda kijkt verschrikt op en laat mijn lul los. Xandra overziet onmiddellijk het toneel. De puber onder het stromende water, de opzij staande Inge en Linda voor me op de grond en ik, net als Linda, spiernaakt.
“Zo ouwe, hoe heb je dat weer voor mekaar gekregen,” zegt Xandra.
Gênant, gênant!
“Ik moest het van haar doen,” verontschuldigt Linda zich.
“Ja, ja,” zegt Xandra, “dat zal wel. Viespeuk. Hij vindt het veel te lekker wat je doet."
Ik weet me geen raad. M’n harde piemel verslapt meteen.
Xandra kijkt van de een naar de Ander. “Oké,” zegt ze dan. Ga er maar mee door dan.”
“O, nee,” zegt Linda. Ze staat op en pakt haar handdoek. “Ik ben er klaar mee. Doe zelf maar.” Ze gaat zich aankleden. Inge draait zich om, pakt gehaast haar spullen en verdwijnt schielijk door de deur. Het meisje onder de douche draait de kranen dicht en gaat zich afdrogen of er niets aan de hand is. Ik sta naakt met een slap geworden penis. Xandra kijkt haar viendin aan en daarna naar mij. Ik begin mijn kleren aan te doen.

Wanneer Von, de twee meiden en ik het sportveld verlaten staat daar Linda te wachten. Ik verontschuldig me bij de meiden en stap op haar af.
“Jij kon er ook niets aan doen. Maak je niet de sappel,” zeg ik.
“Jawel,” zegt Linda. “Ik deed het omdat ik wel wilde. Maar ik zal het aan niemand vertellen. Oké? Zeg, eh, mag ik je telefoonnummer?”
Die vraag verbaasd mij bijzonder. Ik ben perplex. Zonder verder vragen te stellen geef ik het kind mijn nummer.

Von zit nog vol van haar ontmoetingen in de sportkantine. Ze praat er honderd uit over. Opgelucht vraag ik haar zoveel mogelijk door terwijl het mij eigenlijk niet echt interesseert. De meisjes lopen zwijgend met ons mee naar huis. Later op de avond krijg ik een appje op mijn telefoon van een onbekend nummer. ‘Blootfeest,’ staat er en een datum en een adres in Noord Holland, Heerhugowaard.

Volgende week: Deel 2.’Met de bus’ en deze week nog een extra verhaaltje, ‘De Foute man’.