‘Weet je het zeker?’ vroeg ze hem niet aankijkend terwijl ze haar sigaret uitdrukte.

‘Heel zeker.’

‘En het risico?’

‘Dat nemen we voor lief.’

‘Oké. Dan tot morgen bij de bus.’

‘Tot morgen.’

Niemand die Isabella en David zo uiteen zag gaan bij de voordeur van de school waar ze beide lesgeven, zou hebben vermoed dat er achter deze twee docenten veel meer schuil ging. Sinds een half jaar hadden de wetten der lust hen in een overspelige, geheime relatie gebracht, waarbij minimaal wekelijks hij ergens een weg tussen haar dijen vond. Ze hadden het al vaker over spannende plaatsen gehad, maar die van de dag daarop zou daar ook echt gehoor aan geven. Zij zouden allebei als begeleiders van de leerlingen van hun middelbare school naar het Guggenheim in Bilbao gaan. De afgelopen jaren was dat niet anders geweest, waarop zij beide hadden aangegeven wel op de benedenverdieping te blijven en dus niet actief het museum in te gaan. Hoewel hun leerlingen zeker voor pubers aan de brave kant waren, mede door het toch strenge regime dat op de school heerste, moest er toch wel rekening gehouden worden met leerlingen die toch het museum uit zouden glippen. In al die jaren was dat nog niet gebeurd.

David was die ochtend wakker geworden en voelde aan zijn ochtenderectie al dat het een mooie dag zou worden. Zijn besluit om niks onder zijn pantalon van donkerbruine stof aan te doen, was misschien wat risicovol, maar het bood ook al voorpret. Terwijl hij zijn witte blouse dichtknoopte voor de spiegel, gaf zijn vrouw hem een kus in de nek. ‘Je ziet er goed uit. Kunstwaardig voor in het museum.’

‘Dankjewel.’

Daarna gingen hun wegen uiteen. Zij zorgde dat de kids op tijd op hun bestemming kwamen, hij dat hij tijdig op school was.

Toen David zijn koffie uit de automaat haalde, zag hij Isabella aan komen lopen. Haar verschijning had altijd iets strengs en uitdagends. Haar lichaam van gemiddelde Spaanse grootte was misschien wat tenger, maar hij wist inmiddels maar al te goed dat haar vrouwelijkheden ver van onderbedeeld waren. Ze pakte een kopje naast de automaat en fluisterde: ‘Mijn slipje is al in mijn tas.’

David keek snel rond of niemand het gehoord kon hebben. Daarna nam hij minimaal zo zacht het woord. ‘Ik heb er niet eens een aan of bij.’

Vanuit zijn ooghoek zag hij haar zuinige glimlach terwijl hij plaatsmaakte bij de automaat.

De twee bussen waren snel gevuld en doordat alles en iedereen ook in één keer compleet was, was het verstrek simpelweg spoedig te benoemen. David zat in dezelfde bus als Isabelle. Die zal verderop naar achteren naast een andere collega. Toen David het woord nam staand voorin de bus, kon hij het niet laten om zijn blik een paar keer langs Isabella te laten glijden. Het leek wel alsof zij alleen naar hem keek. De leerlingen hadden vooral aandacht voor elkaar, voor de vergezichten buiten of de binnenkant van hun ogen. De hazelnootbruine kijkers van Isabella stonden verleidelijk. Op het moment dat David nog wat regels doorsprak, gaf Isabella hem een knipoog toen ze benoemden dat zij in de hal zouden zijn, zodat niemand het museum uit zou gaan voordat het tijd was. De andere collega’s zouden op alle drie de verdiepingen de leerlingen in de gaten houden én daarbij ook een seintje geven als ze terug naar de hal moesten.

De subtiele glimlach en de handbeweging waarmee ze een donkerbruine pluk steil haar langs haar oor schoof toen hij iedereen ‘veel plezier’ wenste en weer ging zitten, lieten hem rillen van genot. Hij had zo’n zin in haar. David moest zich actief focussen op andere zaken om zijn opwinding zittend naast zijn oudere collega niet kenbaar te maken. Gelukkig begon die direct over de aankomende topwedstrijd van Athletic Club, waardoor de focus ineens op een hele andere kant van deze Baskische stad lag.

Eenmaal bij het Guggenheim aangekomen, liepen de leerlingen eerst een ronde om het gebouw. De man waar David de korte busreis naast had gezeten, vertelde uitgebreid aan de leerlingen over de architectuur, de imposante ‘Puppy’ van Jeff Koons, ‘Maman’ de spin en ‘Tall Tree & The Eye’, wat machtige, zilveren ballonnen waren. David en Isabella hadden het verhaal al vaker gehoord en liepen op gepaste afstand achter de groep, zodat zij wel als collega’s konden praten. Geen van de leerlingen noch van de collega’s wisten dat David Isabella complimenteerde voor haar kledingkeuze. Het jurkje dat ze droeg, kleurrijk, strak van boven en wijd van onder, was ooit aangeschaft nadat David haar tegen de spiegel in een pashokje van een groot Spaans warenhuis had geneukt, had volgespoten en dat ze toen vonden dat ze toch maar iets moesten kopen. Daarom droeg haar kledingkeuze bij aan de voorpret en daarom werden die herinneringen ook zacht opgehaald.

‘Weet je ook nog dat het de eerste keer was dat je in me spoot?’

De groep ging naar binnen en al snel werden de leerlingen ‘veel plezier’ gewenst. Isabella ging naar buiten om te roken en David keek in de spiegelzaal de videokunst over het gebouw an sich. Hij had de video al vaker gezien, maar hij moest zich toch bezighouden. Toen hij uit die zaal naast de entree liep, zag hij Isabella ook weer van de lange tredes dalen. Hij hield niet van roken, maar dat Isabella rookte, maakte haar sexy. Isabella rookte sexy. Misschien dat ze daardoor de kunst van het zuigen ook zo goed verstond.

‘Weet je dat je sexy rookt?’

‘Hoezo?’ vroeg Isabella hem toen ze weer wat stappen de centrale hal in zette.

‘Elke keer als je lippen zo om die sigaret gaan, je wangen wat naar binnen keren…’

‘Stop.’

‘Hoezo?’

‘Je maakt me geil?’

‘Hoor wie het zegt.’

‘Hoezo?’ vroeg Isabella een beetje fel, maar nog steeds op een toon die voor niemand anders te horen was.

‘Zoals ik zei, je kledingkeuze en wat je vanochtend..’

‘Hou op. Als je een oceaan wilt laten overstromen, dan daar waar het kan.’

‘Nu?’

‘Graag. Veel te geil om te wachten.’

‘Ik ga naar het toilet, beneden.’

Isabella zei niks, maar kon niet wachten tot David uit het zicht was en zij zich ook naar beneden zou begeven.

Ondanks dat het redelijk goed gevuld was in het museum, waren de toiletten op de verdieping beneden de entree een bron van rust. Niet voor niks hadden ze dit geopperd, want beide beseften dat maar al te goed. David koos voor het derde hokje in het mannentoilet, wat de laatste de in de reeks was. Nog voordat hij uit alle voorzichtigheid de deur in het slot kon draaien, werd deze open geduwd.

Hun monden waren al één toen hij het slot nog dicht aan het doen was. Zijn andere hand was al bij haar billen. Haar goddelijke kont had hij inmiddels al zo vaak bemind. Doordat ze genoeg sportte en daar ook duidelijk vrouwelijk was, was haar achterste een verslaving. Menig mannelijk collega had zich dat al laten ontvallen na wat biertjes als de mannen onderling waren. Geen van hen moest eens weten dat David dat uit eerste hand kon beamen.

Zij wist niet hoe snel ze zijn broek moest openen, nog voordat ze aan zijn shirt begon, om zijn lul te bevrijden. Ja, die avond ervoor had ze nog geneukt met haar man, was ze volgespoten en had ze ordinair luid gekreund bij elke stoot binnen die zestig secondes durende neukpartij. Haar hand omvatte zijn snel groeiende staaf terwijl hij haar rits op haar rug naar beneden werkte. Daarop werkte ze zelf haar armen uit de donkerblauwe mouwtjes om zo de stof de ruimte te geven af te dalen en hem de hint te geven dat haar beha ook los mocht. Deels begreep hij het, maar dat hij alleen de bandjes van haar schouders schoof en vervolgens de kanten cups alleen tot onder haar borsten trok, was misschien wel geiler dan uitdoen.

Zijn mond daalde af. Haar hals werd bemind en al snel waren haar borsten de zijne. Haar grote tepels waren in een no-time tot weelderige tepels getoverd die haast even hard waren als het titanium van het Guggenheim zelf. Isabella wilde kreunen, wilde zijn pik al in haar duwen, maar doordat hij zo heerlijk bij haar borsten bezig was, waren zijn heupen wat verder naar achteren. Toen hij dreigde verder naar beneden te dalen, kreunde ze dat dat niet hoefde, om hem direct omhoog te trekken, zijn broek naar zijn enkels te laten vallen en zijn lul in haar te laten gaan. De vijver om het Guggenheim en de rivier die erlangs stroomde zouden jaloers zijn op hoe nat Isabella daar was. Hij kwam binnen, drukte direct diep door en greep haar beide billen vast. Snel wisselde hij van wand, omdat ze nu tegen de dunne scheidingswand met de wc ernaast hing. De muur aan de andere kant was beter.

Terwijl hij haar machtig begon te penetreren, werkte zij zijn blouse open. De witte knopen lieten zich gewillig onder handen nemen door haar. Isabella wist niet of het nu beter was om te kreunen of deze ruimte alleen te laten met het geluid van haar intens soppende kut. David neukte haar zo machtig, zo diep, zo heerlijk. Nadat zijn blouse open was, gingen haar handen naar zijn rug, onder de stof. Stevig greep ze hem beet, haar nagels subtiel sporen achterlatend.

Zijn stoten werden wat schokkeriger en haar gehijg bijpassend daaraan. Hij drukte zijn lijf keer op keer tegen haar aan. Met haar man duurde het niet lang, maar nu mocht het niet lang duren. Als de setting anders was geweest, dan had ze zich graag nog wel even achterlangs laten nemen of was ze met alle liefde op hem gaan zitten, waardoor zij het tempo kon maken. Nu was het anders. Hun passie en lust waren gebundeld in dit vlugge genot. Zijn penetratie was alles behalve die als in het huwelijkse genot. Het Spaanse temperament van overspel zat volledig doordrenkt in alles wat hier gebeurde.

Isabella kon zich niet meer inhouden. Hier was toch niemand, toch? Haar gekreun liet ze de vrije loop. Hij stootte zo heerlijk in haar. Ze spoorde hem in geile woorden aan haar vol te spuiten, haar geile kut te vullen met zijn zaad, hun kunstwerk te bezegelen met zijn orgasme. Alsof hij nog dieper wilde stootte hij in alle macht harder en feller. Het zweet stond op zijn voorhoofd en rolde tussen zijn borstharen door. ‘Fuck!’ Grommend en vloekend kwam hij klaar in haar. Zij jubelde woorden die hun leerlingen echt niet mochten horen terwijl ze met haar deinende dijen al zijn zaad verwelkomde. Hun lichamen bleven nog even één.

Het moment van genot werd abrupt verstoord door haar telefoon. Nog met zijn pik in haar, pakte ze die wat onhandig uit haar opgehangen tasje en zuchtte. ‘Ja.’ David kon de andere persoon niet verstaan. ‘Oké, ik was even naar het toilet. Ik kom eraan.’

Nadat ze had opgehangen keek ze hem aan. ‘Gabriela is ziek, of ik even met haar naar buiten kan. Moet haar oppikken bij de giftshop. Daarna pakte ze met twee handen zijn gezicht beet, zoende hem kort en passioneel, om vervolgens zich te bevrijden uit hun neukpositie. Snel haalde ze haar slipje uit haar tas, gaf hem nog een zoen en trok haar jurk goed, waarbij David haar hielp met de rits.

Nadat zijn grijze collega terug in de bus wederom zijn lovende woorden over de werken van Koons, Warhol en Lichtenstein zonder enige vorm van beknoptheid toe te passen had gesproken, liet David hem kort ontvallen dat zelfs in de kelder kunst te vinden was. Dat David niet doelde op de werken daar in het gangetje voor de toiletten aan de muur, hoefde hij niet te weten.