Het was een zwoele middag op de open dag van de middelbare school. Sari stond bij de kraampjes met zelfgemaakte koekjes, haar lange, zware haren glanzend in het zonlicht. Ze droeg een strakke jurk die haar slanke figuur accentueerde, met een stevige kont die nog steeds hoofden deed draaien, zelfs op haar 48e. Haar ogen dwaalden af naar Timo, haar 13-jarige zoon, die met zijn klasgenoot Sander stond te kletsen. Plots hoorde ze een stem achter zich: "Sari? Ben jij dat echt?"

Ze draaide zich om en daar stond Rogier, haar oude buurjongen van dertig jaar geleden. Hij was langer geworden, 1 meter 85, met een normaal postuur en grijze haren die hem een charmante, volwassen uitstraling gaven. Zijn ogen twinkelden ondeugend, zoals ze zich herinnerde van hun tienerjaren. "Rogier!" zei ze verrast, en ze omhelsden elkaar. De jaren smolten weg terwijl ze herinneringen ophaalden.

Een paar dagen later nodigde Rogier Sari uit voor een kop koffie bij hem thuis. Zijn vriendin was er toch nooit, zei hij, en hij woonde ruim en comfortabel. Sari stemde toe. Ze voelde al langer een gemis; Piet, haar partner, was lief, maar in bed gebeurde er weinig. Rogier, met zijn hoge libido, leek haar een spannend contrast.

Bij Rogier thuis zaten ze op de bank, een glas wijn in de hand. Het gesprek begon onschuldig, maar al snel stuurde Rogier het naar een openhartige wending. "Weet je," zei hij met een scheve grijns, "mijn vriendin is geweldig, maar ze kan mijn energie niet bijhouden. Ik heb gewoon te veel zin, te vaak." Sari lachte zacht, haar wangen rood van de wijn en zijn directheid. "Ik herken dat," gaf ze toe, haar stem lager dan normaal. "Piet is... nou ja, het is meer een routine dan passie. Ik kom echt tekort."

Hun ogen vonden elkaar, en de spanning in de kamer werd voelbaar. Rogier leunde dichterbij. "Weet je nog hoe we vroeger stiekem naar elkaar gluurden door de gordijnen?" fluisterde hij. Sari giechelde. "Ja, jij was altijd al een charmeur." Ze voelde een warme gloed door haar lichaam trekken toen hij zijn hand licht op haar knie legde. "En jij bent nog steeds prachtig, Sari. Die jurk... je maakt het een man moeilijk."

Ze spraken nog een uur, steeds opener over hun verlangens. Rogier gaf toe dat hij groot geschapen was – "18 centimeter, en vooral dik," zei hij met een knipoog – en dat hij zichzelf netjes trimde, kale ballen incluis. Sari beet op haar lip, haar fantasie op hol geslagen. Ze vertelde hem over haar eigen lichaam, hoe ze nog steeds trots was op haar stevige borsten en ronde billen. Het bleef bij woorden, maar toen ze afscheid namen, voelden ze allebei dat dit niet het einde was.

Die avond begon het op WhatsApp. Rogier stuurde als eerste: "Fijn je weer te zien vandaag. Dacht de hele tijd aan ons gesprek." Sari antwoordde snel: "Ik ook. Te lang geleden dat ik zo open kon praten." Het duurde niet lang voor de toon uitdagender werd. Rogier: "Zat te denken aan die jurk van je. Wat doe je een man aan, Sari?" Zij, met een glimlach: "Jij bent anders ook niet mis, met je... beschrijvingen. Maak je het waar?"

De berichten werden gewaagder. Rogier stuurde: "Als ik je nu hier had, zou ik je laten zien hoe hoog mijn libido echt is." Sari typte terug, haar hart bonzend: "En ik zou je laten zien dat ik meer aankan dan Piet denkt." Foto’s volgden niet, maar de woorden schilderden levendige beelden. Rogier: "Stel je voor: jij bovenop, mijn handen op die stevige kont van je." Sari: "En ik die voel hoe dik je echt bent... ik zou het niet rustig aan doen."

Ze hielden het virtueel, voor nu, maar de spanning groeide. Beiden wisten dat dit slechts het begin was van iets dat ze niet meer konden negeren.