Kennelijk houdt ze zich aan onze afspraak want weer is er geen hel en verdoemenis wat er op me afkomt de weken erna.

Op een vrijdagmiddag, Petra is nog niet thuis komt ze naar me toe. "Hoe krijg ik grotere borsten?" vraagt ze aan me.

"Die komen vanzelf" zeg ik.

"Hoe dan?"

"Die komen vanzelf als je wat ouder wordt. Hoe groot is bij iedereen anders. Bij de meesten blijven ze vrij klein, een B meestal, soms een C, soms een A. Je kan ze ook laten vergroten maar dat doet geen enkele chirurg voor je nu je nog zo jong bent. Of je wordt Zwanger. Maar daar zitten heel veel andere problemen aan vast, dat wil niemand, jij ook niet, nee echt niet, dat is een hele moeilijk puzzel, ook voor volwassenen, geloof me"

"Maar als ik er nou veel aan zit, zou dat helpen?"

"Jijzelf denk ik niet, hooguit als iemand anders veel met je tepels en borsten speelt of als je veel sex hebt. Maar ik weet niet zeker of dat werkt"

"Net zoals jij laatst gedaan hebt, dat vond ik brhabrbla" zegt ze

"Wat is Brhbla?" vraag ik

"Het gevoel dat moet je voelen. Bij jongens en meisjes werkt het een klein beetje anders"

"Bij mij werkt het brhabrbla"

Ik moet lachen "Heel goed dat je er zelf een naampje aan gegeven hebt, Klaarkomen heet het".

"Ja dat weet ik ook wel pocht ze, maar het is brhabrbla"

"Je bent pas 1 keer klaargekomen, je heb alleen nog maar het topje van het topje van de ijsberg ontdekt"

"Oh ja? Wat dan?" ze kijkt ze me vragend aan.

"Uhm, ik weet even niet goed wat ik moet zeggen?" zeg ik.

"Wat bedoel je?" Zegt ze

"Ik wil ook een brhabrbla?" zeg ik. "Ik vind het fijn om van jou dat gevoel te hebben wat jij brhabrbla noemt"

"Daarna geef ik jou weer een brhabrbla"

Ze denkt even na. "OK zegt ze" Haar ogen worden glazig en ze schiet naar boven.

Petra komt thuis en we gaan koken. Joyce blijft boven tot we voor het eten roepen.

Aan tafel zit ze met haar eten te spelen.

Petra vraagt "Wat is er Joyce"

"Niks" zegt ze. ik word superzenuwachtig. Wat gaat er gebeuren, gaat ze iets verklappen?

Na het eten ruim ik op en Joyce en Petra zijn boven bezig.

Die avond kijken we een leuke film en het is gezellig samen, wat lekkers op tafel. Joyce komt tegen me aan liggen en slaat haar arm om me heen en ik om haar.

In bed slaat Petra haar arm om me heen als we gaan slapen, ik vind het fijn dat je goed overweg kan met Joyce, ze houdt van je, weet je dat. Ik zeg dat ze dat nog nooit met die woorden aan me verteld heeft. "Het voelt als een compliment als bonus vader"

Ze zegt "Jeugdzorg is nu ook met haar klaar, ze is rustig en er is al een jaar geen episode geweest" Ik zeg haar dat dat super is en dat ik het heel fijn vind dat ons bonus gezin wat meer to rust kan komen. We vrijen heel fijn, dat is al heel lang geleden dat we dat op die manier gedaan hebben. Ik laat haar heerlijk klaar komen en kom zelf ook heel snel in haar klaar. Maar voel me niet bevredigd.

De volgende ochtend krijg ik een duw van Joyce. Ze is kennelijk boos. Als ik erover nadenk vermoed ik dat ze mij en Petra gehoord heeft. De dagen erna blijft ze zo met af en toe een duw. Petra ziet het ook en roept haar naar de orde. Wat is er aan de hand "Niks" zegt ze. Petra blijft de komende dagen door prikken maar Joyce blijft boos en schreeuwt het weer en keer uit dat ze op moet rotten en haar met rust moet laten. Petra druipt af.

Joyce begint weer tussen mij en Petra te komen. Elk gesprek dat we hebben zit ze tussen. Ze komt ook weer in bed liggen zodat ze weet dat we niks doen. Ik begrijp haar wel en denk na over hoe dit op te lossen.

Ik heb 1.5 uur met Joyce alleen als ze uit school komt. Ik heb de gordijnen alvast dichtgedaan. Ze heeft een klote humeur zoals gebruikelijkde laatste dagen. Ik vertel haar dat ze iets uit de snoepkast mag pakken als ze thuis komt.

Dan vraag ik haar of ze wil praten over wat haar dwars zit.

Ze is boos en begint te slaan, te slaan en stompen met haar vuist, echt meppen doet ze, "ik mocht eerst", "ik mocht eerst".

Zoiets vermoedde ik al en ik weet eigenlijk niet hoe ik ermee om moet gaan. Het is geen alledaagse situatie. Het enige wat ik me kan bedenken is haar dan en daar klaar te likken. Ik hef haar op, trek haar broek van haar kont en trek haar poesje naar mijn mond. Ik begin haar intens te likken en aan haar klit te zuigen. Al de intense emoties komen er uit. Ze gaat als een razende naar een orgasme en denderd enorm door. Ze breekt haast mijn nek als ze op haar zij draait om bij te komen.

Ik ga half naast haar liggen op de bank om haar warm te houden. Ze komt bij en strekt haar benen. "Nog een keer" zegt ze. en drukt mijn mond tegen haar poesje. Ik lik weer en doe een moterboot tegen haar poesje die ze niet verwachtte. Ze moet lachen. en komt omhoog.

Ze is rustig nu. Ik zeg tegen haar dat ik nu 2-0 voor sta. En dat als ze eerder wilde zijn dan Petra, ze daar alle kans voor had gehad. Opnieuw is ze boos en begint ze te slaan. Opnieuw trek ik haar benen naar me toe en begin haar weer te likken. Ze begint weer te kreunen. Ik laat haar los en blijf haar knopje wrijven terwijl ik weer met haar probeer te praten. Hopende nu meer rust in het gesprek te hebben.

Ze is geil, nog steeds, na haar orgasme. Ik vertel haar dat dat ik heel veel van haar hou met haar een relatie wil. Net zoals ik met Petra een relatie heb.

Ze geniet van mijn aanraking op haar klitje. "Maar ik wil alleen met jou" zegt ze. "Die tijd komt nog wel, voor nu, Petra wil niet vaak maar als ze wil, neuk ik haar, jouw tijd komt ook en hoprlijk sneller dan je denkt" Terwijl ik dat zeg schiet het door mijn hoofd dat ik niet weet hoe ik die belofte kan waarmaken.

"Maar niemand mag het ooit te weten komen want anders wordt het mijn dood en heeft niemand daar wat aan. Begrijp je dat?"

Ja zegt ze zachtjes.

We praten over hoe we elkaar lief vinden en we elkaar een fijn gevoel willen geven. Totdat we de sleutel in de voordeur horen, petra komt thuis. Joyce zet de TV aan, haar kanaal staat nog op dezelfde zender als vanmorgen.

Petra komt binnen en kijkt me aan. "Waar heb je dat blauw oog vandaan?"

"Ik lach en vertel haar dat ik met Joyce aan het stoeien was en haar elleboog tegen mijn wenkbrouw kreeg" "Pas je wel op met Dennis?" roept Petra naar Joyce; "Hij moet nog langer mee dan vandaag" Joyce proest het uit van het lachen, ze ligt even helemaal in en stuip.