Door: Bob bi
Datum: 28-04-2025 | Cijfer: 9.2 | Gelezen: 2876
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 8 minuten | Lezers Online: 16
Trefwoord(en): Schaamhaar, Slipje, Masturberen, Moeder, Moeder, Zoon,
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 8 minuten | Lezers Online: 16
Trefwoord(en): Schaamhaar, Slipje, Masturberen, Moeder, Moeder, Zoon,
Vervolg op: Ontrouwe Moeder - 3
De weken na mijn vaders bekentenis waren een vreemde mix van hoop en chaos. Mijn ouders, Anja en Peter, leken vastbesloten om hun huwelijk te redden. Hun ruzies waren vervangen door momenten van tederheid die ik nooit had verwacht na alles wat er gebeurd was. Maar de dunne muren van ons oude huis verraadden hun hernieuwde intimiteit. Meerdere keren per week hoorde ik ze ’s avonds neuken in hun slaapkamer, het kraken van het bed, mijn moeders kreunen en vieze praat die door de muren drongen. “Neuk me, Peter, harder. Neuk me met die geile dikke homolul van je. Spuit m’n natte, vieze kutje vol” hoorde ik haar op een avond hijgen, gevolgd door zijn lage gegrom. Het was ongemakkelijk, maar ook fascinerend, en mijn eigen lichaam reageerde elke keer, mijn pik stijf wordend ondanks mijn schuldgevoel en aftrekkend op haar genot. Ik was jaloers op papa.
Maar het waren niet alleen hun gezamenlijke momenten die mijn aandacht trokken. Op dagen dat mijn vader laat werkte of weg was, hoorde ik mijn moeder soms alleen in haar kamer, zachte kreunen en het subtiele zoemen van wat ik vermoedde dat een vibrator was. De eerste keer dat ik het hoorde, stond ik bevroren in de gang, mijn hart bonzend. Ik stelde me haar voor, haar lichaam kronkelend op het bed, haar benen wijd, haar natte behaarde kut openstaan en die vibrator waar ze haarzelf mee neukte. En de gedachte alleen al maakte me hard. Het was fout, ik wist het, maar ik kon mezelf niet stoppen.
Mijn eigen obsessie groeide met de dag. Elke ochtend, na haar douche, sloop ik naar de badkamer en doorzocht de wasmand. Haar gedragen slipjes en onderbroeken werden mijn dagelijkse ritueel – van kleurige, satijnen slipjes met bloemenpatronen tot degelijke witte katoenen onderbroeken, soms nog vochtig van haar zweet en intieme geur. Soms plakkerig van het zaad van papa. Ik nam ze mee naar mijn kamer, sloot de deur, en trok me af, de stof tegen mijn gezicht gedrukt, de geur van haar lichaam opslokkend. Het was een zieke gewoonte, maar het voelde als de enige manier om de spanning in mijn hoofd en lichaam te verlichten. De herinnering aan haar blote borsten in het bos, haar natte harige kut, haar harde tepels onder dat zomerjurkje, dreef me verder in mijn obsessie.
Het ging weken zo door, mijn geheim veilig, dacht ik. Elke nacht sliep ik met een gedragen slip onder mijn kussen en ik begon ze inmiddels ook zelf te dragen. Stiekem, mijn geheim.
Tot een middag in mei, een warme dag waarop mijn vader naar z’n werk was. Ik dacht dat mijn moeder ook naar haar werk was, maar ik had me vergist. Ik zat in mijn kamer, een van haar gedragen witte onderbroeken in mijn hand – een simpele, katoenen, met een lichte geur van haar zweet, plas en opwinding. Mijn pik was stijf, mijn hand bewoog traag, edgend, mijn ogen gesloten terwijl ik me haar voorstelde, vingerend in haar kamer, haar kreunen in mijn oren.
De deur van mijn kamer vloog open. “Wat ben je…” begon mijn moeder, haar stem abrupt stoppend. Ik verstijfde, mijn hand nog om mijn pik, haar onderbroek tegen mijn gezicht. Ze stond in de deuropening, gekleed in een rokje en t-shirt. Haar borsten en harde tepels weer duidelijk zichtbaar. Haar wangen waren rood, haar ogen groot van schok. De geur van haar zweet, scherp en opwindend, vulde de ruimte – ze moest net thuis zijn gekomen.
“Oh god,” fluisterde ze, haar hand voor haar mond. “Wat doe je met mijn…?” Ze stopte, haar ogen flitsend naar de onderbroek, dan naar mijn stijve pik, en toen terug naar mijn gezicht.
Ik liet de onderbroek vallen, mijn gezicht brandend van schaamte. “Mam, ik… het spijt me,” stamelde ik, mijn stem brekend. “Ik weet niet waarom ik… ik kon niet stoppen.”
Ze bleef staan, roerloos, haar ademhaling zwaar. Toen, tot mijn verbazing, deed ze een stap naar binnen en sloot de deur achter zich. “We moeten praten,” zei ze, haar stem laag, maar er was iets in haar toon – geen woede, maar iets anders, iets gespannens. Ze ging op de rand van mijn bed zitten, haar korte wijde rokje opkruipend waardoor ik haar rode onderbroekje zag. Haar harde tepels drukten tegen de stof, en ik voelde mijn pik weer kloppen, ondanks de paniek.
“Ik weet dat dit allemaal… ingewikkeld is,” begon ze, haar ogen op mij gericht. “Na wat er gebeurd is, wat je hebt gezien, wat je hebt gedaan… ik heb geprobeerd het te begrijpen.” Ze pauzeerde, haar wangen rood. “Maar dit, met mijn ondergoed… het gaat wel te ver.”
“Ik weet het,” fluisterde ik, mijn ogen op de grond. “Ik schaam me zo. Maar ik kan niet stoppen met aan je te denken. Niet na het bos, niet na… alles.”
Ze zuchtte, maar tot mijn blijdschap leunde ze naar me toe en sloeg haar armen om me heen in een knuffel. Haar borsten drukten tegen mijn borst, haar harde tepels voelbaar door de stof, en de geur van haar zweet, vermengd met een vleugje opwinding, vulde mijn neus. Mijn pik, nog steeds stijf, drukte tegen mijn broek, en ik wist dat ze het moest voelen. “Het is oké,” fluisterde ze, haar stem zacht. “We zijn allemaal menselijk. We maken fouten.”
De knuffel duurde langer dan nodig, haar warmte overweldigend. Toen ze zich terugtrok, gleed haar shirtje langs haar schouder iets omlaag, een van haar blote borsten gedeeltelijk zichtbaar, haar harde tepel glinsterend in het licht. Mijn adem stokte, en haar ogen vingen de mijne, een moment van stilte dat geladen was met spanning.
“Je bent nog steeds hard,” zei ze, haar stem bijna fluisterend, haar ogen kijkend naar mijn kruis. Het was geen beschuldiging, maar een observatie, en de lucht tussen ons werd zwaarder. “Ik weet hoe het voelt, die drang,” voegde ze toe, haar wangen rood. “Ik… ik doe het ook, als ik alleen ben. Je hebt me gehoord, nietwaar?”
Ik knikte, mijn keel droog. “Ja,” gaf ik toe. “Ik hoor je… masturberen.”
Ze slikte, haar ogen glanzend. “Dit is verkeerd,” fluisterde ze, maar ze bewoog niet weg. In plaats daarvan leunde ze dichterbij, haar hand rustend op mijn dij, gevaarlijk dicht bij mijn stijve pik. “Maar ik wil je helpen… misschien alleen deze keer.” Haar stem trilde, en voordat ik kon reageren, zoende ze me, intens met haar tong waarna ze voorover boog , haar hoofd richting mijn kruis en kloppende stijve lul, haar adem warm tegen mijn huid.
Maar toen, alsof ze zichzelf terugtrok uit een trance, stond ze abrupt op, haar kleding gladstrijkend, haar blote borst weer bedekkend. “Nee,” zei ze, haar stem ferm maar onvast. “Dit kan niet. Dit mag niet. We kunnen dit niet doen.” Ze keek me aan, haar ogen vol schuld en verlangen. “We moeten stoppen, allebei. Geen slipjes meer, geen… dit. Beloof me dat.”
Ik knikte, mijn hoofd een chaos, mijn pik nog steeds kloppend. “Ik probeer het,” fluisterde ik, maar ik wist niet of ik het meende.
Ze liep naar de deur, haar rug naar me toe. “Ik hou van je,” zei ze zacht, en toen was ze weg.
Die nacht lag ik wakker, de geur van haar zweet nog in mijn neus, de herinnering aan haar blote borst en harde tepels in mijn hoofd. Mijn ouders hadden weer seks, hun kreunen gedempt maar hoorbaar, en ik wist dat ik mijn belofte zou breken. De wasmand zou blijven roepen, en de spanning tussen mij en mijn moeder zou niet zomaar verdwijnen. Ons gezin was aan het helen, maar mijn eigen geheimen dreigden me te verscheuren.
Maar het waren niet alleen hun gezamenlijke momenten die mijn aandacht trokken. Op dagen dat mijn vader laat werkte of weg was, hoorde ik mijn moeder soms alleen in haar kamer, zachte kreunen en het subtiele zoemen van wat ik vermoedde dat een vibrator was. De eerste keer dat ik het hoorde, stond ik bevroren in de gang, mijn hart bonzend. Ik stelde me haar voor, haar lichaam kronkelend op het bed, haar benen wijd, haar natte behaarde kut openstaan en die vibrator waar ze haarzelf mee neukte. En de gedachte alleen al maakte me hard. Het was fout, ik wist het, maar ik kon mezelf niet stoppen.
Mijn eigen obsessie groeide met de dag. Elke ochtend, na haar douche, sloop ik naar de badkamer en doorzocht de wasmand. Haar gedragen slipjes en onderbroeken werden mijn dagelijkse ritueel – van kleurige, satijnen slipjes met bloemenpatronen tot degelijke witte katoenen onderbroeken, soms nog vochtig van haar zweet en intieme geur. Soms plakkerig van het zaad van papa. Ik nam ze mee naar mijn kamer, sloot de deur, en trok me af, de stof tegen mijn gezicht gedrukt, de geur van haar lichaam opslokkend. Het was een zieke gewoonte, maar het voelde als de enige manier om de spanning in mijn hoofd en lichaam te verlichten. De herinnering aan haar blote borsten in het bos, haar natte harige kut, haar harde tepels onder dat zomerjurkje, dreef me verder in mijn obsessie.
Het ging weken zo door, mijn geheim veilig, dacht ik. Elke nacht sliep ik met een gedragen slip onder mijn kussen en ik begon ze inmiddels ook zelf te dragen. Stiekem, mijn geheim.
Tot een middag in mei, een warme dag waarop mijn vader naar z’n werk was. Ik dacht dat mijn moeder ook naar haar werk was, maar ik had me vergist. Ik zat in mijn kamer, een van haar gedragen witte onderbroeken in mijn hand – een simpele, katoenen, met een lichte geur van haar zweet, plas en opwinding. Mijn pik was stijf, mijn hand bewoog traag, edgend, mijn ogen gesloten terwijl ik me haar voorstelde, vingerend in haar kamer, haar kreunen in mijn oren.
De deur van mijn kamer vloog open. “Wat ben je…” begon mijn moeder, haar stem abrupt stoppend. Ik verstijfde, mijn hand nog om mijn pik, haar onderbroek tegen mijn gezicht. Ze stond in de deuropening, gekleed in een rokje en t-shirt. Haar borsten en harde tepels weer duidelijk zichtbaar. Haar wangen waren rood, haar ogen groot van schok. De geur van haar zweet, scherp en opwindend, vulde de ruimte – ze moest net thuis zijn gekomen.
“Oh god,” fluisterde ze, haar hand voor haar mond. “Wat doe je met mijn…?” Ze stopte, haar ogen flitsend naar de onderbroek, dan naar mijn stijve pik, en toen terug naar mijn gezicht.
Ik liet de onderbroek vallen, mijn gezicht brandend van schaamte. “Mam, ik… het spijt me,” stamelde ik, mijn stem brekend. “Ik weet niet waarom ik… ik kon niet stoppen.”
Ze bleef staan, roerloos, haar ademhaling zwaar. Toen, tot mijn verbazing, deed ze een stap naar binnen en sloot de deur achter zich. “We moeten praten,” zei ze, haar stem laag, maar er was iets in haar toon – geen woede, maar iets anders, iets gespannens. Ze ging op de rand van mijn bed zitten, haar korte wijde rokje opkruipend waardoor ik haar rode onderbroekje zag. Haar harde tepels drukten tegen de stof, en ik voelde mijn pik weer kloppen, ondanks de paniek.
“Ik weet dat dit allemaal… ingewikkeld is,” begon ze, haar ogen op mij gericht. “Na wat er gebeurd is, wat je hebt gezien, wat je hebt gedaan… ik heb geprobeerd het te begrijpen.” Ze pauzeerde, haar wangen rood. “Maar dit, met mijn ondergoed… het gaat wel te ver.”
“Ik weet het,” fluisterde ik, mijn ogen op de grond. “Ik schaam me zo. Maar ik kan niet stoppen met aan je te denken. Niet na het bos, niet na… alles.”
Ze zuchtte, maar tot mijn blijdschap leunde ze naar me toe en sloeg haar armen om me heen in een knuffel. Haar borsten drukten tegen mijn borst, haar harde tepels voelbaar door de stof, en de geur van haar zweet, vermengd met een vleugje opwinding, vulde mijn neus. Mijn pik, nog steeds stijf, drukte tegen mijn broek, en ik wist dat ze het moest voelen. “Het is oké,” fluisterde ze, haar stem zacht. “We zijn allemaal menselijk. We maken fouten.”
De knuffel duurde langer dan nodig, haar warmte overweldigend. Toen ze zich terugtrok, gleed haar shirtje langs haar schouder iets omlaag, een van haar blote borsten gedeeltelijk zichtbaar, haar harde tepel glinsterend in het licht. Mijn adem stokte, en haar ogen vingen de mijne, een moment van stilte dat geladen was met spanning.
“Je bent nog steeds hard,” zei ze, haar stem bijna fluisterend, haar ogen kijkend naar mijn kruis. Het was geen beschuldiging, maar een observatie, en de lucht tussen ons werd zwaarder. “Ik weet hoe het voelt, die drang,” voegde ze toe, haar wangen rood. “Ik… ik doe het ook, als ik alleen ben. Je hebt me gehoord, nietwaar?”
Ik knikte, mijn keel droog. “Ja,” gaf ik toe. “Ik hoor je… masturberen.”
Ze slikte, haar ogen glanzend. “Dit is verkeerd,” fluisterde ze, maar ze bewoog niet weg. In plaats daarvan leunde ze dichterbij, haar hand rustend op mijn dij, gevaarlijk dicht bij mijn stijve pik. “Maar ik wil je helpen… misschien alleen deze keer.” Haar stem trilde, en voordat ik kon reageren, zoende ze me, intens met haar tong waarna ze voorover boog , haar hoofd richting mijn kruis en kloppende stijve lul, haar adem warm tegen mijn huid.
Maar toen, alsof ze zichzelf terugtrok uit een trance, stond ze abrupt op, haar kleding gladstrijkend, haar blote borst weer bedekkend. “Nee,” zei ze, haar stem ferm maar onvast. “Dit kan niet. Dit mag niet. We kunnen dit niet doen.” Ze keek me aan, haar ogen vol schuld en verlangen. “We moeten stoppen, allebei. Geen slipjes meer, geen… dit. Beloof me dat.”
Ik knikte, mijn hoofd een chaos, mijn pik nog steeds kloppend. “Ik probeer het,” fluisterde ik, maar ik wist niet of ik het meende.
Ze liep naar de deur, haar rug naar me toe. “Ik hou van je,” zei ze zacht, en toen was ze weg.
Die nacht lag ik wakker, de geur van haar zweet nog in mijn neus, de herinnering aan haar blote borst en harde tepels in mijn hoofd. Mijn ouders hadden weer seks, hun kreunen gedempt maar hoorbaar, en ik wist dat ik mijn belofte zou breken. De wasmand zou blijven roepen, en de spanning tussen mij en mijn moeder zou niet zomaar verdwijnen. Ons gezin was aan het helen, maar mijn eigen geheimen dreigden me te verscheuren.
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10