Natuurlijk was er geen feest voor ons en ik bleef expres een paar weken bij Rafael uit de buurt terwijl June en ik weer op de been kwamen. Er waren veel gesprekken over wat er was gebeurd, waarbij we ons allebei dom en schuldig voelden. Gelukkig begon het langzaam naar de achtergrond van ons dagelijks leven te drijven en toen ik dacht dat we het ergste achter de rug hadden, besloot ik dat het tijd was om met Rafael te gaan praten.

Laat op een woensdagmiddag kwam onaangekondigd bij zijn kantoor aan. Bijna alsof hij me verwachtte, werd ik snel binnengeleid en Tilde kwam seconden later terug met biertjes.

"Oké, wat is er?" vroeg de zwarte man toen Tilde vertrokken was.

"Kijk, de zaken liepen die nacht uit de hand, en ik... ik wil gewoon de lucht klaren. Een paar dingen rechtzetten," legde ik uit.

"Welke dingen?" vroeg hij, terwijl zijn gezicht geen enkel teken verried wat hij dacht.

"Ik denk... Wat ik wil zeggen is dat ik niet wil dat er met mijn vrouw wordt gesold. Ik wil niet dat je probeert met haar te communiceren. We hebben een fout gemaakt en we moeten ermee leven, maar ik wil ervan af," zei ik.

Hij bleef enkele seconden stil terwijl hij de boodschap tot zich nam. "Kijk, man... laat me je iets vertellen,” begon hij. “In mijn werk heb ik allerlei... domme trutjes, junkies en vrouwen die pech hebben gehad. Sommigen doen het omdat ze wel moeten, maar ze voelen er niks bij. Verdorie, Brad Pitt zou hen kunnen neuken en het zou ze niks kunnen schelen. Maar anderen vinden het gewoon leuk om te neuken. Begrijp je wat ik bedoel?" zei hij en gaandeweg was zijn stem steeds levendiger geworden.

"Een beetje... Niet echt..." antwoordde ik, niet zeker wetend waar hij heen ging.

"Nou, laat me het dan verder uitleggen. Jouw vrouw houdt van neuken. Ze is er gek op. Waarschijnlijk is haar hele leven verteld wat een goed meisje wel en niet moet doen. Maar ik zak je vertellen dat ze de tijd van haar leven had. Ik vermoedde dat het in haar zat toen ze ik haar op die straathoek zag, en ik had gelijk!

Nu heb jij dus een probleem om de geest weer in de fles te gaan stoppen, ik hoop dus maar dat je haar genoeg kunt geven om haar tevreden te houden," antwoordde hij.

"Ik wil niet dat je haar berichtjes stuurt..." begon ik, maar Rafael onderbrak me.

"Ik ga helemaal niks met haar beginnen, maar ik zal je iets simpels vertellen. Als zij contact met mij opneemt is dat een ander verhaal. Als ze dat doet, beloof ik niets. Dus je kunt het maar beter met haar oplossen," zei hij brutaal.

"Ik wil niet dat er met haar gerommeld wordt..." begon ik, maar werd opnieuw onderbroken.

"Los het met haar op," zei hij nadrukkelijk.

Op weg naar huis raasden mijn gedachten over mijn relatie met June. Ik probeerde me te herinneren wanneer ze tekenen van het gedrag had vertoond dat Rafael had aangekaart. Het voelde alsof hij haar beschreef als een soort behoeftige slet, wat zeker niet paste bij de vrouw die ik kende. Ze kon zeker gepassioneerd zijn, en ik weet zeker dat ze dat ook was geweest in haar relaties voordat we elkaar ontmoetten, maar voor zover ik wist, waren al haar ervaringen voorafgaand aan de noodlottige nacht onderdeel van een toegewijde situatie.

Helaas kon ik de boodschap niet helemaal van me afschudden, ook al dacht ik dat hij het mis had wat haar betrof, en ik merkte dat ik haar reacties inschatte als we iets provocerends tegenkwamen, of dat nu in het openbaar was of thuis terwijl we een film of tv keken. Daarnaast vroeg ik me vaak af of ze meer wilde als we de liefde bedreven, zelfs als ze een mooi orgasme kreeg.

De situatie werd nog erger door het ongemakkelijke gevoel dat ik nu had omdat ik met Rafael moest werken. Hoewel het consensuele seks was geweest, was het zeker niet gepland en ook niet goed doordacht, wat een echte spanning tussen ons creëerde. Ondanks pogingen het los te laten, dacht ik vaak terug aan mijn vrouw en hem in bed als ik bij hem was, en de seksuele uitbarstingen die hadden plaatsgevonden.

"Laat jij je vrouw zich nog steeds voor je opdoffen?" vroeg de zwarte man op een dag. Het was dinsdagmiddag laat en we hadden net een contract besproken voor de aankoop van wat onroerend goed. Zijn vraag verraste me, omdat hij het onderwerp had gemeden sinds ik hem ermee had geconfronteerd. Ik dacht eraan hem te zeggen dat hij zich met zijn eigen zaken moest bemoeien, maar na een paar seconden zei ik slechts: "Nee."

"Is dat vanwege jou of haar?" vroeg hij snel.

"Kijk, ik wil het niet over mijn vrouw hebben," zei ik op een bedachtzame toon.

Hij lachte om mijn antwoord, waardoor ik rood werd. "Dus je besloot te vluchten en je te verstoppen omdat de situatie een beetje eng werd?” zei hij. “Vergeet niet dat je Tanya ook geneukt hebt."

"Kom op..." antwoordde ik, om aan te geven dat ik er niet over wilde praten.

"Oké, man... maar jij bent niet haar. Ik wed dat zij die hoerenkleren in een mum van tijd aan zou trekken," zei hij, opnieuw lachend.

Het leed geen twijfel dat zijn woorden een poging waren om mij te manipuleren. Maar omdat ik niet wilde reageren, stierf het onderwerp snel een stille dood.

Tegen de tijd dat ik thuiskwam was ik het alweer vergeten, maar om één of andere reden kwamen zijn woorden terug toen ik June zag. Met alles wat er was gebeurd en de emotionele nasleep waarmee we te maken hadden gehad, was het een krankzinnig idee om het zelfs maar te overwegen. En toch zat ik hier, aan de andere kant van het tafeltje, tegenover mijn vrouw, en herinnerde me hoe zij er in elk van die outfits uitzag.

Mijn wilskracht hield stand tot de volgende vrijdag, en in die tijd heb ik mezelf er minstens honderd keer van weerhouden. Maar uiteindelijk wilde ik zien of zij ze echt weer aan zou trekken. Ik moest weten of Rafaels boodschap profetisch was of gewoon arrogante onzin.

Die avond hadden we een reservering voor een diner in haar favoriete restaurant en ik wist dat ze na een paar glazen wijn in een goed humeur en ontspannen zou zijn. Dus, onder het voorwendsel dat ik mijn telefoon was vergeten, liet ik haar met de auto op de oprit achter en ging weer naar binnen.

Binnen een minuut had ik de hotpants en bikinitop op het bed gelegd, met de laarzen eronder op de grond. Met de telefoon in mijn hand ging ik terug de auto naar mijn vrouw, die niets van mijn sluwe plan wist.

We kwamen drie uur later terug na een lekkere maaltijd. Gelukkig had June, zoals verwacht, een flinke hoeveelheid wijn op en voelde ze zich speels. Ik dacht dat ze meteen naar de slaapkamer zou gaan, maar zodra we binnenkwamen, ging ze naar de bank en krulde zich op aan één kant. Omdat ik haar aangeschoten wilde houden, liep ik naar de keuken en kwam terug met twee glazen wijn.

"Nog meer?" daagde ze me uit, hoewel haar grijns en snelle hand duidelijk maakten dat ze het met plezier opdronk.

"Gewoon een slaapmutsje," antwoordde ik.

Haar glas was bijna leeg toen ze plotseling van haar stoel sprong en zonder waarschuwing naar de slaapkamer liep. Onmiddellijk begon mijn brein de seconden te tellen, als een interne stopwatch, in afwachting van haar terugkeer. Ik dacht dat langer waarschijnlijk beter was.

Veel eerder dan ik had verwacht, hoorde ik beweging en toen het dichterbij kwam, herkende ik het geluid van de laarzen op de hardhouten vloer. Opeens stond mijn vrouw voor me en zag er erg geil uit in de schaarse kleding. Haar gezicht gaf geen aanwijzing over haar gemoedstoestand en hoewel ik probeerde oogcontact te houden, werd ik aangetrokken tot haar topje waar ik een glimp van haar tepels door het materiaal heen kon zien. Toen bewoog ze naar me toe en ging over mijn benen zitten terwijl ze mijn armen pakte en ze langs de achterkant van de bank uitstrekte.

"Oké, wat is de boodschap hier?" vroeg ze.

"Ik ... eh... ik wilde je het gewoon zien dragen," stamelde ik, geïntimideerd door haar brutaliteit.

Ze staarde me een paar seconden in de ogen en ik kon zien dat haar gedachten op hol sloegen. Toen leunde ze naar voren en drukte haar lippen nat op die van mij. Ik kon de alcohol op haar adem proeven, wat me eraan herinnerde hoeveel we allebei hadden gedronken.

De kleren, haar gedrag en de gepassioneerde kus wekten me snel op en toen we uit elkaar gingen, probeerde ik me los te maken van haar greep zodat ik haar op haar rug kon duwen. Ze hield zich echter vast en daagde me toen weer uit.

"Wat wil je?" vroeg ze.

"Jou... in bed," antwoordde ik.

Daarmee liet ze mijn armen los en ik trok haar meteen in een omhelzing. Na een lange omhelzing, verplaatste ik haar zodat ik kon staan en stuurde haar naar de slaapkamer. Eerst nam ze mijn arm in de hare, maar toen ik zachtjes op haar kont sloeg en aangaf dat ze voor me moest lopen, rolde ze met haar ogen en stapte naar voren.

De overdreven wiegende beweging van haar kont maakte duidelijk dat ze een show wilde opvoeren, maar ik was niet van plan te klagen en volgde haar op de voet terwijl ik van het uitzicht genoot.

"Je hebt de mooiste kont ter wereld," zei ik toen we bij het bed aankwamen.

"Alleen van de wereld?" vroeg ze speels.

"Laat mij deze even uittrekken," antwoordde ik, en terwijl ze giechelde, pakte ik haar korte broekje vast.

Ik was blij June te horen lachen om mijn woorden. Haar hele houding die avond was zelfs aantrekkelijker dan ik in weken had gezien en ik wilde heel graag dat het zo zou blijven.

Enkele seconden later lagen we in bed, tegen elkaar aan kronkelend terwijl we streelden en kusten. Haar zuchten veranderden snel in behoeftig gejammer, dus ik was niet verrast toen ze op haar rug rolde en mij bovenop zich trok. Toen duwde ik me, met haar hand als leidraad, in haar gutsende opening. "Mmmm... uhhh..." hijgde ze, terwijl ik diep naar binnen gleed.

"Je bent zo mooi," zei ik, terwijl haar opwinding die van mij versterkte.

"Het is allemaal voor jou," antwoordde ze, wat mij nog verder bracht.

Ik probeerde een langzaam en gestaag tempo aan te houden, maar haar geluiden en bewegingen bleven me vooruit stuwen en het duurde niet lang voordat ik me realiseerde dat ik haar hard aan het neuken was. Even dacht ik dat ik haar pijn deed, maar toen ik langzamer begon te bewegen, begonnen haar handen aan mijn kont te trekken, in een duidelijke poging me weer in het ritme te krijgen.

"Ik ga het niet volhouden," waarschuwde ik haar een minuut later.

Plotseling duwde June op mijn schouders en trok zichzelf onder me vandaan. Toen draaide ze zich met een behendige beweging op haar knieën en liet haar mooie achterste zien. Ik werd verrast door haar acties, aangezien ze normaal gesproken de voorkeur gaf aan de missionarishouding zodat we konden fluisteren en kussen. Maar met haar glinsterende kutje op een paar centimeter afstand van me, vond ik haar gleuf en ging ik weer naar binnen.

"Sneller," zei ze enkele seconden later.

Opnieuw werd ik verrast. Deze keer kwam het door haar directe instructies die indruisten tegen haar normaal gesproken gereserveerde aard. Ik vroeg me af wat er in haar hoofd omging, maar ik begon meteen het tempo op te voeren.

Onze korte pauze was genoeg geweest om wat controle terug te krijgen, en nu leek het erop dat June, door haar gejammer, haar eigen weloverwogen pad volgde.

Toen ik zag dat haar handen de deken vastgrepen, werd ik meteen teruggevoerd naar Rafael en de scène waarin Clarence mijn vrouw genadeloos van achteren nam. Ik vroeg me af of zij de ervaring ook opnieuw beleefde. Gebruikte ze die ontmoeting nu als middel om een hoogtepunt te bereiken?

Ik had niet lang de tijd om erover na te denken, want een paar seconden later kondigde ze in een reeks gillen de komst van haar orgasme aan. "Uhhh... mmm... ohhh... ohhh... ohhh... ga door... alsjeblieft..." schreeuwde ze.

Ik nam haar heupen in mijn handen en begon haar ruw tegen me aan te trekken. "Zo?" vroeg ik.

"Jaaa... jaaa...harder..." kreunde ze luid.

Het werd me te veel en ondanks de gedachten die in mijn hoofd speelden, kwam ik een paar seconden later samen met haar klaar en spoot mijn zaad in haar soppende kutje. "Ughhh... shit... oh shit..." gromde ik.

Met een tollend hoofd duwde ik haar naar voren op haar buik en viel op haar rug, nog steeds in haar. Samen namen we enorme happen lucht tot ons terwijl we langzaam terugkwamen van wat een ongelooflijke ronde seks was geweest.

Uiteindelijk rolde ik naar naast haar en probeerde haar met me mee te trekken, maar mijn nu slappe lul gleed uit haar opening. "Nee..." kreunde ze terwijl mijn nu slappe schacht haar verliet.

"Wil je meer?" vroeg ik terwijl ik mijn hand om haar borst legde.

"Ik moet even uitrusten," antwoordde ze.

Dus lagen we in stilte terwijl ik haar mooie lichaam streelde en af en toe haar oren en nek kuste. Ondertussen dacht ik aan hoe ze op haar knieën ging, het gemak waarmee ik haar zover kreeg de hoerenkleren aan te trekken en de boodschap die Rafael had overgebracht.

Had hij gelijk? Wilde ze meer? Instinctief wist ik dat hij me probeerde te manipuleren, maar er zat net genoeg in haar gedrag om aan te geven dat hij misschien wel voor een deel gelijk had. Elk van deze gedachten bracht me dichter bij de gevaarlijke draaikolk en meerdere keren probeerde ik ze uit mijn vertroebelde brein te bannen, maar dwaze nieuwsgierigheid bleef me terugbrengen.

"Je moet hem een foto sturen," fluisterde ik, terwijl ik mijn uiterste best deed mijn stem niet te laten trillen en ik voelde June's lichaam verstijven

“Wie?” vroeg ze een paar seconden later.

"Rafael," antwoordde ik, hoewel mijn stem deze keer brak.

"Je bent gek geworden," reageerde ze met een walgende, neerbuigende toon.

Als een ballon die knapt, besefte ik dat mijn decadente gedachten volkomen misplaatst moesten zijn geweest. Ik voelde me een dwaas, dus in plaats van een dieper gat te graven, zweeg ik.

"Waarom?" vroeg ze enkele minuten later zonder waarschuwing. Haar vage vraag deed me afvragen of ze doelde op mijn poging of op het idee op zich. Als ik het fout had in mijn beoordeling, wist ik dat het grote gevolgen kon hebben, dus het was met een sprong in het diepe dat ik uiteindelijk antwoordde.

"Hij vindt foto's van jou leuk," zei ik.

"Weet je het zeker?" vroeg ze na nog meer stilte en ik op het punt stond te concluderen dat ik het fout had geraden.

"Ja," antwoordde ik snel.

In werkelijkheid was ik er helemaal niet zeker van, maar om één of andere vreemde reden wilde ik beslissend zijn. Mijn woorden zorgden ervoor dat mijn vrouw weer een tijdje zweeg en ik liet de ongemakkelijke situatie nog een paar minuten duren.

"In de hotpants?" vroeg ze zachtjes fluisterend.

"Wat dacht je van de paarse jurk?" antwoordde ik, terwijl ik dacht aan Rafaels poging haar die te laten dragen.

"Oké," antwoordde ze na een korte stilte, waardoor ik me afvroeg of zij hetzelfde dacht.

Ik trok haar lichaam stevig tegen het mijne aan en hield haar daar vast terwijl de minuten langzaam verstreken. Toen ik eindelijk ontspande, haalde ze diep adem en begon van het bed af te gaan. Zonder verder aandringen verdween ze, maar kwam een paar minuten later terug in de sexy jurk.

Het was een opwindend gezicht, want op de één of andere manier was haar vers geneukte staat te zien, benadrukt door haar tepels die door het dunne materiaal heen staken. Met trillende handen pakte ik mijn telefoon van het nachtkastje en maakte een paar foto's achter elkaar.

"Haal het bandje van je schouder," zei ik dan.

Met slechts een moment van aarzeling liet June het bandje van haar rechterschouder glijden, waardoor het kledingstuk op een manier wegviel dat bijna haar tepel onthuld werd. Snel nam ik nog een paar foto's en wenkte haar toen om bij me op bed te komen liggen. Nogmaals trok ik haar dicht tegen me aan en nestelde me in haar nek.

"Ga je ze opsturen?" vroeg ze nadat er een paar minuten waren verstreken.

"Stuur maar degene die jij wil," antwoordde ik en gaf haar mijn telefoon.

Eigenlijk gaf ik haar de controle en ik was benieuwd hoe ze ermee om zou gaan. Ik dacht dat ze mijn poging zou afwijzen en het toestel naar me terug zou gooien of het gewoon opzij zou leggen, maar slechts een paar seconden later zag ik haar het apparaat manipuleren.

De manier waarop ze was gedraaid maakte het onmogelijk voor mij te zien wat ze stuurde, maar het was duidelijk toen ze klaar was en de telefoon op het bed legde.

Minuten tikten voorbij met een vreemde verwachting in de kamer terwijl we wachtten op de veelzeggende pieptoon die een reactie aangaf. Ik wist dat het uren kon duren voordat die kwam en stond op het punt June op haar rug te draaien voor meer seks toen het bericht arriveerde.

Ik voelde June’s lichaam trillen, maar ze maakte geen aanstalten naar de telefoon te kijken. "Ga je niet kijken?" vroeg ik.

Langzaam strekte ze haar hand uit, en toen ze het toestel bijna had, kwam er nog een bericht binnen. Ze bracht het scherm dichterbij en keek er een paar seconden naar, waarna ze het toestel draaide zodat ik het ook kon zien.

"Verdomd mooi. Het beste wat ik in lange tijd heb gezien," stond er. "Weet ze dat jij deze hebt gestuurd?" stond er in het volgende appje.

Toen ze zag dat ik de berichten had gelezen, pakte ze de telefoon terug. “Ja,” typte ze snel.

Zodra haar bericht was verstuurd, bereidde ik me voor op een reactie van Rafael. Na mijn discussie met hem na het feest, wist ik dat hij de plotselinge hernieuwde betrokkenheid interessant zou vinden en dacht ik dat hij waarschijnlijk zou aandringen op meer. De slaapkamer bleef echter stil en toen het duidelijk werd dat hij niet verder zou reageren, draaide ik June om en leidde mezelf naar haar toe.

Langzaam en zonder te spreken bedreven we de liefde, hoewel geen van ons beiden in de buurt kwam van een orgasme. Na een tijdje stopte ik en gleed toen tegen haar aan.

June sliep al snel, maar ik bleef wakker en staarde naar het plafond, denkend aan wat er die avond was gebeurd en aan Rafaels profetische woorden.

Pas maandag hoorde ik iets van de zwarte man. In de tussentijd twijfelde ik aan mijn verstand, en realiseerde me dat ik mijn oordeel had laten beïnvloeden door alcohol en opwinding. De geest die al was losgelaten, had aanmoediging gekregen, wat het opnieuw bottelen nog moeilijker zou maken. June begon op haar beurt niet over het onderwerp, waardoor ik me afvroeg wat er in haar hoofd omging.

"Hé man. Ik waardeer de foto's," zei hij toen ik zijn telefoongesprek opnam.

"Ja...we hadden te veel gedronken," antwoordde ik, een excuus zoekend.

"Ja, oké," grinnikte hij. "Er is hier vrijdag een feestje, als je even langs wilt komen..." voegde hij eraan toe.

"Waarschijnlijk niet..." begon ik, maar hij onderbrak me.

"Rond een uur of tien," zei hij en hing toen snel op.

Ik meldde het telefoontje niet aan June, omdat mijn geest in beroering was. Als ik eerlijk was, moest ik toegeven dat het zien van de onthulling van haar seksualiteit opwindend was, en op sommige manieren verslavend. Toch wist ik dat er op een gegeven moment een afrekening zou komen die me bang maakte.

Dinsdag kondigde ze aan dat we waren uitgenodigd voor een diner op vrijdag. Dat was een opluchting, want het bespaarde me emotioneel de moeite om met Rafaels plannen om te gaan. Bovendien wist ik, omdat ik een drukke werkweek had, de meeste gedachten erover naar de achtergrond te dringen.

Ik kwam net op tijd thuis om me om te kleden en June op te halen, waarna we vetrokken. We genoten van een etentje en een gezellige avond met vrienden voordat we omstreeks tien uur uit elkaar gingen. June was vrolijk op de terugweg en we waren bijna bij ons huis toen ze de vreemde blik op mijn gezicht zag. Het was verschenen toen de gedachten aan Rafaels feestje plotseling weer terugkwamen.

"Wat is er?" vroeg ze.

"Niets," antwoordde ik, terwijl ik besefte dat ik een aantal smerige gedachten in mijn hoofd had laten sluipen.

"Wat?" vroeg ze opnieuw, terwijl ze speels in mijn arm kneep.

"Ik dacht er net aan om je snel in bed te krijgen," loog ik.

"Nou, dat klinkt leuk, maar ik geloof je niet," antwoordde ze. "Vertel het me maar," vervolgde ze toen ik niet antwoordde.

"Nee... liever niet," zei ik, hoewel ik wist dat ze het niet zou accepteren.

"Vertel het me, " reageerde ze met een meer vastberaden stem.

Op dat moment reden we onze oprit op, wat mij een veilig gevoel gaf. Toen ik echter uit de auto wilde stappen, zag ik dat June bleef zitten en naar me staarde. Met een diepe zucht gaf ik toe. "Kijk... Rafael belde eerder deze week en zei dat er vanavond een feestje was."

"En jij dacht erover na? Dacht je aan Tanya?" daagde ze me uit.

"Nee." antwoordde ik onmiddellijk.

"En dan? Waarom die vreemde blik?" drong ze aan.

"Ik weet het niet... Ik dacht aan... Ik weet het niet..." stamelde ik.

Ze staarde me enkele seconden aan, zonder dat er iets van haar te zien was. "Wil je gaan?" vroeg ze dan.

"Nee... eh... het is te gevaarlijk," zei ik.

"Waarom heb je het me niet verteld?" vroeg ze, terwijl ze mijn woorden leek te negeren.

"Omdat ik je niet van streek wilde maken," antwoordde ik.

June keek me aan met een blik die ik niet herkende. "Hij heeft contact met me opgenomen," zei ze dan.

"Wie? Rafael?" schoot ik terug.

"Ja, Rafael," antwoordde ze.

"Waarom?" antwoordde ik, geïrriteerd dat hij op de één of andere manier haar nummer had weten te bemachtigen.

"Het enige wat in het bericht stond was dat ik de paarse jurk moest dragen. Ik heb niet gereageerd en wist toen niet wat het betekende, maar nu wel," legde ze uit.

"Het spijt me," zei ik, zonder iets beters te kunnen bedenken.

Daarmee verlieten we de auto en gingen naar binnen. June ging meteen naar de slaapkamer om zich om te kleden, terwijl ik een drankje inschonk en voor de tv ging zitten. Een paar minuten later kwam June terug in haar badjas en na een paar minuten ging ik ook weg om me om te kleden.

Mijn vrouw bewaart de gedragen kleding in een mand net achter de deur van haar inloopkast, Net toen ik die binnenkwam om mijn shirt erin te gooien, zag ik de paarse jurk hangen. Hij hing daar alsof hij daar opzettelijk was achtergelaten. Eerst dacht ik er niet bij na, maar toen ik terugliep naar de woonkamer, schoot er een gedachte door me heen.

In mijn badjas ging ik naast mijn vrouw en sloeg onmiddellijk mijn arm om haar schouders. Ik trok haar naar me toe en begon haar zachtjes op haar nek en lippen te kussen, wat zachte kreuntjes van genot opleverde. "Waarom trek je die jurk niet aan?" fluisterde ik in haar oor.

Ze draaide zich meteen om, gaf me een ondeugende glimlach en ging toen op weg naar de slaapkamer. Een paar minuten later was ze terug, voor me staand in de sexy jurk en bijpassende hakken. Met nog steeds die ondeugende blik, nam ze verschillende poses aan voordat ik opstond en mezelf achter haar positioneerde met een arm om haar middel. Toen ik haar nek kuste, gooide ze haar hoofd achterover, waarop ik mijn andere hand gebruikte om haar door het kledingstuk heen stevige borst te omvatten. "Mmmm..." kreunde ze.

"Je wist van Rafaels uitnodiging," daagde ik haar plotseling uit.

"Nee..." hijgde ze, terwijl mijn lippen haar nek weer vonden. De plotselinge spanning in haar lichaam verraadde haar, en gesterkt door de wetenschap dat ik gelijk had, drong ik nogmaals aan. "Ja wel, daarom hing de jurk klaar. Ik zag hem in je kast hangen, je was er helemaal klaar voor om te gaan."

"Het hang daar altijd..." begon ze, maar ik onderbrak haar.

"Uh uh... hij hing klaar. Hoe lang weet je het al?" eiste ik. "Vertel me de waarheid," voegde ik eraan toe.

Meerdere malen probeerde ze zich los te wringen uit mijn armen, maar ik hield haar vast. "Sinds woensdag," antwoordde ze uiteindelijk met een diepe zucht.

"En jij was er klaar voor om te gaan..." antwoordde ik.

"Ik dacht dat jij dat wilde... Hij zei dat jij dat wilde," antwoordde ze.

"Wat zei hij precies?" vroeg ik, nieuwsgierig naar zijn aanpak.

"Hij stuurde een appje dat hij met je had gesproken en dat wij vrijdag naar zijn feestje zouden komen. Toen zei hij dat ik de jurk moest dragen," antwoordde ze.

"Waarom heb je het mij niet verteld?" vroeg ik.

"Ik wachtte af of jij het me zou vertellen," antwoordde ze.

"Dus je vond het prima als ik dat wilde?" verduidelijkte ik.

"Ik... ik weet het niet... Ik dacht van wel," antwoordde ze ontwijkend.

Mijn vingers hadden één van haar tepels gevonden. Terwijl ik die zachtjes rolde, voelde ik hem stijf worden en begon haar nek weer te kussen. Ik hield de aandacht een paar minuten vast en dwong haar tot zacht gespin.

"Wil je gaan?" vroeg ik na een tijdje.

"Nee. Ik denk dat wat jij in de auto zei, juist was," zei ze zachtjes en na een korte stilte.

"Wil je niet dat hij je in de jurk ziet?" drong ik aan.

"Hij heeft foto's gezien," wierp ze tegen.

"Alleen foto's. Niet het echte werk," antwoordde ik.

Deze keer antwoordde ze niet meteen, en in de stilte reikte ik in de bovenkant van de jurk en tilde één van haar borsten op. Ik streelde hem zachtjes, tot ik voelde dat ze diep ademhaalde. "Hij zal meer willen," zei met een zwakke stem.

Haar waarschuwing bleef een paar seconden lang in de lucht hangen. "Ja, dat zal hij zeker doen," hoorde ik mezelf dan met een vreemde stem zeggen:

"Wil je dat?" vroeg ze, en ik hoorde enige gretigheid in haar stem.

Mijn reactie was slechts een langzame, zwijgende knik, waarmee ik June tot een zucht dwong. Het was een bizar moment, want op de één of andere manier, bijna in een oogwenk, waren al mijn zorgen plotseling verdwenen. Toen ik achteruit begon te lopen, greep June mijn arm en trok me naar zich toe. "Laat mij me niet slecht voelen,” zei ze, me met een angstige blik aanstarend. “Wees niet gemeen als het voorbij is.”

Ik knikte nog een keer, waarop June naar de slaapkamer begon te lopen.

Toen ze bijna de woonkamer uit was hield ik haar tegen. "Je bent prima zo," zei ik.

"Ik heb geen slipje aan," protesteerde ze.

"Je bent prima zo," herhaalde ik, en tot mijn verbazing accepteerde ze mijn woorden.

Ik liet toe dat zij zich opfriste in de badkamer terwijl ik me omkleedde, waarna we de deur uitgingen, op weg naar de decadente scène waarvan we wisten dat die voor ons lag.