Het was een mooie zomerse dag in juni toen Anna op haar fiets door de bossen reed. De zon scheen prettig op haar mooie gezichtje en doordat ze haar blonde haren in een lange paardenstaart had gedaan, zweette het niet zo in haar nek. Ze had vanwege het weer een comfortabel zomerjurkje aan gedaan, en haar sandalen stonden stevig op de trappers. Het was schitterend weer en des te dichter ze bij haar eindbestemming kwam, des te sneller ze begon te fietsen. Ze was op weg naar haar favoriete nichtje. Anna had zelf geen zusjes, maar de vrouw van haar oom, had wel een jong dochtertje toen ze trouwden ongeveer zeventien jaar geleden. Ze waren toen beiden drie en konden het vanaf het begin al goed met elkaar vinden. Anna glimlachte toen ze het huis dichterbij zag komen. Sinds die eerste dag zagen ze elkaar minimaal één keer per week en keken ze altijd uit naar de volgende keer.

Belle zat een beetje zenuwachtig op haar kamer. Anna was onderweg naar haar en daar verheugde ze zich enorm op. Maar er was onlangs ook iets gebeurd en ze wist dat ze het alleen aan Anna kon vertellen, maar hoe zou ze reageren? De zenuwen gierden door haar lichaam. Ze keek naar zichzelf in de spiegel. Daar zag ze een bruinharige, vlotte meid die terug staarde. Vanwege de warmte had ze ook een zomerjurkje aangedaan, en ze keek van haar blote voeten naar haar slippers die in de hoek van haar slaapkamer lagen. Kijkend op de klok, smachtend naar het moment dat de bel ging, voelde ze heel even aan haar slipje, dat al nat werd terwijl ze heel even dacht aan de gebeurtenissen van afgelopen vrijdag.

“Goedemorgen oom Jan,” zei Anna beleefd tegen de kalende man die de deur van het huis open deed. “Goedemorgen Anna, alles goed met je ouders?” Anna knikte en zei, “Hartstikke goed. Ik moest jullie nog bedanken voor de hulp van laatst.” Jan keek zijn nichtje glimlachend aan. “Geen probleem lieve schat. Daar ben je toch familie voor? Belle is boven, ga maar gauw.” Anna knikte nog een keer beleefd naar haar oom en liep vlug langs hem heen de trap op. Jan keek haar na en grinnikte wat. “De jeugd, altijd haast.” Hij deed de deur dicht en ging weer de kamer in.

Anna klopte niet eens op de deur, maar stormde snel de kamer in. Belle, die de bel al had gehoord, stond klaar voor haar en al gauw zaten ze verstrengeld in een knuffel, alsof ze elkaar in geen jaren hadden gezien. Zo stonden ze even en lieten ze elkaar los. “Ziet er goed uit, meid," zei Anna toen ze Belle eens goed bekeek. “Dat jurkje staat je geweldig.” Belle lachte naar Anna, “Kan ik ook van jou zeggen. Staat je leuk.” Anna moest lachen en keek naar de spiegel. Daar stonden ze. Twee nichtjes en beste vriendinnen, met allebei precies dezelfde zomerjurkjes aan. Ze keek naar Belle en zag gelijk een andere blik in haar ogen. Een blik die ze niet vaak zag, maar wel goed herkende. Een blik die wat wil vertellen. “Okay meid. Wat is er aan de hand?” vroeg ze aan haar. Belle keek Anna aan, gebaarde naar haar bed en ging erop zitten. Anna voegde zich bij haar en wachtte gespannen af totdat Belle begon te vertellen. Belle haalde gespannen adem en begon:

“Vrijdag ben ik uit geweest. De nieuwe jongerenkroeg in het centrum. Ik was er met een paar vriendinnen heen en het was super gezellig. "Drankjes gingen er goed in zoals je vast wel weet en al gauw durfden we het aan op de dansvloer.”

Belle kijkt naar haar knieën terwijl ze verdergaat.

“Zoals verwacht kregen we ook weer de nodige aandacht, jongens waren niet bij ons weg te slaan, en mijn vriendinnen genoten van de aandacht. Ik probeerde het te negeren en dat lukte aardig totdat er iemand wel heel dicht tegen me aan begon te dansen.”

Anne keek haar in spanning aan en wachtte totdat ze weer verder begon te praten.

“Ze bleef maar om me heen dansen, steeds dichter bij me komend. Pakte me de handen vast en danste met me op de maat van de muziek. Toen keek ze om ons heen en toen ze doorhad dat niemand keek. Trok ze me mee, het invalidentoilet in, deed de deur op slot en keek me smachtend aan.”

Belle's gezicht werd een beetje rood, maar Anne bleef stil en liet haar nicht rustig verder vertellen.

“Ze keek me aan, maar deed niks. Alsof ze op toestemming wachtte. Ik kon niets anders doen dan zachtjes knikken. Ik was overdonderd door wat er gebeurd was, maar ook nieuwsgierig naar wat er verder ging gebeuren. Ze stapte op me af en zoende me gretig op de mond. Als vanzelf ging mijn mond open en zodoende stonden we snel te tongen, terwijl haar handen over mijn lichaam gingen. Haar ene hand voelde ik in mijn tiet knijpen, maar de andere zat al snel in mijn korte broekje en voelde ik haar vingers door mijn kutje gaan. Toen bonkte er iemand keihard op de deur en zei dat we dat maar thuis moesten doen. Zij werd rood. Ik werd rood en ze rende naar de deur, deed hem van slot, gooide hem open en rende de zaal in. Heb haar niet weer gezien.”

Belle is stil en kijkt haar nicht aan, afwachtend naar wat ze gaat zeggen. Als Anna stil blijft, gaat Belle voorzichtig verder.

“Ik kwam helemaal flabbergasted het hokje uit en ben daarna snel naar huis gegaan. Ik krijg het niet uit mijn hoofd, want ik heb helemaal niks met meisjes, maar ik vond het lekker Anna. Wat moet ik er nu aan doen? Ik weet het niet. Echt niet Anna, ik denk er de hele tijd aan, ben de hele tijd geil en in de war, en en..” Belle stopt met praten en staart naar beneden terwijl er tranen over haar wangen biggelen. Anna kijkt op, legt haar hand op Belle’s schouder en trekt haar naar zich toe in een liefdevolle knuffel en geeft haar een zoen op de wang. “Dat is toch niet zo erg,” fluistert ze in Belle haar oor. “Het gaat er toch om dat je een beetje geniet?” Belle kijkt Anna aan, met de tranen nog in de ogen. “Echt waar? Denk je nou niet anders over me?” Anna lacht naar haar, “Je bent mijn favoriete nicht en mijn beste vriendin, waarom zou ik in hemelsnaam anders over je denken?” “Nou,” antwoordt Belle, “Omdat ik het eigenlijk nog een keer wil doen.” en ze plant haar lippen op Anna’s mond.