Koninklijke Selectie

In zijn rechterhand zwiert Hij een glas peperdure champagne. Zijn linkerarm ligt over de met edelstenen betegelde rand van het bubbelbad, eentje met een grootte waar een olympisch wedstrijdbad bij verbleekt. In het midden spuwen marmeren fonteinen op sierlijke wijze stralen warm water over de varens die daar omheen staan. Hij heeft het allemaal, Koning Midas IV.

Vandaag is er één van de vele hoogtepunten op Zijn kalender: de jaarlijkse verkiezing. Niet of Hij troonzitter blijft, dat is namelijk onomstreden, maar welke meisjes er in Zijn selectie komen. Hij heeft er ieder jaar veertig tot Zijn beschikking en Hij selecteert ze hoogstpersoonlijk. De meisjes in kwestie lopen langs het bubbelbad en moeten Zijn lust opwekken. Ze mogen ook bij Zijne Koninklijke Hoogheid in bad komen, maar ze mogen Hem nimmer aanraken. Dit proces kan soms meerdere weken in beslag nemen.

Ondanks Zijn voorkeur voor blonde meisjes, het liefst met kleine, onderontwikkelde borstjes, weet Hij na enkele dagen een zeer uiteenlopende selectie te maken. De uitverkorenen, die Hij een tikje denigrerend ‘Zijn snoepjes’ noemt, hebben een aparte verblijfsruimte in Zijn paleis. Een harem, zoals dat genoemd wordt. Zij staan vierentwintig uur per dag, zeven dagen per week tot Zijn beschikking. Zijne Majesteit mag ieder moment binnenlopen en kiezen wat Zijn hart op dat moment begeert. Meestal neemt Hij een aantal meisjes mee naar één van zijn slaapverblijven, maar het wil ook wel eens voorkomen dat Hij het ter plekke doet, onder de ogen van tientallen andere meisjes…

Zijne Grootheid loopt door één van de meters brede hallen, in Zijn satijnen badjas. Hij beveelt één van zijn dienaren om veel champagne en andere versnaperingen klaar te zetten op het binnenhof. Hijzelf opent de grote, hoge deuren van het vertrek van de meisjes. Ze lopen allen poedelnaakt rond. Dat is één van de huisregels. Hij steekt een gigantische sigaar op en pakt een handvol roze lintjes uit Zijn zak. De meisjes die Zijne Hoogheid op dat moment kiest, krijgen dat roze lintje om hun bovenarm en moeten vanaf dat moment met Hem mee lopen.

Terwijl de kruidige lucht van sigarenrook de atmosfeer in de verblijfsruimte overneemt, loopt Koning Midas IV keurend door de verzameling die Hij zo zorgvuldig heeft samengesteld. Hij is vandaag gul met de roze lintjes. Hij knoopt ze zelf bij de meisjes om de bovenarmen zodat Hij al even contact met ze kan maken. Na een lange tijd heeft Hij Zijn keuze bepaald. De groep meisjes, die Hij vanaf dat moment ‘de uitverkozenen’ noemt, lopen met Hem mee. De overgebleven meisjes gaan verder met waar ze mee bezig waren: mooi zijn.

Zijne Hoogheid loopt tussen de imposante zuilen door die opening bieden aan het zonovergoten binnenhof. Het gras is weelderig groen, onberispelijk en geen kaal plekje te bekennen. Ieder sprietje is nagenoeg even lang. Met Zijn blote voeten betreedt Hij het zachte gazon, op weg naar één van de mondaine, met antilopenleer beklede ligbedden, tussen de torenhoge palmbomen en de volle, kleurrijke bloemstruiken. Daar staat een keur aan exotische, sterk-alcoholische versnaperingen klaar, gekoeld en wel.

Nonchalant tikt Zijne Majesteit de as van Zijn vorstelijke sigaar af en neemt Hij plaats op het exorbitante meubilair. Al badend in de zon deelt Hij de bitterzoete snuisterijen aan Zijn meisjes uit, die zich als bijen om een zonnebloem in volle bloei om Hem heen verzamelen. Zwijgzaam adoreert Hij de twee prachtige meisjes die hun zijdezachte tietjes tegen Zijn satijnen badjas vleien en dromerig streelt Hij hun blote lichamen. Ze wrijven hun blote borstjes in Zijn gezicht en laten hun perfecte roze speentjes maar al te graag afsabbelen.

Op Zijn koninklijke commando bukken vier meisjes voorover en laten ze hun kleine spleetjes tussen hun kontwangetjes uitpuilen. Ze zijn zo lief voor elkaar dat ze elkaar strelen en zoenen en hun drankjes onder het kenmerkende, schattige, meisjesachtige gegiechel met elkaar delen. De Koning streelt de billetjes van de twee meisjes die aan Zijn zijden staan. Het jonge vlees voelt mals in Zijn handpalm en de textuur van hun huidjes voelt als zacht suède aan Zijn vingertoppen.

Met het zomerse geluid van vrolijk fluitende vogeltjes nestelt Hij zich comfortabeler in het gerieflijke, door louter de beste ambachtsmannen gemaakte meubelstuk en aanschouwt Hij op zijn heerlijke gemakje hoe na enige tijd de alcohol zijn werk begint te doen en de meisjes zich aan elkaar beginnen te vergrijpen. Een paar van de kleine gleufjes worden verwend, zij het door een vingerkootje, zij het door een tong. Zijne Excellentie roept twee blonde, langharige schoonheden aan Zijn kant en begint vurig met hen te zoenen. Hij tilt de onderkant van Zijn schier onbetaalbare badjas omhoog en onthult daarmee de schat der schatten, de vorstelijke staaf, lang en gespierd, kaarsrecht en harder dan marmer.

De meisjes vallen stil. Ze zijn jaloers op de twee uitverkorenen onder de uitverkozenen die nu Zijn goddelijke roede mogen bewerken. Hun kleine, babyzachte handjes vallen in het niet bij het hemelse geslachtsorgaan. Zwoel strijken hun handjes op en neer, langs de adellijke aders en over de edele glans. Een klein drupje majesteitelijk voorvocht blijft aan hun vingertjes kleven. Het glinstert in de zonnestralen.

Zijne Eminentie beveelt dat alle meisjes zich rondom Zijn verheven boomstam moeten verzamelen. De kleine prammetjes, de jeugdige poesjes en de olijke, ietwat bollige buikjes pakken zich samen. Allen zijn ze vrij om te bepalen hoe zij met hun monden de epische lengte van Zijn lid plezieren. De meisjes doen zich tegoed aan het masculiene vlees. Hun tongen en lippen zwermen om Zijn rotsharde staaf, welke van de ene mond naar de andere gaat, terwijl de heerser uitkijkt over twee prille poesjes die onder de geholde ruggen vandaan Zijn kant uit staren.

Onder het hitsig makende geluid van smakkende meisjesmondjes en zwoel, maagdelijk gekreun bespeelt Zijne Hoogheid de twee strakke, zalmroze kutjes met Zijn duimtopjes. Met superieure, circulaire bewegingen brengt Hij de hoofden van de twee prachtmeisjes op hol. Zijn duimen glijden zonder enige weerstand in de kletsnatte, begeerlijke onderkomens. De sidderingen die daar het gevolg van zijn, kan Hij tot in Zijn kleine teen waarnemen. Een troebele, kleverige substantie sijpelt langs de muizen van Zijn handen naar beneden. Hij savoureert de liefdesnectar als een delicatesse.

De twee glimmende doosjes knikken harder op en neer. Het tempo gaat omhoog, het gekreun zwelt aan. Er wordt uitbundiger gelikt, harder getrokken en krachtiger gezogen. Er ontstaat een consternatie. Een kakofonie van hoge, meisjesachtige “oh’s” en “ah’s” stijgt op uit het midden van al het orale geweld. Één van de meisjes heeft de eervolle eerste voltreffer achter haar naam mogen zetten. Een absurd dikke en lange witte streep strekt zich van haar kin tot haar voorhoofd.

De volgende kolossale eruptie treft drie geile meisjes in één schot. Wangen, neuzen, lippen, niets ontkomt aan de furie van Zijne Heerlijkheid. Er wordt bijkans ruzie gemaakt om het ejaculerende kanon. In alle opschudding spuit er een nieuwe straal kraakhelder, adellijk sperma het luchtledige in, waar het op het hoogtepunt uiteen waaiert in enkele klodders die meer verlangende meisjes verblijden met hun komst. Behalve het spierwitte teelvocht regent het ook complimentjes aan de vorst en Zijn uitbundig spuitende fallus.

De meisjes maken het de Koning hof en happen gulzig naar de resterende uitstotingen van zalig zaad. Het is dringen geblazen om de immer pulserende paal schoon te likken van enig residu. Tot Zijn genoegen ziet Zijne Majesteit door alle blote lichaamsdelen door dat geen enkel meisje is ontkomen aan Zijn witte orkaan. Bevangen door opwinding ontdoen ze elkaar met hun monden van het reeds verdunnende ejaculaat.

Met een diepe zucht reikt de opperheer naar Zijn smeulende sigaar. Hij laat de hete zonnestralen over Zijn ontblote bast vallen en puft sierlijke kringetjes van sigarenrook richting de gretige meisjes. Genereus schenkt Hij royale hoeveelheden van de smaakvolle, alcoholische vloeistoffen in en deelt deze uit. Zijn oog valt op een meisje met gevlochten paardenstaartjes. Hij gaat languit liggen en nodigt haar uit om naast Hem plaats te nemen.

Vereerd door Zijn oproep kruipt ze dicht tegen het viriele lijf van Zijne Hoogheid aan en hoort ze de zachte, fluisterende liefkozingen aan. Terwijl de andere meisjes geen moeite hebben om zich met elkaar te vermaken, krijgt het gezegende individu het gebod om haar heilige driehoekje boven Zijn gelaat te schikken. Uitgestrekt op het immens grote bed ziet Hij het volmaakte lijf voor de brandende zon verschijnen. Het glinsteren van haar roze pruimpje verraadt haar vervoering. Hij slaat Zijn armen om haar heupen en drukt haar natte gleufje naar Zijn mond toe.

De weke schaamlipjes glijden over Zijn uitgestoken tong. Zijn imponerende bovenarmen, Zijn ontzagwekkende biceps, Zijn keizerlijke onderarmen doen het ranke, fragiele lijfje van het pleziermeisje een tikje verbleken. Hij houdt haar middel in Zijn machtige greep en trekt haar schaamgebied extra straf in Zijn gezicht. Het genotsdienaresje weet niet wat haar overkomt. Ze zevert van genoegen als ze Zijne Koningslid uit haar mondje bevrijdt. Met opengevallen kaken en luid nasaal gekreun ondergaat ze het meest meeslepende hoogtepunt dat ze ooit zal ervaren. Ze verliest volledig de controle over haar lichaam en worstelt haar druipende kiertje op Zijne Majesteit’s mond.

Eenmaal bekomen van haar climax schiet haar ademhaling in arrest. Een acute nabeving doet zich aan. Wederom bonkt ze haar heupen op en neer. Het landen van haar soppende schaamlipjes op Zijne Hoogheid’s getuite lippen maken een onmiskenbaar opwindend geluid. Met zijn forse armen trekt Hij het orgasmerende geheel nog fermer tegen zijn smoelwerk aan. Slurpend en smakkend ontdoet Hij het meisje van alle uitgestoten sappen.

De jaloezie onder de meisjes begint toe te nemen en enkele van hen nemen initiatief om Zijn Adellijke aandacht te trekken. Ze draaien hun bolle, kneedbare kontjes voor Hem in het rond, ze strelen hun eigen bustes dat het een lieve lust is, ze betasten hun eigen schaamgebiedjes zonder enige gêne. Het meisje met de kleinste prammetjes krijgt uiteindelijk de zegening. Het is bijna aandoenlijk hoe de nietige en karige boezem zich presenteert.

Zijne adellijke handen grijpen naar de minuscule borstpartij. Vol ontzag ziet het jonge grietje aan dat haar tietjes zich vormen naar de royale vorm van Zijn mannelijke handen. Ze krijgt het abstracte bevel om ‘Hem te plezieren hoe zij maar wenst’. Een bevel dat niet aan dovemans oren is gericht.

Het jeugdige diensmeisje bestijgt de Koninklijke veste en richt zijn toornige scepter hemelwaarts, wijzend naar het verlegen openingetje. Geholpen door twee andere lustmeisjes laat het gekozen schatje zich langzaam zakken, geleidelijk vullend door Zijne edele furie. Haar lichtblauwe, mystieke oogjes draaien weg in haar kassen. Het is een penetratie van keizerlijke proporties.

Het lieverdje draait haar bipsje, kentert haar bekken en bespeelt haar eigen plezierknopje. De Koning’s roede raakt alle mogelijke plekken in haar sponzige tunneltje. De twee meisjes die haar al helpen weten zich nu verder gesteund door drie andere meisjes. Het wordt een drukte van belang. Ieder wil even met haar tong langs Zijne Koningspaal voordat deze weer verdwijnt, ieder wil even het onschuldige meisje kietelen op onzedelijke plekjes, ieder wil zien, voelen en ruiken wat er gebeurt.

Terstond heft het seksdienaresje haar middel een ruim eind boven die van Zijne Eminentie. Woest wrijft ze haar volledige hand over haar eigen clitorale vlak. Er vallen ontelbare druppeltjes over de Koning’s grote, rotsharde staf. Een waar festijn van meisjes-ejaculaat, warm als een weldadige douche, zoet als een pas geplukt aardbeitje. De opgegeilde meisjes weten niet hoe gauw ze zijne Heerlijkheid moeten ontdoen van alle spettertjes die Hij te verwerken krijgt.

De beurt is aan de twee lieverdjes met de bolste kontjes. Hier heeft Zijne Majesteit zich op verheugd. De twee ronde, zachte bipsjes, klein, maar toch ook weer niet. Beide vormen ze zich naar Zijne Hoogheid. De lekkere meisjes gaan diep door hun bekken en hollen hun rug om zo hun perfecte, volmaakte rondheid aan de achterkant zo goed mogelijk te manifesteren. De twee zalige spleetjes kijken tussen de hamster-achtige kontwangetjes naar de Koning en zijn kloppende gereedschap.

Met één hand op de onderrug van het ene meisje en de andere hand op die andere dienstige tiener glijdt Zijne Majesteit’s indrukwekkende fallus in het krappe vleeskiertje naar binnen. Hun lange, fluwelen en sluike kapsels vallen sierlijk als een vitrage over hun ruggen heen, hun plompe bipsjes net tonend. Het zalige zitvlees bobbelt elegant naar voren en achteren bij iedere Koninklijke stoot die geleverd wordt.

Het lustmeisje dat nog moet wachten op een Majestueuze penetratie moet het zolang stellen met een kootje van de duim die op en neer strijkt in haar kontnaadje, soms licht tegen de achteringang aanduwend, hier en daar zelfs even om de hoek komen kijkend. De twee gedienstige lieverdjes komen niks tekort, iets wat ze met geluid, zwoele, uitdagende blikken en hevig tegendrukken kenbaar maken.

Een koel briesje waait door het binnenhof. De grote, uitgestrekte bladeren van de palmbomen ritselen door elkaar heen. Zijne Heerlijkheid strekt Zijn arm uit naar één van de twee ingetogen tietjes die nauwelijks heen en weer bungelen, amper hangen. Stevig masseert Hij het kleine ophopinkje in Zijn imposante vuisten. Het tepeltje dat ergens tussen de sterke vingers verstopt raakt, springt uit zijn schulp.

Dan verplaatst Hij Zijn handen weer naar de gewelfde heupen. Een ferme grip, stoer en mannelijk. De vorstelijke indringing krijgt een andere wending. De frequentie neemt iets af, de energie en inspanning stijgt. Robuust trekt Hij het ronde, zachte, bolle kontje tegen Zijn middel aan. Het schattige, olijke meisje die het ondergaat, begint te snakken naar adem. Hyperventileren, daar lijkt het bijna op. De Koning zit zo onmenselijk diep in haar te roeren, te steken, te wroeten, dat ze blauwe puntjes voor haar ogen begint te zien.

De harem verzamelt zich langzaam rondom het tafereel, alsof ze weten, aanvoelen dat er zo iets gaat gebeuren. Iets wat zijn weerga niet kent, iets magnifieks. Ze strelen het satijnzachte huidje van het pleziermeisje dat bijna onwel van vervoering wordt, ze krassen hun nageltjes over Zijne Grootheid’s onoverwinnelijke bovenlichaam. Ja, er staat iets te gebeuren.

Met enkele machtige rammen stuwt Hij, de Koning, heerser over allen, Zijn lans tot in het obscuurste. Ogenblikkelijk spuit er aan meerdere kanten van Zijn geaderde knuppel dik, slijmerig, spierwit zaad. Het lekt niet, het druipt niet, het forceert zich een weg naar buiten omdat binnenin de druk te groot wordt. De acht uitverkozenen zien het, ruiken het, merken het. Dit is waar ze het voor doen.

De weg die Zijn omclusterde paal terug af moet leggen was lang. Onderweg decoreert Hij meer van het vlezige binnenwerk met witte pap. Blootgesteld aan de buitenlucht gaat het nog steeds tekeer als een wild dier dat losgelaten werd na maanden gevangenschap. Ettelijke slierten rollen zich uit over de rug van het laatste slachtoffer van Zijne Excellentie zijn furie. Gulzig smeren de meisjes het product uit, likken het op, wrijven hun borstjes er doorheen en wat al niet meer aan onkuise, ontuchtige handelingen.

De Majesteit, Monarch over al, Zijn behoefte is voldaan. Een terugkerend ritueel, een routine. Morgen pikt Hij een handvol andere meisjes uit zo het Hem begeert. Worden het er tien? Twaalf? Of eenvoudigweg twee en hen alle seksuele botvieringen schenken die ze maar aankunnen? Dat weet ook Zijne Hoogheid niet. Dat zijn zorgen voor morgen…