Maarten boog zich over Celine, zijn handen gleden langzaam over haar buik omhoog, en vonden haar borsten. Hij smeerde traag, met gespreide vingers, alsof hij de lotion niet alleen wilde aanbrengen, maar ook wilde bewaren. Zijn duimen cirkelden langzaam rond haar tepels. Kleine glanzende bergjes, strak van opwinding. Celine hield haar adem in, haar ogen halfgesloten achter haar zonnebril. Alleen haar ademhaling verried hoe haar lichaam reageerde.

Loreen keek toe. Haar blik was niet jaloers. Eerder... vol verwachting. Ze duwde haar zonnebril op haar hoofd en beet zacht op haar lip. De onderhuidse hitte in de kamer leek te verschuiven, richting vuur.

Maarten stopte. Zijn handen bleven rusten op Celine’s huid. “Zo. Voor nu ben je ingesmeerd.”

Er viel een stilte. Maar geen koele.

Loreen stond langzaam op, haar bikinibroekje het enige dat nog op haar lijf zat. Met een achteloze beweging trok ze het iets rechter. Haar huid glom al van de after sun, haar borsten ongehinderd door stof, licht op en neer bewegend bij elke stap.

“Jij bent ook verbrand, Maarten,” zei ze met een quasi-onschuldig stemmetje. “Je rug moet nog.”

Maarten ging zitten op het bed, trok zijn shirt over zijn hoofd en liet zich achterover zakken. Zijn huid was inderdaad lichtrood. Loreen kroop boven hem, haar knie gleed tussen zijn benen, haar bovenlichaam licht over het zijne. Ze kneep een flinke klodder lotion in haar hand en begon te smeren, eerst zijn borst, dan zijn schouders, dan langzaam omlaag naar zijn buik.

Haar vingers bleven net te lang op bepaalde plekken hangen. Een glijdende aanraking net langs zijn tepel. Een zachte duim langs zijn ribben. Maarten hield zijn ogen dicht, ademde dieper.

Toen draaide Loreen haar hoofd naar haar zus. “Wil jij hem ook even meehelpen? Als wederdienst,” zei ze met een speelse knipoog.

Celine aarzelde. Haar lippen gingen open, sloten weer. Maar uiteindelijk schoof ze dichterbij. Haar handen, nog koel van de lotion, vonden hun plek op Maarten’s zij. Ze begonnen te bewegen, voorzichtig in het begin, toen vloeiender. Ze smeerde zijn onderbuik in, langs de rand van zijn zwembroek, haar vingertoppen net een millimeter verwijderd van zijn schaamstreek.

Vier handen nu, over zijn lijf. Zacht. Glijdend. Elke aanraking was geladen. En onvermijdelijk begon Maarten’s zwembroek steeds duidelijker uit te tekenen wat er onder gebeurde.

Celine merkte het als eerste. Haar blik bleef hangen op de dikke vorm die tegen de stof spande. Ze keek, net iets te lang. Loreen volgde haar ogen, grijnsde.

“Hij vindt het blijkbaar fijn,” fluisterde ze.

Toen, zonder waarschuwing, boog Loreen zich naar voren. Met één hand trok ze speels de band van Maartens zwembroek omlaag — niet veel, net genoeg. De spanning schoot los. Zijn stijve lul floepte naar voren, glanzend en strak, de eikel even rustend tegen Loreens wang.

Ze draaide haar gezicht licht, opende haar lippen, en nam hem in haar mond. Diep. Warm. Nat. Een zuigende beweging, langzaam, met speeksel dat meteen om zijn schacht gleed.

Maarten kreunde zacht, zijn hand schoot naar haar haren, maar ze trok zich alweer terug.

Een ploppend geluid, en zijn lul gleed uit haar mond, glanzend achterlatend. Ze keek omhoog, haar ogen ondeugend, haar lippen nat.

“En zo bedanken wij elkaar,” zei ze speels, terwijl haar vingers de rand van zijn zwembroek nog vasthielden.

Celine zat stil. Haar ademhaling was hoorbaar. Haar ogen rustten op Maarten, op zijn gespannen lichaam, op het dikke, natte stuk vlees dat net nog in de mond van haar zus zat. Een glanzende druppel sierde de top, langzaam omlaag glijdend.

Ze keek naar Loreen. Dan terug naar hem.

Haar wangen gloeiden. Haar mond bleef een stukje open, alsof ze iets wilde zeggen, of iets wilde voelen.

Maarten hield haar blik vast. De kamer ademde spanning.

Celine stond op, haar blik rustte nog even op de naakte glans van Maarten's geslachtsdeel, zichtbaar en hard tussen zijn benen. Ze likte kort over haar lippen, alsof ze haar gedachten zelf nog niet helemaal kon plaatsen.

“Ik laat jullie maar even alleen,” zei ze, haar stem net iets te luchtig. “Je bent echt brutaal, Lor.”

Loreen grijnsde zonder schuldgevoel. “Of misschien is het gewoon wat te heet geworden voor je, lieverd.” Ze knipoogde. “Ga maar lekker douchen.”

Celine draaide zich om en liep naar de badkamer, haar passen snel, maar haar schouders verraadden onrust.

Maarten bleef achter, nog altijd zittend op de rand van de bank. Zijn blik gleed naar de deuropening waar Celine net door verdween, dan terug naar de plek waar ze net nog lag. De herinnering aan haar borsten onder dat dunne topje, aan zijn vingers op haar huid en aan de prikkelende spanning daarnet… het zinderde nog steeds in zijn onderbuik. En dan Loreen, die net zonder pardon zijn zwembroek naar beneden trok en hem vol in haar mond nam. Haar lippen warm, nat, gretig.

“Jij vond het zelf ook leuk om haar in te smeren, geef toe,” zei Loreen ineens, haar stem laag en plagerig.

Voordat Maarten iets kon zeggen, duwde ze hem achterover op de bank, haar knieën klommen over hem heen. Ze boog zich naar hem toe, fluisterde tegen zijn lippen: “Misschien zelfs een beetje té leuk.”

Haar hand gleed meteen over zijn buik naar beneden, zonder omwegen, en haar vingers sloten zich rond zijn stijve lul. Ze zakte tussen zijn benen, haar blik kort op zijn gezicht, toen op zijn pik. En zonder waarschuwing verdween hij weer in haar mond. Diep. Gulzig. Als eigendom dat ze even opnieuw moest claimen. Haar tong gleed eromheen, haar lippen trokken ritmisch, nat, met dat verslavende zuigen waar Maarten’s hoofd van tolde. Hij kreunde, diep, zijn hand in haar haar, zijn ademhaling snel.

Ze pijpte hem geil en intens, met meer snelheid nu, meer diepte. Haar keel ontspannend, haar mond een warme holte vol honger. Tot het moment hem overviel en zijn hele lijf spande. Met een rauwe kreun kwam hij klaar, diep in haar mond, Loreen slikte zonder aarzeling. Ze keek hem even grijnzend aan met haar lippen nog nat van hem, stond toen op en veegde een pluk haar achter haar oor.

“Ik ga dit even afspoelen,” zei ze luchtjes. “Niet wegrennen.”

Ze verdween richting de badkamer.

Celine stond voor de spiegel, haar huid tintelend van zon en lotion, haar hoofd vol beelden die ze niet wilde, maar ook niet kon tegenhouden. Maarten's handen op haar lichaam. Zijn duimen rond haar tepels. Zijn gespannen blik toen hij haar streelde. Zijn lul, glanzend, groot, in de mond van haar zus.

Ze beet op haar onderlip. Die gedachten, die beelden... het maakte iets los.

Ze trok haar natte bikinibroekje uit. Keek over haar schouder in de spiegel naar haar lichaam: glanzende billen, de vorm van haar dijen. Ze voelde zich... begeerlijk. Verhit.

Haar vingers gleden vanzelf tussen haar benen, eerst zacht, dan zekerder. Ze voelde hoe nat ze al was, hoe klaar haar lijf was. De lotion maakte alles glad. Elke beweging gleed als vanzelf.

Ze dacht aan zijn eikel. Aan hoe Loreen hem proefde. Ze kreunde.

Haar middelvinger daalde af, gleed langs haar bilnaad. Ze hapte naar adem toen haar vinger langs haar kleine, strakke ringetje gleed. Haar vinger bleef daar even rusten. Toen duwde ze langzaam een stukje naar binnen.

“Fuck…” fluisterde ze hees.

Het was nieuw. Spannend. Zó intiem dat haar knieën trilden.

Ze kneep haar ogen dicht en kwam zacht, maar allesverslindend. Haar benen beefden, haar adem stokte. Een fluisterende golf van genot nam haar over.

Op dat moment ging de deur zachtjes open. Loreen kwam binnen, haar gezicht nog glimmend van het spoelen. Ze hield de handdoek in haar hand.

Ze bleef staan. Verstijfde.

Celine stond daar nog steeds, leunend tegen de muur, haar hand diep tussen haar benen. Haar ogen halfdicht. Een zachte snik van genot gleed door de ruimte.

Loreen wilde zich omdraaien, haar privacy gunnen, maar iets hield haar tegen. Ze bleef een halve seconde langer staan. Te lang.

Celine opende haar ogen en zag haar. Hun blikken kruisten in de spiegel.

“Shit!” siste ze, rood aanlopend, haar hand terugtrekkend, grijpende naar de handdoek.

“Rustig maar,” zei Loreen zacht. Geen spot, geen afkeuring. Alleen iets wat op begrip leek. “Ik kwam alleen m’n gezicht wassen.”

Ze liep naar de wastafel, doopte de doek in koud water, begon haar gezicht te deppen.

“Ik... ik wist niet dat je keek,” stamelde Celine.

Loreen glimlachte flauwtjes. “Dat was je eerste keer, toch? Daarachter?” Ze knikte subtiel naar Celine’s kont.

Celine keek op, betrapt. “Hoe weet je dat…?”

“Je hield je adem in. Je stond precies zoals ik toen. Een beetje verbaasd over je eigen lef.”

Een korte stilte. De geur van vochtige huid en after sun hing nog in de lucht.

Celine glimlachte onzeker. “Het voelde gek… maar ook intens. Echt... intens.”

Loreen keek haar aan. Warm. Zacht. “Je leert jezelf kennen. Dat is mooi. Echt.”

---

’s Avonds kleedden ze zich om. Er was een feestje op de camping. Loreen krulde Celine’s haar, deed subtiele make-up op haar ogen, een glans op haar lippen. Celine keek zichzelf aan en herkende haar eigen blik niet. Vol, helder, zelfverzekerd.

Buiten, bij het kampvuur, waren de blikken anders dan gisteren. Jongens draaiden zich om. Mannen aan het terras keken op. En Celine… Celine keek terug.

Ze lachte. Ze liep. Ze bloeide helemaal op.

Loreen kneep Maarten zachtjes in zijn hand, haar blik op haar zus.

“Ze komt echt tot leven,” fluisterde ze.

Maarten keek. Zag Celine’s blik even de zijne vangen. Iets te lang, iets te intens. Voor ze haar ogen afwendde en lachte naar een jongen verderop.

“Ze is mooi,” zei ze zacht.

Maarten knikte langzaam. “Dat weet ik.”

Wordt vervolgd...