Shibari Voor Inge - 2

Inge kan heerlijk beeldend vertellen en ik ging er meteen weer in op. In mijn fantasie zag ik haar naakt in de zo goed als lege ruimte staan, haar armen langs haar ranke lichaam, de eveneens naakte Aiko op een afstandje en meester Yumo nog in zijn zwarte broek en hemd vlakbij haar. Inge voelde zijn aanwezigheid. Ze haalde diep adem en hoorde opnieuw zacht geruis. Ze vermoedde dat meester Yumo zich ook ontkleedde. Inge verlangde naar een aanraking, ze zuchtte toen ze twee handen op haar armen voelde, die haar streelden. Nu ze niets kon zien waren strelingen op een of andere manier intenser. Symmetrisch, gleden de handen naar haar handen. Vervolgens verder over haar heupen, tot op haar voeten. De streling ging nu weer omhoog. De meester kwam tegen haar aanstaan, ze voelde zijn inderdaad naakte lichaam. haar borsten tegen zijn borst, zijn piemel drukte tegen haar buik. Hij was niet stijf. Yumo blies zijn adem tegen haar hals en oor. Hij fluisterde: ‘ukete Inge, geef je over aan de bakhusi, hij die je gaat knopen.’

‘Graag sensei Yumo,’ hijgde ze. Er was nog maar weinig gebeurd, maar Inge was nu al geil, om het oneerbiedig te zeggen, gezien de hele fijne en serene entourage. Hij deed een stap achteruit. ‘Geef haar voor nu haar zicht terug, dorei Aiko.’

Dorei betekende slavin, wist Inge en de knappe vrouw was dus een slavin van meester Yumo. Alleen professioneel, of ook in het echte leven?

Inge knipperde tegen het licht in de ruimte. Ze zag Yumo en Aiko nu voor het eerst naakt. Het gaf haar een gevoel van verbondenheid, niet van gelijkheid, want Yumo was de sensei. Hij was een pezige man, een geheel onbehaard lichaam, hij had een redelijk lange, maar dunne piemel en een flinke balzak, waar zijn ballen laag in hingen. Dat hij niet stijf was in de aanwezigheid van twee naakte vrouwen beschouwde Inge als een kwestie van beheersing.

‘Het doel is om je muganawa te laten bereiken, een staat waarin je geest geheel leeg zal zijn en je nog slechts jezelf zult ervaren in al haar facetten. Het is heftig, ukete, maar het mooiste dat er bestaat. Er is geen garantie dat het ons ook lukt bij een eerste keer, houdt daar rekening mee, ukete Inge.’ Hij draaide zich om en bewoog naar de wand waar in vakjes bundels touw lagen. Aiko kwam bij haar staan en pakte het touw om haar hals vast en trok er even aan. ‘Dit touw zal de verbinding zijn tussen jou en de sensei. Hij zal het gebruiken om je te sturen. Wij noemen dit Nawajiri.’

Inge knikte dat ze het begreep. Yumo kwam terug met een bundel touw. De geur van hennep drong in haar neus. Meester Yumo opende de bundel en legde het touw om haar nek en begon het om haar lichaam heen te knopen. Het was spannend, maar het voelde ook fijn. Yumo trok het touw steeds strak aan, legde er knopen in, maakte lussen en vormde een bodyharnas om haar lichaam met prachtige figuren er in geknoopt. Inge’s borsten waren strak vastgesnoerd, en leken groter dan ze waren, door de druk die het touw erop uitoefende. Door de druk waren haar tepels hard en stijf. Meester Yumo maakte zijn vinger nat en wreef over haar tepels. Een tinteling ging door haar lichaam. Hij blies er even kort tegen. Inge kreunde zacht. Zonder zijn handen van haar lichaam af te halen wikkelde hij het touw om haar heen, deed het tussen haar benen door en legde links en rechts van haar schaamlippen touw. Een knoop kwam tegen haar anus aan te zitten, Yumo trok het touw goed strak aan, de knoop duwde haar gaatje ietsje open. Een volgende knoop kwam zo’n tien centimeter verderop, tegen haar clitoris aan. De uiteinde van het touw knoopte hij strak vast aan de voorzijde van het harnas. Het voelde geweldig opgesloten. tevreden bekeek meester Yumo de karada, het bodyharnas. Inge voelde zich meer en meer opgewonden worden. Met zijn hand op haar rug en de andere op haar buik zei meester Yumo: 'Gaat het, ukete Inge? Ik ga nu aan de armen beginnen.’

Tot nog toe had ze haar armen en benen nog kunnen bewegen, daar zou nu een einde aan komen. Rustig begon hij het dikke touw om haar bovenarmen te wikkelen. Haar onderarmen draaide hij op haar rug en liet haar handen haar armen vastpakken, net onder de ellebogen. Het hulpeloos worden nam vaste vormen aan. Inge kreunde. Ze voelde hoe haar opwinding haar kruis vochtig maakte. Moest ze zich schamen voor haar opwinding? Ze hadden het er niet over gehad, maar ze wist dat, net als in de tantra, de reactie van het lichaam leidend is. Meester Yumo wikkelde haar onderarmen om met touw, zodat ze aan elkaar vast zaten en fixeerde haar armen volledig.

De volgende stap was een bondage boven en onder haar borsten langs en onder haar armen door. Stevige grote knopen zouden ervoor zorgen dat ze er zonder problemen aan kon hangen. Op haar rug maakte hij met het touw een sterke lus van zes windingen. Inge voelde hoe de druk op haar borsten nog groter werd, dan die al was, met het enkele touw van het bodyharnas. Er klonk zacht gezoem. Een ketting kwam uit een opening in het plafond omlaag. Meester Yumo legde zijn hand weer op haar buik, en maakte met de andere de ketting met een zware karabijnhaak vast aan lus van touw op haar rug. Er klonk weer gezoem. De ketting ging weer omhoog. Hoger en hoger. Inge werd langzaam opgehesen, de druk op haar armen werd groter, maar nooit te groot, de touwen en knopen verdeelden de druk enorm goed. Het zoemen stopte toen ze alleen nog met haar tenen bij de grond kon. Eerst probeerde ze om op haar tenen te blijven staan, maar al snel merkte ze dat dat teveel kracht zou kosten en haar beenspieren begonnen te trillen. Ze moest op de touwen vertrouwen. Ze liet zich wat meer hangen, zodat de spanning op haar benen verdween. Meester Yumo pakte het touw dat om haar hals zat vast en bewoog haar heen en weer, om haar aan het hangen te laten wennen. Hij liet haar ronddraaien, zodat haar benen wat achter haar aan sleurde, haar wreven tegen de vloer aan. Hij bleef haar aankijken, scannen, zijn hand op haar buik. Een korte knik in de richting van Aiko, die bij een bedieningspaneel stond dat in de wand was ingebouwd. Een kleine schok en de ketting hees Inge verder omhoog, tot ze helemaal los van de vloer aan het touw hing. Het voelde of ze hoog in de lucht hing, maar haar tenen waren niet meer dan tien centimeter van de vloer verwijderd. Meester Yumo hield nog altijd het touw om haar hals vast, of hij zijn hond uitliet. Hij stond voor haar. Zoals ze hing waren ze ongeveer even groot en konden elkaar recht in de ogen kijken. Inge zag wijsheid en kennis in zijn ogen, hij zag overgave en lust in die van haar. Het liefst wilde Inge dat de veel oudere man haar nu met zijn grote piemel zou nemen en zijn zaad in haar zou spuiten. Hij glimlachte. Voor hem was het duidelijk dat Inge nog lang niet was waar ze naartoe moest.

Hij streelde langs haar strak gespannen borsten. Ze genoot van de aanraking, van de spanning in haar opgeknoopte borsten.

‘Vertouw me, ukete Inge. Genade betekent stoppen, hoe zacht of moeilijk verstaanbaar je het ook zegt of mompelt. Vertrouw erop dat ik het zal verstaan, of het van je lichaam zal lezen. Kinbaku gaat beginnen.’

‘Ik vertrouw u, sensei Yumo, ik ben er klaar voor,’ zei ze met trillende stem. Hij liep om haar heen en legde zijn warme hand op haar linkerbil. Het volgende moment gaf hij haar een felle tik op haar bil. Ze vertrok haar gezicht van pijn, maar beheerste zich om niet te gillen. Ook de andere bil kreeg een harde klap.

‘Breng de bamboeknevel, dorei Aiko.’

Slavin Aiko haalde uit weer een ander vakje een twee centimeter dikke bamboe stok van zo’n twintig centimeter lengte tevoorschijn. Inge opende gewillig haar mond en beet dicht toen de bamboe tussen haar kiezen zat. Aiko bond de stok met touw vast achter haar hoofd, onder haar vlecht. Inge besefte dat praten niet meer zou lukken en wilde genade zeggen. Meer om te kijken of meester Yumo het inderdaad wel zou verstaan, dan dat ze in paniek was, of te veel pijn moest doorstaan, want dat was zeker nog niet het geval. Toch deed ze het niet: ze voelde dat ze hem moest vertrouwen. Nogmaals kreeg ze tikken op haar billen, vijf op elk en die begonnen behoorlijk pijnlijk te gloeien. Haar benen hingen nog altijd ongebonden onder haar lichaam. Daar zou nu waarschijnlijk snel verandering in gaan komen, dacht ze. Ze realiseerde zich dat ze nog altijd te veel in haar hoofd was, bezig met wat er zou volgen, wat hij nog meer met haar ging doen, de staat van muganawa was nog ver weg.

Inge hijgde en kwijlde. Haar speeksel liep langs de bamboestok, langs haar kin, op haar borsten en op de vloer. Ze voelde hoe ze ook uit haar vagina lekte, het kon niet anders dan dat meester Yumo dat ook zag, of rook. Hij liet in elk geval niets merken.Teder tilde Yumo haar rechterbeen op, zodat ze die moest buigen. Traag bond hij haar onderbeen aan haar dijbeen vast. Het trage wikkelen, vast snoeren en knopen was het geen shibari boven een gewone bondage plaatste. Ook haar andere been onderging dezelfde behandeling. Om ervoor te zorgen dat haar benen gespreid bleven, werd er aan haar enkels een dikke bamboe tak geknoopt. Meester Yumo pakte het touw om haar hals en draaide haar langzaam rond, zodat ze zichzelf in de grote spiegel, die aan de open zijde van de studioruimte was geplaatst. Ze bekeek zichzelf. Daar hing ze, haar armen achter haar rug, haar borsten tussen de touwen doorgeperst, haar tepels groot en stijf naar voren priemend. Haar benen zowat dubbelgevouwen, met stevige bindingen dwars om de touwen heen die haar boven en onderbenen bij elkaar bonden.

Met een korte, venijnige tik sloeg meester Yumo het uiteinde van het touw om haar hals tussen haar benen. Inge slaakte een korte gil van pijn en verrassing. Dit was een van de vele momenten waarop ze het verschil tussen een gewone SM bondage en shibari ervoer: Een BDSM-meester zou er gemeen bij gelachen hebben, of haar weinig subtiel hebben verteld dat ze een klappen verdiende op haar slettenkut, ofzoiets. Meester Yumo, zei niets, en vertrok geen spier. Toch voelde ze dat hij er wel genot aan ontleende, hoewel dat aan hem niet te zien was, zijn lange, dunne piemel bleef slap tussen zijn benen hangen. Aiko bracht twee stalen haken, die hij in de wikkelingen tussen haar boven- en onderbenen stak. Er klonk opnieuw gezoem en nog twee kettingen kwamen omlaag. De ringen van de haken werden ook met karabijnhaken vastgemaakt aan de kettingen. Al zoemend werd het onderlichaam van Inge opgehesen, toen ze ongeveer horizontaal hing, haar borsten omlaag, haar benen gebogen en haar voetzolen in de lucht. Ze voelde de spanning in haar borsten toenemen, nu zo omlaag hingen. Een sliert vocht lekte tussen haar dijen vandaan. De knoop op haar clit schuurde geilmakend langs haar gezwollen clitoris. Die op haar kont deed een poging om in haar te gaan. Ook dat was niet een heel vervelend gevoel. Meester Yumo liep om haar heen, terwijl hij continu contact met haar lichaam hield. De machteloosheid was compleet, ten minste dat dacht ze. Ze wilde voor heftig, ze zou heftig krijgen. Aiko gaf meester Yumo de blinddoek aan, die hij strak bij haar omdeed.

‘Breng mij de oordoppen, dorei Aiko.’

Het gaat volledig worden: niets kunnen bewegen, op mijn tenen na, dacht ze, niets zien en ook niets meer horen, dit gaat pittig worden… Aiko bracht twee taps toelopende schuimachtige dopjes. Yumo knikte en Aiko wist wat er van haar verwacht werd. Ze ging tussen Inge’s benen staan en wreef de dopjes een voor een langs haar natte schaamlippen. Inge kreunde en kwijlde. Ze schrok even toen ze iets nats in haar oor voelde. Aiko duwde het oordopje in haar oor. Door haar vocht er op te smeren, gleed het dopje er makkelijk en diep genoeg in. Nadat ook haar andere oor dicht zat hoorde ze alleen nog geruis en haar snelle hartslag. Ze voelde even een lichte schok en ze ging verder omhoog.

‘Ik geloof niet dat ik ooit zoiets heb meegemaakt, Frank, ‘zei ze zacht en speelde ondertussen met mijn ballen, ‘Toen ik daar in de ruimte hing, niemand die me aanraakte, niemand die bij me kon, voelde dat zo vreemd vrij, terwijl ik helemaal niets meer kon, behalve kwijlen. Het was vreemd bevrijdend en overweldigend, Frank. Echt. Ik was geheel op en in mijzelf. Maar ook buiten mijzelf of zo, het was of ik mezelf hulpeloos zag hangen. Het was zo…,’ ze zweeg even en vleide haar hoofd met nog altijd de strakke vlecht in haar haar, tegen mijn borst en begon te huilen. Ik streelde haar.

'Ik heb daar ook gehuild,’ snikte ze, ‘echt gehuild, zonder enige schaamte, zonder terughoudendheid heb ik gejankt. Tranen vloeiden, mijn kwijl stroomde uit mijn mond langs de bamboe, het was zo bevrijdend, Frank…’

Ik streelde haar en deed geen poging om te troosten, want ze huilde niet uit verdriet, maar uit emotie. Emotie die ze zelf moest beleven.

‘Nou ja,’ hikte ze, ‘na een poosje was het huilen op en hing ik daar. Ik werd ontspannen en dacht helemaal nergens meer aan. Echt nergens. Alles was leeg. Heerlijk leeg en ontspannen. Ik weet echt niet hoe lang ik zo gehangen heb, vijf minuten? tien? een uur? Ik weet het niet. Opeens zakte ik weer naar beneden en ik vond het gewoon enorm jammer. Ik denk niet dat een volgende keer me dezelfde fantastische ervaring zal geven, maar ik ben dankbaar dat ik het meegemaakt heb.’